Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "sculpture" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 57
Tytuł:
Interaktywna instalacja w przestrzeni publicznej - studium przypadku koncepcji rzeźby Antracyt
Interactive installations in public spaces - a case study of the sculpture Anthracite”
Autorzy:
Grajper-Dobiesz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2172572.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
PWB MEDIA Zdziebłowski
Tematy:
architektura interaktywna
rzeźba
interaktywność
przestrzeń publiczna
interactive architecture
sculpture
interactivity
public space
Opis:
Przedmiotem artykułu jest zrealizowany projekt koncepcyjny rzeźby interaktywnej zaprojektowanej przez zespół LAX laboratory for architectural experiments (arch. Anna Grajper, arch. Sebastian Dobiesz) w ramach konkursu architektonicznego na opracowanie koncepcji instalacji świetlnej na placu przy ulicy Jana III Sobieskiego w Rybniku. Wnioski ze zrealizowanego projektu pokazują, że projektowanie interaktywnych obiektów jest zbliżone do projektowania architektury, która nie charakteryzuje się interaktywnym systemem działania. Podstawowa różnica polega na tworzeniu scenariuszy interakcji oraz na używanych narzędziach komputerowych. Ponadto projekt ukazuje możliwości wykorzystania współczesnej technologii nie tylko w kontekście utylitarnym, ale także do kształtowania przestrzeni publicznych, które poszerzają wachlarz funkcji rekreacyjnej.
The subject of the article is a completed conceptual design of an interactive sculpture designed by the team of LAX laboratory for architectural experiments (arch. Anna Grajper, arch. Sebastian Dobiesz) as part of an architectural competition for the concept of a light installation on the square at Jana III Sobieskiego Street in Rybnik. The conclusions from the completed project show that designing interactive objects is similar to designing architecture that is not characterized by an interactive operating system. The main difference is the creation of the interaction scenarios and the computer tools used. In addition, the project shows the possibilities of using modern technology not only in a utilitarian context, but also to shape public spaces that expand the range of recreational functions.
Źródło:
Builder; 2022, 26, 11; 60--64
1896-0642
Pojawia się w:
Builder
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzeźba i pomnik w miejskim wnętrzu architektoniczno-krajobrazowym
Sculpture and monument in urban enclosure
Autorzy:
Zieliński, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369235.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
bryła wolnostojąca
rzeźba
pomnik
kompozycja
wnętrze architektoniczno-krajobrazowe
free-standing spatial form
sculpture
monument
composition
architectural-landscape enclosure
Opis:
Artykuł dotyka zagadnień związanych z rzeźbą i pomnikiem w miejskich przestrzeniach publicznych. Problemy osadzono w teorii wnętrz architektoniczno-krajobrazowych, analizując relacje brył wolnostojących z wnętrzem. Założono, że współczesne tendencje w kształtowaniu wnętrz miejskich odbiegają od tradycyjnych, których podstawą były czynniki kompozycyjne. Wykazano, że współczesne sposoby prezentacji sztuki rzeźbiarskiej w przestrzeni miasta pomijają klasyczne zasady i są znakiem „ducha czasu”.
The article addresses the issues related to sculptures and monuments in urban public spaces. The presented problems have been discussed in the context of the theory of architectural and landscape enclosures, and the relations between free-standing spatial forms and their surroundings have been analysed. It has been assumed that contemporary tendencies in shaping urban enclosures vary from the traditional ones, which were based on compositional elements. It has been demonstrated that contemporary ways of presenting the art of sculpture in the space of the city disregard the classis rules and express the “spirit of time.”
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2014, 21; 499-520
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe źródła do prac Macieja Polejowskiego w Kolegiacie Sandomierskiej
New Sources for Maciej Polejowski’s Works in the Sandomierz Collegiate Church
Autorzy:
Dworzak, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887746.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Maciej Polejowski
lwowska rzeźba rokokowa
Sandomierz
rocaille
rzeźba
mała architektura
Lvov rococo sculpture
sculpture
street furniture
Opis:
Prace lwowskiego rzeźbiarza Macieja Polejowskiego dla kolegiaty w Sandomierzu są stosunkowo dobrze znane dzięki badaniom Jerzego Kowalczyka. Jednak w świetle nowych materiałów archiwalnych, głównie rachunków i ksiąg fabrycznych, można uzupełnić wiedzę na temat funkcjonowania i składu warsztatu Polejowskiego oraz zakresu pracy. Jak się wydaje, w sprowadzeniu do Sandomierza lwowskiego mistrza oprócz abp. Sierakowskiego mógł mieć także udział ks. Jacek Kochański, który z ramienia kapituły nadzorował jego prace. Analiza materiałów archiwalnych i zabytków pozwoliła wyodrębnić prace autorskie Franza Mullera, prawdopodobnie członka warsztatu Polcjowskicgo, z prac lwowskiego mistrza. Istotną informacją jest także odnaleziona dyspozycja obrazów w nowych ołtarzach bocznych, która powstała już w 1768 roku. Tak więc nie jest prawdą jakoby zagadnienie ikonografii ołtarzy sandomierskich było wtórne. Oprócz zaproponowanych przez Kowalczyka wzorców dla struktur ołtarzy, można także wskazać inne ryciny F.X. Habermanna, którego sztychy miały wpływ na zastosowaną przez Polcjowskicgo ornamentykę. Choć tu możną także wskazać na projekty Georga Christopha Gótza. Nowe materiały pozwoliły ustalić pierwotną kolorystykę nastaw, a także określić zakres ingerencji zleceniodawcy (kapituły) w ogólne wytyczne kompozycyjne. Także tron wystawienia, który obecnie pełni funkcję podstawy pod krucyfiks, należy wiązać z warsztatem Polcjowskicgo, a anioły adorujące za własnoręczne dzieło mistrza.
The works by the Lvov sculptor Maciej Polejowski that he created for the collegiate church in Sandomierz are relatively well researched thanks to the studies done by Jerzy Kowalczyk. However, in the light of new archival material – mainly bills and the book of expenses – our knowledge about the functioning and the staff of Polejowski’s workshop as well as about the range of the work they did may be complemented. It seems that apart from Archbishop Sierakowski also Rev. Jacek Kochański contributed to the idea of bringing the Lvov master to Sandomierz, as he supervised Polejowski’s work on behalf of the Chapter. Analysis of record office materials as well as of actual works has allowed distinguishing among the Lvov master’s works some original ones by Franz Muller, who seems to have been a member of the staff of Polejowski’s workshop. Also, a recently found order of 1768 for paintings for the new bye-altars is important – it shows that is not true that the issue of the iconography of the Sandomierz altars is a secondary one. Apart from the patterns for the altar structures proposed by Kowalczyk, also prints by F. X. Habermann may be pointed to, as they also influenced the ornamentation used by Polejowski. On the other hand, Georg Christoph Götz’s projects may be here referred to as well. New materials have allowed determining the original colors of the retables, and also defining the range of interventions from the employer (the Chapter) in the general composition directives. Also the throne of the exposition that at present plays the role of the basis of the crucifix should be connected with Polejowski’s workshop, and the adoring angels should be considered a work of the master himself.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 4; 33-73
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The function of the sculpture in public space and its reception occupants of the city
Funkcja rzeźby w przestrzeni publicznej i jej odbiór przez obecnych użytkowników miasta
Autorzy:
Stasiak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/370272.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
art
public art
public space
sculpture
przestrzeń publiczna
rzeźba
sztuka
sztuka publiczna
Opis:
Sculpture has been with people for thousands of years. Its destiny, subject and scale have changed over the centuries. Public art, along with sculpture, began to appear in a new form (not only to commemorate important figures and events) only in the 1960s. This paper aims to answer what functions are currently performed by the sculptures located in a public space and how they are perceived by the inhabitants of the city.
Rzeźba towarzyszy ludyiom od tysięcy lat. Jej przeznaczenie, tematyka, skala zmieniały się na przestrzeni wieków. Sztuka publiczna – również rzeźba zaczyna pojawiać się w nowej formie (już nie tylko upamiętniającej ważne postaci i wydarzenia) dopiero w latach 60. ubiegłego wieku. Artykuł ma na celu odpowiedzieć jakie obecnie funkcje spełnia rzeźba ulokowana w przestrzeni publicznej oraz jak jest odbierana przez mieszkańców miasta.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2017, 31; 175-188
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeniesienia
Transfers
Autorzy:
Trillo de Leyva, J. L.
Dorado, J. A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/97039.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Instytut Projektowania Architektonicznego. Zakład Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej
Tematy:
beton
przeniesienie
przemiana
rzeźba
Chillida
concrete
transfer
transmutation
sculpture
Opis:
Beton odzwierciedla naturalny proces kształtowania się kamienia, streszczając tysiące lat w kilku dniach. Przeniesienia takich obrazów z powierzchni jak skamieniałości są natychmiastowe; kamień i beton stają się środkiem, który przenosi obrazy miejsca i minionego czasu w przyszłość. Rzeźbiarz Eduardo Chillida miał swój udział w przemianach i przeniesieniach betonu.
The concrete repeats the natural process of stone formation, thousands of years summarized in days. Transfers of surface images, such as fossils, are instantaneous; stone and concrete become a means that translates to the future the images of a place and a past time. The sculptor Eduardo Chillida has contributed to the transmutation and transfer of concrete.
Źródło:
Pretekst; 2018, 8; 42-46
2449-5247
Pojawia się w:
Pretekst
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Betonowe struktury niewidzialnego miasta
Invisible city’s concrete structures
Autorzy:
Początko, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/97029.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Instytut Projektowania Architektonicznego. Zakład Architektury Mieszkaniowej i Kompozycji Architektonicznej
Tematy:
betonowa struktura
Heizer
rzeźba
beton
concrete structure
sculpture
concrete
Opis:
Beton stosowany na styku architektury i sztuki przynosi zaskakujące rozwiązania. W twórczości Michaela Heizera staje się tworzywem do artystycznej transformacji miasta. W zbudowanej utopijnej przestrzeni prowadzi rozważania na temat struktury i budulca - naturalnego i sztucznego. Betonowe formy niczym antyczne megality są świadkiem tego, co było lub zapowiedzią tego, co ma nadejść. Nie sposób jednak ich geometrycznej harmonii odnieść to teraźniejszości. Pilnie skrywane betonowe Miasto tkwi na pustkowiu nieodkryte.
Concrete used at the interface between architecture and art brings surprising solutions. In Michael Heizer’s work, it becomes a material for the artistic transformation of the city. In the constructed utopian space, the sculptor ponders on the structure and building material – natural and artificial one. Like antique megaliths, the concrete forms are witness to what was or a prelude to what is to come. However, their geometrical harmony cannot be referred to the present. The carefully concealed concrete City lies undiscovered in the wilderness.
Źródło:
Pretekst; 2018, 8; 100-106
2449-5247
Pojawia się w:
Pretekst
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Macieja Szańkowskiego obłaskawianie przestrzeni
Maciej Szańkowski’s Tame the Space
Autorzy:
Chrudzimska-Uhera, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24823721.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Maciej Szańkowski
rzeźba
Anna Maria Leśniewska
sculpture
Opis:
Recenzja katalogu wystawy autorstwa Anny Marii Leśniewskiej "Maciej Szańkowski. Wieloprzestrzenie / Mulispaces (Orońsko: Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, 2019).
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2020, 82, 1; 161-168
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola rzeźby w architekturze nowożytnych założeń pałacowo-parkowych na przykładzie Białegostoku i Radzynia Podlaskiego
Role of sculpture in architecture of the 18th century palaces. Based on the examples of the palaces in Białystok and Radzyń Podlaski
Autorzy:
Dziubecki, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366525.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
pałace
rzeźba
symbolika
antyk
tradycja
Białystok
Radzyń Podlaski
palaces
sculpture
symbolism
antique
tradition
Opis:
Badania nad nowożytną architekturą pałacową w Polsce wymagają uwzględniania wielu czynników składających się na rozumienie jej formy i znaczenia. Niemałą rolę odgrywa rzeźba. Wobec wielu zniszczeń dziejowych, jakim ulegało wyposażenie i dekoracja rezydencji magnackich w Polsce, szczególnej uwagi wymagają dzieła sztuki rzeźbiarskiej należące do najwybitniejszych przykładów osiemnastowiecznej architektury pałacowej w Polsce – założeń pałacowych w Białymstoku i Radzyniu Podlaskim. Rozległe analizy ikonograficzne pozwoliły uchwycić symboliczne funkcje rzeźb tych założeń, określając wielowarstwową warstwę znaczeń architektury rezydencji magnackich w odniesieniu do kultury epoki saskiej.
Research on the history of the architecture of palaces in Poland of the 18th c. requires analysis of various factors which determine their form and meaning. Because of historical loses happened during centuries, it is highly recomendable to turn attention of scholars to the remaing genuine sculptures in the palaces of Białystok and Radzyń Podlaski. The extensive research based on iconographical method enabled to describe the important role of the sculpture, which created their symbolism using cultural codes of the epoch, based on ancient mythology, crucial for the multilevel meaning of each of the residences.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2013, 58, 1; 124-143
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thematic sculpture forms as a significant element of public space identification based on the city of Wrocław and Wałbrzych
Tematyczne formy rzeźbiarskie jako istotny element identyfikacji przestrzeni publicznej na podstawie miasta Wrocławia i Wałbrzycha
Autorzy:
Pater, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369667.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
art
city promotion
public space
sculpture
visual identification
identyfikacja wizualna
promocja miasta
przestrzeń publiczna
rzeźba
sztuka
Opis:
In addition to the logo, flag, coat of arms of the city of Wrocław, the element that influences its recognition are the thematic sculptural forms - gnomes. Appearing in public spaces is an artistic and social phenomenon that is an inspiration for Wałbrzych grackles – miniature figures of miners. Each city decided to use sculptural forms as a distinctive element of space, but the phenomena should be considered individually.
Obok logo, flagi, herbu miasta Wrocławia, elementem wpływającym na jego rozpoznawalność są tematyczne formy rzeźbiarskie - krasnale. Pojawianie się ich w przestrzeniach publicznych to zjawisko artystyczne i społeczne, będące inspiracją dla wałbrzyskich gwarków – miniaturowych postaci górników. Każde z miast zdecydowało się na użycie form rzeźbiarskich jako elementu wyróżniającego przestrzeń, jednak zjawiska należy rozpatrywać indywidualnie.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2018, 35; 125-140
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Italian sources of Norwid’s sculptural imagination
Włoskie źródła rzeźbiarskiej wyobraźni Norwida
Autorzy:
Łapiński, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17853677.pdf
Data publikacji:
2020-05-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
sculpture
religious art
Italy
rzeźba
sztuka religijna
Włochy
Opis:
The article deals with metaphors and sculptural themes in Norwid’s literary work against the background of 19th-century sculpture theory and practice. The analysed examples include fragments of three poetic works (Ziemia [Earth], Klaskaniem mając obrzękłe prawice… [With right hands swollen from clapping...], Polka) and one novel (“Ad leones!...”). It also outlines the main problem: why both the scholars studying Norwid’s works and poets define his style of writing as a sculptural style.
Artykuł zajmuje się metaforyką i tematyką rzeźbiarską w twórczości literackiej Norwida na tle dziewiętnastowiecznej teorii i praktyki tej sztuki. Jako przykłady służą fragmenty trzech utworów poetyckich (Ziemia, Klaskaniem mając obrzękłe prawice…, Polka) oraz jednej noweli („Ad leones!...”). Zarysowany też zostaje problem: dlaczego tak chętnie zarówno autorzy prac badawczych o Norwidzie, jak i poeci, piszą o jego stylu pisarskim jako o stylu rzeźbiarskim.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2017, 35 English Version; 5-22
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie medium w sztuce i architekturze
The importance of medium in art and architecture
Autorzy:
Bujak, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293546.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
medium
tworzywo
twórczość
rzeźba
material
creativity
sculpture
Opis:
W artykule w sposób subiektywny i syntetyczny przedstawiono kilka kluczowych problemów związanych z pojęciem twórczości w odniesieniu do medium rozumianego jako tworzywo oraz materia dzieła sztuki. Zawarto tu refleksje oraz wnioski zdobyte na styku działalności dydaktycznej na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej z niezależną działalnością artystyczną na polu malarstwa oraz rzeźby. Podstawowym założeniem i celem artykułu jest podkreślenie czynnika materialnego w twórczości oraz wykazanie w tym kontekście dużego znaczenia samej twórczości jako procesu mającego cechy uniwersalne dla działalności związanej z projektowaniem. W kontekście omawianych zjawisk zostały przytoczone fragmenty myśli estetycznej, ukazano wybrane zjawiska z obszaru historii sztuki oraz konkretne przykłady prac własnych i studenckich realizowanych na zajęciach z rzeźby na Wydziale Architektury PWr.
The article in a subjective and at the same time synthetic way presents a point of view on several key problems related to the concept of creativity in relation to the medium understood as a material and the matter of a work of art. It contains the reflections and conclusions gained thanks to the combination of didactic activity at the Faculty of Architecture Wrocław University of Science and Technology with the independent artistic activity in the field of painting and sculpture. The basic assumption and purpose of the article is to emphasize the material factor in the artistic work and to demonstrate the great importance of the creativity as a process that has universal features for activities related to design. In the context of the discussed problems, fragments of aesthetic thought, selected phenomena in the area of art history and specific examples of own works as well as student works created during the sculpture classes at the Faculty of Architecture are quoted here.
Źródło:
Architectus; 2018, 2 (54); 83-94
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gest etyczny Katarzyny Kobro
Katarzyna Kobros ethical gesture
Autorzy:
Skalska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706985.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Kobro
avant-garde
sculpture
20th century
Polska
awangarda
rzeźba
XX wiek
Polska
Opis:
A conversation that took place in 1945 between Katarzyna Kobro (1898–1951) and the Director of the Museum of Art in Łódz, Marian Mi-nich, provides the inspiration for this text and also the axis of its narrative. At that time, the artist had donated several of her pre-war sculptures to the Museum’s collection. The concise remarks made during the meeting referred to the functionalist theory of sculpture and to refl ections on its exposition and reception. Each of these themes will be developed in the text. The purpose of the discussion is to arrive at an understanding of what the term „ethical moment”, which Kobro used at the end of her meeting with Minich, actually means. The question of ethics relates to the shape of human relationships, the latter infl uencing not just the artist’s biography, but also the fate of her sculptures, their display in the Neoplastic Room organized by Władysław Strzeminski. The issue of the maker’s intention, following Mieke Bal, abandoned in studies of artistic output, exists however in pronouncements regarding artistic theory and its ethics, related in Kobro’s case to the idea of functionalism, social utility and the human form of sculpture. Our analysis of Kobro’s nudes and abstract sculptures is thus an attempt to discover the essence of this art’s ethical dimension. The instruments of description are terms taken from Kobro’s theoretical writings and philosophical concepts. An important reference is Martin Heidegger’s lecture “Art and Space”, in which he introduces the concept of sculpture as a body occupying a place in space, spreading itself out in the world. The theory of the relationship between truth and art, sculpture and space, that is fundamental to the Heideggerian triad of building, dwelling, thinking, becomes an important reference in the analysis of Kobro’s concept, the opening of her sculptures to space, the creating of functionalist projects. It also allows us to come closer to understanding the essence of her work’s “ethical moment”, which she called for in her conversation with Minich.
Źródło:
Rocznik Historii Sztuki; 2013, 38; 89-102
0080-3472
Pojawia się w:
Rocznik Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Włoskie źródła rzeźbiarskiej wyobraźni Norwida
Italian sources of Norwid’s sculptural imagination
Autorzy:
Łapiński, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117263.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
rzeźba
sztuka religijna
Włochy
sculpture
religious art
Italy
Opis:
Artykuł zajmuje się metaforyką i tematyką rzeźbiarską w twórczości literackiej Norwida na tle dziewiętnastowiecznej teorii i praktyki tej sztuki. Jako przykłady służą fragmenty trzech utworów poetyckich (Ziemia, Klaskaniem mając obrzękłe prawice…, Polka) oraz jednej noweli („Ad leones!...”). Zarysowany też zostaje problem: dlaczego tak chętnie zarówno autorzy prac badawczych o Norwidzie, jak i poeci, piszą o jego stylu pisarskim jako o stylu rzeźbiarskim.
The article deals with metaphors and sculptural themes in Norwid’s literary work against the background of 19th-century sculpture theory and practice. The analysed examples include fragments of three poetic works (Ziemia [Earth], Klaskaniem mając obrzękłe prawice… [With right hands swollen from clapping...], Polka) and one novel (“Ad leones!...”). It also outlines the main problem: why both the scholars studying Norwid’s works and poets define his style of writing as a sculptural style.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2017, 35; 5-21
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzealna funkcja wnętrza kościelnego na przykładzie kościoła Najświętszej Maryi Panny w Gdańsku
Autorzy:
Noworyta-Kuklińska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042143.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kościół
rzeźba
zabytki
kult
church
sculpture
antiquity
cult
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1994, 63; 117-127
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maria Lednicka-Szczytt – kariera polskiej rzeźbiarki we Włoszech, 1924–1934
Maria Lednicka-Szczytt – career of a Polish sculptress in Italy, 1924–1934
Autorzy:
Nowakowska-Sito, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197973.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
sztuka kobiet
rzeźba
sztuka polska I poł. XX w.
polska emigracja
female artists
sculpture
female sculpture
Polish art 1st half 20th c.
Polish emigration
Opis:
Twórczość Marii Lednickiej-Szczytt (Maryli Lednickiej), uczennicy Antoine’a Bourdelle’a, uważanej w okresie międzywojennym za jedną z najbardziej znanych polskich artystek za granicą, jest dziś w zasadzie nieznana. W rekonstrukcji artystycznej biografii, skupiam się na okresie włoskim jako najbardziej owocnym w jej karierze. Za daty graniczne tego okresu przyjęłam 1924 – rok pierwszej indywidualnej wystawy artystki w mediolańskiej Galerii Pesaro, za końcowy, rok 1934 – datę pierwszej indywidualnej wystawy w nowojorskiej Wildenstein Galleries, inicjującej przenosiny pracowni artystki za ocean. Urodzona w Moskwie, córka jednego z najważniejszych polskich polityków w carskiej Rosji Aleksandra Lednickiego, została wcześnie dostrzeżona jako sprawna organizatorka i aktywna uczestniczka polskiego życia artystycznego nad Sekwaną. Zyskała dowody oficjalnego uznania w postaci życzliwych recenzji popularnych krytyków (jak Woroniecki czy Vauxcelles) oraz przyjęcia w 1921 roku w poczet członków Salon d’Automne, a w 1925 roku członka warszawskiego TZSP. W początku lat 20. rozpoczęła współpracę z Adrianną Górską (Adrienne Gorską), siostrą Tamary Łempickiej, z którą wykonała projekty fontann i małej architektury, a także nagrobek rodziny Lednickich na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (1923–1925). Okres włoski, w którym Lednicka stworzyła wiele portretów osobistości ze świata sztuki, arystokracji i polityki, upłynął pod znakiem ówczesnych protektorów rzeźbiarki – małżeństwa Teoplitzów. Józef (Giuseppe), pochodzący z warszawskiego rodu żydowskiej burżuazji, wpływowy prezes Banca Commerciale Italiana, oraz jego żona – gwiazda scen krakowskich ok. 1900 roku i podróżniczka – Jadwiga Mrozowska, prowadzili w Mediolanie artystyczny salon, promujący młodych artystów. Zaprzyjaźnieni z d’Annunziem i czołowymi postaciami ówczesnych Włoch, ułatwiali sukcesy swej podopiecznej, a także promowali związane z nią uzdolnione kobiety (Adrienne Gorska, Tamara de Lempicka). Współpracując w latach 30. przy dekoracji kilku włoskich transatlantyków, Lednicka biegle opanowała technologię prac w różnych materiałach – od ulubionego drewna, po rozmaite gatunki kamienia, płaskorzeźbę i panele dekoracyjne. Dorobek artystki dziś zupełnie rozproszony (w Polsce w zbiorach muzealnych zaledwie 3 rzeźby) i zapo mniany, byłby dziś niemożliwy do odtworzenia gdyby nie materiały archiwalne przekazane w latach 60. XX wieku przez brata artystki – Wacława, do Muzeum Narodowego w Warszawie. Funkcjonując w różnych krajach i środowiskach, była Lednicka zawsze ambasadorką polskiej kultury, organizatorką wystaw i uczestniczką wydarzeń, W 1932 roku na pokładzie statku – Conte di Savoia – na który wykonała popiersie żony następcy tronu, Księżnej Piemontu, odbyła pierwszą podróż do Ameryki, która wzbudziła fascynację tym krajem i decyzję o przeprowadzce za ocean. Wybuch drugiej wojny światowej, zmieniający radykalnie oblicze świata, w którym Lednicka miała uznaną pozycję, stał się przyczyną załamania zdrowia, depresji i samobójczej śmierci w roku 1947. Choć szczątkowe zachowanie twórczości Lednickiej, utrudnia dziś przywrócenie jej trwałego miejsca w historii polskiej rzeźby dwudziestolecia, rekonstrukcja artystycznej biografii rzeźbiarki zdaje się dopełniać w wielu aspektach obraz epoki, w której funkcjonowała. Wydobywa z mroku powiazania i nieoczekiwane związki, wzbogacając obraz polskiego międzywojnia. Niczym papierek lakmusowy lub brakujący kawałek układanki, przywrócona obecność Lednickiej pozwala odczytać ukryte sensy większej struktury.
The work of Maria Lednicka-Szczytt (Maryla Lednicka), a student of Antoine Bourdelle, who in the interwar period was considered one of the most famous Polish artists abroad, is basically unknown today. In the reconstruction of the artistic biography, I focus on the Italian period as the most fruitful in her career. I assumed 1924 – the year of the artist’s first individual exhibition at the Pesaro Gallery in Milan and 1934 – the date of the first individual exhibition at the Wildenstein Galleries in New York, initiating the transfer of the artist’s studio overseas, as the border dates of this period. Born in Moscow, the daughter of Alexander Lednicki, one of the most important Polish politicians in tsarist Russia, she was noticed early as an efficient organizer and active participant of Polish artistic life on the Seine. She gained evidence of official recognition in the form of friendly reviews of popular critics (such as Woroniecki or Vauxcelles), or memberships: 1921 of Salon d’Automne, in 1925 of the Warsaw TZSP. In the early 1920s, she began working with Adrianna Górska (Adrienne Gorska), sister of Tamara Łempicka, with whom she designed fountains and street furniture, as well as the tombstone of the Lednicki family at the Powązki Cemetery in Warsaw (1923–1925). The Italian period, during which Lednicka created many portraits of personalities from the world of art, aristocracy and politics, was marked by the then sculptors’ protectors – the Teoplitz: Józef (Giuseppe), from the Warsaw family of the Jewish bourgeoisie, the influential president of Banca Commerciale Italiana, and his wife – star of the Krakow stages around 1900 and traveler – Jadwiga Mrozowska, ran an artistic salon in Milan promoting young artists. Friends of d’Annunzio and leading figures of contemporary Italy, facilitated the success of their mentee, and also promoted talented women associated with her (Adrienne Gorska, Tamara de Lempicka). Collaborating in the 1930s on decorating several Italian ocean liners, Lednicka has fluently mastered the work in various materials – from favourite wood, to different types of stone, bas-relief and decorative panels. Artistic achievements that today has completely dispersed (in Polish museums there are only 3 sculptures) and been forgotten, today would be impossible to compile if not for the archival materials transferred in the 1960s by the artist’s brother – Wacław, to the National Museum in Warsaw. Operating in various countries and environments, Lednicka has always been an ambassador of Polish culture, exhibition organizer and participant of events. In 1932 on board the ship – Conte di Savoia – for which she created a bust of the wife of the heir to the throne, Princess of Piedmont, made her first trip to America, which brought fascination with this country and the decision to move overseas. The outbreak of World War II, radically changing the face of the world in which Lednicka had a recognized position, brought a collapse of health, depression and suicide in 1947. Although the rudimentary preservation of Lednicka’s work, today makes it difficult to restore its permanence in the history of Polish sculpture of the twentieth century, the reconstruction of the artistic biography of the sculptor seems to complement in many respects the image of the era in which she worked. It brings out of the dark connections and unexpected relationships, enriching the image of the Polish interwar period. Like litmus paper or a missing piece of the puzzle, the restored presence of Lednicka allows to read the hidden senses of a wider structure.  
Źródło:
TECHNE. Seria Nowa; 2019, 3; 81-106
2084-851X
Pojawia się w:
TECHNE. Seria Nowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 57

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies