Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Resistance movement" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Wytyczne dotyczące czynności służbowych dla funkcjonariuszy Gestapo pracujących w komendzie Sicherheitspolizei und SD w Radomiu z 1940 r.
    Guidelines on Official Activities for Gestapo Officers Working at the Sicherheitspolizei und SD Headquarters in Radom, 1940
    Autorzy:
    Piątkowski, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33909256.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Gestapo
    Sicherheitspolizei
    Radom
    Resistance movement
    ruch oporu
    Opis:
    Geheime Staatspolizei (Gestapo), czyli Tajna Policja Państwowa uznawana jest za jedną z najbardziej zbrodniczych formacji nazistowskiego państwa niemieckiego. W latach 1939-1945 tworzyła ona wydział w komendzie Sicherheitspolizei und SD (Policji Bezpieczeństwa i Służba Bezpieczeństwa) w Radomiu, będącym stolicą jednego z dystryktów Generalnego Gubernatorstwa. Prowadzeniu przez funkcjonariuszy Gestapo skrajnie brutalnych działań eksterminacyjnych wobec ludności polskiej i żydowskiej, towarzyszyły obowiązki związane z pracą biurową. Kompletowanie akt oraz tworzenie i systematyczne uzupełnianie kartotek o najróżniejszym charakterze miało doprowadzić docelowo do całkowitego rozpoznania struktur polskiego ruchu oporu, a następnie do jego unicestwienia. Wydane w 1940 r. wytyczne dla czynności służbowych miały usystematyzować pracę funkcjonariuszy Gestapo, czyniąc ją bardziej efektywną. Wytyczne obejmują szereg zagadnień pracy policyjnej, począwszy od czynności kancelaryjnych, a skończywszy na kontaktach z agentami.
    The Geheime Staatspolizei (Gestapo) – Secret State Police – is considered one of the most criminal formations of the Nazi German state. In the years 1939–1945, it formed a department at the Sicherheitspolizei und SD (Security Police and Security Service) headquarters in Radom, which was the capital of one of the districts of the General Government. Extremally brutal extermination activities carried out by Gestapo officers against the Polish and Jewish population were accompanied by duties related to office work. Completing the fi les as well as creating and systematically supplementing fi les of various types was supposed to ultimately lead to obtaining the complete knowledge of the structures of the Polish resistance movement, and then to its annihilation. The guidelines for offi cial activities issued in 1940 were to systematize the work of Gestapo offi cers, making it more eff ective. Said guidelines cover a range of policing issues, from clerical activities to dealing with agents.
    Źródło:
    Res Historica; 2023, 55; 785-808
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Радянське підпілля в Луцьку у 1941–1944 рр.
    Soviet underground in Lutsk in 1941–1944
    Autorzy:
    Zek, Bohdan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/488125.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
    Tematy:
    Łuck,
    podziemie sowieckie
    okupacja
    partyzanci
    ruch oporu
    Lutsk
    Soviet underground
    occupation
    guerillas
    Resistance Movement
    Луцьк
    радянське підпілля
    окупація
    партизани
    рух oпору
    Opis:
    The history of Lutsk underground was created in times of USSR, which is widely used with the ideological aim. The main leaders of this organization were V. Izmailov and P. Savelieva. Soviet underground workers helped prisoners of war and carried out scouting and sabotage work. Intensification of their activities came in 1943. At this time Lutsk underground established a link with partisan platoons of D. Medvedev, M. Prokopyuk, A. Brynskyj and others. According to the official Soviet version, P. Savelieva was arrested by the German secret services and burned alive in the yard of Lutsk prison. This episode was quite widely used by Soviet historians and propagandists. After the collapse of the USSR it was found that documents about Lutsk underground actually were not preserved or they were not put to scientific use. New source base makes radically change not only the opinion, but also highlight the quite different story of the Soviet underground in Lutsk during the Nazi occupation.
    Źródło:
    Komunizm: system – ludzie - dokumentacja; 2015, 4; 53-62
    2299-890X
    Pojawia się w:
    Komunizm: system – ludzie - dokumentacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcja organizacji pracy w instytucji naukowej - ankiety i opracowania z okresu okupacji (1941-1942) w Państwowym Muzeum Zoologicznym w Warszawie
    The concept of work organisation in a scientific institution - surveys and studies from the occupation period (1941-1942) at the State Zoological Museum in Warsaw
    Autorzy:
    Iwan, Dariusz
    Daszkiewicz, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2089445.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    State Zoological Museum in Warsaw
    history of collections
    organisation of scientific work
    resistance movement
    Państwowe Muzeum Zoologiczne w Warszawie
    historia zbiorów
    organizacja pracy naukowej
    ruch oporu
    Opis:
    During the Second World War, the State Zoological Museum in Warsaw (PMZ) suffered severe losses. Many workers were killed, and parts of the zoological and book collections were stolen by the Germans as early as 1939. The Museum became an important centre of the resistance movement, as it became a storage for weapons, explosives, and chemicals used for sabotage. Despite the repressions, the Museum employees tried to continue their work under the occupation and developed a modern model for the functioning of this institution to be implemented after the war. In the archives of the Museum and Institute of Zoology, a folder was found containing the documentation of the surveys conducted in 1941-1942 on the organisation of work and the future structure of the PMZ. This article presents the first analysis of these documents, which turned out to be a valuable source of information on the functioning of scientific institutions during the occupation, as well as on the history of the PMZ itself.
    Źródło:
    Kwartalnik Historii Nauki i Techniki; 2021, 66, 3; 51--59
    0023-589X
    2657-4020
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Historii Nauki i Techniki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Otakar Vávra i kino Protektoratu Czech i Moraw
    Otakar Vávra and the Cinema of the Protectorate of Bohemia and Moravia
    Autorzy:
    Guzek, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1591958.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    resistance movement
    collaboration
    World War 2
    Otakar Vávra
    the Protectorate of Bohemia and Moravia
    the Czech cinema
    ruch oporu
    kolaboracja
    II wojna światowa
    Protektorat Czech i Moraw
    kino czeskie
    Opis:
    Otakar Vávra jest jednym z najciekawszych reżyserów kina europejskiego i to nie tylko z uwagi na trwającą ponad osiemdziesiąt lat aktywność zawodową. Jego formuła twórcza polegała na adaptowaniu rodzimej literatury, wykorzystaniu medium filmowego dla odautorskiego, artystycznego komentowania świata, traktowaniu kina jako segmentu kultury, a nie jej wyłącznego centrum. Reżyserski projekt zatem musiał uwzględniać XX-wieczną politykę, która miotała Czechosłowacją od porządków demokratycznych po totalitarne. Wśród tych ostatnich szczególny jest okres od marca 1939 do maja 1945 roku,kiedy to po dyktacie monachijskim rozpadła się Czechosłowacja, a w jej miejsce powstało Państwo Słowackie i Protektorat Czech i Moraw. Czeska kinematografia narodowa stała się wtedy swoistą szachownicą, na której ścierały się ambicje poszczególnych reżyserów i producentów, dyrektywy Urzędu Protektora, rozbudzone oczekiwania czeskich kolaborujących z Niemcami aktywistów, odwaga i podłość poszczególnych ludzi. W takich warunkach Otakar Vávra nakręcił 12 filmów, miał kontakt zarówno z konspirującymi branżystami tworzącymi podwaliny przyszłej powojennej kinematografii (Vladislav Vančura), jak i kolaborującymi dyktatorami Barrandova (Miloš Havel). W jego filmach grały ulubienice niemieckich dygnitarzy (Lída Baarová, Adina Mandlová) a także ofiary hitlerowskiego terroru (Anna Letenská). Filmy Vávry z okresu Protektoratu oglądane po latach (a zachowały się wszystkie) mogą być traktowane jak tworzywo dla rozmaitych strategii interpretacyjnych, z których ważna, ale nie jedyna, jest perspektywa biograficzna dotycząca reżysera.
    Otakar Vávra is one of the most interesting directors of the European cinema, and not only because of his perennial professional activity that lasted over 80 years. His formula for creativity consisted in adapting the native literature, in using films to artistically comment on the world, in treating the cinema as a segment of the whole culture, and not as its exclusive centre. The director’s project had to include the 20th-century politics, which tossed Czechoslovakia back and forth from democracy to totalitarianism. After the Munich Agreement or Munich Diktat (September, 1938) Czechoslovakia broke up and what was left was transformed into the Protectorate of Bohemia and Moravia and the Slovak Republic. The Czech cinematography became then a kind of chessboard, a confrontation area for various film directors’ and producers’ ambitions, for directives of the Protector’s Office (Reichsprotektor), for the expectations of the Czechs who collaborated with theGermans, for the courage and meanness of different people. Such were the circumstances under which Otakar Vávra made 12 films; and he was in touch both with conspiring professionals who were building the foundations for the future post-war cinematography (Vladislav Vančura) and with collaborating Barandov dictators (Miloš Havel). In his films appeared German dignitaries’ favourites (Lída Baarová, Adina Mandlová) and victims of the Nazi terror (Anna Letenská). Vávra’s films made during the Protectorate (and all of them have survived) and watched now may be interpreted in numerous ways; one of them is the biographical perspective.
    Źródło:
    Przegląd Zachodniopomorski; 2015, 3; 145-163
    0552-4245
    2353-3021
    Pojawia się w:
    Przegląd Zachodniopomorski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Więźniowie deportowani z Francji do obozu Auschwitz-Birkenau. Charakterystyka 71 transportu
    Prisoners Deported from France to Auschwitz-Birkenau. Characteristics of the 71st Transport
    Autorzy:
    Chrząszcz, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2233632.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Auschwitz-Birkenau camp
    the French
    French deportees to Auschwitz
    underground activities in the camp
    resistance movement
    Auschwitz-Birkenau
    Francuzi
    deportowani do Auschwitz z Francji
    działalność konspiracyjna w obozie
    ruch oporu
    Opis:
    W artykule zostały zaprezentowane wstępne wyniki badań nad 71 transportem z deportowanymi z Francji do Auschwitz-Birkenau. Analizę statystyczną przeprowadzono na próbie 1502 osób. Przeanalizowano kryterium wieku deportowanych, a także współczynnik przeżywalności kobiet i mężczyzn. Dla spójności badań została nakreślona ówczesna sytuacja w Auschwitz-Birkenau oraz stosunek władz obozowych do więźniów w 1944 r. Artykuł zawiera także biogramy dwóch deportowanych, którym udało się przeżyć.
    The article presents preliminary research results on the 71st transport with the deportees from France to Auschwitz-Birkenau. Statistical analysis was conducted on a sample of 1502 people. The paper analyses the criterion of age of deportees and the survival rate of women and men. For the research consistency, the situation in Auschwitz-Birkenau at that time and the attitude of the camp authorities towards prisoners in 1944 were outlined. The article also contains biographies of two deportees who managed to survive.
    Źródło:
    Dzieje Najnowsze; 2022, 54, 1; 103-119
    0419-8824
    Pojawia się w:
    Dzieje Najnowsze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies