Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Oszutowska-Mazurek, D." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Adaptacyjna metoda poprawy kontrastu dla cyfrowych obrazów rozmazów cytologicznych
Adaptive method of contrast enhancement for digital images of cytological smears
Autorzy:
Oszutowska-Mazurek, D. A.
Waker-Wójciuk, G
Sycz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/135844.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna w Szczecinie
Tematy:
rozmazy Papanicolaou
kontrast
poprawa kontrastu
wizualizacja jądra komórkowego
cytologia ginekologiczna
cyfrowe przetwarzanie obrazów
Papanicolaou smears
contrast enhancement
gynaecological cytology
digital image processing
Opis:
Wstęp i cel: Zwiększenie kontrastu między jądrem komórkowym a cytoplazmą zapewnia poprawę wizualizacji cytologicznych cech komórki. Celem pracy jest poprawa wizualizacji jądra komórkowego. Materiał i metody: Automatyzacja doboru progu z wykorzystaniem algorytmu adaptacyjnego progowania dla rozkładów dwumodalnych została przeprowadzona dla obrazów rozmazów cytologicznych. Wyniki: Uzyskano zwiększony kontrast dla jądra komórkowego, dzięki czemu osiągnięto poprawę wizualizacji struktury chromatyny. Wniosek: Adaptacyjna metoda poprawy kontrastu może być użyteczna w diagnostyce cytologicznej, ale potrzebna jest weryfikacja w oparciu o większą bazę danych obrazów cytologicznych.
Introduction and aim: Contrast enhancement between nucleus and cytoplasm ensures improvement of cytological features visualisation. The aim of study is improvement of nucleus visualisation. Material and methods: Automation of threshold estimation with the use of adaptive tresholding algorithm for bimodal distributions was provided for images of cytological smears. Results: Improved contrast for cell nuclei was obtained and therefore the enhancement of chromatine structure visualisation is achieved. Conclusion: Adaptive method of contrast enhancement could be useful in cytological diagnosis, but requires verification with the use of large database of cytological images.
Źródło:
Problemy Nauk Stosowanych; 2016, 5; 163-170
2300-6110
Pojawia się w:
Problemy Nauk Stosowanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fractal analysis limitations in digital analysis of Papanicolaou cytological images
Ograniczenia w analizie fraktalnej dla obrazów rozmazów Papanicolaou
Autorzy:
Oszutowska, D.
Weker-Wójciuk, G.
Mazurek, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/156352.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
fraktale
analiza obrazów
cytologia
biomedycyna
rozmazy Papanicolaou
fractals
image analysis
cytology
biomedicine
Pap smears
Opis:
In this paper there is shown, using a set of selected examples, estimation of the fractal dimension that can be used as an additional (not separated) tool for detection of abnormal cell nuclei. The perimeter P(R) is estimated using variable radiuses (R) and the fractal dimension is obtained. Fractal analysis of a boundary is not sufficient even for high resolution images apparently but extension of the number of parameters (cytoplasm and nuclei field) gives much better separation.
Geometria fraktalna pozwala na opis złożoności i zmienności obiektów biologicznych, w szczególności komórek. Metryki euklidesowe nie są wystarczające do klasyfikacji obiektów tego typu [4, 5]. W artykule pokazano wykorzystując zbiór wybranych przykładów, że estymacja wymiaru fraktalnego obwodu jądra komórkowego może być używana jako dodatkowy, ale nie jedyny wskaźnik służący do detekcji atypowych jąder komórek w analizie cytologii ginekologicznej. W typowej analizie cytologicznej rozmaz jest analizowany jest w powiększeniu 400x, dzięki czemu możliwa jest analiza nieregularności obwodu jądra komórkowego, które dla prawidłowych komórek powinno być gładkim okręgiem. Wybrane przypadki pokazano z zachowaniem skali na rys. 2. Założono wykorzystanie wymiaru fraktalnego dla obwodu, a do normalizacji obrazów wykorzystano średnicę Fereta. Obwód P(R) jest estymowany dla różnych promieni R, co pozwala na wyznaczenie wymiaru fraktalnego w oparciu o wykres Richardsona. Wymiar fraktalny nie może być brany jako jedyny wskaźnik atypii (rys. 4) gdyż niektóre jądra komórek mają ten sam wymiar fraktalny (to samo nachylenie), co komórki prawidłowe. Ocena atypii możliwa jest w przypadku zastosowania wymiaru fraktalnego, pola cytoplazmy i pola jądra komórkowego, co zwiększa różnicę między poszczególnymi przypadkami. Samo wykorzystanie obu pól nie gwarantuje dużej różnicy między tymi przypadkami. Założone aspekty analizy bazują części technik oceny wykonywanych przed osoby analizujące tego typu obrazy.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2012, R. 58, nr 1, 1; 52-54
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies