Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Discernment" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Ignatian Contemplative Pedagogy: Forming Persons for Others
Autorzy:
Muldoon, Timothy P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40494075.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kontemplacja
rozeznawanie
refleksja
formacja
obiektywizm
contemplation
discernment
reflection
formation
objectivism
Opis:
Research Objective: There is a growing literature about contemplative pedagogy in higher education, an approach to learning which prioritizes experiential, reflective practices meant to promote autonomy in learning. This essay will explore how Ignatian pedagogy, rooted in the 475-year tradition of Jesuit education, promotes a form of contemplative pedagogy especially apt for what this journal describes as the VUCA world (volatility, uncertainty, complexity and ambiguity). Research Problem and Methods: The essay addresses questions particularly relevant in the wake of the global pandemic: how can education promote greater self-care and self-knowledge? How can it promote greater compassion and care for others, especially the marginalized? How can it encourage people, especially the young, to develop practices that promote lifelong learning, flourishing, and responsibility? Process of Argumentation: The essay will review some of the burgeoning literature on contemplative pedagogy, and draw from the extensive literature about Ignatian pedagogy and especially the latter’s strong emphasis on processes of reflection for the sake of just action. Research Results: The essay will show that there is a rich well of resources in the Ignatian spiritual and pedagogical traditions that promote contemplative pedagogy, and that application of these resources in contemporary educational and formational contexts will help promote lifelong learning, flourishing, and responsibility towards others. Conclusions, Innovations, and Recommendations: Educators are encouraged to introduce or develop contemplative practices such as journaling, guided meditations, focused conversations among peers, reflective critical writing, and others.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 57; 43-50
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ojcostwo w wychowaniu
Fatherhood in Upbringing
Autorzy:
Marek, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40495085.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
ojciec
towarzyszenie
duchowość
rozeznawanie
ojcostwo
father
fatherhood
accompaniment
spirituality
discernment
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest wykazanie zasadności działań umożliwiających świadome przygotowanie do pełnienia roli ojca. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Dla jakich powodów warto zabiegać o przygotowanie przyszłych ojców do stojących przed nimi zadań. Do rozwiązania problemu zostanie wykorzystana literatura przedmiotu analizowana metodą analityczno-syntetyczną.  PROCES WYWODU: Na podstawie ważniejszych aspektów duchowości omówiono zadania wynikające z bycia ojcem oraz kierunki podejmowanych inicjatyw wychowawczych. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Ojcostwo obejmuje zarówno sferę życia biologicznego, jak i duchowego (wewnętrznego). To zaś domaga się inicjatyw ułatwiających dziecku odkrycie, że jest kochane. Temu poczuciu sprzyja poszanowanie podmiotowości nie tylko ojca, ale też i dziecka. Chodzi o doświadczanie wolności, z której dziecko w pełni nie jest jeszcze w stanie korzystać. Ojciec świadomy tych ograniczeń dziecka towarzyszy mu w osiąganiu dojrzałości. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Przeprowadzony wywód zdaje się potwierdzać zasadność uświadamiania dorosłym potrzeby kształtowania osobowych relacji ojciec–dziecko.
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of the article is to show the legitimacy of actions enabling conscious preparation for fulfilling the role of a father. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The article aims to answer the question about the reasons why it is worth striving for the preparation of future fathers for the tasks that they face up. The literature on the subject will be used to solve the problem, analyzed by the analytical – synthetic method.  THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Based on the most important aspects of spirituality, both the tasks resulting from being a father and the directions of undertaken educational initiatives were discussed, as well. RESEARCH RESULTS: Being a father is associated not only with biological but also spiritual (internal) fatherhood. This demands initiatives that make it easier for the child to discover that he/ she is loved. This feeling is fostered by respect for the subjectivity of not only the father, but also the child. Here, it is about experiencing a freedom that the child is not able to use it yet. The father, aware of these limitations of the child, accompanies him/her in reaching maturity. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: The presented process of argu‑ mentation seems to confirm the legitimacy of making adults aware of the need to shape personal father–child relationships
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 58; 45-55
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozeznawanie wspólnotowe jako podstawowa metoda realizacji synodalności w życiu Kościoła według zamysłu papieża Franciszka
Community Discernment as a Fundamental Method of Implementing Synodality in the Life of the Church as Intended by Pope Francis
Autorzy:
Froniewski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36833744.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pope Francis
synod
synodality
discernment
sensus fidei
papież Franciszek
synodalność
rozeznawanie
Opis:
Artykuł jest syntetyczną próbą ukazania nowych elementów, które wprowadza papież Franciszek, gdy prezentuje swoje rozumienie realizacji synodalności w życiu Kościoła. Jako podstawową metodę dla Kościoła synodalnego eksponuje on rozeznawanie, co można zauważyć w jego nauczaniu już od początku tego pontyfikatu. Tekst obejmuje cztery części. Pierwsza określa krótko generalne założenia eklezjologiczne obecnego synodu o synodalności. Druga ukazuje samo rozeznawanie duchowe jako metodę w ciągu dziejów, a trzecia aplikację tejże metody w życiu Kościoła w nauczaniu Franciszka. Ostatnia skupia się na sensus fidei jako podstawie teologicznej procesu rozeznawania synodalnego. Konkluzja ukazuje cel zastosowania rozeznawania w wizji Kościoła synodalnego według zamysłu Franciszka.
This article is a synthetic attempt to show the new elements that Pope Francis introduces when he presents his understanding of the realisation of synodality in the life of the Church. He exposes discernment as a fundamental method for the synodal Church, whichcan be seen in his teaching since the beginning of this pontificate. The text comprises four parts. The first sets out short the general ecclesiological assumptions of the present Synod on synodality. The second shows spiritual discernment itself as a method throughout history, and the third the application of this method in the life of the Church in Francis’ teaching. The last focuses on the sensus fidei as the theological ground of the synodal discernment process. The conclusion reveals the purpose of the application of discernment in the vision of the synodal Church as intended by Francis.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 79-89
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ignatian Pedagogy and Its Religious Inspirations
Autorzy:
Satō, Hiroto
Itō, Yuina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40494076.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
pedagogika ignacjańska
ćwiczenia duchowe
rozeznawanie
Ignatian pedagogy
spiritual exercises
discernment
Jesuits
Opis:
Research Objective: The aim of this article is to shed light on the religious inspirations that underpin Ignatian Pedagogy. The research problem and methods:The research problems involve questions concerning the most important ideas of Ignatian spirituality, which are based on the existential experience of St. Ignatius Loyola, and which are a source of inspiration for Ignatian Pedagogy. Based on the literature, the fundamental ideas of Ignatian Spirituality and their influence on the emergence and development of Ignatian Pedagogy were analysed. The process of argumentation:Starting from the historical stages of the formation of the key elements of Jesuit spirituality, the key moments of the spiritual experience of St Ignatius of Loyola are shown. The interpretation of the tenets of the Ignatian tradition and its spirituality made it possible to identify the vital ideas that constitute the sources of Ignatian Pedagogy. Research results:The analysis leads to the conclusion that the modern concept of education should be built on the proper concept of the human being. One of the proposals is the concept of a person that we find in Ignatian Pedagogy. It is inspired by Ignatian Spirituality and describes humanity in the perspective of God’s creative act and His love. In this context, the issues of individuality and freedom of each person are especially important.  Conclusions, innovations and recommendations: Human existence in the changing and globalised world means a constant need to respond to change. Therefore, education should be understood as the familiarisation of students with change, which is a necessary condition for their development and thus for the progress of society. The Ignatian Pedagogy is effective in this regard, as it assumes an all-round development of a person and involves another person,  an educator/mentor, who acts as a kind of witness to the ongoing history of life.  
Cel naukowy: Celem niniejszego artykułu jest ukazania religijnych inspiracji, jakie legły u podstaw pedagogiki ignacjańskiej. Problem i metody badawcze:Problemami badawczymi były pytania dotyczące najważniejszych idei, które znajdują się w duchowości ignacjańskiej, bazującej na doświadczeniu egzystencjalnym św. Ignacego Loyoli, a które stanowią źródło inspiracji dla pedagogiki ignacjańskiej. Bazując na literaturze przedmiotu, analizowane był podstawowe idee duchowości ignacjańskiej i ich wpływ na powstanie i rozwój pedagogiki ignacjańskiej. Proces wywodu:Wychodząc od historycznych etapów kształtowania się kluczowych elementów duchowości jezuickiej, ukazane zostały kluczowe momenty doświadczenia duchowego, jakie miał św. Ignacy z Loyoli. Interpretacja założeń tradycji ignacjańskiej i wiążącej się z nią duchowości umożliwiła wskazanie najważniejszych idei, które stanowią źródła pedagogiki ignacjańskiej. Wyniki analizy naukowej:Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że współczesna koncepcji edukacji powinna być budowana na właściwej koncepcji człowieka. Jedną z propozycji jest koncepcja człowieka, jaką odnajdujemy w pedagogice ignacjańskiej. Koncepcja ta inspiruje się duchowością ignacjańską i opisuje człowieka w perspektywie aktu stwórczego Boga i Jego miłości. W tym kontekście szczególnie istotne są kwestie dotyczące indywidualności i wolności każdej osoby. Wnioski, innowacje, rekomendacje:Funkcjonowanie człowieka w zmieniającym się i zglobalizowanym świecie oznacza nieustanną konieczność do reagowania na zmiany. W związku z tym edukacja powinna być rozumiana jako oswajanie człowieka ze zmianą, co stanowi konieczny warunek jego rozwoju, a tym samym postępu społeczeństwa. Skuteczna w tym względzie jest pedagogika ignacjańska, która zakłada wszechstronny rozwój człowieka i stawia obok niego drugą osobę – wychowawcę/mentora pełniącego funkcję swego rodzaju świadka toczącej się historii życia.  
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 56; 97-103
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charyzmat instytucji i instytucjonalna struktura charyzmatów
Charism of Institution and Institutional Structure of Charisms
Autorzy:
Sawa, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036757.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Duch Święty
hierarchia
instytucja
charyzmaty
rozeznawanie
Holy Spirit
hierarchy
institution
charisms
discernment
Opis:
Kościół ma strukturę instytucjonalną i charyzmatyczną. Hierarchia nadaje Kościołowi stabilność i wierność przez wieki przy jednoczesnym otwarciu na „nowe”. Z kolei charyzmaty odświeżają Kościół i przyozdabiają go przez różne formy działania, służby, ewangelizacji. Źródłem obu porządków jest Duch Święty. W związku z tym trzeba widzieć w strukturze i posłudze hierarchicznej jej charyzmatyczny charakter. Biskupi pełnią swoją funkcję na bazie święceń oraz są prowadzeni przez Ducha Świętego. Oni też mają biblijny charyzmat prawdy, pasterzowania i władzy. Dlatego winni być otwarci na działanie Parakleta. Z kolei dary charyzmatyczne nie mogą istnieć bez hierarchii, bo wtedy łatwo byłoby o błąd czy imitację charyzmatów, a to prowadziłoby do duchowej anarchii. Bogactwo charyzmatów poddane jest więc ocenie biskupów i prezbiterów; oni też strzegą właściwego korzystania z nich. Jednocześnie w samej naturze charyzmatów jest ukierunkowanie na zinstytucjonalizowanie, co objawia się powstaniem jakiejś trwałej struktury umożliwiającej stałą posługę.
The Church has both institutional and charismatic structure. Hierarchy provides the Church with stability and faithfulness simultaneously allowing it to open for the new. On the other hand, charisms refresh the Church and embellish it through various forms of deeds, services, evangelisation. The Holy Spirit is the source of both structures. Thus, it is necessary to see the charismatic nature of the hierarchical service. Bishops fulfill their role based on their Holy Orders and are led by the Holy Spirit. They also have a biblical charism of power. This constitutes a real challenge for the clergy − to be truly open to the Paraclete and make use of the spiritual gifts. On the contrary, charismatic gifts cannot exist without the hierarchy as it would become too easy to make mistakes or even imitate real charisms which would consequently lead to a spiritual anarchy. Abundance of charisms is therefore put under bishops and presbyters' who also guard their right exercising. Still, it is also the nature of charisms that includes being directed on the institutionalisation, which displays itself in an emergence of some constant structure allowing for a constant service.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 5; 79-91
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogika ignacjańska w świecie VUCA
Ignatian Pedagogy in the VUCA World
Autorzy:
Dybowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40494490.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
VUCA prime
pedagogika ignacjańska
rozeznawanie
doświadczenie
refleksja
Ignatian pedagogy
discernment
experience
reflection
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest ukazanie charakterystycznego dynamizmu pedagogiki ignacjańskiej, która może pomóc współczesnemu człowiekowi odnajdywać orientację życiową ukierunkowaną na najważniejszy cel oraz poczucie sensu. Celem jest także rozszerzenie zastosowania modelu pedagogiki ignacjańskiej poza rzeczywistością edukacyjną. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Rozwinięty w artykule problem badawczy brzmi: Co ma do zaproponowania pedagogika ignacjańska człowiekowi żyjącemu w rzeczywistości określanej jako świat VUCA? Poszukując odpowiedzi, zastosowano analizę literatury. PROCES WYWODU: W artykule krótko scharakteryzowano rzeczywistość VUCA, odnosząc ją do codziennego życia. Wskazano potrzebę posiadania wskazówek dla efektywnego poruszania się po doświadczaniu życia. Tych wskazówek poszukiwano w dynamice modelu pedagogiki ignacjańskiej. Wskazano, jak można dostosować ów model do funkcjonowania w rzeczywistości VUCA. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Pozostając w logice ignacjańskiej zasady dostosowania do osób, miejsca i czasu, wykazano, jak dynamizm pedagogiki ignacjańskiej może współczesnemu człowiekowi pomóc znajdować poczucie własnej pełnomocności. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Warto, aby współczesny człowiek nie ustawał w poszukiwaniu celu ostatecznego i poczucia sensu w doświadczaniu życia. Pedagogika ignacjańska może stanowić odpowiedź czy antidotum na świat generujący chaos wynikający z przenikania się w nim zmienności, niepewności, złożoności i niejednoznaczności. Rekomendacja taka jest możliwa dzięki ignacjańskiej zasadzie dostosowania do osób, miejsca i czasu.
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this article is to present the specific dynamism of Ignatian pedagogy, which can help contemporary man find a life orientation directed towards the most important goal and a sense of meaning. The aim is also to extend the application of the Ignatian pedagogy model beyond the educational reality.  THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The research problem developed in this paper is: What does Ignatian pedagogy have to offer to a man living in the reality defined as the VUCA world? In the search for an answer, an analysis of the literature was made. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article briefly characterizes the reality of VUCA by relating it to everyday life. The need to possess the clues in order to move effectively through the experience of life was pointed out. They were sought in the dynamics of the Ignatian pedagogy paradigm the functioning of the VUCA reality. It was indicated how this model can be adapted to the functioning of the VUCA reality. RESEARCH RESULTS: While staying in the logics of the Ignatian principle of adaptation to persons, place and time, it was shown how the dynamism of Ignatian pedagogy can help contemporary man find a sense of his own empowerment. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: It is worth noticing that contemporary man would not stop in his searching for the ultimate goal and a sense of meaning in the experience of life. Ignatian pedagogy can provide a response or an antidote to a world that generates chaos caused by the permeation of volatility, uncertainty, complexity and ambiguity that take place in it. This recommendation is possible thanks to the Ignatian principle of adaptation to people, place and time
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 57; 11-19
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozeznawanie i interpretowanie znaków czasów: egzegeza homilijna działania Ducha Świętego w życiu Ludu Bożego
Discernment and Interpretation of the Signs of the Times: Homily Exegesis of the Holy Spirit’s Action in the Life of God’s People
Autorzy:
Cygański, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571140.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
homilia
znaki czasów
kultura
rozeznawanie
homilies
signs of the times
culture
discernment
Opis:
Artykuł przedstawia zagadnienie rozeznawania i interpretacji znaków czasów w liturgicznym przepowiadaniu słowa Bożego. Zwraca uwagę, że w przygotowaniu homilii poza egzegezą biblijną i hermeneutyką liturgiczną ważna jest również analiza antropologiczna życia słuchaczy homilii. Jest to swoista egzegeza homilijna działania Ducha Świętego w Ludzie Bożym. W znakach czasów ujawnia się bowiem Jego inspiracja i działanie. Choć nie są one jakościowo równe z Pismem Świętym, są jednak specyficzną mową świata do Kościoła i swoistym głosem Bożym do Kościoła, wypowiadanym przez świat. Wyrażają potrzeby i oczekiwania aktualnego pokolenia wobec Boga. W związku z tym, postulując ewangeliczne rozeznawanie znaków czasów, zaproponowano paradygmat personalistyczno-chrystocentryczny, metodę i konkretne wyznaczniki tego procesu oraz wskazano wnioski wobec praktyki homilijnej i dydaktyki homiletycznej.
The article presents the issue of discernment and interpretation of the signs of the times in the liturgical proclamation of the word of God. He points out that in the preparation of the homily, apart from biblical exegesis and liturgical hermeneutics, it is also important to analyze the anthropological life of the homilies’ listeners. It is a homily exegesis of the Holy Spirit’s action in the People of God. The signs of the times reveal His inspiration and action. Although they are not qualitatively equal to the Scriptures, they are, however, a specific speech of the world to the Church and a specific God’s voice to the Church expressed by the world. They express the needs and expectations of the current generation for God. In connection with this, postulating the evangelical discernment of the signs of the times, a personalisticChristocentric paradigm, a method and concrete determinants of this process are proposed, and conclusions for homily practices and homiletic didactics are suggested.
Źródło:
Polonia Sacra; 2019, 23, 3(57); 103-122
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synodalność Kościoła w ujęciu papieża Franciszka
Synodality of the Church as Seen by Pope Francis
Autorzy:
Sawa, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36841875.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
synodalność
papież Franciszek
rozeznawanie
sensus fidei
komunia
synodality
Pope Francis
discernment
communion
Opis:
Pontyfikat Franciszka naznaczony jest uwrażliwieniem katolików na synodalną strukturę Kościoła. Zwłaszcza zwołanie Synodu poświęconego synodalności jest w tym kluczowe, by odkryć synodalność, nauczyć się jej i wprowadzić w codzienność życia wspólnoty. W związku z tym konieczne jest pogłębiona analiza nauczania Franciszka o synodalności. Dlatego w artykule przedstawiono właściwy kontekst synodalności, którą jest ewangelizacja i odnowa Kościoła. Następnie ukazano właściwe filary Franciszkowej synodalności, która wiąże się ze spotkaniem, słuchaniem i rozeznawaniem. Nie ma to więc nic wspólnego z parlamentaryzmem, rezygnacją z prawdy czy hierarchicznej struktury Kościoła. Synodalność jest realizacją sensus fidei, a wyraża się w triadzie komunia, uczestnictwo, misja. Właściwe funkcjonowanie synodalności domaga się również znajomość jej źródeł. Wśród teologicznych są Objawienie i dialog Boga z człowiekiem, eklezjologia Ludu Bożego i komunii, działanie Ducha Świętego, różnorodność charyzmatów i idea współuczestnictwa, antropologia relacji. Do kościelnych należą m.in. synody, kolegialność biskupów, formy współuczestnictwa ochrzczonych (m.in. rady). Wreszcie ważne są doświadczenia jezuickiego rozeznawania indywidualnego i wspólnotowego. Artykuł podejmuje również kwestie wyzwań, które stoją przed Kościołem w kontekście synodalności. Nie mogą one jednak zatrzymać podążania wspólną drogą, by Kościół coraz bardziej przyciągał współczesnych ludzi do Ewangelii.
Francis’ pontificate is marked by his efforts to make Catholics more sensitive to the synodal structure of the Church. In particular, the convening of the Synod on Synodality is central to discovering what synodality is, how to learn it and how to incorporate it into the daily life of the communities. What is therefore needed is an in-depth analysis of Francis’ teaching on synodality. The article presents the contexts of synodality, namely the evangelisation and the renewal of the Church. Then it discusses the proper pillars of Francis’ synodality, which involves encounter, listening and discernment. It has nothing to do with parliamentarism or abandonment of truth or the hierarchical structure of the Church. The synodality brings the sensus fidei into life and is expressed in the communion, participation, mission triad. For synodality to work, its sources must also be known. The theological ones include the Revelation and the dialogue between God and man, the ecclesiology of the People of God and the communion, the action of the Holy Spirit, the diversity of charisms, the idea of co-participation, and the anthropology of relations. Among ecclesiastical sources are synods, collegiality of bishops, and bodies (e.g. councils) facilitating participation of the baptised. Finally, the experience of individual and community discernment in the Jesuit tradition is also crucial. The article also addresses the challenges facing the Church with respect to synodality. However, the challenges cannot stop the Church from following its path to attract people to the Gospel.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 191-217
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oczekiwania katolików rozwiedzionych żyjących w nowych związkach wobec duszpasterskiego towarzyszenia
Expectations of Divorced Catholics Living in New Relationships Towards Pastoral Accompaniment
Autorzy:
Kuczmarska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1727339.pdf
Data publikacji:
2021-07-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
duszpasterskie towarzyszenie
rozeznawanie
katolicy rozwiedzeni
sytuacje nieregularne
pastoral accompaniment
discernment
divorced Catholics
irregular situations
Opis:
Towarzyszenie pastoralne powinno być inspirowane miłością Boga. Obecnie odgrywa ono szczególnie ważną rolę w posłudze małżonkom w sytuacjach nieregularnych. Artykuł prezentuje oczekiwania katolików rozwiedzionych, żyjących w nowych związkach, wobec duszpasterskiego towarzyszenia w oparciu o badania empiryczne przeprowadzone na terenie Polski. Zawiera także wnioski pastoralne. Respondenci oczekują od duszpasterskiego towarzyszenia zrozumienia ich sytuacji, osobistych racji oraz powodów życia w nowym związku, rozeznawania możliwości otrzymania rozgrzeszenia i przyjęcia Komunii świętej, organizowania rekolekcji, pomocy w otwieraniu się na miłość Boga, wsparcia na drodze przebaczania sobie i innym oraz naprawienia wyrządzonych krzywd. Odpowiedzią na te oczekiwania powinno być przede wszystkim duszpasterstwo parafialne, które umożliwia osobisty kontakt kapłana z tymi osobami, delikatne i pełne szacunku traktowanie oraz stopniowe włączanie w życie parafii. Takie podejście może budzić nadzieję, zaufanie i otwartość wobec Kościoła. Przyjęcie, towarzyszenie i rozeznawanie duchowe z tymi osobami umożliwia ich stopniowe włączanie we wspólnotę Kościoła.
Pastoral accompaniment should be inspired by the love of God. It plays a particularly important role in ministering to Catholics who are divorced and living in new relationships. The article presents the expectations of divorced Catholics living in new relationships towards pastoral accompaniment, based on research conducted in Poland. It also contains pastoral conclusions. Respondents expect pastoral accompaniment to understand their situation, personal reasons and reasons for living in a new relationship, to discern the possibility of receiving absolution and Holy Communion, to organize retreats, to help them open up to God’s love, and to support them in forgiving themselves and others. The answer to these expectations should be a parish ministry that allows for personal communication, gentle and respectful treatment and gradual integration into the life of the parish. This approach can inspire hope, trust and openness towards the Church. Reception, accompaniment and spiritual discernment enables gradual integration into the community of the Church.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 6; 109-125
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Implementacja posynodalnej adhortacji apostolskiej "Amoris laetitia" papieża Franciszka w duszpasterstwie związków nieregularnych w diecezji płockiej
IMPLEMENTATION OF THE POST-SYNODAL APOSTOLIC EXHORTATION "AMORIS LAETITIA" OF POPE FRANCIS IN THE PASTORAL CARE OF IRREGULAR SITUATIONS IN THE DIOCESE OF PŁOCK
Autorzy:
Kućko, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591836.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
"Amoris laetitia"
Diocese of Płock
discernment
accompanyinng
irregular situations
diecezja płocka
rozeznawanie
towarzyszenie
związki nieregularne
Opis:
Publikacja posynodalnej adhortacji apostolskiej "Amoris laetitia" wiosną 2016 roku spotkała się z odzewem w diecezji płockiej. Głównym celem artykułu jest opisanie, w jaki sposób papieskie wskazania w kwestii związków niesakramentalnych zostały wprowadzone w życie diecezji. W tekście została ukazana krótko historia duszpasterstwa związków niesakramentalnych na Mazowszu, a następnie omówiono współczesne formy towarzyszenia osobom w sytuacjach nieregularnych w świetle paradygmatu papieża Franciszka, wyrażonego słowami: przyjąć – towarzyszyć – rozeznać – zintegrować. W diecezji płockiej zostało to wyrażone nie tylko w powołaniu nowego Wydziału ds. Rodzin w kurii diecezjalnej, w tworzeniu nowych struktur duszpasterstwa związków niesakramentalnych, nazywanych przez papieża sytuacjami lub związkami „nieregularnymi”, ale także w refleksji teologiczno-duszpasterskiej podejmowanej w gronie duszpasterzy i świeckich. W szczególny sposób zagadnienie to zostało rozwinięte w opracowanym przez duszpasterstwo rodzin i podpisanym przez biskupa płockiego dokumencie Vademecum duszpasterstwa osób żyjących w związkach nieregularnych w diecezji płockiej z 2018 roku, stanowiącym próbę wcielenia w życie nauczania Kościoła w warunkach Kościoła płockiego. Diecezja płocka jako dotychczas jedyna w Polsce podjęła zadanie praktycznego duszpasterskiego skonfrontowania wskazań adhortacji "Amoris laetitia" z rzeczywistością duszpasterską. W tekście Vademecum znalazły się liczne konkretne odpowiedzi na pytania, w jaki sposób osoby żyjące w różnego rodzaju związkach nieregularnych mogą uczestniczyć w życiu parafii, a jakie formy ich udziału we wspólnocie Kościoła z różnych względów nie są dla nich dostępne.
The publication of the post-synodal Apostolic Exhortation "Amoris laetitia" in the spring of 2016 met with a response in the Diocese of Płock. The main purpose of the article is to describe how the papal guidelines were implemented in the diocese regarding non-sacramental relationships and marriages. The text briefly presents the history of the pastoral care of non-sacramental marriages in Mazovia and then discusses the contemporary forms of accompanying people in irregular situations in light of the paradigm of Pope Francis, expressed in the verbs: accept – accompany – discern – integrate. In the Diocese of Płock, this was expressed not only in the establishment of a new Department for Families in the diocesan curia and the creation of new pastoral structures for non-sacramental marriages, which the pope called “irregular” situations or relationships but also in theological and pastoral reflection undertaken among pastors and laypeople. This issue was developed in a special way in the document Vademecum of Pastoral Care of People Living in Irregular Unions in the Diocese of Płock from 2018, prepared by those responsible for the pastoral care of families and signed by the bishop of Płock. The document was an attempt to implement the teaching of the pope in the conditions of the Church of Płock. The Diocese of Płock is the only diocese in Poland to date to undertake the task of a practical, pastoral confrontation of the indications of the "Amoris laetitia" exhortation in the pastoral reality. The Vademecum text contains numerous specific answers to the questions of how people living in various types of irregular relationships can participate in the life of the parish and what forms of participation in the community of the Church are unavailable to them for various reasons.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2020, 36; 197-219
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Droga rozeznawania. Pomoc dla osób rozwiedzionych żyjących w nowych związkach
The Way of Discernment. Assistance to the divorced living in new relationships
Autorzy:
Krajczyński, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663459.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
rozeznawanie
rozwód
nowy związek
nowy związek po rozwodzie
discernment
divorce
new relationship of divorced people
Opis:
The author of the paper raises the question touched on by Pope Francis in his Amoris laetitia Apostolic Exhortation i.e. the way of discernment for divorced people living in new relationships.He restricts his argument to three fundamental issues which are: 1) discernment of incorrect situations with their character, motives and aims, 2) human and Christian rules; which are to be respected while discerning incorrect situation, 3) ways for providing answer to God and developing among restrictions, suitable to effects of discernment.The content of the presentation was rendered during the 375 Polish Episcopal Conference in Warsaw on 13 March 2017. This conference was attended not only by Polish bishops but also by 17 bishops from abroad and representatives of 15 Bishop Conference.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2017, 28, 2; 17-46
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterskie rozeznawanie wspólnotowe: od rozeznawania wspólnotowego do wspólnoty rozeznającej
Autorzy:
Cygański, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143076.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
community
pastoral care
discernment
dialogue
signs of the times
wspólnota
duszpasterstwo
rozeznawanie
dialog
znaki czasów
Opis:
Artykuł przedstawia duszpasterski aspekt rozeznawania wspólnotowego inspirowanego zasadami Towarzystwa Jezusowego. Prezentuje podstawowe założenia tego procesu i opisuje jego dialogiczny przebieg. Wskazuje na potrzebę rozeznawania i interpretacji znaków czasów. Rozeznawanie potraktowane jako metoda duszpasterska pomaga uwrażliwić wspólnotę kościelną na wolę Bożą i doświadczenia ludzi, aby dokonać ewangelicznej rewizji życia oraz rozpoznać i zrealizować zamysł Boży wobec wspólnoty.
The article presents the pastoral aspect of community discernment inspired by the principles of the Society of Jesus. It presents the basic assumptions of this process and describes his dialogical process. Indicates the need to recognize and interpret the signs of the times. Discernment, treated as a pastoral method, helps to sensitize the church community to God’s will and people’s experience, to make an evangelical review of life, and to recognize and realize God’s plan for the community.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 147-162
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasady wspierania rodzin w posynodalnej adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka
Principles of supporting families in post-synodal exhortation Amoris laetitia of Pope Francis
Autorzy:
Szpoton, Szczeparn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076223.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
Amoris laetitia
marital crises
accompaniment
discernment
irregular situations
Amoris Laetitia
kryzysy małżeńskie
towarzyszenie
rozeznawanie
związki nieregularne
Opis:
The purpose of this dissertation was to present the way in which the message of the exhortation Amoris laetitia helps to accompany a family on the way of its vocation. The reflection consisted of three issues. At first, the phenomenon of the crises connec ted with the levels of the development of the marriage bonds has been scrutinised; the personal crisis, the crises of external nature, and so called the crisis of the invincible non-sacramentality - widely discussed in the exhortation of Pope Francis. Secondly, the rules of delivering support to the families burdened with crisis arising directly from the text of the exhortation have been discussed. As the most important we admitted to be: giving the rfist place to the sacraments, tenderness and respect, accepting suefring, respect for the God's autonomy, awareness of the dynamic od the evil, and the principle of the humble deriving from the people of what God had implemented in them. All these rules make us aware of diversity and complexity of the problems of married life in a broad sense. Thirdly, the role of three groups called to accompany the families on their way of “taming their crisis” has been exposed. They are: pastors, experts and other experienced married people. Their task is to deliver pastoral and professional help with growing in faith. That requires from them a skilful discernment, listening and showing that what married families struggle with is an opportunity to a more aware and mature married life. Those who undertake the task basically try to lead the families experiencing difi culties to reconciliation with themselves, with their close relatives and with God.
Celem opracowania było przedstawienie sposobu, w jaki przesłanie adhortacji Amoris laetitia pomaga towarzyszyć rodzinie na drodze realizowania jej powołania. Refleksja ta obejmowała trzy zagadnienia. Po pierwsze, zostało przeanalizowane zjawisko kryzysu związane z fazami rozwoju więzi małżeńskiej, kryzysami osobistymi, kryzysami natury zewnętrznej i tzw. kryzysami niepokonalnej niesakramentalności – zagadnieniem szeroko dyskutowanym w adhortacji papieża Franciszka. Po drugie, omówiliśmy zasady wspierania rodzin obciążonych kryzysem, wypływające wprost z tekstu adhortacji. Do najważniejszych zaliczyliśmy: zajmowanie centralnego miejsca przez sakramenty, wrażliwość i szacunek, akceptację cierpienia, szacunek dla Bożej autonomii, samodzielność i upodmiotowienie, świadomość dynamiki zła oraz zasadę pokornego wydobywania z ludzi tego, co Bóg w nich zdeponował. Wszystkie ww. zasady uświadamiają wielokształtność i złożoność szeroko pojętych problemów życia małżeńskiego. Po trzecie, naświetliliśmy rolę trzech grup, które są wezwane do towarzyszenia rodzinom w „oswajaniu ich kryzysu”, a są nimi: duszpasterze, specjaliści oraz inni doświadczeni małżonkowie. Ich zadanie polega głównie na udzielaniu duszpasterskiej i specjalistycznej pomocy w dojrzewaniu w wierze. Wymaga to od nich nade wszystko umiejętnego rozeznawania, słuchania i ukazania, że to, co spotyka rodziny w kryzysie, jest okazją do bardziej świadomego i dojrzalszego życia małżeńskiego. Ci, którzy podejmują się towarzyszenia, starają się przede wszystkim doprowadzić osoby przeżywające trudności i kryzysy do pojednania: z sobą samym, ze swoimi bliskimi oraz z Bogiem.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2021, 31; 203-220
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola kierownictwa duchowego w uświęceniu człowieka
A role of the spiritual direction in one’s holiness
Autorzy:
Poleszak, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553819.pdf
Data publikacji:
2018-12-25
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
kierownictwo duchowe
kierownik duchowy
świętość
rozeznawanie
doskonałość chrześcijańska
spiritual direction
spiritual director
holiness
discernment
Christian perfection
Opis:
Kierownictwo duchowe oznacza prowadzenie człowieka do doskonałości chrześci-jańskiej. Chociaż rolę kierownika duchowego mogą wypełniać osoby świeckie, jed-nak w sensie ścisłym kierownikami duchowymi mogą być jedynie kapłani ze względu na święcenia prezbiteratu, które otrzymują oraz związaną z nimi funkcję uświęcania człowieka. Do istotnych celów kierownictwa duchowego należą: pogłębienie relacji z Bogiem, troska o rozwój życia duchowego i rozeznawanie duchowe. Kierownictwo duchowe jest niezastąpioną pomocą dla wszystkich, którzy pragną wzrostu duchowego.
The Spiritual direction means leading a human being towards Christian perfection. Even though the role of a spiritual director can be entrusted to a lay person, strictly speaking the spiritual directors are understood to be priests considering their priestly ordination, which should serve as the tool towards one’s holiness. Among the rele-vant objectives of the spiritual direction are the deepening of the relationship with God, taking care of the development of the spiritual life and spiritual discernment. The spiritual direction is an irreplaceable help for all who have the desire for spiritual growth.
Źródło:
Sympozjum; 2018, 2(35); 115-128
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towarzyszenie duchowe małżonkom i osobom w sytuacjach nieregularnych w świetle adhortacji Amoris laetitia
Spiritual accompaniment to spouses and people in irregular situations in the light of Amoris laetitia exhortation
Autorzy:
Kmiecik, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475193.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
spiritual accompaniment
discernment
marriage
irregular situations
pastoral support
towarzyszenie duchowe
rozeznawanie
małżeństwo
sytuacje nieregularne
wsparcie duszpasterskie
Opis:
In the paper, a source analysis of the spiritual counseling of accompaniment to sacramental spouses and people in irregular situations has been taken up on the basis of post-synodal Apostolic Exhortation, Amoris laetitia by Pope Francis. The concept of accompaniment is a leading term in subsequent chapters of the document. The meaning of the concept of accompaniment and the character of counsel presented by the Pope are introduced. Then, subsequent contexts of the counsel taken up in the exhortation were characterized. The issue of the accompaniment is discussed in relation to spouses and it involves subsequent stages of the development of love and situations requiring special attention. The key to caring for children and integrating with the Church community also includes the issue of accompanying and discerning those who are in non-sacramental relationships, defined as irregular situations and in complex situations as well. The relation of the accompanying counsel to the moral evaluation of the conducted people was also defined. Discussing the forms of pastoral practice, the purpose, scope, competence and means of providing community and individual assistance that are adapted to needs and life-sustaining problems, were identified.
W artykule podjęto źródłową analizę posługi towarzyszenia duchowego małżonkom sakramentalnym i osobom w sytuacjach nieregularnych na podstawie posynodalnej adhortacji apostolskiej Amoris laetitia papieża Franciszka. Pojęcie towarzyszenia jest wiodącym terminem w kolejnych rozdziałach dokumentu. Przybliżony został zakres znaczeniowy pojęcia towarzyszenia oraz charakterystyka posługi przedstawiona przez papieża. Następnie scharakteryzowano kolejne konteksty towarzyszenia podejmowane w adhortacji. Kwestia towarzyszenia jest omówiona w odniesieniu do małżeństw i obejmuje kolejne etapy rozwoju miłości oraz sytuacje wymagające szczególnej uwagi. W kluczu troski o dzieci i integracji ze wspólnotą Kościoła w dokumencie podjęto również problem towarzyszenia i rozeznawania wobec osób trwających w związkach niesakramentalnych, określanych jako sytuacje nieregularne oraz w sytuacjach skomplikowanych. Określono również relację posługi towarzyszenia do oceny moralnej prowadzonych osób. W omawianiu form praktyki wsparcia duszpasterskiego wskazano cel, zakres, kompetencje i sposoby udzielania pomocy wspólnotowej oraz indywidualnej, dostosowane do potrzeb i niesionych w życiu problemów.
Źródło:
Family Forum; 2017, 7; 107-124
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies