- Tytuł:
-
„Ten sam jest Bóg”. Norwid – Abd el-Kader - Ibn ‘Arabi
[God is the same]. Norwid – Abd el-Kader - Ibn ‘Arabi - Autorzy:
- Gadamska-Serafin, Renata
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/2117224.pdf
- Data publikacji:
- 2016
- Wydawca:
- Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
- Tematy:
-
Norwid
Abd el-Kader
Ibn ‘Arabi
orientalizm XIX-wieczny
Orient
romantyzm
islam
muzułmanie
19th-century orientalism
the Orient
Romanticism
Islam
Muslims - Opis:
-
Przesłanie Norwidowskiego wiersza Do Emira Abd el Kadera w Damaszku z roku 1860 wykazuje niezwykłą zbieżność z myślami wyrażonymi przez Abd el-Kadera w jego wydanym po francusku dziele Rappel à l’intelligent, avis à l’indifferent. Cinsiderations philosophiques, réligieuses, historiques etc. (Paris 1858). Jest wielce prawdopodobne, że Norwid znał wskazaną publikację algierskiego bohatera narodowego, mistyka i świętego islamu. Duchowa i intelektualna bliskość tych dwóch wybitnych myślicieli XIX stulecia jest uderzająca.
Źródłem uniwersalizmu religijnego Abd el-Kadera była nauka jego duchowego mistrza, twórcy muzułmańskiego mistycyzmu i najwybitniejszego teologa sufickiego późnego islamu – Ibn ‘Arabiego.
W poezji Norwida zainicjowany został w literaturze polskiej – osadzony na solidnym fundamencie metafizycznym i na uniwersalistycznych przesłankach wyłonionych z obu tradycji – okcydentalnej i orientalnej, prawdziwy dialog świata zachodniego z arabskim Wschodem, niepomiernie przekraczający swą głębią i merytorycznością wszelkie powierzchowne mody i orientalne stylizacje tamtej epoki. Norwid i arabski Emir z Damaszku nie tylko jednogłośnie wskazywali te same zagrożenia wynikające z błędnych założeń kulturowo-cywilizacyjnych europejskiej nowożytności oraz pragnęli przemodelować ją według wzorca doskonalszego, ale także wspólnie proponowali w swych pismach, by zamknąć (wpierw mentalnie, następnie na planie dziejów) starą epokę europocentryzmu i religijnego ekskluzywizmu, a otworzyć erę nową – humanizmu światowego
The main message of Norwid’s poem Do Emira Abd el Kadera w Damaszku [To Emir Abd el Kader in Damascus] of 1860 reveals his remarkable affinity for the ideas expressed by Abd el-Kader in his French work Rappel à l’intelligent, avis à l’indifferent. Considerations philosophiques, réligieuses, historiques etc. [Call to the intelligent, warning to the indifferent. Philosophical, religious, historical and related considerations] (Paris 1858). It is highly probable that Norwid was familiar with the text by the Algerian national hero, a mystic and an Islamic saint. The spiritual and intellectual closeness of these two remarkable thinkers of the 19th century is striking. The source of the religious universalism in Abd el-Kader’s thought is the legacy of his own spiritual master – the founding father of Muslim mysticism and the most famous Sufi theologian of late Islam – Ibn ‘Arabi. Norwid’s poetry introduced an idea of authentic dialogue of the West with the Arabic East to Polish literature. This dialogue rested on sound metaphysical foundations and on the universalist premises emerging from both traditions – occidental and oriental. In its weight and depth, this dialogue surpassed all the superficial fads and oriental stylisations typical of the epoch. Norwid and the Arab Emir of Damascus expressed unanimously their anxiety about the dangers that the European contemporaneity faced as a result of the false cultural and civilizational assumptions it decided to rest on. They both strove to reconstruct it in accord with a more promising model. They both believed as well that the reconstruction must begin with closing down (first mentally, then historically) the old time of Eurocentrism and religious exclusivism, to open a new era of global humanism. - Źródło:
-
Studia Norwidiana; 2016, 34; 21-59
0860-0562 - Pojawia się w:
- Studia Norwidiana
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł