Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Adam Mickiewicz" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
„Słyszę ich głosy”. Hymnus trium puerorum Jarosława Iwaszkiewicza wobec Dziadów wileńsko-kowieńskich Adama Mickiewicza
„I hear their voices”. Hymnus trium puerorum by Jarosław Iwaszkiewicz in comparison with Dziady by Adam Mickiewicz
Autorzy:
Spólna, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445477.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
hymn
tradition
romanticism
classicism
Jarosław Iwaszkiewicz
Adam Mickiewicz
Dziady
Opis:
The article compares the poem by Jarosław Iwaszkiewicz Hymnus trium puerorum with Dziady by Adam Mickiewicz to show how processed and personalized heritage of romanticism becomes a part of the modern classical attitude and the language of existential experience for a contemporary poet.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2013, 1; 76-88
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Paris to Izmir, Rome, and Jerusalem: Armand Lévy as the Missing Link between Polish Romantic Nationalism and Zionism
Autorzy:
Silber, Marcos
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131445.pdf
Data publikacji:
2021-07-18
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
nationalism
Zionism
romanticism
Adam Mickiewicz
Moses Hess
Armand Lévy
Opis:
This article focuses on Armand Lévy, Adam Mickiewicz’s secretary, as the missing link between Romantic Polish nationalism and proto-Zionism. It examines Lévy’s interpretation of Adam Mickiewicz’s use of Jewish motifs and how Lévy’s interpretation provided his friend and neighbour in Paris, Moses Hess, a German-Jewish socialist, colleague and rival of Karl Marx, with a repertoire he had lacked to structure his proto-Zionist ideas. The article discusses how ideas from one cultural sphere were transferred to others. Mickiewicz, seeking to find ways to strengthen the Polish nation-building process following the partition of his motherland, used his interpretation of the contemporary Jewish Diaspora as a model. His secretary, the Frenchman Armand Lévy, reinterpreted Mickiewicz’s interpretation. His convoluted life course eventually led him to think about the Jews in nationalist terms via the discursive tools he acquired from Mickiewicz. Going beyond the latter’s views, Lévy regarded the Jews as a diasporic nation aspiring to gain political statehood. He championed Jewish messianism as a concrete step towards the Jews’ sovereignty. This, in turn, provided Moses Hess with a repertoire he had lacked until this point: namely, an acquaintance with Jews who were committed to renewing the sovereign Jewish life as of old. The article shows how Armand Lévy – a person acting in a sociological ‘contact zone’, i.e. in a social space where cultures meet, clash, and grapple – was able to cross the boundaries of Frenchness, Polishness, Jewishness, cosmopolitanism and nationalism, transferring motifs between Jewish and non-Jewish émigrés in complex ways which provoked unexpected results.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2021, 123; 95-116
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowoczesność romantyzmu. Mickiewicz i Lelewel wśród rzeczy
Modernity of Romanticism. Mickiewicz and Lelewel among Things
Autorzy:
Zawadzka, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951594.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
modernity
romanticism
post-humanism
non-human realm
Adam Mickiewicz
Joachim Lelewel
Opis:
The text is devoted to material objects as they appear in selected works of two notable authors of Polish Romanticism – Adam Mickiewicz and Joachim Lelewel. Inspired by post-humanist thought, the article reviews the ambiguous currents where Romanticism intersects with modern age and ‘the century of lights’. On the one hand, both authors express their fascination with experimental thinking of the Enlightenment and the continuity of anthropocentrism. On the other, however, they notice the burden of emancipation of man, which results in his alienation from non-human realm, both contemporary and material.
Źródło:
Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2015, 7
2082-9701
2720-0078
Pojawia się w:
Białostockie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mickiewicz jako „przyrząd do grania”. Przypadek Jerzego Grotowskiego
Mickiewicz as a «gaming device». The case of Jerzy Grotowski
Autorzy:
Hoffmann-Piotrowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361373.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Adam Mickiewicz
Jerzy Grotowski
Teatr Laboratorium
romantyzm
recepcja teatralna
Laboratory Theater
romanticism
theater reception
Opis:
Przedmiotem refleksji w artykule jest szczególny sposób lektury teatralnej twórczości Mickiewicza przez Jerzego Grotowskiego. Twórca Teatru Laboratorium, postrzegany tu przede wszystkim jako filozof kultury, buduje swoje koncepcje antropologiczne m.in. poprzez mediację z kulturą romantyczną. To, jak „używa” tekstów wielkich poprzedników, autoutożsamiajacy typ lektury utworów Mickiewicza czy Słowackiego, przekonuje, że Grotowskiemu nie chodziło o to, by zainscenizować romantyczny tekst, lecz by„wyrywać” z niego (też w sensie metaforycznym) to, co wydawało mu się przydatne i inspirujące – myśli, sceny, sytuacje i zbudować z nich sztukę potrzebną mu do istnienia oraz wspierającą rozumienie własnego istnienia. Paradoksalnie, taki bardzo podmiotowy sposób czytania zbliżał Grotowskiego do lektury, którą uprawiali sami romantycy
The subject of reflection in the article is a special way of reading the theatrical work of Mickiewicz by Jerzy Grotowski. The creator of the Laboratory Theater, seen here primarily as a cultural philosopher, builds his anthropological concepts, among others through mediation with romantic culture. The way he «uses» the texts of his great predecessors, the self-identifying type of reading works by Mickiewicz or Slowacki, argues that Grotowski did not want to stage a romantic text, but to «pull» from it (also in a metaphorical sense) what it seemed to him useful and inspirational – thoughts, scenes, situations and build from them the art he needs to exist and support the understanding of his own existence. Paradoxically, this subjective way of reading brought Grotowski closer to the reading that the romantics themselves did.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 271-288
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W trosce o pamięć wieszcza. Lwów w obchodach sprowadzenia zwłok Adama Mickiewicza do Krakowa – 4 lipca 1890
For the sake of the memory of the bard. Lviv during the celebration of bringing the body of Adam Mickiewicz to Kraków – July 4, 1890
Autorzy:
Sierżęga, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077243.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Adam Mickiewicz
obchody okolicznościowe w Galicji
Kraków
Lwów
romantyzm
occasional celebrations in Galicia
Lviv
romanticism
Opis:
Sprowadzenie zwłok wieszcza na Wawel w 1890 r., stało się wydarzeniem o zasięgu ponadnarodowym. Ze względu na swą wielokulturowość Lwów miał szczególne znaczenie. Z perspektywy stolicy administracyjnej uroczystości stwarzały szansę na budowanie jedności narodowej o charakterze ponadetnicznym w oparciu o polską kulturę. Z drugiej strony ujawniały nasilający się antagonizm polsko-ukraiński. Obchody sprowadzenia zwłok A. Mickiewicza do Krakowa stały się też katalizatorem rozwoju badań nad literaturą romantyzmu.
Bringing the poet’s body to Wawel in 1890 became an event of international significance. Due to its multiculturalism, Lviv was of special importance. From the perspective of the administrative capital, the celebrations created an opportunity to build a national unity of a supra-ethnic nature based on Polish culture. On the other hand, they revealed the growing Polish-Ukrainian antagonism. The celebration of bringing the body of A. Mickiewicz to Kraków also became a catalyst for the development of research on the literature of Romanticism.
Źródło:
Galicja. Studia i materiały; 2021, 7; 300-315
2450-5854
Pojawia się w:
Galicja. Studia i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Anhelli” Słowackiego − efekt lektury mickiewiczo-logicznej
Słowacki’s “Anhelli” [“Anhelli”] – The Effect of Mickiewicz-Inspired Readings
Autorzy:
Kuziak, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014038.pdf
Data publikacji:
2020-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Juliusz Słowacki
Adam Mickiewicz
romantyzm
hermeneutyka
historia literatury
antagonizm wieszczów
romanticism
hermeneutics
history of literature
antagonism between the bards
Opis:
Artykuł jest poświęcony lekturze Anhellego Juliusza Słowackiego w perspektywie „antagonizmu wieszczów”. Ukazany zostaje wpływ interpretacji mesjanistycznego dzieła Mickiewicza na odczytanie poematu młodszego poety.
The article is devoted to reading Juliusz Słowacki’s Anhelli [Anhelli] in the perspective of the “antagonism between the bards”. It illustrates the influence of the interpretation of Mickiewicz’s messianic work on the reading of the poem written by the younger poet.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 51-66
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kardynał Charles Journet wobec mesjanizmu Mickiewicza
Cardinal Charles Journet and the Messianism of Mickiewicz
Autorzy:
Woźniewska-Działak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038286.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
mesjanizm
kardynał Charles Journet
Adam Mickiewicz
teologia narodu
wiek XIX
romantyzm
messianism
Cardinal Charles Journet
theology of the nation
19th century
romanticism
Opis:
Artykuł omawia główne tezy esejów Charles’a Journeta, poświęconych tematyce mesjanizmu oraz polskiej kulturze narodowej. Trzy z nich ujrzały światło dzienne w polskim tłumaczeniu po raz pierwszy w 2017 roku. Stanowią one ciekawy epizod pozytywnej recepcji polskiego romantyzmu, zwłaszcza nurtu myśli religijnej i politycznej, jakim był mesjanizm. Niniejszy szkic odsłania sposób lektury teologa i metody jego postępowania z tekstem prelekcji Adama Mickiewicza. Rekonstruując myśl Journeta, wskazuje się tu na podstawowe błędy romantycznego mesjanizmu. Równocześnie podkreśla się wiele przesłanek świadczących o oryginalności założeń i postulatów zawartych w wykładach o literaturze słowiańskiej, z których najważniejsze dotyczą m.in. wątków obecnych we współczesnej społecznej nauce katolickiej.
The article discusses the main theses of Charles Journet’s essays on messianism and Polish national culture. Three of them were first published in Polish translation in 2017. They represent an interesting episode of the positive reception of Polish romanticism, and especially the religious and political thought which messianism was. This article reveals how the Swiss theologian understood Mickiewicz’s work and presents his methods of reading it. Reconstructing Journet’s thought, the basic errors of romantic messianism are pointed out. On the other hand, a number of premises proving the originality of the assumptions and postulates contained in Mickiewicz’s lectures on Slavic literature are emphasized. The most important of them relate to threads present in contemporary Catholic social teaching.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 29, 2; 43-62
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Дзяды Адама Міцкевіча ў беларускіх перакладах
„Dziady” Adama Mickiewicza w przekładach białoruskich
Mickiewicz's Poem “Forefathers' Eve” in Belarusian Translations
Autorzy:
Minskevich, Siarhei
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222650.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
romanticism
literary translation
manifesto
folk rituals
theatrical performances
Adam Mickiewicz
romantyzm
przekład artystyczny
manifest
obrzęd ludowy
inscenizacja teatralna
рамантызм
мастацкі пераклад
маніфест
народны абрад
тэатральная пастаноўка
Адам Міцкевіч
Opis:
Tematem artykułu są pochodzące z różnych lat przekłady poematu Adama Mickiewicza Dziady na język białoruski. Najstarsze napisane i wydane części poematu, tj. II oraz IV, powstały w tym samym czasie, co uważana za manifest polskiego i białoruskiego romantyzmu ballada Romantyczność. Obydwa utwory wiele łączy: w jednym i drugim występują podobne idee, ponadto poemat Dziady zawiera fragmenty Romantyczności. W swojej istocie poemat Mickiewicza jest rozszerzonym oraz nacechowanym patriotycznie manifestem romantyzmu. Większość bohaterów Dziadów to związani ze swoją ziemią miejscowi chłopi albo litewsko-białoruska młodzież. W poemacie zostały opisane białoruskie obrzędy ludowe, dlatego przekłady poematu na język białoruski zajmują znaczące miejsce w literaturze i kulturze Białorusi. Autor artykułu prezentuje kronikę przekładów fragmentów Dziadów na język białoruski oraz omawia inscenizacje poematu w teatrach białoruskich.
This article discusses the history of translations of Adam Mickiewicz's poem Dziady (Forefathers' Eve) into the Belarusian language. Parts II and IV of the poem, written and published first, were created simultaneously with Adam Mickiewicz's ballad Romantyczność (Romance). This ballad is considered the manifesto of romanticism in Polish and Belarusian literature. Poem Dziady (Forefathers' Eve) contains quotes from this ballad, the main ideas of the works coincide. In fact, the poem Dziady (Forefathers' Eve) is an extended manifesto of romanticism. It is patriotic romanticism. Most of the heroes of the poem act on their own land. These are local peasants, Lithuanian-Belarusian youth. The poem describes Belarusian folk rituals. Therefore, the translation of the poem into Belarusian is important for Belarusian literature and culture. The author of the article gives a chronicle of translations of fragments of the poem into Belarusian, as well as performances of the poem in Belarusian theatres.
У артыкуле разглядаецца гісторыя перакладаў на беларускую мову паэмы Адама Міцкевіча Дзяды (Dziady). Часткі II і IV паэмы, напісаныя і апублікаваныя першымі, былі створаны адначасова з баладай Адама Міцкевіча Рамантычнасць (Romantyczność). Гэтая балада лічыцца маніфестам рамантызму ў польскай і беларускай літаратуры. Паэма Дзяды змяшчае цытаты з гэтай балады, асноўныя ідэі твораў супадаюць. Па сутнасці, паэма Дзяды - пашыраны маніфест рамантызму. Рамантызму „патрыяцэнтрычнага”. Большасць герояў паэмы дзейнічаюць на сваёй зямлі. Гэта мясцовыя сяляне, літоўска-беларуская моладзь. У паэме апісваюцца беларускія народныя абрады. Таму пераклад паэмы на беларускую монаву важны для беларускай літаратуры і культуры. Аўтар артыкула прыводзіць хроніку перакладаў фрагментаў паэмы на беларускую мову, а таксама ўзнаўляе гісторыю пастановак паэмы ў беларускіх тэатрах.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2022, 16; 133-141
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies