Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rituals / rytuały" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Wizja własnego życia i rytuały rodzinne wskazywane jako życiowe źródła wsparcia
Vision of Your Life And Family Rituals, Support Sources
Autorzy:
Farnicka, Marzanna
Liberska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/958095.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Lubuskie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
rituals
support
Rytuały
Wsparcie
Opis:
Rituals have been a part of our reality for a long time. As an individual subject of research they have been functioning since the second half of the nineteenth century. Contemporary studies concern the problem of changes connected with rituals, their importance, form and presence in the world today. The presented research is a part of this trend pointing to the need to create ritual experiences for people at junior high school age, as the elements controlling the overwhelming chaos which resulted from internal processes (creating identity) and the processes connected with the change of the environment ( leaving primary school and entering junior high school).
Rytuały od dawna są częścią naszej rzeczywistości. Jako samodzielny przedmiot badań funkcjonują antropologii od drugiej połowy dziewiętnastego wieku. Współczesne opracowania dotyczą problemu przemian związanych z rytuałami, ich znaczeniem, formą oraz obecnością w dzisiejszym świecie. Przedstawione badanie wpisuje się w ten nurt wskazując konieczność stwarzania rytualnych doświadczeń osobom w wieku gimnazjalnym, jako elementów opanowujących wszechogarniający chaos wynikły zarówno z procesów wewnętrznych (budowanie tożsamości) jak i związanych ze zmianą środowiska funkcjonowania (zmiana szkoły podstawowej na gimnazjum).
Źródło:
Rocznik Lubuski; 2013, 39, 2; 215-225
0485-3083
Pojawia się w:
Rocznik Lubuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rytuały przejścia w edukacji
Transition Rituals in Education
Autorzy:
Szczepaniak, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141562.pdf
Data publikacji:
2013-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
rytuały przejścia
edukacja
rytuały edukacyjne
transition
rituals
education
Opis:
Rituals accompany people from their birth till death and play very important roles in their lives. They are an indispensable element of human functioning even though the participation in them is not always fully conscious. Organized outside daily routine they signify the uniqueness and importance of events which they accompany. Despite the fact that they themselves undergo changes what should be noticed is the need of stability based on what is certain and predictable. Understanding rituals of individuals and groups is a necessary condition for understanding the present time.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2013, 16, 3(63); 71-86
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrzędy i rytuały inicjacyjne w Casamance (Senegal). Analiza etnohistoryczna
Initiation Rites and Rituals in Casamance (Senegal). Ethnohistorical Analysis
Autorzy:
Pomieciński, Adam
Sall, Moustapha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33731897.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Diola
Baynounk
Senegal
Casamance
rituals
rites
obrzędy
rytuały
Opis:
W artykule przedstawiono wybrane elementy organizacji społecznej i kulturowej niektórych grup (Baynounk i Diola) żyjących obecnie w Casamance, regionie położonym w południowo-zachodniej części Senegalu. Na podstawie danych historycznych oraz antropologicznych ukazano chronologię osadnictwa w regionie oraz jego specyfikę. Owa „specyfika” interpretowana jest przez pryzmat obrzędów i rytuałów inicjacyjnych (także przedinicjacyjnych) u Baynounk i Diola. Rytuały te mają istotne znaczenie w kontekście kulturowych różnic, które podnoszone są w sytuacji konfliktu i dążeń separatystycznych mieszkańców Casamance. Są one wciąż bardzo żywe, pomimo zachodzących procesów modernizacyjnych wzmacniają ich tożsamości regionalne. Tekst oparty został na dostępnych źródłach historycznych oraz materiałach etnograficznych pozyskanych podczas kilku wyjazdów terenowych do Casamance w Senegalu.
This article presents selected elements of the social and cultural organization of some groups (Baynounk and Diola) currently living in Casamance, a region in the southwestern part of Senegal. Based on ethnohistorical and anthropological data, it presents the chronology of settlement in the region and its specificity. This “specificity” is interpreted through the prism of initiation rites and rituals (including pre-initiation) in Baynounk and Diola. These rituals are important in the context of cultural differences that arise in the context of conflict and separatist aspirations of the inhabitants of Casamance. They are still very much alive, and despite the ongoing modernization processes, they strengthen their regional identities. This paper is based on available historical sources and ethnographic materials obtained during several research trips to Casamance in Senegal.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2023, 66, 4; 31-46
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pokuta publiczna heretyków: formy i funkcje
Public Penitence of Heretics: Its Forms and Functions
Autorzy:
Kras, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929343.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
herezja
inkwizycja
rytuały
pokuta
heresy
Inquisition
rituals
penance
Opis:
The article discusses the origins of public penitence for heresy in the early Christian tradition and examines its application to the penitential practice of the medieval Church. It demonstrates how the public penance for mortal sins, which took shape in the late Antiquity, was later adopted and developed within the system of medieval inquisition. In the medieval collections of canon law heresy was qualified as a religious crime which required a special public penitence. Following the guidelines set up in the ancient Church, any heretic, who declared his intention to abjure errors, was to be interrogated by a bishop, who granted him absolution of sins and prescribed due penance. An important part of the penance for heresy was a public solemn penitence which took place on Sundays and feast days, and included a number of rituals. The penitent heretic had to appear in a special garment with his hair cut off and bare foot. The ritual of solemn public penitence for mortal sins took form in the late antiquity and as such was later inserted in the medieval pontificals. The rise of medieval inquisition as an efficient weapon against popular heresy stimulated the development of penitential discipline for heretics. Papal inquisitors, who started to be appointed as extraordinary judges in heresy trials since 1230s, were particularly inventive in the way how the public penitence might be employed in the struggle against heretics. Medieval registers of heresy trials, carried out by papal inquisitors and bishops, remains the main source of information about penalties imposed on heretics, who were sentenced for their errors. The public promulgation of sentence and penalty was the final act of the inquisitorial procedure. The charter of penalties (littera penitentialis) which was first read publicly and later handed over to the penitent heretic, listed various forms of penitence which he had to fulfill. In the inquisitorial strategy of penitence which started to operate in the first half of the thirteenth century a solemn public penitence of heretics became a commonplace. The inquisitorial registers and manuals for inquisitors described in detail the ritual of public penitence and its functions. The penitence imposed on heretics offered them a chance to repent publicly for their public crimes and to give satisfaction to the society, which had been disturbed by their activities. That is why the solemn public penitence usually took place in cathedral or central market squares on feast days to be attended and witnessed by the local community. Through his special outlook and penitential garment with two signs of crosses the heretic was highly visible and could not become anonymous. The whole society was responsible for supervising the penitence of heretics and controlling their religious and moral conducts. Any act of religious transgression or misconduct was to be reported to the ecclesiastical authorities. Of course, the public penitence was aimed to give a lesson to all the faithful and prevent them from falling into heresy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 2; 5-26
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrzędy przejścia. Refleksja etnologiczna o przekraczaniu granic
Rituals of Border Crossing. Ethnological Reflection on Crossing the Borders
Autorzy:
Dziura, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38994657.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
granica
przekraczanie granic
obrzędy
rytuały przejścia
globalizacja
border
border crossing
rituals
rituals of border crossing
globalization
Opis:
Granica to obszar, który jednocześnie łączy i rozdziela. Jest to pas ziemi między przyległymi terenami, który zabezpiecza to, co jest wewnątrz i jednocześnie pozwala na zetknięcie się z tym, co jest na zewnątrz. Przekraczaniu granic zawsze towarzyszyły i towarzyszą emocje, ponieważ obszar ten ma specyficzne cechy. By zmniejszyć poczucie lęku, obawy związanej ze zmianą obszarów, tworzono obrzędy i rytuały przejścia. Niniejszy artykuł przedstawia formalne wymogi stawiane przekraczającym granice, ale też pokazuje magiczno-religijne sposoby ochrony przed niebezpieczeństwami czyhającymi na granicy. Wyjaśnia postrzeganie granic w kulturze tradycyjnej i przybliża współczesną wizję granic. Przedstawia rytuał przekraczania granicy polsko-ukraińskiej.
A border protects what is inside – orbis interior but simultaneously it lets to adjoin what is outside – orbis exterior. A border does not belong to anybody, it is the area “between”, so on one side it prompts to stop and on the other side it prompts to communication and connectivity. Borders were and are being crossed. Crossing them is connected with the change of the area but also with the experience of difference, alterity, outrangeness. To reduce the fear and anxiety about “the world abroad” and the demilitarised zone itself, there were always the rituals of border crossing. This article presents formal necessities connected with border crossing and it shows magical-religious ways of protection against the dangers lurking in the zone area. in a nowadays globalised world where the borders are wearing away and the countries welcome the comers, the rituals of crossing wither. But there are still places where you can experience these rituals. At the airports and exterior frontiers of the European Union the activities were multiplied to make travellers aware of the meaning of the border crossing. the description of the Polish-Ukrainian border controlling lets us educe the ritual of it and to capture – maybe at the last gasp – the activities performed in the demiliterised zone area. If the borders still exist, people will need the rituals of crossing them because these rituals give the feeling of safety. They are somehow connected with a kind of necessity but they also reduce the feeling of lost and fear.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2012-2013, 8-9, 1; 65-80
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wywiadówka jako przestrzeń procedur i rytuałów. O oficjalności i obligatoryjności
Autorzy:
Lulek, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1993181.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
a parent-teacher meeting
parents
rituals
teachers
nauczyciele
rodzice
rytuały
wywiadówka
Opis:
Relacje rodziców i nauczycieli ujęte są w wielu szkołach w ramy grupowych i indywidualnych form współpracy. Jednym z elementarnych, utrwalonych tradycją sposobów komunikowania się wymienionych osób jest wywiadówka, prowadzona według stałej formuły obejmującej przywitanie, sprawy organizacyjne, podanie wykazu ocen, wolne wnioski. Wywiadówka przebiega zatem według określonej społecznej praktyki, złożonej z sekwencji działań uczestników. Charakteryzuje ją oficjalność, obligatoryjność i często jednokierunkowy przepływ informacji. Dostrzec należy także wyraźny podział kompetencji oparty na rozgraniczeniu „my-oni”.Cel badańW niniejszym artykule przedstawiono grupowe spotkania rodziców i nauczycieli w kategoriach powtarzających się, stereotypowych zachowań o przewidywalnej formie, łączących się z realizacją wartości. Celem badań jest opisanie wywiadówki w kategoriach zidentyfikowania i nazwania rytuałów występujących podczas spotkań grupowych.Metoda badańProwadzono badania zorientowane na ujawnianie typowych praktyk społecznych, w postaci procedur i rytuałów. Zgromadzono dane empiryczne w oparciu o obserwację uczestniczącą oraz wywiad. W toku badań skoncentrowano się na doświadczeniach rodziców związanych z tłokiem, oczekiwaniem, walką na argumenty oraz władzą nad mową.WynikiNa podstawie zebranych danych dokonano kategoryzacji zachowań uczestników wywiadówek szkolnych i wyodrębniono: zagubienie w nadmiarze wydarzeń i informacji, rutynę, nawyk, brak refleksji oraz pomniejszanie poczucia efektywności działania innych osób.WnioskiPodkreślono, że sztywność, powtarzalność i rytmiczność zachowań oraz odwoływanie się do autorytarnego porządku sprzyja podporzadkowaniu, a tym samym utrudnia, niekiedy uniemożliwia budowanie bliskości pomiędzy współpracującymi dla dobra dziecka stronami.  
Many schools associate parents and teachers’ relations with group and individual forms of cooperation. One of the basic ways of communicating is a parent-teacher meeting conducted according to a permanent approach which covers greeting, organisational matter, grade reports and free conclusions. The meeting then  follows a specific social pattern with actions sequenced by its participants. It is formal, mandatory and often with one-way flow of information. Furthermore, there is a clear division of competences based on ‘we-them’ demarcation.Research objectivesThis article presents parents and teachers’ meetings in terms of repetitive, stereotypical and predictable behaviour connected to realisation of the value. By describing these meetings, the author made an attempt to identify and name rituals encountered during group meetings.Research method The study was oriented towards revealing  typical social procedures and rituals. Empirical data was obtained through participatory observation and interview. The study focused on parents’ experience with crowding, waiting, fighting for arguments and holding power over the speech.ResultsCollected data enabled categorising participants’ behaviour during school meetings as follows: being lost in events and information overflow, routine, habit, lack of reflection and reducing other people’ sense of operational efficiency.ConclusionRigid attitude, repeatability, behaviour rhythmicity as well as referring to an authoritarian order favours submission, thus making it difficult or even impossible to build proximity between parties that work together for the benefit of a child.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2021, 40, 1; 71-85
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogiczne implikacje filozofii kultury i życia Ludwiga Wittgensteina – zarys problematyki
Pedagogical implications of Ludwig Wittgenstein’s philosophy of culture and life – an outline of the problem
Autorzy:
Lipowicz, Markus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962543.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
Tematy:
postmodernity
culture
upbringing
transcendence
rituals
ceremonies
ponowoczesność
kultura
wychowanie
transcendencja
rytuały
ceremonie
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie oraz krótkie rozwinięcie pedagogicznych implikacji filozofii kultury i życia Ludwiga Wittgensteina. Stawiam hipotezę, iż myśl Wittgensteina może stanowić istotną alternatywę dla postmodernizmu zainspirowanego filozofią Nietzschego, skoncentrowanego wokół idei transgresji i indywidualizmu egocentrycznego. Po krótkim omówieniu pojęcia ponowoczesności w pierwszym rozdziale, postaram się w drugim rozdziale rozwinąć pojęcie wychowania, które wyłania się z myśli wiedeńskiego filozofa. Będę chciał pokazać, iż zamiast głosić konieczność emancypacji z kolektywnie ukształtowanych struktur kulturowych bądź ustanowienia nowych wartości, autor słynnego Traktatu logiczno-filozoficznego proponował postawę pokory wobec tego, czego nie sposób wyrazić w języku naukowym i metafizycznym, ale jednoznacznie manifestuje się w życiu społecznym w rozmaitych rytuałach i ceremoniach, dzięki którym jednostka zyskuje zdolność pojmowania swojej egzystencji jako sensownej. Ponowoczesny impet filozofii Wittgensteina nie polega więc na odrzuceniu nowoczesnej racjonalności, lecz na zdystansowaniu się wobec typowego dla nowoczesności nieustannego postępu oraz wynikającego z niego poczucia wyższości wobec przednowoczesnych, archaicznych form życia społecznego. Mając na uwadze współczesny nacisk na wzmocnienie wiedzy oraz umiejętności technicznych wśród dzieci i dorosłych, te humanistyczne implikacje pedagogiczne filozofii kultury i życia Wittgensteina wydają się być niezwykle aktualne i warte dalszych refleksji antropologicznych.
The aim of the article is presentation and short elaboration on the pedagogical implications of Ludwig Wittgenstein’s philosophy of culture and life. My hypothesis is that Wittgenstein’s thoughts can be considered as an important alternative to postmodernism inspired by Nietzsche’s philosophy, which is fixed on the ideas of transgression and egocentric individualism. After a short discussion on the conception of postmodernity in the first chapter, I will try to elaborate on the concept of upbringing, which emerges from the thought of the Vienna philosopher. I will indicate that instead of proclaiming the emancipation from collectively established cultural structures of the constitution of new values, the author of the famous Tractatus Logico-Philosophicus proposed a disposition to humbleness to what cannot be expressed through scientific language or metaphysics, but clearly manifests in social life in various rituals and ceremonies, through which the individual gains the ability to understand its existence as meaningful. The postmodern impetus of Wittgenstein’s philosophy lies therefore not in a rejection of modern rationality but in distancing from the specific modern tendency of constant progress and the resulting feeling of superiority towards pre-modern, archaic social life forms. Having in mind the contemporary emphasis on enhancing technological knowledge and skills among both children and adults, these pedagogical implications of Wittgenstein’s philosophy of culture and life seem to be remarkably valid and therefore worth further anthropological reflections.
Źródło:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2017, 1
2353-7914
Pojawia się w:
Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gesty i rytuały niewerbalne oraz ich znaczenie w obecnej polityce polskiej
Gestures and Non-Verbal Rituals and Their Meaning in Contemporary Polish Politics
Autorzy:
Antas, Jolanta
Kozień, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649754.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
komunikacja niewerbalna
rytuały
gesty
publiczne przekazy polityczne
non-verbal communication
rituals
gestures
political public statements
Opis:
In this article, we analysed non-verbal behaviours and rituals of the representatives of Law and Justice (Prawo i Sprawiedliwość), the party currently ruling in Poland. Having analysed video material, we noticed three main tendencies in non-verbal rituals of public speeches on the Polish political scene. Firstly, public speeches by the Law and Justice politicians are characterised by a poor variety of gestures, which are mostly limited to adaptive behaviours, aiming at increasing the comfort of the speaker rather than enriching their verbal message. Secondly, we noticed that most of the so-called obscene emblems, that is gestures expressing contempt, disregard and lack of respect, are used in places where that should not be the case, that is in Parliament and political contexts, which leads us to the conclusion that the ruling party has given up the rules of political correctness. Thirdly, we noticed patent violations of practices and rituals that are rooted in culture as well as the mixing of the sacred and the profane.
W artykule poddaliśmy analizie niewerbalne zachowania i niewerbalne rytuały przedstawicieli Prawa i Sprawiedliwości, partii aktualnie rządzącej. Na podstawie naszych obserwacji i analizowanych materiałów filmowych zauważyliśmy trzy nowe podstawowe tendencje w niewerbalnych rytuałach wystąpień publicznych na polskiej scenie politycznej. Po pierwsze, wystąpienia polityków obecnej władzy charakteryzuje ubogość gestyczna w publicznej narracji, która ogranicza się na ogół do zachowań adaptacyjnych, mających na celu zwiększenie komfortu mówcy kosztem uplastycznienia jego werbalnych wywodów. Po drugie, zauważyliśmy, że większość tak zwanych emblematów obscenicznych, czyli gestów wyrażania pogardy, braku szacunku czy lekceważenia, pojawia się w przestrzeni, w której nie powinny się zdarzać – w parlamencie i sytuacjach publicznych, z czego wnioskujemy, że partia rządząca zrezygnowała z zasad politycznej poprawności. Po trzecie, zaobserwowaliśmy na tej scenie jawne łamanie i zaburzanie zakorzenionych w kulturze obyczajów i rytuałów, a także mieszanie dwóch sfer rytuałów: sacrum i profanum.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2018, 48, 2; 113-128
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected Aspects of the Pre- and Post-Match Rituals of Female Football Players
Wybrane aspekty rytuałów okołostartowych piłkarek
Autorzy:
Rutkowska, Katarzyna
Rut, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038202.pdf
Data publikacji:
2020-03-01
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
rytuały
sport
piłka nożna
psychologia sportu
przygotowanie mentalne
rituals
sports
football
sports psychology
mental preparation
Opis:
Rituals are an interdisciplinary subject. They can carry many meanings and have different values for the person who performs them or believes in superstitions associated with them. Rituals are mysterious and intriguing, and thus more interesting as an area of scientific study. Observation of the sports community shows that ritualization applies not only to the ceremony itself, but also to the behavior and performance of individual players, especially during the pre-match period. This awareness prompted research and discussion on the place/role of rituals in the mental and physical preparation of athletes. The study included 62 female football players playing in Polish league competitions. They completed a questionnaire called “Rituals in Sport.” The aim of the study was to learn about the ritualized practices of players and their teams. The survey questions also concerned the subjectively felt relationship between rituals and the expected outcome of the match, among other things. The analysis of our findings confirmed that the female footballers’ pre-and post-match practices are ritualized. The scope, diversity, and multiplicity of meanings of the rituals performed by individual players reveal the significance of this interdisciplinary phenomenon.
Rytuały to zagadnienie interdyscyplinarne. To zjawisko, które może nieść wiele znaczeń i mieć różną wartość dla osoby, która je wykonuje albo wierzy w związane z nimi przesądy. Rytuały są tajemnicze i intrygujące, a przez to tym ciekawsze dla próby poznania naukowego. Obserwacja środowiska sportowego pozwala stwierdzić, że rytualizacja dotyczy nie tylko samej ceremonii, ale też funkcjonowania poszczególnych zawodników – zwłaszcza w okresie okołostartowym. To skłoniło do podjęcia badań, a także dyskusji nad miejscem/rolą rytuałów w przygotowaniu mentalnym i fizycznym sportowców. Do udziału w badaniach zaproszono 62 piłkarki nożne biorące udział w rozgrywkach polskich lig. Wypełniły one kwestionariusz ankiety RwS – „Rytuały w Sporcie”. Celem badań było poznanie okołostartowych zachowań rytualnych zawodniczek i ich drużyn. Pytania dotyczyły m.in. również subiektywnie odczuwanego związku rytuałów ze spodziewanym wynikiem sportowym. Analizy wyników badań własnych potwierdziły istnienie rytualizacji okołostartowego funkcjonowania piłkarek. Zakres, różnorodność i wielość znaczeń rytuałów realizowanych przez poszczególne zawodniczki/drużyny podkreśla znaczący wymiar tego interdyscyplinarnego fenomenu.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 28, 1; 127-148
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rytuały jako praktyki pamięci w transmisji pokoleniowej w refleksji socjologa religii
Rituals as the memory practices in generational transmission (in the reflection of sociologist of religion)
Autorzy:
Sroczyńska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546299.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
rytuały
praktyki pamięci
przekazywanie pokoleń
młodzież
socjologia religii
rituals
memory practices
generational transmission
youth, sociology of religion
Opis:
In the paper author takes the rituals meaning issues as the memory practices in the sociology of religion perspective. The rituals constitute an important dimension of cultural remember, at the same time they create a “conveyor belt” in supporting of generational continuity. The chosen results of sociological researches, connected with mixedrituals: forgiveness, commemoration and the patriotic ceremonies are the empiricalexemplifications. In these rituals, connected with secular sacrum, often comes out the religious sacrum that enhances their meaning. The results of own, sociological researches conducted among mature young people and their parents, in the end of the first decade of XXIst age, were thebasis of reflection in indirect way, too.
Nie od dziś wiadomo, że fenomen rytuału wykracza poza możliwości poznawcze jednej dyscypliny naukowej i staje się przedmiotem oglądu, m.in. ze strony antropologii kulturowej, religioznawstwa, socjologii, a także nauk o wychowaniu. Powszechność obecności zjawisk rytualnych, a zarazem złożoność i subtelność ich materii, w szczególny sposób łączących to co biologiczne (cielesne) z tym co kulturowe (światem znaczeń) uwrażliwia na konieczność stosowania różnych optyk teoretycznych i metodologicznych. Zainteresowanie metakategorią transmisji pokoleniowej, absorbującą rytuały jako praktyki pamięci zbiorowej, pociąga za sobąodwołanie się do perspektywy socjologicznej, wzbogaconej o przesłanie antropologii kulturowej.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2018, 2/268
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bułgarski mit wyzwoleńczy i jego przestrzenne realizacje. Przykład szczytu Szipka
The Bulgarian Liberation Myth and its Spatial Realisations: The Example of Shipka Peak
Autorzy:
Wacławek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44932334.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Bułgaria
pamięć zbiorowa
lieux de mémoire
mit
rytuały
szczyt Szipka
miejsca pamięci
Bulgaria
collective memory
myth
rituals
Shipka Peak
sites of memory
Opis:
The aim of this article is to reconstruct the course of the process of creation and development of the myth of Shipka in Bulgarian collective consciousness. The study offers an analysis of literary texts, monuments and rituals intended to reproduce the memory of events related to the peak. In doing so, it provides a description of how the site of memory was created, and how the symbolism and meanings given to Shipka developed through cultural texts and rituals serving to cultivate the myth associated with it. The author describes this myth in the context of the struggle for symbolic space, involving the creation of two separate narratives (Russian and Bulgarian) concerning the same historical event.
Celem artykułu jest rekonstrukcja przebiegu procesu kreacji i rozwoju mitu Szipki w bułgarskiej świadomości zbiorowej. Podstawę pracy stanowi analiza tekstów literackich, pomników oraz rytuałów mających reprodukować pamięć o wydarzeniach związanych ze szczytem. W artykule scharakteryzowany został przebieg powstawania miejsca pamięci, a także rozwój symboliki i znaczeń nadawanych Szipce poprzez teksty kultury oraz rytuały służące kultywowaniu związanego z nią mitu. Autor opisuje ów mit w kontekście walki o przestrzeń symboliczną, polegającej na kreowaniu dwóch odrębnych narracji (rosyjskiej i bułgarskiej) dotyczących tego samego wydarzenia historycznego.
Źródło:
Adeptus; 2023, 20
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompetencje nauczycieli w zakresie korzystania z technologii informacyjno-komunikacyjnej w nauczaniu. Z badań etno-pedagogicznych
The teachers’ competences in using information and communication technology. From ethno-pedagogical research.
Autorzy:
Gołębniak, Bogusława Dorota
Ostoja-Solecka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/423554.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Lubuskie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
teachers’ competences
information and communication technologies
learning
place
rituals
change
kompetencje nauczycieli
technologie informacyjno-komunikacyjne
miejsce uczenia (się)
wspolnoty uczących (się)
rytuały
zmiana
Opis:
The article discusses cultural contexts of forming teachers’ competences in information and communication technology. Based on the results of the studies carried out with the use of educational ethnography (participant observation, interviews, performance), which studies identify barriers in reaching in everyday school reality for new technologies allowing changes (following the schema of ’from passing knowledge to constructing knowledge’) in the teaching model, the authors of this article suggest solutions in the form of interventional participant study.
W tekście podejmujemy dyskusję kulturowych kontekstów formowania się kompetencji nauczycieli w obszarze technologii informacyjno-komunikacyjnej. Sięgając do wyników badań realizowanych z zastosowaniem etnografii edukacyjnej (obserwacji uczestniczącej, wywiadów, performansu), identyfikujących bariery sięgania w szkolnej codzienności po nowe technologie dla zmiany modelu nauczania, przebiegającej według schematu „od przekazywania wiadomości do konstruowania wiedzy”, podpowiadamy rozwiązania w postaci uczestniczących badań interwencyjnych.
Źródło:
Rocznik Lubuski; 2017, 43, 1; 148-162
0485-3083
Pojawia się w:
Rocznik Lubuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog chrześcijaństwa z tradycyjnymi religiami afrykańskimi
Autorzy:
Zimoń, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041468.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
interreligious dialogue
christianity
African traditional religions
the Supreme Being
ancestor spiritus
afterlife
morality
rituals
dialog międzyreligijny
chrześcijaństwo
tradycyjne religie afrykańskie
istota najwyższa
duchy przodków
życie pośmiertne
moralność
rytuały
Opis:
Sobór Watykański II w deklaracji Nostra aetate i kilku innych dokumentach wyraził wyraźnie pozytywny stosunek Kościoła do religii niechrześcijańskich. Trzy dokumenty posoborowe poświęcone dialogowi z tradycyjnymi religiami afrykańskimi wskazują i wyrażają szacunek dla wartości duchowych i religijnych ludu afrykańskiego. Z konieczności zostały wybrane i omówione w skrócie: Istota Najwyższa, duchy przodków, życie pozagrobowe, moralność, rytuały. Wartości te znajdują swoje najgłębsze uzasadnienie w tradycyjnych religiach afrykańskich, które określają tożsamość poszczególnych narodów i odgrywają niezwykle ważną rolę w ich życiu. Postawa religijna Afrykanów dominuje w świecie pojęć, doświadczeń i postaw życiowych. W przeciwieństwie do poglądów niektórych antropologów kulturowych i społecznych, religia nie może być uważana jedynie za fakt społeczny, który pełni określone funkcje w kulturze. Takie rozumienie religii wyklucza jej autonomię i nie docenia w pełni jej wartości i znaczenia w życiu Afrykanów. Jako podstawowa siła twórcza, religia jest "duszą" lub sercem kultury. Integruje ona wszystkie aspekty kultury, nadając jej ostateczne znaczenie. Przenikanie się życia gospodarczego, społecznego i politycznego z elementami religijnymi, wraz z rytualizacją wszystkich ważnych wydarzeń i aspektów życia wspólnotowego i indywidualnego stanowią charakterystyczną cechę afrykańskich wspólnot. Studiowanie duchowych i religijnych wartości narodów afrykańskich jest zalecane i konieczne, ponieważ wartości te są podstawą owocnego dialogu z ich kulturami i religiami, służą lepszemu głoszeniu Dobrej Nowiny wśród Afrykanów i jej inkulturacji w Afryce.
The Vatican council ii in its declaration nostra aetate and several other documents expressed a distinctly positive attitude of the church towards non-christian religions. three post-council documents devoted to a dialogue with the African traditional religions point out and express respect for the spiritual and religious values of the African people. Out of necessity, the following ones were chosen and discussed in brief: the Supreme Being, ancestor spirits, afterlife, morality, rituals. these values fnd their deepest justifcation in African traditional religions, which determine the identity of particular peoples and plays an extremely important role in their life. The religious attitude of Africans dominates in the world of notions, experiences and attitudes to life. Contrary to the views of some cultural and social anthropologists, religion can not be only considered as a social fact which plays defnite functions in a culture. Such an understanding of religion rules out its autonomy and does not fully appreciate its value and importance in the lives of Africans. As a fundamental creative power, religion is the “soul” or heart of culture. it integrates all aspects of culture, giving the latter an ultimate meaning. permeation of the economic, social and political life with religiouselements, together with the ritualization of all important events and aspects of community and individual life constitute a characteristic feature of African communities. Studying the spiritual and religious values of African peoples is recommended and necessary since these values are the basis of a fruitful dialogue with their cultures and religions, they serve to better proclaim the Good news among Africans and its inculturation in Africa.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 249-264
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina jako środowisko wychowania w wartościach
Family as the Environment of Values Education
Autorzy:
Sozańska USJK, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503083.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
rodzina
definicje rodziny
funkcje rodziny
rodzina jako środowisko wychowania
postawy rodzicielskie
modele wychowania
wartości
tradycje i zwyczaje
rytuały
atmosfera
family
definitions of family
function of family
family as educational environment
parental attitudes
models of education
values
traditions and customs
rituals
atmosphere
Opis:
A family is a social group which is to carry out an important task in human community. Those tasks are various functions which are meant to well and safely bring up a mature person. However, the educational function has a special significance as in this way a young man is introduced into the world of culture, he creates his first world image, its order, attitude to himself, his life and responsibilities. Every family has their own traditions, customs, habits and atmosphere which form a new social unit. The atmosphere in a family environment has key significance for the formation of child’s personality. It shapes child’s emotional life, his attitudes and motivations. Socialization process takes place in a family and it is related to the phenomenon of inheriting values. The family stores and conveys basic values to next generations. In family culture the moral values which are represented by parents are particularly important; they are the norm code which defines what is allowed and what is prohibited, what is good and what is evil. In this process a natural role of adults includes: communicating clear and understandable criteria, reactions and actions which are consistent with declared values, patient explanations, discussing reasons and gradual leaving more and more space for child’s own attempts to make his own assessment.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2014, 23, 3; 39-51
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O używaniu i nadużywaniu historii. Polityka historyczna i kultury pamięci w Europie Środkowo- i Południowo-Wschodniej (1791–1989)
Uses and Abuses of the Past. The Politics of History and Cultures of Remembrance in East-Central and Southeastern Europe (1791 to 1989)
Autorzy:
Patrice M., Dabrowski
Troebst, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477206.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
polityka historyczna
kultury pamięci
upamiętnienia
Europa Środkowa
Europa Środkowo-Wschodnia
Europa Południo-Wschodnia
Bałkany
imperium osmańskie
Polska–Litwa
Rosja
Habsburgowie
Węgry
Bułgaria
Chorwacja
Serbia
Czechy
Czechosłowacja
Jugosławia
Albania
Rumunia
panslawism
rytuały
reprezentacje
mity
politics of history
cultures of remembrance
commemorations
Central
Europe
East-Central Europe
Southeastern Europe
Balkans
Ottoman Empire
Poland-Lithuania
Russia
Habsburg
Hungary
Bulgaria
Croatia
Bohemia
Czechoslovakia
Yugoslavia
Romania
panslavism
rituals
representations
myths
Opis:
Uses and Abuses of the Past. The Politics of History and Cultures of Remembrance in East-Central and Southeastern Europe (1791 to 1989) The ‘long’ 19th century and the wars of the ‘short’ 20th century decisively shaped the cultures of remembrance of the national societies and nation-states of East-Central and Southeastern Europe. The national liberation movements, the wars of 1912/14–1918, the founding of new states in 1918–19, the turn to authoritarian rule in the late 1920s and the war years of 1939/41–1944/45 continue to shape – together with the legacy of communism and medieval myths – the collective memory of contemporary Poles, Hungarians, Slovaks, Czechs, Romanians, Bulgarians, Albanians, Serbs, Macedonians, Croats and others. If Oskar Halecki and Jenő Szűcs have identified a historical meso-region of a ‘wider’ East-Central Europe characterized by common structural features, one can also identify a post-imperial and post-communist ‘community of memory’ between Plžen and Poltava, Tallinn and Thessaloniki. This shaping of the past in people’ s minds has taken place in a threefold manner. First, the individual memory of quite a number of people who had experienced World War II, the interwar period and even the ‘three’ Balkans Wars is still alive. These memories differ substantially depending on ethnicity, political affiliation back then, and on present-day political needs. Those hunted during the Second World War record rather different memories than those who participated in ethnic cleansing, for example. There have been floods of memoirs written about the recent past throughout the region. Second, in these until rather recently non-literate but ‘oral’ societies family memory continues to play an important role – a role that was strengthened considerably under the decades of communism when memories not compatible with the official master narrative were suppressed. And third – and perhaps most importantly – the post-1989/91 governments’ uses and abuses of the past are primarily an iteration of the ‘politics of history’ propagated by governments of the interwar period and earlier.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2015, 1(25); 15-61
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies