Temat: the right to court - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Nadmierny formalizm procesowy jako naruszenie art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności
Excessive procedural formalism as a violation of Article 6(1) of the Convention on Human Rights and Fundamental Freedoms
Autorzy:: Szwed, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1037626.pdf
Data publikacji:: 2020-06-30
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: right to court
excessive formalism
limitations of the right to court
ECtHR
Article 6 of ECHR
Opis:: All judicial proceedings are inevitably based on the formalized procedures. Procedural provisions pursue many important objectives, such ensuring the effectiveness of proceedings or protecting legal certainty by regulating the competences of procedural bodies and the rights and duties of parties. At the same time, excessive procedural formalism may disproportionately limit the right to court, making access to court illusory. Within the framework of the European Convention on Human Rights, the permissible limits of procedural formalism are set by Article 6(1). The European Court of Human Rights, assessing whether excessive formalism has occurred in a given case, examines whether relevant formal requirements served a legitimate purpose, in particular legal certainty and proper administration of justice, and did not lead to a disproportionate restriction of the right of access to court. This assessment is made on the basis of all relevant circumstances of the case, such as the stage at which the proceedings were terminated, the type of proceedings, the party’s due diligence, the existence of circumstances justifying failure to comply with a formal requirement or the fact that the party was represented by a professional representative. Therefore, not only the content of national provisions is important, but also the manner of their application by courts.
Źródło:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2020, 82, 2; 123-136
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: A Gloss for the Judgement of the Constitutional Tribunal of November 10, 2009, File Ref. No. P88/08
Autorzy:: Zarzycki, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1804772.pdf
Data publikacji:: 2019-11-16
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: formal requirements
a bankrupcy petition
professional representatives
protection of the debtor
right to court
Opis:: The presented gloss, addressing the judgement of the Constitutional Tribunal, file ref. no. P88/08, issued on November 10, 2009, concerning the decision under art. 28 para. 1 of the act of 28 February 2003 (Bankruptcy and Reorganisation Law) [referred to as BRL] as regards the debtor who is not using an advocate or legal counsel, demonstrates inconsistency of art. 28 para. 1 of the above law with art. 45 and art. 32 para. 1 of the Constitution. The Speaker of the Sejm, Public Prosecutor General and the Research and Analysis Bureau have presented their positions approving the compliance of art. 28 para. 1 BRL with art. 32 para. 1 and art. 45 para. 1 of the Constitution. The Constitutional Tribunal draws attention to numerous formal requirements, especially concerning the bankruptcy petition filed by the debtor. The Tribunal argues that the right to trial may be infringed not only directly, but also indirectly as a result of the procedural requirements being formed by the legislator in the manner which makes the initiation of the proceedings excessively difficult. Subsequently, the Tribunal points out that excessive strictness connected with considerable formalism of petitions for bankruptcy does not fulfil a compensatory function, and does not satisfactorily protect the debtor and his undertaking. In the context of professional representatives, the Tribunal expresses its position on the professional skills that assure professional legal service in court proceedings. The Constitutional Tribunal drew a distinction between debtors having a professional representative and debtors acting on their own, by defining a relevant feature that allows to separate a group, as a consequence the provision in question does not fulfil the constitutional requirements in art. 45 para. 1 of the Constitution. As regards art. 32 of the Constitution, the Constitutional Tribunal presents the view that with considerable complexity and strictness connected with the lack of representation, in a concrete case the constitutionally guaranteed rights may be infringed. As part of the judgement of the Constitutional Tribunal, a separate statement was made in the part concerning the compliance of art. 28 BRL with art. 45 para. 1 of the Constitution. The presented gloss shares the argumentation observed by the Constitutional Tribunal, at the same time considering the public interest, negative results of the late submission of the bankruptcy petition, pointing to the legislator that greater protection of entrepreneurs debtors may be considered.
Źródło:: Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 3; 121-134
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:: Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Glosa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 listopada 2009 roku, sygn. akt P88/08
A Gloss on Verdict P88/08 issued on 10th November 2009 by the Constitutional Tribunal
Autorzy:: Zarzycki, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1804784.pdf
Data publikacji:: 2019-11-16
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: formal requirements
a bankruptcy petition
professional representatives
protection
of the debtor
right to court
ochrona dłunika
Opis:: Zaprezentowana glosa dotyczy wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. akt. P88/08, w przedmiocie orzeczenia art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze [zwane p.u.n.], w zakresie odnoszącym się do dłużnika niekorzystającego z pomocy adwokata lub radcy prawnego, wskazuje na niezgodność art. 28 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy z art. 45 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz nie niezgodność z art. 32 ust. 1 Konstytucji. Marszałek Sejmu, Prokurator Generalny, Biuro Studiów i Analiz przedstawili stanowisko aprobujące zgodność art. 28 ust. 1 p.u.n. z art. 32 ust. 1 i art. 45 ust. 1 Konstytucji. Trybunał Konstytucyjny wskazuje na liczne wymagania formalne, szczególnie wobec wniosku o ogłoszenie upadłości składanego przez dłużnika. Podnosi, że prawo do sądu może być naruszone nie tylko bezpośrednio, ale również pośrednio wskutek takiego ukształtowania przez ustawodawcę wymagań proceduralnych, które czynią zainicjowanie postępowania nadmiernie utrudnione. W konsekwencji zwraca uwagę, że nadmierny rygoryzm połączony ze znaczną formalizacją wniosku o ogłoszenie upadłości nie spełnia funkcji kompensacyjnej, nie chroni w dostateczny sposób dłużnika, jego przedsiębiorstwa. W kontekście profesjonalnych pełnomocników wyraża stanowisko o przygotowaniu zawodowym, które zapewnia fachowość obsługi prawnej w postępowaniu procesowym przed sądami. Trybunał Konstytucyjny dokonał rozróżnienia między dłużnikami mającymi zawodowego pełnomocnika i działającymi samodzielnie, określając cechę relewantną, która pozwala na wyodrębnienie grupy. W następstwie kwestionowany przepis nie spełnia wymogów konstytucyjnych w art. 45 ust. 1 Konstytucji. W odniesieniu do art. 32 Konstytucji Trybunał Konstytucyjny prezentuje pogląd, że przy znacznym skomplikowaniu i rygoryzmie połączonym z brakiem reprezentacji w konkretnym przypadku dojść może do naruszenia praw gwarantowanych konstytucyjnie. W ramach wyroku Trybunału Konstytucyjnego zgłoszono zdanie odrębne w części dotyczącej kwestii zgodności art. 28 p.u.n. z art. 45 ust. 1 Konstytucji. Niniejsza glosa podziela argumentacje, którą zauważył Trybunał Konstytucyjny, jednocześnie zwracając uwagę na interes społeczny, negatywne skutki spóźnionego złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, wskazując sygnalizacyjnie ustawodawcy na rozważenie zwiększenia ochrony przedsiębiorców dłużników.
The presented gloss refers to Verdict, P88/08, issued on 10th November 2009 by the Constitutional Tribunal concerning the decision under Article 28 Section 1 of the Act of 28th February 2003 – Bankruptcy and Reorganisation Law [referred to as BRL] as regards the debtor who is not using a solicitor or legal counsel, it indicates inconsistency of Article 28 Section 1 of the above Act with Article 45 of the Polish Constitution and no inconsistency with Article 32 Section 1 of the Constitution. The Speaker of the Sejm, the Prosecutor General and the Research and Analysis Bureau have presented the position approving the compliance of Article 28 Section 1 of BRL with Article 32 Section 1 and Article 45 Section 1 of the Constitution. The Constitutional Tribunal draws attention to numerous formal requirements, especially concerning the bankruptcy petition filed by the debtor. The Tribunal states that the right to court may be infringed not only directly, but also indirectly as a result of the procedural requirements being formed by the legislator in the way making the initiation of the proceedings excessively difficult. Subsequently, the Tribunal points out that excessive strictness connected with considerable formalization of the bankruptcy petition does not perform the compensation function, and does not satisfactorily protect the debtor and his enterprise. In the context of professional representatives, the Tribunal expresses its position on the professional skills that assure professional legal service in court proceedings. The Constitutional Tribunal made a distinction between debtors having a professional representative and debtors acting on their own, by defining a relevant feature that allows to separate a group, as a consequence the provision in question does not fulfil the constitutional requirements in Article 45 Section 1 of the Constitution. As regards Article 32 of the Constitution, the Constitutional Tribunal presents the view that with considerable complexity and strictness connected with the lack of representation, in a concrete case the constitutionally guaranteed rights may be infringed. As part of the verdict of the Constitutional Tribunal a separate statement was made in the part concerning the compliance of article 28 of BRL with Article 45 Section 1 of the Constitution. The present gloss shares the argumentation observed by the Constitutional Tribunal, at the same time paying attention to the public interest, negative results of the late submission of the bankruptcy petition, pointing to the legislator that greater protection of entrepreneurs debtors may be considered.
Źródło:: Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 3; 145-159
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:: Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: An Implementation of the Constitutional Right to Review the Case Without Unreasonable Delay in Civil Proceedings
Realizacja konstytucyjnego prawa do rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu cywilnym
Autorzy:: Jurewicz-Bakun, Katarzyna
Taraszkiewicz, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/940656.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: right to court
the right to examine matters without undue delay
civil law
the Constitution
prawo do sądu
prawo do rozpatrzenia spraw bez nieuzasadnionej zwłoki
prawo cywilne
Konstytucja
Opis:: One aspect of the right to court is the right to have a case resolved within a reasonable time in proceedings that do not involve lengthiness. The purpose of the article is to present the problem related to the implementation of the Art. 45 paragraph 1 of the Constitution in civil procedure. The order to examine the case without undue delay is one of the procedural components of the constitutional right to court. The inability of the court to hear the case within a reasonable period of time weakens the efficiency of the courts and undermines trust in the state and its organs that safeguard compliance with the law. Getting a court trial quickly is in the direct interest of not only the parties to the proceedings but also the public interest. It is up to the court to ensure that procedural guarantees of proceedings are effective as quickly as possible and at the same time responding. The judgment of the European Court of Human Rights of May 16, 2019, unequivocally pointed to the violation by Poland of the right to a fair trial related to the length of court proceedings. The amendment to the civil procedure of July 4, 2019 may also not accelerate civil proceedings.
Jednym z aspektów prawa do sądu jest prawo do uzyskania rozstrzygnięcia sprawy w rozsądnym terminie, w postępowaniu, w którym nie będzie dochodziło do przewlekłości. Celem artykułu jest przedstawienie problemu związanego z realizacją art. 45 ust 1 Konstytucji w procedurze cywilnej. Nakaz rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki jest jednym z proceduralnych komponentów konstytucyjnego prawa do sądu. Niemożność rozpoznania sprawy przez sąd w rozsądnym terminie prowadzi do osłabienia efektywności sądów oraz podważa zaufanie do państwa i jego organów, które stoją na straży przestrzegania prawa. Szybkie uzyskanie rozstrzygnięcia sądowego leży w bezpośrednim interesie nie tylko stron postępowania, ale także interesie publicznym. Zapewnienie efektywnego możliwie jak najszybszego i jednoczenie respondującego gwarancje procesowe postępowania należy do sądu. Wyrok Europejskiego Trybunału Trybunale Praw Człowieka z 16 maja 2019 r. jednoznacznie wskazał na naruszenie przez Polskę prawa do rzetelnego procesu związanego z długością prowadzonych postępowań sądowych. Nowelizacja procedury cywilnej z 4 lipca 2019 r. najprawdopodobniej również może nie przyśpieszyć postępowania cywilnego.
Źródło:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2019, 5 (51); 407-425
2082-1212
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Prowadzenie postępowania dowodowego na rozprawie w trybie art. 378a. Zagadnienia wybrane
Selected Problems in the Conduct of Evidentiary Proceedings in a Criminal Trial under Article 378a of the Polish Code of Criminal Procedure
Autorzy:: Misztal, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/782405.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: prawo do obrony
prawo do sądu
udział oskarżonego w rozprawie głównej
right to defense
right to court
participation of the accused in a criminal trial
Opis:: This article concerns the possibility of conducting proceedings in the absence of the accused or his or her defence counsel even though they have duly justified their absence. The study discusses grounds for applying Article 378a of the Polish Code of Criminal Procedure, alongside some issues connected with submission of a motion for the supplementary taking of evidence. The paper assesses the ratio legis of Article 378a of the Polish Code of Criminal Procedure in the context of the principle of a fair criminal trial, the right to court and the right to defence. The author analyses this legal norm de lege lata and formulates de lege ferenda postulates.
Artykuł dotyczy możliwości prowadzenia postępowania pod nieobecność oskarżonego lub jego obrońcy (per absentia), pomimo należytego usprawiedliwienia niestawiennictwa. W opracowaniu przedstawiono przesłanki stosowania art. 378a k.p.k., kwestie związane z wnioskiem o uzupełniające przeprowadzenie dowodu. Autor krytycznie ocenia ratio legis przepisu art. 378a ustawy karnoprocesowej w kontekście zasady rzetelnego procesu karnego, prawa do sądu i prawa do realnej obrony przed zarzutami oskarżenia. Autor formułuje postulaty de lege lata i de lege ferenda pod adresem ustawodawcy.
Źródło:: Problemy Prawa Karnego; 2021, 5, 1
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:: Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Prawo do sądu a oddalenie oczywiście bezzasadnego powództwa w świetle projektu zmian z 27.11.2017 r. do Kodeksu postępowania cywilnego
Autorzy:: Piaskowska, Olga M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1788250.pdf
Data publikacji:: 2018-01-16
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:: postępowanie cywilne
oddalenie powództwa
oczywista bezzasadność
prawo do sądu
civil proceedings
dismissal of the claim
obvious groundlessness
right to court
Opis:: Artykuł omawia propozycję zawartą w projekcie nowelizacji z 27.11.2017 r. do Kodeksu postępowania cywilnego, tj. wprowadzenie do postępowania cywilnego dopuszczalności oddalenia roszczenia jako oczywiście bezzasadnego na posiedzeniu niejawnym w aspekcie zapewnienia i realizacji prawa jednostki do sądu. Autorka stawia tezę, że w świetle projektowanego art. 1911 Kodeksu postępowania cywilnego o „oczywistej bezzasadności” w rozumieniu tego przepisu można mówić jedynie w sytuacji, w której roszczenie powoda nie jest znane prawu. W przeciwnym razie, tj. w przypadku zbyt szerokiego zrozumienia tej instytucji, oddalenie powództwa jako „oczywiście bezzasadnego” może prowadzić do naruszenia prawa jednostki do sądu w świetle art. 6 EKPC.
The article discuss the proposal included in the draft amendment from 27.11.2017, such as introduction to the civil proceedings of the admissibility of dismissing the claim as obvious groundlessness at a closed session in the context of providing to a person the right to a court. The author puts forward the thesis that in the light of Article 1911 Code of Civil Procedure, the “obvious groundlessness” of an action is a state in which the claim made by the claimant is unknown to the law. Otherwise, i.e. in the case of a too wide understanding of this institution, the dismissal of the action may lead to violation of the right of the individual to court in the light of Article 6 ECHR.
Źródło:: Studia Prawnicze; 2018, 1 (213); 29-46
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:: Studia Prawnicze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Żądanie zaprotokołowania sprzeciwu jako przesłanka legitymacji czynnej wspólnika (akcjonariusza) do wytoczenia powództwa o uchylenie lub stwierdzenie nieważności uchwały zgromadzenia wspólników (walnego zgromadzenia akcjonariuszy)
Request to record objection in the minutes as a prerequisite for an active shareholder's legitimacy to bring an action for revocation or declaration of invalidity of a resolution of the shareholders' meeting
Autorzy:: Herbet, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1369155.pdf
Data publikacji:: 2020-09-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: żądanie zaprotokołowania sprzeciwu
powództwo o uchylenie uchwały
powództwo o stwierdzenie nieważności uchwały
legitymacja czynna
spółki kapitałowe
prawo do sądu
request that the objection be recorded in the minutes
action for revocation of the resolution
action for a declaration of invalidity of the resolution, active identity card
capital companies
right to court
Opis:: Zgodnie z poglądem dominującym w doktrynie i orzecznictwie żądanie zaprotokołowania sprzeciwu wobec uchwały zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia akcjonariuszy stanowi odrębny od aktu głosowania akt staranności i konieczną przesłankę wytoczenia powództwa o uchylenie lub stwierdzenie nieważności uchwały. W artykule podjęto się wykładni przepisów art. 250 pkt 2 i art. 422 § 2 pkt 3 Kodeksu spółek handlowych, również w kontekście ustrojowych uwarunkowań analizowanej instytucji, przede wszystkim art. 45 ust. 1 Konstytucji RP. Mimo panującej tendencji do literalnego odczytywania i ścisłej interpretacji tych przepisów Autor proponuje uwzględnienie rezultatów wykładni funkcjonalnej i systemowej, m.in. w odniesieniu do sposobu i formy wystąpienia z takim żądaniem, jak i oceny momentu, do którego jego sformułowanie jest możliwe.
According to the dominant view of doctrine and case law, the request to record in the minutes an objection against the resolution of the shareholders' meeting is an act of diligence separate from the act of voting, and a necessary condition for bringing an action for the revocation or declaration of invalidity of the resolution. The article provides for the interpretation of the provisions of Article 250 point 2 and Article 422 § 2 point 3 of the Code of Commercial Companies, including the context of the systemic conditions of the analyzed institution, primarily Article 45 paragraph 1 of the Constitution of Poland. Despite the tendency to literal reading and strict interpretation of these provisions, the author proposes to take into account the results of functional and systemic interpretation, inter alia, in relation to the manner and form of making such a request, as well as the assessment of the moment to which its formulation is possible.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2020, 3; 137-161
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Rekompensata publiczna jako środek usunięcia skutków naruszenia zbiorowych interesów konsumentów: wątpliwości systemowo-kompetencyjne
Public Compensation as a Measure for Remedying the Ongoing Effects of Infringement of Collective Consumer Interests: Systemic and Competence Doubts
Autorzy:: Kohutek, Konrad
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/477061.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:: public compensation
collective consumer interests
President of the Office of Competition and Consumer Protection
administrative approval
principle of proportionality
right to court
rekompensata publiczna
zbiorowe interesy konsumentów
Prezes UOKiK
uznanie administracyjne
zasada proporcjonalności
prawo do sądu
Opis:: The so-called public compensation is a measure that for several years has been applied by the President of the Office of Competition and Consumer Protection to remedy the effects of infringement of collective consumer interests. It consists in imposing on the undertaking concerned (the infringer) an order to pay to the consumers a certain amount of money or to make another financial benefit. Public compensation (in my opinion not having a sufficient normative basis) is a measure whose admissibility of application raises doubts in particular in the context of compliance with constitutional principles and consistency with the legal concept of protecting the collective interests of consumers.
Tak zwana rekompensata publiczna to stosowany od kilku lat przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów środek mający usunąć skutki naruszenia zbiorowych interesów konsumentów. Polega ona na nałożeniu na przedsiębiorcę (naruszyciela) nakazu zapłaty na rzecz konsumentów określonej kwoty pieniężnej lub dokonania innego świadczenia o wartości majątkowej. Rekompensata publiczna (nie mając w mojej ocenie wystarczającej podstawy normatywnej) jest środkiem, którego dopuszczalność stosowania rodzi wątpliwości w szczególności w kontekście zgodności z zasadami konstytucyjnymi, jak i spójności z publicznoprawną konstrukcją ochrony zbiorowych interesów konsumentów.
Źródło:: Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2019, 1(24); 36-59
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:: Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "the right to court" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język