Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "resocjalizacja" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Resocjalizacja poprzez edukację
Social rehabilitation through the education
Autorzy:
Jęczeń, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040267.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
resocjalizacja
edukacja
wolność
prawda
resocialization
education
freedom
truth
Opis:
Podstawowym zagadnieniem w resocjalizacji jest jej skuteczność. Czy możliwa jest likwidacja przepaści, jaka dzieli osadzonego w areszcie człowieka od człowieka cieszącego się wolnością? Czy jeden i drugi są do siebie podobni, czy aż na tyle różni, że resocjalizacja jest niemożliwa? Pytań jest bardzo wiele, podobnie i odpowiedzi. Większość z nich skłania się ku temu, iż resocjalizacja nie jest możliwa. Autor artykułu sugeruje, iż pozytywna odpowiedź będzie możliwa tylko wtedy, kiedy sięgniemy do koncepcji człowieka i odkryjemy prawdę, iż osadzony i wolny to taki sam człowiek. Podstawowe więc zadanie to odkryć w sobie prawdę o wykluczonych i pomóc odkryć tę samą prawdę im o sobie samych. Do tego odkrycia prowadzi poznanie, a więc edukacja.
The main issue related to social rehabilitation is its effectiveness. Is it possible to bridge a gulf what between a prisoner in custody those people who enjoy freedom? Are they alike? Or are they so very much different that social rehabilitation is ineffective? There is a whole array of questions and answers. Most opinions hold it, that social rehabilitation is not possible. The article’s author suggests that a positive response to these questions will only be possible when we reach for the concept of man and discover the truth that inmates and people outside corrective institutions are exactly the same man. Thus our elementary task is to discover the internal truth about the excluded as well as to help the excluded discover the same truth. This discovery is attained through learning, i.e. education.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 1; 5-19
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa Droga – resocjalizacja na Camino de Santiago
New Way – resocialization on the Camino de Santiago
Autorzy:
Mróz, Franciszek
Matuszczak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/893719.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
The Way of St. James
Camino de Santiago
New Way
pilgrimage
resocialization
Droga św. Jakuba
Nowa Droga
pielgrzymka resocjalizacja
Opis:
Camino de Santiago, or the Way of St. James, is a pilgrimage route which has existed for more than 1,000 years and leads to the Shrine of St. James in Santiago de Compostela. Currently, it is the best-known pilgrimage and cultural route in Europe. It is often referred to as the “most beautiful road in the world” or the “main street in Europe”. The Way of St. James has been used in prisoner resocialization schemes for many years in Western Europe and since 2013 also in Poland. “New Way” is an innovative project consisting of a two-week pilgrimage of a prisoner who straight from the penitentiary sets out along with the guardian on the Way of St. Jakub from Lublin to Krakow. The aim of the program is to change a young person who, while walking for more than 400 km along Camino de Santiago, has a lot of time to think about his previous life. The task of the guardian is to offer assistance and individual work with the prisoner. Great importance in the project is attributed to the meetings of the prisoner with residents and pastors, who often help on the pilgrimage. An important element of the „New Way” is also to provide young person, after completing the Camino, study of professional competence, referral to an internship and then help in finding a job.
Camino de Santiago – Droga św. Jakuba – to istniejący od ponad 1000 lat szlak pielgrzymkowy, prowadzący do sanktuarium św. Jakuba w Santiago de Compostela. Obecnie jest to najbardziej znany szlak pielgrzymkowy i kulturowy w Europie. Nazywa się go bardzo często „najpiękniejszą drogą świata” i „główną ulicą Europy”. Od wielu lat w krajach Europy Zachodniej, a od 2013 r. również w Polsce, przestrzeń Drogi św. Jakuba jest wykorzystywana w programie resocjalizacji więźniów. „Nowa Droga” to innowacyjny projekt, polegający na dwutygodniowej wędrówce więźnia, który prosto z zakładu karnego wyrusza wraz z opiekunem na Drogę św. Jakuba z Lublina do Krakowa. Celem programu jest odmienienie młodego człowieka, który, wędrując – pielgrzymując ponad 400 km Camino de Santiago, ma wiele czasu na przemyślenie swojego dotychczasowego życia. Zadaniem opiekuna jest pomoc i indywidualna praca z podopiecznym. Ogromnie ważne znaczenie w projekcie przypisuje się spotkaniom więźnia z mieszkańcami i duszpasterzami, którzy często pomagają w wędrówce. Ważnym elementem „Nowej Drogi” jest także zapewnienie młodemu człowiekowi po ukończeniu camino badania kompetencji zawodowych, skierowanie na staż, a następnie pomoc w znalezieniu pracy.
Źródło:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze; 2019, 585(10); 15-22
0552-2188
Pojawia się w:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontrowersje wokół długoterminowych kar pozbawienia wolności, czyli pomiędzy eliminacją a resocjalizacją więźnia
Autorzy:
Klemm, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1968916.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
resocialization
prison
prisoner
legal provisions
Opis:
One of the most controversial aspects regarding resocialization is a doubt whether imprisonment, which entails isolation, enables efficient educational activity. To be able to prognostically look at the process of work with prisoners, one should, first of all, give a closer look to the very definition of resocialization. The simplest way is to comprehend it as a discipline regarding disfunctions, defects and inability to adapt to the society. It leads toward a conviction that using the provisions of law in force we are able to influence or even change an individual’s standpoint. Many researchers focusing on the definition notices that the number of views is equal to the number of papers. A critique touches mainly pedagogues whose works are the most numerous. They are criticized for that without the familiarity of basic legal provisions it is impossible to solve all dilemmas concerning so broad topic which is the change of man’s personality.
Źródło:
Krakowskie Studia Małopolskie; 2019, 24; 207-227
1643-6911
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Małopolskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ procesu prizonizacji na readaptację społeczną skazanych
Autorzy:
Wojciechowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788413.pdf
Data publikacji:
2021-07-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
więzień
resocjalizacja
socjologia
kara pozbawienia wolności
prisoner
resocialization
sociology
imprisonment
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą zwrócenia uwagi na negatywny aspekt kary pozbawienia wolności oraz sposoby minimalizacji konsekwencji jej wykonania na przykładzie praktyk realizowanych w Zakładzie Karnym w Białej Podlaskiej. Artykuł jest podzielony na dwie części. Pierwsza zawiera teoretyczny opis dolegliwości i związanych z nimi następstw, z jakimi spotyka się osoba przekraczająca więzienną bramę. Szczególną uwagę zwrócono tu na problem prizonizacji. Kolejna część opisuje realizację celów wykonania kary pozbawienia wolności na przykładzie bialskiej jednostki penitencjarnej, opracowaną na podstawie sprawozdań komórek organizacyjnych zakładu za rok 2014. Na zakończenie sformułowano wnioski, których wdrożenie z pewnością usprawni proces readaptacji społecznej więźniów.
Źródło:
Biuletyn Kryminologiczny; 2015, 22; 74-86
2084-5375
Pojawia się w:
Biuletyn Kryminologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prężność u młodzieży z placówek resocjalizacyjnych i szkół ponadpodstawowych – analiza porównawcza
Autorzy:
Mudrecka, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054594.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
resilience
youth
minor
resocialization
prężność
młodzież
nieletni
resocjalizacja
Opis:
Prężność, rozumiana jako właściwość jednostki, która decyduje o umiejętności skutecznego radzenia sobie w sytuacjach trudnych, jest zasobem osobistym sprzyjającym procesowi pozytywnej adaptacji do warunków środowiskowych. Celem przeprowadzonych badań było rozpoznanie prężności nieletnich umieszczonych w placówkach resocjalizacyjnych w porównaniu z prężnością młodzieży nieskonfliktowanej z prawem. W badaniach zastosowano Skalę Pomiaru Prężności autorstwa Niny Ogińskiej-Bulik i Zygfryda Juczyńskiego. Uzyskane wyniki badań potwierdzają, że nieletni charakteryzują się niższym nasileniem prężności niż młodzież ze szkół ponadpodstawowych, zwłaszcza w zakresie dwóch czynników: poczucia humoru i otwartości na nowe doświadczenia oraz kompetencji osobistych i tolerancji negatywnego afektu.
Resilience, understood as a property of an individual, which determines the ability to effectively cope with difficult situations, is a personal resource conducive to the process of positive adaptation to environmental conditions. The aim of the conducted research was to recognize the resilience of juveniles placed in social rehabilitation centers in comparison to the resilience of unconflicted youth with the law. The studies used the Resistance Measurement Scale by Nina Ogińska-Bulik and Zygfryd Juczyński. The obtained results confirm that juveniles are characterized by lower intensity of resilience than young people from secondary schools, especially in the field of two factors: sense of humor and openness to new experiences as well as personal competences and tolerance of negative affect.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2020, 33, 4; 249-262
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie programy resocjalizacyjne jako sposób oddziaływania na przestępców
Autorzy:
Muras, Szymon
Las, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788459.pdf
Data publikacji:
2020-06-21
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
resocjalizacja
programy resocjalizacyjne
przestępca
przestępstwo
resocialization
rehabilitation programs
criminal
crime
Opis:
Przedmiotem badań prezentowanych w artykule jest problematyka resocjalizacji. Celem opracowania, opartego m.in. na analizie badań przeprowadzonych przez autorów jest ukazanie, w jaki sposób programy resocjalizacyjne oddziałują na przestępców. Badania przeprowadzono na grupie więźniów z jednego z zakładów karnych w Polsce za pomocą kwestionariusza ankiety. Artykuł stanowi próbę zbadania skuteczności oddziaływań resocjalizacyjnych w polskich zakładach karnych. Omówione zostały defnicje resocjalizacji, oraz założenia polskich programów resocjalizacyjnych w zakładach karnych. Artykuł może być podstawą dla dalszych szczegółowych badań nad zjawiskiem resocjalizacji.
The subject of the research in this article is the issue of social rehabilitation. The aim of the study is to show how social rehabilitation programs affect criminals. The defnitions of both social rehabilitation, along with Polish rehabilitation programs, as well as criminals and crimes were also discussed. The research methods used include the analysis of research carried out by the authors. The research was carried out on a group of prisoners from one of the prisons in Poland using a questionnaire. The article is an attempt to examine the effectiveness of social rehabilitation in Polish prisons. The article may be the basis for further detailed research on the phenomenon of social rehabilitation.
Źródło:
Biuletyn Kryminologiczny; 2020, 27; 93-108
2084-5375
Pojawia się w:
Biuletyn Kryminologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne problemy resocjalizacji
Contemporary problems of resocialization
Autorzy:
Kopczyńska-Wisz, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811085.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
resocialization
imprisonment
recidivism
penal institution
resocjalizacja
kara pozbawienia wolności
recydywa
zakład karny
Opis:
Zagadnienia dotyczące współczesnych problemów resocjalizacji wskazują, że proces resocjalizacji jest bardzo złożony. Czynniki egzogenne i endogenne w dużym stopniu utrudniają podejmowanie działań zmierzających do ponownej socjalizacji osób dotychczas niedostosowanych społecznie. Podkreślić należy, że mimo to resocjalizacja się odbywa i niejednokrotnie przynosi pożądane efekty. Osoby resocjalizujące dokładają wszelkich starań, by pomimo utrudnień, osoby, które są poddawane działaniom resocjalizacyjnym zrozumiały, że tylko życie zgodne z normami prawnymi prowadzi do rozwoju, zadowolenia i sukcesów.
Issues related to contemporary problems of resocialization make us realize that the process of resocialization is very complex. Exogenous and endogenous factors make it very difficult to undertake actions aimed at re-socialization of people who have not been socially adapted to date. It should be emphasized that despite this, rehabilitation takes placeand often brings the desired results. Resocializing persons make every effort to ensure that despite impediments, people who are subjected to rehabilitation activities understand that only living in accordance with legal norms leads to development, satisfaction and successes.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2019, 11(47), Numer specjalny; 257-270
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczne inicjatywy na rzecz więźniów
Community Initiatives for Prisoners
Autorzy:
Porowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/698516.pdf
Data publikacji:
1992
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
społeczne inicjatywy
więżniowie
resocjalizacja
pomoc więźniom
community initiatives
prisoners
resocialization
assistance to prisoners
Opis:
Assistance to persons released from prison is considered an indispensable stage of the process of carrying out the penalty of imprisonment. The authors engaged in that subject agree as to the role of postpenitentiary assistance  in reduction of relapse into crime and its connection with social readjustment of offenders. In my opinion, that approach is insufficient for a full justification of the actual sense of assistance rendered to persons on release from prison. Pragmatic researchers treat the slogan of helping prisoners as obvious and focus on the related legal and organizational problems. Lacking strict criteria of appraisal, the analysis of legal solutions resolves itself usually into approving comments and to attributing the indolent functioning of the assisting agencies to sluggishness of the actual care providers. The suggested conceptions of improvement of the  after-care resolve themselves into improvement of the existing institutional and legal solutions and corrections of their model which remains the same all the time despite the fact that a succession of its versions have proved inefficient in practice. Taking the subject up, I adopted an entirely different approach and method of research. I assumed that all assistance can only be successful if those involved in it are genuinely motivated to that activity. Even if the norm „help the prisoners” is an element of the system of moral directives recognized in our culture, this fact alone by no means determines in advance the actual range and validity of that norm. Like all moral values, also this one is valid with different force, to a different  extent and has a different range for different people. For some, it is a postulate that needs to be fulfilled which they experience as a moral  obligation; for others, it is a criterion of axiological orientation. This implies the different ways of their functioning. As shown by analysis of empirical studies, the norm demanding that prisoners should be helped is not too deeply rooted in social consciousness. It has failed to win general acceptance even at the verbal level, and the readiness to fulfill it through a person’s own activity can be found but occasionally; in such cases, it is motivated situationally rather than by axi axiological experiences. The reason is probably that a moral appraisal of the object of assistance (an imprisoned offender) is transmitted to the appraisal of the duty to fulfill a norm. Instead of deciding whether help is at all necessary, we want to know if the person in need of help deserves to be helped. In so doing, we forget that all those objectively in need of help are worth being helped; we condition our decision as to rendering help upon the actualreason of a person’s helplessness, or more strictly speaking, upon  the rank on the moral scale of the acts that made that person helpless. In this situation, what becomes a signicificent factor that has a beartng on the discussed norm is the perception of un offender as a dewiant of a definite type. An offender is usually perceived through a stereotype: a specific conglomerate of simplified and mainly unfounded beliefs. Yet that very stereotype functions as a standard basing on which the actual way of conduct is chosen. Therefore, I tried to define the stereotype of an impriosoned offender that functions in social consciousness and in consciousness of professionals involved in the work with prisoners. I also tried to diagnose the psychosocial mechanism that result in the formation and consolidation of that stereotype. Which social groups and individuals tend to consider the postulate of assistance to prisoners as a norm that they themselves should follow, or at least which such groups and individuals have the strongest motivation to respond to that call? Of the many hypotheses about the origin of prosocial behaviour (and of course of helping which is a form of that behaviour), let us first consider the one which states that prosocial behaviour results from the structure of ,,ego” and the parallel observation that another person at a disadvantage is similar to oneself in some respect. That similarity may concern both the bodily and spiritual structure and all the other components of one’s self-image. Thus diagnosed, the similarity releases or at least catalyzes the readiness to prosocial behaviour. Basing on this hypothesis, it should be assumed that ex-offenders, ex-convicts, or generally speaking, persons affected by imprisonment are particularly likely to recognize that norm, and further, that the motivation to help prisoners growth with a reduced distance between the offender and the cultural circles that approximate him with respect to mentality and custom. Considering this hypothesis, we come across still another dependence: the actual condemnation of an offender depends on the degree of acceptance of the normative system which that offender has infringed. The discrepancy between values protected by law and the individual or group preferences results in a change in attitudes. A person convicted by force of a disapproved law is perceived as a victim and not an enemy. The offender thus meets with fellow-felling, and the authors and executors of the disapproved law, with resentment. This dependence, cannot be limited to the subcultural negation of law that is characteristic of criminal circles. It follows from the division of the bulk of crime into mala per se and mala prohibita. After all, stigmatization takes a different, course in the case of an obvious evil vs. one that is simply considered evil by law which cites reasons that are by no means necessarily either obvious or good, or which is directed against an interest that is not perceived in accordance with the official standpoint. Prohibitions lacking the proper axiological foundation proliferate with the instrumental treatment of penal law, reduced to the role of political tool; in such situations, all public activity of any importance whatever is usually subordinated to politics. What significantly differentiates the extent to which the norms that concern helping others are perceived as valid are the emotional and social bonds (e.g. fomily ties). From the psychological viewpoint, they constitute a particularly active and natural stimulator of motivations, one that defines the actual circle of the most involve addressees of the norn. In this case, the one who helps is not only personally interested in the fates of the one who gets help, but also acts for his own good  rendering that help. The social situation resulting from imprisonment of a family member gives rise to special problems in the legal, economic and social sphere. Quite obviously, the other members of that family should be allowed to participate in the solution of those problems which  are also their own. We have therefore distinguished the groups that are willing, as can be expected, to adopt the norm of helping prisoners and to act accordingly. Of course, we deal here with a selective range of that norm’s validity which is subject to a double limitation: not everybody is willing to help prisoners, and that readiness does not concern all prisoners. This follows from the contents of the discussed hypothesis which after all assumes the similarity of partners in interaction as the necessary condition of emergence of motivation. The fact that a person considers a definite behaviour his/her duty may as well result from that person’s internalization of certain moral norms or ideals that can only be fulfilled through such behaviour (the love of one’s fellow man, brotherhood, general kidness). What is released here, as opposed to the hypothesis discussed above, is a general sense of duty not related to any definite person or situation but directed at all those in need of help. The group of thus motivated person includes possible addressees of the norm helping prisoners. With ages, the social practice formed a variety of forms of orginization of those who treat assistance to prisoners as a moral norm. Concerned here are initiatives based initially on the model of charity and constituting part of the general charitable activities. In the l9th century, they developed into specialized patronage societies which in turn acquired, and preserved till the present day in the world, the status of an indispensable element of the rational prison system. The Polish model of society’s participation in the execution of the sentence of imprisonment eliminated all the above-mentioned subjects  from any activities whatever on behalf of prisoners. Finding this situation irrational, I tried to investigate its causes and to disclose the motives of those who had made it that way. Depending upon the object that serves as the system of reference for prosocial behaviour, that behaviour can be divided into allocentric and sociocentric. The allocentric behaviour is activity undertaken for reason of another person’s interests, i. e. aimed at securing the best possible functioning, protection, or development of that person. If, instead, the subject acts on behalf of an institutional or group, that is if the addressee of his/her action is a definite social arrangement, we deal with the sociocentric prosocial behaviour. This latter motivation was adopted in Poland as the basis for designing the institutional structures charged with the task of helping prisoners. Namely, after-care was inserted in that particular segment of criminal policy which is called in the legal language ,,participation of the community in crime prevention and control”. The term community used here expresses the principle of joint action. The whole means a specific kind of participation aimed at assisting the police, courts, and prison administration. As opposed to voluntary associations of those interested in helping prisoners and to patronage societies, such institutions are organized from without, follow the orders of State administration, base membership on the principle of  delegation or nomination, are organizationally included in the system of State agencies whose activities they supplement within their imposed competences, and are fully controlled by those agencies. Thus organized, the voluntary forces are used to support the machine involved in carrying out penalties; they become advocates of the so-called social interest and executors of the official State policy. The main conclusion that follows from the present study resolves itself into a postulate for a reform which would make it possible also, and perhaps in particular, for those with the allocentric motivation to become engaged in helping prisoners.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1992, XVIII; 51-101
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psychodrama w resocjalizacji nieletnich
Role-Playing (Psychodrama) in the Social Rehabilitation of Juveniles
Autorzy:
Grzyb, Barbara
Gardziejewska, Bogumiła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365365.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
psychodrama
resocjalizacja
nieletni
terapia
role-playing
resocialization
juvenile
therapy
Opis:
W artykule podjęto dyskusję nad ujęciem psychodramy w aspekcie procesu resocjalizacji nieletnich. Ważnym obszarem rozważań, jest zwrócenie uwagi na najbardziej skuteczną formę pracy w modyfikacji zachowań społecznie pożądanych. Ponadto identyfikacja i szersze omówienie kwestii oddziaływania psychodramy wskazuje na emocjonalny, terapeutyczny, a przede wszystkim korekcyjny wymiar, tak pożądany w resocjalizacji nieletnich.
The matter under discussion in this report has been an importance of a role-playing in the process of resocialization of juvenile students. An important area of dissertation that has been talked over in this study is to focus on the most efficient way of working in the process of modification socially desired behavior. Moreover the identification and a wider discussion of the aspect concerning the influence of a role-playing (psychodrama) have pointed to an emotional, therapeutic and what is the most significant, corrective dimension, which is highly desired feature in the process of resocialization of juvenile students.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2015, 10; 99-109
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolontariat w procesie resocjalizacji w Zakładach Karnych
Volunteering in the Process of Resocialization in Penal Institutions
Autorzy:
Braun, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811074.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wolontariat
resocjalizacja
programy pomocowe
volunteering
resocialization
assistance programs
Opis:
Artykuł dotyczy możliwości wykorzystania wolontariatu jako narzędzia zmiany postaw osadzonych. Składa się z czterech części. W pierwszej zostały omówione podstawowe informacje dotyczące wolontariatu w Polsce, jego założenia oraz unormowania prawne, w drugiej – założenia działalności resocjalizacyjnej w środowisku zamkniętym. Części trzecia i czwarta prezentują doświadczenia związane z realizacją programów wolontarystycznych w Zakładach Karnych w Polsce. Trzecia omawia wybrane programy zaangażowania wolontariuszy w zakładach karnych, natomiast czwarta jest analizą działalności osadzonych jako wolontariuszy.
The article concerns the possibility of using volunteering as a way to change attitudes of prisoners. The article consists of four parts. The first one shows basic information about volunteering in Poland, its assumptions and legal regulations The second one is an assumption presentation of resocialization activity in a closed environment. The third and fourth parts depict experiences related to the implementation of volunteer programs in prisons in Poland. The third one is a presentation of selected programs of volunteer involvement in prisons, while the fourth is an analysis of the activities of prisoners as volunteers.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2019, 11(47), Numer specjalny; 95-108
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perspektywa efektywności w resocjalizacji
The Perspective of Effectiveness in Resocialization
Autorzy:
Sztuka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448786.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
resocjalizacja
adaptacja społeczna
recydywa
niedostosowanie społeczne
efektywność
resocialization
social adaptation
recidivism
social maladjustment
effectiveness
Opis:
Weryfikacja podejmowanych działań jest najistotniejszym etapem procesu zmian. Dzieje się tak również w procesie resocjalizacji, którego celem jest powrót resocjalizowanej jednostki do społeczeństwa oraz uzyskanie takich zmian w jej zachowaniu, aby przestrzegała ona obowiązujących w nim zasad i norm oraz właściwie wypełniała przypisane jej role społeczne. Taka perspektywa zakłada szereg systemowych oraz zindywidualizowanych działań zmierzających do wyposażenia osoby resocjalizowanej w umiejętność autostymulacji do samorozwoju oraz rozwiązywania sytuacji problemowych innowacyjnie i odmiennie od dotychczasowych sposobów. Niniejszy artykuł jest próbą prezentacji bogatego dorobku opracowań oraz różnorodności podejmowanych perspektyw badawczych efektywności, która od lat stanowi przedmiot interdyscyplinarnego zainteresowania, mobilizując pedagogów do poszukiwania kryteriów ustalania jej poziomu, determinantów oraz wyjaśniania znaczenia samego pojęcia.
Verification of activities undertaken is the most significant phase of the process of change. This is also applicable to the resocialization process, aimed at returning a resocialized individual to society and changing the individual’s behavior in a way to make the person observe social norms and regulations and correctly fulfill one’s social role. Such a perspective assumes the use of numerous systemic and individualized activities aimed at equipping a resocialized person with the ability to stimulate self-development and solve problematic situations in an innovative way. The following article is an attempt to present the richness of a prolific scientific study on the topic of effectiveness, which has been an object of interdisciplinary interests for years, mobilizing scholars to search for criteria that could be used to determine the level of effectiveness, its determining factors and clarify the meaning of the term itself.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2018, 21, 1; 85-105
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prostytucja młodocianych w Warszawie na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych
Studies on young prostitutes
Autorzy:
Jasińska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699206.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
prostytucja
młodociani
lata osiemdziesiąte
lata siedemdziesiąte
Warszawa
resocjalizacja
prostitution
Warsaw
resocialization
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1985, XII; 129-137
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Sense of Self-efficacy in People Sentenced to Imprisonment
Poczucie własnej skuteczności u osób skazanych na karę pozbawienia wolności
Autorzy:
Kwiatkowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054519.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
self-efficacy
resocialization
poczucie własnej skuteczności
resocjalizacja
Opis:
Self-efficacy is a concept widely described as one of the main factors in dealing with a difficult situation. Self-efficacy is a reflection of self-confidence and competence, additionally, it allows you to take action to take control of behaviour and the environment. The article will be devoted to presenting the definition of self-efficacy as the main term of Bandura’s socio-cognitive theory, sources of self-efficacy, showing its development in the life of an individual, and will present ways to strengthen the sense of personal effectiveness used in the process of resocialisation.
Poczucie własnej skuteczności jest pojęciem szeroko opisywanym jako jeden z głównych czynników radzenia sobie z trudną sytuacją. Własna skuteczność jest odzwierciedleniem wiary w siebie, swoje kompetencje oraz umożliwia podejmowanie działań służących przejęciu kontroli nad zachowaniem i otoczeniem. W artykule omówiono definicję poczucia własnej skuteczności jako głównego terminu teorii społeczno-poznawczej Alberta Bandury oraz opisano źródła poczucia własnej skuteczności, ukazując jej rozwój w życiu jednostki. Ponadto scharakteryzowano sposoby wzmacniania poczucia skuteczności osobistej, stosowane w procesie resocjalizacji.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2020, 33, 4; 133-147
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces resocjalizacji w perspektywie dorobku neuronauk
The Process of Social Rehabilitation in the Perspective of Neuroscience Achievements
Autorzy:
Mudrecka, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365358.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
resocjalizacja
proces resocjalizacji
neuronauki
resocialization
the process of resocialization
neuroscience.
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest rozpoznanie możliwości zmian w sferze behawioralnych nawyków, przekonań, jak również życia emocjonalnego człowieka, jakie ujawniają się w świetle wyników badań prowadzonych przez neurologów za pomocą najnowocześniejszych technik obrazowania mózgu. Wiedza z zakresu neuronauk dowodzi bowiem, że zmiany, niezbędne w procesie resocjalizacji, są możliwe, gdy świadomie do nich się dąży i nimi steruje. Wiedzę tę należy wykorzystywać w przypadku oddziaływań resocjalizacyjnych skierowanych do osób, które mają problem z samoświadomością, motywacją do zmian i wiarą w osiągnięcie sukcesu.
The purpose of this article is to identify opportunities for change in the field of behavioral habits, beliefs, as well as the emotional life of a person, which reveal themselves in the light of the results of research conducted by neurologists using cutting-edge brain imaging techniques. Knowledge of neuroscience shows that the changes needed in the process resocialization, are possible and available to people who consciously seek them and control them. This knowledge should be used in the case of social reintegration addressed to people who have problems with self-awareness, motivation for change and belief in success.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2015, 10; 15-25
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zróżnicowanie form i stopnia patologicznych zachowań młodzieży w środowisku szkolnym. Analiza porównawcza na przykładzie młodzieży objętej resocjalizacją zakładową – raport z badań
The Diversity of Forms and the Degree of the Pathological Behaviour of Young People in the School Environment. A Comparative Analysis, as Exemplified by Young People under Institutional Rehabilitation – case report
Autorzy:
Gajewski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448917.pdf
Data publikacji:
2014-12-28
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
młodzież
przestępczość nieletnich resocjalizacja
środowisko szkolne
patologiczne zachowania
young people
juvenile delinquency
resocialization
school environment
pathological behaviour
Opis:
W świetle badań empirycznych w Polsce ujawniają się trzy główne tendencje w przestępczości nieletnich, które wyraźnie korelują z tendencjami ogólnie obserwowanymi od kilkunastu lat w skali globalnej. Widzimy systematyczny i znaczący ilościowy wzrost ogólnych rozmiarów wszystkich rodzajów przestępczości. Obniżeniu uległa dolna granica wiekowa nieletnich przestępców (w tym znaczny wzrost liczby przestępstw, których sprawcami są nieletni poniżej 13. roku życia). Coraz częściej rejestrowane są też poważne przestępstwa dokonywane przez kilkuletnie dzieci. Wreszcie notuje się nagły wzrost przestępstw gwałtownych, opartych na agresji i przemocy skierowanej zarówno na rówieśników, jak i osoby dorosłe. Podjęte przez autora niniejszej pracy badania diagnostyczno-eksploracyjne sprowadzają się do pytania: W jakim stopniu różnicowanie zakładów na zamknięte, półotwarte i otwarte odpowiada różnicowaniu młodzieży przebywającej w tych zakładach w kontekście różnych zmiennych środowiska szkolnego, z którego się ona wywodzi? Przedmiotem niniejszego studium jest młodzież objęta oddziaływaniami resocjalizacyjnymi i terapeutycznymi. Zaprezentowane badania o charakterze empirycznym analizują środowisko szkolne młodzieży społecznie niedostosowanej. Analizie poddano różne formy patologicznych zachowań młodzieży w środowisku szkolnym. Badania ukazują złożoność różnych czynników szkolnych wpływających na przestępczość nieletnich. Rozpatrując zmienne środowiska szkolnego, które w różnym stopniu i w różny sposób charakteryzują i różnicują badaną młodzież, należy pamiętać także o silnym wpływie czynników rodzinnych, rówieśniczych, kulturowych i światopoglądowych, które w sposób istotny oddziaływają na młodzież, co potwierdzają liczne badania porównawcze. W świetle przeprowadzonych badań raz jeszcze należy podkreślić, że żadne formy patologii społecznej z udziałem nieletnich nie mogą zostać pozostawione samym sobie.
In the light of empirical studies, in Poland, there appear three main tendencies in juvenile delinquency, which clearly correlate with the tendencies generally observed over the last decade on a global scale. A systematic and significant quantitative increase in general crime range of all kinds can be observed. The age limit of juvenile delinquents has lowered (there has been a considerable increase in the number of crimes committed by delinquents under the age of thirteen). Serious criminal offences are more frequently committed by a few-year-old children. Finally, a sudden rise in violent crimes based on aggression aimed both at peers as well as at adults has been noted. The diagnostic-exploratory studies undertaken by the author come down to the following question: to what extent, does the differentiation of juvenile detention centres into closed, semi-open and open institutions correspond to the differentiation of young people in these centres in relation to different variables of the school environment they come from? The study focuses on the young people under resocialization and therapy. The presented empirical research analyses the school environment of the socially maladjusted young people. The various forms of pathological behaviour in the school environment have been analysed. The studies show a complexity of various school factors affecting juvenile delinquency. Considering the variables of the school environment, which to a various extent and in a diverse way differentiate the research respondents. It is necessary to remember about a strong influence of family, peer, cultural and world-view factors, which seriously affect young people, which has been confirmed by numerous comparative studies. In the light of the conducted studies, it is necessary to emphasise that none of the forms of social pathology involving juveniles can be left to itself.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2014, 17; 183-206
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies