Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "theology of religion" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Jeden Pośrednik i wiele pośrednictw. Teologia religii wobec zbawczych roszczeń religii pozachrześcijańskich
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143836.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia religii
religia
Jezus Chrystus
zbawienie
objawienie
doświadczenie religijne
Theology of Religion
religion
Jesus Christ
salvation
revelation
religious experience
Opis:
[Abstrakt tylko w j. niemieckim / Abstract only in German] Ein Mittler und viele Vermittlungen. Religionstheologie angesichts der Heilsansprüche der auserchristlichen Religionen Der Artikel befasst sich mit der Relevanz des Religionsbegriffs für eine christliche Theologie der Religionen. Im ersten Teil wird der Begriff der Theologie der Religionen geklärt. Sie wird bezeichnet als eine theologische Disziplin, deren Aufgabe darin besteht, auf der Basis einer bestimmten religiösen Tradition und mittels der von dort gewonnenen und zu rechtfertigenden Denkprinzipien und Begriffen die Tatsache religiöser Vielfalt zu thematisieren und theologisch zu bewerten. Im weiteren Teil des Artikels wird der Religionsbegriff diskutiert. Unterschieden wird dabei zwischen einem Verhaltens- und einem Systembegriff von Religion. Dies erlaubt dem Verfasser einen genuin theologischen Religionsbegriff zu gewinnen, dem er zugleich eine kriteriologische Funktion zuerkennt. Anhand des Konzeptes „disclosure” von I. T. Ramsey wird dann im weiteren Schritt gezeigt, dass die Bestandteile der religiösen Systeme (religiöse Sprache, Kultus usw.) zum Wesen der Religion gehören und ihren Grund (Ursprung) im Dialog des Menschen mit Gott (Offenbarung, religiöse Erfahrung) haben. Die Einheit von Offenbarung und Heil entscheidet über die mögliche Heilsrelevanz der außerchristlichen Religionen. Im letzten Teil wird die konstitutive und universale Heilsbedeutung Jesu Christi hervorgehoben und für die Religionen relevant gemacht. Zugleich wird den Religionen eine teilhabende Heilsmittlerschaft an der einzigen Heilsmittlerschaft Jesu Christi zuerkannt. Die Religionen, sofern sie soziale Äußerungen der Beziehung des Menschen zu Gott sind, helfen ihren Anhängern zur Annahme der heilsnotwendigen Gnade Christi. Aus diesem Grund können sie als „Heilswege” und „Kanäle der Gnade” für ihre Anhänger bezeichnet werden.
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2011, 3; 117-149
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ku teologicznemu pojęciu religii
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669579.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
religion
religio
concept of religion
definition of religion
theology of religion
genuineness of religion
criteriology of religion
religia
pojęcie religii
definicja religii
teologia religii
prawdziwość religii
kryteriologia religii
Opis:
The concept of religion is a fundamental concept of religiological sciences. Still it is not devoid of difficulties. Its critics attempt to prove that plurality and variety of religious phenomena excludes the possibility to define religion. On the other hand the lack of the general concept of religion constitutes a serious problem for theology of religion since it is difficult to study relationships between Christianity and other religions not knowing what religion is and what its theological essence is. The present article consists of three parts. The first part analyses the history of the concept of religion (Latin religio). Second part considers the problem of the definition of religion. Third one presents some of contemporary attempts to specify the theological concept of religion. Finally the last part shows the significance of the concept of religion for theology of religion.
Pojęcie religii jest podstawowym pojęciem nauk religiologicznych. Jego rozumienie nie jest jednak pozbawione trudności. Krytycy starają się wykazać, iż wielość i różnorodność zjawisk religijnych wyklucza możliwość zdefiniowania religii. Z drugiej strony brak ogólnego pojęcia religii stanowi poważny problem dla teologii religii. Trudno bowiem badać relacje między chrześcijaństwem a innymi religiami, nie wiedząc, czym religia jest i na czym polega jej teologiczna istota. Niniejszy artykuł składa się z trzech części. Pierwsza analizuje historię pojęcia religii (łac. religio). W części drugiej rozważono problem definicji religii. Część trzecia prezentuje niektóre współczesne próby sprecyzowania teologicznego pojęcia religii. W części ostatniej ukazano ponadto znaczenie pojęcia religii dla teologii religii.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2017, 49
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der Glaube der Lebuser und Pommerschen Stämme im 12. Jahrhundert
Autorzy:
Gręś, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143820.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wierzenia
wiara
bóg (bogowie)
kult
obrzędy religijne
plemiona lubuskie i pomorskie
ziemia lubuska (Terra Lebusana)
słowianie
religia
teologia religii
beliefs
faith
god (gods)
cult
religious rituals
slavs
the Le(u)buzzi or „Łebuser” (Terra Lebusana)
religion
theology of religion
Opis:
[Abstrakt tylko w j. polskim / Abstract only in Polish] Wierzenia plemion lubuskich i pomorskich w XII wieku Pomorze Zachodnie, do którego należała Ziemia Lubuska, było centrum pogaństwa słowiańskiego. Rugia była stolica pogaństwa, a Swarożyc naczelnym bożkiem. Na podstawie przeprowadzonych wykopalisk na terenie Głogowa i okolic znamy pozostałości mieszkań ludzkich ze średniowiecza. Zachowały się skorupy i resztki żywności, kości zwierząt, a także materiał opalowy (drewno dębowe). Kapłani pogańscy sprawowali kult albo kierowali czynnościami kultowymi, strzegli też miejsc kultu. W dużych świątyniach było kilku kapłanów, a w małych świętych gajach tylko jeden. Czczenie bożka było ograniczone do terenu plemienia i zamkniętej wspólnoty. Przed wyruszeniem na podbój zanoszono prośby do bóstwa, a po zwycięstwie składano ofiary dziękczynne. Składano też opłaty na rzecz bóstwa Światowida - nawet król duński wysłał Światowidowi złoty kielich na znak swej czci. Kapłani pogańscy mieli duży wpływ na swoich władców, życie społeczne i religijne oraz na rozstrzyganie różnych spraw. Chrześcijaństwo najwcześniej przyjęto w południowej Polsce, a dopiero w XII w. na Pomorzu Zachodnim. Pogaństwo oraz zwyczaje i praktyki pogańskie istniały jednak przez wiele lat. Niszczono co było chrześcijańskie, mordowano duchownych i świeckich chrześcijan. Władcy, którzy przyjęli chrześcijaństwo, obdarowywali dobrami podwładnych, a karali śmiercią tych, którzy nie porzucili obrzędów pogańskich. Podobnie postępował Bolesław Krzywousty (1086-1138). Poganie oddawali cześć bóstwom i duchom, rzekom, drzewom przez modlitwę i składanie ofiar. Modlitwa była prośbą, a ofiara, jak pożywienie czy schronienie, dziękczynieniem za otrzymane dobro. Polskie pogaństwo rozpoczęło budowę świątyń na przełomie XI i XII w. Pomimo że Polska przyjęła chrześcijaństwo dużo wcześniej, to wpływy pogańskie w tym okresie były bardzo silne. Misjonarze, władze duchowne i świeckie w XII w. przygotowywali pogan do przyjęcia chrześcijaństwa i tępili kult starych bogów. Poganie stawiali opór szerzącej się religii chrześcijańskiej. W 1106 poganie z Pomorza napadli na Bolesława Krzywoustego (1086-1 138), który przybył na uroczystości poświęcenia kościoła na Ziemi Lubuskiej. To on przywrócił polskie panowanie nad Pomorzem i Ziemią Lubuską oraz dokonał ich chrystianizacji, utrzymując niezależność Kościoła polskiego na tych terenach. Ok. 1123 utworzono w Lubiążu biskupstwo (sufragania Poznania). Na Łysej Górze kult pogański trwał do drugiej połowy XII w. Kościół w Lubiążu powstał w 1150 r. na miejscu świątyni pogańskiej. Świątynia pogańska pod Jaworem przetrwała do 1168 r. Natomiast pogaństwo na Pomorzu Zachodnim zaginęło na skutek zwycięstwa Duńczyków w 1168 r., a świątynia Światowida została doszczętnie zniszczona, Bolesław Krzywousty narzucił chrześcijaństwo Pomorzanom. W XII w. zaczęły na Pomorzu szerzyć się herezje średniowieczne i działalność sekty bogumiłów.
Pomorze Zachodnie, do którego należała Ziemia Lubuska, było centrum pogaństwa słowiańskiego. Rugia była stolica pogaństwa, a Swarożyc naczelnym bożkiem. Na podstawie przeprowadzonych wykopalisk na terenie Głogowa i okolic znamy pozostałości mieszkań ludzkich ze średniowiecza. Zachowały się skorupy i resztki żywności, kości zwierząt, a także materiał opalowy (drewno dębowe). Kapłani pogańscy sprawowali kult albo kierowali czynnościami kultowymi, strzegli też miejsc kultu. W dużych świątyniach było kilku kapłanów, a w małych świętych gajach tylko jeden. Czczenie bożka było ograniczone do terenu plemienia i zamkniętej wspólnoty. Przed wyruszeniem na podbój zanoszono prośby do bóstwa, a po zwycięstwie składano ofiary dziękczynne. Składano też opłaty na rzecz bóstwa Światowida - nawet król duński wysłał Światowidowi złoty kielich na znak swej czci. Kapłani pogańscy mieli duży wpływ na swoich władców, życie społeczne i religijne oraz na rozstrzyganie różnych spraw. Chrześcijaństwo najwcześniej przyjęto w południowej Polsce, a dopiero w XII w. na Pomorzu Zachodnim. Pogaństwo oraz zwyczaje i praktyki pogańskie istniały jednak przez wiele lat. Niszczono co było chrześcijańskie, mordowano duchownych i świeckich chrześcijan. Władcy, którzy przyjęli chrześcijaństwo, obdarowywali dobrami podwładnych, a karali śmiercią tych, którzy nie porzucili obrzędów pogańskich. Podobnie postępował Bolesław Krzywousty (1086-1138). Poganie oddawali cześć bóstwom i duchom, rzekom, drzewom przez modlitwę i składanie ofiar. Modlitwa była prośbą, a ofiara, jak pożywienie czy schronienie, dziękczynieniem za otrzymane dobro. Polskie pogaństwo rozpoczęło budowę świątyń na przełomie XI i XII w. Pomimo że Polska przyjęła chrześcijaństwo dużo wcześniej, to wpływy pogańskie w tym okresie były bardzo silne. Misjonarze, władze duchowne i świeckie w XII w. przygotowywali pogan do przyjęcia chrześcijaństwa i tępili kult starych bogów. Poganie stawiali opór szerzącej się religii chrześcijańskiej. W 1106 poganie z Pomorza napadli na Bolesława Krzywoustego (1086-1 138), który przybył na uroczystości poświęcenia kościoła na Ziemi Lubuskiej. To on przywrócił polskie panowanie nad Pomorzem i Ziemią Lubuską oraz dokonał ich chrystianizacji, utrzymując niezależność Kościoła polskiego na tych terenach. Ok. 1123 utworzono w Lubiążu biskupstwo (sufragania Poznania). Na Łysej Górze kult pogański trwał do drugiej połowy XII w. Kościół w Lubiążu powstał w 1150 r. na miejscu świątyni pogańskiej. Świątynia pogańska pod Jaworem przetrwała do 1168 r. Natomiast pogaństwo na Pomorzu Zachodnim zaginęło na skutek zwycięstwa Duńczyków w 1168 r., a świątynia Światowida została doszczętnie zniszczona, Bolesław Krzywousty narzucił chrześcijaństwo Pomorzanom. W XII w. zaczęły na Pomorzu szerzyć się herezje średniowieczne i działalność sekty bogumiłów.
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2009, 1; 165-182
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo Boga według Rémiego Brague’a
The Law of God by Rémi Braque
Autorzy:
Kowalczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057126.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
divine law
nature
natural law
religion
political theology
history and philosophy of law
Opis:
This paper is a review of the book by Rémi Brague, titled The Law of God.A Philosophical History of the Alliance, in which he aims to analyze the concept of divine law, assuming „[...] that human activity is based on norms derived from a divine source.” The author analyses this concept historically and philosophically, and thus searches for its historical conditions and reasons for its existence. Focusing mainly on the Middle Ages, he undertakes a critique of modern times and the modern concept of law, according to which it is merely a convention. He stresses that in pre-modern times law was treated as objective, because it was given by God and was closely connected with religion. Such understanding of law was common in all traditions, the history of which the author is following, and it constitutes the very foundation of european culture. In spite of certain differences in interpreting the idea of law, resulting from differences in the doctrines of Judaism, Islam and Christianity, on the grounds of all of them law possesses divine features—as determined and revealed by God, eternal and inherent to the nature of being.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2022, 11, 1; 165-172
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia komparatywna. Geneza, opcje, szanse i problemy
Comparative Theology. Origins, Options, Opportunities and Problems
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040747.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia komparatywna
teologia religii
religioznawstwo
metoda
metodologia
prawda
religia
comparative theology
theology of religions
religious studies
method
methodology
truth
religion
Opis:
Niniejszy artykuł stawia sobie za cel prezentację i krytyczną ocenę teologii komparatywnej (comparative theology). Dyscyplina ta uprawiana jest głównie w środowiskach anglosaskich, a ostatnio w Niemczech. W części pierwszej ukazano genezę oraz pojęcie teologii komparatywnej. Widzi się w niej dyscyplinę teologiczną, która w dialogu z innymi naukami religiologicznymi, zwłaszcza z empirycznym religioznawstwem (comparative religion), dokonuje refleksji nad innymi religiami. Tym, co odróżnia ją od teologii religii, jest jej mikrologiczny charakter (tj. koncentracja na zagadnieniach szczegółowych) oraz konsekwentnie stosowana metoda porównawcza. Nie jest ona jednak religioznawstwem, gdyż nie poprzestaje na zwykłym opisie zjawisk religijnych, ale stawia pytanie o ich prawdziwość. Teolog komparatywny nie dystansuje się też od własnej tradycji religijnej, ale stara się na nią spojrzeć z perspektywy innych tradycji, z którymi prowadzi uczciwy dialog. Teologia komparatywna jest zjawiskiem wysoce zróżnicowanym (nie ma jednej koncepcji tej dyscypliny). Różnorodność tę ukazano na przykładzie komparatystyki F.X. Clooney'a oraz R.C. Neville’a. Kolejna część artykułu poświęcona jest kwestiom metodologicznym. Status metodologiczny teologii komparatywnej nie jest jeszcze do końca ustalony. Dwa zagadnienia są tutaj szczególnie ważne: relacja teologii komparatywnej do empirycznych nauk o religii oraz jej stosunek do teologii religii. Autor nie zgadza się ztezą, że teologia komparatywna powinna zastąpić teologię religii. Niejasny jest przede wszystkim teologiczny charakter teologii komparatywnej. Samo podjęcie kwestii prawdziwości przekonań religijnych nie czyni z niej jeszcze teologii. Także filozofia religii podnosi tę kwestię. Z drugiej strony zarzuty teologów komparatywnych pod adresem teologii religii są po części słuszne (ogólnikowość, aprioryczność wydawanych sądów, niedocenianie inności/odmienności itd.). W takiej sytuacji można by sobie życzyć twórczej kooperacji obydwu dyscyplin. Efektem tego mogłaby być „komparatywna teologia religii”.
This article describes the comparative theology and focuses on its critical assessment. As a scientific discipline, it has been developed mainly in Anglo-Saxon circles and recently in Germany, as well. In the first part the author presents origins and the concept of comparative theology. It is generally understood as a theological discipline which reflects on other religions within the frame of dialogue with religiological sciences, especially with the empirical comparative religion. The micro-logical nature (i.e. specific issues) and the consistently applied comparative method distinguish it from the theology of religions. It is not, however, a part of religious studies in general because it does not confine itself to mere description of religious phenomena, but it raises the question of its veracity. Comparative theologians do not distance themselves from their own religion, but they attempt to look at it from the perspective of other traditions in the context of genuine interreligious dialogue. The comparative theology is highly diverse (there is no just one conception of it). The author illustrates this diversity with the views of two comparative theologians: F.X. Clooney and R.C. Neville. The second part of the article deals with methodological issues. The methodological status of comparative theology has not been fully established yet. Two issues are particularly important here; the relation of the comparative theology with empirical religious studies and its relationship to the theology of religions. The author does not agree with the thesis that the comparative theology should replace the theology of religions. Decisive in this respect is the unclear theological nature of comparative theology. Mere focusing on the veracity of religious beliefs does not make theology out of it. The philosophy of religion raises this issue as well. On the other hand allegations of comparative theologians against the theology of religions are partly true (i.e. vagueness, apriority of judgments, underestimation of otherness/difference, etc.). In such asituation a creative cooperation of both disciplines could be the solution, with a “comparative theology of religions” as a final consequence.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 9; 43-91
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apologetic approach on the dialogue between faith and rationality by the Oriental Fathers
Apologetyczne podejście do dialogu między wiarą i rozumem u Ojców Wschodnich
Autorzy:
Apostolache, Ioniţă
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595342.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
teologia
nauka
religia
kosmologia
apologetyka
ortodoksyjna wizja Pantokratoralogia
theology
science
cosmology
Orthodox vision of Pantocrator
religion
apologetic
Opis:
Jedynie Jezus Chrystus, wcielone Słowo Ojca, dzięki Jego jakości jako Pantokrator uzdolnił nas do „przezwyciężenia autonomii świata naturalnego” i wyzwolił nas z wpływów irracjonalnych mocy. Stąd dialog między teologią i nauką jest ważny dla naszej doczesnej egzystencji. Bez nauki współczesny człowiek nie może żyć w ramach ziemskiej rzeczywistości, a bez teologii nie jest możliwe radowanie się wieczną komunią z Bogiem w królestwie niebieskim. Potwierdzają to Pismo Święte i nauczanie Ojców Wschodnich, którzy jednoczą te dwa elementy; jedność ta jest chroniona przez wiarę, która jest ponad rozumem i wszelkim typem autonomii
Only our Lord, Jesus Christ, the incarnated Word of the Father, made us, due to his quality as Pantocrator, to “overcome the autonomy of the natural world” and liberated us from the power of irrational forces. Therefore, the dialogue between theology and science is very important for our natural existence. Without science, modern man cannot exist within his earthly environment and without theology he is not given the possibility to enjoy eternal communion with God in the Kingdom of Heaven. This being the case, the Holy Scripture and the Holy Father also, unite the two elements; this unity being sheltered by faith, which is beyond reason and any type of autonomy.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 1; 103-120
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religijne motywy w filozofii Platona
Religious themes in Plato’s philosophy
Autorzy:
Paczkowski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761778.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Platon
religia
filozoficzny sposób życia
kulty misteryjne
teologia
Plato
religion
philosophical way of life
mystery cults
theology
Opis:
W niniejszym artykule analizuję religijne aspekty filozofii Platona, które stanowią niesłusznie pomijany, a niezwykle ważny motyw platonizmu. Rozpoczynam od wskazania celu, jaki Platon przypisywał filozofii w ogóle; następnie pokazuję, jak wpisywał się on w styl życia jego współobywateli; badam obecność religijnych elementów w jego filozofii (język, wierzenia); analizuję jego pogląd na rolę religii w polis oraz jej filozoficzną formę, której fundamentem była kosmologia.
In this article I analyse the religious aspects of Plato’s philosophy, which are wrongly overlooked but extremely important motives of Platonism. I begin by indicating the main end Plato attributed to philosophy. Then I show how it fit into the lifestyle of the Athenians. I study the presence of religious elements in his philosophy (a language, beliefs). I am analysing his view of the role of religion in polis  and the philosophical form of religion, which was based on cosmology.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2020, 39, 1; 9-23
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia biogenezy: Kategoria światła a natura życia
Philosophy of Biogenesis: The Category of Light and the Nature of Life
Autorzy:
Wnuk, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084187.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
filozofia przyrody ożywionej
elektromagnetyczna natura życia
geneza życia
metafizyka światła
teologia światła
religia
światopogląd
philosophy of living nature
electromagnetic nature of life
genesis of life
metaphysics of light
theology of light
religion
world-view
Opis:
The problem of biogenesis is presented from the transdisciplinary point of view. Special attention is paid to: (i) the nature of life, (ii) definitions of life, (iii) the religious and theological aspects of the category of light, (iv) metaphysics of light, (v) biophysics of light, (vi) the relation between light and life, especially biophotons as the carriers of biological information. It is suggested the possibility of the reconstruction of the electromagnetic biogenesis. The significant works concerning above problems have been reviewed.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2021, Teologiczne Studia Siedleckie XVIII (2021) 18; 183-200
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Relationship Between Faith, Reason, and Science in the Transmission of the Faith in the Times of Growing Secularization
Autorzy:
Kaucha, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040743.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
apologetyka
ateizm
darwinizm
Jan Paweł II
komunizm
lubelska szkoła teologii fundamentalnej
Marian Rusecki
marksizm
materializm
naturalizm
nauka
początek wszechświata
początek życia
przekaz wiary
religia
Rok Wiary
rozum
sekularyzacja
sprawa Galileusza
teologia fundamentalna
teoria ewolucji
wiara
wiarygodność
apologetics
atheism
catholic faith
christian faith
communism
credibility
darwinism
Galileo affair
fundamental theology
John Paul II
Lublin School of Fundamental Theology
materialism
marxism
naturalism
origin of life
origin of the universe
reason
religion
science
secularization
theory of evolution
transmission of the faith
Year of the Faith
Opis:
This article touches mostly on two points: the relationship between faith, reason, and science (1) and John Paul II's explanation of the growth of secularization (2) asavery important context of the transmission of the Christian faith today. 1. Faith and reason need each other and support each other. Christian faith is not a natural product of human reason and always provokes reason to open itself and to see much more than reason alone can see.Genuine science is not in conflict with Catholic Christianity. Science, which came to exist thanks to Judeo-Christian Revelation, is a different order of knowledge that has its own built-in logic and dignity. Science wants to know better the material side of nature, while faith is apersonal and active answer to God's Revelation which was fulfilled in Jesus Christ. Its credibility has many reasons. Some of them are confirmed by scientists investigating nature but more of them are the subject of Fundamental Theology which is a successor of Apologetics.The Catholic Church owes very much to science and scientists and honors their genius. Good science makes many peoples' lives better: medical care, the production of more food, the confirmation of the authenticity of The Shroud of Turin, the confirmation of medical miracles are all products of good science. 2. John Paul II was aware of a phenomenon of growing secularization, especially in the western world. He knew that this phenomenon is explained by some people as proof of the fact that Christian faith is going to end. According to him, secularization seems to grow only in the western world and is a proof of its cultural and ethical crisis. This is the crisis of man, of vision, and the vocation of men. This culture needs repairs, needs a new spirit, a new certain hope to be able to survive. It might be given by the Christian faith which offers a full meaning of human life and answers all existential questions.
Relacje między wiarą, rozumem i nauką w przekazywaniu wiary w czasach rosnącej sekularyzacji Ten artykuł, mający na celu udzielenie syntetycznej odpowiedzi na postawiony problem, złożony jest głównie z dwóch części: relacji między wiarą, rozumem i nauką (1) oraz św. Jana Pawła II interpretacji zjawiska rosnącej sekularyzacji (2). Obydwa te zagadnienia są istotne dla przekazu wiary chrześcijańskiej w czasach współczesnych i ukazywania jej wiarygodności. Nierzadko bowiem chrześcijanie spotykają się ze stwierdzeniem, że od początku nowożytności rozum i nauka skutecznie zakwestionowały prawdziwość wiary dając początek nowej epoce, czego skutkiem jest rosnąca dziś sekularyzacja i zjawiska w rodzaju tzw. nowego ateizmu. 1. W świetle wypowiedzi Magisterium Kościoła oraz teologów wiara chrześcijańska i rozum nie tylko potrzebują się wzajemnie oraz wspomagają, lecz także od początku istnienia chrześcijaństwa były ze sobą ściśle związane. Wiara chrześcijańska nie jest wytworem ludzkiego rozumu i zawsze prowokuje go do poznania rzeczywistości, do których sam nie jest w stanie dotrzeć. Właściwie rozumiana i uprawiana nauka (jako science, czyli nauki przyrodnicze) nie wchodzi w konflikt z chrześcijaństwem katolickim. Nauka, która notabene nie mogłaby powstać bez Objawienia judeochrześcijańskiego, jest innym od wiary rodzajem poznania, posiadającym uzasadnioną metodologię. Dąży do poznania materialnej, empirycznej strony rzeczywistości, podczas gdy wiara jest angażującą całą ludzką osobę odpowiedzią na Boże Objawienie, którego pełnia dokonała się w Jezusie Chrystusie. Wiarygodność tego Objawienia posiada liczne racje i argumenty. Na niektóre wskazują naukowcy badając przyrodę, lecz o liczniejszych traktuje teologia fundamentalna będąca sukcesorką apologetyki. Ogromny wkład w jej rozwój wniósł ks. prof. dr hab. Marian Rusecki (1942-2012) – współtwórca lubelskiej szkoły teologii fundamentalnej. Kościół katolicki o nauce i naukowcach wypowiada się bardzo pozytywnie, dostrzegając ich geniusz. Nauka szanująca godność oraz dobro człowieka uczyniła i czyni bardzo wiele dla poprawy jakości ludzkiego życia; wystarczy pomyśleć o opiece medycznej i produkcji żywności. Kościół wiele zawdzięcza też naukowcom biorącym udział w rozpoznawaniu cudów czy badaniach nad Całunem Turyńskim. 2. Bł. Jan Paweł II był świadomy wzrastającej obecnie sekularyzacji, zwłaszcza w świecie zachodnim, oraz tego, że ten fenomen jest przez niektórych interpretowany jako dowód na zanikanie chrześcijaństwa, jego „przeżycie się” czy wprost niewiarygodność. Według Papieża sekularyzacja jest znakiem kulturowego i moralnego kryzysu cywilizacji zachodniej. Jest to kryzys antropologiczny, kryzys człowieka, jego rozumienia, pojmowania jego natury, egzystencji i powołania. Kultura dotknięta tym kryzysem potrzebuje odnowy i nowej nadziei, by wogóle przetrwała. Według Jana Pawła II źródłem odnowy może być wiara chrześcijańska, która oferuje pełną, objawioną wizję człowieka oraz odpowiada na wszystkie pytania i niepokoje egzystencjalne.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 9; 33-42
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies