Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "religia-kultura" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 55
Tytuł:
Pytanie o istotę religii i jej miejsce w kulturze
The Question about Essence of Religion and Its Place in Culture
Autorzy:
Moskal, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807471.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religia
istota religii
religia i kultura
religion
essence of religion
religion and culture
Opis:
The article presents the understanding of religion and its role in culture developed in academic environment of Faculty of Philosophy of Catholic University of Lublin. Religion is conceived as a relational being, as a personal reference of human person to personal God who is the source and the aim of human life. The realization of human being depends on this dynamic and dialogical relation. Religion is not only an aspect of human life but it is the way of life in the perspective of God. It necessarily manifests itself in man’s cognitive, moral, artistic and social activities. Religion invests culture with a transcendent dimension.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2010, 1; 83-94
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Culture and Religion
Kultura a religia
Autorzy:
Rabczyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950671.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
kultura
religia
wartości
człowiek podmiotem kultury i religii
relacja między kulturą a religią
culture
religion
values
man as the subject of culture and religion
relationship between culture and religion
Opis:
Man is the subject of culture and religion. Culture is everything that man creates both in the material and spiritual realm. Although man creates culture, culture also shapes man through the (religious) patterns and values it transmits. Religion is expressed in culture, but religion also transcends culture because the object of religion is transcendent. Therefore, religion has a role in forming culture. Different models on the relationship between culture and religion exist, including: opposition and confrontation as well as complementarity and cooperation. The best model of culture and religion is one of creative cooperation.
Podmiotem kultury i religii jest człowiek. Kultura jest tym wszystkim, co człowiek tworzy, tak w sferze materialnej, jak i duchowej. Z jednej strony człowiek tworzy kulturę, a z drugiej strony jest przez nią kształtowany, głównie dzięki temu, że kultura jest nośnikiem wzorców i wartości, także religijnych. Religia wyraża się w kulturze, choć, ze względu na swój przedmiot, transcenduje kulturę. Można mówić o kulturotwórczej roli religii. Istnieją różne modele relacji między kulturą a religią: od opozycji i konfrontacji do komplementarności i kooperacji. Właściwą jest relacja twórczej kooperacji.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielokulturowość a tożsamość
Multiculturalism versus Identity
Autorzy:
Słotwińska, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037995.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wielokulturowość
tożsamość
religia
kultura
multiculturalism
identity
religion
culture
Opis:
W opracowanym zagadnieniu, które dotyczyło związków pomiędzy wielokulturowością a tożsamością, po zaprezentowaniu wymiarów, ideologii oraz praktycznej strony pluralizmu kulturowego, przedstawiono tożsamość (jednym z ważnych jej elementów jest religia), jako dużą wartość dla społeczeństwa żyjącego zwłaszcza w środowisku europejskim. Te zaś przemyślenia, poparte nabytymi już doświadczeniami, szczególnie z Francji, Belgii i Niemiec, doprowadziły do stwierdzenia, że pluralizm kulturowy jest pewną wartością, ale stawiane są mu określone wymagania, szczególnie dotyczące jego ideologii. Nie może nią być ani monizm dominujący, ani monizm hybrydowy. Nie do przyjęcia jest również mieszanie kultur. Ponadto pewne społeczności, jak np. muzułmanie, nie są w stanie się zintegrować ze społeczeństwem o wartościach chrześcijańskich. Ponadto tworzą grupy zamknięte nie poddające się żadnej kontroli ze strony władz porządkowych, co sprzyja różnego rodzaju przestępczości. Taki zaś stan, według zasady „pars pro toto”, powoduje, że obciąża się całą określoną społeczność i początkowe pozytywne nastawienia do niej zamienia się na izolację. Zatem – skoro nie sprawdziły się dotychczasowe rozwiązania, nie należy uporczywie trwać nadal przy nich, ale szukać nowych, które nie niszczą tożsamości społeczeństw zasiedziałych.
In the discussed issue that concerns the relations between multiculturalism and identity, after showing the dimensions, ideology and the practical side of cultural pluralism, identity is presented (with religion being one of its important elements) as a great value for a society, especially one living in the European environment. And these reflections, supported with the experiences that have been gained, especially from France, Belgium and Germany, lead to stating that cultural pluralism is a certain value, but some definite requirements are set to it, especially ones that are concerned with its ideology. This cannot be dominating monism or hybrid monism. Mixing cultures is also unacceptable. Moreover, some communities, as e.g. Muslims, are not able to integrate with the society that has Christian values. They form closed groups that are not subjected to any control by the forces of law, which favors various sorts of crime. And this state of things, according to the rule “pars pro toto”, is the cause why the whole specific community is held responsible, and the initially positive attitude towards it is changed into isolating it. Hence – since the solutions that have been applied until now do not work, they should not be kept to, but new ones should be looked for, ones that do not destroy the identity of the local communities.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 11; 89-111
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wydobyć z siebie to, co po ludzku najcenniejsze” – przypadek Oto Mádra (1968–1989)
“To emphasize what is the most valuable from the view-point of mankind” – a case of Oto Mádr (1968–1989)
Autorzy:
Brodniewicz, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908757.pdf
Data publikacji:
2017-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Czech culture
Oto Mádr
religion
kultura czeska
religia
Opis:
Artykuł przed stawia sylwetkę Oto Mádra, szarej eminencji czeskiego Kościoła katolickiego w latach 1968–1989. W czasie praskiej wiosny Mádr wykładał etykę na Katolickim Wydziale Teologicznym w Pradze. Od lat siedemdziesiątych XX wieku do aksamitnej rewolucji był spiritus movens samizdatu katolickiego, organizator niezależnych wykładów teologicznych. Od 1978 roku wydawał w samizdacie „Teologické texty”. Był jednym z najważniejszych doradców kardynała Františka Tomáška i współtworzył dzieło duchowej odnowy narodu czeskiego. Od roku 1990 do 2005 roku pełnił funkcję redaktora naczelnego „Teologických textů”. Do końca życia współpracował z Katolickim Wydziałem Teologicznym Uniwersytetu Karola w Pradze oraz współredagował „Teologické texty”.
The article presents a profile of Oto Mádr in the period from the Prague Spring till the Velvet Revolution, and is based on memories and documents. During the Prague Spring he conducted lectures on ethics at the Catholic Theological Faculty in Prague. From the 70s of the twentieth century till the Velvet Revolution, Mádr was a spiritus movens of the catholic samizdat, he also organized indepedent theological lectures. From 1978, he started publishing the ”Teologické texty” in the samizdat. Mádr was one of the most important advisers to the cardinal František Tomášek, and collaborated on the work of spiritual revival of the Chech nation. In the years 1990–2005, he was an editor-in-chief of the ”Teologické texty”. Until the end of his life, Mádr cooperated with the Catholic Theological Faculty at the Charles University in Prague, and co-edited of the ”Teologické texty”.
Źródło:
Bohemistyka; 2017, 1; 59-73
1642-9893
Pojawia się w:
Bohemistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ instytucji kulturalnych na społeczność muzułmańską i hiszpańską
The influence of the cultural institutions on Muslims and the Spanish community
Autorzy:
Salamon, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592375.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
culture
islam
muslims
religion
Spain
Hiszpania
kultura
muzułmanie
religia
Opis:
Przedmiotem poniższego artykułu jest analiza instytucji kulturalnych, funkcjonujących na terytorium Królestwa Hiszpanii, ze szczególnym uwzględnieniem tych podmiotów, których działalność związana jest z promowaniem dialogu, pokojowej koegzystencji ludzi różnych wyznań i kultur. Są to m.in.: Casa Árabe (Dom Arabski), Fundación de Tres Culturas (Fundacja Trzech Kultur), Fundación Al Fanar (Fundacja Al Fanar), Centro de Cultura Islamica (Islamskie Cen- trum Kultury), Casa Mediterráneo (Dom Śródziemnomorski). W trakcie badań przeanalizowano profile i główne obszary aktywności wybranych instytucji, aby wykazać różnice w obszarach działalności. Zwrócono również uwagę na definicje związane z problematyką oraz miejsce polityki kulturalnej w Hiszpanii i na świecie. W porządku chronologicznym przedstawiono kształtowanie się i rozwój polityki kulturalnej. Wskazano, że wymienione instytucje zajmują się przede wszystkim szerzeniem wiedzy na temat islamu oraz promowaniem twórczości przedstawicieli sztuki muzułmańskiej. Ich funkcją jest kształtowanie określonych postaw Hiszpanów, tolerancji, altruizmu – nie wpływają jednak na tożsamość religijną muzułmanów.
The subject of the article below is an analysis of cultural institutions operating in the territory of the Kingdom of Spain, with particular emphasis on those entities whose activities are dedicated to topics related to Islam and the Muslim world. These include: Casa Árabe, Fundación de Tres Culturas (The Three Cultures Foundation), Al Fanar Foundation, Centro de Cultura Islamica (Islamic Cultural Center), Casa Mediterráneo. In the course of the research, the profiles and main areas of activity of selected institutions were analyzed in order to demonstrate the differences between them. Attention was also paid to the issues of definition and the place of cultural policy issues, both in Spain and on the international arena. The development of cultural policy in Spain is presented in chronological order. It was indicated that the institutions in question had an impact on the Spanish community in order to spread knowledge about Islam and promote Arab creativity. Their function is the influence on Spanish citizens, not to create the religious identity of Muslims.
Źródło:
Acta Politica Polonica; 2020, 50, 2; 21-32
2451-0432
2719-4388
Pojawia się w:
Acta Politica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szlachetny choć nieco naiwny optymizm. Gaudium et spes o kulturze
High-minded, though somewhat gullible optimism Gaudium et Spes on culture
Autorzy:
Potocki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038193.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religia
kultura
Sobór Watykański II
religion
culture
Second Vatican Council
Opis:
Autor podejmuje próbę komentarza do fragmentu konstytucji duszpasterskiej Gaudium et spes dotyczącego kultury. To rozdział drugi części drugiej zatytułowany Należyty sposób podnoszenia poziomu kultury. Komentarz jest pisany po pięćdziesięciu latach od przyjęcia dokumentu przez Vaticanum II, ale nie chce być jego jubileuszowym uczczeniem. Ma być przede wszystkim spojrzeniem na soborowe dzieło z perspektywy tego, co działo się w kulturze przez minione pół wieku. Autor wydobywa niebywały optymizm ojców soborowych. Kulturę odnoszą oni do doskonałości osoby ludzkiej, do dobra wspólnoty i całej społeczności ludzkiej. Upatrują w niej narzędzie doskonalenia uzdolnień człowieka i sposobu jego bycia z innymi. Konstatują, że rośnie liczba mężczyzn i kobiet świadomych, że są twórcami kultury swojej wspólnoty. Ojcowie soborowi zdają się śpiewać hymn na cześć kultury. Tymczasem wiodący dziś model kultury to kultura masowa, adresowana do mas, czyli do maksymalnie wielu adresatów. Dostosowuje się do nich poziomem, zatem rezygnacją z ambicji kultury wysokiej. Kultura masowa z racji nośnika, z którego w przekazie do mas korzysta, staje się kulturą medialną. Jest kulturą stechnicyzowaną. Jest kulturą na sprzedaż. Pozostaje w rękach mających władzę lub pieniądze. Kultura dawna, zwana ludową, była wybitnie mobilizująca. Charakteryzowała ją tożsamość twórcy i odbiorcy. Kultura masowa-medialna jest z gruntu demobilizująca. Konsument nie musi się wysilać. Kupił produkt i nim się karmi. Ta kultura nie pomaga w rozwoju. Przeciwnie: rozleniwia. Ojcowie soborowi zapowiadali, że będzie inaczej. Ale nie narzekajmy na autorów dokumentu. Raczej na siebie – bo nie podjęliśmy postawionych nam zadań jak należy. My, to jest twórcy kultury i jej odbiorcy.
The author comments upon a fragment of the pastoral constitution Gaudium et Spes concerning culture. This concerns the second chapter of the second part entitled “The Proper Development of Culture”. The commentary is written 50 years after the document was embraced by the Second Vatican Council, yet it is not intended as a jubilee commemoration. It looks at the conciliar work while taking into account what has been going on in culture over the past half century. The author highlights the unusual optimism of the conciliar fathers. He refers culture to the perfection of the human person, to the good of the community and to all of human society. They see in it a tool to perfect human talents and the way of his being with others. They state that the number of men and women aware of the fact that they create the culture of their communities is growing. The conciliar fathers seem to sing a praise hymn to culture. However, the mainstream cultural model of our times is a mass culture, that is, culture addressed to the utmost maximum number of recipients. It adjusts to their level, therefore, it resigns from the ambitions of high culture. Mass culture, due to the mediums it uses, has become media-culture. It is an over-technical culture, a culture which is for sale. It remains in the hands of those who hold power or money. The older culture, so-called “folk-culture”, was distinctively mobilizing. It was characterized by the identity of an artist and a recipient. A mass-media culture is by definition demobilizing. A consumer does not need to make any effort. He buys a product and satisfies himself with it. This type of culture does not help the individual person to grow; on the contrary, it makes him lazy. The conciliar fathers predicted that it would be different. But let us not complain about the authors of the document, rather, we should look at ourselves because we have not taken up the task properly. We, that is the creators and consumers of culture.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 6; 75-91
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klątwa - kulturowe spojrzenie na kilka dzieł Juliusza Słowackiego
A Curs – Cultural Look at Several of Slowacki’s works
Autorzy:
Bojko, Pelagia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057300.pdf
Data publikacji:
2022-06-02
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kultura
klatwa
poezja
romantyzm
religia
culture
curse
poetry
romanticism
religion
Opis:
W odniesieniu do literatury romantyzmu polskiego temat klątwy można rozpatrywać rozmaicie. Można uznać, że klątwą dotknięty jest bohater, który nie znajduje dla siebie miejsca w świecie, że przekleństwo ciąży nad każdą postacią mediumiczną, która egzystuje na granicy świata zmysłowego i ponadzmysłowego, w istocie nigdzie nie należąc w pełni, lub też ma wiedzę wyższą, niedostępną zwykłym śmiertelnikom, co skazuje postać na pewną izolację od społeczności. W dziełach Juliusza Słowackiego przekleństwo okazuje się realizacją trzech biblijnych znaczeń hebrajskiego słowa „cherem” („klątwa”, odłączenie”) i zawsze tożsame jest z samotnością, choć ma ona wiele różnorakich podstaw i realizacji. Jest anatemą – odłączeniem, ale zawsze niezwykle drastycznym w skutkach. W odniesieniu do pojedynczych bohaterów zwykle klątwa ma realne podstawy, zaś w odniesieniu do narodu czy pokolenia przekleństwo nie zawsze ma wyraźną przyczynę, nie zawsze jest też definitywne, to znaczy – zagłada narodu nie kończy jego istnienia, ale staje się podstawą jego przyszłego odrodzenia.
In relation to the literature of Polish Romanticism, the subject of the curse can be considered in various ways: a protagonist who cannot find a place for him- self in the world might be affected by a curse, or a curse weighs on every inter- mediary form on the border of the sensual and extrasensory worlds, in fact, nowhere fully belonging, or it has higher knowledge, inaccessible to ordinary mortals, which condemns the character to some isolation from the commu- nity. An analysis of Słowacki’s works shows that they contain the realization of three biblical meanings of the Hebrew word cherem, and a curse is always identified with loneliness, although it has many different foundations and implementations. So is anathema – disconnection, but always extremely dras- tic. In relation to individual protagonists, a curse usually has a tangible basis, and for a nation or generation, a curse does not always have a clear cause, it is not always definitive, that is – the destruction of a nation does not end its exist- ence, but becomes the basis for its future revival.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 37, 2; 151-166
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kulturowo-religijny wymiar kwiatu lotosu
The Cultural and Religious Dimension of the Lotus Flower
Autorzy:
Szuppe, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480593.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
kultura
kwiat lotosu
religia
symbolika
lotus flower
symbolism
culture
religion
Opis:
Rośliny zajmują ważne miejsce we wszystkich kulturach i religiach świata. Posiadają nie tylko leczniczy, ale także sakralny charakter. Stają się częstym obiektem kultu, symbolem stworzenia, przemijalności, cnót. Zawierają bogatą symbolikę, ukazującą rzeczywistość ziemską oraz nadprzyrodzoną. W graficznym wyobrażeniu przedstawiają świat doczesny i transcendentny. Wywołują u odbiorcy określone myśli, zachowania, postawy. Artykuł przedstawia kulturowo-religijny wymiar kwiatu lotosu. Ukazuje jego sakralne znaczenie oraz bogatą symbolikę w poszczególnych kulturach i religiach. Dla starożytnych Egipcjan lotos oznaczał stworzenie, odrodzenie, słońce, bóstwo. W Indiach symbolizuje czystość, doskonałość, piękno, świętość. Na Dalekim Wschodzie (Chiny, Tybet) wyraża kosmiczną harmonię, jedność pierwiastków męskiego i żeńskiego. W Europie stanowi zapowiedź raju, ukazując zarazem perspektywę życia wiecznego.
Plants occupy an important place in all cultures and religions of the world. They have not only a healing character but also a sacred one. They become a frequent object of worship, a symbol of creation, transience and virtue. They contain a rich symbolism showing the earthly and supernatural reality. They depict the temporal and transcendental world in a graphic image. They evoke specific thoughts, behaviors and attitudes in the recipient. This article presents the cultural and religious dimension of the lotus flower. It shows its sacred significance as well as rich symbolism in various cultures and religiosities. For ancient Egyptians it meant creation, rebirth, sun, deity. In India it symbolizes purity, perfection, beauty, holiness. In the Far East (China, Tibet) it expresses the cosmic harmony, the unity of male and female elements. In Europe it refers to the announcement of paradise, showing the perspective of eternal life.
Źródło:
Nurt SVD; 2019, 1; 107-116
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina jako środowisko przeżyć religijnych w świeckiej kulturze
The Family as an Environment of Religious Experience within Secular Culture
Autorzy:
Żmudziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37247984.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
rodzina
religia
kultura
rytuał
sekularyzacja
family
religion
culture
ritual
secularization
Opis:
Rodzina jest kluczową strukturą społeczną z punktu widzenia obecności i znaczenia religii w dzisiejszej kulturze. Proces sekularyzacji spowodował poważne zmiany cywilizacyjne, które dotknęły zarówno religię, jak i rodzinę. Świeckość stała się głównym wyznacznikiem tożsamości człowieka. Badania z dziedziny antropologii kultury, socjologii religii czy teologii fundamentalnej wykazują, że teoretyczny model homo oeconomicus czy homo faber nie do końca odzwierciedla obraz egzystencji „realnego człowieka”. Pozostają w nim wciąż cechy homo religiosus, czyli człowieka odczuwającego dramat istnienia, wymiar ostateczności i tajemnicy. Poszukując sensu istnienia i znaczenia swych przeżyć, tworzy symbole, które są próbą nazwania transcendującej go rzeczywistości. W tym aspekcie rodzina jest podstawowym środowiskiem socjalizującym człowieka również w wymiarze religijnym i dającym mu możliwość doświadczenia rzeczywistości sakralnej.
The family is an essential social structure with regard to the presence and importance of religion in contemporary culture. The process of secularization has brought about significant civilizational changes that have affected both religion and the family. Secularism has become the main determinant of a modern person. Studies in cultural anthropology, sociology of religion and fundamental theology show that the theoretical models of homo oeconomicus or homo faber do not fully reflect the existence of the “real person”. A person still has some characteristics of homo religiosus, i.e. a person who feels the drama of existence, the dimension of finality and mystery. In the search for the meaning of existence and the meaning of one’s experience, one creates symbols in an attempt to name the transcendent reality. From this point of view, the family is a fundamental environment that socializes the person, also in the religious dimension, and allows him or her to experience sacred reality.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 43, 4/2; 611-624
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Odwrócony dekalog”, popękana kultura. Socjologiczne refleksje wokół kultury i religijności
“Reversed Decalogue,” Cracked Culture. Sociological Reflections on Culture and Religiosity
Autorzy:
Świątkiewicz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1831389.pdf
Data publikacji:
2021-03-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Dekalog
moralność
kultura
religia
młodzież
Decalogue
morality
culture
religion
youth
Opis:
Postawy wobec Dekalogu wyrażające się w akceptacji lub odrzuceniu jego zasad stanowią sygnaturę kierunku przemian chrześcijańskiej cywilizacji i kultury. Wyniki ogólnopolskich socjologicznych badań empirycznych prowadzonych wśród młodzieży akademickiej w roku 2017 były przesłanką do konkluzji o dekonstrukcji Dekalogu, który podlega procedurom relatywizacji i zostaje wpisany w kulturowe przestrzenie przejścia od moralności obiektywnej do moralności subiektywnej, od moralności nakazów i zakazów do moralności swobodnych wyborów usprawiedliwianych zasadą sytuacyjnego konformizmu. Postawy wobec Dekalogu są nie tylko konsekwencją selektywnych wyborów i odrzuceń, lecz także subiektywnego komponowania i swobodnego strukturyzowania dekalogicznych zasad. „Dekalog odwrócony” ukazuje popękane fundamenty chrześcijańskiej cywilizacji i zagubione doświadczenie tożsamości kulturowej wyrażającej się w formule etsi Deus non daretur. Artykuł składa się z sześciu punktów: Wprowadzenie: Kultura i religia, Rola religii w procesach legitymizacji kultury, Dekalog w tradycji chrześcijańskiej i jego rola w kulturze, Dekalog akceptowany i odrzucany, Dekalog głęboko wierzących i systematycznie praktykujących, Wnioski.
Attitudes towards the Ten Commandments, expressed in accepting or rejecting its principles, mark the direction of changes in Christian civilization and culture. The results of nationwide sociological empirical research conducted among university students in 2017 were a premise for the conclusions on the deconstruction of the Decalogue, which is subject to relativization procedures and inscribed in the cultural spaces of transition from objective morality to subjective morality, from the morality of orders and prohibitions to the morality of free choices justified by the principle of situational conformism. Attitudes towards the Decalogue are not only a consequence of selective choices and rejections but also of subjective composing and free structuring of decalogical principles. The in-verted decalogue shows the broken foundations of Christian civilization and the lost experience of cultural identity expressed in the formula etsi Deus non daretur. The article consists of six points: Introduction: Culture and Religion, The Role of Religion in the Processes of Cultural Legitimation, The Decalogue in the Christian Tradition and its Role in Culture, Accepted and Rejected The Decalogue, The Decalogue of Deeply Believers and Systematic Practitioners, Conclusions.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2020, 48, 1; 53-78
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sociálno-ekonomické a kultúrno-náboženské aspekty globalizácie v historických a teologických súvislostiach
Socio-Economic and Cultural-Religious Aspects of Globalization in Historical and Theological Reflection
Społeczno-ekonomiczne i kulturalno-religijne aspekty globalizacji w historycznej i teologicznej refleksji
Autorzy:
Pribula, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38906480.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
globalizacja
ekonomia
kultura
religia
Kościół
globalization
economics
culture
religion
Church
Opis:
Początki globalizacji mają znaczenie dla oceny jej obecnego kształtu. W różnych aspektach globalizacja oznacza nową różnorodność więzów oraz wzajemnych związków, połączeń między państwem i społeczeństwem. Pozwala, by kapitał finansowy miał swobodny przepływ. Skoro kapitał jest istotną częścią produkcji, to poszczególne państwa muszą współzawodniczyć po to, by przyciągnąć ten kapitał.
The origin of globalization are meaningful for estimation its present shape. In various aspects globalization means new variety of links and mutual relations between the State and society. It lets capital pass freely. Therefore, if capital is an essential part of production, then each country has to compete to attract this capital. Each European nation’s work to build a “common house” and strengthening its own identity may become an actual dam to stop globalization disadvantages.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2006, 2, 2; 165-178
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapomniany świat dawnego mistycyzmu, czyli o znaczeniu jedzenia w religiach świata
Forgotten world of the former mysticism, that is about meaning of eating world in religions
Autorzy:
Mazur, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/509462.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
jedzenie
religia
kultura
społeczność
tradycja
duchowość
food
religion
culture
community
tradition
spirituality
Opis:
Jest prawdą niemal banalną, że warunki życia współczesnego, rozwój nowych dziedzin nauki i techniki, a także rosnąca specjalizacja coraz bardziej oddalają nas od naszego dziedzictwa kulturowego. I to właśnie dziś, w czasach, kiedy mamy w kraju więcej ludzi wykształconych niż kiedykolwiek przedtem. Coraz trudniejszy staje się dostęp do niematerialnej schedy przekazanej nam przez liczne pokolenia przodków. A przecież świadomy udział w tej schedzie, którego znaczenie łatwo się gubi w krzątaninie dnia powszedniego, jest sprawą niezmiernej wagi (choć trudno mierzalną), bo stanowi o poczuciu przynależności do kultury narodowej, europejskiej, śródziemnomorskiej, decyduje o uczestnictwie w zbiorowej świadomości społecznej. Głód jest podstawową potrzebą biologiczną odczuwaną przez wszystkich ludzi. Sposób jego zaspokajania jest zdeterminowany przez wiele czynników, wśród których uwarunkowania kulturowe, a co za tym idzie religia, odgrywają olbrzymią rolę. Opracowanie ma charakter przeglądu literatury dotyczącej znaczenia jedzenia w największych religiach świata: chrześcijaństwa, islamu, hinduizmu, buddyzmu i judaizmu
The purpose of elaboration is to present opinion that food is a fascinating subject, and that could be subject of research by representatives of many scientific disciplines. Certainly it is worthwhile to ask about the specialties professionals representing various disciplines of humanities and covering different periods in the history of culture. It is almost a banal that the conditions of modern life, the development of new areas of science and technology, and the growing specialization are becoming increasingly alienated us from our cultural heritage. Especially today, at a time when in our country we have more educated people than ever before. It becomes increasingly difficult to access the immaterial legacy handed down to us by many generations of our ancestors. Conscious participation at this legacy whose meaning is easily lost in the bustle of daily life, is a matter of extremely important, (not suitable weigh), because it is a sense of belonging to the national, European and Mediterranean culture because decides on participation in the collective public awareness. Hunger is a fundamental biological need same perceived by all the people in the world. Way of satisfy hunger is determined by various factors, among which cultural determinants, and consequently religion to feature an enormous role. Elaboration is a strictly review of the literature on the meaning of food in the biggest religions of the world like: Christianity, Islam, Hinduism, Buddhism and Judaism.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula; 2017, 54(3) Turystyka III; 38-54
2353-2688
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Study of Ioan Pavlo II about environmental culture
Poglądy Jana Pawła II na temat ochrony środowiska kultury
Autorzy:
NEDOBIICHYK, Liliya
RIDEI, Nataliia
MAKARCHUK, Bohdan
NEMNOGKO, Andriy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/456770.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski
Tematy:
ecological culture
morality
man
nature
religion
kultura ekologiczna
moralność
człowiek
przyroda
religia
Opis:
The theme of this article is ecological doctrine of the church in the person of Ioan Pavlo II on environmental culture of modernity, and its connection with education, morality, politics
Tematem niniejszego artykułu jest ekologiczna doktryna Kościoła propagowana przez Jana Pawła II, a w szczególności jego poglądy na współczesną kulturę i nowoczesność, jej związek z wykształceniem, moralnością i polityką
Źródło:
Edukacja-Technika-Informatyka; 2011, 2, 1; 344-347
2080-9069
Pojawia się w:
Edukacja-Technika-Informatyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postmodernistyczne boje z religią – próba zarysowania problemu
Postmodern Battles with Religion – an Attempt to Outline the Problem
Autorzy:
Duk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29552049.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
postmodernism
religion
Kristeva
Bauman
Dennett
new culture
postmodernizm
religia
nowa kultura
Opis:
Często pojawia się stwierdzenie, że w czasach współczesnych mamy do czynienia z silną tendencją do sekularyzacji wszelkich przejawów życia osobistego i społecznego. I rzeczywiście, jeśli chodzi o tradycyjny sposób rozumienia religii, tak właśnie jest. Niektórzy twierdzą nawet, iż religia jest zjawiskiem naturalnie zanikającym, co oznacza, że nie ma dla niej żadnej przyszłości (Dennett). Jednak wielu humanistów postmodernistycznych ma odmienne zdanie. Twierdzą oni np., że obecne czasy nie są wcale tak bardzo zsekularyzowane (Habermas), a religia także i dziś odgrywa ważną rolę w życiu jednostek (Kristeva) i społeczeństw (Bauman), co należy wykorzystać dla dobra rodzącej się nowej kultury. Jednakże tak pojmowane rozumienie nowej religii odartej z transcendentalnych odniesień stawia także pod znakiem zapytania trwałośći wartość opartej na niej nowej kultury. 
It is often said that in modern times we are dealing with a strong tendency to secularize all manifestations of personal and social life. And indeed, when it comes to the traditional understanding of religion, this is the case. Some even argue that religion is a naturally vanishing phenomenon, which means that there is no future for it (Dennett). However, many postmodern humanists have a different view. They argue, for example, that the present times are not so secularized (Habermas), and religion also plays an important role in the lives of individuals (Kristeva) and societies (Bauman), which should be used for the good of the emerging new culture. However, this understanding of the new religion stripped of its transcendental references is also questioning the durability and value of the new culture based on it.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2021, 53; 7-29
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O rzeczywistej i nieuchronnej idolatryczności religii — odpowiedź polemistom
On the Actual and Unavoidable Idolatry of Religion: An Answer to Polemicians
Autorzy:
Ziemiński, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097356.pdf
Data publikacji:
2021-12-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religia
idolatria
Bóg
akt czci
kultura
religion
idolatry
God
culture
act of worship
Opis:
Krytyka tez zwartych w mojej książce Religia jako idolatria, przedstawiona w polemikach autorstwa Błażeja Gębury i Marcina Iwanickiego, jest zasadniczo nietrafna. Głównym powodem jest to, że Autorzy zarzutów nie przedstawili żadnego historycznego przykładu zjawiska religijnego niebędącego idolatrią. Odwołując się jedynie do przykładów logicznie możliwych (można niesprzecznie pomyśleć akt religijnej czci, który nie byłby idolatryczny), nie podali warunków, jakie musiałyby zostać spełnione, aby ów akt mógł zostać urzeczywistniony; tymczasem podstawowym z nich jest zmiana ontycznego i epistemicznego statusu człowieka jako istoty zdolnej bezpośrednio obcować z Bogiem. Również podane przez Polemistów bardziej szczegółowe argumenty nie obalają tezy o nieuchronnej idolatryczności religii. Jeśli bowiem Bóg przyjmuje wszystkie akty czci, składane Mu w dziejach, to należy Go oskarżyć o łamanie elementarnych zasad moralnych, trudno bowiem zaakceptować krwawe ofiary składane Mu z ludzi i zwierząt. Z kolei „religia zero” jest niemożliwa do spełnienia; z jednej strony okazuje się fenomenem całkowicie prywatnym (analogicznym do prywatnego języka), z drugiej — oznacza poznanie Boga na sposób ludzki (jest zatem idolatryczna, co przyznaje także Autor zarzutu). Podobnie nieświadomy akt czci (podziw dla najwyższego drzewa na świecie) jest doznaniem estetycznym, a nie religijnym; teistyczna interpretacja tego aktu nosi znamiona przemocy symbolicznej, a także redukuje doświadczenia religijne do poczucia piękna. Nie ma też wątpliwości, że postulowany przez Polemistów dystans ontyczny jako konieczny warunek religii nieidolatrycznej w rzeczywistości ją uniemożliwia, ponieważ nawet Bóg nie jest w stanie objawić się nam takim, jaki jest, lecz musi się dostosować do naszych ograniczeń poznawczych; może się zatem objawić jedynie jako nie-Bóg. Z tego powodu każdy akt religijny jest nieuchronnie idolatryczny; nie oznacza to jednak (wbrew opinii Polemistów) nadużycia słowa „idolatria” do zjawisk religijnych, lecz właściwy opis ich natury. Mimo to nie należy całkowicie eliminować religii z życia społecznego; dopóki bowiem ludzie religijni nikogo nie krzywdzą i nie próbują narzucać swoich idoli innym osobom, mają prawo bez przeszkód w nie wierzyć, a nawet je czcić.
The critiques of arguments I presented in Religia jako idolatria. Esej filozoficzny o nieuchronności elementów idolatrycznych w religii [Religion as idolatry: A philosophical essay on the inevitability of idolatrious elements in religion], authored by Błażej Gębura and Marcin Iwanicki, are fundamentally inaccurate. The main reason being that the authors of the critiques have not put forth any historical example of a religious phenomenon which was not idolatry. They only referred to logically possibly examples (it is admittedly possible to conceive of an act of religious worship which would not be idolatrical), yet they did not provide the conditions which would have to be fulfilled for this act to materialize; meanwhile the primary condition would be to change the ontic and epistemic status of humans as beings capable of direct contact with God. The more detailed arguments presented by my polemicians also do not disprove the claim that it is unavoidable for religion to be idolatrical. For if God accepts all acts of worship throughout history, He should be charged with defying fundamental moral principles; it is after all difficult to accept the bloody human and animal sacrifices he received. Furthermore, “religion zero” is impossible to actualize; on one hand it is a completely private phenomenon (analogous to a private language), on the other it means knowing God in a human way (and thus is idolatrical, as even the Author of the charge admits). Similarly, an unconscious act of worship (admiration for the tallest tree in the world) is an aesthetic experience, not a religious one; a theistic interpretation of this act bears the markings of symbolic violence and reduces religious experiences to experiencing beauty. There is no doubt that ontic distance as a necessary condition of non-idolatrical religion, proposed by the polemicians, actually makes it an impossibility. Even God cannot reveal Himself to us the way He is, but instead He must adhere to our cognitive limitations and thus can only reveal Himself as a non-God. Therefore, any religious act is unavoidably idolatrical; however, contrary to the claims by my Polemicians, this is not an overuse of the term “idolatry” in relation to religious phenomena, but rather an accurate description of their nature. Despite this, one should not eliminate religion entirely form social life; as long as religious people pose no harm to others and do not attempt to force their idols onto others, they have the right to freely believe and worship them.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 4; 381-405
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 55

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies