Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Sperczyńska, E." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Usuwanie fosforanów z pofermentacyjnych cieczy osadowych
    Phosphates removal from reject water from digestion of sludge
    Autorzy:
    Sperczyńska, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/400054.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    usuwanie fosforanów
    ciecze osadowe
    wstępnie zhydrolizowane koagulanty
    phosphates removal
    reject water
    prehydrolysed coagulants
    Opis:
    Badania prowadzono w kierunku oceny przydatności koagulantów stosowanych w skali technicznej w procesach oczyszczania wody do zmniejszenia zawartości fosforanów w cieczach osadowych. Celem badań była ocena efektywności usuwania związków fosforu z cieczy osadowych pofermentacyjnych przy zastosowaniu wstępnie zhydrolizowanych chlorków poliglinu (nisko, średnio i wysoko zasadowych) oraz siarczanu glinu jako koagulanta odniesienia. Do badań wykorzystano ciecze osadowe pochodzące z odwadniania przefermentowanych komunalnych osadów ściekowych z oczyszczalni ścieków o RLM powyżej 100 000. Jako środków strącających użyto produkty handlowe wstępnie zhydrolizowanych chlorków poliglinu PAX 18, PAX XL10, PAX-XL1905 oraz siarczan glinu. Badania wykonano dla trzech różnych dawek dla każdego z koagulantów: 0,7; 1,0; 1,5 krotności dawki stechiometrycznej wynikającej z reakcji chemicznej tworzenia nierozpuszczanego fosforanu glinu. Surowe ciecze osadowe charakteryzowały się bardzo wysokimi stężeniami związków azotu (891 mgNKj/dm3), fosforanów (125 mgPO43-/dm3) oraz związków organicznych oznaczonych jako ChZT (592 mgO<2/dm3). W procesie chemicznego strącania najwyższą efektywność usuwania fosforanów uzyskano dla najwyższych stosowanych dawek dla wszystkich koagulantów. Najwięcej fosforanów usunięto przy użyciu PAX 18 (96%). Równocześnie ze zmniejszeniem ilości związków fosforu zanotowano niewielkie zmniejszenie ilości związków organicznych oznaczanych jako ChZTCr, maksymalnie 47% przy zastosowaniu wysokozasadowego PAX XL 1905. Zastosowani najmniejszej dawki pozwoliło osiągnąć efektywność usuwania fosforanów na poziomie 50% dla Al2(SO4)3 oraz 83% dla PAX 18.
    The aim of the research work was to evaluate if coagulants used on technical scale are useful in phosphates removal from reject water. Effectiveness of phosphorus compounds removal from reject water from digestion of sewage sludge was examined. Selected prehydrolysed alkaline aluminium polychlorides were used. The results were compared to the ones obtained with aluminium sulphate. Reject water from digestion of sewage sludge form WWTP of 100 000 PE were examined. Commercial agents – prehydrolysed PAX 18, PAX XL10, PAX-XL1905 as well as aluminium sulphate were used. Various doses of coagulants: 0.7; 1.0; 1.5 – time higher than stoichiometric dose were applied. Stoichiometric dose was calculated based on chemical reaction of insoluble aluminium phosphate formation. Concentrations of Kiejdahl nitrogen (891 mgNKj/dm3), phosphates (125 mgPO43-/dm3) and organic compounds – COD (592 mgO2/dm3) in reject water were very high. The effectiveness of coagulation process increased as the doses of chemical agents increased. The most effective doses were the highest ones used during the experiment. The most effective agent was PAX 18 (96% removal efficiency). As the phosphates concentration decreased COD content declined simultaneously. Maximum COD removal (47%) was obtained when highly alkaline PAX XL 1905 was used. Use of the lowest dose of Al2(SO4)3 allowed for 50% phosphates removal, whereas the lowest dose of PAX 18 decreased phosphates concentration by 83%.
    Źródło:
    Inżynieria Ekologiczna; 2016, 48; 196-201
    2081-139X
    2392-0629
    Pojawia się w:
    Inżynieria Ekologiczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykorzystanie zeolitu do usuwania jonów azotu amonowego z cieczy osadowej
    Use of zeolite for removal of ammonium nitrogen from reject water
    Autorzy:
    Sperczyńska, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/297762.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
    Tematy:
    ammonia nitrogen removal
    reject water
    zeolite
    usuwanie azotu amonowego
    ciecze osadowe
    zeolity
    Opis:
    Research work on the possibilities of adsorption/ion exchange processes use for ammonium nitrogen removal form reject water was performed. The aim of the study was to evaluate the effectiveness of ammonium nitrogen removal from reject water separated after methane digestion. Zeolites were used from ammonium nitrogen removal. Reject water was taken from municipal wastewater treatment plant of PE over 100 000. They were sampled after mechanical dewatering of digested sewage sludge. High concentrations of biogens were stated in the reject water: nitrogen concentration was equal to 893.4 mg N-NH4+/dm3, whereas phosphorus was equal to 40.8 mg P-PO43-/dm3. COD value was 276 g O2/dm3. Reject water had brown colour and alkaline pH (pH = 7.92). Turbidity of reject water was equal to 94.1 NTU. Removal of ammonium nitrogen was performed on zeolite bed of 50 cm high and with diameter of 3.4 cm. At first model reject water was introduced into the bed. Concentration of ammonium nitrogen in model reject water was equal to 100 mg N-NH4+/dm3 (filtration velocity 5.0 m/h). Removal efficiency of ammonium nitrogen was in the range 80÷90%. Simultaneously increase in turbidity of treated model water was observed. Further experiment were performed with reject water taken from wastewater treatment plant. Filtration velocities were equal to 3.4 and 12.7 m/h. At higher filtration velocity ammonium nitrogen removal was in the range of 20 and 52%. For the last three samples removal efficiency has set at level of 30%, As filtration velocity was lower removal efficiency of ammonium nitrogen increased to 30÷70% in subsequent portions of filtrate. Stabile results were obtained for the fifth portion of filtrate. Removal of ammonium nitrogen from reject water on zeolite beds depends on filtration velocity. As filtration velocity decreases removal efficiency of ammonium nitrogen increases. Stabile results of ammonium nitrogen removal efficiency from reject water by zeolite beds water at level of 30%. It must be emphasised that parameters of reject water differed during the experiment. As concentration of ammonium nitrogen decreased alkalinity, pH and turbidity increased. Turbidity increase was especially visible at low filtration velocities. The same trend was observed in the case of COD.
    Badania prowadzono w kierunku określenia możliwości zastosowania procesu adsorpcji/ wymiany jonowej na zeolitach w celu usunięcia azotu amonowego z cieczy osadowych. Do badań wykorzystano ciecze osadowe pochodzące z odwadniania przefermentowanych komunalnych osadów ściekowych z oczyszczalni ścieków o RLM powyżej 100 000. Ciecze osadowe charakteryzowały się bardzo wysokimi stężeniami związków biogennych: azotu (893,4 mg N-NH4+/dm3) oraz fosforu (40,8 mg P-PO43-/dm3). Ponadto ciecze wyróżniały się wysoką brunatną barwą, odczynem zasadowym (pH = 7,92) oraz wysoką mętnością (94,1 NTU). Usuwanie azotu amonowego na złożu zeolitowym prawdzono w pierwszej kolejności dla cieczy modelowej o stężeniu około 100 mg N-NH4+/dm3. Uzyskano od 80 do 90% efektywność usunięcia N-NH4+. Jednocześnie zaobserwowano zwiększenie mętności filtratu. Następnie określono wpływ prędkości filtracji na efektywność usuwania jonów amonowych z cieczy osadowych. Badania prowadzono dla vf = 3,4 oraz 12,7 m/h. Przy wyższej prędkości filtracji uzyskano zmniejszenie zawartości azotu amonowego od 20 do 52%, natomiast przy niższej od 30 do 70% w kolejnych porcjach filtratu. Usunięcie azotu amonowego z cieczy osadowych w warunkach przepływowych jest uzależnione od prędkości filtracji; im mniejsza prędkość filtracji, tym bardziej zwiększa się efektywność usunięcia azotu amonowego. Uzyskano możliwość stabilnego usunięcia azotu amonowego z cieczy osadowych na złożu zeolitowym na poziomie nie większym niż 30%.
    Źródło:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2016, 19, 3; 391-399
    1505-3695
    2391-7253
    Pojawia się w:
    Inżynieria i Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies