Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "recepcja twórczości" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Recepcja twórczości Wisławy Szymborskiej na Litwie
Reception of Wisława Szymborska literary production in Lithuania
Autorzy:
Dalecka, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649556.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
contemporary polish literature
Wisława Szymborska
polish poetry abroad
reception
Lithuania
Opis:
phenomenon. The translators of the poems of the Nobel Prize-winning Polish poetess are mainly Lithuania’s most prominent poets and translators. In addition to poems, there also appeared translation of the book review column entitled Lektury nadobowiązkowe (“Non-compulsory reading”). Nobelist’s poems are published in the literary and cultural magazines “Literatūra ir menas” (“Literature and Art”) and “Šiaurės Atenai” (“Northern Athens”). Her poems are often published in the original language as well as translation. However, there is no serious academic discourse on translated Szymborska’s literary works in Lithuania.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2012, 18, 4; 177-183
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja twórczości Czesława Miłosza na Białorusi
Reception of Czesław Miłosz’s Works in Belarus
Autorzy:
Kazłouskaya, Maryna
Pushkina, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511758.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Czesław Miłosz,
Belarus,
reception
Opis:
The article is dedicated mainly to the reception of Czesław Miłosz’s works in Belarus. Analyzed here is the history of Belarussian translations and some strategies of translation determining the selection of certain poems and essays. The article also aims to elucidate the specificity of readers response to Czesław Miłosz’s poetry and prose as well as to describe Belarussian literary research on the works of the Polish writer.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2011, 1(7); 285-290
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od „burżuazyjnego nacjonalisty” do „faszysty”: marksistowska recepcja twórczości Mychajła Hruszewskiego w pierwszym trzydziestoleciu XX wieku
Autorzy:
Telwak, Witalij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689998.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Mykhailo Hrushevsky
reception
Ukrainian historiography
Russian historiography
Marxism
Mychajło Hruszewskyj
recepcja
ukraińska historiografia
rosyjska historiografia
marksizm
Opis:
This article investigates the reception of M. Hruszewski’s work by the Russian and Ukrainian Marxist historiography in the first three decades of the twentieth century. It aims to retrace the main lines along which Hruszewski’s work was interpreted. For a long time Soviet sociologists, while condemning the scholar’s political affiliation in the past, managed to steer clear of misrepresenting his views and tolerated the interpretation of historical process he advanced. Appreciating his work, they relied on his findings for illustrating their own theses. However, beginning in the 1920s, as the country’s socio-political situation worsened, the process of Ukrainization grew weaker, the academic world became increasingly affected by the totalitarian ideology and the new young Marxist cadres, raised in the spirit of ideological intransigence, began to enter the political scene, Hruszewski’s work came under growing criticism. The analysis of the available material clearly shows that Soviet scholars, in passing the critique of Hruszewski’s views, offered an ideologically distorted picture of his work.
W pracy poddano analizie recepcję twórczości Mychajła Hruszewskiego w marksistowskiej historiografii rosyjskiej i ukraińskiej pierwszego trzydziestolecia XX w. Wskazano główne tendencje interpretacyjne dorobku naukowego tego historyka, dowodząc, że wzrost krytycznych opinii na jego temat był następstwem dogmatyzacji życia naukowego w państwie radzieckim.
Źródło:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej; 2016, 8
2450-8381
2450-8373
Pojawia się w:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja twórczości Olgi Tokarczuk w Bułgarii
The Reception of Olga Tokarczuk’s Works in Bulgaria
Рецепцията на творчеството на Олга Токарчук в България
Autorzy:
Gołek-Sepetliewa, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373599.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Polish literature in Bulgaria
Olga Tokarczuk
reception
translation
литература в България
Олга Токарчук
рецепция
превод
Opis:
This article discusses Olga Tokarczuk’s presence in Bulgaria, drawing on R. Cudak’s theory of reception while presenting translations, strategies of publication and promotion, literary and critical reflection, and non-literary forms of reception. Widescale, effective, and multi-dimensional promotion, reliable translation (S. Borisova, D. Hamze, H. Simeonova-Mitova, G. Krastev), as well as the openness and interest of readers, have created possibilities for an increase in the popularity of Olga Tokarczuk’s works in Bulgaria within the last two decades. The development in Bulgarian culture of critical and literary thought surrounding Tokarczuk’s works (M. Grigorova) is accompanied by the presence of book translations and other selected texts in leading newspapers and magazines („Literaturen vestnik”, „Panorama”, „Kultura”), constituting a significant platform for the popularization of Polish literature.
Предмет на анализ на статията е приемането на творчеството на Олга Токарчук в България. През призмата на теорията на рецепцията (Р. Цудак) са описани публикувани преводи, представени са преводачи, стратегии за публи-куване и популяризиране, начини на интерпретация. Литературно-критическото размишление (М. Григорова) е важно за приемането на текстовете на Токарчук, тъй като дава възможност за поставяне на произведенията и в широк исторически, литературен и културен контекст. Ефективното и многоизмерно популяризира- не, солидната преводаческа дейност (С. Борисова, Д. Хамзе, Х. Симеонова-Ми- това, Г. Кръстев), отвореността и интересът на читателите отварят възможности за засилено приемане на творчеството на авторката в България през последни-те две десетилетия. Издадените преводни книги и текстове на Токарчук, които се появяват редовно във водещи вестници и списания („Литературен вестник“, „Панорама“, „Култура“), представляват важна платформа за популяризиране на полската литература в България. Споменаха се и извънлитературни форми на присъствието на Токарчук в България, наред с други авторските срещи в София и Пловдив (2014).
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2020, 10, 2; 47-58
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja twórczości Francisa Bacona w sztuce polskiej lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku. Rozpoznanie wstępne
Reception of Francis Bacon’s Paintings in the Polish Art. Introductory Reconnaissance
Autorzy:
Zychowicz, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2121221.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polska sztuka po 1945 roku
malarstwo polskie
rzeźba polska
figuracja
„nowa figuracja”
nouvelle figuration
realizm
pop-art
sztuka zaangażowana
deformacja
groteska
egzystencjalizm
angoisse
Angst
recepcja
intertekstualność
Polish art after 1945
Polish painting
Polish sculpture
figuration
New Figuration
Realism
Pop-art
Engaged Art
deformation
grotesque
existentialism
reception
intertextuality
Opis:
In the mid Sixties New Figuration appeared in Poland. Researchers interested in this chapter of polish art consider the reception of Francis Bacon's paintings as one of the sources of this kind of art. The subject of this article is mainly the painters, whose works show this reception, but also the sculptors. It concentrates on the Sixties and Seventies in Polish painting. At that time in the Polish art we can see a group of artists connected with existentialism. One of the most interesting phenomena is the painting of Teresa Pągowska (1926-2007), this artist, whom was older than others who were also working in the area of New Figuration, already had concrete artistic experience. In spite of similarities between many works of Francis Bacon and Teresa Pągowska, mainly in the composition and shot of the figure (deformed, not complete, dismembered), the works of Pągowska should be considered in their own right particular to her own style. Pągowska processed Bacon's art in an original way. Her distinction from other painters belonging to New Figuration comes from her experience, on the one hand Colorism (polish Postimpresionism), on the other hand – Abstraction, which led her to understand figures as a plastic sign, moving, full of color. In the second half of the Sixties we can find the inspiration of Francis Bacon's art in the paintings of Janusz Przybylski (1937-1998). Bacon in his compositions used spatial frame which was interpreted in different ways. It had been seen as a usual glass cage, confined the human being. The artist admitted that he uses this endeavour to expose a man in a better way. This solution became a kind of an artistic hook and it was taken by other artists. It spread so much that it became a kind of a manner. To avoid narration Bacon sometimes used a form of triptych. This was typically used by him and was imitated almost as often as placing people in a spatial frame. Both hooks were used by Przybylski, whose art in a different way fits in as a style of existentialism. The deformed human beings in the cages should show alienation and the drama of man. This aspect of polish artists' paintings more than others highlights connections with the English master's art. The polish painter of the Sixties and Seventies was not an artist who could be described as self-sufficient from what we can see by viewing their paintings and reading art critics. The reception of Bacon's painting we can also find in the art of a group from Cracow called “Wprost”, especially in the one of their member's art – Zbylut Grzywacz (1939-2004). Grzywacz confirmed that his interest in Bacon's art can be seen in his paintings created in the Seventies. The nature of these adaptations lay mainly in getting compositional solutions typical to Bacon and the original look of the deformed human being. However, the artist also underlined that used by him endeavours of body's deformation were connected with politics so they had a different context than in the work of Bacon. This highlights the large gap between English artists who's art concentrated on universal cases and the public art of the polish artist. Grzywacz painted with speed, carelessly, he just wanted to give us a short message, he didn't care about particular artistic problems. He wasn't a member of this group interested in Francis Bacon. Next to him we should remember Jacek Waltoś (born 1938). In his paintings we won't find such a direct connection with Bacon's art like as is the case with Grzywacz. Waltoś was fascinated by Bacon but he took from him just the ideas concerning problems of a painting's composition. This artist, contrary to other members of “Wprost” was mostly interested in the representation of emotional states, of what is inside the human being. Waltoś, a creator of existential art, feeling incomplete, the loneliness of human being, found in the Irish artist a kind of brother. There was also Wiesław Szamborski (born 1941) who was among the painters inspired by Bacon. In the first years after he finished his studies he exhibited often with Marek Sapetto (born 1939; until 1974). The art of both artists joins with Bacon's art color standardisation of painted surfaces and putting on them strongly deformed human beings. More painters were regarded as inspired by Bacon but there is not a description of their art in this article which is just an introductory reconnaissance of this problem. The image of a human being which was proposed by Francis Bacon turned out to be very interesting also for sculptors centred on existential reflection. The dramatically deformed face occurred to be the best medium to express people's anxieties, their feelings of emptiness and loneliness (Jacek Waltoś, Jan Kucz – born 1936, Wiktor Gajda – 1938, Adam Myjak – born 1947). The Eighties did not have such rich artistic material as can confirm a permanent fascination of Bacon's painting in Poland. It seems that in a world dominated by New Expressionism there is no place for it. Enough to say that the most interesting artist in dialogue with the English painter seems to be Grzegorz Bednarski (born 1954), consequently belonging to Figuration, connected with Cracow's environment. After his debut he moved to the area of existentialism. Nowadays Bacon's work is regarded as a classic. Artists quote his paintings in a conscious way (for example Marek Przybył, born 1961). Bacon happened to be a very popular artist in Poland in the Sixties and Seventies which corresponds with general trends in European art. At this time came after return to show a human being. It appeared New Figuration, antidote on the Abstraction, Conceptual Art and metavisual experiments of the Sixties. Bacon became the father to these new phenomena in art because he brought about a renewed artistic imagination and created a new image of the human being. Moreover, Bacon was regarded as a main representative of art identified with existential philosophy. This painting in a very good way expressed spirits of the time. It reflected Zeitgeist, that climate which was then best shown in the philosophy of existentialism. Bacon's reception in Poland had also local color. English artist's art was assimilated by polish painters, who were interested in politics, what was unfamiliar with Bacon who concentrated on universal problems. It seems that polish artists like thematic art, taking problems concerning a human being and his immediate environment, what constitutes the heritage of our history.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 56-57, 4; 55-79
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ciężar biografizmu i legendy. O pracy Witoldo wyobrażony. Recepcja twórczości Witolda Gombrowicza w Argentynie i obraz pisarza w argentyńskim imaginarium kulturowym Paua Freixy Terradasa
Burden of Biographism and Legend. On Witoldo wyobrażony. Recepcja twórczości Witolda Gombrowicza w Argentynie i obraz pisarza w argentyńskim imaginarium kulturowym [Witoldo Imagined. Oeuvre Reception of Witold Gombrowicz in Argentine and the Writer Image in Argentinian Cultural Imagination] by Pau Freixa Terradas
Autorzy:
Pindel, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52921176.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Gombrowicz
recepcja
Argentyna
reception
Argentina
Opis:
Osadzony w kontekście badań nad argentyńskim wymiarem twórczości Witolda Gombrowicza artykuł recenzyjny wokół pracy Paua Freixy Terradasa poświęconej recepcji twórczości polskiego pisarza w Argentynie, czyli jego próbom wejścia w literacki obieg na miejscu oraz odbiorowi dzieła już po śmierci pisarza, a także obrazowi jego osoby w tamtejszej kulturze, przede wszystkim jako postaci literackiej pojawiającej się w tekstach argentyńskich twórców.
This article is a review of Pau Freixa Terradas’ book on reception of Witold Gombrowicz’s literary works in Argentina, which is presented in the context of the research on the Argentinian period in Witold Gombrowicz’s oeuvre, which includes his attempts at entering the local literary circulation, the posthumous reception of his work as well as his image in the local culture – especially as a literary character appearing in literary works of Argentinian writers.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2023, 20, 3; 370-381
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O krok do Nobla i krok po nim – recepcja twórczości Olgi Tokarczuk na Ukrainie
One step before and one step after the Nobel Prize – the reception of Olga Tokarczuk’s work in Ukraine
Autorzy:
Nachlik, Olesia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/511361.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
reception
space-time
journey
personality
world
reception, space-time, journey, personality, world
Opis:
The paper distinguishes and analyses the interpretative dominants in the Ukrainian reception of Olga Tokarczuk’s work over the last twenty years or so. This reception comprises numerous interviews, public conversations, translations and their presentations, literary criticism and literary studies dissertations, revealing the specificity of the point of view Poland’s neighbouring culture has on works which are now part of the world literature canon.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2020, 25, 1; 147-162
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja pism Niccolò Machiavellego w twórczości literackiej Andrzeja Maksymiliana Fredry
The Reception of Niccolò Machiavelli’s Writings in the Literary Works of Andrzej Maksymilian Fredro
Autorzy:
Maciejewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37248340.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Andrzej Maksymilan Fredro
Niccolò Machiavelli
recepcja
Książę
filozofia polityczna
reception
The Prince
political philosophy
Opis:
W niniejszym artykule postaram się ukazać, w jakim stopniu pisma Niccolò Machiavellego oddziaływały na twórczość literacką Andrzeja Maksymiliana Fredry. Warto wspomnieć, że myśl polityczna autora Księcia była w XVII w. rozpowszechniona wśród polskiej elity umysłowej. Jednak w dawnej Polsce coraz częściej krytykowano Florentczyka, uważając, iż propaguje typ polityki przepełnionej fałszem i cynizmem. Fredro w swoich dziełach nie postrzegał w ten sposób Machiavellego. Odnosił się bowiem do idei zawartych w dwóch – różnych pod względem treści – dziełach florenckiego sekretarza: Księciu oraz Rozważaniach nad pierwszym dziesięcioksięgiem historii Rzymu Liwiusza.
In this article I will try to show to what extent the writings of Niccolò Machiavelli influenced the literary work of Andrzej Maksymilian Fredro. It is worth mentioning that the political thought of the author of The Prince was widely known among the Polish intellectual elite in the 17th century. However, in the old Poland, the Florentine was increasingly criticized, as he was believed to promote a type of politics full of falsehood and cynicism. In his works, Fredro did not perceive Machiavelli in this way. He was referring to the ideas contained in two works – different in content – by the Florentine secretary: The Prince and Discourses on the First Decade of Titus Livius.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 43, 4/2; 625-638
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historie anielskie. Przyczynek do recepcji twórczości Władysława Broniewskiego
Angel stories. A contribution to the reception of Władysław Broniewski’s works
Autorzy:
Lisewska, Sławomira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879745.pdf
Data publikacji:
2021-12-18
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
reception
document
album
recepcja
dokument
sztambuch
Opis:
Artykuł stanowi przyczynek do recepcji twórczości Władysława Broniewskiego. W ostatnich latach zaznacza się wzrost zainteresowania poetą. W 1948 roku, przebywając w Gorzowie Wielkopolskim, artysta wpisał swoją fraszkę do sztambucha. Dotąd ani pamiętnik, ani wpis Broniewskiego nie były przedmiotem uwagi badaczy, o czym traktuje artykuł. Omówiono w nim i zestawiono tekst fraszki wpisanej do sztambucha z tekstem fraszki zachowanym w Muzeum Władysława Broniewskiego i publikowanymi wersjami tego utworu.
The article discusses the reception of works by Władysław Broniewski. In recent years, interest in the poet has grown. In 1948, staying in Gorzów Wielkopolski, the artist wrote his epigram in an album. So far, neither Broniewski’s diary nor his entry has been a subject of attention of researchers. The epigram text written in the album has been discussed and compared with the epigram text retained in the Władysław Broniewski’s Museum and published versions of the short poem.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2021, 7; 271-280
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artysty (nie)łatwe początki. Z dziejów recepcji przedwojennej twórczości Adolfa Rudnickiego
An artist (not)easy beginnings. From the history of the reception of the pre-war work of Adolf Rudnicki
Autorzy:
Janik, Gaweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520951.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Adolf Rudnicki
recepcja
dwudziestolecie międzywojenne
Żydzi
reception
interwar period
Jews
Opis:
Artykuł ten jest próbą możliwie kompletnego zaprezentowania głosów międzywojennej krytyki na temat ówczesnej twórczości Adolfa Rudnickiego. Autor szkicu, wychodząc od powtarzanej przez literaturoznawców tezy, jakoby pisarz, już od momentu swojego debiutu, był ulubieńcem recenzentów, prezentuje wypowiedzi na temat kolejnych książek autora, które przeczytać można było w polskiej prasie lat 30. ubiegłego wieku. Wyłania się z nich zupełnie inny, niż kształtowany do tej pory, obraz stosunku krytyków do twórczości Rudnickiego. Pozycja, jaką w literackim świecie dwudziestolecia międzywojennego zajmował autor Niekochanej, jawi się jako dużo mniej uprzywilejowana niż mówiono o niej do tej pory.
The following article aims to show complete reception of the interwar works of Adolf Rudnicki. The author of the sketch, starting from the repeated by literary scholars argument, that Rudnicki has been a favorite of reviewers since his debut, presents comments about subsequent books of the author, from the Polish press of the thirties. There emerges a completely different image of critics’ relation to Rudnicki’s work, than the one, which was created by the literary scholars so far. The position that the author occupied in the literary world appears to be much less privileged than it has been said so far.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2018, 10, 2; 40-54
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nie(do)czytany. Problemy recepcji twórczości Tomasza Olizarowskiego (Kilka uwag)
Unread (for too long): Tomasz August Olizarowski
Autorzy:
Supeł, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170192.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the 19th century
Polish émigré literature in France
critical edition research
textual situation
collation
reception
Tomasz August Olizarowski (1811– 1879)
recepcja
edycja krytyczna
warianty tekstu
sytuacja tekstologiczna utworów
Tomasz Olizarowski
Opis:
Tomasz Olizarowski (1811–1879) is a largely forgotten author, prolific poet and playwright, known only to a small group of specialists, who have recently started work on restoring his reputation. To do him justice is not easy task as we possess neither a complete list of his publications with basic textual and bibliographic data nor a reliable picture of the critical response they met with. While the body of materials on Olizarowski that have already been identified needs to be ordered and re-examined, the burden of work is growing as new items, also in bad need of verification, continue to surface both in Poland and abroad. This is a progress report of sorts with a number of updates, corrections and clarifications by the author of this article herself.
Źródło:
Ruch Literacki; 2021, 6; 803-819
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja motywów antycznych we współczesnej sztuce na przykładzie twórczości artystów: Léo Caillarda i Ayali Serfaty
Reception Ancient Motives in Contemporary Art by the Example of Creativity of Artists: Léo Caillard and Ayala Serfaty
Autorzy:
Michalska, Adriana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648710.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
reception
ancient motives
contemporary art.
Léo Caillard
Ayala Serfaty
antique motives
design
designer
modern art.
classic art.
sculptural art.
antique tradition
modern culture
Opis:
The objective of this article is to define place and role of antique motives in modern art and design. Due to variety of creativness in XX/XXI century, created in different trends and beyond them, considerations were limited to sculptural art and design, based on creativness of French artist Léo Caillard and Israeli designer Ayala Serfaty. Interpretation of information, which was collected based on study of artists’ works of art, lead to conclusion that, despite different approach to antique tradition, both artists strive to similar targets and their intention is not imitation, but concept based on creation of surprising or even shocking links and juxtapositions. Research of contrasts between tradition and modernity is intended to provoke and encourage viewer to deeper and conscious interpretation of works of art and reflection about position of art in modern culture. It is essential to study esthetic contexts, circumstances of creation of works of art and motivation. The most important feature of this art is to induce strong impressions. Relations between viewer and work of art have crucial meaning. Approximation and logic of thinking, which are characteristic for each research orientations in history of classic and modern art, represents theoretical background of this article. In this context, there are references to Joachim Winckelmann, recognized as creator of methodological basics for researchment on ancient art. There are references to Franz Wickhoff, Aby Warburg and Erwin Panofsky who dealt with iconographical and iconographical-iconological methods.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2018, 21; 143-151
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antyschaefferyzmy. O wybranych postawach krytycznych wobec myśli i twórczości Bogusława Schaeffera z lat 1956–1976
Anti-Schaefferisms. On Selected Critical Attitudes to the Thought and Work of Bogusław Schaeffer, 1956–1976
Autorzy:
Wieczorek, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26051037.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Bogusław Schaeffer
Zygmunt Mycielski
Stefan Kisielewski
Bohdan Pociej
krytyka muzyczna
muzyka współczesna
muzyka nowa
awangarda
recepcja
music criticism
contemporary music
new music
the avant-garde
reception
Opis:
Zygmunt Mycielski w roku 1975 opublikował recenzję tomu Muzyka XX wieku Bogusława Schaeffera pod nawiązującym do znanych sporów z historii muzyki tytułem Antyschaefferyzm. Zwrot ten oznaczał dla Mycielskiego jego własną, indywidualną postawę sprzeciwu wobec sposobu Schaefferowskiego myślenia o muzyce, a zwłaszcza trybu wartościowania muzyki XX wieku. Formułę tę po latach można wykorzystać do opisu szerszego niż jednostkowy, historycznego już zjawiska związanego z krytycznym odzewem na twórczość zmarłego w 2019 roku kompozytora, krytyka, grafika i dramaturga. Antyschaefferyzm w okresie jego najintensywniejszej działalności pisarskiej dokumentują całkiem liczne polemiki, dyskusje, kontrowersje, a czasem nawet dość gwałtowna repulsja światopoglądu estetycznego autora Małego informatora muzyki XX wieku. Ich geneza wynikała już z samego charakteru Schaefferowskich sformułowań – radykalności i arbitralności, polemicznego zacięcia i odosobnienia prezentowanego stanowiska w środowiskowych dyskusjach. Prowokacje Schaeffera przeważnie nie pozostawały bez odpowiedzi, budząc gwałtowne, spolaryzowane reakcje, dlatego jego myśl bardzo często stawała się punktem odniesienia w dyskusjach toczonych na temat muzyki współczesnej. Głównym przedmiotem artykułu jest więc kwestia swoistego negatywnego rezonansu – krytycznego postrzegania koncepcji teoretycznych i estetycznych Schaeffera oraz jego działalności jako krytyka i publicysty muzycznego. Spojrzenie na twórczą aktywność Schaeffera w taki zapośredniczony sposób sprawia, że to stanowiska i myśli jego wybranych krytyków stanowią zasadniczy przedmiot refleksji. Kluczowi polemiści to Zygmunt Mycielski i Stefan Kisielewski. Ich głosy uzupełniają krytyki autorstwa Mieczysława Tomaszewskiego, Tadeusza Andrzeja Zielińskiego, Krzysztofa Meyera oraz Leszka Polonego. Nieco bardziej złożony i dynamiczny, wobec czego osobny przykład stanowi postawa Bohdana Pocieja.
In 1975 Zygmunt Mycielski published a review of Bogusław Schaeffer’s book Muzyka XX wieku (Twentieth-century music), entitled ‘Antyschaefferyzm’ (Anti-Schaefferism), referring to well-known disputes from music history. Mycielski used this title to express his own individual opposition to Schaeffer’s way of thinking about music, and especially the way he passed judgment on twentieth-century music. In retrospect, however, the term can now be applied to a wider historical phenomenon of critical reactions to the output of that composer, critic, graphic artist and playwright, who died in 2019. During the period of Schaeffer’s most intense activity as a writer, anti-Schaefferism was reflected in a substantial number of polemics, debates and controversies, and even at times quite violent rejections of Schaeffer’s aesthetic views. Such reactions resulted from the radical and arbitrary nature of Schaeffer’s claims, his polemical passion, and the fact that his standpoint was isolated in professional circles. In most cases, Schaeffer’s provocations drew fierce, polarised reactions, which meant that his ideas very frequently became a point of reference in debates on contemporary music. Hence this article deals mainly with the critical appraisal of Schaeffer’s theoretical and aesthetic concepts (their negative resonance), as well as his work as a critic and writer on music. Schaeffer’s creative output is presented here in a mediated manner, through the lens of selected critics’ standpoints and comments. His main polemicists were Zygmunt Mycielski and Stefan Kisielewski. Their statements are complemented by the critical commentaries of Mieczysław Tomaszewski, Tadeusz Andrzej Zieliński, Krzysztof Meyer and Leszek Polony. The attitude of Bohdan Pociej stands out as more complex and dynamic.
Źródło:
Muzyka; 2021, 66, 4; 74-95
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies