Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "re-performance" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Powtórzenie i krytyczny dyskurs o sztuce performance
Repetition and the Critical Discourse on Performance Art
Autorzy:
Zaluski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424749.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
performance art
repetition
critical discourse
postmodernizm
appropriation
remiks,
re-enactment
krytyczny dyskurs
dokumentacja
documentation
Opis:
In the heroic decades of the sixties and seventies of twentieth century, performance art was defined as a form of anti-repetition art. Later, in the eighties and nineties, there was a move away from this anti-repetition ideology towards an ever-growing interest in documentation, re-performances and re-enactments. A configuration of factors: historical, cultural, artistic, technological, institutional, economical, socio-political and educational played a decisive part in this process. Together with it came a change in the theory and historical narration of performance art: since the late nineties there has been developing what the author of the article terms „the critical discourse on performance art”. Its aim is to re-examine the conditions, the possibility of existence and the functioning of performance in cultural and social spaces. The key is to rethink the relationship between performance art and repetition, most importantly in the form of documentation and re-enactment. The article presents some major themes that appear in the texts of various proponents of this discourse. It analyses, at times also in a critical fashion, the new approaches to performance art offered, indicates their possible applications but also their internal tensions and limitations. It is an attempt to focus on the shape of the arising discourse on performance art and repetition as well as to find among its concepts, the ones that seem to carry the greatest potential for research and critical interpretation.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2013, 9; 49-60
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Performing Memory. Between Document and Participation
Autorzy:
Niziołek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424407.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
nurt dokumentalny
miejsca pamięci
pamięć zbiorowa
partycypacja
performans
re-enactment
collective memory
documentary
sites of memory
participation
performance
Opis:
Teatr „od zawsze” służył jako praktyka społeczna, w obrębie której zarówno grupy dominujące, jak i podporządkowane zajmowały się przeszłością. Wraz z niedawną paradygmatyczną zmianą w obrębie humanistyki i nauk społecznych, określaną mianem zwrotu performatywnego, teatr stał się jeszcze ważniejszym medium pracy pamięci zbiorowej, czy – idąc tropem myśli Robina Georga Collingwooda – poznawania historii poprzez re-enactment. Z drugiej strony, za sprawą partycypacyjnego trendu w sztuce, praktyki artystyczne przenoszą się dziś z zamkniętych przestrzeni instytucjonalnych w otwarty obszar publicznego i społecznego zaangażowania. W polu teatru efektem tych przemian jest jego nowy rodzaj, definiowany poprzez różne sposoby oddolnego uczestnictwa w procesie twórczym: od dostarczenia dokumentalnej zawartości, poprzez kierowane użytkowanie artystycznie skonstruowanej sytuacji, po wspólne kreowanie teatralnego dzieła. Jednocześnie praktyki tego rodzaju wprowadzają do przestrzeni publicznej bardziej inkluzywne i polifoniczne dyskursy, narracje i historie. Problemem, który podejmuję w artykule jest relacja między teatrem partycypacyjnym a pamięcią zbiorową. Pierre Nora twierdził, że pamięć może trwać tylko, jeśli jest performowana, praktykowana, powtarzana. Czy zatem w nowoczesnym świecie archiwów teatr partycypacyjny jest ostoją żywej pamięci? Czy – odwołując się do terminologii tego autora – jest miejscem pamięci, przestrzenią, w której przeszłość jest zbiorowo wspominana i zapamiętywana? By odpowiedzieć na te pytania, przyglądam się wybranym partycypacyjnym projektom teatralnym, które opierając się na materiałach dokumentalnych, zajmują się konfliktowymi, nierzadko traumatycznymi, wspomnieniami przeszłości, kwestionują dominujące ramy historyczne, stwarzają przestrzeń dla zwykle marginalizowanych głosów.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 207-215
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies