Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Prostate cancer" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
PSA ciągle najlepszy marker nowotworowy, modyfikacje testu i nowe markery raka stercza
PSA still the best cancer marker, PSA test modifications and new prostate cancer markers
Autorzy:
Braczkowski, Michał
Białożyt, Michał
Braczkowski, Ryszard
Kondera-Anasz, Zdzisława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034707.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
markery nowotworowe
rak stercza
łagodny przerost stercza
psa
nowe
markery raka stercza
biologia molekularna
cancer markers
prostate cancer
benign prostatic hyperplasia
new prostate cancer markers
molecular biology
Opis:
The prostate-specific antigen is considered to be the most eff ective, though far from ideal, tumor marker. The basic aim of its application is to diagnose and diff erentiate between cancer and benign prostatic hyperplasia. The value of markers in case of prostate cancer is of particular importance, because of the long-term asymptomatic development. And recently, these values have become even more signifi cant, since there has been an increasing tendency to suff er from the disease. Our study presents advantages and imperfections of the PSA test, its modifi cations (e.g. dynamic tests) introduced in order to increase the specificity and sensitivity of the test, and thus its reliability. Subsequently proenzymes and PSA precursor forms as well as the opportunities for their use in the diagnostics are described. The rest of the article is devoted to the description of new potential prostate cancer markers, the implementation of which is closely associated with the development of molecular biology techniques. Among them the most important are: new kallikreins (PSA is also the member of kallikreins family), EPCA-2, PCA3, AMACR, products of gene fusion and rearrangements, GSTP1 hypermethlation, free non-cellular DNA and some antibodies.
Od wielu lat specyficzny antygen sterczowy (PSA) uważany jest za najlepszy, choć daleki od ideału marker nowotworowy. Podstawowy cel jego zastosowania to pomoc w rozpoznawaniu i różnicowaniu raka i łagodnego przerostu gruczołu krokowego. Wartość markerów nowotworowych w przypadku raka stercza jest szczególnie ważna wobec faktu wieloletniego bezobjawowego rozwoju tego nowotworu, a szczególnego znaczenia nabiera ona w ostatnich latach, gdy obserwujemy stale wzrastającą tendencję do zachorowań. W pracy przedstawiono zalety i wady testu PSA, jego modyfikacje (np. testy dynamiczne) wprowadzone w celu zwiększenia czułości i specyficzności oraz – co za tym idzie – wiarygodności testu. W dalszej kolejności opisano proenzymy oraz formy prekursorowe PSA i możliwości wykorzystania ich w diagnostyce. W drugiej części pracy opisano nowe, potencjalne markery raka stercza, których próby wprowadzenia wiążą się z rozwojem technik biologii molekularnej. Należy tu wymienić kolejne kalikreiny (PSA jest także przedstawicielem tej rodziny), EPCA-2, PCA3, AMACR, produkty rearanżacji i fuzji genów, hipermetylacja GSTP1, wolne DNA w surowicy krwi, przeciwciała i szereg innych o nieco mniejszym znaczeniu.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2011, 65, 1-2; 89-98
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena elastosonograficzna z wyznaczeniem stosunku ściśliwości symetrycznych obszarów gruczołu krokowego w celu diagnozy klinicznie istotnego raka stercza
Sonoelastographic evaluation with the determination of compressibility ratio for symmetrical prostatic regions in the diagnosis of clinically significant prostate cancer
Autorzy:
Przewor, Artur
Słapa, Rafał Z.
Jakubowski, Wiesław S.
Migda, Bartosz
Dmowski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057975.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
core needle biopsy
prostate cancer
sonoelastography
biopsja rdzeniowa
elastosonografia
rak stercza
Opis:
Aim: Sonoelastography is a technique that assesses tissue hardness/compressibility. Utility and sensitivity of the method in prostate cancer diagnostics were assessed compared to the current gold standard in prostate cancer diagnostics i.e. systematic biopsy. Material and methods: The study involved 84 patients suspected of prostate cancer based on elevated PSA levels or abnormal per rectal examination findings. Sonoelastography was used to evaluate the prostate gland. In the case of regions with hardness two-fold greater than that of symmetric prostate area (strain ratio >2), targeted biopsy was used; which was followed by an ultrasound-guided 8- or 10-core systematic biopsy (regardless of sonoelastography-indicated sites) as a reference point. Results: The mean age of patients was 69 years. PSA serum levels ranged between 1.02 and 885 ng/dl. The mean prostate volume was 62 ml (19–149 ml). Prostate cancer was found in 39 out of 84 individuals. Statistically significant differences in strain ratios between cancers and benign lesions were shown. Sonoelastography guided biopsy revealed 30 lesions – overall sensitivity 77% (sensitivity of the method – 81%). Sonoelastographic sensitivity increased depending on cancer stage according to the Gleason grading system: 6–60%, 7–75%, 8–83%, 9/10–100%. The estimated sensitivity of systematic biopsy was 92%. Conclusions: Sonoelastography shows higher diagnostic sensitivity in prostate cancer diagnostics compared to conventional imaging techniques, i.e. grey-scale TRUS, Doppler ultrasound. It allows to reduce the number of collected tissue cores, and thus limit the incidence of complications as well as the costs involved. Sonoelastography using the determination of compressibility ratio for symmetrical prostatic regions may prove useful in the detection of clinically significant prostate cancer.
Cel pracy: Elastosonografia jest techniką oceniającą twardość/ściśliwość tkanek. Badano użyteczność i czułość tej metody w diagnostyce raka stercza w porównaniu z obecnie obowiązującym złotym standardem w diagnostyce raka gruczołu krokowego – biopsją systematyczną. Materiał i metoda: Badaniu poddano 84 chorych z podejrzeniem raka stercza na podstawie podwyższonego poziomu PSA lub nieprawidłowości w badaniu per rectum. Ocenę gruczołu krokowego wykonywano przy pomocy elastosonografii. W przypadku miejsc o twardości przekraczającej ponad dwukrotnie twardość symetrycznego obszaru prostaty (stosunek odkształcenia >2) stosowano biopsję celowaną; następnie u każdego chorego przeprowadzano pod kontrolą USG biopsję systematyczną 8- lub 10-rdzeniową (niezależnie od wskazań elastosonografii), jako punkt odniesienia. Wyniki: Średni wiek chorych wynosił 69 lat. Poziom PSA w surowicy krwi mieścił się w zakresie 1,02–885 ng/dl. Średnia objętość gruczołu krokowego wynosiła 62 ml (19–149 ml). Pośród 84 badanych raka prostaty ujawniono u 39 osób. Wykazano statystycznie istotne różnice wartości stosunku odkształcenia między rakami i zmianami łagodnymi. Biopsja pod kontrolą elastosonografii ujawniła 30 zmian – czułość (overall sensitivity) 77% (sensitivity of the method – 81%). Czułość elastosonografii wzrastała w zależności od stopnia zaawansowania w skali Gleasona: 6–60%, 7–75%, 8–83%, 9/10–100%. Czułość biopsji systematycznej oszacowano na 92%. Wnioski: Elastosonografia ma wyższą czułość w diagnostyce raka stercza niż konwencjonalnie używane techniki obrazowania, tj.: TRUS w skali szarości, USG dopplerowskie. Pozwala zredukować liczbę pobieranych rdzeni tkankowych, a co za tym idzie – zmniejszyć liczbę powikłań i ograniczyć koszty. Elastosonografia z oznaczeniem stosunku ściśliwości symetrycznych obszarów stercza może być pomocna w wykryciu klinicznie istotnego raka gruczołu krokowego.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 57; 130-141
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inability of shear-wave elastography to distinguish malignant from benign prostate tissue – a comparison of biopsy, whole-mount sectioning and shear-wave elastography
Elastografia fali poprzecznej nie pozwala na odróżnienie zmian w sterczu o charakterze złośliwym i łagodnym – analiza porównawcza wyników biopsji, badania histopatologicznego i elastografii
Autorzy:
Porsch, Markus
Görner, Claudia
Wendler, Johann Jakob
Liehr, Uwe-Bernd
Lux, Anke
Siedentopf, Sandra
Schostak, Martin
Pech, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051242.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
biopsja stercza
elastografia
elastography
fala poprzeczna
prostate biopsy
prostate cancer
rak stercza
shear wave
ultrasonografia
ultrasound
Opis:
Aim: This study was designed to assess the possible usefulness of shear-wave elastography in differentiating between benign and malignant tissue in prostate neoplasia. Patients and methods: A total of 120 prostate tissue samples were obtained from 10 patients treated by radical prostatectomy and investigated pre-operatively by ultrasound elastography followed by directed biopsy. After resection, whole-mount sectioning and histological examination was performed. The predictions based on shear-wave elastography were compared with biopsy and histological results. Results: The comparison between the results of shear-wave elastography and those of biopsy was performed by receiver operating characteristic analysis, which suggested an optimum cut-off tissue elasticity value of 50 kPa, in agreement with earlier studies aimed at distinguishing between benign and malignant tissue. However, the diagnostic selectivity (and thus the diagnostic power) was poor (area under the curve 0.527, which hardly differs from the value of 0.500 that would correspond to a complete lack of predictive power); furthermore, application of this cut-off value to the samples led to a sensitivity of only 74% and a specificity of only 43%. An analogous comparison between the results of shear-wave elastography and those of whole-mount histology, which itself is more reliable than biopsy, gave an even poorer diagnostic selectivity (sensitivity of 62%, specificity of 35%). Meaningful association with Gleason score was not found for D’Amico risk groups (p = 0.35). Conclusions: The (negative) findings of this investigation add to the dissonance among results of studies investigating the possible value of shear-wave elastography as a diagnostic tool to identify malignant neoplasia. There is a clear need for further research to elucidate the diversity of study results and to identify the usefulness, if any, of the method in question.
Cel pracy: Celem badania była ocena użyteczności elastografii fali poprzecznej w odróżnianiu zmian złośliwych stercza od łagodnych. Pacjenci i metody: W sumie uzyskano 120 próbek tkanek gruczołu krokowego od 10 pacjentów, u których przeprowadzono zabieg radykalnej prostatektomii, poprzedzony biopsją i badaniem elastograficznym. Po resekcji wykonano badanie histopatologiczne pełnych przekrojów poprzecznych preparatu. Przypuszczenia wysunięte po elastografii fali poprzecznej porównano z wynikami biopsji i badania histopatologicznego. Wyniki: Wyniki badania elastograficznego i biopsji porównano za pomocą analizy wskaźnika zmian, w której określono optymalną wartość odcięcia dla sztywności tkanek na poziomie 50 kPa, co jest zgodne z wcześniejszymi badaniami prowadzonymi w celu rozróżnienia zmian złośliwych oraz łagodnych. Jednak selektywność diagnostyczna (a tym samym moc diagnostyczna) metody okazała się niska (pole powierzchni pod krzywą wyniosło 0,527, co tylko nieznacznie różni się od wartości 0,500, odpowiadającej zupełnemu brakowi mocy predykcyjnej). Ponadto czułość i swoistość po zastosowaniu tej wartości odcięcia wyniosły odpowiednio 74% i 43%. Analogiczna analiza, porównująca wyniki badania elastograficznego i histologicznego, które samo w sobie jest bardziej miarodajne niż biopsja, wykazała jeszcze niższą selektywność diagnostyczną metody (czułość 62%, swoistość 35%). Nie zaobserwowano znaczącej korelacji między stopniem w skali Gleasona i grupami ryzyka określonymi przez D’Amico (p = 0,35). Wnioski: Powyższe (negatywne) obserwacje zwiększają dysonans między dostępnymi wynikami badań dotyczących potencjalnej wartości diagnostycznej elastografii fali poprzecznej w nowotworach złośliwych. Konieczne są więc dalsze badania, wyjaśniające rozbieżność dotychczasowych obserwacji, aby jednoznacznie określić przydatność opisywanej metody (bądź potwierdzić jej brak).
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 67; 348-358
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena urodynamiczna nietrzymania moczu po radykalnej prostatektomii – studium przypadku
Urodynamic assessment of urinary incontinence after the radical prostatectomy – case study
Autorzy:
Święcicki, Rafał
Ząbkowski, Tomasz
Buczyński, Andrzej Zbigniew
Zieliński, Henryk
Miklas, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031486.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
detrusor overactivity
prostate cancer
radical prostatectomy
urinary incontinence
urodynamic assessment
rak stercza
prostatektomia
nietrzymanie moczu
nadreaktywność wypieracza
diagnostyka urodynamiczna
Opis:
Urinary incontinence after radical prostatectomy in early stage after surgery occurs in about 30% of patients but later, over one year after surgery, signs of stress urinary incontinence we can observe in only about 5% of investigated patients. Objective data concern reasons and grade of incontinence may give us a comprehensive urodynamic assessment. Important for prognosis is degree of damage of the sphincter mechanism. Aim of study: The aim of the study was diagnostic possibilities of postsurgical urinary incontinence in patients after radical prostatectomy on the base of comprehensive urodynamic study. Material and methods: In Urodynamical Workshop of 10 Military Clinical Hospital in Bydgoszcz comprehensive urodynamic study of patient complaining on urinary incontinence twelve months after radical prostatectomy was performed. It consists from urinary flow rate, cystometry, pressure-flow study and static profilometry. Results: The maximum closure pressure was significantly diminished up to 8 cm of water what suggest a presence of stress urinary incontinence. Signs of detrusor instability were discovered as well as incompetency of sphincter mechanism. The results of investigation was important for decision of treatment. Conclusions: The comprehensive urodynamic study is very important factor for diagnosis of postsurgical urinary incontinence.
Nietrzymanie moczu po radykalnej prostatektomii we wczesnym okresie po zabiegu występuje u około 30% operowanych, natomiast w okresie późnym, ponad rok po zabiegu, objawy wysiłkowego nietrzymania moczu utrzymują się u około 5% badanych chorych. Obiektywnych danych na temat przyczyn i nasilenia nietrzymania moczu może dostarczyć kompleksowe badanie urodynamiczne. Zasadnicze znaczenie dla rokowania zależne jest od stopnia dysfunkcji aparatu zwieraczowego. Cel pracy: Celem pracy była ocena możliwości diagnostycznych pooperacyjnego nietrzymania moczu u chorego po prostatektomii radykalnej, na podstawie diagnostyki urodynamicznej. Materiał i metody: W pracowni urodynamicznej 10. Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką (WSKzP) wykonano kompleksowe badanie urodynamiczne u chorego skarżącego się na nietrzymanie moczu 12 miesięcy po radykalnej prostatektomii. W ramach badania wykonano przepływ cewkowy, cystometrię, badanie ciśnieniowo-przepływowe oraz profilometrię spoczynkową. Wyniki: Maksymalne ciśnienie zamknięcia cewki moczowej było wyraźnie obniżone, do wartości 8 cm H2O, co sugerowało obecność wysiłkowego nietrzymania moczu. Stwierdzono również objawy niestabilności wypieracza oraz cechy uszkodzenia mechanizmu zwieraczowego. Wynik ten miał duże znaczenie dla dalszych możliwości leczenia chorego. Wnioski: Kompleksowe badanie urodynamiczne ma istotne znaczenie w diagnozowaniu chorych z pooperacyjnym nietrzymaniu moczu.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 1; 59-62
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnostyka i leczenie raka stercza u mężczyzn w podeszłym wieku
Diagnosis and treatment of prostate cancer in elderly men
Autorzy:
Skiba, Ryszard
Syryło, Tomasz
Ząbkowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033684.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CISR-G
Geriatric 8
diagnosis after the age of 70
prostate cancer
treatment after the age of 70
rak stercza
leczenie po 70. roku życia
diagnostyka po 70. roku życia
cisr-g
geriatric 8
Opis:
Prostate cancer is the most common malignant tumour in elderly men in Europe. The prevalence rate of prostate cancer is still increasing. This is related to higher costs of treatment. The biology of prostate cancer indicates that it belongs to a group of non-homogeneous tumours, including both neoplasms of small malignancy and clinical importance as well as neoplasms of high malignancy and great impact on the quality of life and lifespan. In the past years, many studies and meta-analyses on adjustment of diagnosis and treatment of prostate cancer to age and comorbidities have been conducted. The abovementioned studies show that not everyone with diagnosed prostate cancer should undergo radical treatment. In some groups of patients, complications of treatment may be greater than potential benefits, lead to the loss of the quality of life or even shorten life expectancy due to adverse effects. An individual choice of treatment is especially important in elderly men with multiple comorbidities. Therefore, the G8 and GISR questionnaires were established and assessed. Their aim is to evaluate the patient’s condition and choose an appropriate treatment method. The purpose of this study is to present the results of the above-mentioned meta-analyses and guidelines. This paper was prepared based on the EAU Guidelines from 2014.
Rak stercza jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym u mężczyzn w podeszłym wieku w Europie. Częstość jego występowania w męskiej populacji europejskiej rośnie. Wiąże się to ze zwiększeniem nakładów finansowych na leczenie tej choroby. Biologia raka stercza wskazuje, że należy on do grupy niehomogennych raków – cechujących się zarówno małą złośliwością oraz istotnością kliniczną, jak i wysoką złośliwością oraz istotnym wpływem na jakość i długość życia. W ostatnich latach przeprowadzono wiele badań i metaanaliz mających na celu dostosowanie diagnostyki oraz leczenia raka stercza do wieku i chorób współistniejących. Badania te wskazują, że nie wszyscy chorzy z rozpoznanym rakiem stercza powinni być poddawani radykalnej terapii. W niektórych grupach pacjentów powikłania leczenia mogą przewyższać potencjalne korzyści, prowadzić do utraty jakości życia, a nawet skracać przewidywaną jego długość, z uwagi na działania niepożądane. Szczególnie istotny jest indywidualny dobór terapii dla chorych w wieku podeszłym z licznymi obciążeniami dodatkowymi. Wobec powyższego opracowano i oceniono w praktyce klinicznej kwestionariusze GISR oraz G8, mające na celu ewaluację stanu zdrowia chorego, a także dobranie odpowiedniej metody leczenia. W poniższym opracowaniu zaprezentowano wyniki wymienionych wyżej badań oraz zalecanych schematów postępowania. Pracę tę przygotowano, opierając się na edycji EAU Guidelines z 2014 roku.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2015, 11, 1; 39-47
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe trendy w obrazowaniu raka stercza metodą ultrasonografii przezodbytniczej
Novel trends in transrectal ultrasound imaging of prostate gland carcinoma
Autorzy:
Szopiński, Tomasz
Nowicki, Andrzej
Záťura, František
Gołąbek, Tomasz
Chłosta, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1057931.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
TRUS
cancer of the prostate
elastography
neoplasm staging
prostatic neoplasms
transrectal ultrasound
elastografia
nowotwory stercza
ocena stopnia zaawansowania
rak stercza
ultrasonografia przezodbytnicza
Opis:
Carcinoma of the prostate gland is the most common neoplasm in men. Its treatment depends on multiple factors among which local staging plays a significant role. The basic method is transrectal ultrasound imaging. This examination enables imaging of the prostate gland and its abnormalities, but it also allows ultrasound-guided biopsies to be conducted. A conventional gray-scale ultrasound examination enables assessment of the size, echostructure and outlines of the anatomic capsule, but in many cases, neoplastic lesions cannot be observed. For this reason, new sonographic techniques are implemented in order to facilitate detectability of cancer. The usage of contrast agents during transrectal ultrasound examination must be emphasized since, in combination with color Doppler, it facilitates detection of cancerous lesions by visualizing flow which is not observable without contrast enhancement. Elastography, in turn, is a different solution. It uses the differences in tissue elasticity between a neoplastic region and normal prostatic parenchyma that surrounds it. This technique facilitates detection of lesions irrespective of their echogenicity and thereby supplements conventional transrectal examinations. However, the size of the prostate gland and its relatively far location from the transducer may constitute limitations to the effectiveness of elastography. Moreover, the manner of conducting such an examination depends on the examiner and his or her subjective assessment. Another method, which falls within the novel, popular trend of combining imaging methods, is fusion of magnetic resonance imaging and transrectal sonography. The application of multidimensional magnetic resonance imaging, which is currently believed to be the best method for prostate cancer staging, in combination with the availability of a TRUS examination and the possibility of monitoring biopsies in real-time sonography is a promising alternative, but it is associated with higher costs and longer duration of the examination. This paper presents the most important novel trends in transrectal imaging in prostate cancer diagnosis based on the review of the articles available in the PubMed base and published after 2010.
Rak stercza to najczęstszy nowotwór u mężczyzn. Sposób leczenia zależy od wielu czynników, wśród których bardzo ważną rolę odgrywa ocena miejscowego stopnia zaawansowania. Podstawową metodą jest tutaj ultrasonografia przezodbytnicza. Badanie to pozwala nie tylko na zobrazowanie stercza i jego nieprawidłowości, lecz także na przeprowadzenie biopsji pod kontrolą ultrasonografii. Klasyczne badanie ultrasonograficzne w skali szarości umożliwia ocenę wielkości, echostruktury stercza i zarysów torebki anatomicznej, ale w wielu przypadkach nie uwidacznia zmian nowotworowych. Z tego powodu wprowadza się nowe technologie ultrasonograficzne, aby poprawić wykrywalność raka. Warto zwrócić uwagę na zastosowanie środków kontrastujących w trakcie badania przezodbytniczego, które wraz z obrazowaniem kolorowym dopplerem poprawiają wykrywalność raka: uwidaczniają przepływy niestwierdzalne bez wzmocnienia kontrastowego. Innym rozwiązaniem jest elastografia, wykorzystująca różnicę sztywności w obszarze nowotworowym i w zdrowym, otaczającym chorą tkankę miąższu stercza. Technika ta pozwala na wykrycie zmian niezależnie od ich echogeniczności, dzięki czemu uzupełnia klasyczne badanie przezodbytnicze. Ograniczać skuteczność elastografii mogą wielkość stercza i jego dość dalekie położenie w stosunku do głowicy. Z kolei sposób wykonania badania zależy od doświadczenia badającego i jego subiektywnej oceny. Inną metodą wpisującą się w modny obecnie trend łączenia metod obrazowania jest fuzja rezonansu magnetycznego i badania ultrasonograficznego przezodbytniczego. Wykorzystanie obrazowania wielopłaszczyznowego rezonansu, uznawanego obecnie za najlepszą metodę oceny stopnia miejscowego zaawansowania raka, w połączeniu z dostępnością TRUS i łatwością monitorowania biopsji pod kontrolą ultrasonografii w czasie rzeczywistym to bardzo obiecująca alternatywa – choć wiąże się ze znacząco większym kosztem i wydłużonym czasem badania. Na podstawie przeglądu artykułów dostępnych w bazie PubMed opublikowanych po 2010 roku przedstawiono najważniejsze kierunki rozwoju badania transrektalnego w diagnostyce raka stercza.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 58; 306-319
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies