Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Windorbska, Wiesława" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Analiza kosztów i wyników leczenia zaawansowanego raka jajnika
Treatment of advanced ovarian cancer: cost-effectiveness analysis
Autorzy:
Krysiński, Jerzy
Płaczek, Jakub
Fijałkowska, Karolina
Tujakowski, Jerzy
Sadowska, Anna
Windorbska, Wiesława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031044.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chemotherapy
cost-effectiveness analysis
ovarian cancer
pharmacoeconomics
treatment costs
analiza efektywności kosztów
chemioterapia
farmakoekonomika
koszty leczenia
rak jajnika
Opis:
Aim of paper: Retrospective pharmacoeconomic cost-effectiveness analysis of treatment of patients with FIGO stage III-IV ovarian cancer using two protocols: cisplatin + paclitaxel (PT) or cisplatin + cyclophosphamide (PC). Material and methods: Analysis was based on medical records of 80 patients treated at the Center of Oncology in Bydgoszcz. The main criterion of therapeutic response was survival time over a 5-years’ follow-up period. Analyzed direct medical costs included: hospitalization, ambulatory treatment, diagnostic tests, drugs, radiotherapy, medical consultations and treatment of hematologic complications. The study focused on the following: pharmacoeconomic analysis of cost-effectiveness, incremental cost-effectiveness ratio and sensitivity analysis. Results: Cost of hospitalization was the major component of total cost of both treatment protocols (PT – 58% , PC – 56%). In the one-day setting, share of hospital costs was also similar in both cases (PT – 13.30%, PC – 13.49). Share of costs of pharmacotherapy and radiotherapy was 17.62% (PC) and 18.97% (PT). The least expensive were medical consultations and treatment of hematologic complications. The PT protocol was more effective but also more expensive, with mean total cost of treatment per patient 19 620.30 PLN and mean survival time 27.6 months. Mean cost of treatment per patient by the PC protocol was 18 700.26 PLN and mean survival time – 25.9 months. Incremental analysis revealed that additional cost of one month of survival (incremental coefficient of cost-effectiveness) when replacing protocol PC by PT is 541.20 PLN per patient. Conclusions: From the pharmacoeconomic point of view, use of the PT protocol in the treatment of advanced ovarian cancer is justified.
Cel pracy: Przeprowadzono retrospektywną analizę farmakoekonomiczną kosztów i wyników leczenia chorych w III i IV stopniu zaawansowania raka jajnika wg FIGO dwoma schematami leczenia: cisplatyna + paklitaksel (PT) i cisplatyna + cyklofosfamid (PC). Materiał i metody: W analizie wykorzystano dane z dokumentacji choroby 80 pacjentek leczonych w Centrum Onkologii w Bydgoszczy. Za kryterium wyniku leczenia przyjęto czas przeżycia w 5-letnim okresie obserwacji. Oszacowano bezpośrednie koszty medyczne: hospitalizację, leczenie ambulatoryjne, badania diagnostyczne, leki, napromienianie, konsultacje lekarskie oraz leczenie powikłań hematologicznych. W badaniu zastosowano farmakoekonomiczną analizę efektywności kosztów, wyliczono inkrementalny współczynnik efektywności kosztów oraz przeprowadzono analizę wrażliwości. Wyniki: Największy udział w kosztach całkowitych w obu schematach leczenia miały koszty hospitalizacji (58% w schemacie PT i 56% w schemacie PC). Udział kosztów hospitalizacji w trybie jednodniowym był zbliżony w obu schematach leczenia i wynosił dla PC 13,49%, a dla PT – 13,30%. Udział kosztów farmakoterapii i napromieniania w kosztach całkowitych wynosił dla schematu PC 17,62%, a dla schematu PT – 18,97%. Najniższe koszty poniesiono na konsultacje lekarskie i leczenie powikłań hematologicznych. Skuteczniejszą i droższą metodą leczenia okazał się schemat PT. Średni koszt leczenia jednej pacjentki wynosił 19 620,30 PLN, ze średnim czasem przeżycia 27,6 miesiąca. Koszt leczenia jednej pacjentki schematem PC wynosił 18 700,26 PLN, ze średnim czasem przeżycia 25,9 miesiąca. W analizie inkrementalnej wykazano, że dodatkowy koszt uzyskania miesiąca przeżycia (inkrementalny współczynnik efektywności kosztów IWEK) przy zastąpieniu schematu PC schematem PT wynosi 541,20 PLN na pacjentkę. Wnioski: Z farmakoekonomicznego punku widzenia stosowanie schematu cisplatyna + paklitaksel w zaawansowanym raku jajnika jest opłacalne.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 3; 147-157
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie monoklonalnych przeciwciał w ginekologii onkologicznej. Część I
Monoclonal antibodies in oncologic gynecology. Part I
Autorzy:
Wicherek, Łukasz
Windorbska, Wiesława
Wiśniewski, Michał
Dutsch-Wicherek, Magdalena
Drzewiecka, Marta
Kwiatkowski, Adam
Śpiewankiewicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/771946.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
bevacizumab
bewacizumab
monoclonal antibodies
monoklonalne przeciwciała
ovarian cancer
rak jajnika
targeted therapy
terapia celowana
volociximab
wolocyksymab
Opis:
The technique for producing monoclonal antibodies is presently quite advanced. These antibodies comprise not only murine antibodies, which block a particular receptor, but also recombinant human monoclonal antibodies which are often hybrid compounds (combined with another active antitumor substance). Since we are currently able to design monoclonal antibodies that are directed against particular receptors, the practical application of the principles of “tailored therapy” (more recently known as “personalized medicine”) is now a reality. From the point of view of gynecologic-oncologic clinical practice, however, the technique of producing monoclonal antibodies is not the key issue; of more importance is the issue of how to use this still new generation of agents for the maximum benefit of patients with genital malignancies as well as the related issue of what remains to be done in order to safely improve the overall survival rate of the patient who uses these drugs. This paper reviews the current literature devoted to the use of monoclonal antibodies in oncologic gynecology. In part I, we discuss how monoclonal antibodies, particularly bevacizumab, block the molecular mechanisms that regulate neoangiogenesis. We also seek to determine whether oncologic gynecology, like modern hemato-oncology, can continue to function without monoclonal antibodies.
Obecnie technika produkcji monoklonalnych przeciwciał jest wysoce zaawansowana – nie są to już tylko mysie przeciwciała blokujące dany receptor, ale rekombinowane ludzkie monoklonalne przeciwciała, często leki hybrydowe (sprzężone z inną aktywną substancją przeciwnowotworową). Ponieważ istnieje możliwość projektowania monoklonalnych przeciwciał przeciw konkretnym receptorom, możliwe staje się realizowanie w praktyce zasad terapii skrojonej na miarę, ostatnio określanej mianem medycyny spersonalizowanej. Z punktu widzenia praktyki ginekologiczno-onkologicznej sama technika uzyskiwania monoklonalnych przeciwciał nie jest najważniejsza, o wiele istotniejsze pozostaje pytanie, jak wykorzystać tę nadal nową generację leków z korzyścią dla chorych na nowotwory wywodzące się z narządów płciowych oraz co jeszcze należy zrobić, by za pomocą omawianej grupy leków bezpiecznie wydłużyć całkowite przeżycie pacjentów. Dokonaliśmy przeglądu aktualnego piśmiennictwa w zakresie zastosowania monoklonalnych przeciwciał w ginekologii onkologicznej. W pierwszej części pracy zostały omówione monoklonalne przeciwciała blokujące mechanizmy molekularne regulujące neoangiogenezę, w tym przede wszystkim bewacizumab. Chodziło o uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy nadszedł już czas, w którym ginekologia onkologiczna, tak jak hematoonkologia, nie może dalej funkcjonować bez monoklonalnych przeciwciał.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 1; 38-45
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany w populacji limfocytów Treg podczas chemioterapii u chorych na raka jajnika
Changes in the Treg lymphocyte population levels in patients being treated for ovarian cancer with chemotherapy
Autorzy:
Wiśniewski, Michał
Koper, Krzysztof
Łukaszewska, Ewelina
Jóźwicki, Wojciech
Windorbska, Wiesława
Dutsch-Wicherek, Magdalena
Wicherek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031037.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CD4+CD25+FOXP3+
Treg
chemotherapy
immune tolerance
ovarian cancer
chemioterapia
immunologiczna tolerancja
limfocyty cd4+cd25+foxp3+
rak jajnika
Opis:
Regulatory T lymphocytes CD4+CD25+FOXP3+ or Treg cells play a major role in immune system surveillance and tolerance. Treg cells are critical for controlling the immunological system because they inhibit the cytotoxic response. Moreover, it has been found that Treg cell recruitment into the tumor microenvironment reduces the chances of survival in cancer patients and that an increase in Treg cells in the peripheral blood correlates with the progression of ovarian cancer. In our study we addressed Treg cell population changes in cases of ovarian cancer where the patients were treated with chemotherapy. Using flow cytometry we determined the levels of CD4+CD25+FOXP3+ lymphocytes in the peripheral blood of the patients prior to chemotherapy, after 3 courses of chemotherapy, and then after 6 courses (the respective regimens were: TK – 13, CP – 1, TPT – 1 patient). We observed that the Treg lymphocyte levels of ovarian cancer patients decreased after 3 courses of chemotherapy though the difference (p=0.3) was not statistically significant. After 6 chemotherapy courses, however, levels did increase to a statistically significant degree (p=0.02). We have therefore concluded that a measurement of the Treg cell population could be helpful in estimating the impact of chemotherapy on a patient’s host immune system during the systemic treatment of ovarian cancer.
Limfocyty regulatorowe T CD4+CD25+FOXP3+ (komórki Treg) odgrywają istotną rolę w mechanizmach nadzoru i tolerancji immunologicznej, hamując odpowiedź cytotoksyczną układu odpornościowego. Wykazano, że w trakcie rozwoju choroby nowotworowej liczebność limfocytów Treg wzrasta. Obecność nacieków z limfocytów Treg w mikrośrodowisku guza wiąże się z gorszym rokowaniem, a wzrost populacji komórek Treg we krwi obwodowej koreluje z progresją raka jajnika. W niniejszym badaniu sprawdzano wpływ chemioterapii stosowanej u chorych z rakiem jajnika na liczebność populacji Treg we krwi obwodowej. W tym celu odsetek Treg we krwi oznaczano przed, po 3 oraz po 6 kursach chemioterapii (TK – 13, CP – 1, TPT – 1 chora) za pomocą cytometrii przepływowej. Podczas pierwszych 3 cykli chemioterapii zaobserwowano początkowe zmniejszenie odsetka limfocytów T CD4+CD25+ FOXP3+ wśród limfocytów T CD4+, niemniej jednak różnica ta nie była znamienna statystycznie (p=0,3). Następnie w miarę kontynuowania chemioterapii odsetek limfocytów T CD4+CD25+FOXP3+ wśród limfocytów T CD4+ wzrastał i po 6. cyklu w stosunku do aktywności po 3. cyklu chemioterapii był statystycznie znamiennie większy (p=0,02). Autorzy wnioskują, że badanie populacji Treg może być przydatne do oceny wpływu chemioterapii na układ odpornościowy gospodarza podczas leczenia systemowego chorych na raka jajnika.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 3; 139-146
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie monoklonalnych przeciwciał w ginekologii onkologicznej. Część II
Monoclonal antibodies in oncologic gynecology. Part II
Autorzy:
Wicherek, Łukasz
Windorbska, Wiesława
Wiśniewski, Michał
Koper, Krzysztof
Dutsch-Wicherek, Magdalena
Mazur, Aleksandra
Franczak, Paola
Drzewiecka, Marta
Kwiatkowski, Adam
Śpiewankiewicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031080.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
EGFR
Treg
monoclonal antibodies
monoklonalne przeciwciała
ovarian cancer
rak jajnika
targeted therapy
terapia celowana
Opis:
Milstein and Köhler’s discovery of monoclonal antibodies has resulted in their widespread use in various fields of medicine. Monoclonal antibodies constitute a separate group of drugs that do not behave as either classic cytostatics or inhibitors of particular components of intracellular signaling pathways. Monoclonal antibodies are essentially highly specific biological agents able to block a particular receptor by showing a higher affinity for that receptor than its natural ligand. This property has been exploited in order to design monoclonal antibodies that block the receptors of the EGFR family and in order to develop drugs that block the receptors needed for the transmission of the signal controlling the activity of the host immune system. The next step in increasing the clinical use of monoclonal antibodies is the creation of hybrid drugs. The base for this kind of drug is an active substance with strong cytotoxic properties for which the monoclonal antibody serves as a carrier. While in the first part of this paper we reviewed the current literature on the use of monoclonal antibodies in oncologic gynecology, in this second part, we discuss monoclonal antibodies that block the molecular mechanisms involved in the regulation of the response of the immune system and signal the pathway associated with the EGFR receptor. We ask whether the time has not arrived when oncologic gynecology, like hemato-oncology, can no longer function without monoclonal antibodies.
Odkrycie Milsteina i Köhlera doprowadziło do powszechnego zastosowania monoklonalnych przeciwciał w różnych dziedzinach medycyny. Monoklonalne przeciwciała stanowią odrębną grupę leków – nie są to klasyczne cytostatyki czy też leki z rodzaju inhibitorów poszczególnych składowych wewnątrzkomórkowego sygnałowania. Monoklonalne przeciwciała to przede wszystkim czynnik biologiczny o wysokiej specyficzności, który w związku z tym może zablokować konkretny receptor, wykazując większe powinowactwo do danego receptora niż jego naturalne ligandy. Właściwość tę wykorzystano, projektując monoklonalne przeciwciała blokujące receptory z rodziny EGFR, ale także leki blokujące receptory ważne dla przekazywania sygnałów regulujących aktywność układu odpornościowego gospodarza. Kolejnym krokiem w coraz szerszym zastosowaniu monoklonalnych przeciwciał jest stworzenie leków hybrydowych. Podstawę takiej terapii stanowi substancja czynna, która wykazuje silne właściwości cytotoksyczne, a jej nośnikiem jest monoklonalne przeciwciało. Dokonaliśmy przeglądu aktualnego piśmiennictwa w zakresie zastosowania monoklonalnych przeciwciał w ginekologii onkologicznej. W drugiej części manuskryptu zostały omówione monoklonalne przeciwciała blokujące mechanizmy molekularne związane z regulacją odpowiedzi układu odpornościowego oraz szlakiem sygnałowania związanym z receptorem EGFR. Chodziło o uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy nadszedł już czas, w którym ginekologia onkologiczna, tak jak hematoonkologia, nie może dalej funkcjonować bez monoklonalnych przeciwciał.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 1; 46-60
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies