Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "public power" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Soft Power of India
Autorzy:
Łoś, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/519714.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
soft power sources
public diplomacy
Opis:
India is a country experiencing tremendous economic growth while its political ambitions are aiming higher and higher as well. The country is trying to increase its global power using resources and instruments of soft power. India is learning this art anew, using its rich culture and reaching back to its past traditions. References made to religious diversity and democracy are another powerful tool in the state arsenal. There has been a reorientation in foreign policy as well, which refocused on supporting the state’s economic development by seeking and maintaining good relations with foreign countries. Soft power instruments have grown in importance, especially as concerns culture and values, which combined with peaceful policies made for a truly great opportunity of using soft power.
Źródło:
Historia i Polityka; 2019, 28 (35); 9-23
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russia’s Soft Power
Autorzy:
Łoś, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048202.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
Russian soft power
resources
public diplomacy
Opis:
Russia has always been a country seeking the Great Power status. Even though it lost its importance after the collapse of the Soviet Union, the desire to return to the role of the creator of international order force it to introduce new strategy that will implement soft power resources. This represents a certain obstacle for Russia, which traditionally is accustomed to hard power resources like economic pressure or the use of armed forces. Culture is Russia’s soft power resource that is significant. Values can be more problematic for Russia, because in Moscow’s intentions they should be different from the Western values. Russia is trying to create an alternative soft power project, competitive to that of the West. Russia is trying to make good use of its diplomacy, including digital diplomacy, in order to show the use of its hard power to be seen as soft.
Źródło:
Historia i Polityka; 2021, 38 (45); 35-52
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«М’яка сила» як основа сучасної геополітичної стратегії
„Miękka siła” jako podstawa współczesnej strategii geopolitycznej
Autorzy:
Горбатенко, Володимир
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489410.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
Tematy:
geopolitical strategy,
«soft power»,
«hard power»,
«reasonable force»,
public diplomacy
Opis:
The phenomenon of the “soft power” as one of the effective means of improving the efficiency of influence of the state has been considered. The attractiveness of the soft power, the arsenal of its instruments, such as economic projects supporting and new promising markets opening, questions of energy and food security, cooperation in the sphere of science and technology, cultural and humanitarian relations, has been analyzed. The attention is paid to the effectiveness of the public diplomacy, especially in the long-term perspective, importance of the particular country presence in the world media space, which is brightly seen in the terms of conflict or crisis situations. The examples of absence of the “soft power” explicit policy of Ukraine in the sphere of information and communication are adduced, and the evidence of that was coverage of events related to the Russian-Georgian war. The emphasis is made on the urgent need of intensifying of the “soft power” policy in Ukraine in conditions of inability of achieving success through the use of “hard power”. It has been proposed to use the “soft power” also for the purposes of internal policy and supplement of the communication model strategy “from government to government” by the means of new principle - “from country to country”, “from society to society”, “from region to region”, “from people to people”. The main approaches, which are the prerequisites for the formation of such policy, in particular the idea of a weak but steady influence; the concept of “cultural and ideological hegemony” and the idea of “ethical state”; the concept of power of T. Parsons; views of Ukrainian scientist Vyacheslav Lypynskiy, has been considered. The examples of the soft power in EU and France policies has been demonstrated; on the basis of analysis of the ‘soft power’ creation experience in Ukraine has been shown the main directions of its practical application.
Źródło:
Studia Politologica Ucraino-Polona; 2014, 4; 27-31
2312-8933
Pojawia się w:
Studia Politologica Ucraino-Polona
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Soft power współczesnej Japonii
The soft power of contemporary Japan
Autorzy:
Łoś, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850866.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Japanese soft power resources
public diplomacy
soft power
soft power Japonii
dyplomacja publiczna
Opis:
Pozycja Japonii po II wojnie światowej nabrała innego znaczenia. Wyznaczały ją klęska wojenna i konieczność szukania innej drogi rozwoju. Tą drogą było przyjęcie części zachodnich wartości – głównie amerykańskich – i zasad wolnego rynku w sferze ekonomii. Reorientacji uległa również polityka zagraniczna, która musiała nastawić się na wsparcie gospodarki poprzez szukanie i utrzymanie dobrych relacji z zagranicą. Większego znaczenia nabrały wszelkie instrument związane z soft power, czyli typowej dla Japonii kultury i wartości, które jednak połączone z wartościami Zachodu, maja korzystny wpływ na rozwój tego kraju. Najlepiej jest to widoczne we wzroście znaczenia tego państwa, które potrafiło wiele zyskać w kategorii miękkiej siły, pomimo hermetyczności własnej kultury i wartości. To one wraz z pokojową polityką i modelem gospodarczego rozwoju idealnie odzwierciedlały możliwości użycia soft power.
Japan’s position after World War II acquired a new dimension determined by the loss of war and the necessity of finding a new path of development. It derived itself from taking over Western values, mainly Northern American ones, as well as free market principles. Foreign policy underwent a significant reorientation, as supporting economy and developing new foreign relations became necessary. Therefore, instruments related to soft power gained importance. Culture and values characteristic for Japan combined with Western values had a positive effect on Japan’s development. It is most evident when observing the increase of Japan’s international relevance. In spite of having rather hermetic culture, this country was able to achieve a lot in the category of soft power. Those values and culture in general, together with peaceful policies and a new model of economic development, ideally mirrored the opportunities deriving from the usage of soft power.
Źródło:
Facta Simonidis; 2017, 10, 1; 49-65
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Public diplomacy and cooperation with non-governmental organizations in the liberal perspective of international relations
Autorzy:
Broś, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628718.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Liberalism
public diplomacy
NGO
soft power
Civil Society
Opis:
This article discusses the issue of state cooperation with non-governmental organizations in public diplomacy. This has been explored in relation to the liberal perspective in international relations, which very clearly highlights the importance of NGOs as an influential participant in world politics. The article contains an analysis of the international system, categorizes the roles and functions of NGOs in international relations. It shows concepts on contemporary understanding of power and a clear focus on reinforcing and using components of soft power, including public diplomacy, in moden international relations. Methodological aspects are deepened by an analytical layer exploring Civil Society 2.0 Program, what is an example of an effective combination of diplomatic efforts between the state and NGOs to achieve common goals.
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2017, 8, 1; 11-22
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Development Diplomacy. Development Aid as a Part of Public Diplomacy in the Pursuit of Foreign Policy Aims: Theoretical and Practical Considerations
Autorzy:
Zielińska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/519274.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
development aid
public diplomacy
foreign policy
soft power
Opis:
This article’s aims are twofold. Firstly, it endeavours to define the concept of development diplomacy (that is, diplomacy done through development aid) as a part of public diplomacy that realises its aims thanks to soft power re- sources. Several theoretical sources are recalled and reflected upon in order to come up with a vision of the role of development diplomacy within public diplomacy. Secondly, this article focuses on the role of development diplomacy in the context of the foreign policy aims. Theoretical reflection on this issue is followed by illustrative examples of documents, actions and research, where practical linkages between development aid and foreign policy’ aims where made. It leads to conclusions regarding the practicalities and effectiveness of embracing development aid under the public diplomacy and thus also under foreign policy umbrella.
Źródło:
Historia i Polityka; 2016, 16(23); 9-26
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Digital diplomacy: international experience and Ukraine’s perspectives
Autorzy:
Mytsyk, Larysa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098153.pdf
Data publikacji:
2022-01-18
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
public diplomacy
digital diplomacy
“smart power”
social networks
Twiplomacy
Opis:
In the age of globalization and the dominance of digital technologies, public diplomacy is no longer the prerogative of politicians, as the number of agents of influence is constantly increasing. Openness and publicity dictate new rules of the political game and, accordingly, make new demands on public diplomacy of the state. In light of the global Covid-19 pandemic, digital technologies are becoming especially relevant, strengthening the importance of digital diplomacy as the newest direction of public diplomacy. The purpose of this paper is to study the international experience of integrated inclusion of digital diplomacy into the arsenal of public diplomacy and the opportunities and problems to apply that experience for the digitalization of Ukrainian public diplomacy. The need to understand digital diplomacy is determined by a number of factors, in particular, increasing information flows, the inclusion of diplomatic communication in the global context of networking, the use of new communication channels and tools as well as its intensity, and the emergence of new types of influence on the audience in diplomatic practice.  The experience of the leading world’s democracies shows the potential of digital diplomacy as a strategic resource for promoting national interests and implementation of diplomatic tasks and state political doctrine. The essence of the cultural and political dimension of digital diplomacy is that the use of the latest information and communication tools in the foreign policy area contributes to strengthening the attractive image of the political culture of the state, ensuring the main goals of the country’s economy in the world economic space, as well as the promotion of national identity abroad. Digital diplomacy is a tool for spreading democratic values worldwide that creates a basis for global unity. Opportunities for the development of "digital diplomacy" in Ukraine seem to be limited by the lack of national information and communication strategy, the shortage of trained professionals, and a number of risks inherent in working on the Internet. Nevertheless, digital diplomacy in Ukraine is actively developing, involving more and more stakeholders in the process of information exchange. That is facilitated by the very nature of social media, which, like any living organism, is constantly evolving.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica; 2021, 27, 342; 122-136
2081-3333
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Manifestations of Chinese Development Aid and Its Hidden Meanings
Autorzy:
Kobierecka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2019122.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
development aid
China
People’s Republic of China
soft power
public diplomacy
Opis:
The People’s Republic of China is one of the states focusing intensively on building its soft power and shaping its international image. However, China’s image is still negative and primarily based on stereotypes. In recent years, this country is willing to change such perceptions and present itself as an efficient, intensively developing, capable country that is much more than just a global production plant. The article aims to review China’s different manifestations of development aid regarding changing this type of public diplomacy and its meaning to the Chinese government. Is it only motivated by good intentions, or maybe its goal is to only provide an advantage to China? It is evident that owing to significant development, China needs to expand its economic contacts. However, the tested hypothesis states that behind Chinese development aid, political motivation is hidden as well. The research is based on content analysis of official documents and Foreign Ministry’s statements referring to development aid.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2021, 1 (50); 9-23
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Soft Power: theoretical framework and political foundations
„Miękka Siła”: ramy teoretyczne i podstawy polityczne
Autorzy:
De Martino, Mario
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1732702.pdf
Data publikacji:
2020-12-13
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Soft power
foreign policy
public diplomacy
„miękka siła”
polityka zagraniczna
dyplomacja publiczna
Opis:
Although 30 years have passed since it was first formulated by the American political scientist Joseph Nye Jr, experts in international relations still debate on the contribution that soft power can give in foreign policy. This article aims to analyse the epistemological framework of soft power since its elaboration over the years till now. The research delves into two essential angles of soft power. The former is the study on the relevance of the concept of soft power in the current political dynamics. The latter is the definition of the idea of soft power with a focus on the evolution of such an idea since it was formulated by Joseph Nye Jr. The academic debate around the concept of soft power can be summarised mostly around four points: (1) the definition of soft power, (2) the relationship between hard and soft power; (3) resources and behaviours generating soft power; (4) the actors involved, when we speak about soft power. In the political debate of the last few years, some political scientists and practitioners have raised doubts about relevance and effectiveness of soft power in the current international political dynamics. However, the COVID-19 pandemic, which is reshaping the global order, is demonstrating that deploying effective public diplomacy is still crucial in international relations.
Choć minęło 30 lat, odkąd koncepcja „miękkiej siły” (ang. soft power) została sformułowana przez amerykańskiego politologa Josepha Nye’a Jr, eksperci w stosunkach międzynarodowych nadal debatują na temat wkładu, jaki soft power może wnieść w politykę zagraniczną. Niniejszy artykuł ma na celu analizę ram epistemologicznych „miękkiej siły” od opracowania tej koncepcji na przestrzeni lat. Badanie obejmuje dwa zasadnicze aspekty „miękkiej siły”. Pierwsze z nich to studium na temat znaczenia koncepcji „miękkiej siły” w obecnej dynamice politycznej. Drugą jest analiza definicji „miękkiej siły” z uwzględnieniem ewolucji tej idei od czasu jej sformułowania przez Josepha Nye'a. Debata akademicka dot. koncepcji „miękkiej siły” ogniskuje się głównie wokół czterech punktów: (1) definicja „miękkiej siły”, (2) związek między twardą i miękką siłą; (3) zasoby i zachowania generujące „miękką siłę”; (4) zaangażowani aktorzy, gdy mówimy o „miękkiej sile”. W debacie politycznej ostatnich kilku lat niektórzy politolodzy i praktycy wyrazili wątpliwości co do znaczenia i skuteczności „miękkiej siły” w obecnej międzynarodowej dynamice politycznej. Jednak pandemia COVID-19, która zmienia światowy porządek, pokazuje, że stosowanie skutecznej dyplomacji publicznej jest nadal kluczowe w stosunkach międzynarodowych.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2020, 4; 11-24
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SOFT POWER ROSJI
RUSSIAN SOFT POWER
Autorzy:
Łoś, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641770.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian soft power resources
public diplomacy
studia strategiczne
terroryzm
interwencja humanitarna
bezpieczeństwo informacyjne
Opis:
Russia has always been a country seeking the Great Power status. Even though it lost its importance after the collapse of the Soviet Union, the desire to return to the role of  the creator of international order force it to introduce new strategy that will implement soft power resources. This represents a certain obstacle for Russia, which traditionally is accustomed to hard power resources like economic pressure or the use of armed forces. Culture is Russia's soft power resource that is significant. Values can be more problematic for Russia, because in Moscow's intentions they should be different from the Western values. Russia is trying to create an alternative soft power project, competitive to that of the West. Russia is trying to make good use of its diplomacy, including digital diplomacy, in order to show the use of its  hard power to be seen as soft.
Rosja zawsze była państwem, które dążyło, aby być mocarstwem. Nawet jeżeli straciło tematyce bezpieczeństwa międzynarodowego. W odniesieniu do roku 2016 autor dokonał (siłą rzeczy) subiektywnego wyboru tekstów, które znalazły się na łamach czterech publikacji- ,,Bellony", ,,Rocznika Bezpieczeństwa Międzynarodowego", ,,Rocznika Strategicznego" oraz ,,Stosunków Międzynarodowych". W naturalny sposób tematyka podejmowana przez autorów rzeczonych publikacji stanowi odzwierciedlenie obecnego stanu międzynarodowego środowiska bezpieczeństwa oraz prognoz co do kierunków jego dalszej ewolucji.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2017, 10; 565-579
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
RUSSKIJ MIR – po(d)stępy kultury czy kultura w natarciu? Rosyjska strategia soft power jako element rosyjskiej kultury politycznej
Russian Culture Public Diplomacy Historical Politics Extremism in Russia Soft Power Strategy
Autorzy:
Lachowicz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42586138.pdf
Data publikacji:
2017-12-20
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
kultura rosyjska
dyplomacja publiczna
polityka historyczna
ekstremizm w Rosji
strategia soft power
Russian culture
public diplomacy
historical politics
extremism in Russia
soft power strategy
Opis:
Federacja Rosyjska wdraża w polityce zagranicznej narzędzia określane mianem soft i smart power wobec partnerów w skali globalnej. O atrakcyjności idei wspólnoty Ruskiego Miru decydują czynniki kulturowo-językowe wzmacniane elementami natury ekonomicznej i militarnej. Polityka zagraniczna kreowana jest w sposób komplementarny, a proporcje zastosowanych środków zależą jedynie od regionu świata, koniunktury w stosunkach bilateralnych, są procesualne i dynamiczne w czasie. Od 2000 roku władze rosyjskie wykazały wiele determinacji, by wytworzyć sieć efektywnych instytucji, które zapewnią Rosji słyszalny głos w debacie międzynarodowej w warunkach wojny informacyjnej i gry politycznej na rzecz dominacji w świecie.
The Russian Federation implements tools in its foreign policy known as soft and smart power toward global partners. The attractiveness of the idea of the Russkiy Mir community is determined by cultural and linguistic factors, reinforced by economic and military elements. Foreign policy is crafted in a complementary manner, with the proportions of the tools used depending solely on the region of the world, the state of bilateral relations, and being processual and dynamic over time. Since 2000, the Russian authorities have shown great determination in creating a network of effective institutions that ensure Russia's audible voice in the international debate, within the context of an information war and political maneuvering aimed at global dominance.
Źródło:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2017, 12; 133-145
1896-1819
2391-5145
Pojawia się w:
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Public and cultural diplomacy in European cities and states’ branding
Публичная и культурная дипломатия в брендинге европейских городов и государств
Autorzy:
Ostrowski, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2043266.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
International relations
soft power
cultural diplomacy
public diplomacy
city diplomacy
nation branding
city branding
международные отношения
мягкая сила
культурная дипломатия
публичная дипломатия
городская дипломатия
брендинг нации
брендинг города
Opis:
Article “Public and cultural diplomacy in cities’ branding” is a try to set ideas of city diplomacy and idea of branding into theory of international relations. Also, analysis of two West-European and two East-European cities is a chance to analyze chances and threats that both states and cities can encounter during a process of brand building. The main questions that article is answering are “Can cities use their resources and connections to make public and cultural diplomacy?” and “What influence on that process has factor of being a city in post-soviet country or former Soviet Satellite state?” It can be said that cities are able to brand and rebrand itself and they are more flexible than states that cannot run away from some aspects of its identity. In case of difference between western and post-soviet states, the difference is none. In research, numerous rankings, articles and analyses were used as a primary sources in order to characterize how different are images of Italy, Germany, Hungary and Ukraine. Also, paper tries to determine, what is relation between states brand and branding of its cities.
Статья представляет собой попытку вписать идеи городской дипломатии и брендинга в теорию международных отношений. Кроме того, анализ двух западноевропейских и двух восточноевропейских городов — это возможность проанализировать шансы и угрозы, с которыми могут столкнуться как государства, так и города в процессе построения бренда. Основные вопросы, на которые отвечает статья: «Могут ли города использовать свои ресурсы и связи для публичной и культурной дипломатии?» и «Какое влияние на этот процесс оказывает фактор принадлежности города к в постсоветской стране или бывшем советском государстве-сателлите?». Можно сказать, что города способны к брендингу и ребрендингу, и они более гибкие, чем государства, которые не могут избежать некоторых аспектов своей идентичности. Разницы между западными и постсоветскими государствами нет. В исследованиях в качестве первоисточников использовались многочисленные рейтинги, статьи и анализы, которые позволяют охарактеризовать, насколько различаются образы Италии, Германии, Венгрии и Украины. Также в статье предпринята попытка определить, какова связь между брендом государства ибрендингом его городов.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2022, 1(32); 31-43
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyzwania dyplomacji publicznej w epoce ponowoczesnej. Wybrane problemy
Challenges of public diplomacy in the post-modern era. Selected problems
Autorzy:
Fater, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592458.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
public diplomacy
cultural diplomacy
cultural policy
Postmodernism
post-modernity or the postmodern condition
globalization
ICT
soft power
reputation or image of Poland
dyplomacja publiczna
dyplomacja kulturalna
polityka kulturalna
ponowoczesność
postmodernizm
globalizacja
miękka siła
wizerunek Polski
promocja Polski za granicą
Opis:
Rozwój internetu jako uniwersalnego medium o zasięgu globalnym, a zwłaszcza wielka popularność mediów społecznościowych sprawiły, że dyplomacja rozumiana jako dialog na linii: rząd kraju A – rząd kraju B stała się wysoce niewystarczającym narzędziem komunikacji międzykulturowej. W postmodernistycznym, wielowektorowym świecie pojawiła się konieczność wzbogacenia tradycyjnej dyplomacji o dwa dodatkowe kanały rozprzestrzeniania informacji: „rząd kraju A – społeczeństwo kraju B” oraz „kanał bezpośredniej komunikacji pomiędzy członkami obu społeczeństw”. Te dwie formy komunikowania konstytuują się w tak zwaną dyplomację publiczną. Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, jakie wyzwania stoją przed tymi, którzy dyplomacji publicznej wyznaczają kierunek i jakich środków używają, aby osiągnąć założone cele.
The development of Internet as the universal medium of global range, and popularity of social media especially, made diplomacy understood as a dialogue on the line: Government A – Government B highly insufficient mean of transcultural communication. In post-modern, multivectoral world there is a need of augmenting traditional model of diplomacy by two additional channels: “Government of the country A – society of the country B” and “the direct channel for the distribution of information between the members of both societies”. These two forms of communication constitute so called “public diplomacy”. This article is an attempt of answering the question, what challenges are facing those who create policies in public diplomacy and which means they apply to achieve the objectives pursued.
Źródło:
Acta Politica Polonica; 2019, 47, 1; 41-55
2451-0432
2719-4388
Pojawia się w:
Acta Politica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyplomacja publiczna w wybranych dokumentach koncepcyjnych Federacji Rosyjskiej w latach 1991-2016
Autorzy:
Janczuk, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053927.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
public diplomacy
Russia’s foreign policy
militry doctrine
foreign policy concept
national security concept
soft power
dyplomacja publiczna
polityka zagraniczna Rosji
doktryna militarna
doktryna obronna
koncepcja polityki zagranicznej
koncepcja bezpieczeństwa narodowego
внешняя политика России
публичная дипломатия
общественная дипломатия
мягкая сила
концепция внешней политики
концепция национальной безопасности
военная доктрина
Opis:
На 2020 год запланирована публикация новой военной доктрины Российской Федерации - этот документ, несомненно, будет воспринят как интересный предмет анализа, показывающий не только непосредственные намерения, но и образ мышления российской политической элиты. Поэтому целесообразно вспомнить долгую историю в российских концептуальных документах ведущего строительного инструмента мягкой силы - компонента потенциала Российской Федерации, имеющего давнюю традицию, но в связи с системой обусловленностей, характерной для позднего вестфальского мира, в 21 веке приобретшего как никогда ранее актуальное значение; можно даже утверждать, что в реалиях последних десятилетий он вышел на первый план.В связи с этим, автор, приняв рабочее определение явления, исследует прямые и косвенные (подразумеваемые) случаи, когда публичная дипломатия рассматривалась в важнейших стратегических документах и правовых актах, принятых в России в 1991-2016 годах. Проведенный анализ показывает эволюцию подхода российской политической элиты ко всем измерениям публичной дипломатии (переход от поверхностной западной ориентации и либерального дискурса о международном порядке, через проявление ассертивности, до творческой адаптации и повествовательного описания роли полюса многополярного порядка), а также дает представление о политических, социальных и экономических факторах, которые стали причиной этих трансформаций. Также были показаны изменения в области характера используемых методов публичной дипломатии - например, понимание роли диаспоры или связь между имиджевыми мероприятиями экономической дипломатии и экономическим развитием. Эти трансформации представлены на фоне международной системы, а их анализ является дополнением к богатой истории исследований в области информационных влияний Российской Федерации.
2020 is the year of publication of a new military doctrine of the Russian Federation. The document will, undoubtedly, be received as an interesting object of analysis, expected to show not only direct intentions, but also the hinking patterns representative for the Russian political elites. It is, therefore, advisable to process the history of public diplomacy – the leading tool of building soft power – a long-standing component of Russian Federation’s capability, which due to the composition of determinants typical for the late-Westphalian international order gained an unprecedented level of meaning (or even can be seen as a leading factor).For these reasons, the author – after adopting a working definition – attempts to retrace the direct and indirect (implied) instances of including public diplomacy into the most important strategic documents and legal acts, issued by Russia in the years 1991-2016. The analysis shows the evolution of Russia’s political elites’ approach to all of the dimensions of public diplomacy (shift from superficial westernisation and a liberal discourse on the international order, through demonstrations of assertiveness, to a narrative adopotion of the role of one of the poles of the new international order), and provides insight into the composition of the political, social end economic determinants behind the transition. Also discussed are the shifts within the specifics of the methods of public diplomacy – such as the perception of the role of diaspora, or the link between image, economic diplomacy and economic development. These changes are presented on the background of the state of the international system, and the analysis is an addition to the extensive literature on the Russian Federation’s informational influence.
Na rok 2020 przewidziano publikację nowej doktryny militarnej Federacji Rosyjskiej – dokument ten niewątpliwie odebrany zostanie jako interesujący przedmiot analizy, ukazujący nie tylko bezpośrednie zamierzenia, ale również wzorce myślenia rosyjskich elit politycznych. Wskazane jest zatem przypomnienie długiej historii uwzględniania w rosyjskich dokumentach koncepcyjnych wiodącego narzędzia budowy soft power – komponentu potencjału Federacji Rosyjskiej, który posiada co prawda długą tradycję, ale wskutek układu uwarunkowań, charakteryzującego ład późnowestfalski, w XXI stuleciu osiągnął znaczenie wcześniej niespotykane; można wręcz stwierdzić, że w realiach ostatnich dziesięcioleci wybił się on na pierwszy plan.Z tych względów, autor – po przyjęciu roboczej definicji zjawiska – podejmuje się prześledzenia bezpośrednich i pośrednich (dorozumianych) przypadków uwzględnienia dyplomacji publicznej w najważniejszych dokumentach strategicznych i aktach prawnych, przyjmowanych w Rosji na przestrzeni lat 1991-2016. Przeprowadzona analiza ukazuje ewolucję podejścia rosyjskich elit politycznych do wszystkich wymiarów dyplomacji publicznej (przesunięcie od powierzchownej okcydentalizacji i liberalnego dyskursu o ładzie międzynarodowym, poprzez manifestację asertywności, aż do adaptacji kreatywnej i narracyjnego objęcia roli bieguna ładu multipolarnego), a także dostarcza wglądu w skład uwarunkowań politycznych, społecznych i gospodarczych, które stały za tymi przekształceniami. Uwidocznione zostały także przemiany w zakresie charakteru wykorzystywanych metod prowadzenia dyplomacji publicznej – jak chociażby percepcji roli diaspory czy związku działań wizerunkowych z dyplomacją ekonomiczną i rozwojem gospodarczym. Przesunięcia te zostają ukazane na tle stanu systemu międzynarodowego, a ich analiza stanowi dodatek do bogatej historii badań w zakresie oddziaływań informacyjnych Federacji Rosyjskiej.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 1; 163-188
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies