Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przewlekłe zapalenie zatok przynosowych" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Postępowanie w przewlekłym zapaleniu zatok przynosowych u dzieci wg zaleceń European Position Paper on Rhinosinusitis and nasal Polyps- EPOS 2012 oraz American Academy of Otolaryngology-Head and Neck Surgery - AAO-HNS 2014
Autorzy:
Zakrzewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399970.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przewlekłe zapalenie zatok przynosowych
dzieci
zatoki przynosowe
migdałek gardłowy
zakażenia
Opis:
Zapalenie zatok przynosowych u dzieci rozpoznawane jest na podstawie dolegliwości związanych z zaburzeniami drożności nosa lub/i nieżytem nosa, którym towarzyszą bóle głowy lub rozpieranie w obrębie twarzy oraz kaszel. Przewlekłe zapalenie zatok rozpoznajemy, gdy dolegliwości – z których najdokuczliwszy jest kaszel – utrzymują się, i wpływają na jakość życia przez ponad 12 tygodni. Zapalenie zatok przynosowych jest rezultatem miejscowej i ogólnoustrojowej odpowiedzi organizmu na czynniki środowiskowe, dlatego w populacji dziecięcej konieczne jest uwzględnienie dojrzałości układu immunologicznego oraz rozwoju (wykształcenia) narządów pod względem anatomicznym i funkcjonalnym. Powyższe uwarunkowania są podstawą do podziału przewlekłego zapalenia zatok przynosowych (PZZP) na chorobę występującą w populacji dzieci młodszych i starszych, podkreślając – u młodszych – rolę migdałka gardłowego oraz decyzje dotyczące leczenia zachowawczego i operacyjnego. W populacji dziecięcej trzeba uwzględnić choroby, takie jak: mukowiscydoza, pierwotna dyskineza rzęsek, a także różnego rodzaju zaburzenia odporności, które przebiegają z dużym nasileniem zmian w zatokach przynosowych. Wymaga to specjalnego postępowania w leczeniu oraz rozważenia działań chirurgicznych dostosowanych do przebiegu choroby. Zasady postepowania, dotyczące zarówno diagnostyki, jak i postępowania leczniczego, zostały opracowane w postaci dokumentu European Position Papers on Rhinosinusitis and Nasal Polyps – EPOS, uaktualnionego w 2012 roku. W 2014 roku powstał dokument Clinical Consensus Statement: Pediatric Chronic Rhinosinusitis opracowany przez American Academy of Otolaryngology – Head and Neck Surgery. Oba konsensusy zawierają niezbędne informacje oraz wskazania dotyczące diagnostyki i leczenia PZZP u dzieci.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 2; 31-40
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój szczepów lekoopornych w czasie miejscowego leczenia gentamycyną przewlekłego zapalenia zatok przynosowych u pacjentów z mukowiscydozą i pierwotną dyskinezą rzęsek. Retrospektywny przegląd przypadków
Autorzy:
Kisiel, Marta
Sjölander, Isabella
Klar, Agnes
Asplund Stenkvist, Monika
Laurell, Göran
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397325.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przewlekłe zapalenie zatok przynosowych
mukowiscydoza
gentamycyna w aerozolu donosowym
oporność na gentamycynę
pierwotna dyskineza rzęsek
Opis:
Wprowadzenie: Leczenie przewlekłego zapalenia zatok przynosowych (PZZP) u pacjentów z mukowiscydozą (ang. cystic fibrosis, CF) i pierwotną dyskinezą rzęsek (ang. primary ciliary dyskinesia, PCD) wciąż stanowi wyzwanie. W naszym ośrodku stosujemy gentamycynę w postaci aerozolu do nosa robionego na miejscu w leczeniu umiarkowanego i ciężkiego PZZP. Celem badania było określenie wrażliwości szczepów bakterii na gentamycynę wyizolowanych z plwociny pacjentów z CF i PCD leczonych z powodu PZZP. Metodologia: Do badania retrospektywnie włączono pacjentów z CF i PCD przyjmujących gentamycynę donosowo z powodu PZZP, u których wykonano posiewy plwociny przed leczeniem i którzy byli obserwowani przez co najmniej sześć miesięcy. Dane mikrobiologiczne analizowano opisowo w odniesieniu do wyhodowanych szczepów i ich oporności na gentamycynę. Wyniki: Do serii przypadków włączono 17 pacjentów z CF i 12 pacjentów z PCD. Spośród uwzględnionych przypadków u trzech pacjentów z CF (18%) i u jednego z PCD (8%) doszło do rozwoju oporności bakterii na gentamycynę w czasie leczenia miejscowego. We wszystkich czterech przypadkach izolowano szczepy P. aeruginosa. Ponadto u dwóch pacjentów z CF stwierdzono szczepy P. aeruginosa oporne na gentamycynę w posiewie przed leczeniem. U kolejnych dwóch pacjentów wyhodowano wielolekooporne szczepy kompleksu Burkholderia cepacia, w tym wykazujące oporność na gentamycynę. U pacjentów z CF dominowały szczepy P. aeruginosa i S. aureus, natomiast u pacjentów z PCD – P. aeruginosa i H. influenzae. Wnioski: Badanie wykazało umiarkowaną częstość występowania szczepów opornych na gentamycynę u pacjentów z CF i PCD leczonych w naszym ośrodku. Jednak dla potwierdzenia naszych obserwacji konieczne są dalsze badania.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 3; 33-40
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biologicals in the treatment of chronic rhinosinusitis with nasal polyps – position of the Polish Society of Otorhinolaryngologists – Head and Neck Surgeons and the Polish Society of Allergology experts
Leki biologiczne w leczeniu przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa i zatok przynosowych z polipami nosa – stanowisko ekspertów Polskiego Towarzystwa Otorynolaryngologów Chirurgów Głowy i Szyi oraz Polskiego Towarzystwa Alergologicznego
Autorzy:
Jurkiewicz, Dariusz
Kupczyk, Maciej
Brożek-Mądry, Eliza
Rapiejko, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27320992.pdf
Data publikacji:
2023-10-03
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
biological treatment
chronic rhinosinusitis
T2-diseases
choroby T2-zależne
leki biologiczne
przewlekłe zapalenie zatok przynosowych
Opis:
Chronic rhinosinusitis with nasal polyps (CRSwNP) has a significant impact on the well-being and social functions of the patient. The generalized inflammatory process with the formation of nasal polyps and excess eosinophils in the mucosa of the paranasal sinuses is called type 2 inflammation, which is mediated by Th2 lymphocytes – cells of the immune system responsible for chronic inflammatory processes. Today, we also know the key pro-inflammatory mediators against which new drugs have been developed, the so-called biological drugs, are produced in cell lines. In this document, we present currently available biologicals approved for the treatment of patients with T2-related chronic rhinosinusitis.
Przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych z polipami nosa (PZZPzPN) wywiera duży wpływ na samopoczucie i funkcje społeczne chorego. Uogólniony proces zapalny przebiegający z powstawaniem polipów nosa i nadmiarem eozynofilów w obrębie błony śluzowej zatok przynosowych to zapalenie typu 2., w którym pośredniczą limfocyty Th2 – komórki układu immunologicznego, odpowiadające za przewlekłe procesy zapalne. Dziś znamy też kluczowe mediatory prozapalne, przeciwko którym powstały nowe leki, tzw. leki biologiczne, wytwarzane w liniach komórkowych. W dokumencie przedstawiamy dostępne, w obecnej chwili, leczenie biologiczne zatwierdzone do leczenia pacjentów z T2 – zależnym przewlekłym zapaleniem zatok przynosowych.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2023, 77, 2; 1-11
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies