Temat: zapalenie ucha - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Czynniki wpływające na zmianę przewodnictwa kostnego u chorych operowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego przy zachowanym łańcuchu kosteczek słuchowych
Autorzy:: Wiatr, Maciej
Wiatr, Agnieszka
Kocoń, Sebastian
Składzień, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398531.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: przewodnictwo kostne
myryngoplastyka
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
Opis:: Wstęp: Celem operacji ucha środkowego jest usunięcie nieprawidłowości, poprawa drenażu i wentylacji jamy pooperacyjnej oraz rekonstrukcja układu przewodzącego dźwięk w uchu środkowym, czego miarą jest poprawa przewodnictwa powietrznego i zamknięcie rezerwy ślimakowej. Liczne doniesienia wskazują na możliwe zmiany przewodnictwa kostnego jako konsekwencję operacji na uchu środkowym. Cel pracy: Celem pracy jest wskazanie czynników, które wpływają na zmianę przewodnictwa kostnego u chorych operowanych z powodu perforacji błony bębenkowej przy zachowanym i prawidłowo ruchomym. łańcuchu kosteczek słuchowych. Materiał i metody: Przeprowadzono prospektywną analizę chorych operowanych po raz pierwszy z powodu schorzeń ucha środkowego w latach 2009–2012. Do badania włączono pacjentów, u których wykonano myryngoplastykę przy nieuszkodzonym łańcuchu kosteczek słuchowych. Ta grupa została dalej podzielona zależnie od obserwowanych prawidłowości wyściółki ucha środkowego. Niezależnie od poprawy słuchu – wyrażającej się zmianą przewodnictwa powietrznego – zwrócono uwagę na zachowanie krzywej progowej przewodnictwa kostnego u operowanych chorych. Wyniki: Istotną poprawę przewodnictwa kostnego obserwowano po leczeniu operacyjnym chorych z suchą perforacją błony bębenkowej, bez innych nieprawidłowości wyściólki ucha środkowego. Istotną pooperacyjną poprawę progowej krzywej kostnej obserwowano także u pacjentów z wyciekiem z ucha w wywiadzie przedoperacyjnym, u których przed zabiegiem zastosowano właściwe leczenie farmakologiczne. Stwierdzono także, iż usuniecie zmian ziarninowych z jamy bębenkowej wywiera korzystny wpływ na funkcję ucha wewnętrznego po przeprowadzonym leczeniu chirurgicznym. Wnioski: 1. Brak nieprawidłowości wyściółki ucha środkowego po przeprowadzonej myryngoplastyce wywiera korzystny wpływ na funkcję ucha wewnętrznego. 2. Wyciek z ucha – skutecznie leczony zachowawczo w okresie przedoperacyjnym – nie jest niekorzystnym czynnikiem prognostycznym co do poprawy słuchu po myringoplastyce. 3. Zrosty w jamie bębenkowej, a szczególnie w rejonie niszy okienka okrągłego, mają negatywny wpływ na poprawę przewodnictwa kostnego po myryngoplastyce.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2017, 71, 4; 26-33
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Przewlekłe zapalenie ucha środkowego maskujące rozwój nowotworu – opis przypadku
Autorzy:: Wierzbicka, Małgorzata
Gawęcki, Wojciech
Leszczyńska, Małgorzata
Kopeć, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398709.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: przewlekłe zapalenie ucha środkowego
rak ucha środkowego
epidemiologia
objawy
leczenie
Opis:: The authors would like to present a rare case of the middle ear cancer which has been developed in postoperative cave in 67 years old patient operated for cholesteatoma 50 years earlier. The patient was admitted to the ENT Department of Poznań University of Medical Sciences because of the ear suppuration and headache occurring for 3 months. CT and MR images suggested granulation tissue filling the postoperative spaces with bone destruction, infiltration of the dura and temporal lobe abscess formation. Intraoperative findings allowed excluding the preliminary diagnosis of intracranial complication in the course of chronic otitis media, revealing the tissue masses resembling neoplastic infiltration. The histopathology examination confirmed the final diagnosis of squamous cell cancer. The patient was directed to radiotherapy. The authors report a case of middle ear squamous cell carcinoma and discuss its diagnostic aspect.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2008, 62, 6; 797-799
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Wpływ zachowanej suprastruktury strzemiączka na poprawę słuchu
Autorzy:: Boroń, Aleksandra
Wiatr, Agnieszka
Składzień, Jacek
Wiatr, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1397303.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: przewlekłe zapalenie ucha środkowego
suprastruktura strzemiączka
tympanoplastyka
Opis:: Wprowadzenie: Zabiegi ossikuloplastyki mogą być wykonywane na różne sposoby, w zależności od warunków anatomicznych i czynnościowych napotykanych w trakcie operacji otochirurgicznych oraz doświadczenia danej placówki. C el: Celem badania było przeprowadzenie analizy wyników leczenia w zakresie pooperacyjnej poprawy słuchu u pacjentów z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego, ze szczególnym uwzględnieniem zachowania suprastruktury strzemiączka. Metody: Przeanalizowano dokumentację 294 kolejnych pacjentów poddanych w latach 2009–2013 w Klinice Otolaryngologii w Krakowie pierwszej operacji ENT w związku z przewlekłym zapaleniem ucha środkowego. Do dalszej analizy z uwzględnieniem oceny roli zachowania suprastruktury strzemiączka kwalifikowało się 96 osób. Wyniki: Analiza wykazała znaczną poprawę słyszenia u osób po zabiegu ossikuloplastyki z zachowaniem suprastruktury strzemiączka w porównaniu z pacjentami po zabiegu mobilizacji płytki strzemiączka. Z drugiej strony, wyniki badań wskazują na znacznie mniejszą poprawę słuchu u chorych, u których zachowano jedynie strzemiączko w porównaniu z tymi, u których możliwa była bardziej rozległa rekonstrukcja łańcucha kosteczek słuchowych. Wniosek: Wartość rezerwy ślimakowej mierzona przed operacją ucha często nie odzwierciedla skali anomalii, a tym samym, nie może być uznawana za jedyny prognostyk pooperacyjnej poprawy słuchu.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 1; 17-22
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Wyniki czynnościowe operacji tympanoplastycznych
Autorzy:: Matuszewska, Izabela
Burduk, Paweł
Kaźmierczak, Wojciech
Janiak-Kiszka, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398618.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: przewlekłe zapalenie ucha środkowego
tympanoplastyki
audiometria tonalna
Opis:: Wstęp Tympanoplastyki stanowią obecnie podstawową metodę leczenia przewlekłego zapalenia ucha środkowego, ze względu na oszczędzający charakter i nacisk na rekonstrukcję, co przekłada się na dobre wyniki czynnościowe słuchu. Materiał i metoda Materiał zebrano wśród pacjentów leczonych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego w Klinice Otolaryngologii i Laryngologii Onkologicznej Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy w latach 2004-2010. Dokonano analizy wyników audiometrii tonalnej w zależności od typu operacji tympanoplastycznej oraz czasu, jaki upłynął od jej przeprowadzenia. Wyniki Analizując wyniki średniej rezerwy ślimakowej odnotowano poprawę słuchu po operacji w każdym punkcie czasu dla wszystkich typów tympanoplastyk. Istotność statystyczną stwierdzono w grupach 1, 2 oraz 3. W ocenie wyników odległych (po trzech latach od zabiegu) stwierdzono istotne statystycznie pogorszenie wyników jedynie dla tympanoplastyki typu 2. W pozostałych grupach z upływem czasu wyniki nieco pogarszały się, ale nie odnotowano między nimi istotności statystycznej. Wnioski Najlepsze rezultaty funkcjonalne oparte o pomiar rezerwy ślimakowej uzyskujemy po tympanoplastyce typ 1, a najgorsze po tympanoplastyce typ 4. Średnia rezerwa ślimakowa po 3 latach od zabiegu (w obserwacji odległej) notowana po tympanoplastyce typ 2 i tympanoplastyce typ 3 jest podobna, natomiast w obserwacji krótkoterminowej (3 miesiące i 1 rok po zabiegu) jest mniejsza w przypadku tympanoplastyki typu 2. Biorąc po uwagę aspekt upływu czasu poprawa słuchu z użyciem materiału autogennego jest bardziej trwała w przypadku tympanoplastyki typ 3 niż tympanoplastyki typ 2.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2016, 70, 6; 12-19
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Wczesna ocena słuchu u chorych leczonych operacyjnie z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego
Autorzy:: Olszewski, Jurek
Konopka, Wiesław
Repetowski, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398726.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: ocena słuchu
leczenie operacyjnie
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
Opis:: Intoduction. The aim of the study was the comparison of hearing before and after ear surgery in patients with chronic otitis media according to Fowler and Sabine criteria. Material. The study comprised 42 patients (42 ears), aged 19–72 (26 females and 16 males). The patients were divided into three groups, considering the type of surgery; Group I – 20 ears after myringoplasty, group II – 14 ears after mastoidectomy with canal up and myringoplasty and group III – 8 ears after the mastoidectomy with canal down. Methods. Audiologic examination was performed together with the evaluation of hearing loss according to the criteria of Fowler and Sabine (CPT), before and 3 months after the ear surgery. The difference of 20% (CPT) was considered improvement or deterioration of the hearing. Results. On the basis of the intraoperative examination, chronic otitis media with perforation was found in 18 patients, granulating otitis media in 16 patients and the chronic otitis with cholesteatoma in 8 patients. The myringoplasty was performed in 20 patients, the mastoidectomy with canal up and myringoplasty in 14 patients and the mastoidectomy with canal down in 8 patients. In 14 ears of group I (70%) hearing improvement was noticed, and in 6 (30%) remained unchanged. The mean hearing loss according to CPT in this group was 40,39% before ear surgery and 24,26% after. In group II in 6 ears (43%) hearing improvement was observed, whereas in 8 (57%) remained unchanged. The mean hearing loss according to CPT in this group was 71,40% before and 61,85% after surgical treatment. In group III, hearing improvement was noticed in 37% of ears and in 5 (63%)did not change after the ear operation. The mean hearing loss (CPT) in this group was 81,57% before treatment and 71,37% after. Conclusions. Considering early evaluation of hearing the best results were obtained in patients subjected to myringoplasty and conservative operations of the middle ear with canal up procedure.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2008, 62, 6; 731-734
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Odległe wyniki badania słuchu u pacjentów operowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego
Autorzy:: Boroń, Aleksandra
Składzień, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1397364.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: odległa pooperacyjna poprawa słuchu
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
tympanoplastyka
Opis:: Wstęp: Przewlekłe zapalenie ucha środkowego (PZUŚ) charakteryzuje się: przewodzeniowym upośledzeniem słuchu, możliwym ubytkiem błony bębenkowej, a w aktywnej formie – okresowym lub stałym wyciekiem z ucha. Leczeniem z wyboru PZUŚ jest operacja, której zakres zależy od rodzaju i rozległości zmian patologicznych. Cel: W pracy przeprowadzono prospektywną analizę wczesnych i odległych wyników leczenia otochirurgicznego u pacjentów operowanych z powodu PZUŚ. Materiał i metoda: W materiale rozpatrywano dane uzyskane od 79 pacjentów, którzy zgłosili się do odległej kontroli, a byli operowani z powodu PZUŚ w Klinice Otolaryngologii CM UJ w latach 2005–2014. W ocenie słuchu wykorzystano audiogram tonalny wykonany: przed zabiegiem operacyjnym, 6 miesięcy po zabiegu oraz w odległym, 10-letnim okresie obserwacji. Dodatkowo każdy pacjent wypełnił ankietę i był zbadany przez specjalistę otolaryngologa. Wyniki: Analiza obejmowała 79 chorych operowanych z PZUŚ. Średnie przewodnictwo kostne (dla częstotliwości: 500, 1000 i 2000 Hz) przed zabiegiem wynosiło 31,8 dB, nie różniło się istotnie (p = 0,355) po 6 miesiącach od zabiegu, wynosząc 32,8 dB. Istotnie powiększyło się (p < 0,001) w odległej 10-letniej kontroli, wynosząc 43,4 dB. Średnie przewodnictwo powietrzne (dla częstotliwości: 500, 1000 i 2000 Hz) przed zabiegiem wynosiło 57,6 dB; istotnie poprawiało się we wczesnej kontroli, wynosząc 50,5 dB przy p < 0,001. W odległej kontroli ponownie ulegało powiększeniu do wartości 61,3 dB i istotnie różniło się od wczesnego okresu pooperacyjnego (p < 0,001). Średnia rezerwa ślimakowa dla częstotliwości 500, 1000 i 2000 Hz przed zabiegiem wynosiła 26,4 dB; ulegała istotnemu (p < 0,001) zmniejszeniu w okresie pooperacyjnym, wynosząc 17,6 dB. Poziom rezerwy ślimakowej utrzymywał się na podobnym poziomie w odległej kontroli. Wnioski: Niniejsze badania wykazały, że: (1) całkowicie zachowany łańcuch kosteczek słuchowych przy braku aktywnego PZUŚ najlepiej rokuje na stabilną w latach poprawę słuchu z zachowaną prawidłową funkcją ucha wewnętrznego; (2) reoperacja pogarsza odległe wyniki badania słuchu w porównaniu do operacji wykonanej po raz pierwszy.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 6; 9-15
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Analiza czynników wpływających na wyniki odległe operacji tympanoplastycznych
Autorzy:: Janiak-Kiszka, Joanna
Kaźmierczak, Wojciech
Lewandowska, Kinga
Grabowski, Mateusz
Kaźmierczak, Henryk
Kluczyński, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398267.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: tympanoplastyka
przewlekłe zapalenie ucha środkowego
mastoidektomia
zniesienie tylnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego
Opis:: Wstęp: Celem pracy była analiza i przegląd podawanych w piśmiennictwie czynników wpływających na wyniki odległe operacji tympanoplastycznych na podstawie materiału Kliniki Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej CM UMK w Bydgoszczy. Materiał i metoda: Materiał zebrano wśród pacjentów leczonych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego w Klinice Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy w latach 2004-2009. Łącznie wykonano 98 operacji tympanoplastycznych. Czas, jaki upłynął od zabiegu do momentu badania wynosił od 3 do 7 lat, średnio 5,43 lat. Wykonane operacje tympanoplastyczne podzielono według klasyfikacji Tosa. W ocenie wyników czynnościowych posłużono się badaniem audiometrii tonalnej, obliczając średnią rezerwę ślimakową z czterech częstotliwości (500, 1000, 2000, 3000 Hz), według wytycznych AAO-HNS z 1995 roku [2,3]. Parametr ten porównano między grupami wydzielonymi pod kątem czynników mogących potencjalnie mieć wpływ na wynik leczenia. Wśród czynników tych wzięto pod uwagę: drożność trąbki słuchowej, lokalizację i wielkość ubytku błony bębenkowej, uszkodzenie kosteczek słuchowych, stopień upowietrznienia wyrostka sutkowatego, ilość wykonanych operacji, obecność ziarniny lub perlaka, stan drugiego ucha, palenie papierosów, wykonanie mastoidektomii, zniesienie tylnej ściany przewodu słuchowego zewnętrznego. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. Wyniki: Najważniejszym czynnikiem wpływającym na odległe wyniki po operacjach tympanoplastycznych (poza wyciekiem z ucha) jest stan kosteczek słuchowych, w szczególności młoteczka i strzemiączka. Prawidłowo przeprowadzony zabieg gwarantuje dobre efekty słuchowe niezależnie od występowania perlaka i ziarniny, jak również w przypadku reoperacji. Dla wszystkich typów tympanoplastyk lokalizacja ani wielkość ubytku błony bębenkowej nie wpływają na wyniki leczenia w obserwacji długoterminowej.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 2; 19-29
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Badanie przewlekłego ropnego perlakowego zapalenia ucha środkowego oraz przewlekłego zapalenia ucha środkowego z ziarniną za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego w oparciu o analizę 140 pacjentów
Autorzy:: Wiatr, Agnieszka
Job, Katarzyna
Składzień, Jacek
Wiatr, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1397263.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: przewlekłe zapalenie ucha środkowego
skaningowy mikroskop elektronowy
ubytki kostne
utkanie tkankowe perlaka
ziarnina zapalna
Opis:: Wstęp: Przewlekłe perlakowe zapalenie ucha środkowego, a także – w mniejszym stopniu – ziarninowe zapalenie ucha środkowego, prowadzą do destrukcji struktur kostnych w obrębie ucha środkowego. Proces ten jest kontrolowany przez system OPG/RANKL/RANK. Cel: Celem niniejszej pracy jest analiza porównawcza materiału operacyjnego uzyskanego od pacjentów z rozpoznanym przewlekłym perlakowym oraz przewlekłym ziarninowym zapaleniem ucha środkowego za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM). Materiał i metoda: Przeprowadzono analizę 140 pacjentów operowanych z powodu przewlekłego zapalenia ucha środkowego. Do szczegółowej analizy z wykorzystaniem SEM wybrano 40 pacjentów z rozpoznaniem przewlekłego perlakowego zapalenia ucha środkowego lub ziarninowego zapalenia ucha środkowego. W ostatecznym badaniu wzięło udział 20 pacjentów. Wyniki: Podczas badania w SEM u 5 pacjentów zaobserwowano regularne utkanie perlaka. U pozostałych 7 osób perlak przejawiał nieregularną lub nawet chaotyczną budowę. Brak uporządkowanego utkania stwierdzono również w przypadku ziarniny, która w obrazie SEM prezentowała się jako nieuporządkowana masa tkankowa pozbawiona regularnych elementów budowy. Wnioski: (1) Regularny układ komórek macierzystych perlaka obserwowany u niektórych pacjentów cierpiących z powodu przewlekłego perlakowego zapalenia ucha środkowego wpływa na zmniejszenie molekularnej przepuszczalności dla cytokin zapalnych, ograniczając tym samym uszkodzenie struktur kostnych; (2) obecności ziarniny zapalnej w uchu środkowym towarzyszy migracja leukocytów: neutrofili i leukocytów, które są źródłem cytokin prozapalnych oraz których dojrzewanie aktywuje procesy prowadzące do uszkodzenia tkanki kostnej i rozwoju stanu zapalnego; (3) w żadnym preparacie tkankowym perlaka nabytego nie wykazano obecności organizmów komensalnych z gatunku Nużeniec na powierzchni złuszczonego nabłonka ludzkiego.
Źródło:: Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 3; 21-27
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:: Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "zapalenie ucha" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język