Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Szczepańska, Maria" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Postępowanie diagnostyczno-lecznicze u dzieci z przewlekłą chorobą nerek w okresie przeddializacyjnym
Diagnosis and treatment of children with chronic kidney disease in predialytic period
Autorzy:
Szczepańska, Maria
Olesik-Śmietana, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039305.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
dzieci
przewlekła choroba nerek
predializa
białkomocz
dializa otrzewnowa
hemodializa
przeszczep nerki
children
chronic kidney disease
predialysis
proteinuria
peritoneal dialysis
hemodialysis
kidney transplantation
Opis:
Chronic Kidney Disease (CKD) in children could be initially maintained on conservative treatment but at the end it leads unavoidably to renal replacement therapy application. Disease progression in children not exclusively affects renal function but also causes systemic complications (proteinuria consequences, cardiovascular complications, anemia, calcium-phosphate metabolism disorders, metabolic acidosis, hypostature, hypertension, chronic systemic inflammation and malnutrition). Psychological aspect of CKD should not be forgotten because as other chronic illnesses, it affects both the quality of life of a child and the whole family. Early diagnosis of CKD gives a chance for the effective control of disease symptoms and for the prolongation of the period on conservative treatment. During the predialytic period the child and the family could be better prepared for renal replacement therapy or pre-emptive transplantation. In conclusion, diagnostic and treatment procedures require an achievement of good cooperation and close contact with the child and its family by the specialized team (pediatrician, nephrologist, dialysis nurse, psychologist, dietetician and social worker) at each treatment stage. Predialytic period is the time when child and his family inevitably experience the harmful consequences of CKD. The important task for the medical staff is the optimalization of the methods of treatment.
Przewlekła choroba nerek (PChN) u dzieci, początkowo leczona zachowawczo w konsekwencji prowadzi do rozpoczęcia leczenia nerkozastępczego. Zaawansowanie procesu chorobowego wpływa nie tylko na czynność nerek, ale ma także u dzieci skutki ogólnoustrojowe, m.in. następstwa białkomoczu, powikłania w układzie sercowo - naczyniowym, niedokrwistość, zaburzenia gospodarki wapniowo - fosforanowej, kwasicę metaboliczną, niedobór wzrostu, nadciśnienie tętnicze, stan zapalny oraz zaburzenia odżywiania. Nie można także pominąć aspektu psychologicznego, gdyż jak każda choroba przewlekła wpływa zarówno na życie dziecka, jak i pozostałych członków rodziny. Wczesne wykrycie choroby to szansa na jej skuteczniejszą kontrolę, wydłużenie czasu leczenia zachowawczego a w okresie predializy lepsze przygotowanie młodego pacjenta i jego rodziny do podjęcia terapii nerkozastępczej lub przeprowadzenia przeszczepu wyprzedzającego nerki. Cały proces diagnostyczno - leczniczy wymaga dobrej współpracy z dzieckiem i jego rodziną na poszczególnych etapach leczenia poczynając od lekarza pierwszego kontaktu – pediatry poprzez specjalistę nefrologa, pielęgniarkę nefrologiczną, psychologa, dietetyka oraz pracownika socjalnego. Okres predializy to czas, w którym dziecko wraz z rodziną doświadcza nieuchronności następstw PChN, a zadaniem personelu medycznego jest konsolidacja działań w celu optymalizacji sposobu leczenia.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2010, 64, 1-2; 66-74
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie czynnikami pobudzającymi erytropoezę u dzieci z przewlekłą chorobą nerek w 3.-5. stadium – wyniki ogólnopolskiego badania wieloośrodkowego Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej
Treatment with erythropoiesis stimulating agents in children with chronic kidney disease (3‑5) – Polish Society of Paediatric Nephrology multicentre analysis
Autorzy:
Jander, Anna
Wierciński, Ryszard
Bałasz-Chmielewska, Irena
Miklaszewska, Monika
Zachwieja, Katarzyna
Borzęcka, Halina
Zachwieja, Jacek
Olszak-Szot, Irena
Kubicki, Dariusz
Ziółkowska, Helena
Rubik, Jacek
Szczepańska, Maria
Runowski, Dariusz
Fendler, Wojciech
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031791.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anaemia
children
dialysis
erythropoiesis-stimulating agents
treatment
niedokrwistość
przewlekła choroba nerek
dzieci
czynniki stymulujące erytropoezę
leczenie
Opis:
Introduction: Erythropoiesis-stimulating agents (ESA) are applied as a standard therapy in patients with anaemia in chronic kidney disease in children. There is scarce data on factors influencing ESA treatment efficacy in this population. The aim of our study was to describe the efficacy and details of ESA treatment in population CKD children (3.5) in Poland. Material and methods: The study has a prospective observational design and was performed in 12 dialysis centres for children in Poland. The analysis started on 1 Nov 2008 and lasted for the following 6 months. We analysed basic clinical and anthropometric data, details of renal replacement therapy with its modality, efficacy (KT/V) and duration, ESA (dose, administration), iron (concentration, storage, supplementation). Detailed analysis of anaemia was performed (haemoglobin, transferrin, ferritin concentration) at 1 month interval according to the local requirements. Results: The study group comprised 117 dialysed children and 35 children in predialysis period. The study showed that most of the dialysed children were treated with epoietin beta, despite the treatment modality. The mean dose of EPO was 99 (68.147) IU/kg/week for dialysed and 77 (43.98) for non-dialysed subjects. Mean haemoglobin concentration was 10.9}1.6 g/dl on dialysis and 11.2}1.1 g/dl in predialysis. The efficacy of anaemia treatment was unsatisfactory with 52% of undertreated dialysis subjects, whereas in predialysis 71% children achieved the target level. In multivariate analysis initial haemoglobin level >10 g/l (above median level), any infection, age at first dialysis and erythropoietin dose remained significant (predictors) of anaemia in dialysed children. Conclusion: We revealed that the anaemia treatment in Polish children is unsatisfactory. Late commencing the treatment, dosing based on adult formula (IU/kg/week) and infections could constitute risk factors for therapy failure.
Wstęp: Choć czynniki stymulujące erytropoezę (ESA) są stosowane od wielu lat w leczeniu niedokrwistości nerkopochodnej u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek, niewiele jest badań oceniających skuteczność takiego leczenia u dzieci. Celem pracy była ocena skuteczności leczenia ESA u dzieci z przewlekłą chorobą nerek w Polsce, zarówno w okresie przeddializacyjnym, jak i dializacyjnym. Materiał i metoda: Badanie prospektywne, prowadzone od 1.11.2008 do 30.04.2009 r., ankietowe. Ankiety rozesłano do 12 ośrodków prowadzących leczenie dzieci z PChN zarówno dializami, jak i w okresie przeddializacyjnym. Pytania dotyczyły między innymi podstawowych danych chorego, przyczyny choroby nerek, wieku rozpoczęcia leczenia dializacyjnego, rodzaju stosowanej erytropoetyny, suplementacji żelaza, stężenia hemoglobiny. Wyniki: Analizą objęto 117 dzieci leczonych dializami i 35 w okresie przeddializacyjnym. W obu grupach stosowano głównie erytropoetynę beta (odpowiednio 74% i 77%) – mediana odpowiednio 99 (62‑142) i 77 (43‑98) IU/kg/tydzień. Średnie stężenie hemoglobiny wynosiło 10,9±1,6 g/dl u dzieci dializowanych i 11,2±1,1 g/dl w predializie. W grupie dializowanych 48% osiągnęło zalecane wartości hemoglobiny, w grupie leczonych zachowawczo – 71%. Wnioski: Badanie wykazało niedostateczną skuteczność leczenia niedokrwistości nerkopochodnej prou dializowanych dzieci w Polsce. Obecność zakażenia, zaawansowanie niedokrwistości na początku leczenia oraz niedostatecznie wysoka dawka erytropoetyny były czynnikami ryzyka niepowodzenia leczenia.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 2; 156-163
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies