Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "film space" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Architektura, scenografia, przestrzeń w refleksji filmowej Mariana Wimmera. Komentarz
Architecture, Set Design, and Space in Marian Wimmer’s Film Reflection: A Commentary
Autorzy:
Rutkowska, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806630.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Marian Wimmer
architecture
set design
film space
architektura
scenografia
przestrzeń filmowa
Opis:
Redakcja „Kwartalnika Filmowego” rozpoczyna cykl przedruków archiwalnych artykułów pochodzących z pierwszej edycji pisma, wydawanej w latach 1951-1965. Celem projektu jest odtworzenie dziejów polskiej myśli filmowej i przypomnienie najciekawszych dokonań dawnych autorów, wraz z komentarzem, który rekonstruuje kontekst ich powstania i sytuuje je wobec współczesnych tendencji teorii i historii filmu. Marian Wimmer był architektem, zajmował się też teorią architektury i sztuki. Interesowała go zwłaszcza kwestia przestrzeni, w tym także przestrzeni filmowej. Autorka rekapituluje jego dokonania w tej dziedzinie, wskazując na zainteresowanie pozycją widza oraz zasadami odbioru i percepcji dzieła filmowego, co potem zostało rozwinięte w nurcie kognitywistycznym i neoformalistycznym teorii filmu. (Materiał nierecenzowany).
The editors of Kwartalnik Filmowy begin a series of reprints of archival articles from the journal’s first edition, published in 1951-1965. This project aims to recreate the history of Polish film thought and re-establish the most significant achievements of past authors, accompanied with a commentary that reconstructs the context of their work and situates them against contemporary trends in film theory and history. Marian Wimmer was an architect who also dealt with architectural and art theory. He was particularly interested in the problem of space, including film space. The author recapitulates his achievements in this field, pointing to his interest in the viewer’s position and the principles of reception and perception of a film work, which later developed in the cognitive and neoformalist trend of film theory. (Non-reviewed material).
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2023, 123; 208-219
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krajobrazy Torunia w projektach filmów fabularnych
Landscapes of Toruń in projects of feature films
Autorzy:
Podgórski, Zbigniew
Lipowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/87696.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:
krajobraz miejski
promocja
product placement
atrakcja turystyczna
przestrzeń filmowa
urban landscape
promotion
tourist attraction
film space
Opis:
Treść artykułu nawiązuje do wykorzystania krajobrazu jako cennego i rozpoznawalnego produktu turystycznego. Celem opracowania jest identyfikacja krajobrazów staromiejskiej części Torunia wyeksponowanych w projektach filmów fabularnych oraz wskazanie sposobów ich wykorzystania w promocji Miasta. Odniesiono się także do idei tego sposobu reklamy, czyli zagadnienia product placement. W części empirycznej przedstawiono wyniki badań analitycznych przeprowadzonych w latach 2014-2015, dotyczących popularyzowania wybranych składników krajobrazu miejskiego Torunia, uznawanych powszechnie za istotne walory przyrodnicze i kulturowe. Na podstawie analizy treści nakręconego w Toruniu serialu telewizyjnego ustalono, które składniki krajobrazu miejskiego wykorzystano do promocji miasta, a następnie określono czas, okoliczności i formę ekspozycji tych elementów krajobrazu. W konkluzji podkreślono, że takie wykorzystanie składników krajobrazu w promocji miasta przyczynia się do wzrostu jego rozpoznawalności, służy budowaniu całościowego produktu turystycznego – stymuluje rozwój turystyki filmowej.
This article investigates the use of landscape as a valuable and recognizable tourist product. The aim of the article is to identify the landscapes of the old town part of Toruń exposed in selected projects of feature films and an indication of how to use them in the promotion of the City. Furthermore, the article focuses on the idea of advertising, through product placement. The empirical part presents the results of analytical research carried out in 2014-2015 on the promotion of selected components of the urban landscape of Toruń, which is widely recognised as having significant natural and cultural values. Based on the analysis of the content of the TV series shot in Toruń, it was determined which of the urban landscape components were used for the promotion of the city, and then determined the time, circumstances, and the form of exposure of these landscape elements. In conclusion, it was emphasized that such use of landscape components in the promotion of the city increases recognition, serves to build a holistic tourist product – it stimulates the development of film tourism.
Źródło:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2018, 40 (2); 47-69
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:
Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektura jako fabuła. O „Parasite” Bong Joon-ho
Architecture as Plot. „Parasite” by Bong Joon-ho
Autorzy:
Koschany, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341113.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino koreańskie
architektura
narracja filmowa
przestrzeń filmowa
Bong Joon-ho
Korean cinema
architecture
film narrative
filmic space
Opis:
Film Parasite Bonga to jedna z częściej nagradzanych i najlepiej ocenianych przez recenzentów premier 2019 r. Większość dziennikarzy podkreślała w swych opiniach krytyczny i satyryczny wydźwięk utworu wymierzony przeciw rozwarstwieniu ekonomicznemu społeczeństwa Korei Południowej (i nie tylko). W proponowanej interpretacji jest jednak zaakcentowany zupełnie inny wymiar filmu, zasygnalizowany w tytułowej formule „architektura jako fabuła”. Artykuł składa się z trzech części. Część pierwsza obejmuje wstępne ustalenia teoretyczne związane z kategorią przestrzeni filmowej oraz relacją miasta (architektury) i filmu. Rozdział drugi to analiza semiotyki miasta oraz architektury domu, w którym rozgrywa się większa część akcji. Część trzecia jest poświęcona rozważaniom na temat architektury jako generatora kolejnych zdarzeń, które ostatecznie można interpretować jako rodzaj udawania na scenie bądź gry planszowej. W ramach konkluzji pojawia się propozycja, by ostatecznie potraktować film Bonga jako wypowiedź autotematyczną, której precyzyjna struktura jest nie tyle celem, ile tematem.
Bong’s Parasite is one of the most frequently awarded and best-reviewed films of 2019. Most journalists emphasized the critical and satirical tone of the work, directed against the economic stratification of South Korean society (and beyond). In this interpretation, however, a completely different dimension of the film is foregrounded, as signalled in the title formula “architecture as plot”. The article consists of three parts. The first part includes preliminary theoretical findings concerning the category of film space and the relationship between the city (architecture) and film. The second part is an analysis of the semiotics of the city and the architecture of the house in which most of the action takes place. The third is devoted to reflections on architecture as a generator of subsequent events, which ultimately can be interpreted as a kind of pretending on stage or as a board game. As a conclusion, the author proposes to treat Bong’s film as an autothematic statement, whose precise structure is not so much a goal, but a crucial topic.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 109; 23-34
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niekończące się korytarze. Paradoksy architektury w filmie „Zeszłego roku w Marienbadzie” Alaina Resnais’go
Endless Corridors. The Paradoxes of Architecture in „Last Year in Marienbad” by Alain Resnais
Autorzy:
Kwiatkowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341119.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Alain Resnais
kino francuskie
francuska nowa fala
architektura
przestrzeń filmowa
narracja filmowa
labirynt
French cinema
French new wave
architecture
filmic space
film narrative
labyrinth
Opis:
Skomplikowane przestrzenie pałacowe i parkowe, w których toczy się akcja Zeszłego roku w Marienbadzie, pełnią funkcję – jak podkreślano w licznych analizach – znaczącego tła i finezyjnej scenografii, stają się istotnym tematem filmu, sugerują ważne interpretacje i decydują o nieoczywistej konstrukcji psychologicznej głównych bohaterów. Bardziej szczegółowa analiza filmu Alaina Resnais’go pozwala wskazać kluczowe paradoksy rządzące zarówno strukturami architektonicznymi, jak i narracyjnymi, a także ich wzajemnymi relacjami. Przestrzeń wykreowana w filmie jest jednocześnie ciągła i nieciągła, zamknięta i otwarta, skończona i nieskończona, dynamiczna i statyczna; jest też płaska, a zarazem silnie akcentuje iluzję głębi perspektywicznej. Paradoksy te są charakterystyczne również dla sztuki barokowej, a fakt, że film Resnais’go został nakręcony w takich właśnie  przestrzeniach, pozwala uznać go za wypowiedź teoretyczną, odnoszącą się także do relacji między kinem i architekturą. Zeszłego roku w Marienbadzie traktuje te sztuki nie jako przeciwstawne, ale jako komplementarne, mierzące się z podobnymi pragnieniami i ograniczeniami.
As it has been underlined in numerous analyses, complex spaces of palaces and parks, which are the setting of Last Year in Marienbad, play the role of a significant background and sophisticated scenography; they become a vital theme of the film, suggest important interpretations and are decisive for the unobvious psychological makeup of the main characters. A more detailed analysis of Resnais’s film allows to indicate the key paradoxes governing both architectural and narrative structures, as well as their mutual interrelations. The space created in the film is at the same time continuous and interrupted, closed and open, finite and infinite, dynamic and static, flat and powerfully accentuating the illusion of perspective and depth. These paradoxes are also characteristic of Baroque art, and the fact that Resnais’s film was shot in such spaces allows to perceive it as a theoretical utterance, concerning also the relations between cinema and architecture. Last Year in Marienbad treats these two branches of art not so much as opposing, but rather complementary, facing similar desires and limitations.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 109; 35-49
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies