Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "przeksztalcenia antropogeniczne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Antropogeniczne przekształcenia den dolin śródgórskich na przykładzie Nysy Kłodzkiej
    Autorzy:
    Latocha, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/294567.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich
    Tematy:
    przekształcenia antropogeniczne
    dolina śródgórska
    Nysa Kłodzka
    Źródło:
    Landform Analysis; 2008, 9; 305-308
    1429-799X
    Pojawia się w:
    Landform Analysis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przekształcenia antropogeniczne torfowiska Rzecin zaobserwowane na zdjęciach lotniczych
    Anthropogenic transformations of Rzecin peatland recorded on aerial photographs
    Autorzy:
    Barabach, J.
    Milecka, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/131318.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Geodetów Polskich
    Tematy:
    anthropogenic transformations
    wetlands
    Rzecin peatland
    photo interpretation
    aerial photographs
    przekształcenia antropogeniczne
    mokradła
    torfowisko Rzecin
    fotointerpretacja
    zdjęcia lotnicze
    Opis:
    Ze względu na bogactwo florystyczne, zróżnicowanie zbiorowisk roślinnych oraz stan zachowania ekosystemu, Torfowisko Rzecińskie w 2008 roku objęte zostało ochroną w ramach programu Natura 2000 (PLH300019). Stosunkowa duża bioróżnorodność, występowanie kilku glacjalnych gatunków reliktowych oraz perdochoryczny charakter niemal połowy z rozpoznanych na stanowisku zbiorowisk roślinnych, sugeruje naturalność siedliska i mały stopień ingerencji człowieka w jego strukturę. Tymczasem, szczegółowe badania paleoekologiczne wskazują, że znaczna część mokradła powstała w okresie ostatnich kilkuset lat i jest znacznie młodsza niż dotychczas przypuszczano. Ponadto wyniki te sugerują, że zarówno powstanie jak i dalszy rozwój torfowiska związany jest w dużej mierze z działalnością człowieka, który głównie poprzez działania hydrotechniczne wpływał na florę oraz dynamikę roślinności. W niniejszej pracy wykonano analizę zdjęć lotniczych obszaru Torfowiska Rzecin z ostatnich 50 lat. Wyniki wskazują, że stopień bezpośredniego oddziaływania człowieka na powierzchniową strukturę torfowiska ulegał zmianie w czasie. Porównanie treści serii zdjęć lotniczych pozwoliło wyróżnić zarówno obszary poddane intensywnej antropopresji (użytkowane rolniczo, w tym meliorowane), jak i stosunkowo mało przekształcone, a zatem najbardziej odpowiednie dla badań paleoekologicznych. Największe przekształcenia powierzchniowej struktury torfowiska nastąpiły do roku 1964. Od tego czasu, na kolejnych zdjęciach lotniczych liczba obiektów zaklasyfikowanych jako sztuczne wyraźnie malała. Na najstarszym zdjęciu zidentyfikowano 106 antropogenicznych obiektów liniowych (rowy, granice działek, itp.) o łącznej długości przekraczającej 6,6 km, natomiast na najnowszym obrazie takich obiektów odnaleziono zaledwie 40 a suma ich długości wyniosła ok. 3,5 km. Jeszcze wyraźniej zaznacza się spadek udziału powierzchni przekształconych w całkowitej powierzchni mokradła; z 6,3 % w 1964 r. do 0,1 % w 2011. Najwięcej obiektów antropogenicznych zidentyfikowano w północno-zachodniej, środkowo-południowej i wschodniej części torfowiska. W pierwszym i drugim obszarze są one śladami prób rolniczego wykorzystania mokradła, natomiast w ostatnim występują obiekty zinterpretowane głównie jako drobne rowy melioracyjne. W wyniku przeprowadzenia interpretacji sekwencji zdjęć lotniczych odnotowano, że w badanym okresie najmniej przekształcony został interior torfowiska położony na zachód od jeziora Rzecińskiego.
    Due to floristic richness, plant communities diversity and good condition of wetland ecosystem in 2008 Rzecin Peatland (PLH300019) have been joined into Natura 2000 network of protected sites. In previous investigations several glacial relicts have been detected within the site and what is more nearly half of identified plant communities has been defined as perdochoric. That can suggest that human impact on the wetland ecosystem was quite small and its present state is quasi-natural. However, according to palaeoecological research conducted at this wetland, much of the wetland was formed during last couple of centuries, and because of that is much younger than previously thought. Moreover, these results suggests that both the beginnings of the peatland and its development could be under strong influence of human, who was affecting the ecosystem mainly by melioration works. The main aim of this paper is to determine those parts of the peatland which are the most and least affected by human activity by analyzing airborne imagery. Moreover changes in anthropopressure degree during last 50 years are analyzed. The comparison of multitemporal images allowed also to distinguish areas with intensive drainage system, those used for agriculture, and those on which human influence was quite weak, and because of that fact, which are the most suitable for most of palaeoecological researches. The greatest number of artificial objects has been noticed in the pictures from 1964. However it seems that many of them are artifacts from previous periods. In subsequent years this number significantly decrease. 106 artificial linear objects (ditches, field boundaries, etc.) with a total length of more than 6.6 km have been identified in the pictures from that year, when in the last picture (from 2011) only 40 objects with the total length of 3.5 km. Also, the decline in percentage of humantransformed areas can be observed; in 1964 they covered 6.3 % of the peatland, while in 2011 – only 0.1 %. Objects interpreted as anthropogenic appear the most often in the north-west, south-central and east-central part of the mire. In the first and second mentioned places their genesis is probably connected with agricultural use of peatland; in the last one – with drainage system. Multitemporal analysis of aerial photographs allowed also to suppose that the least transformed part of Rzecin Peatland is its central area located to the west of the lake.
    Źródło:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2013, Spec.; 11-22
    2083-2214
    2391-9477
    Pojawia się w:
    Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Góra Zelce jako walor geoturystyczny Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej z uwzględnieniem analizy geomorfologicznej
    Zelce Mountain as a geotouristic value of the Woźniki-Wieluń Upland, including geomorphological analysis
    Autorzy:
    Szmidt, Aleksander
    Tołoczko, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/765163.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Góra Zelce
    Rezerwat „Węże”
    ostańce jurajskie
    jaskinie krasowe
    przekształcenia antropogeniczne
    Zelce Mountain
    Jurassic monadnocks
    karst caves
    anthropogenic transformations
    Opis:
    Zelce Mountain in the Wieluń Upland has been protected since 1971 by reserve protection regarding karst forms of the Jurassic Mound. As a rule of thumb, protection is granted to natural forms, little transformed by human activity. In the case of Góra Zelce and the "Węże" nature reserve, we are dealing with a strongly anthropogenic transformation. These transformations resulted from many years of calcite exploitation for the needs of the steel industry. Numerous excavations and heaps remained, as well as cave corridors, mostly devoid of dripstone formations. For most of the period of operation of the reserve, cave facilities were available to the general tourist traffic. In recent years, access to caves has been closed for environmental reasons. The article presents the results of research on the transformation of the relief and the condition of the caves. The authors point to the possibility of limiting the reserve protection in the studied area.
    Góra Zelce na Wyżynie Wieluńskiej od 1971 roku objęta jest ochroną rezerwatową dotyczącą form krasowych ostańca jurajskiego. Z reguły ochroną obejmowane są formy naturalne, mało przekształcone przez człowieka. W przypadku Góry Zelce i Rezerwatu „Węże” mamy do czynienia z obiektem silnie przekształconym antropogenicznie. Przekształcenia te wynikały z wieloletniej eksploatacji kalcytu dla potrzeb przemysłu hutniczego. Pozostały po tym liczne wyrobiska i hałdy oraz korytarze jaskiń w większości pozbawione szaty naciekowej. Przez większość okresu funkcjonowania rezerwatu obiekty jaskiniowe były dostępne dla powszechnego ruchu turystycznego. W ostatnich latach, ze względów ochrony środowiska, dostęp do jaskiń został zamknięty. W artykule przedstawiono rezultaty badań na temat przekształcenia rzeźby oraz stanu jaskiń. Autorzy wskazują na możliwość ograniczenia ochrony rezerwatowej na badanym obszarze.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Physica; 2019, 18; 53-65
    1427-9711
    2353-6063
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Geographica Physica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A faunistic and ecological characterization of the water mites (Acari: Hydrachnidia) of the Branew River (central-eastern Poland)
    Autorzy:
    Stryjecki, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1386295.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    lotic zone
    lentic zone
    Lebertia rivulorum
    synecological groups
    species diversity
    anthropo-genic transformation
    strefa lotyczna
    strefa lenityczna
    grupy synekologiczne
    przekształcenia antropogeniczne
    Opis:
    A characteristic feature of the Hydrachnidia communities of the Branew River, distinguishing its fauna from that of other Polish rivers, was the very high abundance of species of the genus Lebertia. Species of this genus accounted for as much as 53.1% of the collected material. The most numerous was Lebertia rivulorum, which was caught in numbers not found in other Polish rivers. Lebertia inaequalis and L. oblonga were also abundant. The largest synecologi-cal groups were rheophiles and rheobionts (94.9% combined). More individuals (1494) and species (27) were caught in the lentic zone of the river than in the lotic zone (1291 ind., 25 sp.). The species most associated with the lotic zone was L. rivulorum. This species was caught mainly on a substrate of gravel and stones with a small amount of sandy sediments, sparsely covered with Elodea canadensis. The species most associated with the lentic zone was Forelia variegator. The most abundant species in the Branew River, Hygrobates setosus, was caught in much higher numbers in the littoral zone than in the central part of the river. The high similarity of fauna was observed between the lotic and lentic zones, and much lower similarity between sites. The results indicate intensive species migration in the transverse profile of the river and low migration in the longitudinal profile. Higher species diversity was recorded in the lentic zone than in the lotic zone of the river – both in the river as a whole and at the individual sites. In the anthropogenically transformed stretch of the river (straightened riverbed, concrete dam, and concrete bottom), species diversity was significantly lower (H’ = 1.83) than in the natural stretch (H’ = 2.37). The results confirm literature data describing the negative impact of such transformations on Hydrachnidia communities. Despite anthropogenic transformations in parts of the river, the structure of the fauna (a very large proportion of rheobionts and rheophiles), as well as the physicochemical parameters of the water, is indicative of the good ecological condition of the river.
    Cechą specyficzną zgrupowań Hydrachnidia rzeki Branew, odróżniającą jej faunę od innych rzek Polski, była bardzo duża liczebność gatunków z rodzaju Lebertia. Gatunki z tego rodzaju stanowiły aż 53.1% zebranego materiału. Najliczniejsza była Lebertia rivulorum, którą łowiono w liczebnościach niespotykanych w innych rzekach Polski. Ponadto, w dużych liczebnościach łowiono L. inaequalis i L. oblonga. Najliczniejszymi grupami synekologicznymi były reofile i reobionty (łącznie 94.9%). Więcej osobników (1494) i gatunków (27) złowiono w strefie lenitycznej rzeki niż w strefie lotycznej (1291 osobn., 25 gat.). Gatunkiem najbardziej zwią-zanym ze strefą lotyczną była L. rivulorum. Lebertia rivulorum łowiono przede wszystkim na dnie żwirowo-kamienistym z niewielkim udziałem osadów piaszczystych, skąpo poro-śniętym Elodea canadensis. Gatunkiem najbardziej związanym ze strefą lenityczną była Forelia variegator. Najliczniejszy gatunek w rzece Branew – Hygrobates setosus, łowiono zdecydowanie liczniej w strefie przybrzeżnej, niż w centralnej części rzeki. Stwierdzono duże podobieństwa faun między strefą lotyczną i lenityczną i znacznie mniejsze podobieństwa fau-nistyczne między stanowiskami. Uzyskane wyniki świadczą o intensywnej migracji gatunków w profilu poprzecznym rzeki i słabej migracji w profilu podłużnym. Większą różnorodność gatunkową notowano w strefie lenitycznej, niż lotycznej rzeki – zarówno w skali całej rzeki, jak i na poszczególnych stanowiskach. Na przekształconym antropogenicznie odcinku rzeki (wyprostowane koryto, betonowa zapora, wybetonowane dno) stwierdzono znacznie niższą różnorodność gatunkową (H’ = 1.83) niż na odcinku naturalnym (H’ = 2.37). Uzyskane wyniki potwierdzają dane literaturowe opisujące negatywny wpływ takich przekształceń na zgrupowania Hydrachnidia. Mimo lokalnych przekształceń antropogenicznych, struktura fauny (bardzo duży udział ilościowy reobiontów i reofili), a także wartości wskaźników fizyczno--chemicznych wody, świadczą o dobrym stanie ekologicznym rzeki.
    Źródło:
    Acta Biologica; 2019, 26; 99-115
    2450-8330
    2353-3013
    Pojawia się w:
    Acta Biologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies