Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przedawnienie roszczen" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Przedawnienie roszczeń pasażerskich z umowy przewozu osób koleją
Autorzy:
Ambrożuk, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164875.pdf
Data publikacji:
2018-10-16
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
przedawnienie
umowa przewozu osób
dochodzenie roszczeń pasażerskich
Opis:
Umowa przewozu osób koleją jest regulowana aktami prawa unijnego, krajowego i międzynarodowego, które znajdują zastosowanie zarówno do przewozów krajowych, jak i międzynarodowych. Rodzi to wątpliwości m.in. co do właściwego stosowania przepisów dotyczących przedawnienia roszczeń przysługujących pasażerom wobec przewoźników. Nie jest ono zasadniczo przedmiotem regulacji prawa unijnego. Jednakże prawo unijne inkorporuje w znacznej części konwencję CIV, która reguluje terminy przedawnienia roszczeń. Część roszczeń przysługujących pasażerom wynika bezpośrednio z konwencji CIV. Nie ma wówczas wątpliwości, że do ich przedawnienia należy stosować przepisy tej konwencji. Problem pojawia się natomiast w odniesieniu do roszczeń z tytułów uregulowanych w konwencji CIV, ale zmodyfikowanych lub uzupełnionych przepisami rozporządzenia UE nr 1371/2007, jak i co do roszczeń, których podstawa wynika wyłącznie z tego rozporządzenia. Analogiczne wątpliwości występują także w innych gałęziach transportu, np. w prawie lotniczym, gdzie były przedmiotem kilku orzeczeń TSUE. Celem opracowania jest przedstawienie powyższych zagadnień na gruncie przewozów kolejowych i próba odpowiedzi na pytanie, na ile stanowisko wypracowane w prawie lotniczym jest adekwatne do przewozów kolejowych. Zdaniem autorki mechaniczne przeniesienie poglądów wykształconych w odniesieniu do transportu lotniczego na grunt przewozów kolejowych nie powinno mieć miejsca, a to ze względu na odmienny sposób implementacji przepisów konwencji międzynarodowej do prawa unijnego oraz odmienne określenie zakresu przepisu regulującego termin przedawnienia w konwencji montrealskiej i w konwencji CIV.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2018, 7, 7; 41-48
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Statute of limitations for passenger claims resulting from the European Union regulations
Przedawnienie roszczeń pasażerskich wynikających z rozporządzeń unijnych
Autorzy:
Ambrożuk, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/134481.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
statute of limitations
prescription periods
time-bar
carriage of passengers
recovery of passengers claims
przedawnienie
umowa przewozu osób
dochodzenie roszczeń pasażerskich
Opis:
Contract of carriage of persons is currently governed by European Union, national and international law. European Union regulations related thereto apply to both national and international carriage operations. The article analyses the problems related to the determination the statute of limitations for passenger claims resulting from the European Union regulations. With the exception of the Regulations No. 1371/2007 and 392/2009, these legal acts do not provide for the statute of limitations. This raises the question of which provisions should then be applied. The aim of the article is to resolve this issue in relation to both domestic and international carriage.
Umowa przewozu osób jest obecnie normowana aktami prawa unijnego, krajowego i międzynarodowego. Przepisy unijne stosuje się zarówno do przewozów krajowych, jak i międzynarodowych. Artykuł poświęcony jest problemom związanym z ustaleniem terminów przedawnienia roszczeń przysługujących pasażerom, wynikających z rozporządzeń unijnych. Rozporządzenia te, z wyjątkiem rozporządzeń nr 1371/2007 i 392/2009, nie zawierają przepisów dotyczących przedawnienia roszczeń. Powstaje zatem problem, jakie przepisy należy wówczas stosować. Celem artykułu jest rozstrzygnięcie tej kwestii zarówno w odniesieniu do przewozów krajowych, jak i międzynarodowych.
Źródło:
Problemy Transportu i Logistyki; 2018, 43, 3; 131-138
1644-275X
2353-3005
Pojawia się w:
Problemy Transportu i Logistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyrektywa odszkodowawcza 2014/104/UE – przegląd niektórych rozwiązań
Damages Directive 2014/104/EU – a review of selected rules
Autorzy:
Piszcz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508524.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
dyrektywa odszkodowawcza 2014/104/UE
dochodzenie roszczeń odszkodowawczych
naruszenie prawa konkurencji
ujawnianie dowodów
skutek rozstrzygnięć krajowych
przedawnienie
odpowiedzialność solidarna
Damages Directive 2014/104/EU
actions for damages
infringements of the competition law provisions
disclosure of evidence
effect of national decisions
limitation
joint and several liability
Opis:
Artykuł prezentuje wybrane postanowienia Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/104/UE z 26 listopada 2014 r. w sprawie niektórych przepisów regulujących dochodzenie roszczeń odszkodowawczych z tytułu naruszenia prawa konkurencji państw członkowskich i Unii Europejskiej, objęte przepisami prawa krajowego. Autorka podejmuje próbę dokonania zwięzłego opisu przepisów dyrektywy odszkodowawczej dotyczących ujawniania dowodów, skutku rozstrzygnięć krajowych, terminów przedawnienia i odpowiedzialności solidarnej. Jednocześnie wskazuje na pewne wady przyjętych rozwiązań i trudności, jakie może napotkać polski ustawodawca w toku transpozycji dyrektywy do polskiego systemu prawnego.
The article presents selected provisions of Directive 2014/104/EU of the European Parliament and of the Council of 26 November 2014 on certain rules governing actions for damages under national law for infringements of the competition law provisions of the Member States and of the European Union. The paper provides an outline of provisions on the disclosure of evidence, effect of national decisions, limitation periods as well as joint and several liability. Indicated are also some of the drawbacks of the adopted solutions as well as difficulties which the national legislature may face when transposing the Directive into the Polish legal order.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2015, 4, 4; 75-89
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Związanie sądu ostatecznym rozstrzygnięciem Prezesa UOKiK, SOKiK lub Sądu Apelacyjnego oraz konsekwencje tego rozwiązania dla publicznego i prywatnego egzekwowania prawa konkurencji
The binding effect of final decisions by the President of the Office for Competition and Consumer Protection, the Court for Competition and Consumer Protection and the Court of Appeal, and its consequences for public and private competition law enforcement
Autorzy:
Kaczyńska, Teresa
Lenart, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507872.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
dyrektywa odszkodowawcza 2014/104/UE
dochodzenie roszczeń odszkodowawczych
naruszenie prawa konkurencji
skutek rozstrzygnięć krajowych
związanie ostatecznym rozstrzygnięciem
współuczestnictwo procesowe
przedawnienie
private enforcement directive 2014/104/EU
private enforcement
antitrust infringement
effect of national competition authorities’ decisions
binding effect of final decisions
joint participation in civil proceedings
statutory limitation period
Opis:
This article analyses the issues linked to the binding effect of national competition authorities’ and appeal courts’ final decisions on civil courts, introduced by Directive 2014/104/EU of the European Parliament and of the Council of 26 November 2014 on certain rules governing actions for damages under national law for infringements of the competition law provisions of the Member States and of the European Union (the Directive ), which requires implementation into the Polish legal system. Although in principle the adoption of this solution should contribute to an increase in the effectiveness of private competition law enforcement, its shape and scope might be problematic to a certain extent. Therefore, in this article the authors consider the scope of the binding force of the President of the OCCP’s final decisions and analyse in detail the impact of the nature of joint participation in civil proceedings in competition law cases on the possibility and effectiveness of private competition law enforcement, in particular in terms of legal certainty. In addition, the authors indicate substantial risks which may arise in this context. These considerations expressly demonstrate the existence of a conflict between several general rules underlying the Directive. The article concludes with the de lege ferenda proposals regarding the Polish provisions which would implement the Directive.
Celem niniejszego artykułu jest analiza problematyki związanej z instytucją związania sądów cywilnych ostatecznymi rozstrzygnięciami krajowych organów ochrony konkurencji lub sądów odwoławczych, wprowadzonej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/104/UE z 26 listopada 2014 r. w sprawie naruszenia niektórych przepisów regulujących dochodzenie roszczeń odszkodowawczych z tytułu naruszenia prawa konkurencji państw członkowskich i Unii Europejskiej, objęte przepisami prawa krajowego i wymagającej implementacji do polskiego porządku prawnego. O ile co do zasady przyjęcie tego rozwiązania powinno przyczynić się do zwiększenia skuteczności dochodzenia roszczeń prywatnoprawnych z tytułu naruszeń prawa konkurencji, o tyle kształt i zakres regulacji implementowanej do krajowego porządku prawnego mogą być w pewnych aspektach problematyczne. W niniejszym artykule autorki przedstawiają rozważania dotyczące zakresu związania ostateczną decyzją Prezesa UOKiK oraz szczegółowo analizują wpływ charakteru współuczestnictwa procesowego na możliwość i skuteczność dochodzenia roszczeń prywatnoprawnych, zwłaszcza w kontekście zasady pewności prawa oraz wskazują na istotne rodzaje ryzyka, które mogą się z tym wiązać. Rozważania te wyraźnie dowodzą istnienia konfliktu kilku zasad generalnych, leżących u podstaw dyrektywy. W podsumowaniu niniejszego artykułu autorki prezentują wnioski i postulaty de lege ferenda dotyczące polskich przepisów implementujących dyrektywę.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2016, 5, 5; 58-80
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies