Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "naruszenie prawa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Obliczanie terminu przedawnienia dla roszczeń o naprawienie szkody antymonopolowej. Glosa do wyroku Sądu Okręgowego z 9 lipca 2021 r., X GC 114/20
    Autorzy:
    Kohutek, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2216115.pdf
    Data publikacji:
    2022-01-10
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    szkoda antymonopolowa
    przedawnienie
    naruszenie prawa konkurencji
    decyzja Prezesa UOKiK
    prywatne wdrażanie prawa konkurencji (private enforcement)
    Opis:
    Przedmiotem niniejszej glosy jest ocena stanowiska zajętego przez Sąd Okręgowy w Warszawie w wyroku z dnia 9 lipca 2021 r. (X GC 114/20). W orzeczeniu tym sąd oddalił roszczenie powódki o naprawienie (poprzez zasądzenie na jej rzecz stosownego odszkodowania) szkody wyrządzonej jej wskutek naruszenia prawa konkurencji (przez pozwaną). Glosa w dużej mierze krytycznie odnosi się do argumentacji sądu, skupiając się na zagadnieniach dotyczących przedawnienia wspomnianego roszczenia (zatem przede wszystkim interpretacji art. 4421 § 1 k.c.). Warto podkreślić, że w ocenianej sprawie bezspornym był fakt samego dopuszczenia się (przez pozwaną) wspomnianego naruszenia (gdyż stwierdzone ono zostało w decyzji Prezesa UOKiK).
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2022, 11, 1; 99-104
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przedawnienie roszczeń odszkodowawczych z tytułu szkody wyrządzonej naruszeniem krajowego i unijnego prawa konkurencji
    Autorzy:
    Mackiewicz, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2206929.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    private enforcement
    przedawnienie
    efektywność/skuteczność prawa Unii Europejskiej
    odpowiedzialność odszkodowawcza
    czyn ciągły
    naruszenie prawa konkurencji
    Opis:
    Celem wprowadzenia ustawy z dnia 21 kwietnia 2017 r. o roszczeniach o naprawienie szkody wyrządzonej przez naruszenie prawa konkurencji1 (ustawa o roszczeniach) było umożliwienie przedsiębiorcom skutecznego dochodzenia roszczeń odszkodowawczych od sprawców naruszenia prawa konkurencji. Przedawnienie tego typu roszczeń deliktowych uregulowano w sposób kompleksowy, zabezpieczający interesy poszkodowanych w art. 9 ustawy o roszczeniach. Wydłużony do 5 lat termin przedawnienia, wraz z korzystnymi dla poszkodowanych warunkami rozpoczęcia jego biegu i zawieszenia, dotyczy jednak tylko roszczeń o naprawienie szkody wywodzonych z naruszenia prawa konkurencji, które powstało po jej wejściu w życie (27 czerwca 2017 r.). W przypadku roszczeń wywodzonych z naruszenia prawa konkurencji, które nastąpiło przed wejściem w życie ustawy o roszczeniach, zastosowanie ma reguła przejściowa i krótszy – 3-letni termin przedawnienia. Wnikliwa lektura reguły przejściowej na tle stanów faktycznych spraw, w których szkoda wywodzona jest z naruszenia prawa konkurencji, ujawnia istotne problemy co do wykładni przesłanek początku biegu terminu przedawnienia. Naruszenie prawa konkurencji nie stanowi „typowego deliktu”. Zwykle mamy do czynienia z czynem ciągłym, którego skutki są rozciągnięte w czasie. Poziom skomplikowania relacji handlowych między uczestnikami zakazanych zachowań, potajemny charakter takich czynów i wynikające z tego trudności w identyfikacji bezpośrednich sprawców szkody oraz pozyskania materiału dowodowego, sprawiają, że wykładnia przesłanek warunkujących początek biegu przedawnienia oparta o wąskie ich rozumienie na gruncie prawa krajowego, uniemożliwia, a co najmniej poważnie utrudnia dochodzenie tego typu roszczeń. Niniejsze opracowanie ma na celu przedstawienie wątpliwości interpretacyjnych, ale i możliwości takiej wykładni przesłanek początku biegu terminu przedawnienia, która będzie zgodna z zasadą skuteczności i równoważności prawa unijnego. Nadto, w przypadku roszczeń opartych o naruszenie wyłącznie krajowego prawa konkurencji, proponowana wykładnia stanowić będzie zachętę do faktycznego korzystania z instytucji private enforcement, przy jednoczesnym zachowaniu podstawowej funkcji instytucji przedawnienia – pewności prawa (stabilizacji porządku prawnego).
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2021, 10, 4; 57-72
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dyrektywa odszkodowawcza 2014/104/UE – przegląd niektórych rozwiązań
    Damages Directive 2014/104/EU – a review of selected rules
    Autorzy:
    Piszcz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508524.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    dyrektywa odszkodowawcza 2014/104/UE
    dochodzenie roszczeń odszkodowawczych
    naruszenie prawa konkurencji
    ujawnianie dowodów
    skutek rozstrzygnięć krajowych
    przedawnienie
    odpowiedzialność solidarna
    Damages Directive 2014/104/EU
    actions for damages
    infringements of the competition law provisions
    disclosure of evidence
    effect of national decisions
    limitation
    joint and several liability
    Opis:
    Artykuł prezentuje wybrane postanowienia Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/104/UE z 26 listopada 2014 r. w sprawie niektórych przepisów regulujących dochodzenie roszczeń odszkodowawczych z tytułu naruszenia prawa konkurencji państw członkowskich i Unii Europejskiej, objęte przepisami prawa krajowego. Autorka podejmuje próbę dokonania zwięzłego opisu przepisów dyrektywy odszkodowawczej dotyczących ujawniania dowodów, skutku rozstrzygnięć krajowych, terminów przedawnienia i odpowiedzialności solidarnej. Jednocześnie wskazuje na pewne wady przyjętych rozwiązań i trudności, jakie może napotkać polski ustawodawca w toku transpozycji dyrektywy do polskiego systemu prawnego.
    The article presents selected provisions of Directive 2014/104/EU of the European Parliament and of the Council of 26 November 2014 on certain rules governing actions for damages under national law for infringements of the competition law provisions of the Member States and of the European Union. The paper provides an outline of provisions on the disclosure of evidence, effect of national decisions, limitation periods as well as joint and several liability. Indicated are also some of the drawbacks of the adopted solutions as well as difficulties which the national legislature may face when transposing the Directive into the Polish legal order.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2015, 4, 4; 75-89
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Związanie sądu ostatecznym rozstrzygnięciem Prezesa UOKiK, SOKiK lub Sądu Apelacyjnego oraz konsekwencje tego rozwiązania dla publicznego i prywatnego egzekwowania prawa konkurencji
    The binding effect of final decisions by the President of the Office for Competition and Consumer Protection, the Court for Competition and Consumer Protection and the Court of Appeal, and its consequences for public and private competition law enforcement
    Autorzy:
    Kaczyńska, Teresa
    Lenart, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507872.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    dyrektywa odszkodowawcza 2014/104/UE
    dochodzenie roszczeń odszkodowawczych
    naruszenie prawa konkurencji
    skutek rozstrzygnięć krajowych
    związanie ostatecznym rozstrzygnięciem
    współuczestnictwo procesowe
    przedawnienie
    private enforcement directive 2014/104/EU
    private enforcement
    antitrust infringement
    effect of national competition authorities’ decisions
    binding effect of final decisions
    joint participation in civil proceedings
    statutory limitation period
    Opis:
    This article analyses the issues linked to the binding effect of national competition authorities’ and appeal courts’ final decisions on civil courts, introduced by Directive 2014/104/EU of the European Parliament and of the Council of 26 November 2014 on certain rules governing actions for damages under national law for infringements of the competition law provisions of the Member States and of the European Union (the Directive ), which requires implementation into the Polish legal system. Although in principle the adoption of this solution should contribute to an increase in the effectiveness of private competition law enforcement, its shape and scope might be problematic to a certain extent. Therefore, in this article the authors consider the scope of the binding force of the President of the OCCP’s final decisions and analyse in detail the impact of the nature of joint participation in civil proceedings in competition law cases on the possibility and effectiveness of private competition law enforcement, in particular in terms of legal certainty. In addition, the authors indicate substantial risks which may arise in this context. These considerations expressly demonstrate the existence of a conflict between several general rules underlying the Directive. The article concludes with the de lege ferenda proposals regarding the Polish provisions which would implement the Directive.
    Celem niniejszego artykułu jest analiza problematyki związanej z instytucją związania sądów cywilnych ostatecznymi rozstrzygnięciami krajowych organów ochrony konkurencji lub sądów odwoławczych, wprowadzonej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/104/UE z 26 listopada 2014 r. w sprawie naruszenia niektórych przepisów regulujących dochodzenie roszczeń odszkodowawczych z tytułu naruszenia prawa konkurencji państw członkowskich i Unii Europejskiej, objęte przepisami prawa krajowego i wymagającej implementacji do polskiego porządku prawnego. O ile co do zasady przyjęcie tego rozwiązania powinno przyczynić się do zwiększenia skuteczności dochodzenia roszczeń prywatnoprawnych z tytułu naruszeń prawa konkurencji, o tyle kształt i zakres regulacji implementowanej do krajowego porządku prawnego mogą być w pewnych aspektach problematyczne. W niniejszym artykule autorki przedstawiają rozważania dotyczące zakresu związania ostateczną decyzją Prezesa UOKiK oraz szczegółowo analizują wpływ charakteru współuczestnictwa procesowego na możliwość i skuteczność dochodzenia roszczeń prywatnoprawnych, zwłaszcza w kontekście zasady pewności prawa oraz wskazują na istotne rodzaje ryzyka, które mogą się z tym wiązać. Rozważania te wyraźnie dowodzą istnienia konfliktu kilku zasad generalnych, leżących u podstaw dyrektywy. W podsumowaniu niniejszego artykułu autorki prezentują wnioski i postulaty de lege ferenda dotyczące polskich przepisów implementujących dyrektywę.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2016, 5, 5; 58-80
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies