Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "total protein content" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Czynniki wpływające na zawartość i plon białka w bulwach ziemniaka
    Factors affecting the protein content and protein yield in potato tubers
    Autorzy:
    Wierzbicka, Anna
    Trawczyński, Cezary
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2198426.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-31
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    nawożenie azotem
    plon białka
    zawartość białka ogółem
    ziemniak
    nitrogen fertilization
    potato
    protein yield
    total protein content
    Opis:
    Celem badań była ocena zmian w zawartości białka ogółem (i jego plonu) w bulwach ziemniaka w zależności od nawożenia azotem, odmiany, warunków pogodowych oraz zawartości suchej masy i skrobi w bulwach. Nawożenie azotem istotnie podwyższało zarówno zawartość jak i plon białka. W zakresie dawek azotu zalecanych w uprawie ziemniaka (100–140 kg∙ha-1) zawartość białka kształtowała się w granicach 1,85–1,95; 1,72–1,80; 1,61–1,68 odpowiednio dla odmian wczesnych, średnio wczesnych i późniejszych oraz skrobiowych. Plon białka zależał przede wszystkim od plonu suchej masy bulw. Największy plon białka (powyżej 900 kg∙ha-1) osiągnięty został przez odmianę jadalną Marlen i dwie skrobiowe: Kuras i Pokusa. Stwierdzono istotną odwrotnie proporcjonalną zależność liniową miedzy zawartością: białka i skrobi, białka i suchej masy oraz wprost proporcjonalną zależność między plonem białka a plonem suchej masy bulw. Okres wegetacji o dużej ilości opadów (2010) zmniejszał zawartość białka ogółem w porównaniu do okresów bardziej suchych (lata 2006, 2008).
    The aim of this study was to assess changes in total protein content and its yield in potato tubers, depending on nitrogen fertilization, variety, weather conditions, the dry matter and starch content in tubers. Nitrogen fertilization significantly caused significant increase of the protein content and yield. In the range of recommended doses of nitrogen in potato (100–140 kg∙ha-1) protein content was 1,85–1,95;1,72–1,80;1,61–1,68, respectively for early, medium early and late as well as starch varieties. Protein yield depended mainly on the dry matter yield of the tubers. The highest protein yield (over 900 kg∙ha-1) was achieved by edible cultivar Marlen and two starch cultivars Kuras and Pokusa. We detected a significant negative linear relationship between: protein content and starch content, protein content and dry matter content and a positive correlation between protein yield and dry matter yield of the tubers. Growing season with large amounts of rainfall (2010) reduced the total protein content in comparison with the more arid periods (2006, 2008).
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2012, 266; 181-190
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Evaluation of spring triticale, faba bean and their mixtures cultivated as forecrops for winter wheat
    Ocena wartości przedplonowej pszenżyta jarego, bobiku i ich mieszanek dla pszenicy ozimej
    Autorzy:
    Buraczynska, D.
    Ceglarek, F.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/46806.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    biomass
    forecrop
    grain yield
    protein yield
    total protein yield
    yield component
    winter wheat
    wheat
    triticale
    spring triticale
    faba bean
    plant cultivation
    total protein content
    Opis:
    In an experiment carried out in the years 2004-2007 at the Agriculture Research Station Zawady (52o20’ N; 22o30’ E) owned by the Podlasie Academy in Siedlce the forecrop value was evaluated for winter wheat of post-harvest residues alone or in combination with straw, of spring wheat, faba bean and spring wheat-faba bean mixtures. Post-harvest residue and straw biomass as well as total nitrogen, phosphorus and potassium accumulations were assessed. Spring triticale produced more post-harvest residues and straw than faba bean. Spring triticale-faba bean mixtures in turn produced intermediate amounts of post-harvest residues and straw compared with the plants in question cultivated in pure stand. Spring triticale biomass was poorer in nitrogen and potassium than faba bean and spring triticale-faba bean mixtures. Winter wheat cultivation following faba bean and mixtures of spring triticale and faba bean significantly increased grain yield and total protein yield, compared with winter wheat cultivation after spring triticale. Soil quality increased as faba bean share in the mixture increased. Straw added to forecrop post-harvest residues significantly increased grain yield, number of ears per 1 m2 and total protein content and yield.
    W doświadczeniu zrealizowanym w latach 2004-2007 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady (52o20’ N; 22o30’ E), należącej do Akademii Podlaskiej w Siedlcach, badano wartość przedplonową dla pszenicy ozimej resztek pożniwnych oraz resztek pożniwnych łącznie ze słomą następujących roślin: pszenżyta jarego, bobiku i mie-szanek pszenżyta jarego z bobikiem. Określono masę resztek pożniwnych i słomy, nagro-madzenie azotu ogółem, fosforu i potasu. Pszenżyto jare wytworzyło więcej resztek poż-niwnych i słomy niż bobik. Mieszanki pszenżyta jarego z bobikiem pozostawiły pośrednią masę resztek pożniwnych i słomy między ich komponentami w czystym siewie. Masa organiczna pszenżyta jarego była mniej zasobna w azot i potas niż masa bobiku i mie-szanek pszenżyta jarego z bobikiem. Uprawa pszenicy ozimej w stanowisku po bobiku i mieszankach pszenżyta jarego z bobikiem istotnie zwiększała plon ziarna i plon białka ogólnego w porównaniu z uprawą w stanowisku po pszenżycie jarym. Jakość stanowiska poprawiała się wraz ze wzrostem udziału bobiku w mieszance. Dodatek słomy do resztek pożniwnych przedplonu powodował istotny wzrost plonu ziarna, liczby kłosów na 1 m2 oraz zawartości i plonu białka ogólnego.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2008, 07, 4
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dry matter and protein yield in mixtures of pea with oat rown for green forage
    Plon suchej masy i białka mieszanek grochu siewnego z owsem uprawianych na zieloną masę
    Autorzy:
    Płaza, Anna
    Gąsiorowska, Barbara
    Cybulska, Anna
    Rzążewska, Emilia
    Górski, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2223270.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    proportion of components in mixture
    time of harvesting
    yield
    total protein content
    protein yield
    pea developmental stage
    faza rozwojowa grochu
    plon
    plon białka
    udział komponentów w mieszance
    zawartość białka ogólnego
    termin zbioru
    Opis:
    Background. Legume-cereal mixtures grown for green forage are a valuable source of high protein feed for ruminants. This paper presents the results of a study from 2009-2011 aimed at determining the effect of the proportion of components in a mixture and the time of harvest on dry matter yield as well as on the content and yield of total protein of field pea mixtures with oat grown for green forage. Material and methods. Two factors were considered in the experiment: (I) the proportion of components in the mixture: field pea ‒ pure sowing 100%, oat ‒ pure sowing 100%, field pea 75% + oat 25%, field pea 50% + oat 50%, field pea 25% + oat 75% and (II) the time of harvesting: field pea flowering stage, field pea flat green pod stage. During harvesting the mixtures, the yield was determined and mean fresh matter samples were taken from each plot for chemical analyses. In the collected plant material, the content of dry matter and total protein was determined. Results. The dry matter yield, the content and yield of total protein of field pea and oat mixtures were significantly differentiated by the weather conditions, experimental factors and their interaction. The highest yields of dry matter and total protein were obtained from the pea and oat mixture with the proportion of components 50% + 50% harvested at the field pea flat green pod stage. Conclusion. Field pea grown in pure sowing harvested at the flowering stage was characterized by the highest total protein content. The field pea and oat mixtures contained less total protein. Among them, the mixture of field pea with oats with the proportion of components 75% + 25% was characterized by the highest content of total protein.
    Mieszanki bobowato-zbożowe uprawiane na zieloną masę są cennym źródłem paszy bogatej w białko dla zwierząt przeżuwających. W pracy przedstawiono wyniki badań z lat 2009-2011 mające na celu określenie wpływu udziału komponentów w mieszance i terminu zbioru na plon suchej masy oraz zawartość i plon białka ogólnego mieszanek grochu siewnego z owsem uprawianych na zieloną masę. W doświadczeniu uwzględniono dwa czynniki: (I) udział komponentów w mieszance: groch siewny ‒ siew czysty 100%, owies-siew czysty 100%, groch siewny 75% + owies 25%, groch siewny 50% + owies 50%, groch siewny 25% + owies 75% oraz (II) termin zbioru: faza kwitnienia grochu siewnego, faza płaskiego zielonego strąka grochu siewnego. Podczas zbioru mieszanek określono plon oraz z każdego poletka pobrano średnie próby świeżej masy w celu wykonania analiz chemicznych. W pobranym materiale roślinnym oznaczono zawartość suchej masy i białka ogólnego. Plon suchej masy, zawartość i plon białka ogólnego mieszanek grochu siewnego z owsem były istotnie różnicowane przez warunki pogodowe, czynniki doświadczenia i ich współdziałanie. Największy plon suchej masy i białka ogólnego otrzymano z mieszanki grochu siewnego z owsem o udziale komponentów 50% + 50% zebranej w fazie płaskiego zielonego strąka grochu siewnego. Groch siewny uprawiany w siewie czystym zebrany w fazie kwitnienia charakteryzował się najwyższą zawartością białka ogólnego. Mieszanki grochu siewnego z owsem zawierały mniej tego składnika. Spośród nich najwyższą zawartością białka ogólnego wyróżniała się mieszanka grochu siewnego z owsem o udziale komponentów 75% + 25%.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2018, 17, 1; 3-11
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies