Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "collective rights" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
How to Define Property Rights? A Social Documentation of the Privatization of Collective Ownership
Autorzy:
Xiaoye, Zhe
Yingying, Chen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929553.pdf
Data publikacji:
2009-09-29
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
privatization
collective ownership
distribution of wealth
property rights
Opis:
Since rural China began to implement economic structural reforms in the late 1970s, township and village collective enterprises (TVEs) have attained significant expansion for a long time. They have became not only sections with most rapid economic development, but also experimental sites for the rural reconstruction of “common prosperity.” However, since the mid-1990s, TVEs have been experiencing a property rights transformation of rapid privatization. One of the noteworthy social consequences of this transformation is how the redefinition of property rights may lead to new differentiation and distribution of wealth and resources, in whose hands will wealth concentrate, and whether the concentration process will lead to new inequalities. Exploring the social process of property rights definition can help our understanding and analysis of these questions. Moreover, empirical materials concerning this process are complete and abundant, furnishing the sufficient conditions for new examinations and summaries on their basis.
Źródło:
Polish Sociological Review; 2009, 167, 3; 351-372
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie prawo autorskie po dwudziestu latach obowiązywania ustawy z 4 lutego 1994 r.
Polish copyright 20 years after the adoption of the Act on Copyright and Neighbouring Rights of 4 February 1994
Autorzy:
Błeszyński, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693618.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Act on Copyright and Neighbouring Rights of 4 February 1994
Act on Copyright and Neighbouring Rights of 1926
author’s moral rights
protection following the author’s death
property rights
collective management of copyright
collecting societies
ustawa o prawie autorskim z 1926
ustawa o prawie autorski z 4 lutego 1994
autorskie prawa osobiste
ochrona post mortem auctoris
autorskie prawa majątkowe
zbiorowe zarządzanie prawami autorskimi
organizacja zbiorowego zarządzania
Opis:
The Act on Copyright and Neighbouring Rights of 4 February 1994 had been drafted in a new regime, shortly after the first steps in the political and economic transformation and the day before Poland joined the European Union. All this determined the necessity to adjust the law on copyright to the requirements of the new regime and to the EU standards. The characteristic feature of this Act is a frequent and ample reference to Polish rich tradition of wide interpretation of authors’ protection present in the Act on Copyright and Neighbouring Rights of 1926. This reference was made first and foremost to the interpretation of the subject of copyright protection and the essence of copyright law which includes authors’ moral rights, unlimited in time, universal, non-transferable and executed by author’s heirs after his death. Authors’ rights also encompass property rights originating from the fact of a creation of a work. The Act regards copyright economic rights as a reflection of ownership, while at the same time the author may enjoy these rights within all known as well as future fields of exploitation, erga omnes, taking into account the consequences of the intangible character of the work. These rights include the exclusivity regarding the use and disposal of a work by any means, unless the Act provides for a limitation with regard to the allowed use. The protection is also limited in time: originally it used to be 50 years following the author’s death, being extended to 70 years nowadays. An important feature of this new regulation is exclusion of the unlimited disposal of a copyright economic right. In specified cases, the author is vested with a non-transferable right to remuneration andcompulsory intermediation of society for collective management of copyright or related rights. Regulating collective management of copyright is a novum of the Act, especially in creating a system of approval with regard to the tariffs used by collective management societies for collection of remunerations and for appointment of the Copyright Commission – a body approving tariffs presented by collective management societies. A characteristic feature of the Act is provision of widely understood liability for an infringement of a copyright, both moral and economic, by civil and criminal means. The Act has been amended many times. And yet, notwithstanding the merit of the extensive works on the first original text as well as the major works on the act during the first period of its existence, as of 2003 the legislative process has brought up subsequent novelties to the existing law, including the last one made in 2010, which in consequence raises objections as to the proportionality, legislative correctness and social justice, in particular with regard to proper protection of the rights of authors and artists, being a weaker party to a market contract. Recent drafts of amendments also raise major objections with regard to maintaining the necessary balance, as well as with regard to legislative correctness. Its reflection can be seen in a defective regulation of audiovisual works, defects and gaps in regulations on the Copyright Commission, in the system of approval of tariffs and, in particular, the specific rules on levies compensating consequences of copying for own private use. Major objections also arise with regard to the recently published draft proposal of changes, covering in particular orphan works. Particularly severe is avoidance, in the course of the legislative works, of controversial issues between organisations of users and authors or artists, within the fields requiring regulations for some time now, such as issues related to the audiovisual remunerations and reemission.
Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r. powstała w nowych warunkach ustrojowych, krótko po pierwszym okresie transformacji gospodarczo-politycznej oraz w przeddzień przystąpienia przez Polskę do Unii Europejskiej. Przesądzało to konieczność jej dostosowania do nowych założeń ustrojowych oraz do standardów unijnych Cechą charakterystyczną tej ustawy jest nawiązanie do bogatej polskiej tradycji szeroko ujętej ochrony autorskiej przyjętej na gruncie międzywojennej ustawy o prawie autorskim z 1926 r. Nawiązanie to odnosiło się przede wszystkim do ujęcia przedmiotu ochrony autorskiej oraz treści prawa autorskiego. Obejmuje ono autorskie prawa osobiste, nieograniczone w czasie, ujęte jako uniwersalne i niezbywalne oraz realizowane, po śmierci twórcy, przez jego bliskich. Na prawo autorskie składają się również autorskie prawa majątkowe, powstające w następstwie faktu stworzenia utworu. Prawa majątkowe ujęte zostały w nawiązaniu do treści prawa własności i służą twórcy na wszystkich znanych i powstałych w przyszłości polach eksploatacji, ujęte erga omnes, z uwzględnieniem konsekwencji niematerialnego charakteru utworu. Obejmują one wyłączność korzystania i rozporządzania utworem wszelkimi sposobami, o ile ustawa nie wprowadziła ograniczeń na rzecz dozwolonego użytku. Ochrona ta ma charakter czasowy; początkowo trwała 50 lat post mortem auctoris, obecnie – 70 lat. Cechą nowej regulacji jest wyłączenie pełnej rozporządzalności autorskimi prawami majątkowymi. W określonych przypadkach twórcy służy niezbywalne prawo do wynagrodzenia oraz przymusowe pośrednictwo organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub pokrewnymi. Novum jest uregulowanie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, w tym przyjęcie systemu zatwierdzania tabel wynagrodzeń dochodzonych przez organizację zbiorowego zarządzania (OZZ) w ramach zbiorowego zarządzania, a także powołanie Komisji Prawa Autorskiego z zadaniem zatwierdzania tabel wynagrodzeń przedkładanych przez OZZ. Znamienną cechą ustawy jest wprowadzenie szeroko ujętej odpowiedzialności za naruszenie praw autorskich, zarówno osobistych, jak i majątkowych, środkami cywilnymi i karnymi. Ustawa była wielokrotnie nowelizowana. W odróżnieniu jednak od gruntownych prac nad tekstem pierwotnym i szeroko zakrojonymi pracami nad ustawą w pierwszym okresie jej obowiązywania, poczynając od roku 2003, proces legislacyjny, którego efektem były kolejne nowelizacje, w tym ostatnia z 2010, nasuwa szereg zastrzeżeń co do zachowania proporcjonalności, legislacyjnej poprawności i społecznej sprawiedliwości, zwłaszcza w należytym zabezpieczeniu praw twórców i artystów, jako strony słabszej na rynku autorskim. Również ostatnie projekty zmian uzasadniają poważne zastrzeżenia, co do zachowania niezbędnej równowagi, jak również co do legislacyjnej poprawności. Znajduje to wyraz w wadliwej regulacji problematyki audiowizualnej, błędów i luk w regulacji dotyczącej działania Komisji Prawa Autorskiego, systemu zatwierdzania tabel wynagrodzeń, a w szczególności zasad szczególnych dotyczących opłat rekompensujących skutki kopiowania utworów w ramach własnego użytku osobistego. Istotne zastrzeżenia budzą ostatnio opublikowane propozycje zmian, w szczególności dotyczące dzieł tzw. osieroconych. Szczególnie dotkliwe jest niepodejmowania w pracach legislacyjnych zagadnień spornych pomiędzy organizacjami użytkowników i twórców oraz artystów z obszarów od wielu lat wymagających regulacji, takich jak problematyka tantiem audiowizualnych oraz reemisji.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2015, 77, 2; 5-25
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem bezpieczeństwa Ukrainy: w poszukiwaniu rozwiązania
Autorzy:
Petyur, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053985.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ukraine
security
small power
collective security
diplomacy
democratic reforms
market economy
property rights
Ukraina
bezpieczeństwo
mała siła
bezpieczeństwo zbiorowe
dyplomacja
reformy demokratyczne
gospodarka rynkowa
prawa własności
Украина
безопасность
малое государство
коллективная безопасность
дипломатия
демократические реформы
рыночная экономика
права собственности
Opis:
Independent Ukraine will soon turn 30, but the country in the heart of Europe cannot boast a predictable and stable security position. The conflict with Russia after the regime change in 2014 proved, that a prolonged conventional war in Europe is still a probability.In order to install a durable peace, the all-European security arrangement shall have no low-profile security positions of those European countries, which do not enjoy membership in military unions. The Cold-war legacy of perception of security as a divisible notion is a contradiction to the idea of security for Europe. As long as there are divergences in the level of security, there would be a temptation to test the opponent’s readiness and strength on the territory of a weaker country. This is what happened in Georgia in 2008 and has been happening in Ukraine since 2014.In search for a solution, a special attention shall be paid to the issues of status and perception of security. For a small power, which is not a member of a military bloc, it is existential to follow an approach of collective security, not collective defence. Perception of security as indivisible supposes prioritising intensive engagement of the UN and the OSCE.Ukraine as a small power shall also enhance its security position through implementation of decent democratic procedures and true market reforms. These measures have a potential to create global economic linkages through integration of Ukraine’s economy to the global capitalist system not as a supplier of raw materials, but on parity basis.
Niepodległa Ukraina wkrótce skończy 30 lat, ale kraj w sercu Europy nie może pochwalić się przewidywalną pozycją bezpieczeństwa. Konflikt z Rosją po zmianie reżimu w 2014 roku pokazał, że przedłużająca się wojna konwencjonalna w Europie wciąż jest prawdopodobna.W celu ustanowienia trwałego pokoju ogólnoeuropejskie porozumienie w sprawie bezpieczeństwa nie powinno zajmować mało widocznych stanowisk w zakresie bezpieczeństwa tych krajów europejskich, które nie należą do związków wojskowych. Zimnowojenne dziedzictwo postrzegania bezpieczeństwa jako pojęcia podzielnego jest zaprzeczeniem idei bezpieczeństwa dla Europy. Dopóki istnieją rozbieżności w poziomie bezpieczeństwa, istniałaby pokusa, by sprawdzić gotowość i siłę przeciwnika na terytorium słabszego kraju. Tak stało się w Gruzji w 2008 roku, a na Ukrainie od 2014 roku.W poszukiwaniu rozwiązania szczególną uwagę należy zwrócić na kwestie statusu i postrzegania bezpieczeństwa. Dla małego mocarstwa, które nie jest członkiem bloku wojskowego, egzystencjalne jest podążanie za podejściem do zbiorowego bezpieczeństwa, a nie zbiorowej obrony. Postrzeganie bezpieczeństwa jako niepodzielnego zakłada priorytetowe traktowanie intensywnego zaangażowania ONZ i OBWE.Ukraina jako małe mocarstwo wzmocni także swoją pozycję bezpieczeństwa poprzez wdrażanie przyzwoitych procedur demokratycznych i prawdziwe reformy rynkowe. Środki te mogą potencjalnie stworzyć globalne powiązania gospodarcze poprzez integrację gospodarki Ukrainy z globalnym systemem kapitalistycznym nie jako dostawca surowców, ale na zasadzie parytetu.
Независимой Украине скоро исполнится 30 лет, но страна в сердце Европы не может похвастаться предсказуемой позицией в области безопасности. Конфликт с Россией после смены режима в 2014 году доказал, что продолжительная обычная война в Европе все еще остается вероятностью.Для установления прочного мира общеевропейская система безопасности не должна допускать, чтобы те европейские страны, которые не имеют членства в военных союзах, имели низкий уровень безопасности. Наследие холодной войны в восприятии безопасности как понятия делимого противоречит самой идее общеевропейской безопасности. Покуда существуют различия в уровнях безопасности отдельных стран, будет соблазн проверить готовность и силу противника на территории более слабой страны. Что, собственно, и произошло в Грузии в 2008 году и происходит в Украине с 2014 года.В поисках решения проблемы особое внимание нужно уделить вопросам статуса и восприятия безопасности. Для малого государства, которое не является членом военного блока, необходимо придерживаться подхода коллективной безопасности, а не коллективной обороны. Восприятие безопасности как неделимой предполагает приоритетность интенсивного задействования механизмов ООН и ОБСЕ.Украина как малое государство также должна укрепить свои позиции в области безопасности путем осуществления надлежащих демократических процедур и реальных рыночных реформ. Эти меры могут создать глобальные экономические связи путем интеграции экономики Украины в глобальную капиталистическую систему не как поставщика сырья, а на паритетной основе.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 2; 115-125
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies