Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "procedura ustawodawcza" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Public Hearing as a Part of the Legislative Procedure in the Senate
    Wysłuchanie publiczne jako element procedury ustawodawczej w Senacie
    Autorzy:
    Chrzanowski, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096001.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    public hearing
    Senate
    legislative procedure
    social participation
    Polska
    wysłuchanie publiczne
    Senat
    procedura ustawodawcza
    partycypacja społeczna
    Polska
    Opis:
    The article presents issues relating to public hearing as a social instrument influencing the legislative procedure in the Senate. This institution is in line with the constitutional assumptions relating to the principles of a democratic state ruled by law, national sovereignty, social dialogue and the right to be informed about the activities of public authorities. The conducted research begins with an analysis of the legal regulations concerning public hearing. Practice shows that, unfortunately, its potential is not properly used, because this tool of social participation is used extremely rarely. The further part of the article presents the elements of the law-making process that require changes. These changes could contribute to the improvement of its effectiveness. In particular, modifications should be implemented in the institutional sphere, within the framework of creating transparent rules of cooperation between participants in the law-making process.
    W niniejszym artykule przedstawiono zagadnienia odnoszące się do wysłuchania publicznego jako społecznego instrumentu wpływającego na procedurę ustawodawczą w Senacie. Instytucja ta wpisuje się w założenia konstytucyjne odnoszące się do zasad demokratycznego państwa prawnego, suwerenności narodu, dialogu społecznego oraz prawa do informacji o działalności organów władzy publicznej. Rozważania zaczynają się od analizy regulacji prawnych normujących ten instrument. Praktyka pokazuje, że niestety nie wykorzystuje się właściwie potencjału wysłuchania publicznego, gdyż to narzędzie partycypacji społecznej jest niezwykle rzadko stosowane. W dalszej części artykułu zostały opisane elementy procesu stanowienia prawa wymagające zmian, które mogłyby przyczynić się do poprawy jego efektywności. Szczególnie modyfikacje powinny być realizowane w sferze instytucjonalnej, w ramach stworzenia transparentnych zasad współpracy uczestników procesu tworzenia prawa.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 139-150
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    OBYWATELSKA INICJATYWA USTAWODAWCZA JAKO INSTYTUCJA DEMOKRACJI DELIBERATYWNEJ I WYRAZ ŚWIADOMOŚCI KONSTYTUCYJNEJ
    Citizens’ legislative initiative as an institution of deliberative democracy and an expression of constitutional consciousness
    Autorzy:
    Chmielarz-Grochal, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/443765.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    obywatelska inicjatywa ustawodawcza
    procedura ustawodawcza
    demokracja deliberatywna
    demokracja partycypacyjna
    świadomość konstytucyjna
    społeczeństwo obywatelskie
    citizens’ legislative initiative
    legislative procedure
    deliberative democracy
    participatory democracy
    constitutional consciousness
    civic society
    Opis:
    Artykuł ma charakter przyczynkarski w ramach badań nad znaczeniem świadomości konstytucyjnej w korzystaniu przez obywateli z różnych prawnych form udziału w sprawowaniu władzy, w tym w procesie stanowienia ustaw. Opiera się na założeniu, że przewidziana w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej instytucja obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej to ważny instrument świadomego oddziaływania społeczeństwa obywatelskiego na proces sprawowania władzy w państwie demokratycznym. Instytucja obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej zakłada istnienie procesu deliberacji między obywatelami a władzą, co faktycznie jest możliwe wtedy, gdy społeczeństwo jest zaangażowane w życie publiczne. Demokracja deliberacyjna może być faktycznie realizowana, gdy obywatele są świadomi z jednej strony praw gwarantowanych im na poziomie konstytucyjnym i ustawowym, a z drugiej – potrzeby i zasadności zmian politycznych i społeczno-gospodarczych. Korzystanie z inicjatywy obywatelskiej stwarza faktyczną możliwość przeprowadzenia stosownej kampanii (przy zbieraniu podpisów), przekazywania obywatelom informacji o kwestii będącej przedmiotem projektu, wymiany poglądów oraz dyskusji, również za pośrednictwem mediów czy innych narzędzi komunikacji. W artykule zwraca się uwagę, że obowiązująca w Polsce regulacja prawna inicjatywy ustawodawczej wykazuje wady (w tym luki prawne), które w praktyce mogą zniweczyć istotę tej instytucji. Ponadto ostatecznie o kształcie ustawy decyduje parlament (a więc czynnik polityczny). Z uwagi zaś na niski poziom zaufania wobec instytucji publicznych oraz polityków aktywność obywateli w procesie stanowienia ustaw nie jest wysoka. Niemniej jednak znaczenie obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej w urzeczywistnianiu konstytucyjnych zasad demokratycznego państwa prawnego oraz suwerenności narodu jest nie do podważenia. Zadaniem współczesnego państwa demokratycznego jest zatem wzmacnianie świadomości obywateli w zakresie formalnych i materialnych aspektów realizacji konstytucyjnego prawa inicjatywy ustawodawczej. Nie wystarczy jednak posiadanie przez obywateli świadomości co do zagwarantowanej konstytucyjnie możliwości wpływu na proces rządzenia przez inicjowanie zmian w prawie, konieczna jest jeszcze – oparta na komunikacji – interakcja ze strony decydentów politycznych oparta na poszanowaniu woli społeczeństwa (grup społecznych).
    The paper is a partial result of the research on importance and scale of constitutional consciousness, in the context of citizen’s participation in power, particularly in law making process. It has been based on the assumption, that the institution of citizens’ legislative initiative provided in the Constitution has become a significant tool of civic participation in power in a democratic state of law. Such institution, in turn, assumes a liaison, a deliberation between the citizens and the authorities which is truly available only if a society is interested in participating in public life. Deliberative democracy becomes real under twofold condition: the citizens are conscious of their constitutional rights and also aware of the changes needed at the political and economical level. The most valuable benefits from citizens’ legislative initiative are: running an election campaign (getting signatures for a petition); passing the information about the project; exchanging views and opinions in a discussion (also through the media). The paper points out lacks and week-points of currently binding legislation that may limit the effectiveness of such institution. What is more: the final content of the legislation depends on the political factors – the parliament. Regarding the low trust-level for public authorities and politicians, the citizens’ participation in the law making process is hardly significant. Nevertheless, the general potential of citizens’ legislative initiative to manifest the constitutional principles of rule of law and sovereignty in practice – is undeniable. Modern democratic state of law shall strengthen the citizens’ consciousness and empower them to implement the constitutional right for citizens’ legislative initiative. The paper leads to the conclusion, that the lone consciousness is not enough and it shall be followed by communication and interactions between citizens and political decisional bodies.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2019, specjalny, XIX; 33-47
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Partially Presidentialized Bicameral Parliament of France and Its Impact on the Course of Legislative Proceedings During Emmanuel Macron’s Term of Office in the Light of the Fifth Republic’s Institutional Logic
    Częściowo sprezydencjalizowany francuski parlament dwuizbowy i jego wpływ na przebieg postępowania ustawodawczego podczas kadencji Emmanuela Macrona w świetle logiki instytucjonalnej V Republiki
    Autorzy:
    Jakubiak, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34111998.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    France, majoritarian fact, incongruent bicameralism
    presidentialization
    legislative procedure
    mixed parity commissions
    last word procedure
    Francja
    efekt większościowy
    dwuizbowość niekongruentna
    prezydencjalizacja
    procedura ustawodawcza
    mieszane komisje parytetowe
    procedura ostatniego słowa
    Opis:
    The article refers to the impact of the proximity of the presidential and parliamentary elections on the political composition of the chambers of the French parliament, as well as on their functioning in the framework of rationalized parliamentarianism. The 2017 elections were, due to the victory of Emmanuel Macron as a candidate from outside the two main political camps, a special test for the so-called majoritarian fact, which may be defied as an opposite of cohabitation. The author points to the maintenance, even after the 2017 elections, of the Fifth Republic’s institutional logic based on presidential dominance. Its part is also the fact that the Senate – the French second chamber – does not have to be included into the majoritarian fact. this may result in the occurrence, despite the aforementioned strong position of the president’s camp, of incongruent bicameralism. Such a configuration may be treated as an indicator of a partial presidentialization of France’s bicameral parliament. Hence, the author argues that both partial senatorial elections of 2017 and 2020 strengthened a weaker version of majoritarian fact applied within the French semi-presidential system of government. All this has an impact on the use of selected parliamentary procedures concerning the course of legislative proceedings (such as mixed parity commissions and the last word given to the National Assembly), which have been inscribed into the framework of the Fifth Republic’s rationalized parliamentarism.
    Artykuł dotyka wpływu bliskości wyborów prezydenckich i parlamentarnych na skład polityczny izb francuskiego parlamentu, jak również na ich funkcjonowanie w ramach parlamentaryzmu zracjonalizowanego. Wybory z 2017 roku stanowiły, ze względu na zwycięstwo Emmanuela Macrona – kandydata spoza dwóch głównych obozów politycznych, szczególny test dla tzw. efektu większościowego, który może być definiowany jako przeciwieństwo koabitacji. Autor wskazuje na utrzymanie, nawet po wyborach z 2017 roku, opartej na dominacji prezydenckiej logiki instytucjonalnej V Republiki. Jej częścią jest także fakt, że Senat, francuska izba druga, nie musi być włączony w strukturę efektu większościowego. Może to skutkować, pomimo silnej pozycji obozu prezydenta, wystąpieniem bikameralizmu niekongruentnego. Taka konfiguracja może być traktowana jako wskaźnik częściowej prezydencjalizacji francuskiego parlamentu dwuizbowego. Z tej racji autor dowodzi, że obie częściowe elekcje senackie z lat 2017 i 2020 wzmocniły słabszą wersję efektu większościowego stosowanego w ramach francuskiego semiprezydenckiego systemu rządów. Wszystko to ma wpływ na stosowanie niektórych procedur parlamentarnych odnoszących się do przebiegu postępowania ustawodawczego (takie jak mieszane komisje parytetowe oraz tzw. ostatnie słowo Zgromadzenia Narodowego), które to procedury zostały wpisane w ramy parlamentaryzmu zracjonalizowanego V Republiki.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2022, 29, 2; 51-71
    1428-9512
    2300-7567
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies