Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "prisoners’ rights" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Więźniowie szczególnie chronieni – prawo i praktyka, czyli o społecznych skutkach decyzji politycznej
    Specially protected prisoners. Law and practice, or the social consequences of political decision
    Autorzy:
    Lasocik, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698820.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    więźniowie
    bezpieczeństwo
    ochrona
    dolegliwość kary
    prawa więźniów
    prisoners
    security
    protection
    ailment of the punishment
    rights of prisoners
    Opis:
    One consequence of the amendment to the Executive Penal Code from 5 January 2011 was the status of a specially protected prisoner. Tis study is based on research aimed at determining the individual and systemic consequences of creating this new category of prisoners. I assumed that these consequences in both aspects would be negative and this assumption was fully confrmed by the empirical material. Te research took place from 2014 to 2017 and consisted of 3 elements: a detailed description of the legislative process, an analysis of statutory, and executive provisions and  an examination of prison practice, whereby interviews were conducted with individuals covered by special protection. Te interviews reveal that these people are treated no differently than those who pose a serious threat to the safety of others and to order in the prison (so-called “N” prisoners) .
    Następstwem nowelizacji k.k.w. z 5 stycznia 2011 r. było wprowadzenie statusu więźnia szczególnie chronionego. Opracowanie jest relacją z badań, których celem było ustalenie, jakie są indywidualne i systemowe konsekwencje stworzenia tej nowej kategorii więźniów. Założenie, że konsekwencje te są w obydwu wymiarach negatywne, w pełni potwierdziło się w świetle materiału empirycznego. Badania prowadzone były w latach 2014–2017 i składały się z trzech części: szczegółowego opisu procesu legislacyjnego, analizy przepisów ustawowych oraz wykonawczych, a także badań praktyki więziennej poprzez przeprowadzenie wywiadów z osobami objętymi ochroną. Z wywiadów wynikło, że postępowanie wobec tych osób niczym nie różni się od traktowania tych, którzy stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa innych osób oraz dla porządku w zakładzie karnym (tzw. kategoria „N”).
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2019, XLI/2; 81-152
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawa więźniów w perspektywie europejskiej ostatnich lat
    Prisoners rights a European perspective in recent years
    Autorzy:
    Van Zyl-Smit, Dirk
    Snacken, Sonja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698847.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    prawo penitencjarne
    prawa więźniów
    prawa człowieka
    polityka penitencjarna
    incarceration
    human rights
    prisoners
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2009, XXXI; 7-33
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zakład Karny w Rawiczu do roku 1989
    Penitentiary in Rawicz until 1989
    Autorzy:
    Wódczyński, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28411114.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
    Tematy:
    penitentiary
    resocialization
    prisoners
    security
    officers
    human rights
    zakład karny
    resocjalizacja
    osadzeni
    bezpieczeństwo
    funkcjonariusz
    prawa człowieka
    Opis:
    Przedmiotem analizy jest ewolucja zmian, jakie zaszły przez 170 lat w Zakładzie Karnym w Rawiczu. Dwa najważniejsze cele pracy to: identyfikacja najważniejszych zmian, jakie dokonały się w funkcjonowaniu Zakładu Karnego w Rawiczu, oraz ocena funkcjonalności tych zmian względem postępów w zakresie realizacji wybranych zadań. Z racji określonej specyfiki oraz skupienia się na konkretnym odcinku czasowym niniejszy artykuł oscyluje w granicach czasowych od powstania Zakładu Karnego w Rawiczu w roku 1819 do 1989 roku, kończącego w Polsce okres rządów komunistycznych. Zmiany, jakie nastąpiły w ZK w Rawiczu, miały związek z dostosowywaniem owej jednostki do bieżących potrzeb elit rządzących. W dużej mierze skupiały się one na przemianach infrastrukturalnych względem danej grupy docelowej (np. więźniów politycznych) oraz były naturalnie powiązane z prawem stanowionym przez organy rządowe, co przyczyniało się do rozwoju jednostki w określonym kierunku. Wskazane zmiany oraz aktualne na tamte czasy prawodawstwo danego zaborcy przyczyniły się niewątpliwie do rozwoju placówki oraz sprawniejszego (w kontekście aktualnych dla tamtych czasów realiów) jej funkcjonowania.
    The subject of the analysis is the evolution of changes that have occurred over 170 years in the Penitentiary in Rawicz. There are two aims of the work: the identification of the most important changes that took place in the Rawicz Penitentiary, together with the explanation of how they influenced the evolution of the institution. Due to the topic specificity and focus on a specific time period, the analysis oscillates within the time limits from the establishment of the Penitentiary in Rawicz, i.e., 1819, up until 1989, i.e., the year ending the period of communist rule in Poland. The changes that took place in the Penitentiary in Rawicz were related to the adaptation of this unit to the current needs of the ruling elites. To a large extent, they focused on infrastructural changes in relation to a given target group (e.g., political prisoners) and were naturally linked to the law enacted by government bodies, which contributed to the development of the unit in a specific direction. The indicated changes and the current legislation of the partitioning powers at that time undoubtedly contributed to the development of the facility and its more efficient functioning (in the context of the realities of those times).
    Źródło:
    Historia i Polityka; 2023, 43 (50); 133-142
    1899-5160
    2391-7652
    Pojawia się w:
    Historia i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skuteczność prawa do skargi do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w toku postępowania karnego oraz w warunkach izolacji więziennej
    Autorzy:
    Gronowska, Bożena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391143.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    applications by individuals
    European Court of Human Rights
    prisoners
    positive
    obligations of the state
    pilot and quasi-pilot judgements
    efficiency guarantees
    skarga indywidualna
    Europejski Trybunał Praw Człowieka
    więźniowie
    obowiązki pozytywne państwa
    wyroki pilotażowe i quasi-pilotażowe
    gwarancje skuteczności
    Opis:
    Przedmiotem rozważań zawartych w niniejszym opracowaniu jest ocena skuteczności prawa do skargi indywidualnej do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPCz), realizowanego przez osoby pozbawione wolności. Należy podkreślić, że w warunkach izolacji więziennej skarga ta może być jedynym skutecznym środkiem ochrony prawnej dla osób uwięzionych. W opracowaniu wykorzystano w pierwszej kolejności najbardziej istotne orzecznictwo ETPCz, ze szczególnym uwzględnieniem serii spraw przeciwko Ukrainie, które doprowadziły ETPCz do wydania wyroku quasi-pilotażowego. Ten kolejny przypadek pojawienia się systemowego problemu, uniemożliwiającego skuteczne korzystanie przez więźniów ze skargi indywidualnej, o której mowa w art. 34 KE, prowadzi do konieczności zastanowienia się nad potencjalnymi sposobami usunięcia tego typu mankamentów. W opinii autorki, niezbędna mobilizacja państw-stron KE w tym zakresie mogłaby być osiągnięta w drodze nadania swoistego priorytetu skargom pochodzącym od osób pozbawionych wolności i to poprzez formalne zobligowanie administracji więziennych odnośnie do wyposażenia więźnia, na jego prośbę, w potrzebne materiały uzasadniające skargę. Dodatkowo, do środków skutecznie oddziałujących na państwa w zakresie rzetelnego wypełnienia przez nie ich obowiązku wynikającego z art. 34 KE, można zaliczyć: a) korzystanie przez ETPCz z formy finansowej słusznego zadośćuczynienia, w przypadku, gdy jedyne stwierdzone naruszenie dotyczy prawa do skargi, oraz b) sięgnięcie po procedurę wyroku pilotażowego, a nie quasi-pilotażowego, w sytuacji, gdy są ku temu uzasadnione podstawy. Z dotychczasowej praktyki wynika, że jest to procedura bardziej „rygorystyczna” i jako taka, w przypadku przedstawionego problemu, byłaby pożądana.
    The aim of the paper is to assess the efficiency of an individual’s right to application to the European Court of Human Rights (ECHR) in case the applicant is imprisoned. It must be emphasized that in case of prison isolation an application may be the only efficient means of legal protection for prisoners. The paper first of all makes use of the most important ECHR judgements, especially a series of cases against Ukraine, which made ECHR issue a quasi-pilot judgement. This subsequent instance of a system-related problem precluding prisoners from exercising the right to application by an individual laid down in Article 34 of the European Convention on Human Rights (EC) results in a necessity for considering potential ways of eliminating the drawbacks. In the author’s opinion, essential mobilization of the States-Parties to the Convention might be achieved by giving applications by imprisoned individuals a priority by obliging prison administration to provide aprisoners, on their request, with materials necessary to substantiate an application. In addition, the measures effectively influencing the states in the field of thorough fulfilment of their obligations under Article 34 EC include: (a) the use of fair financial compensation by ECHR in case the only proved violation concerns the right to application, and (b) the use of a pilot judgement procedure, not a quasi-pilot procedure, in case there are justified grounds to do that. The practice shows that the procedure is more ‘rigorous’ and as such is more desirable in case of the discussed situation.
    Źródło:
    Ius Novum; 2016, 10, 4; 62-65
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wsparcie procesu readaptacji społecznej skazanych na przykładzie programu „Teatr, Mama, Tata i Ja”
    Supporting the social re-adaptation of prisoners on the basis of the programme “Theatre, Mummy, Daddy, and Me”
    Autorzy:
    Dąbrowska, Anna
    Kusztal, Justyna
    Turczyk, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698810.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    programy korekcyjne
    resocjalizacja
    skazany
    osadzeni
    prawo dziecka do kontaktu z rodzicem
    Konwencja o prawach dziecka
    dzieci skazanych rodziców
    corrective programmes
    social rehabilitation
    convicted
    prisoners
    the right of the child to contact the parent
    Convention on the Rights of the Child
    children of incarcerated parents
    Opis:
    The article presents an innovative programme for the re-adaptation of inmates confined in correctional facilities which focusses on building and consolidating their bonds with their children. In Poland, contemporary social rehabilitation programmes are based on measures listed in the Polish Executive Penal Code of 1998 (Executive Penal Code, 1997, Art. 67 § 3). Apart from studying, working, cultural and educational activities, and therapeutic interventions, the Code also mentions contact with family members and relatives. These rehabilitation programmes include the right of convicts, under international and national law, to maintain contact with their families, while methodologically they are compliant with the most current cognitive-behavioural approach to therapy and corrective measures. They also draw on the multi-systemic approach, in a general sense. In the context of safeguarding children’s rights, contact between parents and children is the responsibility of the parents, but in the case of prisoners it is the responsibility of the correctional institution to ensure that prisoners can exercise their rights while serving a custodial sentence. The article takes advantage of the methodologies of document analysis and participant observation. It discusses the programme for the social re-adaptation of prisoners, which involves encouraging and consolidating relationships between parents and children while maintaining a focus on particular rehabilitation objectives, resocialisation methods, and outcome evaluation.
    Celem artykułu jest prezentacja innowacyjnego programu readaptacji skazanych w zakładzie karnym nakierowanego na budowanie i wzmacnianie więzi z dziećmi. Program „Teatr, Mama, Tata i Ja” realizowany jest od 2015 r. do chwili obecnej przez zespół Teatru Lalki i Aktora „Kubuś” i pracowników Aresztu Śledczego w Kielcach dla osób odbywających karę pozbawienia wolności. Współczesne programy resocjalizacji wykorzystują podstawowe środki resocjalizacji wymienione w polskim Kodeksie karnym wykonawczym z 1998 r. Obok nauki, pracy, zajęć kulturalno-oświatowych i sportowych oraz oddziaływań terapeutycznych regulacje prawne wskazują na kontakty z rodziną i osobami bliskimi. Programy te uwzględniają prawo skazanych do utrzymywania kontaktów z rodziną na mocy prawa międzynarodowego i krajowego, a w zakresie metodycznym są adekwatne do najbardziej aktualnego podejścia kognitywno-behawioralnego w terapii (cognitive-behavioural therapy) i działaniach korekcyjnych. Realizacja kontaktów dzieci z rodzicami jest obowiązkiem rodziców w kontekście zabezpieczenia praw dziecka, a po stronie instytucji korekcyjnej leży obowiązek zapewnienia skazanym realizacji ich praw w czasie odbywania kary pozbawienia wolności. Artykuł ma charakter empiryczny, wykorzystuje bowiem metody analizy dokumentów oraz obserwacji uczestniczącej.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2019, XLI/2; 335-363
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies