Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "prerogatywa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Ewolucja struktury Kancelarii Prezydenta RP w latach 1989–2017. Statuty Kancelarii Prezydenta
    Evolution of the structure of the Chancellery of the President of the Republic of Poland in 1989–2017. Statutes of the Chancellery of the President
    Autorzy:
    Wicherek, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942343.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Konstytucja
    prezydent
    Kancelaria Prezydenta
    prerogatywa
    Constitution
    President
    the office of President
    prerogative
    Opis:
    W artykule autor skupia się na konstytucyjnej prerogatywie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej jaką jest nadawanie statutu Kancelarii Prezydenta RP, która jest or-ganem pomocniczym prezydenta. Pierwsza części artykuł, odnosi się do podstawach prawnych nadawania statutu przez Prezydenta RP, natomiast w drugiej części autor, przedstawia poszczególne dokumenty z lat 1989–2017. W zakończeniu autor zwraca uwagę na podobieństwa oraz różnice w nadawanych przez Prezydentów RP statutach, w których określali Oni zasady funkcjonowania Kancelarii Prezydenta RP, która umożliwia prezydentom realizację założeń swojej prezydentury.
    In this article, the author focuses on the constitutional prerogative of the President of the Republic of Poland, which is the granting of the statute of the President’s Chancellery. The aim of the article will be to analyze the individual statutes of the auxiliary body of the president, taking into account changes that have been made to the Law Office based on the documents issued. In the first part, the article refers to the legal basis for issuing statutes by the president, but the author in the subsequent parts focuses mainly on the analysis of documents issued by individual Presidents of the Republic of Poland.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2019, 4 (50); 131-144
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo łaski w Księstwie Warszawskim i Królestwie Kongresowym
    Pardon in the Duchy of Warsaw and Congress Poland
    Autorzy:
    Sobiech, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/533015.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Pardon
    reprieve
    abolition
    amnesty
    prerogative
    monarch
    prawo łaski
    ułaskawienie
    abolicja
    amnestia
    prerogatywa
    monarcha
    Opis:
    The article shows how the law of pardon was regulated and how it was applied in two quasi-states, the Duchy of Warsaw (1807–1813) and the Congress Poland (1815–1831) during the constitutional period. These two entities were dependent on France and Russia respectively, which was not irrelevant to the regulations on pardon, since those powers were closely related to monarchs. Both the Polish king (prince of Warsaw) and the Russian emperor (tsar) in the context of the prerogative of the law of pardon have had a profound influence on the course and outcome of individual judicial proceedings so issues of abolition, amnesty and abolition of a punishment are also raised in the article. At the end, the elements of pardons operating in the territories of the three states that made partitions of the Republic of Poland are mentioned.
    Artykuł przedstawia sposób uregulowania prawa łaski i praktykę jego stosowania w dwóch tworach quasi-państwowych: Księstwie Warszawskim (1807–1813) oraz w okresie konstytucyjnym Królestwa Kongresowego (1815–1831). Oba te podmioty były zależne odpowiednio od Francji i Rosji, co nie pozostawało bez znaczenia dla uregulowań dotyczących ułaskawienia, gdyż kompetencje te były ściśle związane z osobami monarchów. Zarówno król polski (książę warszawski), jak i cesarz (car) rosyjski w ramach prerogatywy prawa łaski uzyskali ogromny wpływ na przebieg i wynik indywidualnych procesów sądowych, artykuł podejmuje więc również kwestie abolicji, amnestii oraz zatarcia skazania. Na końcu wspomniane zostają elementy ułaskawienia funkcjonujące na obszarach trzech państw zaborczych.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2017, 20; 61-74
    1733-0335
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prerogatywa diakona przejściowego do święceń prezbiteratu. Przyczyny i konsekwencje (kan. 1030 KPK)
    The prerogative of the transitional deacon to ordination to the presbyterate. Causes and consequences (can. 1030 CIC)
    Autorzy:
    Trojanowski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676655.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    transitional diaconate
    law
    ordination
    presbyterate
    prerogative
    recourse
    diakonat przejściowy
    prawo, święcenia
    prezbiterat
    prerogatywa
    rekurs
    Opis:
    The legislator confirms the existence from God’s establishment of right of the faithful to the sacraments. This is due to their very nature. There is also the right of the faithful to freely choose their state of life. However, these laws do not prejudge the sacrament of Holy Orders. Because the Church must be free to choose candidates for ordination. Therefore, both the Code of Canon Law and the non-code documents before and after its promulgation confirm that there is no right to ordination. However, can. 1030 of the Code of Canon Law confirms that in a special legal situation there are transitional deacons who cannot be forbidden to ordain the presbyterate without a canonical reason. This legal status can be described as the “prerogative” of the transitional deacons. The reason for this special legal position is that justice is ensured in the Church and that there is no arbitrariness in decisions to admit to the presbyterate of transitional deacons who have been recognized as worthy of the diaconate, and no reasons have been found that would prevent them from receiving ordination to the presbyterate degree. The consequence of such a prerogative is the possibility of seeking justice through recourse prescribed by law.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 31, 2; 145-157
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo łaski Prezydenta RP jako problem konstytucyjny
    Presidential Act of Grace as a Constitutional Problem in Poland
    Autorzy:
    Ciapała, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/51452759.pdf
    Data publikacji:
    2024-08-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    competence
    prerogative
    official act and official act
    pardon
    act of grace
    two procedures
    critizism of the instuttional practice of the President of the Republic of Poland
    kompetencja
    prerogatywa
    czynność urzędowa a akt urzędowy
    ułaskawienie
    akt łaski
    dwie procedury ułaskawienia
    krytyka praktyki instytucjonalnej Prezydenta RP
    Opis:
    The subject of the study is the pardon procedure and the presidential act of pardon. The author criticizes the President’s ability to use only the procedure provided for in the Constitution, without taking into account the provisions of the Code of Criminal Procedure. Such facts occurred during the term of office of President Andrzej Duda and were considered controversial. The article indicates the “monarchal origin” of the prerogative – the law of pardon. The term “prerogative” is not – in the author’s opinion – adequate to the conditions of contemporary democracy. In fact, it is a personal competence exercised in Poland without the access of the government, but subject to general standards of the rule of law and legalism. The author analyzed the relevant provisions of the Constitution and the Code of Criminal Procedure and included de lege ferenda postulates.
    Przedmiotem opracowania jest procedura ułaskawienia oraz prezydencki akt łaski. Autor krytykuje możliwość wykorzystania przez Prezydenta wyłącznie trybu przewidzianego Konstytucją, bez uwzględniania warunków ustawy Kodeks postępowania karnego. Takie fakty miały miejsce podczas kadencji prezydenta Andrzeja Dudy i zostały uznane za kontrowersyjne. W artykule wskazuje się „monarszy rodowód” prerogatywy – prawa łaski. Termin „prerogatywa” nie jest – zdaniem autora – adekwatny do warunków współczesnej demokracji. W istocie chodzi o kompetencję osobistą wykonywaną w Polsce bez akcesu rządu, jednakże podlegającą ogólnym standardom państwa prawa i legalizmu. Autor dokonał analizy adekwatnych postanowień Konstytucji i kodeksu postępowania karnego oraz zamieścił postulaty de lege ferenda.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 4(80); 65-77
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Evolution of the Institution of President’s Prerogative Powers in the Polish Legal System
    Ewolucja instytucji prerogatyw prezydenta w polskim systemie prawnym
    Autorzy:
    Dąbrowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942125.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    President
    member of the Council of Ministers Council of Ministers
    authorities
    countersignature
    political system
    prerogative
    constitution, independent presidential competences
    the head of the State
    Prezydent
    członek Rady Ministrów
    Rada Ministrów
    władze
    kontrasygnata
    ustrój
    prerogatywa
    konstytucja
    samodzielne uprawnienia prezydenta
    głowa państwa.
    Opis:
    The essay describes the concept and evolution of a countersignature and prerogatives of the President of the Republic of Poland. The countersignature is a special signature (a consent) of a member of the Council of Ministers which is necessary to validate the President’s legal (official) act. Prerogatives are enumerated in a constitutional act as presidential competences, which do not require a signature of a member of the Government (a countersignature). The author claims that the institution of independent presidential competences was invented by Polish lawyers and used for the first time ever in the Polish Constitution of 1935. Further, the author describes the evolution of the institution of a countersignature and prerogatives in the Polish political system. It is said that nowadays the number of independent competences does not have such significant importance as it is claimed in constitutional law and in reality prerogatives do not strengthen the political position of the President significantly. His/her power depends on whole relations between the authorities described in constitutional provisions.
    Autor w opracowaniu przedstawia istotę i rozwój instytucji kontrasygnaty oraz samodzielnych uprawnień Prezydenta Rzeczypospolitej. Kontrasygnata jest szczególnego rodzaju mechanizmem (podpisem właściwej osoby, z zasady członka rządu), który jest niezbędny do legalizacji aktu urzędowego głowy państwa. Członek rady ministrów poprzez akt podpisania aktu prezydenta przejmuje za niego odpowiedzialność polityczną. Równocześnie akt urzędowy głowy państwa jest nieważny do czasu opatrzenia go kontrasygnatą. Prerogatywy są to natomiast enumeratywnie wyliczone kompetencje prezydenta, które dla swojej ważności nie potrzebują współpodpisu członka rządu. W publikacji autor podnosi tezę, że prerogatywy są owocem polskiego konstytucjonalizmu i zostały po raz pierwszy w historii wprowadzone do ustroju w Konstytucji kwietniowej z 1935 r. Ponadto w opracowaniu została przedstawiona ewolucja instytucji kontrasygnaty i powiązanych z nią prerogatyw w polskim systemie prawnym. Autor wskazuje, że współcześnie prerogatywy nie mają tak doniosłego znaczenia jak im się to przypisuje w nauce prawa ustrojowego i że w praktyce samodzielne uprawnienia głowy państwa wcale tak istotnie nie wzmacniają pozycji i funkcji prezydenta. Jego władza i status zależą od całokształtu postanowień ustawy zasadniczej, które definiują relacje pomiędzy organami państwa.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2018, 6 (46); 155-165
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies