Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the Orthodox" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Prawosławie i Cerkiew we francuskich Rossica XVIII wieku – Chappe’a d’Auteroche’a i Charles’a Massona
    Autorzy:
    Jolanta, Kazimirczyk-Kuncer,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/897629.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    The Orthodox faith
    The Orthodox Church
    despotism
    Chappe d’Auteroche
    Charles Masson
    prawosławie
    Cerkiew
    despotyzm
    Opis:
    The presentation shows the polemics of French travellers: Chappe d’Auteroche and Philip Mason, who reveal the secrets of Russian mirage during their journeys to Russia of Catherine II. The Orthodox faith and the institution of the Orthodox Church, which alongside the despotism of the authorities turn out to be the major source of Russia’s gloomy history, are at the heart of their reliable and insightful analyses. Revealing the weaknesses of the faith, it is the religion where they discover a hidden spring of Russian politics, which made the nation become the slavish peasants taught only to humble if confronted with force. Devoid of freedom or authority, the Orthodox Church, fully dependent on secular power, serves the despotic ruler.
    Źródło:
    Przegląd Humanistyczny; 2016, 60(2 (453)); 107-120
    0033-2194
    Pojawia się w:
    Przegląd Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Losy świata według Konstantego Leontjewa: Przeciętny Europejczyk jako ideał i narzędzie ogólnoświatowej destrukcji
    The Future of the World by Konstanty Leontyev: An Ordinary European Man as an Ideal and a Device for the Worlwide Destruction
    Autorzy:
    Abassy, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807237.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Rosja
    imperium
    Europa
    Leontjew
    prawosławie
    Russia
    empire
    Europe
    Leontyev
    the Orthodox religion
    Opis:
    Artykuł stanowi analizę tekstów rosyjskiego konserwatywnego myśliciela, Konstantego Leontjewa, który w obliczu apokaliptycznych nastrojów rosyjskiej inteligencji 2 połowy XIX wieku próbował zdiagnozować przyczynę „choroby” kultury i znaleźć remedium na ów stan rzeczy. Nie był odosobniony w swoim przekonaniu, że Rosja przestanie istnieć jako samodzielna kultura, jeśli nie zahamuje napływu niszczących, jego zdaniem, idei zachodnich. Podobne przekonanie głosili Fiodor Dostojewski i Konstanty Pobiedonoscew. W artykule Przeciętny Europejczyk jako ideał i narzędzie ogólnoświatowej destrukcji Leontjew stwierdzał, że przedstawiciel cywilizacji zachodniej jest obojętny na piękno, zafascynowany rozwojem technicznym, oderwany od życiowych sił natury, cechuje się moralną ambiwalencją, a jednocześnie jest niezwykle ekspansywny. Postęp, którego celem jest materialny dobrobyt; trywialnie pojmowane szczęście, jawiły się myślicielowi jako zagrożenie dla istnienia państwa i religii. Ratunek upatrywał w silnej władzy carskiej, który to typ rządów nazywał „despotyzmem formy”. Myśliciel gloryfikował jedynowładztwo również z pozycji człowieka, który sens życia postrzega w poszukiwaniu i tworzeniu piękna, zmaganiach z rzeczywistością, a nie jedynie poruszaniu się w bezpiecznym, lecz nudnym, przewidywalnym świecie egalitaryzmu.
    The paper includes the analysis of some texts of the Russian conservative thinker, Konstanty Leontyev who was confronted with the apocalyptic moods of the Russian intelligentsia of the second half of the 19th century. He made an effort to diagnose the “disease” and find a remedy. He was not single with his conviction that Russia would cease to exist as an independent culture unless stopped the influence of the Western ideas. Similar thoughts were expressed by Fyodor Dostoevsky and Konstanty Pobiedonoscew. In the article An European Man as an ideal and a device for the worldwide destruction Leontyev claimed that a representative of the Western civilization is indifferent to beauty, fascinated by technical progress, morally ambivalent and, at the same time, extremely expansive. The progress which is aimed at material prosperity and crude happiness Leontyev recognized as a threat for the State and Religion. Strong Tsar’s power, that he called a “despotism of form”, he regarded as remedy for the dangerous situation. He also glorified the state power as the person who perceived the meaning of life in searching and creating beauty, struggle with the real world. He contested the safe but boring and predictable world of egalitarianism.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 1; 111-123
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działalność edukacyjna prawosławnych bractw cerkiewnych w Rzeczypospolitej w XVI-XVII wieku
    The Educative Activity of the Orthodox Church Fraternities in 16th- and 17th-Century Poland
    Autorzy:
    Ćwikła, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1857066.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    prawosławie
    historia szkolnictwa w Polsce
    bractwa cerkiewne
    the Orthodox Church
    history of education in Poland
    Orthodox fraternities
    Opis:
    The paper discusses the educative activity conducted the Orthodox Church fraternities in the eastern Territories of Poland in the second half of the 16th and 17th centuries. The sources are dispersed and there are huge gaps in them. Therefore the author focused mainly on the most important fraternity schools, i.e. in Lvov, Vilnius, Kiev, and Luck. The first part depicts their history, and then their organization and curriculum. The final part highlights the significance of the fraternity schools for the Orthodox community in Poland.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2004, 32, 2; 95-111
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zagrożenie buntem chłopskim w południowo‑wschodnich województwach Rzeczypospolitej Obojga Narodów w latach 1788–1789
    Autorzy:
    Trąbski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/686353.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    the Great Sejm
    peasant revolt
    the Orthodox Church
    Ukraine
    Sejm Czteroletni
    bunt chłopski
    prawosławie
    Ukraina
    Opis:
    In the 18th century, in the south‑eastern voivodeships of the Polish‑Lithuanian Commonwealth, the state, commune and private administration had to face many problems. One of them was banditry, known on this territory as haidamaky banditry, and the threat of a Ukrainian people revolt linked with it. The last time the anxiety concerning that issue was visible was at the session of the Great Sejm. There was fear that, just like in 1768, Russia would push peasants against nobility in order to sow chaos in south‑eastern voivodeships of the Polish‑Lithuanian Commonwealth, and in consequence break the parliamentary debate and restore its sovereignty over the country. Orthodox priests, Russian merchants, Cossacks and even Greek Catholic priests were perceived as agitators.
    Jednym z wielu problemów z jakim w XVIII wieku zmagały się struktury administracji państwowej, samorządowej i prywatnej w południowo‑wschodnich województwach Rzeczypospolitej Obojga Narodów było rozbójnictwo, występujące na tamtych terenach pod określeniem hajdamaczyzny, oraz związane z nim zagrożenie buntem ludności ukraińskiej. Po raz ostatni obawy z tym związane dały o sobie znać w czasie obrad Sejmu Czteroletniego. Obawiano się, że podobnie jak w 1768 roku Rosja popchnie chłopstwo przeciwko szlachcie, w celu wywołania chaosu w południowo‑wschodnich województwach Rzeczypospolitej, a tym samym doprowadzi do przerwania obrad sejmowych i przywróci swoje zwierzchnictwo nad krajem. Za agitarorów uważano duchowieństwo prawosławne, rosyjskich kupców, kozaków, a nawet księży grekokatolickich.
    Źródło:
    Orientalia Christiana Cracoviensia; 2015, 7
    2450-2936
    2081-1330
    Pojawia się w:
    Orientalia Christiana Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problematyka kryzysu ekologicznego w dokumentach Świętego i Wielkiego Soboru Cerkwi PrawosławnejProblematyka kryzysu ekologicznego w dokumentach Świętego i Wielkiego Soboru Cerkwi Prawosławnej
    Ecological Crisis Issues in Documents of the Holy and Great Council of the Orthodox Church
    Autorzy:
    Sadowski, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944042.pdf
    Data publikacji:
    2017-03-31
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    kryzys ekologiczny
    religia i ekologia
    prawosławie
    Cerkiew
    Święty i Wielki Sobór Cerkwi Prawosławnej
    Ecological Crisis
    Religion and Ecology
    Orthodox Church
    Holy and Great Council of the Orthodox Church
    Opis:
    Sobór, który odbył się w dniach 18-26 czerwca 2016 roku na Krecie był nie-zwykle ważnym wydarzeniem, które nawiązuje do bogatej prawosławnej tradycji soborów powszechnych. Sobór wskazał najważniejsze wyzwania, przed którymi staje dziś człowiek. Wśród tych wyzwań znajduje się kryzys ekologiczny. Nauczanie soboru wskazuje, że kryzys ten ma charakter antropogeniczny. Jego źródłem jest sekularyzacja i osłabienie więzi człowieka ze Stwórcą, co prowadzi do egoizmu, indywidualizmu, konsumpcjonizmu i nadużyć względem przyrody. Jako szansę na przezwyciężenie kryzysu sobór wskazuje ekologiczne nawrócenie, chrześcijańską ascezę, właściwą edukację oraz odpowiedzialność międzypokoleniową.
    The Council, which took place on 18-26 June 2016 in Crete was an extremely important event that referred to the rich tradition of the Orthodox Ecumenical Councils. The Council pointed to the key challenges faced by man today. Among these challenges there is the ecological crisis. Teaching of the council suggests that this crisis is anthropogenic in its nature. Its sources are the secularization and the weakening of human ties with the Creator, which leads to egoism, individualism, consumerism and abuses against nature. As a chance to overcome the crisis, the council indicates ecological conversion, Christian asceticism, proper education and inter-generational responsibility.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2017, 38, 1; 11-21
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ławryn Drewiński – najważniejszy prawosławny protagonista szlachecki w czasach Zygmunta III
    Ławryn Drewiński – the Most Important Orthodox Noble Protagonist in the Reign of Sigismund III
    Autorzy:
    Kempa, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33915739.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Sigismund III Vasa
    Ławryn Drewiński
    Ruthenian nobility
    Orthodoxy
    the Union of Brest
    the Diet (Sejm) of the Polish-Lithuanian Commonwealth
    the orthodox Brotherhoods
    Zygmunt III Waza
    ruska szlachta
    prawosławie
    unia brzeska
    sejm polsko-litewskiej Rzeczypospolitej
    bractwa cerkiewne
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest postaci jednego z najważniejszych prawosławnych liderów szlacheckich w czasach Rzeczypospolitej Obojga Narodów – Ławrynowi Drewińskiemu. Był on jednocześnie jednym z najwybitniejszych parlamentarzystów epoki staropolskiej. Uczestniczył w 15 sejmach. Zasłynął z wyrazistych mów wygłaszanych na forum parlamentarnym (zwłaszcza w latach 1620 i 1621) w obronie prawosławia, które po zawarciu unii brzeskiej (1596) musiało rywalizować o zachowanie wcześniej posiadanych wolności i przywilejów z Cerkwią unicką. Drewiński był posłem z województwa wołyńskiego, którego sejmik w okresie panowania Zygmunta III Wazy najczęściej zabierał głos w sprawach wyznaniowych, konsekwentnie opowiadając się za zachowaniem tolerancji religijnej. Odegrał wybitną rolę w okresie bezkrólewia 1632 r., gdy prawosławnym udało się (w znacznej mierze dzięki determinacji króla-elekta Władysława IV Wazy) doprowadzić do odzyskania części władyctw, a potem także szeregu cerkwi, wcześniej przejętych przez unitów. Mimo zajmowanej konsekwentnej postawy wierności wobec prawosławia, w 1629 r. włączył się aktywnie w próbę budowania unii pomiędzy prawosławnymi i unitami. Drewiński należał też do najbardziej czynnych działaczy bractw prawosławnych w czasach Zygmunta III, widząc w nich szansę na duchowe i intelektualne odrodzenie prawosławia w Rzeczypospolitej. Mimo podkreślanego ruskiego pochodzenia Drewiński uległ też w pewnej mierze polonizacji. W działalności publicznej posługiwał się językiem polskim. Tak jak ojciec Bazyli, był zwolennikiem unii polsko-litewskiej, jednocześnie będąc przeciwnikiem wciągania Moskwy do walki o przywrócenie praw prawosławnym w Rzeczypospolitej.
    The article concerns one of the most important Orthodox noble leaders in the times of the Polish-Lithuanian Commonwealth – Ławryn Drewiński. He was one of the most outstanding parliamentarians of the Old Polish era. He participated in 15 parliamentary assemblies. He became famous for his expressive speeches in the parliamentary forum (especially in 1620 and 1621) in defense of the Orthodox Church, which after the conclusion of the Union of Brest (1596) had to compete with the Uniate Church for the preservation of previously held freedoms and privileges. Drewiński was a deputy from the Volyn voivodeship, whose sejmik, during the reign of Sigismund III Vasa, most often spoke about religious matters, consistently advocating for religious tolerance. He played an outstanding role during the interregnum of 1632, when the Orthodox managed (largely thanks to the determination of the king-elect Władysław IV Vasa) to regain some of the bishoprics, and then also a number of churches, previously taken over by the Uniates. Despite his consistent stance of fidelity to Orthodoxy, in 1629 he actively supported the attempt to build a union between the Orthodox Church and Uniates in the Polish-Lithuanian Commonwealth. Drewiński was also one of the most active activists of the Orthodox brotherhoods in the times of Sigismund III, seeing them as an opportunity for the spiritual and intellectual revival of Orthodoxy in the Polish-Lithuanian Commonwealth. Despite the emphasized Ruthenian origin, Drewiński was also to some extent polonized. In public activities, he used the Polish language. Like his father Basil, he was a supporter of the Polish-Lithuanian Union, while at the same time being an opponent of involving Moscow in the fight for the restoration of the Orthodox Church in the Polish-Lithuanian Commonwealth (after the Union of Brest).
    Źródło:
    Res Historica; 2023, 56; 89-150
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół w życiu Heleny moskiewskiej, żony Aleksandra Jagiellończyka
    Die Rolle der Kirche im Leben Helenas von Moskau, der Ehegattin von Alexander dem Jagiellonen
    Church in the life of Helen of Moscow, the wife of Alexander the Jagiellonian
    Autorzy:
    Rutkowska, Grażyna
    Kozak, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1018582.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-16
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Helena moskiewska
    Aleksander Jagiellończyk
    prawosławie
    katolicyzm a prawosławie
    religijność dworska
    Helen of Moscow
    Alexander the Jagiellonian
    Orthodox Christianity
    Catholicism versus Orthodox Christianity
    religiousness at court
    Opis:
    Artykuł stanowi próbę przedstawienia osobistej pobożności oraz praktyk religijnych spełnianych przez Helenę moskiewską (1476–1513), córkę wielkiego księcia moskiewskiego Iwana III oraz bizantyjskiej księżnej Zoe, która w 1495 roku wyszła za mąż za wielkiego księcia litewskiego Aleksandra Jagiellończyka, późniejszego króla Polski. W tym celu wykorzystano dokumenty i korespondencję z epoki, kroniki ważniejszych historiografów podługoszowych (Bernard Wapowski, Maciej z Miechowa, Marcin Bielski, Marcin Kromer, Maciej Stryjkowski i Jan z Komorowa) oraz przekazy wybranych latopisów (Latopis sofijski I, Kronika Bychowca i Latopis hustyński). W pierwszej kolejności omówiono rolę prawosławia w doktrynie Wielkiego Księstwa Moskiewskiego, wychowanie Heleny na dworze moskiewskim oraz obowiązujące w Europie i Polsce zwyczaje tyczące się małżeństw dynastycznych z wyznawcami obrządku wschodniego. W drugiej części tekstu zajęto się kwestią swobody sprawowania przez Helenę prawosławnych praktyk religijnych na Litwie i w Polsce, zebrano też przykłady jej donacji na rzecz cerkwi i monastyrów w Wielkim Księstwie Litewskim, na koniec zaś omówiono relację Heleny z Kościołem katolickim (tu m.in. omówiono spór dotyczący ewentualnej konieczności zmiany wiary przez królową i jej ponownego chrztu w obrządku łacińskim).
    The article aims to present personal piety and the religious practices of the daughter of the Grand Duke of Moscow Ivan III, Helen of Moscow (1476—1513). Her mother was also the Byzantine duchess Zoe. In 1495 Helen married the Grand Duke of Lithuania Alexander the Jagiellonian, who later became king of Poland. The sources inspected in order to present the topic were documents and letters from the period, the chronicles of some more important historiographers who published after Jan Długosz (Bernard Wapowski, Maciej of Miechów, Marcin Bielski, Marcin Kromer, Maciej Stryjkowski, and Jan of Komorów) and the records from selected chronicles (Sophia Chronicle I, Chronicle of Bychowiec, Chronicle of Huštýn). At first the role of Orthodox Christianity in the doctrine of the Great Duchy of Moscow is discussed. What follows is a discussion of how Helen was brought up in the Moscow court and what the European and Polish customs were in terms of dynastic marriages with Orthodox Christians. Then the question of Helen’s liberty in practicing Orthodox Christianity in Lithuania and Poland is analyzed. Examples are also provided of her donations to Orthodox churches and monasteries in the Grand Duchy of Lithuania. At the end of the study, Helen’s relations with Catholic church are discussed, for example the debate over the possibility of the queen converting to Roman Christianity and of her second baptism within this religious denomination.
    Im vorliegenden Artikel wird der Versuch unternommen, persönliche Frömmigkeit und die Ausübung religiöser Praktiken von Helena von Moskau (1476—1513), Tochter des Großfürsten von Moskau Iwan III. und der byzantinischen Prinzessin Zoë, die 1495 mit dem Großfürsten von Litauen, Alexander dem Jagiellonen, dem späteren König von Polen vermählt wurde, darzustellen. Hierzu wurden die Urkunden und  Korrespondenz aus der Epoche, Chroniken der bedeutendsten Geschichtsschreiber nach Jan Długosz (Bernard Wapowski, Matthias de Miechow, Marcin Bielski, Martin Cromer, Maciej Stryjkowski und Johannis de Komorowo), sowie die Überlieferungen ausgewählter Annalen (Erste Chronik von Sofia, Chronik von Bychowiec und Chronik von Hustynja) in Anspruch genommen. Zuallererst wurde die Rolle der orthodoxenKirche in der Doktrin des Großfürstentums Moskau, die Erziehung Helenas am Moskauer Hof und die in Europa und Polen geltenden, auf dynastische Ehen mit Bekennern des orthodoxen Glaubens bezogenen Sitten und Gebräuche erörtert. Im weiteren Teil des Beitrags wurde die Frage der Religionsfreiheit Helenas bei der Ausübung orthodoxer Praktiken in Litauen und Polen behandelt. Darüber hinaus wurden die Beispiele ihrer Schenkungen an orthodoxe Kirchen und Klöster im Großfürstentum Litauen aufgeführt. Zum Abschluss wurde das Verhältnis Helenas zur katholischen Kirche erörtert (u.a. der Streit über eventuelle Notwendigkeit des Glaubenswechsels durch die Königin und deren erneute Taufe im lateinischen Ritus).
    Źródło:
    Średniowiecze Polskie i Powszechne; 2020, 12; 261-307
    2080-492X
    2353-9720
    Pojawia się w:
    Średniowiecze Polskie i Powszechne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Żołnierz i duszpasterz. Działalność duszpasterska księdza protoprezbitera ppłk Szymona Fedorońki w Wojsku Polskim w latach 1922 – 1940
    A Soldier and Chaplain. The Pastoral Activity of Fr. Protopriest Lt Col Szymon Fedoronko in the Polish Army, 1922-1940
    Autorzy:
    Grzybowski, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/494488.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
    Tematy:
    II Rzeczpospolita
    prawosławie
    Wojsko Polskie
    duszpasterstwo wojskowe
    The Second Republic
    Orthodox
    Polish Army
    military chaplaincy
    Opis:
    Artykuł traktuje o losie ks. protoprezbitera ppłk Szymona Fedorońki, kapelana wojskowego wyznania prawosławnego w odrodzonym Wojsku Polskim. Duchowny znakomicie zapisał się w dziejach Kościoła prawosławnego i sił zbrojnych II Rzeczypospolitej. W oparciu o źródła archiwalne Autor omawia kolejne etapy jego służby duszpasterskiej w wojsku – od szefa duszpasterstwa wojskowego w Przemyślu i Lublinie do naczelnego kapelana wyznania prawosławnego Wojska Polskiego i męczeńskiej śmierci w niewoli sowieckiej. Szlaki żołnierski i kapłański duchownego zostały ukazane na tle wydarzeń politycznych, które wówczas się dokonywały w kraju. Autor ukazuje m.in. najważniejsze problemy, z którymi musiał zmierzyć się kapelan pracujący na mieszanym narodowościowo i wyznaniowo terenie.
    The article deals with the fate of Fr. Protopriest Lt Col Szymon Fedoronko, who was was an Orthodox military chaplain in the reborn Polish Army. Th e priest has gone down in the history of the Orthodox Church and the armed forces of the Second Republic. Based on archival sources, the Author discusses the successive stages of his pastoral ministry in the army beginning with the head of the military chaplaincy in Przemysl and Lublin through the Orthodox chief chaplain in the Polish Army to his martyrdom in Soviet imprisonment. His life’s path as a soldier and priest is presented against the background of the political events that were taking place in the country at the time. The author shows, among other things, the most important problems the chaplain had to face working in an ethnically and religiously mixed area.
    Źródło:
    Rocznik Teologiczny; 2018, 02; 209-236
    0239-2550
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Chrześcijański Dionizos” – kult św. Tryfona w Kawadarci
    „The Christian Dionysus” – a cult of Saint Tryphon in Kavadarci
    Autorzy:
    Mikołajczak, Aleksander Wojciech
    Dymczyk, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/497029.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
    Tematy:
    św. Tryfon
    lenaje
    Dionizos
    Kavadarci
    Macedonia
    Bułgaria
    ludyczność
    prawosławie
    Saint Tryphon
    Lenaia
    Dionysus
    Bulgaria
    the ludic
    Orthodox
    Opis:
    The article deals with the Orthodox cult of Saint Tryphon in the Balkans, focusing mainly on the liturgical and ritual holiday held in Bulgaria on the 1st, and in Macedonia on the 14th of February. The analysis of these cases has been carried out on the basis of the field study conducted in 2016 in Kavadarci and Negotino towns, belonging to the winery region of Tikves. The environment for that research was set by the Greek tradition of celebrating the Dionysus holidays, particularly the Lenaia. All the documentation collected by the authors include the following manifestations of the cult: 1. Liturgy and Orthodox Church rituals, 2. Rituals conducted in the winaries, 3. Ludic forms of Saint Tryphon’s cult. On the basis of this material, it has been attempted to reconstruct the course of the ceremony in the historical, religious and ethnographical aspect. The conclusions drawn from this study make it possible to understand that many Christian elements of the celebration in honor of Dionysus refer to the pagan traditions adjusted to the Orthodox or ritual needs. It proves the longevity of ancient tradition in the contemporary Balkan folklore and also makes it applicable in the comparative research concerning cultural sciences in their broadest scope.
    Źródło:
    Język. Religia. Tożsamość; 2017, 1(15); 175-183
    2083-8964
    2544-1701
    Pojawia się w:
    Język. Religia. Tożsamość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Naturalne metody stymulacji doświadczenia ekstazy w praktykach prawosławnych hezychastów
    Natural Methods of Stimulation of the Experience of Ecstasy in the Practices of Orthodox Hesychasts
    Autorzy:
    Przybył-Sadowska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/640896.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    ekstaza religijna
    wizje religijne
    techniki psychosomatyczne
    Kościół prawosławny
    tradycja prawosławna
    prawosławie
    teologia prawosławna
    hezychazm
    palamizm
    Grzegorz Palmas
    Ewagriusz z Pontu
    theosis
    modlitwa kontemplacyjna
    modlitwa Jezusowa
    modlitwa serca
    Religious ecstasy
    religious visions
    psychosomatic technics
    Orthodox Church
    Orthodox tradition
    Orthodoxy
    Orthodox theology
    hesychasm
    palamism
    Gregory Palamas
    Evagrius of Pontus
    contemplative prayer
    Jesus prayer
    prayer of the heart
    Opis:
    This article is an attempt to analyse the Orthodox monastic tradition of contemplative (hesychastic) prayer, the goal of which was to achieve an ecstatic unification with God and the divinisation (theosis) of human nature. Until the 11th century the practice of this kind of prayer was passed on orally, preserving the spiritual father-disciple relation. However, some of its elements can be found in the writings of some of the Fathers of the Church – e.g. Athanasius of Alexandria, the Cappadocian Fathers – Basil the Great, Gregory of Nyssa, Gregory of Nazianzus – as well as in the works of Evagrius of Pontus and John Climacus. The continuation of this tradition includes the works of the leading Byzantine theologist of the 11th century St Symeon the New Theologian (949-1022). However, it was not until the 14th century, as a result of the dispute caused by the statements of the Byzantine monk Barlaam of Calabria, that there was a systematic approach to hesychasm in Byzantine writings. In response, St Gregory Palamas (1296-1359), based on the book of the fathers of the Church, systematically described the doctrine of hesychasm in three treatises (triads) entitled In Defence of the Holy Hesychasts, and written in the years 1338-1341. This doctrine, sometimes known as palamism after St Gregory Palamas, was recognised as an authentic expression of Orthodox faith at the council in Constantinople in 1351. The article analyses the most important elements of the hesychastic method and descriptions of the visions experienced during the practice of it.
    Źródło:
    Studia Religiologica; 2011, 44; 121-133
    0137-2432
    2084-4077
    Pojawia się w:
    Studia Religiologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Память народнокультурной традиции в современном ритуальном дискурсе
    Autorzy:
    Sedakova, Irina Aleksandrovna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611645.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    memory
    commemorating the deceased
    ethnolinguistics
    folk culture
    holidays
    Orthodox Christianity
    Facebook, Russia
    Bulgaria
    pamięć
    upamiętnienie zmarłych
    etnolingwistyka
    kultura ludowa
    święta
    prawosławie
    Facebook
    Rosja
    Bułgaria
    Opis:
    Memory belongs to the most frequently used concepts in contemporary Russian and Bulgarian discourses. It is treated as the highest individual and collective value, an inalienable feature of the society’s humanistic, intellectual, and spiritual development.Special attention is paid to research on folklore and ethnography, with a focus on the processes in which the memory of folk tradition is viewed as a sociocultural value. Data from Russian and Bulgarian culture have been carefully examined to discover the reasons why memory comes in variants and why facts in the process of revitalization are treated selectively. Cyclic annual rituals and those commemorating the deceased have been analysed to discover the basic models of actualizing folk memory (modification of old and emergence of new traditions) and shed light on the commercial aspect of memory (tourist attractions, shows, and performances).
    Pamięć jest jednym z konceptów najczęściej używanych we współczesnym dyskursie zarówno rosyjskim, jak i bułgarskim. Traktowana jest jako najwyższa wartość w wymiarze indywidualnym i zbiorowym, jako nieodłączna cecha humanistycznego, intelektualnego i duchowego rozwoju społeczeństwa. W artykule szczególną uwagę poświęcono badaniom folklorystycznym i etnograficznym oraz rozpatrzono podstawowe procesy, w których pamięć tradycji ludowej traktowana jest jako wartość społeczno-kulturowa. Na materiale rosyjskiej i bułgarskiej kultury szczegółowo przeanalizowano powody wariantywności pamięci i problem wybiórczości materiału faktograficznego podczas rewitalizacji. Na przykładzie obrzędów kalendarzowych i związanych z upamiętnieniem zmarłych zbadano podstawowe modele aktualizacji pamięci ludowej (modyfikacja starych i powstawanie nowych tradycji) oraz fakty związane z komercjalizacją pamięci (atrakcje turystyczne, show i widowiska).
    Pamięć jest jednym z konceptów najczęściej używanych we współczesnym dyskursie zarówno rosyjskim, jak i bułgarskim. Traktowana jest jako najwyższa wartość w wymiarze indywidualnym i zbiorowym, jako nieodłączna cecha humanistycznego, intelektualnego i duchowego rozwoju społeczeństwa. W artykule szczególną uwagę poświęcono badaniom folklorystycznym i etnograficznym oraz rozpatrzono podstawowe procesy, w których pamięć tradycji ludowej traktowana jest jako wartość społeczno-kulturowa. Na materiale rosyjskiej i bułgarskiej kultury szczegółowo przeanalizowano powody wariantywności pamięci i problem wybiórczości materiału faktograficznego podczas rewitalizacji. Na przykładzie obrzędów kalendarzowych i związanych z upamiętnieniem zmarłych zbadano podstawowe modele aktualizacji pamięci ludowej (modyfikacja starych i powstawanie nowych tradycji) oraz fakty związane z komercjalizacją pamięci (atrakcje turystyczne, show i widowiska)
    Źródło:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2019, 31
    0860-8032
    Pojawia się w:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola prawosławia w filozofii politycznej Aleksandra Dugina
    The Role of Russian Orthodox Christianity in Alexander Dugin’s Political Philosophy
    Autorzy:
    Rubisz, Lech
    Zapotoczna, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25768844.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    filozofia polityczna Dugina
    prawosławie
    Czwarta Teoria Polityczna
    neoeurazjatyzm
    Ruski Mir
    Dugin’s political philosophy
    Russian Orthodox Christianity
    The Forth Political Theory
    Neo-Eurasianism
    Russkiy Mir (Russian world)
    Opis:
    A. Dugin’s political philosophy is permeated with mysticism and Orthodox Christian religiosity, which leaves a strong mark on such political ideas as Eurasianism, anti-Occidentalism, the Russian World and Dugin’s original Fourth Political Theory. The role of the Russian philosopher in forming of the domestic political thought and politics itself suggests an analogy to the same role of Carl Schmitt in fascist Germany, including an analogy to the discussion on this role. The authors hypothesise that regardless the controversy of this issue, A. Dugin is considered both as an articulator of the spirit of deeply dormant views in Russian society and in part of the elite, as well as a thinker who reinforces this spirit and provides deep moral and philosophical justifications for the Russian opinion-makers. The purpose of this article is the interpretation of Dugin’s theory in the political science senses paying attention particularly to the role of Russian Orthodox Christianity in it. Thus chosen methodological perspective prejudges the structure of the study.
    Filozofia polityczna A. Dugina przesiąknięta jest mistycyzmem i prawosławną religijnością, co odciska się mocnym piętnem na wyprowadzanych z niej ideach politycznych eurazjatyzmu, antyokcydentalizmu, Ruskiego Mira czy oryginalnej duginowskiej Czwartej Teorii Politycznej. Rola rosyjskiego filozofa w kształtowaniu rodzimej myśli politycznej oraz samej polityki nasuwa analogię do takiej samej roli Carla Schmitta w faszystowskich Niemczech, w tym także analogii do dyskusji na temat tej roli. Autorzy stawiają hipotezę, że bez względu na kontrowersje w tej kwestii A. Dugin jest zarówno wyrazicielem ducha głęboko drzemiących w rosyjskim społeczeństwie i części elit przekonań, jak również myślicielem wzmacniającym tego ducha oraz dostarczycielem głębokich, moralno-filozoficznych uzasadnień dla rosyjskiej warstwy opiniotwórczej. Celem niniejszego artykułu jest oparta na źródłach pierwotnych politologiczna interpretacja teorii A. Dugina, ze szczególnym uwzględnieniem roli prawosławia. Temu podejściu metodologicznemu podporządkowana została struktura opracowania.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2023, 78; 44-60
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niepokalany wyjątek od reguły. Powołanie chrześcijan w świetle maryjnego dogmatu
    The Immaculate Exception to the Rule. Vocation of Christians in the Light of the Marian Dogma
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601416.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Bóg
    człowiek
    Chrystus
    Wcielenie
    Maryja
    Matka Boża
    Niepokalane Poczęcie
    wola
    czas
    wieczność
    historia
    predestynacja
    wolność
    łaska
    współpraca
    odkupienie
    powołanie
    ekumenizm
    protestantyzm
    prawosławie
    sola gratia
    God
    man
    Christ
    Incarnation
    Mary
    Mother of God
    the Immaculate Conception
    will
    time
    eternity
    history
    predestination
    freedom
    grace
    cooperation
    redemption
    vocation
    ecumenism
    Protestantism
    Orthodox Christianity
    Opis:
    W wyjątkowej relacji Boga i Matki Pana kryje się model obowiązujący wszystkich chrześcijan (nie tylko katolików), który należy odkryć. Na Niepokalane Poczęcie można patrzeć jak na wyjątek, z którego daje się odczytać reguła współpracy człowieka z Bogiem w realizacji Jego odwiecznego planu zbawienia.
    It is worthwhile to meditate the contents hidden in this Marian dogma, for the Mother of God’s unique vocation gives light to all the people’s vocation. The Immaculate Conception reveals the following truths: relation between the eternal will of God (predestination) and the will of man (freedom); relation between the divine grace and human cooperation; connection between temporality and eternity. The article also underlines an ecumenical aspect of the dogma’s contents. The author engages in polemics against the widespread (even among Catholics) opinion, according to which the Immaculate Conception should be an expression of the sola gratia principle.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2015, 9, 1; 161-187
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Русь и её святые в славянском учении Иоанна Павла II. Между историей и настоящим
    Ruś i jej święci w słowiańskim nauczaniu Jana Pawła II. Między historią a dniem dzisiejszym
    Autorzy:
    Przebinda, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1376008.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
    Tematy:
    dziedzictwo średniowiecznej prawosławnej Rusi
    święci bracia Cyryl i Metody
    św. Benedykt
    dawne dzieje i religia Białorusi
    Ukrainy i Rosji
    święci dawnej Rusi
    Jan Paweł II
    prawosławie
    katolicyzm
    ukraiński grekokatolicyzm
    ekumenizm
    wiara i kultura
    heritage of medieval Orthodox Rus
    the Saints Cyril and Methodius
    St. Benedict
    early
    history of Belarus
    Ukraine and Russia
    the saints of early Russia
    John Paul II
    Orthodox
    Christianity
    Catholicism
    Ukrainian Greek Catholics
    ecumenism
    faith and culture
    “the
    two lungs of Christianity”
    Vyacheslav Ivanov
    meeting between Pope Francis I and the Patriarch
    of Moscow Cyril I in Cuba
    наследие средневековой
    православной Руси
    святые братья Кирилл и Мефодий
    св. Ве-
    недикт
    средневековая история и религия Беларуси
    России и Украины
    святые древней
    Руси
    Иоанн Павел II
    православие
    католичество
    украинскиое грекокатоличество
    экуменизм
    вера и культура
    «два лёгких христианства» Вячеслава Иванова
    встреча
    папы Франтиска I патриарха Кирилла I в Гаване (Куба)
    Opis:
    Ruś i jej święci w słowiańskim nauczaniu Jana Pawła II. Między historią a dniem dzisiejszymW tekście podjęto próbę syntetycznego opisu stosunku Jana Pawła II – „Papieża z Polski” – doreligijnej tradycji Rusi Kijowskiej, będącej dziś wspólnym dziedzictwem i przestrzenią duchowo-historyczną dla Rosji, Ukrainy i Białorusi. Jan Paweł II, przyznając się do duchowego dziedzictwajagiellońskiej Rzeczpospolitej Obojga Narodów, głosił w swoich dokumentach, wypowiedziach,pielgrzymkach i postawach życiowych „ekumenizm większej Europy”. Należą tutaj zarównokatolicki Zachód i Europa Środkowowschodnia, mające za duchowego patrona św. Benedykta,jak i prawosławna oraz greckokatolicka Europa Wschodnia, której patronują bracia Cyryl i Metody.Polski papież często nawiązywał w tym kontekście do zasady „dwóch płuc chrześcijaństwa”,sformułowanej w 1930 roku przez rosyjskiego poetę-symbolistę i myśliciela Wiaczesława Iwanowa.W tym szerokim ekumenizmie – będącym podstawą wizji „Europy od Atlantyku aż poUral” polskiego Papieża – swe miejsce mogą odnaleźć zarówno katolicy obrządku łacińskiegoi grekokatolicy obrządku bizantyńskiego jak i prawosławni wszystkich narodów Europy Południowej i Wschodniej. W artykule zostało podkreślone, że ekumeniczna postawa Papieża z Polskiw szczególności wobec rosyjskiego prawosławia przyczyniła się do epokowego, pierwszegow ogóle w dziejach spotkania papieża z moskiewskim patriarchą – stało się to 12 lutego 2016roku w Hawanie na Kubie za sprawą papieża Franciszka I i moskiewskiego patriarchy Cyryla I.
    The article attempts a synthetic description of the attitude of John Paul II – “the Pope from Poland” – to the religious tradition of Kievan Rus, a territory of shared spiritual and historical heritage for Russia, Ukraine, and Belarus. Identifying himself with the heritage of the Jagiellonian Polish-Lithuanian Commonwealth, John Paul II preached the “ecumenism of a greater Europe” in his official documents and statements, during his pilgrimages, and through the example of his own life. His teaching encompassed both, the Catholic West and Central Europe, with their spiritual patron in the figure of St. Benedict, as well as the Orthodox and Greek Catholic Eastern Europe, patroned by the brother saints Cyril and Methodius. Speaking of European spirituality the Polish Pope often referred to the metaphor of “the two lungs of Christianity” coined by the Russian symbolist poet and thinker, Vyacheslav Ivanov, in 1930. This broad ecumenical concept, which stands at the basis of the Pope’s vision of “Europe from the Atlantic to the Ural Mountains,” brings together the Roman Catholics, the Greek Catholics of the Byzantine Rite, and the members of all the Orthodox churches functioning among the nations of southern and eastern Europe. The article underlines the importance of the ecumenical stance of the Polish Pope and shows how his openness towards the Russian Orthodox Church prepared ground for the first historical meeting of a pope and a patriarch of Moscow – this epochal event happened in Cuba on 12 February 2016 between Pope Francis I and the Patriarch of Moscow and all Rus’ Cyril I.
    Автор предпринял попытку синтетического описания отношения Иоанна Павла II – «Папы из Польши» — к религиозному наследию Киевской Руси как части духовно-и- сторического пространства, общего для России, Украины и Беларуси. Иоанн Павел II, черпая из духовного наследия ягеллонской Речи Посполитой, одновременно в своих высказываниях, апостольских визитах, жизненной позиции и документах выступал за «экуменизм Европы побольше», включающей как католический Запад и Централь- но-восточную Европу, под духовным покровительством св. Бенедикта, так и Восточную Европу, покровителями которой являются братья Кирилл и Мефодий. В данном контексте польский Папа часто обращался к принципу «двух лёгких христианства», сформулированному в 1930 году российским поэтом-символистом и мыслителем Вяче- славом Ивановым. В этом широком экуменизме как идейном базисе папского видения «Европы от Атлантики до Урала» своё место могут найти как верующие Римско-ка- толической и Греко-католической, так и Православной церквей всех народов Южной и Восточной Европы. В статье подчёркивается, что экуменическая позиция польского Папы, в особенности по отношению к русскому православию, стала одним из важных факторов, благодаря чему стала возможна первая в истории встреча Папы – Франциска I с Патриархом Московским и всея Руси – Кириллом I – состоявшаяся 12 февраля 2016 года в Гаване на Кубе.
    Źródło:
    Studia Pigoniana; 2020, 3, 3; 49-74
    2657-3261
    Pojawia się w:
    Studia Pigoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies