Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Orthodox Christianity" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Organizacja i funkcjonowanie duszpasterstwa wyznania prawosławnego w Wojsku Polskim na Zachodzie w latach 1943-1945
    Organization and functioning of the Orthodox ministry in the Polish Army in the West in the years
    Autorzy:
    Pyczel, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1913319.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-12
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    bishop
    Sawa
    Orthodox Christianity
    biskup
    prawosławie
    Opis:
    W 1943 r. doszło do istotnej zmiany w dziejach wojskowego duszpasterstwa prawosławnego w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. Była ona związana z mianowaniem wojskowego biskupa prawosławnego. Funkcję tą objął dawny biskup grodzieńsko-nowogródzki Sawa (Sowietow). Uznawano go za jedynego hierarchę Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, który pozostawał wierny zasadom autokefalii. Jego działania podejmowane na rzecz obrony niezależności polskiego prawosławia były w tym momencie niezastąpione. Okres pełnienia przez biskupa Sawę funkcji wojskowego biskupa prawosławnego na terenie Wielkiej Brytanii i kontynencie przyczynił się do rozwoju duszpasterstwa tego wyznania. Sprostał powierzonym mu zadaniom, co zostało docenione przez władze wojskowe i polityczne. Już po wojnie, biskup Sawa został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Jako wojskowy biskup prawosławny dał się poznać jako gorliwy patriota i niestrudzony duszpasterz, który starał się otoczyć należytą opieką duchową wszystkich polskich żołnierzy. Celem poniższego artykułu było przedstawienie przebiegu wyboru wojskowego duszpasterza prawosławnego w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie, okoliczności w jakich podjęto decyzję o mianowaniu biskupa Sawy, podejmowanych przez niego działań i trudności, które musiał pokonać podczas swojej posługi.
    In 1943 significant change occurred in the history of the Orthodox military pastoral ministry in the Polish Armed Forces in the West. It was related to the appointment of a military Orthodox bishop. This function was taken over by the former Bishop of Grodno-Nowogrodek Sawa (Sovetov). He was considered to be the only hierarch of the Polish Autocephalous Orthodox Church, which remained faithful to the principles of autocephaly. His efforts to defend the independence of Polish Orthodoxy were indispensable at the time. The period during which Bishop Sawa performed the function of military Orthodox bishop in Great Britain and on the continent contributed to the development of this religion’s ministry. He rose to the tasks entrusted to him, which was appreciated by the military and political authorities. Shortly after the war, Bishop Sawa was awarded, among others, with the Gold Cross of Merit with Swords. As a military Orthodox bishop he proved himself as a zealous patriot and tireless priest who tried to provide proper spiritual care to all Polish soldiers. The purpose of the following article is to present the selection process of a military Orthodox priest in the Polish Armed Forces in the West, the circumstances in which the decision was made to appoint Bishop Sawa, his actions and the difficulties he had to overcome during his ministry.
    Źródło:
    ELPIS; 2020, 22; 9-15
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Organizacja i funkcjonowanie duszpasterstwa wyznania prawosławnego w Wojsku Polskim na Zachodzie w latach 1941-1943
    The organization and functioning of the Orthodox ministry in the Polish Army in the West in the years 1941-1943
    Autorzy:
    Pyczel, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912812.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-23
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Bishop
    Orthodox Christianity
    Polish Army
    Biskup
    prawosławie
    Wojsko Polskie
    Opis:
    W 1940 r. strona brytyjska udzieliła formalnej zgody na utworzenie na swoim terytorium Polskich Sił Zbrojnych. Na poziomie operacyjnym miały być one podporządkowane dowództwu brytyjskiej armii. Wśród tworzonych oddziałów polskich, stacjonujących wówczas na Wyspach Brytyjskich, znajdowali się żołnierze wyznania prawosławnego. Reprezentowali oni mozaikę narodowościową. Wśród wyznawców prawosławia, odbywających służbę w wojsku lądowym i marynarce, znajdowali się m.in. Polacy, Białorusini, Ukraińcy, Rusini i Rosjanie. Początkowo zapewnienie żołnierzom prawosławnym stałej opieki duszpasterskiej było problemem głównie ze względu na brak kapelana tego wyznania. Stan ten utrzymywał się do początku 1941 r. Utworzono wówczas szefostwo duszpasterstwa wojskowego wyznania prawosławnego dla oddziałów Wojska Polskiego w Wielkiej Brytanii. Zamierzeniem tekstu było przedstawienie procesu tworzenia duszpasterstwa, podejmowanych przez duchownych działań i trudności, które musieli pokonać podczas swojej posługi.
    In 1940, the British side granted formal consent for the establishment of the Polish Armed Forces on its territory. At the operational level, they were to be subordinated to the command of the British Army. Among the Polish troops stationed in the British Isles at the time were soldiers of the Orthodox faith. They represented an ethnic mosaic. The followers of the Orthodox Church serving in the army and navy included Poles, Belarusians, Ukrainians, Ruthenians and Russians. In the beginning providing Orthodox soldiers with permanent pastoral care posed a problem mainly due to the lack of a chaplain of that denomination. This continued until the beginning of 1941. At that time, the head of the Orthodox military ministry was established for the branches of the Polish Army in Great Britain. The intention of the text was to present the process of creating a pastoral ministry, the activities undertaken by the clergy and the difficulties that they had to overcome in their service.
    Źródło:
    ELPIS; 2021, 23; 69-75
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół w życiu Heleny moskiewskiej, żony Aleksandra Jagiellończyka
    Die Rolle der Kirche im Leben Helenas von Moskau, der Ehegattin von Alexander dem Jagiellonen
    Church in the life of Helen of Moscow, the wife of Alexander the Jagiellonian
    Autorzy:
    Rutkowska, Grażyna
    Kozak, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1018582.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-16
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Helena moskiewska
    Aleksander Jagiellończyk
    prawosławie
    katolicyzm a prawosławie
    religijność dworska
    Helen of Moscow
    Alexander the Jagiellonian
    Orthodox Christianity
    Catholicism versus Orthodox Christianity
    religiousness at court
    Opis:
    Artykuł stanowi próbę przedstawienia osobistej pobożności oraz praktyk religijnych spełnianych przez Helenę moskiewską (1476–1513), córkę wielkiego księcia moskiewskiego Iwana III oraz bizantyjskiej księżnej Zoe, która w 1495 roku wyszła za mąż za wielkiego księcia litewskiego Aleksandra Jagiellończyka, późniejszego króla Polski. W tym celu wykorzystano dokumenty i korespondencję z epoki, kroniki ważniejszych historiografów podługoszowych (Bernard Wapowski, Maciej z Miechowa, Marcin Bielski, Marcin Kromer, Maciej Stryjkowski i Jan z Komorowa) oraz przekazy wybranych latopisów (Latopis sofijski I, Kronika Bychowca i Latopis hustyński). W pierwszej kolejności omówiono rolę prawosławia w doktrynie Wielkiego Księstwa Moskiewskiego, wychowanie Heleny na dworze moskiewskim oraz obowiązujące w Europie i Polsce zwyczaje tyczące się małżeństw dynastycznych z wyznawcami obrządku wschodniego. W drugiej części tekstu zajęto się kwestią swobody sprawowania przez Helenę prawosławnych praktyk religijnych na Litwie i w Polsce, zebrano też przykłady jej donacji na rzecz cerkwi i monastyrów w Wielkim Księstwie Litewskim, na koniec zaś omówiono relację Heleny z Kościołem katolickim (tu m.in. omówiono spór dotyczący ewentualnej konieczności zmiany wiary przez królową i jej ponownego chrztu w obrządku łacińskim).
    The article aims to present personal piety and the religious practices of the daughter of the Grand Duke of Moscow Ivan III, Helen of Moscow (1476—1513). Her mother was also the Byzantine duchess Zoe. In 1495 Helen married the Grand Duke of Lithuania Alexander the Jagiellonian, who later became king of Poland. The sources inspected in order to present the topic were documents and letters from the period, the chronicles of some more important historiographers who published after Jan Długosz (Bernard Wapowski, Maciej of Miechów, Marcin Bielski, Marcin Kromer, Maciej Stryjkowski, and Jan of Komorów) and the records from selected chronicles (Sophia Chronicle I, Chronicle of Bychowiec, Chronicle of Huštýn). At first the role of Orthodox Christianity in the doctrine of the Great Duchy of Moscow is discussed. What follows is a discussion of how Helen was brought up in the Moscow court and what the European and Polish customs were in terms of dynastic marriages with Orthodox Christians. Then the question of Helen’s liberty in practicing Orthodox Christianity in Lithuania and Poland is analyzed. Examples are also provided of her donations to Orthodox churches and monasteries in the Grand Duchy of Lithuania. At the end of the study, Helen’s relations with Catholic church are discussed, for example the debate over the possibility of the queen converting to Roman Christianity and of her second baptism within this religious denomination.
    Im vorliegenden Artikel wird der Versuch unternommen, persönliche Frömmigkeit und die Ausübung religiöser Praktiken von Helena von Moskau (1476—1513), Tochter des Großfürsten von Moskau Iwan III. und der byzantinischen Prinzessin Zoë, die 1495 mit dem Großfürsten von Litauen, Alexander dem Jagiellonen, dem späteren König von Polen vermählt wurde, darzustellen. Hierzu wurden die Urkunden und  Korrespondenz aus der Epoche, Chroniken der bedeutendsten Geschichtsschreiber nach Jan Długosz (Bernard Wapowski, Matthias de Miechow, Marcin Bielski, Martin Cromer, Maciej Stryjkowski und Johannis de Komorowo), sowie die Überlieferungen ausgewählter Annalen (Erste Chronik von Sofia, Chronik von Bychowiec und Chronik von Hustynja) in Anspruch genommen. Zuallererst wurde die Rolle der orthodoxenKirche in der Doktrin des Großfürstentums Moskau, die Erziehung Helenas am Moskauer Hof und die in Europa und Polen geltenden, auf dynastische Ehen mit Bekennern des orthodoxen Glaubens bezogenen Sitten und Gebräuche erörtert. Im weiteren Teil des Beitrags wurde die Frage der Religionsfreiheit Helenas bei der Ausübung orthodoxer Praktiken in Litauen und Polen behandelt. Darüber hinaus wurden die Beispiele ihrer Schenkungen an orthodoxe Kirchen und Klöster im Großfürstentum Litauen aufgeführt. Zum Abschluss wurde das Verhältnis Helenas zur katholischen Kirche erörtert (u.a. der Streit über eventuelle Notwendigkeit des Glaubenswechsels durch die Königin und deren erneute Taufe im lateinischen Ritus).
    Źródło:
    Średniowiecze Polskie i Powszechne; 2020, 12; 261-307
    2080-492X
    2353-9720
    Pojawia się w:
    Średniowiecze Polskie i Powszechne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Religion-Based Cultural Communities in the Pre-Modern Balkans
    Wspólnoty kulturowe oparte na religii na Bałkanach w czasach przednowoczesnych
    Autorzy:
    Detrez, Raymond
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32361713.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Balkans
    Orthodox Christianity
    Islam
    Catholicism
    diglossia
    Bałkany
    prawosławie
    islam
    katolicyzm
    dyglosja
    Opis:
    Intellectual life in the pre-modern Balkans was fragmented along religious lines. In the multi-ethnic religious communities (the Orthodox Christian, the Muslim and the Catholic), one particular “high code” language was used by the intellectual elites of the various ethnic groups as a shared means of communication in the field of worship, scholarship and literature. In addition, on behalf of the unschooled, who were ignorant of the high code, there existed within each community vernacular literature that was intended to instruct common people about the doctrine of their faith and keep them on the straight path. The use of a shared literary language strengthened the solidarity with each community but also increased the cultural divisiveness of the Balkans as a whole. The lack or scarcity of a high literature in a particular language is no indication of the “culturelessness” of its speakers. In fact, with their coreligionists they shared a rich high culture in one of the literary languages.
    Życie intelektualne na Bałkanach w czasach przednowoczesnych uległo rozdrobnieniu ze względu na podziały religijne. W wieloetnicznych wspólnotach wyznaniowych – prawosławnej, muzułmańskiej i katolickiej – jeden szczególny „wysoki” język był używany przez elity intelektualne różnych grup etnicznych jako wspólny środek komunikacji w dziedzinie kultu, edukacji i literatury. Obok niego, dla warstw niewykształconych, nieświadomych takiego kodu, w każdej społeczności istniała literatura w językach narodowych, mająca na celu pouczyć zwykłych ludzi o doktrynie ich wiary i właściwej drodze postępowania. Posługiwanie się wspólnym językiem literackim nie tylko wzmocniło solidarność międzywspólnotową, ale także zwiększyło kulturową różnorodność Bałkanów jako całości. Brak lub niedobór wysokiej literatury w danym języku nie świadczy o „braku kultury” u jej użytkowników. W rzeczywistości dzielili oni bowiem bogatą kulturę wysoką ze swoimi współwyznawcami za pośrednictwem innego języka literackiego.
    Źródło:
    Slavia Meridionalis; 2020, 20
    1233-6173
    2392-2400
    Pojawia się w:
    Slavia Meridionalis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowiek i przyroda w nauce chrześcijańskiego Wschodu
    Man and Nature in the Teaching of the Christian East
    Autorzy:
    Aptacy, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1817841.pdf
    Data publikacji:
    2004-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    człowiek
    przyroda
    prawosławie
    chrześcijaństwo wschodnie
    religia i ekologia
    humans
    nature
    Orthodox Christianity
    religion and ecology
    Opis:
    This article speaks of the relation between man and the rest of the created world. This is a subject that is being taken up more and more frequently by ecologists, by philosophers and theologians. Man is in relation to the universe above all because of their common beginning. For everything, human beings included came into being "from nothing" (ex nihilo). Secondly: all of creation, even if to a different degree, is subject to the laws of limitations. Thirdly: all of the universe, which means also a man living in it, is called development and liberation from the burdening of evil, in order to participate in the freedom and glory of the children of God (cfr. R om 8:21). The subject of the relation of man with the rest of the created world was dear to the Fathers of the Church, especially in the East. The heritage of the Eastern Church Fathers has been taken up mainly by Orthodox theologians. But there are also Catholic theologians that take up the subject of the relation between man and the universe. Here one should name above all K. Rahner, H.U. von Balthasar and, among Polish theologians: W. Hryniewicz. Among the contemporary Orthodox theologians that speak of the relation between man and the universe, we find O. Clément. For him, relations with God the Creator and Savior are of importance. Upon these relations depend on other ones: with other people and with the universe. If one does not take this into consideration, one's knowledge of the man himself would be incomplete. Relations between man and the universe can be twofold: man can remain on the outside of the reality which shows itself to his eyes or he can be inserted into this reality, which he shall observe as an organic all-embracing unity. Visible nature, as O. Clément writes, is a book rich in content, which speaks of life on Earth and after death. It is only necessary to know how to make use of this book. Man created in the "image and likeness" of God is marked by divinity and participates in the divine intellect and, by means of his body, is in relation to the material world. He concentrates in himself what is spiritual and what is material. All of the created universe can participate in divine "energies" only through man, who is "priest and caretaker" of the universe. It is the duty of man to read the first revelation (that is the world) and to "realize the ontological glorification of all things". But man, because of original sin, has led to a true cosmic catastrophe, to a darkening of the modality of paradise and to the appearance of a new way of universal existence, marked by sin. The man also ceased to understand the true world, the way God created it and sustains it in His glory. Creation,  just as Rs Creator, does not thrust itself upon man, who sees the universe through the prism of his fall which in such a manner obscures and covers it, that he becomes more and more obdurate to the action of God.
    Źródło:
    Studia Ecologiae et Bioethicae; 2004, 2, 1; 327-348
    1733-1218
    Pojawia się w:
    Studia Ecologiae et Bioethicae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane aspekty kultu Matki Bożej w Prawosławiu
    Some Aspects of the Veneration of the Mother of God in Orthodoxy
    Autorzy:
    Charkiewicz, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420427.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Matka Boża
    prawosławie
    kult
    Theotokos
    Dziewica
    Najświętsza
    modlitwa
    Mother of God
    Orthodox Christianity
    worship
    Virgin
    All-Holy
    prayer
    Opis:
    Matka Boża jest szczytem ludzkiej świętości. Stoi ona na czele wszystkich świętych, którym Kościół prawosławny oddaje cześć. W artykule omawianych jest kilka aspektów kultu Bogurodzicy: narodziny jej kultu, tytuły używane w prawosławiu wobec Matki Bożej, jej natura oraz różne sfery kultu. Kult Bogurodzicy, istniejący od początku istnienia Kościoła, zakorzeniony jest w Piśmie Świętym oraz Tradycji, a bazuje na jej relacjach z Synem, Bogoczłowiekiem Jezusem Chrystusem. Chociaż Bogurodzica jest najdoskonalszym człowiekiem i swą świętością przewyższa cały świat anielski, to cześć jej oddawana zdecydowanie różni się od chwały należnej wyłączenie Trójjedynemu Bogu. Kult Bogurodzicy nie służy umniejszaniu chwały oddawanej Chrystusowi, będącego źródłem wszelkiej świętości, w tym Swojej Matki, lecz potęgowaniu tej chwały. Dlatego też w Kościele prawosławnym Matka Boża jest zawsze wychwalana i przedstawiana z Chrystusem i pośród innych świętych, jako wyraz wspólnoty celebrującej i modlitewnej, a oddawanie czci Bogurodzicy związane jest ze stawianiem jej za najwyższy z możliwych wzór do naśladowania dla ludzi wierzących.
    The Mother of God is the best example of human holiness. She stands at the head of all the saints venerated by the Orthodox Church. This article discusses several aspects of the cult of the Mother of God: the birth of her cult, titles of the Mother of God used in the Orthodox Church, her nature and the various ways of veneration. The cult of the Mother of God, which has existed since the beginning of the Church, is rooted in Scripture and Tradition. It is based on her relationship with her Son, the God-Man Jesus Christ. Although the Mother of God is the most perfect human and her holiness exceeds the angelic world, this cult is very different from the glory that is given exclusively to the Triune God. The cult of the Mother of God is not isolated from the glory given to Jesus Christ. It is based not only from her personal virtues, but above all on her unique role in the economy of salvation. The cult of the Mother of God does not decrease the glory given to Christ, Who is the source of all holiness, including His Mother, but increases that glory. Therefore, in the Orthodox Church, the Theotokos is always praised and represented with Jesus Christ and among other saints, as an expression of the community of celebration and prayer. The veneration of the Mother of God is also closely associated with presenting her as the highest possible model of life for all believers.
    Źródło:
    ELPIS; 2014, 16; 23-31
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Память народнокультурной традиции в современном ритуальном дискурсе
    Autorzy:
    Sedakova, Irina Aleksandrovna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611645.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    memory
    commemorating the deceased
    ethnolinguistics
    folk culture
    holidays
    Orthodox Christianity
    Facebook, Russia
    Bulgaria
    pamięć
    upamiętnienie zmarłych
    etnolingwistyka
    kultura ludowa
    święta
    prawosławie
    Facebook
    Rosja
    Bułgaria
    Opis:
    Memory belongs to the most frequently used concepts in contemporary Russian and Bulgarian discourses. It is treated as the highest individual and collective value, an inalienable feature of the society’s humanistic, intellectual, and spiritual development.Special attention is paid to research on folklore and ethnography, with a focus on the processes in which the memory of folk tradition is viewed as a sociocultural value. Data from Russian and Bulgarian culture have been carefully examined to discover the reasons why memory comes in variants and why facts in the process of revitalization are treated selectively. Cyclic annual rituals and those commemorating the deceased have been analysed to discover the basic models of actualizing folk memory (modification of old and emergence of new traditions) and shed light on the commercial aspect of memory (tourist attractions, shows, and performances).
    Pamięć jest jednym z konceptów najczęściej używanych we współczesnym dyskursie zarówno rosyjskim, jak i bułgarskim. Traktowana jest jako najwyższa wartość w wymiarze indywidualnym i zbiorowym, jako nieodłączna cecha humanistycznego, intelektualnego i duchowego rozwoju społeczeństwa. W artykule szczególną uwagę poświęcono badaniom folklorystycznym i etnograficznym oraz rozpatrzono podstawowe procesy, w których pamięć tradycji ludowej traktowana jest jako wartość społeczno-kulturowa. Na materiale rosyjskiej i bułgarskiej kultury szczegółowo przeanalizowano powody wariantywności pamięci i problem wybiórczości materiału faktograficznego podczas rewitalizacji. Na przykładzie obrzędów kalendarzowych i związanych z upamiętnieniem zmarłych zbadano podstawowe modele aktualizacji pamięci ludowej (modyfikacja starych i powstawanie nowych tradycji) oraz fakty związane z komercjalizacją pamięci (atrakcje turystyczne, show i widowiska).
    Pamięć jest jednym z konceptów najczęściej używanych we współczesnym dyskursie zarówno rosyjskim, jak i bułgarskim. Traktowana jest jako najwyższa wartość w wymiarze indywidualnym i zbiorowym, jako nieodłączna cecha humanistycznego, intelektualnego i duchowego rozwoju społeczeństwa. W artykule szczególną uwagę poświęcono badaniom folklorystycznym i etnograficznym oraz rozpatrzono podstawowe procesy, w których pamięć tradycji ludowej traktowana jest jako wartość społeczno-kulturowa. Na materiale rosyjskiej i bułgarskiej kultury szczegółowo przeanalizowano powody wariantywności pamięci i problem wybiórczości materiału faktograficznego podczas rewitalizacji. Na przykładzie obrzędów kalendarzowych i związanych z upamiętnieniem zmarłych zbadano podstawowe modele aktualizacji pamięci ludowej (modyfikacja starych i powstawanie nowych tradycji) oraz fakty związane z komercjalizacją pamięci (atrakcje turystyczne, show i widowiska)
    Źródło:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2019, 31
    0860-8032
    Pojawia się w:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola prawosławia w filozofii politycznej Aleksandra Dugina
    The Role of Russian Orthodox Christianity in Alexander Dugin’s Political Philosophy
    Autorzy:
    Rubisz, Lech
    Zapotoczna, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25768844.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    filozofia polityczna Dugina
    prawosławie
    Czwarta Teoria Polityczna
    neoeurazjatyzm
    Ruski Mir
    Dugin’s political philosophy
    Russian Orthodox Christianity
    The Forth Political Theory
    Neo-Eurasianism
    Russkiy Mir (Russian world)
    Opis:
    A. Dugin’s political philosophy is permeated with mysticism and Orthodox Christian religiosity, which leaves a strong mark on such political ideas as Eurasianism, anti-Occidentalism, the Russian World and Dugin’s original Fourth Political Theory. The role of the Russian philosopher in forming of the domestic political thought and politics itself suggests an analogy to the same role of Carl Schmitt in fascist Germany, including an analogy to the discussion on this role. The authors hypothesise that regardless the controversy of this issue, A. Dugin is considered both as an articulator of the spirit of deeply dormant views in Russian society and in part of the elite, as well as a thinker who reinforces this spirit and provides deep moral and philosophical justifications for the Russian opinion-makers. The purpose of this article is the interpretation of Dugin’s theory in the political science senses paying attention particularly to the role of Russian Orthodox Christianity in it. Thus chosen methodological perspective prejudges the structure of the study.
    Filozofia polityczna A. Dugina przesiąknięta jest mistycyzmem i prawosławną religijnością, co odciska się mocnym piętnem na wyprowadzanych z niej ideach politycznych eurazjatyzmu, antyokcydentalizmu, Ruskiego Mira czy oryginalnej duginowskiej Czwartej Teorii Politycznej. Rola rosyjskiego filozofa w kształtowaniu rodzimej myśli politycznej oraz samej polityki nasuwa analogię do takiej samej roli Carla Schmitta w faszystowskich Niemczech, w tym także analogii do dyskusji na temat tej roli. Autorzy stawiają hipotezę, że bez względu na kontrowersje w tej kwestii A. Dugin jest zarówno wyrazicielem ducha głęboko drzemiących w rosyjskim społeczeństwie i części elit przekonań, jak również myślicielem wzmacniającym tego ducha oraz dostarczycielem głębokich, moralno-filozoficznych uzasadnień dla rosyjskiej warstwy opiniotwórczej. Celem niniejszego artykułu jest oparta na źródłach pierwotnych politologiczna interpretacja teorii A. Dugina, ze szczególnym uwzględnieniem roli prawosławia. Temu podejściu metodologicznemu podporządkowana została struktura opracowania.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2023, 78; 44-60
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niepokalany wyjątek od reguły. Powołanie chrześcijan w świetle maryjnego dogmatu
    The Immaculate Exception to the Rule. Vocation of Christians in the Light of the Marian Dogma
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601416.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Bóg
    człowiek
    Chrystus
    Wcielenie
    Maryja
    Matka Boża
    Niepokalane Poczęcie
    wola
    czas
    wieczność
    historia
    predestynacja
    wolność
    łaska
    współpraca
    odkupienie
    powołanie
    ekumenizm
    protestantyzm
    prawosławie
    sola gratia
    God
    man
    Christ
    Incarnation
    Mary
    Mother of God
    the Immaculate Conception
    will
    time
    eternity
    history
    predestination
    freedom
    grace
    cooperation
    redemption
    vocation
    ecumenism
    Protestantism
    Orthodox Christianity
    Opis:
    W wyjątkowej relacji Boga i Matki Pana kryje się model obowiązujący wszystkich chrześcijan (nie tylko katolików), który należy odkryć. Na Niepokalane Poczęcie można patrzeć jak na wyjątek, z którego daje się odczytać reguła współpracy człowieka z Bogiem w realizacji Jego odwiecznego planu zbawienia.
    It is worthwhile to meditate the contents hidden in this Marian dogma, for the Mother of God’s unique vocation gives light to all the people’s vocation. The Immaculate Conception reveals the following truths: relation between the eternal will of God (predestination) and the will of man (freedom); relation between the divine grace and human cooperation; connection between temporality and eternity. The article also underlines an ecumenical aspect of the dogma’s contents. The author engages in polemics against the widespread (even among Catholics) opinion, according to which the Immaculate Conception should be an expression of the sola gratia principle.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2015, 9, 1; 161-187
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Русь и её святые в славянском учении Иоанна Павла II. Между историей и настоящим
    Ruś i jej święci w słowiańskim nauczaniu Jana Pawła II. Między historią a dniem dzisiejszym
    Autorzy:
    Przebinda, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1376008.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
    Tematy:
    dziedzictwo średniowiecznej prawosławnej Rusi
    święci bracia Cyryl i Metody
    św. Benedykt
    dawne dzieje i religia Białorusi
    Ukrainy i Rosji
    święci dawnej Rusi
    Jan Paweł II
    prawosławie
    katolicyzm
    ukraiński grekokatolicyzm
    ekumenizm
    wiara i kultura
    heritage of medieval Orthodox Rus
    the Saints Cyril and Methodius
    St. Benedict
    early
    history of Belarus
    Ukraine and Russia
    the saints of early Russia
    John Paul II
    Orthodox
    Christianity
    Catholicism
    Ukrainian Greek Catholics
    ecumenism
    faith and culture
    “the
    two lungs of Christianity”
    Vyacheslav Ivanov
    meeting between Pope Francis I and the Patriarch
    of Moscow Cyril I in Cuba
    наследие средневековой
    православной Руси
    святые братья Кирилл и Мефодий
    св. Ве-
    недикт
    средневековая история и религия Беларуси
    России и Украины
    святые древней
    Руси
    Иоанн Павел II
    православие
    католичество
    украинскиое грекокатоличество
    экуменизм
    вера и культура
    «два лёгких христианства» Вячеслава Иванова
    встреча
    папы Франтиска I патриарха Кирилла I в Гаване (Куба)
    Opis:
    Ruś i jej święci w słowiańskim nauczaniu Jana Pawła II. Między historią a dniem dzisiejszymW tekście podjęto próbę syntetycznego opisu stosunku Jana Pawła II – „Papieża z Polski” – doreligijnej tradycji Rusi Kijowskiej, będącej dziś wspólnym dziedzictwem i przestrzenią duchowo-historyczną dla Rosji, Ukrainy i Białorusi. Jan Paweł II, przyznając się do duchowego dziedzictwajagiellońskiej Rzeczpospolitej Obojga Narodów, głosił w swoich dokumentach, wypowiedziach,pielgrzymkach i postawach życiowych „ekumenizm większej Europy”. Należą tutaj zarównokatolicki Zachód i Europa Środkowowschodnia, mające za duchowego patrona św. Benedykta,jak i prawosławna oraz greckokatolicka Europa Wschodnia, której patronują bracia Cyryl i Metody.Polski papież często nawiązywał w tym kontekście do zasady „dwóch płuc chrześcijaństwa”,sformułowanej w 1930 roku przez rosyjskiego poetę-symbolistę i myśliciela Wiaczesława Iwanowa.W tym szerokim ekumenizmie – będącym podstawą wizji „Europy od Atlantyku aż poUral” polskiego Papieża – swe miejsce mogą odnaleźć zarówno katolicy obrządku łacińskiegoi grekokatolicy obrządku bizantyńskiego jak i prawosławni wszystkich narodów Europy Południowej i Wschodniej. W artykule zostało podkreślone, że ekumeniczna postawa Papieża z Polskiw szczególności wobec rosyjskiego prawosławia przyczyniła się do epokowego, pierwszegow ogóle w dziejach spotkania papieża z moskiewskim patriarchą – stało się to 12 lutego 2016roku w Hawanie na Kubie za sprawą papieża Franciszka I i moskiewskiego patriarchy Cyryla I.
    The article attempts a synthetic description of the attitude of John Paul II – “the Pope from Poland” – to the religious tradition of Kievan Rus, a territory of shared spiritual and historical heritage for Russia, Ukraine, and Belarus. Identifying himself with the heritage of the Jagiellonian Polish-Lithuanian Commonwealth, John Paul II preached the “ecumenism of a greater Europe” in his official documents and statements, during his pilgrimages, and through the example of his own life. His teaching encompassed both, the Catholic West and Central Europe, with their spiritual patron in the figure of St. Benedict, as well as the Orthodox and Greek Catholic Eastern Europe, patroned by the brother saints Cyril and Methodius. Speaking of European spirituality the Polish Pope often referred to the metaphor of “the two lungs of Christianity” coined by the Russian symbolist poet and thinker, Vyacheslav Ivanov, in 1930. This broad ecumenical concept, which stands at the basis of the Pope’s vision of “Europe from the Atlantic to the Ural Mountains,” brings together the Roman Catholics, the Greek Catholics of the Byzantine Rite, and the members of all the Orthodox churches functioning among the nations of southern and eastern Europe. The article underlines the importance of the ecumenical stance of the Polish Pope and shows how his openness towards the Russian Orthodox Church prepared ground for the first historical meeting of a pope and a patriarch of Moscow – this epochal event happened in Cuba on 12 February 2016 between Pope Francis I and the Patriarch of Moscow and all Rus’ Cyril I.
    Автор предпринял попытку синтетического описания отношения Иоанна Павла II – «Папы из Польши» — к религиозному наследию Киевской Руси как части духовно-и- сторического пространства, общего для России, Украины и Беларуси. Иоанн Павел II, черпая из духовного наследия ягеллонской Речи Посполитой, одновременно в своих высказываниях, апостольских визитах, жизненной позиции и документах выступал за «экуменизм Европы побольше», включающей как католический Запад и Централь- но-восточную Европу, под духовным покровительством св. Бенедикта, так и Восточную Европу, покровителями которой являются братья Кирилл и Мефодий. В данном контексте польский Папа часто обращался к принципу «двух лёгких христианства», сформулированному в 1930 году российским поэтом-символистом и мыслителем Вяче- славом Ивановым. В этом широком экуменизме как идейном базисе папского видения «Европы от Атлантики до Урала» своё место могут найти как верующие Римско-ка- толической и Греко-католической, так и Православной церквей всех народов Южной и Восточной Европы. В статье подчёркивается, что экуменическая позиция польского Папы, в особенности по отношению к русскому православию, стала одним из важных факторов, благодаря чему стала возможна первая в истории встреча Папы – Франциска I с Патриархом Московским и всея Руси – Кириллом I – состоявшаяся 12 февраля 2016 года в Гаване на Кубе.
    Źródło:
    Studia Pigoniana; 2020, 3, 3; 49-74
    2657-3261
    Pojawia się w:
    Studia Pigoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies