Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ORTHODOXY" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 88
Tytuł:
Avgustin Golitsyn on catholicization of Russia
Augustyn Golicyn i katolicyzacja Rosji
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/490010.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
orthodoxy
catholicism
prawosławie
katolicyzm
Opis:
Książę Augustyn Golicyn spędził większość swego życia we Francji, gdzie zajmował się intensywnie publikacją źródeł historycznych dotyczących głównie historii Rosji. Publikował również prace na temat katolicyzmu i jego roli w historii Rosji oraz możliwości, jakie katolicyzm otwierał dla jej przyszłości – czym kontynuował dyskusję otwartą przez Iwana Gagarina. W tej dyskusji Golicyn skoncentrował się na trzech problemach dzielących katolicyzm i prawosławie, a mianowicie: pochodzeniu Ducha Świętego, istnieniu czyśćca oraz prymatu papieskiego. Golicyn podkreślał, że wolność Kościoła w Rosji, będącego wówczas w pełni zależnym od władzy cesarskiej, możliwa jest jedynie po połączeniu się z Kościołem katolickim.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2014, 21; 157-166
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między Konstantynopolem a Moskwą: korzenie sporu wokół ukraińskiej autokefalii
Between Constantinople and Moscow: roots of the controversy around Ukrainian autocephaly
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553483.pdf
Data publikacji:
2019-06-28
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
autokefalia
prawosławie
ukraińskie prawosławie
eklezjologia prawosławna
autocephaly
Orthodoxy
Ukrainian Orthodoxy
Orthodox ecclesiology
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie korzeni sporu między Konstantynopolem a Moskwą wokół autokefalii ukraińskiego prawosławia. Temat ten został ukazany w potrójnej perspektywie: historycznej, teologiczno-prawnej i politycznej. Przede wszystkim spór między Konstantynopolem a Moskwą wynika z różnej interpretacji historii metropolii kijowskiej i wynikających stąd rozbieżności w ocenie pozostawania tego obszaru w jurysdykcji jednego lub drugiego Patriarchatu. Z teologiczno-prawnego punktu widzenia problem polega na braku w dzisiejszym prawosławiu wspólnego stanowiska w sprawie procedury ustanawiania autokefalii. Wreszcie w kontrowersjach wokół ukraińskiej autokefalii dochodzi mocno do głosu czynnik polityczny, a mianowicie ścisłe powiązanie spraw kościelnych z interesami politycznymi Kremla oraz elit politycznych Ukrainy.
The present article aims at presenting the roots of the controversy between Constantinople and Moscow around Ukrainian Orthodoxy. The topic has been viewed from three perspectives: a historical, theological-and-canonical, and political one. First of all, the controversy between Constantinople and Moscow results from their differences in interpreting the history of the Kiev Metropolia, and, consequently, from the arising differences in attributing it to the jurisdiction of the one or the other Patriarchate. From the theological and canonical point of view, the problem consists in a lack of a common position in contemporary Orthodoxy concerning a procedure of establishing autocephaly. Finally, a political factor can be clearly perceived in the controversy around Ukrainian autocephaly, namely, the strict bond between Church issues and political interests of both the Kremlin and Ukrainian political elites.
Źródło:
Sympozjum; 2019, 1(36); 185-203
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fonvizin: from fate to providence
Fonwizin: od wiary w przeznaczenie do wiary w opatrzność
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420442.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Fonvizin
Orthodoxy
Fonwizin
prawosławie
Opis:
This article traces the spiritual development of Denis Fonvizin, an eminent literary personality in Russia. He had a religious upbringing, however, in St. Petersburg he was strongly influenced by freethinker Feodor A. Kozlovskii. He abandoned his views under the influence of Ivan Elagin and his sister, which led him to an intense study of the Bible and to an experience of spiritual conversion. His beliefs have been reflected in his literary work, in particular, in his plays and in some of his political essays. In spite of his crippling illness, Fonvizin believed in the benevolent providence of God to the end of his life.
Artykuł prezentuje rozwój duchowy Denisa Fonwizina, wybitnej postaci literackiej osiemnastowiecznej Rosji. Choć wychowany w religijnej atmosferze, Fonwizin przyjął wolnomyślicielskie poglądy pod wpływem księcia Fiodora A. Kozłowskiego. Porzucił jednak te poglądy pod wpływem Iwana Jelagina i swojej siostry co doprowadziło do intensywnych studiów biblijnych i do doświadczenia religijnego nawrócenia. Jego poglądy religijne znalazły wyraz w jego pismach, szczególnie w sztukach dramatycznych i w esejach politycznych. Mimo paraliżującej choroby do końca życia głęboko wierzył w boską opatrzność.
Źródło:
ELPIS; 2014, 16; 43-47
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bobrow: wędrówka z ciemności ku światłu
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607972.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Bobrov
Orthodoxy
masonry
Bobrow
prawosławie
masoneria
Opis:
Bobrov is an important literary figure of the end of the eighteenth and the beginning of the nineteenth century in Russia, although his work was not always appreciated in his times. Bobrov’s poetry is rich with different topics and moods; in his early poetry he wrote about the creation of the world, but on personal level he was preoccupied with the problem of death. After he moved to Crimea he wrote a book-long poem Taurida (1798) or later Chersonida (1804), which is a detailed and admiring description of Crimea’s nature and people and also included interesting theological reflections. His last and longest work is the epic poem, The ancient night of the universe or the wandering blind man (1807–1809) which is an allegory of humanity searching for truth and, at the same time, a search for truth of each individual person. Bobrov shows that such truth can only be found in Christ.
Bobrow jest ważną postacią literacką końca XVIII i początku XIX wieku w Rosji, choć jego poezja nie zawsze była doceniana w jego czasach. Poezja Bobrowa jest bogata w różne tematy i nastroje; artysta we wczesnej poezji pisał o stworzeniu świata, a w kwestiach osobistych był szczególnie zainteresowany problemem śmierci. Po przeniesieniu się na Krym napisał dzieło Tauryda (1798), zatytułowane później Chersonida (1804), które jest poetyckim i pełnym podziwu opisem przyrody i obyczajów Krymu, a także zawiera interesujące rozważania teologiczne. Jego ostatnim i najdłuższym dziełem jest poemat epicki Starożytna noc wszechświata lub wędrujący ślepiec (1807–1809), który jest alegorią ludzkości poszukującej prawdy, a jednocześnie alegorią poszukiwania prawdy przez każdego człowieka. Bobrow pokazuje, że tę prawdę można znaleźć tylko w Chrystusie.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2015, 33, 1
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagraniczni wykładowcy pracujący w szkołach brackich w XVI-XVIII wieku na terenie Rzeczypospolitej
Foreign lecturers working in brotherhood schools in 16th–18th century in Polish-Lithuanian Commonwealth
Autorzy:
Mironowicz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38411270.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
prawosławie
edukacja
nauczyciele
Orthodoxy
education
teachers
Opis:
Artykuł ukazuje katalog prawosławnych nauczycieli szkół brackich. Wśród wykładowców szkół brackich dużą grupę stanowili uczeni Grecy. Najbardziej znani to egzarcha Cyryl Lukarys, Dionizy Rallu – metropolita Kizikos, Nicefor Parashes Kantakuzen – wysłannik patriarchy konstantynopolitańskiego, Emmanuel Achileos – polemista religijny, mnich Teofanis, Eustachy Nathanael pochodzący z Krety i Emmanuel Moschopulos oraz Paisjusz Ligaridis – prawosławny metropolita Gazy.
The article represents a catalog of Orthodox brotherhood school lectures. Among the lecturers from brotherhood schools was a big group consisting of of Greek sages. The most famost among them was egzarh Kirill Lukaris, Dionisios Rallu – Kizikos metropolitan, Nicephor Parashes Kantakuzen – the envoy of the Constantinopole patriarch, Emmanuel Achileos – religious polemist, the monk Teofanis, Eustachy Nathanael who came from Crete and Emmanuel Moschopulos and Paisius Ligardis – orthodox metropolitan of Gaza.
Źródło:
ELPIS; 2022, 24; 51-55
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wyznania na tożsamość narodową Łemków
Influence of Religion on Lemko National Identity
Autorzy:
Halczak, Bohdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807273.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
grekokatolicyzm
Łemkowie
prawosławie
Greek Catholicism
Lemkos
Orthodoxy
Opis:
Łemkowie zamieszkują pogranicze ukraińsko-słowacko-polskie. Od najdawniejszych czasów byli związani z chrześcijaństwem obrządku wschodniego (prawosławiem). W XVI i XVII wieku stali się unitami (grekokatolikami). W XIX i XX wieku część Łemków przeszła na wyznanie prawosławne. Większość pozostała jednak wierna Kościołowi greckokatolickiemu. Współcześnie Łemkowie wyznania greckokatolickiego najczęściej uważają się za przynależnych do narodu ukraińskiego. Łemkowie prawosławni najczęściej uważają się za odrębny naród.
Lemko inhabit the borderland between Ukraine, Slovakia, and Poland. Since ancient times they have been associated with the Eastern Rite Christianity (Orthodox). In the 16th and 17th centuries, they became Uniates (Greek Catholics). In the 19th and 20th century some of Lemko people passed to the Orthodox faith. Most, however, remained loyal to the Greek Catholic Church. Today, the Greek Catholic Lemkos usually think of themselves as members of the Ukrainian people. Orthodox Lemkos usually think of themselves as a separate nation.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 2; 21-43
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Andrei Bolotov’s eschatology
Eschatologia Andrieja Bołotowa
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607253.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Bolotov
Jung-Stilling
eschatology
Orthodoxy
Bołotow
eschatologia
prawosławie
Opis:
Oczekując na przybycie siódmego tysiąclecia, które miało nastąpić w 1836 roku, Bołotow napisał w 1823 roku eschatologiczny traktat, w którym przedstawił dowody na nieśmiertelność duszy i swą wizję życia pozagrobowego. Były to głównie znane już dowody, jeden z nich natomiast opierał się na pneumatologii Junga-Stillinga. Bołotow przedstawił też swoją wizję apokaliptycznych wydarzeń: pierwsze zmartwychwstanie na początku siódmego tysiąclecia i na jego końcu przybycie Chrystusa, drugie zmartwychwstanie, sąd ostateczny, koniec starego świata i utworzenie nowego nieba i nowej ziemi. Bołotow dość szczegółowo opisał również ową nową ziemię.
Expecting the arrival of the seventh millennium in 1836, Bolotov wrote in 1823 his eschatological treatise in which he first presented proofs of the immortality of the soul followed by his vision of the afterlife. The proofs were mostly traditional, with one of the relying very heavily on Jung-Stilling’s pneumatology. Bolotov also presented his vision of apocalyptic events: the first resurrection at the beginning of the seventh millennium, and at its end the second coming of Christ, the second resurrection, the last judgment, the end of the old world and the arrival of the new heaven and new earth. Bolotov also provided fairly detailed description of this new earth.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2016, 30; 105-119
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys nauki o sakramentach w Kościele prawosławnym i rzymskokatolickim
Autorzy:
Baczyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420204.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
sacrament
Orthodoxy
Roman Catholicism
sakrament
prawosławie
rzymski katolicyzm
Opis:
Zarówno Kościele prawosławnym jak i rzymskokatolickim za sakramenty uznawane są Chrzest, Bierzmowanie, Eucharystia, Spowiedź (Pokajanije), Kapłaństwo, Małżeństwo i Namaszczenie św. Olejem. Wszystkie zaś pozostałe poza tymi siedmioma uznawane są za obrzędy czy sakramentalia. Chociaż taki podział świętych działań i rytów występuje zarówno w katechizmach oraz podręcznikach teologii dogmatycznej, to historia i doświadczenie Kościoła pokazuje, że kwestia podziału i liczby sakramentów nigdy nie była oczywista. Jeżeli chrześcijański Zachód usiłował zdefiniować pojęcie sakramentu i jego działanie oraz określić ich liczbę,to „świętych Ojców chrześcijańskiego Wschodu nie interesowała liczba misteriów i nie stawiali sobie za zadanie ich policzenie”. Usiłowali oni odkryć ideę powszechnego, różnorodnego działania Ducha Świętego w Kościele, mającego uświęcać człowieka w różnoraki sposób i w różnych sytuacjach życiowych. Natomiast zwieńczeniem i kulminacją wszystkich sakramentów zawsze była Święta Eucharystia. W bogatej skarbnicy i zachwycającej świętości Eucharystii, która łączy nas z Bogiem swoje dopełnienie i zakończenie otrzymują sakramenty.Zapożyczona z łacińskiej scholastyki nauka o siedmiu sakramentach została ujęta w podręcznikach teologii prawosławnej. Ten scholastycznysystem siedmiu sakramentów został zaakceptowany w teologii prawosławnej, chociaż formalnie Kościół prawosławny nigdy nie uznał żadnej określonej liczby sakramentów. W konkluzji można stwierdzić, iż „w prawosławiu pomiędzy szerszym i węższym pojęciem „sakrament” (μυστήριον) nie ma ostrego podziału. Przede wszystkim całe życie Kościoła należy postrzegać jako jedność, jedno wielkie misterium, którego różne aspekty wyrażają się w wielkiej różnorodności działań, dokonywanych raz w życiu człowieka bądź wielokrotnie.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch Święty w dziele uświęcenia człowieka
The Holy Spirit in the Act of Sanctifying Man
Autorzy:
Baczyński, Andrzej
Hrycuniak), Metropolita Sawa (Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494529.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Duch Święty
uświęcenie
prawosławie
Holy Spirit
sanctification
orthodoxy
Opis:
Człowiek jest zwieńczeniem aktu stwórczego Boskiej Trójcy. Stworzony na obraz Boga „człowiek jest ludzkim obliczem Boga” - stwierdza św. Grzegorz z Nyssy. Posiada swoje źródło w Bogu, jego zaś istnienie odzwierciedla Boga. Realizacja jego człowieczeństwa możliwa jest wyłącznie w jedności ze Stwórcą, poza Nim człowiek traci zdolność realizacji swego powołania i sens istnienia. Zgodnie z prawosławną myślą teologiczną, człowiek, aby móc wniknąć w to Boskie życie, musi przy pomocy wysiłku wolnej woli i wiary oraz łaski Bożej zjednoczyć się mistycznie z Chrystusem i zostać żywym członkiem Jego Ciała, co dokonuje się dzięki Duchowi Świętemu. Miłość Boga, mówi ap. Paweł, wpływa do serc wierzących poprzez Ducha Świętego (Rz 5,5). On uobecnia Zmartwychwstałego Chrystusa w Kościele wraz z Jego zbawczymi aktami, uświęcającymi człowieka i cały kosmos. Uczestnictwo chrześcijanina w zbawczym misterium Chrystusowym jest darem osobowym, dobrowolnie przyjmowanym przez człowieka. Akty zbawcze Chrystusa stają się aktami Kościoła, a tym samym każdego wierzącego dzięki osobowemu darowi, który jest udzielany przez Ducha Świętego. Człowiek już teraz ma możliwość stać się uczestnikiem wiecznego Królestwa Bożego, które dla tego świata jest jeszcze tylko następującym. Duch Święty zstępując na nas i zamieszkując w nas, daje nam Tego, Czyim Życiem On jest. Takim jest dar Ducha Świętego, sens naszej osobowej Pięćdziesiątnicy w sakramencie świętego bierzmowania. Przez Ducha i w Duchu Świętym wierzący w Chrystusa stali się Kościołem, a Kościół miejscem działalności Ducha Świętego. „Gdzie bowiem Kościół, tam i Duch Boży; a gdzie Duch Boży tam Kościół i wszelka łaska. Duch bowiem jest Prawdą”. Prawidłowa pneumatologia, co bardzo mocno podkreśla prawosławie, jest możliwa jedynie wówczas, kiedy ściśle wiąże się z prawidłowo rozumianą trynitologią. Pierwsza Osoba Trójcy, Bóg Ojciec jest Źródłem Boskości, Przyczyną lub Zasadą dwóch pozostałych Osób. On jest więzią jedności tych Trzech – jeden jest Bóg, ponieważ jeden jest Ojciec. „Jedność stanowi Ojciec, od którego i do którego biegnie swym torem porządek Osób” stwierdza św. Grzegorz Teolog. Ojciec, Syn i Duch Święty stanowią jedną Istotę, lecz między Osobami Boskimi istnieje zróżnicowanie. Żadna z Osób jednak nigdy nie działa oddzielnie od dwóch pozostałych, ale wszystkie Hipostazy zawsze łącznie. Każda z trzech Osób posiada nie jedną trzecią Boskości, ale całą Boskość w jej Pełni. Kiedy Duch Święty przychodzi, aby zamieszkać w nas, czyni nas siedzibą Trójcy Świętej, gdyż nie da się oddzielić Boskości Ducha od Ojca i Syna. Poprzez zstąpienie Ducha Świętego Trójca Święta zamieszkuje w nas, przebóstwiając, udzielając nam swych niestworzonych energii, swojej chwały i Boskości, wiecznej Światłości, do której jesteśmy powołani.
Man is the crown of the Holy Trinity’s act of creation. St. Gregory of Nyssa teaches that “man is the human face of God” as he is created in the image of God. Man has his source in God, whereas his existence refl ects God. The realization of his humanity is possible only in unity with the Creator, and apart from Him, man looses the ability to realize his calling and his purpose. According to Orthodox theological thought, a man wants to enter that Divine life, by means of free will and the Grace of God, unite himself mystically with Christ and become a living member of His Body, which is made possible by the Holy Spirit. The love of God, as St. Paul says, has been poured out into our hearts through the Holy Spirit (Rom. 5:5). He makes the Risen Christ present in the Church along with His saving acts that sanctify man and the whole cosmos. A Christian’s participation in the saving mystery of Christ is a personal gift, freely accepted by man. The saving acts of Christ become the Church’s acts, and thereby the acts of the faithful thanks to the personal gift which is granted by the Holy Spirit. Therefore, man now has the possibility of becoming a participant in the eternal Kingdom of God, which is in terms of this world, is yet to come. When the Holy Spirit descends on us and dwells in us, He give us the One whose life He is. Th is is the gift of the Holy Spirit, the essence of our personal Pentecost in the Sacrament of Chrismation. By the Holy Spirit and in the Holy Spirit, believers in Christ become the Church, and the Church is the place of the activity of the Holy Spirit: “For where the Church is, there is the Spirit of God; and where the Spirit of God is, there is the Church, and every kind of grace. Th e Spirit is truth.” Proper pneumatology, which is strongly emphasised in Orthodoxy, is possible only in close association with teaching on the Holy Trinity correctly understood. The first Person of the Holy Trinity, God the Father is the Source of Divinity, the Cause or Principle of the Two remaining Persons. He is the bond of unity of the Three – God is one, because there is one Father. “Th e Father is the unity, from which and to which the order of Persons runs it course” states St. Gregory the Theologian. The Father, Son and Holy Spirit constitute one Essence, however, there is differentiation between the Persons. None of the Persons act apart from the other Two, but all of the Hypostases act commonly. Each of the Persons do not possess one third of the Divinity, but the entire Divinity in its Fullness. When the Holy Spirit comes to dwell in us, He makes us into a dwelling place of the Holy Trinity, because the Divinity of the Spirit can not be separated from the Divinity of the Father and the Son. Th rough the descent of the Holy Spirit, the Holy Trinity lives in us, divinizing and granting us His uncreated energies, His glory and Divinity, and the eternal Light to which we are called.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2017, 03; 373-404
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Madame Swetchine and her faith
Zofia Swieczina i jej wiara
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339876.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
katolicyzm
prawosławie
Rosja
Paryż
Catholicism
Orthodoxy
Russia
Paris
Opis:
Zofia Swieczina (1782-1857) od dzieciństwa związana była z dworem carskim. W 1815 przyjęła katolicyzm i wkrótce potem wyemigrowała wraz z mężem do Francji. W Paryżu otworzyła salon uczęszczany przez wielu znanych intelektualistów, gdzie dyskutowano przede wszystkim kwestie religijne i sprawy związane z polityką kościelną. Swieczina nic nie opublikowała za swego życia, lecz pozostawiła po sobie ogromną ilość notatek i listów. Była świetnie oczytana i interesowała się wszelkimi aspektami teologii, lecz nie pozostawiła po sobie systematycznego wykładu teologii. W niniejszym artykule zaprezentowane zostały niektóre tematy dyskutowane przez Swieczinę: kwestia stosunku człowieka do Boga, sprawa relacji między Kościołem Katolickim a Kościołem Prawosławnym oraz kwestia uniwersalizmu Kościoła. Artykuł prezentuje również gwałtowną i wrogą reakcję w Rosji na wydanie przez de Falloux pism i listów Swiecziny.
Źródło:
Roczniki Historii Kościoła; 2011, 3; 39-57
2080-8526
Pojawia się w:
Roczniki Historii Kościoła
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobór czytań biblijnych w okresie przygotowawczym do Wielkiego Postu w Kościele prawosławnym
The Selection of Biblical Readings in the Preparatory Period before Lent in the Orthodox Church
Autorzy:
Magruk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043858.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Wielki Post
prawosławie
Pismo Święte
Lent
Orthodoxy
Sacred Scripture
Opis:
Poniższy artykuł dotyka zagadnienia doboru oraz miejsca perykop z Pisma Świętego, które rokrocznie recytowane są w prawosławnych świątyniach w okresie przygotowawczym do wyjątkowego okresu roku liturgicznego, jakim jest Wielki Post. W artykule wykorzystano w głównej mierze metodę opisową wymienionego okresu. Publikacja wskazuje na logiczne i dydaktyczne zarazem umiejscowienie fragmentów biblijnych u progu Wielkiego Postu.
The article deals with the selection and sequence of the pericopes from the Sacred Scriptures that are recited every year in Orthodox churches in the period of preparation for the special season of the liturgical year known as Lent. The article mainly uses the descriptive method. The publication points to the logical and didactic location of the biblical readings at the threshold of Lent.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 38, 1; 319-328
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odbudowa prawosławnej sieci parafialnej na Łemkowszczyźnie po 1956 roku jako element wielokulturowości regionu
Rebirth of the Orthodox Church in the Lemko Region after 1956 as a part of the multicultural regioni
Autorzy:
Dudra, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/965722.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Lemkos
Orthodoxy
religious minorities
Łemkowie
Łemkowszczyzna
prawosławie
mniejszości religijne
Opis:
As a result of the post-war resettlement (1944–1946) to the areas of the Ukrainian SSR , then to the so-called recovered territories, as part of the „Vistula Action” (1947), the area of Orthodox Lemkos’ religious life ceased to exist. Most historic temples with their equipment were destroyed. The Orthodox property was plundered. The process of restoration of the Orthodox parish network began after 1956. Its result was the establishment of Rzeszów Deanery already in 1959. The revival of the parish structures encountered numerous difficulties. Among the most important should be mentioned unfavorable position of local religious authorities, poor conditions of the temples, the lack of clergy. However, by the end of the 60s it had been possible to create a network of parish temples, which in general satisfied the religious needs of the faithful. The key moment for the development and stabilization of the religious life was the erection of Przemysl – Nowy Sacz Diocese in 1983. Following the democratic changes taking place in Poland after 1989, Orthodox Church began a new period in its operations. In addition to the integration, because of the emerging opportunities, in a wider range it could fulfill its culture-creating role and become an important element of the multicultural region.
W wyniku powojennych przesiedleń (1944–1946) na tereny USRR, a następnie na Ziemie Odzyskane w ramach akcji „Wisła” (1947 r.) życie religijne prawosławnych Łemków na obszarze Łemkowszczyzny przestało istnieć. W większości zabytkowe świątynie wraz z wyposażeniem uległy zniszczeniu. Mienie cerkiewne zostało rozgrabione. Proces odbudowy prawosławnej sieci parafialnej rozpoczął się po 1956 r. Jego efektem było powołanie już w 1959 r. dekanatu rzeszowskiego. Odradzanie się struktury parafialnej napotykało liczne utrudnienia. Wśród najważniejszych należy wymienić nieprzychylne stanowisko lokalnych władz wyznaniowych, zły stan przekazywanych świątyń, brak duchowieństwa. Jednak do końca lat 60. XX w. udało się stworzyć sieć parafialną, która zaspokajała potrzeby religijne wiernych. Kluczowym momentem dla rozwoju i stabilizacji życia religijnego było erygowanie w 1983 r. diecezji przemysko-nowosądeckiej. W wyniku przemian demokratycznych dokonujących się w Polsce po 1989 r. Cerkiew prawosławna rozpoczęła nowy okres w swojej działalności. Poza elementami integracyjnymi, ze względu na pojawiające się możliwości, mogła w szerszym zakresie wypełniać swoją funkcję kulturotwórczą i stawać się istotnym elementem wielokulturowości regionu.
Źródło:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej; 2014, 3; 307-320
2300-0562
2450-0127
Pojawia się w:
Studia z Geografii Politycznej i Historycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religious policies of Anna Ivanovna
Polityka religijna Anny Iwanowny
Autorzy:
Drozdek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917708.pdf
Data publikacji:
2018-12-11
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Anna Ivanovna
Orthodoxy
Old Believers
Anna Iwanowna
prawosławie
starowiercy
Opis:
Anna Iwanowna była carycą w latach 1730-1740. Proces demontażu autorytetu kościoła, który rozpoczął się za Piotra I w 1700 r. był kontynuowany podczas panowania Anny. Duchowni byli traktowani jako urzędnicy służący interesowi państwa poprzez ich duchową służbę, jako urzędnicy rządowi, których najwyższym obowiązkiem była służba carycy. Życie kościelne zostało zakłócone, jego rola duchowa uległa zmniejszeniu, a duchowieństwo było karane surowymi środkami. Prawosławie była obowiązkową religią. Nawrócenie się na inne wyznania było karalne. Kontynuowana była polityka dyskryminacyjna Piotra I wobec starowierców. Anna poświęcała się głównie rozrywce i zabawom, a wszystko inne zeszło na dalszy plan w tym jej zaangażowanie w sprawy państwa, a także jej osobiste życie duchowe.
Anna Ivanovna was an empress of Russia in 1730-1740. The process of dismantling the authority of the church that started under Peter in 1700 was continued during Anna’s reign. The clergy were treated as civil servants serving the interest of the state through their spiritual service, as governmental clerks whose highest obligation was to the empress. The ecclesiastical life was disrupted, its spiritual role diminished, and the clergy was whipped to submission by harsh means. Orthodoxy was a mandatory religion. Conversion to other faiths was punishable. Peter’s discriminatory policies against Old Believers were continued. Anna herself was devoted to entertainment and everything else took the second place including her involvement in the affairs of the state as well as her personal spiritual life.
Źródło:
ELPIS; 2018, 20; 17-24
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek dzieckiem Bożej Wolności. Wybrane aspekty antropologii teologicznej Pawła Evdokimova
Man – a Child of God’s Freedom. Selected Aspects of Paul Evdokimov’s Theological Anthropology
Autorzy:
Kiejkowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038443.pdf
Data publikacji:
2021-12-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Paweł Evdokimov
Eastern Orthodoxy
anthropology
freedom
prawosławie
antropologia
wolność
Opis:
Paweł Evdokimov (1901-1970) to jeden z najważniejszych współczesnych teologów prawosławnych. W jego pracach znajdujemy bardzo ważne, inspirujące i prorocze intuicje antropologiczne. Jego antropologia zbudowana jest wokół pojęć: „imago Dei”, ciało-dusza-duch, biblijne serce, osoba, teandryzm, miłość oraz wolność. Człowiek jako osoba ludzka realizuje się poprzez w wolności rozpoznany i przyjęty dar ikoniczności. Doskonałym Obrazem jest wcielony Syn. Wierzący w Jezusa Chrystusa realnie uczestniczy w Jego synostwie oraz wolności, która urzeczywistnia się przez miłość.
Paul Evdokimov (1901-1970) is one of the most important contemporary Orthodox theologians. His works feature very important, inspiring and prophetic anthropological intuitions. His anthropology is built around the following concepts: imago Dei, body-soul-spirit, biblical heart, person, theandrism, love and freedom. Man as a human person fulfills himself in freedom through the recognized and accepted gift of iconicity. The perfect Image is the incarnate Son. Believers in Jesus Christ participate in a real manner in His sonship and freedom that is realized through love.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 39; 7-23
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 88

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies