Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Prawo publiczne"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Prawo publiczne a prawo prywatne – wybrane uwagi teoretyczne na temat hybrydyzacji instytucji prawnych
Public law and private law – some theoretical remarks on the hybridization of legal institutions
Autorzy:
Liżewski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046416.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prawo publiczne
prawo prywatne
instytucja prawna
hybrydyzacja instytucji prawnych
public law
private law
legal institution
hybridization of legal institutions
Opis:
Artykuł stanowi teoretyczną refleksję dotyczącą hybrydyzacji instytucji prawnych we współczesnym polskim porządku prawnym. Już od czasów rzymskich w kontynentalnej Europie utrwalił się podział prawa na publiczne i prywatne. Z jednej strony podział ten jest w nauce prawa utrwalony i edukacyjnie użyteczny. Z drugiej strony jest on przedmiotem licznych sporów i kontrowersji. Powstało wiele teoretycznych koncepcji podziału prawa na publiczne i prywatne. Różnią się one od siebie określeniem kryteriów podziału prawa. Najczęściej wskazywane jest kryterium interesu, kryterium podmiotowe (równorzędności i nierównorzędności podmiotów), kryterium ochrony prawa zwane również kryterium sposobu dochodzenia roszczeń i inne. Wszystkie te kryteria są jednak ułomne. Nie da się na podstawie jakiegokolwiek kryterium dokonać kwalifikacji wszystkich przepisów systemu prawa. Po pierwsze dlatego, że pozostanie grupa przepisów, których nie można zaliczyć ani do prawa publicznego ani prywatnego (na podstawie wskazanego kryterium). Po drugie dlatego, że istnieją takie przepisy, które należy zakwalifikować do prawa publicznego i jednocześnie do prawa prywatnego. Te przepisy tworzą hybrydowe instytucje prawne, które łączą cechy prawa publicznego i prywatnego. Realizują one zarówno interes zbiorowości, jak indywidualny. Zapewniają korzyść i jednostce i sferze publicznej. Wyznaczają one tzw. prawo publiczno-prywatne. Do hybrydowych instytucji prawnych zaliczmy: partnerstwo publiczno-prywatne porozumienie w sprawie ustalenia cen transakcyjnych, układ likwidacyjny, obowiązki informacyjne w umowach z udziałem konsumentów i inne. Hybrydowe instytucje prawne wyznaczają jeden z współczesnych paradygmatów konstrukcji systemu prawa.
The article provides a theoretical reflection on the hybridization of legal institutions in the contemporary Polish legal order. In continental Europe the division into public and private law was already known in Roman law. On the one hand, this division is fixed and educationally useful. On the other hand, it is the subject of numerous disputes and controversies. Many theoretical concepts regarding dividing law into public and private were developed. The concepts differ in the selection of criteria for division. The most frequently mentioned criteria include the subjective criterion of interest (regarding equality and inequality of entities), the criterion of protection of the law, also called the criterion of the manner of pursuing claims. However, all these criteria are flawed. It is impossible to qualify all provisions of the legal system on the basis of one criterion. Firstly, because there is a group of regulations that cannot be included in public or private law (based on the criterion indicated). Secondly, there are provisions that must be classified under public law and, at the same time, under private law. These provisions form hybrid legal institutions that combine features of public and private law. They implement both the interests of the community and the individual. Therefore, benefits are generated both for the individual and the public sphere. It determines socalled public-private law. Hybrid legal institutions include: public-private partnership agreement on establishing transfer pricing, liquidation arrangement, information obligations in consumer contracts and others. Hybrid legal institutions designate one of the modern paradigms of the construction of the legal system.  
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 4; 47-63
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BADANIA ROMANISTÓW POLSKICH W LATACH 2011-2013
Autorzy:
Zabłocka, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664029.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
romanistyka polska
awanse naukowe
tłumaczenie źródeł
prawo prywatne
prawo karne
prawo publiczne.
Opis:
Polish Romanists' Research Work, 2011-2013SummaryA look at the research done by Polish Romanists in the 21st century and its effects in the form of publications and progress on the academic ladder confirms the claim that Poland continues to be one of the leading countries for scholarship in Roman law. In the first decade of the century four Polish scholars of Roman law were appointed to full professorships, seven gained their post-doctoral habilitation degrees, and forty-five were awarded the doctor’s degree. The figures for the past three and a half years are respectively four professorships (with a further two waiting for the formality of the President’s signature on the appointment), eight habilitations, and twelve doctorates. A characteristic feature marking recent years has been an unprecedented number of translations (into Polish) of source texts, usually accompanied by an extensive commentary. The main achievement in this area has been the translation of the Digests by a team of lawyers and linguists. Alongside the publication of source texts and collective volumes, the past years have also seen the issue of thirty-three monographs and hundreds of articles on a variety of subjects, but one of the characteristic features has been an unprecedented interest in public law, especially criminal law, which has given rise to eight monographs in three years. Unfortunately, certain tendencies have given cause for concern, as quantity is not always tantamount to quality. A lot of articles do not come up to the required standard and call for improvement as regards references and recent literature (especially Polish publications) cited, writing style, and a more critical approach to their subject. Many articles offer an oversimplified comparison of a contemporary legal institution with aspects of Roman law. Occasionally suggestions are made that only subjects which are directly related to today’s issues should be addressed. Time will tell whether this is the right attitude to take.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2015, 15, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umowy w działalności muzeów. Zagadnienia publicznoprawne
Autorzy:
Barbasiewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27707068.pdf
Data publikacji:
2023-07-20
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
prawo publiczne
muzea publiczne
ustawa o muzeach
zamówienia publiczne
podatki
umowy w działalności muzeów
Opis:
W 2022 r. nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Gdańskiego ukazała się praca Umowy w działalności muzeów. Zagadnienia publicznoprawne Pauliny Gwoździewicz-Matan. Jest to uzupełnienie książki Umowy w działalności muzeów. Prawo cywilne. Prawo autorskie Pauliny Gwoździewicz-Matan, Iwony Gredki-Ligarskiej i Wojciecha W. Kowalskiego. Badaczka nie odnosi się do całego zagadnienia stosowania prawa publicznego w działalności muzeów, ale wybranych kwestii związanych ze specyfiką działalności prowadzonej przez muzea, nakierowanej na gromadzenie i ochronę zbiorów. W pierwszych rozdziałach Autorka omawia status prawny muzeów oraz wpływ kolejnych regulacji prawa publicznego na umowy zawierane przez muzea, zaczynając od podstawowego aktu, czyli ustawy o muzeach. Następnie analizuje – w kontekście umów zawieranych przez muzea – Ustawę z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych, a także przepisy podatkowe. W kolejnych rozdziałach omawia stosowanie przepisów ustawy o ochronie danych osobowych oraz regulacji dotyczących ujawniania umów zawartych przez muzea będące jednostkami sektora finansów publicznych. Wartościowym uzupełnieniem opracowania jest umieszczony w aneksie zbiór wzorów umów, stanowiący nie tylko podsumowanie wniosków zaprezentowanych w omawianej publikacji, lecz także wynikających z pracy Umowy w działalności muzeów. Prawo cywilne. Prawo autorskie. Aneks zawiera zbiór wzorów umów najczęściej stosowanych przez muzea. Praca Umowy w działalności muzeów. Zagadnienia publicznoprawne powinna znaleźć się w bibliotece każdej osoby zajmującej się prawnymi aspektami działalności muzealnej.
Źródło:
Muzealnictwo; 2023, 64; 73-76
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WYMOGI PRAWNE ROZWOJU INFRASTRUKTURY TURYSTYKI SPORTOWEJ
LEGAL REQUIREMENTS FOR DEVELOPLMENT OFINFRASTRUCTUREFOR SPORT TOURSIM
Autorzy:
Bojar-Fijałkowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441644.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
Tematy:
sport tourism
infrastructure
procedures
public law
turystyka sportowa
infrastruktura
procedury
prawo publiczne
Opis:
Niniejszy tekst przedstawia wymogi prawne wobec rozwoju infrastruktury sportowej. Pierwsza jego część definiuje turystykę sportową, której to służy infrastruktura sportowa. Część druga skupia się na analizie wymogów prawnych wobec tworzenia obiektów sportowych. Część trzecia czyni analogicznie wobec organizowania sportowych imprez masowych. Całość kończy podsumowanie i wykaz wykorzystanych źródeł, aktualnych na dzień 31 sierpnia 2016.
The text presents legal requirements for development of infrastructure for sport tourism. The first part of the text defines sport tourism which is based on sport infrastructure. Second part focus on analyze legal requirements for constructing sport facility. The third part does the same with organizing massive sport event. The paper finishes with conclusions and list of references and sources valid on August 31st of 2016.
Źródło:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2016, 9/I; 183-196
2299-1263
2353-0987
Pojawia się w:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo publiczne a prawo prywatne. Uwagi prawnoporównawcze na podstawie prawa francuskiego
Public Law and Private Law. Comparative Law Remarks
Autorzy:
Lemonnier, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596750.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
prawo publiczne
prawo prywatne
summa divisio
przyczyny powstania podziału
system prawa krajowego
charakter prawa publicznego w stosunku do prawa prywatnego
public law
private law
summa division
cause of law
cause of the division
the system of national law
the nature of public law compare to private law
Opis:
Artykuł zwraca uwagę na przyczyny powstania prawa publicznego i wydzielenia go w systemie prawa. Metoda prawnoporównawcza jest narzędziem, dzięki któremu można poznać nie tylko przyczyny podziału ale i wzajemny stosunek między prawem publicznym i prywatnym. Rozważania mają charakter teoretyczny i wskazują na historyczne uwarunkowania podziału publiczne/ prywatne we Francji. Analizowana tematyka prowadzi do wniosku, że podział traci na znaczeniu ze względu na zbliżanie się między sobą obu części także przez tendencję do ujednolicania przez prawo Unii Europejskiej. Wynikiem prowadzonej syntezy jest znalezienie przyczyny przyjęcia drogi rozwoju przez prawo publiczne i wyodrębnienia jego cech charakterystycznych. Artykuł zawiera odwołania głównie do teoretyków prawa francuskiego i rzymskiego.
Article notes the cause of emergence of public law. The comparative legal method is a platform through which you can get to know not only the cause of division but also the relationship between public and private law. Considerations are theoretical and point to the historical method of the division of public / private in France. The analyzed topics leads to the conclusion that the division lost its importance due to the approach of two parts also by the trend towards convergence by EU law. The result of synthesis is to find the reasons for adopting the way of development by public law and the separation of its characteristics. The article contains an appeal mainly to the theorists of French and Roman law.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2016, C; 67-77
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naród - pojęcie niedookreślone?
Nation – is it concept not be able to define?
Autorzy:
Banaszkiewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1590807.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Nation
Polish Nation
Polish State
sovereignty
public law
naród
naród polski
państwo polskie
suwerenność
prawo publiczne
Opis:
Celem artykułu było podjęcie, pod wpływem aktualnych wydarzeń, próby odpowiedzi na pytanie: „Czy pojęcie narodu może być interpretowane w taki sposób, aby mogło zostać pozbawione najważniejszych dla niego cech i tym samym rozumiane wbrew jego istocie?”. Punktem wyjścia był przepis umieszczony w nowelizacji polskiej ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej z dnia 26 stycznia 2018 r., w którym przewidziano karanie za przypisywanie narodowi lub państwu polskiemu odpowiedzialności lub współodpowiedzialności za zbrodnie III Rzeszy Niemieckiej. Czy przedmiotowe pojęcia mogą być ujmowane inaczej i prowadzić do rezultatów niezgodnych z intencją ustawodawcy? Autor przedstawia ich definicje sformułowane w literaturze oraz kluczowych tekstach prawnych, wyrażając swoją opinię na poruszany temat.
The aim of the article was to try to answer the question (under the influence of current events): „can the concept of a nation be interpreted in such a way that it can be deprived of its most important features and understood not in accordance to its essence”? The entry point was a provision placed in the amendment to the Polish Act on the Institute of National Remembrance of January 26, 2018, which provides for penalties for attributing responsibility or co-responsibility to the Polish Nation or Polish State for the crimes of the Third Reich. Can these concepts be recognized differently and lead to results that are not consistent with the intention of the legislator? The author presents their definitions formulated in the literature and key legal texts, expressing his opinion on the subject discussed.
Źródło:
Studia Administracyjne; 2018, 10; 5-21
2080-5209
2353-284X
Pojawia się w:
Studia Administracyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aspekty moralne odpowiedzialności w prawie karnym
The moral foundations of criminal responsibility
Autorzy:
Peno, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/964980.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
criminal law
public law
justification of criminal punishment
moral responsibility
prawo karne
prawo publiczne
uzasadnienie karania
odpowiedzialność moralna
Opis:
Celem pracy jest charakterystyka prawa karnego jako gałęzi prawa o szczególnym natężeniu pierwiastka moralnego, przesądzającego o jego specyfice. Wyróżniono dwa aspekty rozważań. Pierwszy dotyczy oceny moralnej zachowań uznanych za przestępstwo i założenia, że potępienie moralne czynu ma odróżniać prawo karne od innych gałęzi prawa publicznego. Drugi aspekt dotyczy założenia, że wyróżnikiem kary kryminalnej ma być komunikowana przez nią dezaprobata dla sprawcy, co z kolei wiąże się z pytaniem o winę i jej związek z odpowiedzialnością moralną. Tradycyjna nowożytna filozofia poszukiwała moralnych podstaw prawa karnego w różnie rozumianej idei dobra wspólnego realizowanego przez wolę „suwerennego ludu”, lecz współcześnie ten punkt odniesienia traci na ostrości. Nowoczesna filozofia prawa nie sformułowała alternatywnego i dostosowanego do wymogów współczesności moralnego uzasadnienia prawa karnego.
The subject matter of this paper are moral problems of criminal liability, with a particular focus on an attempt to find such features in the area of morality whose accumulation in criminal law determines its specificity. We may distinguish two aspects of deliberations on moral problems of criminal liability. The first of the aspects concerns the issue whether all behaviours regarded as criminal offences are morally wrong. It is particularly important as such condemnation of the act is supposed to distinguish criminal law from other branches of public law. The second aspect concerns the issue of criminal penalty and it is related to the issue of guilt and its relationship with moral responsibility. The main argument of this paper is the fact that the contemporary philosophy of law has not created any coherent concept making it possible to distinguish criminal law from other branches of public law on grounds of morality.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2015, 75
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Publica utilitas praeferetur privatae: on the Inadequacy of Dividing Canon Law into Public and Private Law
Publica utilitas praeferetur privatae. O nieadekwatności podziału prawa kanonicznego na prawo publiczne i prywatne
Autorzy:
Michowicz, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551823.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
public law
private law
community
society
legal membership
prawo publiczne
prawo prywatne
wspólnota
społeczeństwo
przynależność prawna
Opis:
The author undertakes the issue of the dichotomous division of law into public and private in the canonical legal system, which is an issue commonly known to many, including legal theorists. He does not try to distinguish the public and private dimensions in the applicable provisions of the Code of Canon Law, thus following other researchers, but rather demonstrates that the use of the public/private binomial is neither adequate nor sufficient, while describing the community of believers of the Catholic Church, whose differences from the lay communities (especially societies) are the hermeneutic starting point for some relevant conclusions. Moreover, the author supports the legislator’s definition of what is “public” and “private” in terms of the faithful functions (christifedeles) depending on their respective systemic position.
Autor artykułu mierzy się z zagadnieniem dychotomicznego podziału prawa na publiczne i prywatne w kanonicznym porządku prawnym, problemem znanym nie tylko teoretykom prawa. Nie próbuje wyróżnić sfery publicznej i prywatnej w obowiązujących przepisach kodeksu prawa kanonicznego, a więc podążać ścieżkami już utartymi przez innych badaczy, a raczej wykazać, że zastosowanie dwumianu publiczne i prywatne jest zabiegiem nieadekwatnym i niewystarczającym w opisie wspólnoty Kościoła, której różnice względem świeckich społeczności (zwłaszcza społeczeństwa) stanowią hermeneutyczny punkt wyjścia dla sformułowanych wniosków. Autor ponadto nie zamyka przedmiotowej dyskusji, lecz argumentuje, że kościelny ustawodawca definiuje to, co „publiczne” i „prywatne” jako zakres funkcji wiernych (christifedeles) w zależności od właściwej im pozycji systemowej.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2023, 33, 2; 123-138
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakter prawny umowy o dofinansowanie projektu ze środków europejskich w ramach polityki spójności
Autorzy:
Talaga, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788151.pdf
Data publikacji:
2021-09-22
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
prawo publiczne
prawo prywatne
polityka spójności
public law
private law
contract for co-financing the project
cohesion policy
Opis:
Ustanawiając okres vacatio legis prawodawca powinien wziąć pod uwagę całokształt okoliczności towarzyszących wejściu w życie aktu prawnego. Do tej pory pomijano ogólną liczbę aktów prawnych wchodzących w życie w tym samym czasie. Celem badania było określenie, czy istnieją istotne statystycznie różnice w liczbie ustaw i rozporządzeń wchodzących w życie w poszczególnych miesiącach na przestrzeni lat 1992–2018. Istnienie różnic potwierdzono analizą zebranych danych. Autorzy postulują bardziej równomierne rozłożenie zmian w prawie na wszystkie miesiące roku. Przeciwny wypadek może – zdaniem autorów – oznaczać to naruszenie zasady odpowiedniej vacatio legis oraz będącej jej podstawą zasady zaufania jednostki do państwa i stanowionego przez nie prawa.   When establishing the vacatio legis period, the legislator should take into account all the circumstances surrounding the entry into force of a legal act. An issue so far overlooked is the total number of legal acts coming into force at the same time. The aim of the study was to determine if there are statistically significant differences in the number of acts and regulations coming into force in individual months over the years 1992–2018. Those have been confirmed for various times of the year. The authors suggest a more even distribution of changes is needed for almost all months of the year. Otherwise, according to the authors, this may mean a violation of the principle of adequate vacatio legis and the principle of the individual’s trust in the state and the law underpinning it.
When establishing the vacatio legis period, the legislator should take into account all the circumstances surrounding the entry into force of a legal act. An issue so far overlooked is the total number of legal acts coming into force at the same time. The aim of the study was to determine if there are statistically significant differences in the number of acts and regulations coming into force in individual months over the years 1992–2018. Those have been confirmed for various times of the year. The authors suggest a more even distribution of changes is needed for almost all months of the year. Otherwise, according to the authors, this may mean a violation of the principle of adequate vacatio legis and the principle of the individual’s trust in the state and the law underpinning it.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2021, 1 (223); 25-55
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The rule of Roman law: Non capitur, qui ius publicum sequitur
Autorzy:
Sitek, Bronisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451682.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
Roman law
public law
liability in public law
praetor’s edict
prawo rzymskie
prawo publiczne
odpowiedzialność w prawie
publicznym
edykt pretorski
Opis:
Przedmiotem niniejszego opracowania jest przeprowadzenie interpretacji sformułowania autorstwa Ulpiana, pochodzącego z 11 księgi komentarza do edyktu pretora, tj. Non capitur, qui ius publicum sequitur (D. 50.17.116.1). W literaturze romanistycznej sformułowanie to zasadniczo jest traktowane dość marginalnie. Odniesienia do niego znajdują się najczęściej w przypisach, w celu egzemplifikacji jakiegoś toku myślowego, jednak bez pogłębionej analizy. Kluczowe dla procesu interpretacji tego sformułowania będzie miało wyjaśnienie znaczenia użytego w tekście zwrotu ius publicum. Można wstępnie przyjąć założenie, że Ulpian, posługując się zwrotem ius publicum, nie miał na myśli prawa publicznego w znaczeniu ustrojowym, lecz ugruntowane i powszechnie stosowane przepisy prawa prywatnego, niezależnie od źródła ich pochodzenia (jurysprudencja, edykt pretorski czy konstytucje cesarskie). Zatem hipotezą badawczą może być twierdzenie, według którego stosowanie przepisów prawa prywatnego powszechnie obowiązującego nie może być podstawą do postawienia w konkretnym przypadku zarzutu podstępnego czy nieuczciwego działania. Tak bowiem należy tłumaczyć wieloznaczny czasownik capitur pochodzący od capio, cepi, ceptum. W konsekwencji temu, kto wykonuje prawo, nie można przypisać złej wiary. Zasada ta ma ogromne znaczenie w przypadku określenia odpowiedzialności osób wykonujących zadania publiczne zgodnie z przepisami prawa i przewidzianych procedur
The subject of this study is to interpret the provision of Ulpian from the 11th book of the commentary to the praetor’s edictie. Non capitur, qui ius publicum sequitur (D. 50.17.116.1). In Romanist literature, this provision is basically treated quite marginally. References to this provision are usually found in the footnotes, in order to exemplify some thought, but without an in-depth analysis. The explanation of the meaning of ius publicum used in the text will be crucial for the process of interpretation of this provision. One can initially assume that Ulpian using the phrase ius publicum did not mean public law from the systemic point of view, but the well-established and universally applied provisions of private law, regardless of their origin (jurisprudence, the praetor’s edict or the emperors’ constitutions). Thus, the research hypothesis may be the statement that the application of the legal provisions of private law can not be the basis for the submission of an insidious or unfair act in a particular case. This is how the ambiguous verb capitur (from capio, cepi, ceptum) should be translated. Consequently, whoever exercises the law can not be impute bad faith. This principle has a great importance when determining the responsibility of persons performing public tasks in accordance with the law and the procedures envisaged.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2019, 40, 1; 149-162
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O pomostach między prawem a współczesnymi nurtami zarządzania publicznego
About Bridges between Law and Public Management Concepts
Autorzy:
Sześciło, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/904099.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
Tematy:
nowe zarządzanie publiczne
współzarządzanie
prawo publiczne
państwo prawne
new public management
governance
public law
rule of law
Opis:
Postbiurokratyczne modele zarządzania publicznego, takie jak nowe zarządzanie publiczne czy governance, prze−budowały nie tylko teoretyczny, lecz także praktyczny krajobraz administracji publicznej, i to w skali globalnej. Oba główne nurty reform wywodzą się spoza prawniczego spojrzenia na administrację, które dominowało w świecie Weberowskiej biurokracji. Nauka prawa, wyraźnie przytłumiona ekspansją ekonomicznego, menedżerskiego czy socjologicznego spojrzenia na administrację publiczną, staje przed koniecznością wypracowania spójnej odpowiedzi na postulaty pozaprawniczych nurtów zarządzania publicznego. W artykule zarysowano teoretyczną koncepcję włączenia nauki prawa w główny nurt debaty na temat reformy administracji publicznej. Opiera się ona na założeniu, że nauka prawa, a także prawo i proces jego stosowania mają spełniać dwie zasadnicze funkcje: 1) ochronną − chronić wartości i prawa konstytucyjne w procesie reformowania administracji; oraz 2) instrumentalną − zapewnić niezbędne oprzyrządowanie prawne dla skutecznej realizacji postulatów współczesnych nurtów zarządzania publicznego.
Post bureaucratic concepts of public management, such as new public management and governance reshaped not only theoretical but also practical landscape of public administration, at a global scale. These two mainstreams of reforms originated from non−legal view on the administration, which was the key feature of Weberian bureaucracy. Legal approach to administration, in the light of the expansion of economic, managerial and sociological theories of public administration reform, faces the necessity to develop a coherent response to the recommendation of nonlegal models of public management. The article outlines the theoretical concept of incorporating the law perspective in the mainstream debate on the reform of public administration. It is based on the assumption that the theory of law and the legislation have to fulfill two basic functions: 1) protective − protect the constitutional values and rights in the process of reforming the administration and 2) instrumental − to provide the necessary equipment for the effective implementation of the public management reforms.
Źródło:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2012, 4(22); 5-17
1898-3529
2658-1116
Pojawia się w:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa procedura doręczeń elektronicznych w postępowaniu administracyjnym
New procedure for electronic deliveries in administrative proceedings
Autorzy:
Cebera, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2200532.pdf
Data publikacji:
2023-05-24
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
doręczenia elektroniczne
informatyzacja administracji
prawo publiczne
komunikacja elektroniczna
administracja
electronic delivery
informatization of administration
public law
electronic communication
administration
Opis:
Przedmiotem niniejszego opracowania jest problematyka znowelizowanej procedury doręczeń elektronicznych w postępowaniu administracyjnym jurysdykcyjnym regulowanym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego. Podstawowym celem badawczym nie było wyłącznie opisanie de lege lata trybów doręczeń indywidualnych z oznaczeniem ich wzajemnej hierarchii, lecz również wiele zagadnień związanych ze wzajemną relacją kodeksu i ustawy o doręczeniach elektronicznych. Oba akty normatywne wymagają bowiem współstosowania, a w ślad za tym oznaczenia, który z nich, w jakich wariantach sytuacyjnych kwalifikować będziemy jako lex generali. Zadania tego nie ułatwiają bynajmniej okoliczności, iż cech regulacji ramowej dopatrzeć się można w k.p.a., natomiast u.o.d.e. „modelowo” reguluje zasady komunikacji z udziałem podmiotów publicznych. Główną tezą zaprezentowaną w opracowywaniu jest konieczność systemowego interpretowania postanowień te ostatniej. Autorka stoi również na stanowisku, że określenia zakresu wyłączeń od stosowania ustawy nie ukształtowano prawidłowo. Poruszona problematyka nie była dotychczas przedmiotem opracowań artykułowych.
The subject of this study is related to the new procedure of electronic deliveries in administrative jurisdictional proceedings regulated by the provisions of the Code of Administrative Procedure. The main research objective was not only to describe de lege lata the modes of individual deliveries with the indication of their mutual hierarchy, but also several issues related to the mutual relationship between the Code and the Act on electronic deliveries. Both normative acts require co-existence, and thus the determination of which of them, in which situational variants, will be qualified as lex generali. This task is by no means facilitated by the fact that the characteristics of the framework regulation can be found in the code, while the Act “model” regulates the rules of communication with the participation of public entities. The main thesis presented in the study is the need for systemic interpretation of the provisions of the latter. The author is also of the opinion that the definition of the scope of exclusions from the application of the Act was not designed correctly. The issues raised have not been the subject of articles so far.
Źródło:
Ius Novum; 2023, 17, 2; 158-180
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo ochrony danych osobowych – prawo prywatne czy publiczne?
Data protection law – private or public law
Autorzy:
Jakubik, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053392.pdf
Data publikacji:
2021-04-19
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
ewolucja ochrony danych
RODO
prawo prywatne
prawo publiczne
GDPR
private law
public law
the evolution of personal data protection
Opis:
Artykuł porusza problematykę przyporządkowania prawa ochrony danych osobowych do prawa prywatnego lub prawa publicznego. Przedstawione w nim argumenty nie pozwalają jednoznacznie przesądzić o tym, do której gałęzi można przyporządkować prawo ochrony danych osobowych ze względu na jego szerokie spektrum obowiązywania. Można się pokusić o stwierdzenie, że jest to hybryda dwóch praw, która tworzy całkiem nową gałąź prawną.
The following article raises the issue of assigning personal data protection to either private law or public law. Presented points do not clearly determine where personal data protection law may fall into due to its wide scope of validity. It could be defined as a hybrid of both laws creating a brand new area of law.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2020, 4, XX; 103-114
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzecznik Interesu Publicznego w Niemczech
Representative of public interest in Germany
Autorzy:
Sitek, Bronisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951148.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
public interest
representative of the public interest public law
Germany
Federal Administrative Court
interes publiczny
rzecznik interesu publicznego
prawo publiczne
Niemcy
Federalny Sąd Administracyjny
Opis:
Przedmiotem niniejszego opracowania jest przedstawienie organizacji i funkcjonowania instytucji Rzecznika Interesu Publicznego w Niemczech, który występuje przed Federalnym Sądem Administracyjnym. Urząd ten, posadowiony w Lipsku, stanowi namiastkę Prokuratorii w Polsce. Zasadnicza różnica między tymi instytucjami leży w tym, że Rzecznik zajmuje się ochroną interesu publicznego, Prokuratoria zaś ochroną interesu Skarbu Państwa. Celem opracowania jest ukazanie dość oryginalnego pojmowania w Niemczech pojęcia interesu publicznego i systemu jego ochrony Takie rozwiązanie właściwie nie jest spotykane. Praca została napisana za pomocą metodyki dogmatycznej i analizy rozwiązań instytucjonalnych. Efektem pracy jest ukazanie, że niewielki urząd Rzecznika w Niemczech, prowadzi dość skuteczną ochronę interesu publicznego w tym kraju. Rozwiązanie to może być polecane do naśladowania w innych państwach europejskich.
The purpose of this study is to present the organization and functioning of the Institution of Representative of the Public Interest in Germany, which appear before the Federal Administrative Court. This office, established in Leipzig, is a substitute for the General Counsel to the Republic of Poland. The main difference between these institutions lies in the fact that the Representative deals with the protection of the public interest and the General Counsel protects the interests of the State Treasury. The aim of the study is to present a fairly original concept of public interest and its protection in Germany. Such solutions are very rarely met. The work was written using dogmatic methodology and the analysis of institutional solutions. The result of this work is to show that the relatively small office of the Representative in Germany gives a fairly effective protection of the public interest in Germany. This solution can be recommended to be imitated in other European countries.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2017, 35, 4; 79-90
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauka o polityce w świetle Ustawy 2.0 i aktów wykonawczych
Autorzy:
Jarosław, Szczepański,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894847.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
prawo szkolnictwa wyższego
dyscyplina nauk o polityce i administracji
prawo publiczne
prawo administracyjne
higher education law
political science and administration discipline
public law
administrative law
Opis:
The article aims to analyze changes in public (administrative) law, including the introduction of a new act of law (the so-called “Law 2.0”) on higher education and science in 2018 in Poland. Together with the accompanying introductory law and executive acts, Law 2.0 established not only a new legal regime, but also forced institutional changes, that will be analysed in the second part of this article. In addition to the analysis, the article is also presents author’s conclusions de lege lata and de lege ferenda. Artykuł ma na celu dokonanie analizy zmian prawa publicznego (administracyjnego) polegających na wprowadzeniu nowej ustawy (tzw. Ustawy 2.0) o szkolnictwie wyższym i nauce w 2018 roku w Polsce. Wraz z towarzyszącymi jej: ustawą wprowadzającą oraz aktami wykonawczymi, Ustawa 2.0 ustanowiła nie tylko nowy reżim prawny, ale też wymusiła zmiany instytucjonalne, które zostały poddane analizie w drugiej części niniejszego artykułu. Prócz analizy artykuł jest również prezentacją autorskich wniosków de lege lata oraz de lege ferenda.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2020, 1; 9-20
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies