Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "law of the sea" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Rola i miejsce prawa obronnego w systemie bezpieczeństwa morskiego państwa
    The role and place of defence law in national security system
    Autorzy:
    Krauze, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/223073.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Dowodzenia i Operacji Morskich
    Tematy:
    bezpieczeństwo
    zagrożenia
    kryzysy
    prawo obronne
    prawo morza
    threats
    crises
    defense law
    law of the sea
    security
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie związków i zależności, jakie występują pomiędzy prawem obronnym, w tym prawem morza, a bezpieczeństwem, ze szczególnym uwzględnieniem bezpieczeństwa morskiego i bezpieczeństwa morskiego państwa. Aby to uczynić, nieco więcej miejsca autor przeznacza na omówienie istoty zagrożeń współczesnych i bezpieczeństwa oraz jego subkategorii, związanych zwłaszcza z bezpieczeństwem morskim. Wyjaśnia także, jak należy rozumieć pojęcia prawo obronne i będące jego częścią składową prawo morza. W artykule potwierdzona została dość oczywista teza, z której wynika, że pomiędzy bezpieczeństwem i jego subkategoriami (także morskimi) a prawem obronnym (w tym prawem morza) istnieją dwojakiego rodzaju relacje (zależności) – bezpośrednie i pośrednie. Na czym te relacje polegają, stanie się dla Czytelnika oczywiste, jeżeli podejmie trud związany z lekturą niniejszego artykułu.
    The purpose of the paper is present relationships and dependences which occur between the defense law, including law of the sea, and the security, paying main attention to maritime security and state maritime security. In order to do that, the author dedicates more space to considering the nature of contemporary threats, and security and its subcategories, connected mainly with maritime security. He also explains how to understand the notion of defense law and the law of the sea, which is its part. The paper confirms a fairly obvious thesis from which a conclusion is drawn that there exists relationships of dual kind between security and its subcategories (including maritime ones), and defense law (including law of the sea) — direct and indirect. What these relationships are will become obvious for the Reader if he/she makes an effort to read the paper.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej; 2011, R. 52 nr 2 (185), 2 (185); 107-122
    0860-889X
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The ASEAN’s Attitude to the South China Sea Dispute after the Verdict of the Permanent Court of Arbitration in the Hague
    ASEAN wobec sporu na Morzu Południowochińskim po orzeczeniu trybunału arbitrażowego w Hadze
    Autorzy:
    Pietrasiak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179054.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    international relations
    South China Sea dispute
    Law of the sea
    ASEAN
    Vietnam
    stosunki międzynarodowe
    konflikt na Morzu Południowochińskim
    prawo morza
    Wietnam
    Opis:
    The South China Sea is the most inflammable area in the region of Southeast Asia due to its natural resources, commercial and political importance. The ASEAN countries directly involved in the dispute have conflicting interests, mainly related to their relationship with China, a pretender for the whole area. Therefore, attemps to settle the dispute are not successful. On July 12, 2016, the Permanent Court of Arbitration in The Hague issued a verdict taking into account the Law of the Sea, in which it accepted the Philippines’s arguments and rejected China’s claims based on historical arguments against the islands in the South China Sea. China did not take part in the trial and found its sentences non-binding but at the same time it has entered into a dialogue with ASEAN on the code of conduct (COC) in the South China Sea. The purpose of the article is to discuss how the parties are involved in the conflict, progress towards signing the Code of Conduct for the Parties in the South China Sea and the attitude of ASEAN countries to this conflict. Due to the degree of dependence of economies on Chinese influence, and relations with other powers, mainly the US, the behavior of individual countries is different. Hence the problem with the organization’s cohesion and attempts to break the deadlock, which have been unsuccessful so far. The basic research hypothesis that will be verified is to maintain the status quo in the South China Sea in the long run. At the same time, it was noted that Vietnam is prepared for long-term actions, based on diplomatic tools combined with a tough attitude, to solve problems related to the sovereignty of disputed areas. ASEAN will have to face up with the issues more consistently, by making greater use of quiet diplomacy. The theoretical basis of the article is Hurrell’s theory of neorealism, which analyzes, among other things, the principles and objectives of regional organizations in the international environment. Hurrell assumes that all regional organizations cannot be understood differently from their regional balance of power and regional dominant forces policy and ASEAN’s attitude proves this point of view.
    Morze Południowochińskie jest najbardziej zapalnym obszarem w regionie Azji Południowo-Wschodniej, ze względu na jego zasoby naturalne, znaczenie handlowe i polityczne. Państwa ASEAN, bezpośrednio zaangażowane w spór mają sprzeczne interesy, związane głównie z ich relacjami z Chinami, pretendentem do całego tego obszaru. Dlatego też podejmowane próby uregulowania sporu nie przynoszą rezultatów. W dniu 12 lipca 2016 r. Trybunał Arbitrażowy w Hadze przyznał rację Filipinom w sporze z Chinami w oparciu o Prawo Morza i odrzucił racje historyczne Chin. Chiny nie brały udziału w postępowaniu i nie uznały wyroku, ale jednocześnie podjęły dialog z ASEAN nad Kodeksem Postępowania Stron na Morzu Południowochińskim. W artykule przybliżone są powody, dla których te rozmowy przedłużają się. Obecnie najbardziej zdeterminowanym członkiem ASEAN, który wszelkimi dyplomatycznymi metodami dąży do uregulowania sporu jest Wietnam. Celem artykułu jest omówienie w jaki sposób strony są zaangażowane w konflikt, jakie są postępy dotyczące podpisania kodeksu postępowania stron na Morzu Południowochińskim oraz postaw członków ASEAN wobec konfliktu. Ze względu na stopień uzależnienia gospodarek od wpływów chińskich oraz relacji z innymi mocarstwami, głównie USA zachowania poszczególnych państw są różne. Stąd problem ze spójnością organizacji i niemożnością przełamania impasu w tej sprawie. Podstawową hipotezą badawczą, która zostanie zweryfikowana jest utrzymanie status quo na Morzu Południowochińskim w perspektywie długoterminowej. Jednocześnie odnotowano, że Wietnam jest przygotowany na długofalowe działania, z zastosowaniem środków dyplomatycznych w połączeniu z twardą postawą. ASEAN będzie musiał stawić czoła tym problemom w sposób bardziej konsekwentny, wykorzystując w większym stopniu cichą dyplomację. Teoretyczną podstawą artykułu jest teoria neorealizmu Hurrella, który analizuje między innymi zasady i cele działania organizacji regionalnych w środowisku międzynarodowym. Hurrell zakłada, że wszystkie organizacje regionalne nie mogą być rozumiane inaczej niż przez pryzmat równowagi sił i polityki sił dominujących i postawa ASEAN udowadnia ten punkt widzenia.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2020, 13; 215-227
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Legal Character and Status of the Arctic Council Within the Framework of International Law of the Sea and the Arctic. The Role of Indigenous Peoples in the Arctic Council and Its Future Development
    Charakter prawny i status Rady Arktycznej w świetle międzynarodowego prawa morza i prawa morza w Arktyce. Rola przedstawicielstw ludów tubylczych w Radzie Arktycznej oraz możliwe kierunki ewolucji Rady Arktycznej
    Autorzy:
    Farmas vel Król, Filip
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2098392.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    The Arctic Council
    indigenous peoples
    the Arctic
    the Law of the Sea
    the Ottawa Declaration
    Arctic cooperation
    Rada Arktyczna
    ludy tubylcze
    Arktyka
    prawo morza
    deklaracja z Ottawy
    współpraca arktyczna
    Opis:
    This article describes the legal character and status of the Arctic Council, focusing on the Council’s structure and powers in regional cooperation in the Arctic and elaborating on the decision-making process and the role of the indigenous peoples, both currently and from the point of view of suggested new legislation. The Arctic Council is also presented as a body in the tangible world, where other states and organisations may have a certain extent of influence over the Council’s capabilities. China and the European Union are good examples of such external agents. The aim of this article is to analyse the role of the indigenous peoples and their organisations in the Arctic Council. Te presence of representative bodies of the indigenous peoples within the frameworkof the Arctic Council is considered significant. I hold the view that an extensive range of powers should be granted to the organisations representing the indigenous peoples within the Arctic Council. My article elaborates on the details of these powers and their significance.
    Artykuł opisuje charakter prawny i status Rady Arktycznej. Praca jest skupiona na strukturze i kompetencjach Rady w sferze współpracy regionalnej dla Arktyki. Artykuł opisuje proces podejmowania decyzji przez Radę i rolę odgrywaną obecnie przez organizacje ludów tubylczych oraz de lege ferenda. Rada Arktyczna jest przedstawiona jako instytucja poddana zmianom geopolitycznym i prawnym. Mają one do pewnego stopnia wpływ na funkcjonowanie i możności Rady. Dobrymi przykładami państwa i instytucji wywierających wpływ są Chiny i Unia Europejska. Celem artykułu jest analiza roli ludów tubylczych i ich organizacji w strukturze Rady Arktycznej. Obecność instytucji uprawnionych do reprezentacji ludów tubylczych w ramach Rady jest szczególna. Autor stoi na stanowisku wspierającym obecność tych organizacji w stopniu wysokim i przyznania tym organizacjom szerokich kompetencji w strukturze Rady. Artykuł opisuje te kompetencje oraz ich szczególność.  
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 1; 249-263
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kapitan Phillips w Zatoce Adeńskiej: refleksje na temat przestrzegania praw człowieka na morzu i zwalczania piractwa
    Captain Phillips in the Gulf of Aden: Reflections on the Observance of Human Rights at Sea and on Countering Piracy
    Autorzy:
    Stępień, Barbara
    Łubiński, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035911.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
    Tematy:
    piractwo
    rozbój wobec statków
    Zatoka Adeńska
    prawa człowieka na morzu
    eksterytorialne stosowanie EKPCz
    prawo morza
    międzynarodowe prawo morskie
    piracy
    armed robbery against vessels
    Gulf of Aden
    human rights at sea
    extraterritorial application of the European Convention on Human Rights
    law of the sea
    international maritime law
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie problematyki przestrzegania praw człowieka na morzu podczas operacji zwalczania piractwa i rozboju wobec statków. Analiza prowadzona była na przykładzie sytuacji panującej na obszarze Zatoki Adeńskiej oraz piractwa somalijskiego. Autorzy dokonali analizy międzynarodowych regulacji prawnych z zakresu prawa morza i praw człowieka ze szczególnym uwzględnieniem przestrzegania i ochrony praw człowieka w zależności od obszaru morskiego (morza terytorialnego, strefy przyległej oraz morza pełnego), na którym dochodzi do ich naruszania. Tematyka przestrzegania praw człowieka w kontekście obszarów morskich nie była jak dotąd przedmiotem publikacji naukowych w języku polskim, a w związku z jej szczególnym znaczeniem społecznym i prawnym (m.in. w świetle kryzysu migracyjnego w basenie Morza Śródziemnego) konieczne staje się jej zaprezentowanie. W podsumowaniu autorzy wskazują, że regulacje dotyczące piractwa oraz aktów rozboju wobec statków mają charakter jedynie ramowy i konieczne jest stworzenie konkretnych procedur postępowania z piratami na poziomie międzynarodowym (z uwzględnieniem międzynarodowych standardów ochrony praw człowieka).
    The aim of the article is to offer an insight into the problem of observance of human rights at sea in situations of fighting piracy and armed robbery against vessels. The analysis has been conducted using the example of the situation in the Gulf of Aden and piracy off the coast of Somalia. The authors have analysed international legal regulations in the field of the law of the sea and human rights, with a particular consideration of the observance and protection of human rights depending on the maritime zone (territorial sea, contiguous zone, and high sea) where these rights are violated. The subject matter of the observance of human rights in the context of maritime areas has not been so far a matter addressed in Polish-language scientific publications. Yet, given its special social and legal significance (e.g. in the light of the migration crisis in the Mediterranean Sea basin), it seems necessary to bring it to attention. In the conclusions, the authors argue that the adopted regulations affecting piracy and acts of armed robbery against vessels provide only a framework and that it is crucial to establish specific procedures to deal with pirates at an international level (considering the international standards of protection of human rights).
    Źródło:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2021, 13, 1; 236-250
    2080-1084
    2450-7938
    Pojawia się w:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zrównoważona żegluga w prawie morza
    Sustainable Shipping in the Law of the Sea
    Autorzy:
    Pyć , Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2092276.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-21
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    zrównoważona żegluga
    prawo morza
    międzynarodowe prawo morskie
    IMO
    kompetentna organizacja morska
    Zrównoważony System Transportu Morskiego
    ograniczenie emisji GHG
    szkodliwe organizmy wodne i patogeny
    morskie obszary chronione
    sustainable shipping
    law of the sea
    international maritime law
    competent international organization
    Sustainable Maritime Transportation System
    reduction of GHG emissions
    harmful aquatic organisms and pathogens
    marine protected areas
    Opis:
    Zrównoważona żegluga (sustainable shipping) jest promowanym w ramach Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) kierunkiem rozwoju instrumentów prawnych międzynarodowego prawa morskiego, wynikającym z trzech praktycznych wymogów stawianych żegludze morskiej: „żadnych wypadków, żadnych zanieczyszczeń oraz obsługa na czas” (no casualties, no pollution and service on time). Na forum IMO uznano, że światowy przemysł żeglugowy funkcjonujący w międzynarodowych ramach regulacyjnych zmierza ku „zrównoważonej przyszłości”, co wymaga od IMO dalszego rozwoju instrumentów prawnych, w tym m.in. środków technicznych i operacyjnych, w celu zaradzania problemom globalnym. Główny nacisk kładzie się na: ograniczenie emisji gazów cieplarnianych (GHG) ze statków morskich; zmniejszenie zawartości siarki w paliwie żeglugowym; kontrolę i zarządzanie wodami balastowymi; zmniejszanie i kontrolę zanieczyszczeń morskich, w tym tworzyw sztucznych, oraz skuteczną ochronę szczególnie cennych ekosystemów morskich i przybrzeżnych; a także poprawę efektywności transportu drogą elektronicznej wymiany informacji, cyfryzację w żegludze morskiej i zwiększenie udziału kobiet w społeczności morskiej. Celem artykułu jest przedstawienie zrównoważonej żeglugi jako kierunku rozwoju instrumentów prawnych międzynarodowego prawa morskiego, opartego na ugruntowanej w prawie morza zasadzie prewencji oraz na obowiązku ochrony i zachowania środowiska morskiego.
    Sustainable shipping is a direction for the development of international maritime law legal instruments promoted within the International Maritime Organization (IMO), and resulting from three practical requirements for shipping: “no casualties, no pollution and service on time”. The IMO recognized that the global shipping industry operating within the international regulatory framework is heading towards a “sustainable future”, which requires IMO to further develop its legal instruments, including technical and operational measures to deal with global problems. The main focus is on: reducing greenhouse gas (GHG) emissions from ships; reducing the sulfur content of marine fuel; ballast water control and management; the prevention, reduction and control of marine pollution, including plastic pollution, and the effective protection of particularly sensitive marine and coastal ecosystems; as well as improving transport efficiency through electronic information exchange, digitization in shipping and increasing the participation of women in the maritime community. The aim of this paper is to present sustainable shipping as a direction for development of legal instruments of international maritime law, based on the principle of prevention and the obligation to protect and preserve the marine environment, well-established in the law of the sea.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2020, 56, 4; 79-96
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies