Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Prawo magdeburskie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Symbolika miecza w polskich XVI-wiecznych kompendiach prawa miejskiego
The symbolism of the sword in the 16th century Polish municipal law compendiums
Autorzy:
Bryl, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596677.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
prawo magdeburskie
miecz
Groicki
Jaskier
Szczerbic
Opis:
W XVI w. w polskich miastach zaczęły powstawać drukowane dzieła prawnicze oparte na prawie magdeburskim. W artykule przeanalizowano je pod kątem obecności odwołań do istotnego w tym prawie symbolu miecza. Użycia słowa miecz/gladius w pracach Cervusa-Tucholczyka, Jaskiera, Cerasinusa, Groickiego i Szczerbica poddano typologii według intensywności sensu symbolicznego („znaczenie dosłowne”, „język i obyczajowość”, „symbol pojęć abstrakcyjnych”). Przeanalizowano przypadki należące do poszczególnych kategorii. Zbadano także ich obecność w poszczególnych tekstach, co doprowadziło do wniosku o zależności intensywności (jakościowej i ilościowej) tych odwołań od stopnia bliskości danego tekstu do Zwierciadła saskiego i Weichbildu oraz od obecności w danym tekście glosy. Postawiono wniosek o nikłej recepcji ideowych treści prawa niemieckiego w miastach polskich. Propozycje wyjaśnienia tego zjawiska odwołują się do 1) braku w Polsce rozróżnienia między miastami dysponującymi i niedysponującymi iure gladii, 2) odmienności struktur politycznych Polski i obszaru niemieckojęzycznego, 3) zakorzenienia symbolu miecza na obszarach niemieckich, wyrażającego się i wtórnie wzmacnianego istnieniem figur Rolandów. Symbolika miecza była zatem w Polsce pozbawiona oparcia w przestrzeni miejskiej i w wyobrażeniach politycznych. Postawiono także tezę, że prawo magdeburskie nie służyło określaniu pozycji polskich miast w szerszej strukturze ani zapewnianiu ideowych podstaw ich funkcjonowania jako wspólnot politycznych.
Printed legal works based on the Magdeburg Law began to appear in Polish towns in the 16th century. The article analyzes them in terms of the presence of references to the symbol of the sword which was significant in this law. The use of the word “sword/gladius” in the works of Cervus-Tucholczyk, Jaskier, Cerasinus, Groicki and Szczerbic was typologized according to the intensity of their symbolic sense ("literal meaning," "language and customs," "a symbol of abstract concepts"). Cases belonging to particular categories were analyzed. Their presence in individual texts was also examined, which led to the conclusion that the intensity (qualitative and quantitative) of these references depends on the degree of closeness of a given text to Sachsenspiegel and Weichbild as well as on the presence of a gloss in a given text. It leads to a conclusion that there was a negligible reception in Polish towns to the ideas contained within the contents of the German law. There are three proposals to explain this phenomenon. The first one refers to a lack of distinction between towns with and without ius gladii in Poland. The second proposal concerns the differences between the political structures in Poland and in German-speaking territories. The last one is connected with the deeply-rooted symbol of the sword in German lands, which was expressed and reinforced by the existence of Roland statues. The symbolism of the sword in Poland was devoid of support in the urban space and in political perceptions. A thesis was also put forwarded which stated that the Magdeburg Law was not used to define the position of Polish towns in a wider structure nor to provide an ideological basis for their functioning as political communities.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2021, 73, 1; 399-414
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Główne etapy formowania się miasta lokacyjnego w Sandomierzu w XIII-XIV wieku
Autorzy:
Okniński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608084.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
kancelaria miejska
kościół parafialny
lokacja
miasto
pieczęć miejska
prawo magdeburskie
samorząd komunalny
Opis:
Seit den 1950er Jahren ist die Geschichte des mittelalterlichen Sandomir Gegenstand systematischer Forschungen von Historikern und Archäologen. Die Ergebnisse dieser Untersuchungen fanden in zahlreichen Veröffentlichungen ihren Niederschlag, die sich durch Mannigfaltigkeit der Thesen, Perspektiven und Forschungswerkzeuge unterscheiden. Das Ziel dieses Beitrags ist es, den bisherigen Forschungsstand zur Entwicklung der Lokationsstadt Sandomir im 13.-14. Jahrhundert zusammenzufassen sowie einige in der bisherigen Literatur vorkommende Feststellungen und Interpretationen einer Überprüfung zu unterziehen. Viele dieser Ansichten wurden aus der ersten Monographie zur Geschichte Sandomirs, die der Sandomirer Kanoniker und Historiker M. Buliński 1879 verfaßte, unkritisch übernommen. Der Autor des Beitrags stellt sich ebenfalls die Aufgabe, die Geschichte der mittelalterlichen Stadtaussetzung in vergleichender Perspektive und vor dem Hintergrund der Urbanisierung Polens im Rahmen der sog. Besiedlung nach deutschem Recht darzustellen. Die genaue Analyse aller zur Verfügung stehenden Quellenzeugnisse zur Geschichte Sandomirs erlaubt es, die Lokation der Stadt als einen zeitlich ausgedehnten Prozeß aufzuzeigen. Als ersten Schritt kann man die Ausbildung einer Gemeinde deutscher Kaufleute an der Kirche St. Paul auf den Altstadthügeln im ersten Viertel des 13. Jahrhunderts, höchstwahrscheinlich in der Herrschaftszeit Leszeks des Weißen († 1227), ausmachen. Die zweite, quellenmäßig am besten beleuchtete Etappe bestand in der Verlegung der ursprünglichen Siedlung auf die Stadthügel sowie ihre rechtliche und flächenmäßige Umsetzung nach Magdeburger Recht im Jahre 1286 durch Herzog Leszek den Schwarzen. Die dritte, schwächer erforschte Phase in der Entwicklung der Lokationsstadt fällt in die Herrschaftszeit Kasimirs des Großen. Die damals eingeführten Neuerungen standen mit der erstarkten Stellung der Stadt innerhalb der Fernhandelswege im Zusammenhang und kamen in der Erweiterung der Stadtfläche sowie der Errichtung der Stadtmauer und der Burg zum Ausdruck. Das Vorgehen des Königs begünstige wohl auch die Ausweitung der Befugnisse der Selbstverwaltung. Alle drei aufgezeigten Etappen im Aussetzungsprozeß der Stadt verliefen entsprechend den damaligen Standards der Städtepolitik und riefen folglich den Widerstand kirchlicher Einrichtungen hervor. 
The paper presents an attempt at summing up and verification of the current state of research on the location of medieval Sandomierz. The author shows that town location as a long-lasting process, consisting of a number of stages: 1. creating a trade community in Old Town Hills in the first quarter of the 13th century; 2. moving the settlements to the Town Hill in 1286, together with defining regular building layout; 3. expansion of the town and its economic and legal stabilisation about mid-14th century.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2016, 82
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miasta prywatne Kijowszczyzny w XVI i pierwszej połowie XVII w.: specyfika rozwoju i funkcjonowania
Autorzy:
Biłous, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/949912.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
miasta prywatne
prawo magdeburskie
przywileje
terytoria pogranicza
województwo kijowskie
XVI i XVII w.
Opis:
XVI w. i pierwsza połowa XVII w. to okres dynamicznego rozwoju sieci miejskiej w województwie kijowskim. Ważną cezurą w nasileniu tego procesu było zawarcie unii lubelskiej w 1569 r. W artykule omówiono dotychczasowe ustalenia dotyczące liczby miast. Według przeprowadzonych badań przed 1648 r. istniało tam 328 miast prywatnych, w tym 20 w dobrach kościelnych. Przedstawiono również funkcje miast Kijowszczyzny oraz specyfikę ich rozwoju jako ośrodków pogranicznych.
Źródło:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2016, 77
0080-3634
Pojawia się w:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka budowy średniowiecznych miast Podkarpacia – ze stanu badań
State of research on the construction of medieval cities in the Podkarpacie region
Autorzy:
Janda, Magdalena
Gosztyła, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218276.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
lokacje
prawo magdeburskie
urbanistyka średniowieczna
układy rynkowe
location
Magdeburg Law
medieval urban design
market layouts
Opis:
W artykule przedstawiono stan badań dotyczący historii budowy miast średniowiecznych w południowo-wschodniej Polsce. W syntetyczny sposób opisano wczesnośredniowieczne formy osadnicze – począwszy od zespołów grodowych po otwarte osady targowe, które wpłynęły na kształtowanie się układów rynkowych. Kolejnym etapem tworzącej się sieci osadniczej był proces lokacji miast na prawie magdeburskim lub za pomocą jego polskich odmian. Omówiono także możliwości lokowanych miast w kontekście istniejącej osady, wpływ ukształtowania terenu i rolę zasadźcy i ludzi odpowiedzialnych za wytyczenie zakładanego planu urbanistycznego. W stanie badań przedstawiono prace poświęcone tematyce lokacji na prawie magdeburskim i rozplanowania rynkowych układów miast leżących na obszarze obecnego Podkarpacia i Małopolski.
The article presents the state of research on the history of the construction of medieval cities in south-eastern Poland. The early medieval settlement forms were described in a synthetic way – from gord complexes to open trade settlements, which influenced the formation of market systems. The next stage of the emerging settlement network was the process of location of cities under the Magdeburg law or with the help of its Polish varieties. The possibilities of located cities in the context of the existing settlement, the influence of the terrain and the role of the founder and people responsible for setting the planned urban plan were also discussed. The state of research presents also works devoted to location issues under Magdeburg law and the layout of market systems of cities located in the present Podkarpacie and Małopolska.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2019, 57; 72-83
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Folwark Neuhof (Biedaszki) w świetle źródeł z XV-XVI wieku
The Neuhof (Biedaszki) Folwark according the 15th-16th century sources
Autorzy:
Szczepański, Seweryn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2050146.pdf
Data publikacji:
2021-11-05
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
folwark
zakon krzyżacki
prawo magdeburskie
gospodarka w Prusach
inwentarze
Teutonic Order
Magdeburg law
economy in Prussia
inventories
Opis:
Artykuł dotyczy folwarku Neuhof (Biedaszki) w XV-XVI wieku. W 1458 roku folwark został przekazany Wernhardowi Seyfersdorfowi, w XVI wieku stanowił na powrót własność krzyżacką, później należał do starosty z Kętrzyna (Rastemburga). O wyposażeniu folwarku informują inwentarze średniowieczne, które zostały opublikowane w zbiorze Das grosse Ämterbuch des Deutschen Ordens. Znacznie mniej wiadomo na temat folwarku Neuhof w okresie po 1525 roku. Opublikowany niżej inwentarz z 1532 roku wypełnia te braki. This paper concerns the Teutonic Orden Folwark in Neuhof (nowadays Biedaszki, district Kętrzyn). In the 1458 Folwark became a private property of Wernhard Seyfersdorf. In 16th century Neuhof has become the property of the Teutonic Orden and after 1525 Folwark Neuhof belong to the starost of Rastenburg (Kętrzyn). Its appearance and furnishings are documented in medieval inventories, published in the collection of the Das grosse Ämterbuch des Deutschen Ordens. Much less is known about the Folwark Neuhof in the period after 1525. The inventory from the 1532 which is published here aims to fill this gap.
This paper concerns the Teutonic Orden Folwark in Neuhof (nowadays Biedaszki, district Kętrzyn). In the 1458 Folwark became a private property of Wernhard Seyfersdorf. In 16th century Neuhof has become the property of the Teutonic Orden and after 1525 Folwark Neuhof belong to the starost of Rastenburg (Kętrzyn). Its appearance and furnishings are documented in medieval inventories, published in the collection of the Das grosse Ämterbuch des Deutschen Ordens. Much less is known about the Folwark Neuhof in the period after 1525. The inventory from the 1532 which is published here aims to fill this gap. Artykuł dotyczy folwarku Neuhof (Biedaszki) w XV-XVI wieku. W 1458 roku folwark został przekazany Wernhardowi Seyfersdorfowi, w XVI wieku stanowił na powrót własność krzyżacką, później należał do starosty z Kętrzyna (Rastemburga). O wyposażeniu folwarku informują inwentarze średniowieczne, które zostały opublikowane w zbiorze Das grosse Ämterbuch des Deutschen Ordens. Znacznie mniej wiadomo na temat folwarku Neuhof w okresie po 1525 roku. Opublikowany niżej inwentarz z 1532 roku wypełnia te braki.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2021, 313, 3; 404-424
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Służebność w Hetmanacie a prawo rzymskie
Servitudes in Cossack Hetmanate
Autorzy:
Kovalyk, Galyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953871.pdf
Data publikacji:
2016-03-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
własność
służebność
użytkowanie
Hetmanat
statuty litewskie
prawo magdeburskie
property
servitudes
usufruct
Cossack Hetmanate
Lithuanian Statutes
Magdeburg Law
Opis:
Jednym z okresów historii narodu ukraińskiego jest okres Hetmańszczyzny, kiedy to naród ukraiński próbował wywalczyć niepodległość i oddzielić się od Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Obowiązywały wówczas różne źródła prawa: Statut Litewski z 1588 roku, zbiory prawa magdeburskiego, akty prawne Hetmana, prawo ukraińskie zwyczajowe i prawodawstwo rosyjskie. Ze względu na brak jednolitości w uregulowaniu podobnych stosunków prawnych, nastąpiła potrzeba kodyfikacji prawa. Wynikiem pracy komisji był akt zatytułowany Prawa, według których sądzi się naród małorosyjski. Wśród służebności Prawa wskazują kilka służebności gruntowych i jedną osobistą - prawo użytkowania. Normy o prawie przejścia po cudzym gruncie były bezpośrednio zapożyczone ze Statutu Litewskiego z 1588 roku. Prawa po raz pierwszy w historii ukraińskiego prawa regulują zagadnienie służebności gruntów miejskich. W Hetmanacie istniały następujące służebności: prawo przejścia po cudzym gruncie, prawo zakazujące wznoszenia budynku ponad określoną wysokość, prawo żądania, aby sąsiad w jakikolwiek sposób nie przeszkadzał dostępowi do światła, prawo do odprowadzania deszczówki na grunt służebny za zgodą sąsiada, prawo wpuszczania poszczególnych belek w ścianę sąsiada, użytkowanie.
Ukrainian people have struggled for their independence throughout the history. One of such  periods of Ukrainian history is the period of Ukrainian Cossack state when Ukrainians tried to separate from the Polish–Lithuanian Commonwealth. At that time, the following sources of law were obliged: the Statute of Lithuania 1588, law books of Magdeburg Rights, Hetman statutes, Ukrainian customary law, and Russian legislation. As there was no uniformity in legal regulation, the necessity of codification arose. The result of the codification commission work was the act entitled “Rights, under which the Little Russian judges”. Among servitudes, “Rights” presented a few praedial and one personal servitude. The right to cross another’s land was taken from the Statute of Lithuania 1588. “Right” was the first act in Ukrainian legal history that regulated issues of praedial urban servitudes. The following servitudes were present in Cossack Hetmanate: the right to cross another’s land, the right to forbid building of the house above the determined altitude, the right of light (the right to demand unobstructed light access from the neighbor); the right to transfer rainwater from the roof to the neighbor’s land; the right to build the particular beam into the neighbor’s wall; the usufruct.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2016, 1; 161-172
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Beginnings of Bohemian Municipal Books Demonstrated on Hradec (Králové) (Contribution to Bohemian and Silesian Relations)
Początki czeskich ksiąg miejskich na przykładzie Hradca (Králové) (przyczynek do relacji czesko-śląskich)
Autorzy:
Vojtíšková, Jana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2184965.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
Tematy:
Middle Ages
Bohemia
Hradec Králové
town
municipal book
Magdeburg Law
Silesia
Wrocław
średniowiecze
Czechy
miasto
księga miejska
prawo magdeburskie
Śląsk
Opis:
The paper focuses on the beginnings of the Hradec Králové municipal chancellery and aims to prove that the Silesian region, which with its experience of municipal official activities, contributed through the established Silesian–Bohemian and Bohemian– Silesian contacts to the creation of the oldest Hradec court book based on Magdeburg law.
Źródło:
Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka; 2020, 75, 4; 5-31
0037-7511
2658-2082
Pojawia się w:
Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samorząd miasta Krakowa w czasach przedprzemysłowych
Autorzy:
Noga, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607605.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Krakau
Stadtordnung
Magdeburger Recht
Stadtrat
Quadragintavirat
Cracow
cities’ government
Magdeburg Law
city council
quadragintavirate
Kraków
ustrój miast
prawo magdeburskie
rada miejska
quadragintavirat
Opis:
Die Stadt Krakau funktionierte seit ihrer Lokation (1257) bis zur Verfassung vom 3. Mai 1791 nach Magdeburger Recht, aber auch die örtlichen Zünfte besaßen eine Stadtgemeindeordnung. In der Anfangszeit der Lokationsstadt spielten Erbvögte und die sog. Gerichtsbank die Hauptrolle. Nach der Konfiszierung des Vogtamtes durch Herzog Władysław Łokietek (Ellenlang) im Jahre 1312 infolge einer Rebellion des Vogtes Albert kam es dann zur Degradierung dieses Organs. Seitdem übten die Vögte nur noch Gerichts- und Polizeifunktionen aus und waren vom Stadtrat abhängig.Dieses Organ war kurz nach der Lokation der Stadt entstanden. Anfangs vom Vogt ernannt und danach durch Kooptierung ergänzt, war es ein echter Repräsentant der Stadtbewohner. Eine Konsequenz der Rebellion des Vogtes Albert war der Verlust der vollen Autonomie der Stadtgemeinde, und von nun ab ernannte den Rat alljährlich der Herrscher oder sein Beamter, seit dem 15. Jahrhundert der Krakauer Wojewode, der acht amtierende Ratsherren auswählte, während die vorher amtierenden Ratsherren, die in diesem Jahr nicht ausgewählt wurden, einen 16 Personen starken Altenrat bildeten. Das Amt war auf Lebenszeit. Erst Ende des 17. Jahrhunderts erlangte der Rat das Recht, neue Ratsherren zu wählen. Dieses Organ erlangte eine privilegierte Position in der Stadt und konzentrierte in seiner Hand alle wichtigsten Kompetenzen, darunter die Nominierung der Schöffen und der Berufsbeamten mit dem Schreiber und dem Syndikus an der Spitze, sowie die Vertretung der Stadt in den Kontakten nach außen. Von einer zahlenmäßig kleinen Gruppe von Familien besetzt, wurde es zu einer oligarchischen Institution, die sich hauptsächlich um die Interessen der eigenen Gruppe kümmerte, zum Nachteil der meisten Bürger, die erst nach Konflikten im 16. Jahrhundert das Recht auf Kontrolle der öffentlichen Finanzen durch eine als Quadragintavirat bezeichnete eigene Vertretung erlangten. Schließlich bildete sich in de zweiten Hälfte des 17. Jahrhunderts eine breite Vertretung des einfachen Volkes – der communitas – heraus, die die Funktionen des Quadragintavirats übernahm. Diese Institutionen wachten über die Autonomie der Stadtgemeinde und gestalteten über Jahrhunderte hinweg die bürgerlichen Haltungen der Krakauer.
The city of Cracow functioned from the times of its founding (1257) to the Constitution of 3 May 1791 on the Magdeburg Law, but the municipality also had local characteristics. In the beginning of the city’s founding, the main role was played by hereditary mayors (wójt) and courtroom juries. After Władysław the Short had confiscated the mayor’s office in 1312, as a result of a rebellion of Mayor Albert, the degradation of this body followed. From that time, the mayors performed only judicial and police function and they were dependent on city council.This body was created shortly after the city had been founded. Initially appointed by the mayor and then by co-optation, it was the real representative of citizens. As a consequence of the rebellion of Mayor Albert, the municipality lost its entire autonomy; thereafter, the council was annually appointed by the monarch or his official, from the 15th century – by the governor (wojewoda) of Cracow, who selected 8 councillors-in-office (rajca) while the councillors, who had been in office previously, but were not selected in that given year, formed a 16-person old council. It was a lifelong office. Only towards the end of the 17th century the council retrieved the right to choose new councillors. The body gained a privileged position in the city, accumulating in its hands all the most important competences, including nominations for aldermen and professional officials, with a scribe and liquidator at its forefront, but also the representation of the city in external affairs. Staffed with a small group of families, it became an oligarchic institution, advocating mainly the interests of its own group to the disadvantage of the entire population who, after all the conflicts, received in the 16th century a right to control public finances and their own representatives who became referred to as a quadragintavirate. Finally, in the second half of the 17th century a broader representation of common people was formed – communitas – which took over the function of the quadragintavirate. These structural institutions have upheld the autonomy of the municipality and for centuries have shaped civic attitudes of the inhabitants of Cracow.
Miasto Kraków funkcjonowało od czasu lokacji (1257) do Konstytucji 3 Maja (1791) na prawie magdeburskim, ale ustrój gminy miejskiej miał także cechy lokalne. W początkach miasta lokacyjnego główną rolę odgrywali wójtowie dziedziczni i ława sądowa. Po konfiskacie wójtostwa przez księcia Władysława Łokietka w 1312 r., będącej skutkiem buntu wójta Alberta, nastąpiła degradacja tego organu. Odtąd wójtowie pełnili tylko funkcje sądowe i policyjne i byli zależni od rady miejskiej.Ten organ powstał wkrótce po lokacji miasta. Początkowo mianowany przez wójta, a następnie przez kooptację, był rzeczywistym reprezentantem obywateli. Konsekwencją buntu wójta Alberta była utrata pełnej autonomii gminy miejskiej. Odtąd radę mianował corocznie władca lub jego urzędnik; od XV w. wojewoda krakowski wybierał 8 rajców urzędujących, a rajcy wcześniej urzędujący, nie wybrani w tym roku, tworzyli 16-osobową radę starą. Urząd był dożywotni. Dopiero w końcu XVII w. rada odzyskała prawo do wyboru nowych rajców. Organ ten zyskał uprzywilejowaną pozycję w mieście, skupiając w swoich rękach wszystkie najważniejsze kompetencje, w tym nominacje ławników i urzędników zawodowych, z pisarzem i syndykiem na czele, a także reprezentację miasta w kontaktach zewnętrznych. Obsadzany przez nieliczną grupę rodzin, stał się instytucją oligarchiczną, zabiegającą głównie o interesy własnej grupy na niekorzyść ogółu obywateli, którzy po konfliktach uzyskali w XVI w. prawo do kontroli finansów publicznych przez własną reprezentację, zwaną quadragintaviratem. Wreszcie w drugiej połowie XVII w. wykształciła się szersza reprezentacja pospólstwa (communitas), która przejęła funkcje quadragintaviratu. Te instytucje ustrojowe stały na straży autonomii gminy miejskiej i kształtowały przez wieki postawy obywatelskie krakowian.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2017, 72
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lokacja Lublina na prawie magdeburskim i jego droga ku świetności w XIV w.
Autorzy:
Szczygieł, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607601.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Lublin
Lokation
Stadtgemeinde
Magdeburger Recht
location privilege
municipality
Magdeburg municipal law
implementation of Magdeburg law
lokacja
przywilej lokacyjny
gmina miejska
prawo magdeburskie
proces lokacyjny
Opis:
Zu Beginn des 14. Jahrhunderts erreichte die Bewegung der Lokation von Dörfern und Städten nach deutschem Recht auch das Lubliner Land. Die erste Stadt auf diesem Territorium, die nach dem Lokationsmodell modernisiert wurde, war Lublin. Die Rechtsgrundlage dieser Investition, die von Maciej (Matthias) durchgeführt wurde, dem Landhauptmann von Krakau und Sandomir und zugleich Erbvogt in der Stadt Opatowiec (Sandomirer Land), bildete das Lokationsprivileg des Herzogs Władysław Łokietek (Ellenlang), das am 15. August 1317 „bei Krakau“ ausgestellt wurde.Bis zu dieser Zeit war Lublin ein Siedlungsensemble, das aus mehreren, auf Hügeln gelegenen Siedlungsbereichen bestand: auf dem Schlosshügel (die Burg), dem Altstadthügel (eine protostädtische Siedlung), Czwartek und Żmigród. Die Stadtinvestition wurde auf dem Altstadthügel mit einer Fläche von 7 Hektar in schachbrettartiger Ordnung geplant und durchgeführt. Es entstand auch eine Stadtgemeinde, die sich nach Magdeburger Recht regieren sollte; an ihrer Spitze stand der Erbvogt Maciej. Die Bewohner der Stadt erhielten zahlreiche Privilegien, u.a. eine zwanzigjährige Freistellung von Steuern für den Herzog sowie die Befreiung von Zollgebühren auf dem Territorium seines Staates.Der Lokationsprozess dauerte auch unter der Herrschaft von König Kasimir dem Großen fort. Damals entstanden zahlreiche gemauerte Gebäude, und es wurden auch Wehrmauern errichtet. Lublin war damals ein grenznahes Etappenziel für den Großhandel und eine Basis für Kriegszüge des Königs gegen die Rus‘. Die Rolle der Stadt wuchs rapide nach der Polnisch-Litauischen Union in den Jahren 1385–1386, als sie sich im Zentrum der Monarchie von Władysław Jagiełło zwischen Polen, Litauen und der Rus‘ befand und als Zentrum für den Handelsaustausch und für Hoftage der politischen Eliten beider Staaten – des polnischen und des litauischen – fungierte. Im Verlauf des 15. Jahrhunderts stieg Lublin in die Liga der wichtigsten Städte der Jagiellonenmonarchie auf.
At the beginning of the 14th century the German town laws, spread of Lublin region prompted the development of villages and cities. The Lublin was the first city of region which implemented The Law of Magdeburg. The legal ground of this investment, led by Maciej, the Cracow- and of Sandomierz governer and also the first hereditary vogt (advocatus) in town Opatowiec (the Sandomir), was the location privilege the prince of Ladislaus the Elbow-high, issue “under Cracow” on August 15, 1317.Till then Lublin was a community, composite from several settlements, situated on hills: Castle-Hill, Old Town-Hill, Thursday, Żmigród. The municipal investment was led on the Old Town-Hill about the area 7 ha, where space was arranged as the chessboard-layout, superbly integrated into the shape of this hill. Municipality was also founded, which use Magdeburg municipal law, at the head which became the hereditary vogt Maciej. Citizens received numerous privileges, i.a. the dismissal from taxes in the interest of the prince during 20 years and the freedom from the payment of the customs duty on the states.The process of implementation of Magdeburg municipal law was continued under the reign of the king of Kazimir the Great. In this time a number of buildings with stone also defense walls were made. Lublin was a then frontier stage-center of the great trade and the base for expeditions of Russia. The role of Lublin quickly grew up after the union Polish-Lithuanian from 1385–1386, when the city was found in the center of the monarchy of Ladislaus Jagiełło. Lublin situated between Poland, Lithuania, and Russia, performing functions as a center of the commercial exchange and a place of meeting of political elites of both states, Polish and Lithuanian. During the 15th century, the city was promoted to the group of the most important cities of the Jagiellonian Monarchy.
W początkach XIV stulecia ruch lokacyjny wsi i miast na prawie niemieckim dotarł do ziemi lubelskiej. Pierwszym miastem tego terytorium, które zostało zmodernizowane według modelu lokacyjnego, był Lublin. Podstawę prawną tej inwestycji, prowadzonej przez Macieja, wielkorządcę krakowskiego i sandomierskiego, a zarazem wójta dziedzicznego w mieście Opatowiec (ziemia sandomierska), był przywilej lokacyjny księcia Władysława Łokietka, wystawiony „pod Krakowem” 15 sierpnia 1317 r.Do tego czasu Lublin był zespołem osadniczym, złożonym z kilku osad zlokalizowanych na wzgórzach: Zamkowym (gród), Staromiejskim (osada protomiejska), Czwartek, Żmigród. Inwestycja miejska była prowadzona na Wzgórzu Staromiejskim o obszarze 7 ha, gdzie przeprowadzono rozplanowanie według układu szachownicowego, znakomicie wkomponowane w kształt tego wzgórza. Powstała też gmina miejska, która miała się rządzić prawem magdeburskim, na czele której stał wójt dziedziczny Maciej. Obywatele miasta otrzymali liczne przywileje, m.in. zwolnienie na 20 lat od podatków na rzecz księcia i wolność od opłaty cła na terenie jego państwa.Proces lokacyjny trwał także za panowania króla Kazimierza Wielkiego. Wówczas powstały liczne budowle murowane, zbudowano też mury obronne. Lublin był wtedy nadgranicznym ośrodkiem etapowym wielkiego handlu oraz bazą dla wypraw króla na Ruś. Jego rola szybko rosła po unii polsko-litewskiej z lat 1385–1386, gdy znalazł się w centrum monarchii Władysława Jagiełły, między Polską, Litwą a Rusią, pełniąc funkcje centrum wymiany handlowej oraz zjazdów elit politycznych obydwu państw, polskiego i litewskiego. W ciągu XV w. awansował do grupy najważniejszych miast monarchii Jagiellonów.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2017, 72
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi nad książką Marcina Starzyńskiego Krakowska rada miejska w średniowieczu (Societas Vistulana, Kraków 2010, ss. 402, summary)
Some remarks on the Marcin Starzyński’s book The Town Council of Cracow in the Middle Ages (edited by Societas Vistulana, Kraków 2010, 402 p.)
Autorzy:
Mikuła, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/926015.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
history of Cracow
history of constitution
municipal law
city council
Magdeburg law
the power elites
historia Krakowa
historia ustroju
prawo miejskie
rada miejska
prawo magdeburskie
elity władzy
Opis:
The book by Marcin Starzyński recapitulates, rectifies and complements what we at present know about the medieval City Council of Cracow as an institution. The discussed monograph collected the most important issues devoted to the medieval Council of Cracow. The monograph pointed also to the directions along which further research should be continued. The volume therefore does not conclude the study of the aforementioned institution. Its task is rather to introduce further research whose subject-matter might include: the prosopographic studies, the law-creating accomplishments of the Council and the political role that it played in the medieval Kingdom of Poland. It is worthwhile to note that half the volume is covered by the appendices that inform of the city councilors, include the register of the Council-produced wilkurs and specify the debts incurred by the Council in order to achieve the measures needed for lending money to the Kings.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2012, 5, 3; 287-293
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mury obronne miasta Lublina
Autorzy:
Gawarecki, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539348.pdf
Data publikacji:
1954
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
prawo magdeburskie
przywilej lokacyjny Władysława Łokietka
mury obronne Lublina
położenie murów obronnych Lublina
niszczące pożary w Lublinie
przywilej Zygmunta III
fortyfikacje Lublina
zabudowa obronna Lublina
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1954, 3; 170-177
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejski i sądowy ustrój Hetmanatu w drugiej połowie XVII wieku
Муниципальная и судебная система Гетманата во второй половине 17 века
Autorzy:
Horodnytskyi, Bohdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969747.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Hetmanat
sądownictwo karne
samorząd miejski
prawo magdeburskie
starszyzna kozacka
criminal justice
municipal government
Magdeburg law
Cossack elders
Гетманат
уголовное правосудие
муниципальное управление
магдебургское право
казачьи старшины
Opis:
В статье анализируется муниципальное управление и судебная система городов Гетманатa, после восстания Богдана Хмельницкого. Особенно проанализировано место привилегированных городов этой территории в политике гетманов, а также королевской и царской администрации в первые десятилетия после восстания. Была предпринята попытка определить принципиальные различия в судебных процессах (в основном уголовных) в привилегированных городах и во всех других (ратуша). Указана иерархическая структура существующих в Украине казачьих муниципальных судов и степень их полномочий. Был также проанализирован состав судов, занимающихся уголовными делами, и были описаны обязанности судебных чиновников. Автор ставить тезис о том, что для рассмотрения уголовных дел в сотенных городах, которые теоретически предусматривали телесные наказания или смертную казнь, было необходимо присутствие представителей полковых старшин
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 3; 107-126
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na marginesie edycji miejskich ksiąg kryminalnych. Prawo pisane i dzieła prawnicze w praktyce sądu krakowskiego i dobczyckiego
On a margin of editions of municipal criminal reports. Written law and jurisprudence in the practice of Cracow and Dobczyce courts
Autorzy:
Mikuła, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533317.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
municipal law
criminal records
city council
advocates
Magdeburg Law
Kraków
Dobczyce
Jodok Damhouder
Andrzej Lipski
Bartłomiej Groicki
Paweł Szczerbic
Mikołaj Jaskier
prawo miejskie
księgi kryminalne
rada miejska
wójt
prawo magdeburskie
Opis:
Four volumes of sources were published in the recent few years in the series „Fontes Iuris Polonici”. Three of them are Cracow criminal records from 1554–1615, 1589–1604, 1630–1633 and 1679–1690, which were edited by a research group (Wacław Uruszczak, Maciej Mikuła, Krzysztof Fokt, Anna Karabowicz). Another volume includes a criminal court records of Dobczyce (1699–1737), prepared and edited by M. Mikuła. Edited records deliver a valuable information about legal sources, which were in use in legal practice. There were applicate by courts, also by parties (plaintiffs and defendants and their plenipotentiaries). These evidences strengthen a hypothesis of using several written law sources in a legal practice. The pages of the edited sources include links to works of Jodok Damhouder, Andrzej Lipski, Bartłomiej Groicki, Paweł Szczerbic and Mikołaj Jaskier.
W ostatnich kilku latach w ramach serii Fontes Iuris Polonici ukazały się cztery tomy źródeł. Trzy z nich to księgi kryminalne miasta Krakowa z lat 1554–1615, 1589–1604 oraz lat 1630–1633 i 1679–1690, wydane przez zespół kierowany przez Wacława Uruszczaka (Maciej Mikuła, Krzysztof Fokt, Anna Karabowicz). Ponadto w serii ukazała się księga kryminalna miasta Dobczyc z lat 1699–1737, opracowana przez M. Mikułę. Wydane źródła zawierają liczne informacje o stosowaniu w praktyce – zarówno przez sądy, jak i pełnomocników procesowych – przepisów prawa stanowionego. Są to dane, które wzmacniają tezę o szerokim wykorzystaniu prawa spisanego w miejskiej praktyce prawnej. Na kartach tych ksiąg odnaleźć można odwołania do prac prawniczych Jodoka Damhoudera, Andrzeja Lipskiego, Bartłomieja Groickiego, Pawła Szczerbica i Mikołaja Jaskiera.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2017, 20; 427-439
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z Sitnicy przez Nemsyno, Rosumberk, Rozembark do Rożnowic
From Sitnica through Nemsyno, Rosumberk, Rozembark To Rożnowice
Autorzy:
Brudzisz, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/783999.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan z Biecza
Nemsyno
sołectwo rozembarskie
Muskata Jan
Kazimierz Wielki
Długosz Jan
Rosumberk 1351
osadnictwo niemieckie
prawo polskie
prawo magdeburskie
Jan of Biecz
the authorities of the village of Rozembark
German settlement
the Polish law
the Magdeburg law
Opis:
The analysis of the royal privilege of 30 September 1351 authorizing Jan of Biecz to found a village by the River Sczitnicza allowed the author to establish the fact that King Kazimierz Wielki did not authorize the man mentioned above to found the village but to change the village of Nemsyno (also Niemczno), founded on the Polish law, into the village with the German law. The settlement after this change was named Rosumberk. Over the next centuries, this name was modified; the village was called Rozumberk, Rosinberg, Rosenberg, Rozembark from the 17th century and Rożnowice from 1947. Mikołaj Rozembarski, born in Rozemberg about 1447, died in 1507, was a famous diplomat and a political writer at the royal court.
Analiza królewskiego przywileju z 30 września 1351 upoważniającego Jana z Biecza do założenia wioski przy rzece Sczitniczy pozwoliła ustalić, że król Kazimierz Wielki nie upoważniał do założenia wioski Sitnicy, ale do przeniesienia wioski Nemsyno (także Niemcyno) z prawa polskiego na magdeburskie, która następnie otrzymała nazwę Rosumberk. W następnych stuleciach ta nazwa ulegała modyfikacji. Wioska była Rozumberkiem, Rosinbergiem, Rosenbergiem, od XVII Rozembarkiem, a od 1947 r. Rożnowicami. Sławnym dyplomatom i pisarzem politycznym na dworze królewskim był Mikołaj Rozembarski, herbu Jastrzębiec, ur. w Rozembergu ok. 1447 r., zm. 1507.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 109; 19-38
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Several Comments on Editions of Legal-Historical Sources Published in the Czech Republic after 1990
Autorzy:
Krafl, Pavel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/924083.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
legal-historical sources
czech republic
bohemia
moravia
sources edition
land law
municipal law
magdeburg law
mining law
ecclesiastical law
synodical statute
codicology
diplomatics
źródła historyczno-prawne
republika czeska
czechy
morawy
edycja źródeł
prawo
ziemskie
prawo miejskie
prawo magdeburskie
prawo górnicze
prawo kościelne
statut synodalny
kodykologia
dyplomatyka
Opis:
The study presents scholarly editions of legal-historical sources published in the Czech Republic after 1990. The study of legal history is narrowly connected with the auxiliary sciences of history. This situation particularly concerns the history of the Middle Ages and the early modern period, but modern legal history also has contact points with these auxiliary sciences. Of particular importance is the close connection with diplomatics and codicology. Sources of a diplomatic nature include documents, office books, and files. Sources of a codicological nature include legal artifacts that have survived in manuscripts of a personal character or were issued in incunabula and old prints. They concern legal collections, legal codes, and synodical statutes. The legal-historical artifacts in the article are divided into artifacts of land law, municipal law, mining law and ecclesiastical law. a paper on editions of documents and letters precedes.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2014, 7, 3; 507-516
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies