Temat: The canon law - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Recepcja Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku w Polsce w okresie międzywojennym
The reception of the Code of Canon Law of 1917 in Poland in the inter-war period
Autorzy:: GÓRALSKI, WOJCIECH
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/661146.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: prawo kanoniczne
KPK
recepcja KPK
doktryna prawa kanonicznego
nauczanie prawa kanonicznego
ustawodawstwo partykularne
canon law
the Code of Canon Law
the reception of the Code of Canon Law
the doctrine of canon law
particular legislation
Opis:: Promulgation of the Code of Canon Law in 1917 by Benedict XV through a bull was a proud moment in the history of the legislation of the Latin Church. This formal collection of laws, which is a synthesis of legislative output of the Church of nineteen centuries, met with a lot of appreciation. The entry into force of the Code of Canon Law (19 of May 1918) was a demanding task for local Churches operating in particular countries, inter alia for the Church in Poland. This included not only a thorough study of the regulations of the Code, especially by bishops, but also a necessity to adapt then existing particular law to these regulations. Therefore, the reception of the Code of Canon Law in particular Churches became necessary. Assimilation of code standards by particular Churches, mainly through synods, took place in the context of increased activity of both a doctrine and centers in which canon law was taught. That is why when showing the process of reception of the Code of Canon Law in Poland in the above mentioned period (1918-1939), the author discusses its course in three fundamental areas in which it took place: in the canon doctrine (textbooks and comments to the Code of Canon Law), in the teaching of canon law (at universities and theological seminaries) and in particular Churches (with an example of Płock diocese).
Promulgowanie przez Benedykta XV w 1917 roku Kodeksu Prawa Kanonicznego stanowiło doniosły moment w historii ustawodawstwa Kościoła Łacińskiego. Ten formalny zbiór prawa, stanowiący syntezę dorobku ustawodawczego Kościoła z dziewiętnastu stuleci, spotkał się z dużym uznaniem w świecie prawniczym. Wejście w życie Kodeksu Prawa Kanonicznego (19 maja 1918 roku) było trudnym zadaniem dla Kościołów lokalnych działających w poszczególnych krajach, między innymi dla Kościoła w Polsce. Obejmowało ono nie tylko dogłębne przestudiowanie przepisów Kodeksu, zwłaszcza przez biskupów, ale także potrzebę dostosowania do tych regulacji obowiązującego prawa partykularnego. Stąd też recepcja Kodeksu Prawa Kanonicznego w poszczególnych Kościołach partykularnych stała się koniecznością. Przyswojenie norm kodeksowych przez Kościoły partykularne, głównie przez synody, odbywało się w kontekście zwiększonej aktywności zarówno doktryny, jak i ośrodków, w których nauczano prawa kanonicznego. Dlatego też, ukazując proces przyjmowania Kodeksu Prawa Kanonicznego w Polsce w wyżej wspomnianym okresie (1918-1939), autor omawia jego przebieg w trzech podstawowych obszarach, w których miał on miejsce: w doktrynie kanonicznej (podręczniki i komentarze do Kodeksu Prawa Kanonicznego), w nauczaniu prawa kanonicznego (na uniwersytetach i seminariach duchownych), a zwłaszcza w Kościołach partykularnych (na przykładzie diecezji płockiej).
Źródło:: Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 3; 3-29
2353-8104
Pojawia się w:: Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Transparentność, programowalność i sprawozdawczość ekonomiczna Instytutów Zakonnych
Transparency, the programmability and the economic reporting religious institutes
Autorzy:: Domaszk, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2086003.pdf
Data publikacji:: 2020-06-07
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: prawo kanoniczne
ekonomia
administracja
dobra zakonne
charyzmat zakonny
the canon law
the economy
the administration
religious goods
religious charisma
Opis:: Canon law regulates issues, including the ones regarding poverty in religious institutes. As initially, also today, people and communities of consecrated life embrace the „poor lifestyle”. To follow this lifestyle, in today’s administration of material goods, among others, words such as transparency, programmability, reporting are becoming the necessary benchmarks. The study discusses these three areas based on canon law and the document Economia a servizio del carisma e della missione. The current thought of the Magisterium of the Catholic Church emphasizes the feature of transparency in the administration of religious goods, i.e., transparency in management at every stage, every activity or office. In this way, the activities of the institutes refute various accusations of persons and environments hostile to the Church. At the same time, administrative clarity makes more effective fundraising possible. Donors are more willing to donate their goods for religious purposes when they know these purposes and are sure that their funds will be well spent. Economical management requires programming or planning, both in the shorter time perspective (budget) and from the perspective of long-term plans. This, in turn, requires initiating design thinking. So that economic activities are not just some spontaneous reaction to the situations but reflect intelligent behaviour. At the same time, following prudence and plans does not exclude an element of God’s providence. Economic programming often requires obtaining various permits, as indicated by canon law and recent documents of the Congregation for Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life. Competent persons and bodies must also supervise administrative decisions at religious institutes. Even the best plans will not become effective if one does not have adequate control. In programming, one cannot forget that individual religious structures are part of a larger whole, as an institute, but also a local and universal Church. Programming and reporting significantly combine and make the administration of religious goods transparent, inside and outside the institute. Consecrated persons in carrying out such complex tasks should also use new IT tools. Modern circulation of information, merging, and processing of economic data is no longer possible without modern computer software. The Church’s thought reminds us that the field of economics is a tool and that money is to serve, not rule, and it is subordinated to the religious mission and charism. In this way, the lives of consecrated people bear witness to Christ and the Church and to the faith that does not put material goods first. This witness indicates that, above all, God is the real wealth of human life.
Źródło:: Prawo Kanoniczne; 2020, 63, 2; 121-152
2353-8104
Pojawia się w:: Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Social insurance for clergymen under canon law
Ubezpieczenia społeczne duchownych w prawie kanonicznym
Autorzy:: Domaszk, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/495811.pdf
Data publikacji:: 2018-12-31
Wydawca:: Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:: insurances
social insurance
health insurances
clergymen
the canon law
ubezpieczenia
ubezpieczenia zdrowotne
duchowni
prawo kanoniczne
ubezpieczenia społeczne
Opis:: The present paper raises the issue of social insurance for the clergy in the Catholic Church. The first part provides the historical background, norms of the 1917 Code of Canon Law and indications of the Second Vatican Council. The next part discusses the current decrees of canon law and solutions adopted in Poland. At present, the Church has abandoned the beneficial system. Systemic church solutions are based on state legislation. In their absence, decisions are made by the Bishops’ Conference, as well as individual particular Churches. It refers both to social and health insurance.
Opracowanie dotyczy ubezpieczeń społecznych duchownych w Kościele katolickim. W pierwszej części zarysowano historię zagadnienia, następnie normy Kodeksu z 1917 r. oraz wskazania Soboru Watykańskiego II. W dalszej części omówiono aktualne dyspozycje prawa kanonicznego oraz rozwiązania w polskiej sytuacji. Aktualnie Kościół porzucił system beneficjalny. Systemowe kościelne rozwiązania mogą istnieć w oparciu o ustawodawstwo państwowe. W razie ich braku decyzje podejmuje Konferencja Episkopatu, jak i poszczególne Kościoły partykularne. Chodzi tak o ubezpieczenia socjalne, jak i zdrowotne.
Źródło:: Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 4; 69-81
1232-8766
Pojawia się w:: Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Ochrona danych osobowych w Polsce a kościół katolicki
Protection of personal data in Poland and The Catholic Church
Autorzy:: Domaszk, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/496178.pdf
Data publikacji:: 2019-03-31
Wydawca:: Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:: dane osobowe
prawo polskie
prawo kanoniczne
Kościół katolicki
RODO
GIODO
KIODO
personal data
the Polish law
the canon law
The Catholic Church
GDPR
Opis:: Opracowanie dotyczy ochrony danych osobowych. Po wprowadzeniu unijnego Rozporządzenia z 2016 r. (RODO), Kościół katolicki w Polsce dostosował swoje prawo do nowych wymagań. W opracowaniu przypomniano rozwiązania stosowane przed 2018 r. i przywołano istniejące wówczas problemy prawne. W dalszej części zarysowano treść Dekretu Episkopatu Polski o ochronie danych osobowych obowiązującego po 25 maja 2018 r.
The present study concerns the issue of personal data protection. Following implementation of the EU Regulation of 2016 (GDPR), the Catholic Church in Poland adapted its law to new requirements. The study begins with an overview of the legal solutions applied before 2018 and recalls the problems arising in that period. In the following part, the author outlines the content of the Polish Bishops’ Decree on Personal Data Protection, implemented in May 25, 2018.
Źródło:: Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 1; 23-36
1232-8766
Pojawia się w:: Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Katolicki Uniwersytet Ameryki (the Catholic University of America) w świetle norm prawa kanonicznego
The Catholic University of America in the light of norms of canon law
Autorzy:: DOMASZK, ARKADIUSZ
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/661172.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: uniwersytet
uniwersytet katolicki
Katolicki Uniwersytet Ameryki w Waszyngtonie
prawo kanoniczne
the university
Catholic university
the Catholic University of America in Washington
the canon law
Opis:: Universities take a significant part in education of students as well as in scientific researches. Catholic Church also actively participates in the world of science i.e. by running catholic universities. Above study concerns The Catholic University of America, which was founded at the end of 20th century (in 1889). It functioned as a flagship catholic university in the USA. By introducing exactly that university one can understand how the instructions from The Church’s Magisterium and how canon norms apply in practice. The first part of the article analyses norms of canon law concerned with catholic universities, including the term university and its practical applications. Then, it discusses issues concerning the academic community. In the second part of the study it outlines the history of The University in Washington, its present form, and catholic dimension. The university accomplishes objectives typical to university: it educates students, conducts scientific researches, develops skills of teaching staff and cooperates with different research centers. At the same time university evidently preserves catholic nature, which is visible in structural bond between Catholic Church and the university (24 members of Supervisory Board out of 48 seems to be clerics, and from them there are 18 people who belong to United States Conference of Catholic Bishops). The university has three church faculties, which state an excellent bridge between the faith and the mind. Professors receive canonic missions. The catholic dimension of the university is represented by its mission and statute regulations. The mission concerns faithfulness to a Jesus Christ. The university dedicates its activities to develop a bond between the faith and the science. It also reveals truth through scientific researches, and teaching. It remains in service to the Church, American nation, and the whole world. The university places emphasis on involvement of all members of academic community in developing catholic identity of CUA. The university also responds to the expectations from church hierarchy, which regard prospecting and scientific research. The multitude of proposals from university chaplaincy, as well as the university’s commitment in that matter is clearly outlined. The example of described university might be an inspiration to those Polish universities, which are bond with The Catholic Church. It particularly regards a manner of handing canonic mission or mandate down (can. 812). 101 The act of giving mission can be public, during ceremony for the whole of academic community. This kind of method points out a significant relation between the academic teachers, and The Catholic Church. Also it shows the clerical dimension of those faculties. Moreover, the example of university chaplaincy in that particular university, that is: multitude of ideas and structural solutions, could be a reason for Polish universities to search for new ideas in that scope.
W świecie istnieje wiele uniwersytetów i innych uczelni katolickich, które posiadają własną specyfikę, często zależną od uwarunkowań prawnych i kulturowych danego kraju. W opracowaniu skupiono uwagę na Katolickim Uniwersytecie Ameryki w Waszyngtonie (CUA), który pełni rolę katolickiej flagowej uczelni w USA. CUA realizuje zadania typowe dla uczelni wyższej oraz posiada wyraźnie katolicki charakter. Wyraża go m.in. więź strukturalna z Kościołem katolickim. Trzy wydziały posiadają status kościelnych: teologia, prawo kanoniczne i filozofia. Wydziały kościelne stanowią doskonały pomost dla dialogu między wiarą a rozumem. Profesorowie tych wydziałów otrzymują misję kanoniczną. Katolicki wymiar uniwersytetu wyraża następnie jego misja. Wskazuje ona na wierność nauce Jezusa Chrystusa. Uczelnia dedykuje swe działania rozwojowi dialogu między wiarą a nauką, odkrywa prawdę poprzez badania naukowe i nauczanie, pozostaje w służbie Kościoła, narodu amerykańskiego i świata. W zapisach statutowych oraz w praktyce kładzie się nacisk na zaangażowanie wszystkich członków społeczności uniwersyteckiej w kształtowanie katolickiej tożsamości CUA. Zapisy prawne, jak również etos uczelniany, prowadzą następnie do kształtowania postaw chrześcijańskich. A ponadto, w poszukiwaniach naukowych CUA odwołuje się do inspiracji chrześcijańskich. Bardzo wyraźnie rysuje się wielość propozycji w ramach duszpasterstwa akademickiego. Wysiłek duszpasterzy, świeckich pracowników i wielu animatorów włożony w organizację duszpasterstwa akademickiego łączy się także z wymiarem finansowym. Uniwersytet ten w pełni finansuje duszpasterstwo akademickie. A ponadto należy dodać, że CUA utrzymuje trzy wydziały kościelne, funduje stypendia dla katolickich nauczycieli i części seminarzystów studiujących na Uniwersytecie. Uczelnia ta będąc prywatną musi aktywnie poszukiwać środków finansowych i sponsorów, aby zabezpieczyć wszystkie realizowane zadania. Przykład CUA wydaje się być inspiracją dla tych polskich uczelni, które są związane z Kościołem katolickim. Po pierwsze, nie tylko należy przestrzegać wymogów dotyczących nadania misji kanonicznej lub mandatu. Nie chodzi jedynie o samo kanoniczne umocowanie profesora (formalne) na wydziale kościelnym lub innym. Wykorzystanie uroczystości uczelnianych do wręczenia stosownych dokumentów wskazuje na istotny związek zainteresowanych wykładowców z Kościołem katolickim, jak również na katolicki lub kościelny wymiar samych wydziałów. Po drugie, współczesnym wyzwaniem w Polsce, jak i w Europie, jest duszpasterstwo akademickie, tak studentów, jak i całego środowiska universitas. Aby oddziaływanie duszpasterskie było owocne, nie można poprzestać na wydzieleniu kościołów akademickich i liturgii tamże sprawowanej. Raczej chodzi o to, by budować zespoły osób: duchownych i świeckich podejmujących to duszpasterstwo. Następnie należałoby poszukiwać studentów, niejako wychodzić do nich i przyprowadzać do Kościoła: communio. Duszpasterstwo akademickie wymaga także pracy zaplanowanej, więc zaprojektowanej, którą należy następnie ewaluować.
Źródło:: Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 4; 67-101
2353-8104
Pojawia się w:: Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: The legislative work of Fr. Arnold Janssen as the Founder of the Missionary Congregations
Działalność legislacyjna o. Arnolda Janssena, jako Założyciela Zgromadzeń misyjnych
Autorzy:: Miotk, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/480734.pdf
Data publikacji:: 2020-06-30
Wydawca:: Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:: Founder
The canon law
Statutes of the Mission House (1876)
Constitutions of the Society
charisma
religious vows
Założyciel
prawo kanoniczne
Statuty Domu Misyjnego (1876)
Konstytucje Zgromadzenia
charyzmat
śluby zakonne
Opis:: This historical study presents the untiring legislative activity of Fr. Arnold Janssen, the Founder of the Society of the Word of God in Steyl (1875), who during 35 years of his life, had developed six different sets of internal law (Statutes and Constitutions) to regulate the life and organization of his Institute: Statutes of the Mission House (1876); February Rule of 1885; September Rule of 1885; Rule of 1891, Rule of 1898 and Rule of 1905. In addition, he laboured to create the Rule for the Mission Sisters SSpS (1891). The Founder’s legislative work mirrors faithfully his thoughts, intentions and spiritual profile. It also discloses the charisma, character and spirituality of his Foundations. The elaboration of the Constitution aimed at providing the Congregation with a specific organizational framework and with means to reach the missionary goals. The key move in this endeavour was the introduction of religious vows and the centralization of the structure of the Society to consolidate the activities of its missionaries through internal unity and spiritual rooting. The Founder not only strived to develop the specific legal norms, but wanted the law to be animated by the right spirit. Therefore, he was extremely determined to provide his spiritual sons and daughters with healthy spiritual food for their personal growth. Hoping to obtain approval from the competent ecclesiastical authorities, Fr. Arnold spent a good deal of time trying to work out for each of his three congregations a solid, unified, “one-size-fits-all” design of the nature, purpose and spirit of the missionary task.
W artykule przedstawiono działalność legislacyjną o. Arnolda Janssena, założyciela Zgromadzenia Słowa Bożego SVD (1875). W ciągu 35 lat wypracował on sześć zbiorów prawa wewnętrznego (Statuty i Konstytucje), aby uregulować życie i organizację swojego Instytutu: Statuty Domu Misyjnego (1876); Konstytucje Lutowe (1885); Konstytucje Wrześniowe (1886); Konstytucje z 1891, Konstytucje z 1898 i Konstytucje z 1905 roku. Opracował również Konstytucje dla Sióstr Misyjnych SSpS (1891). Prace legislacyjne Założyciela oddają wiernie jego duchowość i charakter jego fundacji. Konstytucje miały zapewnić Zgromadzeniu ramy organizacyjne i środki do realizacji celu misyjnego. Kluczowym posunięciem było wprowadzenie ślubów zakonnych oraz scentralizowanie struktury Zgromadzenia. Założyciel chciał, aby prawo było ożywiane duchem.
Źródło:: Nurt SVD; 2020, 1; 75-92
1233-9717
Pojawia się w:: Nurt SVD
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Les problèmes de la traduction de l’interprétation dans les textes du droit canonique
Problems of Translation and Interpretation in the Texts of Canon Law
Problemy translatorskie i interpretacyjne w tekstach prawa kanonicznego
Autorzy:: Dyjakowska, Marzena
Sitarz, Mirosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1933348.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: prawo kanoniczne
interpretacja
Kodeks Prawa Kanonicznego
język łaciński
translatoryka
canon law
interpretation of
the Code of Canon Law
Latin
translation
Opis:: Artykuł poświęcony jest zagadnieniom poprawności przekładu tekstów prawa kanonicznego z języka łacińskiego na język polski, co wiąże się z koniecznością prawidłowej interpretacji norm tego prawa. Właściwą problematykę poprzedzają rozważania o roli języka łacińskiego w Kościele katolickim i o odchodzeniu od tego języka m.in. w liturgii na rzecz języków narodowych po Soborze Watykańskim II, mimo że dokumenty takie jak wydana na krótko przed rozpoczęciem Soboru Watykańskiego II Konstytucja apostolska Jana XXIII Veterum sapientia oraz soborowa konstytucja o liturgii Sacrosanctum Concilium nakazywały zachowanie łaciny w liturgii. Konieczność posługiwania się językiem łacińskim była też podkreślana w wielu wypowiedziach Magisterium Kościoła. Przekład tekstów łacińskich na języki narodowe uregulowała instrukcja z 1969 r. De interpretatione textuum liturgicorum, której zasady odnieść można w dużej mierze również do tekstów z zakresu prawa kanonicznego (zwłaszcza punkty 19-33, 57). Problemy translatorskie omówiono na przykładzie tłumaczenia terminu iterum w polskiej wersji Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r., gdyż z tym właśnie terminem związana była wątpliwość interpretacyjna kan. 917. Wątpliwość ta stała się punktem wyjścia do rozważań na temat metod interpretacji norm prawa kanonicznego, a szczególną uwagę zwrócono na interpretację językową. Omówiono także interpretacyjną działalność Papieskiej Rady do Spraw Tekstów Prawnych.
Article is devoted to issues of accuracy of the translation of texts of canon law from Latin into Polish, which involves the proper interpretation of the norms of this law. Correct the problems precede the discussion of the role of Latin in the Catholic Church and moving away from that language, among others. in the liturgy for the vernacular after Vatican II, even though such documents, as published in the Council shortly before the start of the Apostolic Constitution of John XXIII Veterum sapientia and conciliar Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium dictated the behavior of Latin in the liturgy. The need to use the Latin language was also emphasized in many statements of the Magisterium of the Church. Translation into national languages of Latin instruction has paid the 1969 De interpretatione textuum liturgicorum whose rules refer to a large extent also to the texts of canon law (in particular sections 19-33, 57). Translation problems are discussed on the example of translating the term iterum in the Polish version of the Code of Canon Law of 1983, because of this particular term was associated interpretative doubt can. 917th Doubt has become the starting point for consideration on how to interpret norms of canon law, and particular attention was paid to the interpretation of the language. Also discussed the interpretive activities of the Pontifical Council for Legislative Texts.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 8; 23-51
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Pojęcie „dobro potomstwa” jako źródło praw i obowiązków małżeńskich w świetle prawa kanonicznego
The concept of „the good of offspring” as a source of marital rights and duties in the light of Canon Law
Autorzy:: Mierzejewski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/558731.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:: dobro potomstwa
Kodeks prawa kanonicznego
małżeństwo
prawa i obowiązki małżeńskie
prawo kanoniczne
canonical marriage
Code of the Canon Law
good of offspring
marital rights and duties
marriage
Opis:: Ustanowiony przez Boga wyłączny i nierozerwalny związek pomiędzy mężczyzną i kobietą, realizuje się we wspólnocie całego życia, skierowanej ze swej natury do dobra małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa. Niezmienna od stuleci nauka Kościoła o celu prokreacyjnym małżeństwa, wzbogacona przesłaniem Soboru Watykańskiego II, stanowi wykładnię prawa naturalnego. Ukierunkowanie owej wspólnoty życia, jaką jest małżeństwo ku zrodzeniu potomstwa należy do istoty małżeństwa. Nowy Kodeks prawa kanonicznego odstąpił od wyszczególniania pierwszorzędnego i drugorzędnego celu małżeństwa oraz przyjął w kan. 1055 §1 formułę o skierowaniu tego związku ku dobru małżonków i ku zrodzeniu i wychowaniu potomstwa. Wypływające ze skierowania małżeństwa do zrodzenia potomstwa prawa-obowiązki małżonków pozostają wyrazem wzajemnego oddania się i przekazania małżeńskiego stron w wymiarze ich własnej męskości i kobiecości. Artykuł bazuje przede wszystkim na Kodeksie prawa kanonicznego z 1917 i 1983 r., dokumentach Kościoła, wyrokach Roty Rzymskiej oraz nauczaniu św. Augustyna.
An exclusive and indissoluble relation between a man and a woman, established by God, accomplishes in the community of a whole life, which is directed by nature at the good of the spouses, and at the procreation and children upbringing. Unchanged for ages, Ecclesial science about the spouses procreative aim, enriched by the Second Vatican Council message, is the exposition of the natural law. A direction of the life community, which is the marriage for the children procreation, belongs to the essence of marriage. A new Canonical Law Code departed from the specification of the first and second aim of the marriage, and assumed in Can 1055 §1 a form to direct this relationship at the good of the spouses and at the procreation and children upbringing. Rights and duties of the spouses, which come from directing the marriage to children procreation, are the expression of the mutual devotion and marital transmission of the sides in the dimension of their own masculinity and feminity. The article relies mostly on Canonical Law Code from 1917 and 1983, Ecclesial acts, judgments of the Roman Rota, and St. Augustine Teaching.
Źródło:: Studia Gdańskie; 2011, 29; 123-139
0137-4338
Pojawia się w:: Studia Gdańskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: On Remission of Penalties in the 1983 Code of Canon Law. The Problem Outlined
Zwalnianie z kar w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku. Zarys problematyki
Autorzy:: Suchecki, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31339287.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Church
canon law
ecclesiastical penalties
Book VI of the Code of Canon Law
Kościół
prawo kanoniczne
kary w Kościele
Księga VI Kodeksu Prawa Kanonicznego
Opis:: The article discusses the concept of penalties in the Church and the remission of such penalties internally as provided for in Title IV of Book VI of the 1983 Code of Canon Law. The author outlines the concept of ecclesiastical penalties. Next, he looks at who is competent to lift penal sanctions in both ordinary and urgent necessities.
W artykule zostało przedstawione pojęcie kary kościelnej, a następnie zagadnienia dotyczące zwalniania z kar kościelnych w zakresie wewnętrznym sakramentalnym uregulowane w Tytule IV Księgi VI Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. Autor w pierwszej kolejności scharakteryzował pojęcie kary kościelnej. Następnie przeanalizował władzę kompetentną w zakresie zwalniania z kar w sytuacjach zwyczajnych, jak też zagadnienie uwalniania z kar w sytuacjach naglących.
Źródło:: Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 243-251
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:: Kościół i Prawo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Dobro wspólne w prawie kanonicznym i w prawie świeckim
The Common Good in Canon Law and Secular Law
Autorzy:: Tokarski, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22181097.pdf
Data publikacji:: 2021-06-30
Wydawca:: Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:: dobro wspólne
wspólnota
prawo kanoniczne
prawo świeckie
Kościół
państwo
Kodeks Prawa Kanonicznego
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej
common good
community
canon law
secular law
the Church
state
the Code of Canon Law
the Constitution of the Republic of Poland
Opis:: Dobro wspólne jest fundamentalnym pojęciem zarówno w prawie kanonicznym, jak i w prawie świeckim. Niemniej jednak sposób postrzegania tego pojęcia na gruncie tych dwóch odmiennych porządków prawnych różni się zasadniczo. W prawie kanonicznym dobro wspólne zazwyczaj odnoszone jest do wspólnoty politycznej i kościelnej. Dobro wspólne Kościoła związane jest z urzeczywistnianiem się wspólnoty Kościoła. Natomiast w prawie polskim dobro wspólne jest wartością i zasadą konstytucyjną, która ma zasadniczy wpływ na charakter państwa oraz relacje państwo-obywatel. Celem artykułu jest ukazanie miejsca i roli dobra wspólnego we współczesnym prawodawstwie kościelnym i państwowym.
The common good is a fundamental term which is included in both canon law and secular law. However, the way of perceive this concept under these two different legal systems differs fundamentally. In canon law, the common good is usually referred to the political and ecclesiastical community. The common good of the Church is connected with the realisation of the community of the Church. In Polish law, however, the common good is a constitutional value and principle, which has a fundamental impact on the character of the state and relations between state and citizen. The purpose of this paper is to present the position and role of the common good in contemporary ecclesiastical and state legislation.
Źródło:: Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2021, 16, 18 (1); 297-321
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:: Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Unormowania dotyczące laikatu (KPK 1917 kan. 682-725). W kierunku interpretacji eklezjalnej
Norms on laity (Code of Canon Law 1917 can. 682-725). In search of an ecclesiastical interpretation
Autorzy:: Bach-Golecka, Dobrochna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1371658.pdf
Data publikacji:: 2019-09-07
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: prawo kanoniczne
kodeks prawa kanonicznego
laikat
stowarzyszenia wiernych
eklezjologia
Canon law
Code of canon law
laity
associations of the faithful
ecclesiology
Opis:: Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 roku stanowił wielkie osiągnięcie kodyfikacyjne, porządkujące prawo wewnętrzne Kościoła katolickiego u progu XX wieku. Wyrażał dążenie do unormowania reguł funkcjonowania wspólnoty kościelnej skoncentrowanej na wymiarze duchowym, a nie władztwie politycznym i świeckim. W tym zakresie kodyfikacja prawa kanonicznego stanowiła przejaw jego spirytualizacji, wzmocnienia wymiaru duchowego w porównaniu do aktywności Stolicy Apostolskiej przeszłych wieków, wyrażającej także dążenia i działania związane z doczesnym władztwem Państwa Kościelnego. Paradoksalnie, okoliczności związane z tzw. kwestią rzymską37: procesem zjednoczenia Włoch, upadkiem Państwa Kościelnego w 1870 roku i okresem bezterytorialnego interregnum papiestwa, zakończonego powstaniem Państwa Watykańskiego w 1929 roku, przyczyniły się do oczyszczenia regulacji prawno-kanonicznych i silniejszej artykulacji unormowań o charakterze istotnym. Owe istotne unormowania odnoszą się prima facie do reguł funkcjonowania hierarchii kościelnej, zarówno w kontekście jej tworzenia, bieżącego działania, jak i procedur związanych z administrowaniem dobrami duchowymi. Znakomita większość postanowień Kodeksu związana jest właśnie z określeniem zasad aktywności kleru, ukierunkowanej wszak na świadczenie pomocy w osiągnięciu zbawienia przez osoby świeckie, laikat. Czy zasadne jest, zatem stanowisko o „wielkim nieobecnym”, wyrażającym brak bezpośrednich regulacji dotyczących Ludu Bożego, w rozumieniu księgi drugiej obecnie obowiązującego Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku? Czy skromna ilość postanowień zawartych w KPK 1917 odnoszących się wprost do laikatu, stanowiąca wszak jedynie 43 kanony, oznacza swoisty brak i mankament podjętej u progu XX-wiecznej współczesności kodyfikacji? Wydaje się, że poczynione wyżej rozważania skłaniają do udzielenia negatywnej odpowiedzi na postawione pytania; a zastosowana argumentacja może mieć charakter różnorodny. Po pierwsze, mała ilość unormowań części trzeciej księgi drugiej KPK 1917 dotyczącej laikatu nie oznacza, że prawa i obowiązki osób świeckich regulowane są wyłącznie przez zawarte tam 43 kanony. Postanowienia odnoszące się do laikatu rozsiane są, bowiem w różnych częściach Kodeksu; także te normy, które nie dotyczą wprost osób świeckich, mogą dotyczyć ich w sposób pośredni i pomocniczy. Po drugie, także normy odnoszące się do praw i obowiązków hierarchii kościelnej mogą być interpretowane jako regulujące obowiązki i prawa laikatu, rozumianego jako zasadniczy adresat aktywności kleru. Ten sposób rozumienia postanowień Kodeksu może być zilustrowany przykładem fundamentalnego w swej treści kan. 682 statuującego prawo laikatu do otrzymywania dóbr duchowych od hierarchii kościelnej i korespondującego mu zobowiązania duchowieństwa do świadczenia osobom świeckim pomocy koniecznej do osiągnięcia zbawienia. Po trzecie, możliwe jest podjęcie próby legitymizacji skromnych postanowień Kodeksu odnoszących się do laikatu, przez wskazanie, że normują one zasadnicze aspekty materialne i proceduralno-instytucjonalne aktywności osób świeckich w Kościele38. W szczególności, unormowania Kodeksu odnoszące się do stowarzyszeń osób świeckich wskazują na potrzebę ich funkcjonowania, w kontekście słów Chrystusa: „Bo gdzie są dwaj lub trzej zebrani w imię moje, tam ja jestem pośród nich” (Mt 18,20), oraz przydatność w procesie osiągania dojrzałości chrześcijańskiej laikatu39. Po czwarte, możliwe jest zastosowanie argumentu historycznego, odnoszącego się do uwzględniania konkretnych okoliczności i turbulencji danego czasu (epoki). W tym kontekście należy stwierdzić, że w momencie podejmowania i prowadzenia działań nad kodyfikacją prawa kanonicznego, zwłaszcza w okolicznościach toczącej wojny światowej, konieczne było skoncentrowanie aktywności regulacyjnej na kwestiach odnoszących się do hierarchii kościelnej jako podmiotu decyzyjnego w ramach Kościoła. Określenie zasad funkcjonowania duchowieństwa (elit) przyczynić się, bowiem może do prawidłowego działania całej wspólnoty, w ramach której świeccy członkowie stanowią przedmiot aktywności duszpasterskiej hierarchii kościelnej. W ramach tej wizji zarówno duchowieństwo, jak i laikat, stanowią łącznie wspólnotę eklezjalną, podejmując różne zadania wynikające z funkcji pełnionych w Kościele. Podsumowując powyższy argument historyczny należy wskazać, że dalsza ewolucja prawa kanonicznego, a w szczególności przyjęcie nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego w 1983 roku, doprowadziło do znacznego zwiększenia postanowień dotyczących osób świeckich w Kościele. W konsekwencji posoborowego otwarcia na świat (aggiornamento), wzmocnienia tendencji demokratycznych i pozycji jednostki w społeczeństwie, idee te znalazły swoje odzwierciedlenie także w unormowaniach Kodeksu. W tym kontekście stanowiły one uzupełnienie i ewolucję postanowień dotyczących laikatu zawartych w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 roku.
The main subject of the article is focused upon the analysis of the provisions of the Code of Canon Law of 1917 on laity. Those provisions are contained in the third part of the second book on persons and are enlisted in solely 43 canons. The fundamental provision among those seems to be can. 682 stipulating the rights of laity of receiving from the clergy, according to the norm of ecclesiastical discipline, spiritual goods and especially that aid necessary for salvation. Other provisions concerning laity are focused upon procedural aspects of associations of the faithful, like third orders, archconfraternities and confraternities, pious unions (can. 684-725). Moreover, other rights and obligations of the laity provided for in the Code are identified in order to establish the functional ecclesiastic relationship between the clergy and laity. The modest regulation on laity within the Code of Canon Law of 1917 is contrasted to the vast number of provisions of the Code of Canon Law of 1983, whereas the second book of the Code is dealing with the Christ’s faithful. It seems that the abundance of provisions on laity may be explained by the influence of the Second Vatican Council. Within this comparative perspective the laity provisions of the Code of Canon Law of 1917 may be regarded as an evolutionary regulation, necessary in order to establish solid foundations of the Church’s functioning within the modern era. Therefore the codification of canon law of 1917 should be evaluated as an result of the regulatory effort of the Church emerging from the circumstances of the First World War perspective and the dawn of the contemporary period.
Źródło:: Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 3; 3-23
2353-8104
Pojawia się w:: Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Theological Foundation of Administrative Canon Law
Teologiczne podstawy administracyjnego prawa kanonicznego
Autorzy:: Jada Patrisio, Emmanuel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2038047.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Kościół
prawo kanoniczne
Sobór Watykański II
the Church
Canon Law
II Vatican Council
Opis:: Przed Soborem Watykańskim II percepcja Kościoła ograniczała się do jego instytucjonalnego wymiaru. Sobór Watykański dokonał istotnej zmiany, po której Kościół to rzeczywistość złożona (realitas complexa), w której pierwiastek Boski i ludzki tworzą jedną komplementarną całość. Autor, opierając się na tej koncepcji (niehierarchicznej), dokonuje analizy teologicznej części Kodeksu Prawa Kanonicznego dotyczącej administracji Kościoła.
Prior to Vatican Council II there has been a dominant ecclesiology which looked at the Church as an institution. “that is to say, the view that defines the Church primarily in terms of its visible structures, especially the rights and powers of its officers.” With the coming of Vatican II, the Church is defined “in the nature of sacrament—a sign and instrument that is of communion with God and of unity among all men.” The principal paradigm of the Church in the documents of Vatican Council II is that of ”the people of God... The Church is seen as a community of persons each of whom is individually free.” It is with this view of the Church as a circle of friends and not a hierarchical pyramid that we shall explain the theological foundation of Administration Canon Law in the Code of 1983.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 10; 189-200
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Świadomość prawna w Kościele czy świadomość Kościoła?
Legal Awareness in the Church, or the Awareness of the Church?
Autorzy:: Zamelski, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1913335.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: prawo kanoniczne
prawo naturalne
pedagogika prawa
socjologia prawa
teoria i filozofia prawa
canon law
natural law
the pedagogy of law
the sociology of law
legal theory and the philosophy of law
Opis:: Przedmiotem opracowania „Świadomość prawna w Kościele czy świadomość Kościoła?” jest problem świadomości prawnej wiernych Kościoła katolickiego ujęty w szerszym aspekcie świadomości Kościoła. Wierni są związani jednocześnie normami prawa kościelnego i prawa świeckiego, które w swoich normach uwzględnia szereg spraw ważnych z punktu widzenia działalności i misji Kościoła. Niejednokrotnie zdarza się, że normy prawa świeckiego nie dają się pogodzić z nauczaniem Kościoła, co zmusza wiernych do dokonywania świadomych i odpowiedzialnych wyborów. Sytuacja taka stanowi zarazem probierz zgodności prawa państwowego z prawem naturalnym, któremu prawo kanoniczne pragnie pozostawać wierne. W ten sposób opracowanie dokonuje połączenia problematyki prawa kanonicznego z zagadnieniami teorii i filozofii prawa oraz eklezjologii. Rozważania są głosem w dyskusji na temat znaczenia i stanu świadomości eklezjalnej i prawnej członków Kościoła, w szczególności laikatu. W ramach rozważań odniesiono się kolejno do pojęcia i obszarów świadomości prawnej, treści i znaczenia świadomości Kościoła oraz roli świadomości prawnej w misji Kościoła. Na zakończenie rozważań dokonano ich podsumowania.
The article entitled “Legal Awareness in the Church, or the Awareness of the Church” presents the issue of the legal awareness of the members of the Catholic Church against the broader background of the awareness of the Church. Members of the Church are bound by the norms of both ecclesiastical and secular law, the latter setting out the norms for a variety of issues crucial to the activities and mission of the Church. Not infrequently the norms of secular law are irreconcilable with the teaching of the Church, and Church members have to make informed and responsible decisions. Such a situation puts to the test the consistency of a state’s law with natural law, with which canon law endeavours to comply. Thus the article makes a synthesis of issues related to canon law with questions framed by legal theory, the philosophy of law, and by ecclesiology. The author adds his voice to the debate concerning the significance and level of ecclesiastical and legal awareness of the members of the Church, and in particular of lay people. The article addresses the definition and areas of legal awareness, the content and meaning of the awareness of the Church, and also the role of legal awareness in the mission of the Church. In the conclusion of the article there is a summary of the issues it addresses.
Źródło:: Kościół i Prawo; 2015, 4, 1; 21-36
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:: Kościół i Prawo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Recepcja kanonów Codex Iuris Canonici (1917) dotyczących sakramentów inicjacji chrześcijańskiej w dokumentach i statutach Synodus Dioecesana Kielcensis (1927)
Reception canons of the Codex Iuris Canonici (1917) concerning the sacraments of Christian initiation in the documents and statutes Synodus Dioecesana Kielcensis (1927)
Autorzy:: Kowalski, Mirosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/585170.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: prawo kanoniczne
synod
liturgia
chrzest
eucharystia
bierzmowanie
canon law
the Synod
the liturgy
baptism
Eucharist
confirmation
Opis:: Troska o życie liturgiczne wspólnoty wierzących ma swoje odbicie we wrażliwości na właściwy kształt celebracji. Podstawą normatywną dla właściwego kształtowania liturgii jest bez wątpienia Kodeks Prawa Kanonicznego oraz normy prawne kształtowane na płaszczyźnie danego Kościoła lokalnego. Takim źródłem prawa dla diecezji kieleckiej staje się Pierwszy Synod Kielecki (1927), który w swoich wypowiedziach podejmuje bardzo obszernie problematykę sakramentów. Między innymi z tego powodu stał się przyczynkiem do powyższego opracowania, które traktuje o sakramentach chrztu, bierzmowania i eucharystii. Przeprowadzona analiza dotyczy nie tylko samych postanowień synodalnych ale przede wszystkim ich spójności z powszechnie obowiązującym prawem. Staje się ona jednocześnie obrazem stanu fragmentu liturgii w diecezji kieleckiej na początku XX w.
Concern for the liturgical life of the community of believers is reflected in sensitivity to the correct shape of celebration. Normative basis for the proper development of the liturgy is undoubtedly the Code of Canon Law and legal norms formed by the plane of the local church. Such a source of law for the Diocese of Kielce becomes the first Synod of Kielce (1927), which in its statements take very extensively the issue of the sacraments. For this reason has stimulated this study, which deals with the Sacraments of Baptism, Confirmation and Eucharist. The analysis applies not only to the provisions of the Synod, but above all they are consistent with universally binding law. It becomes also snapshot of the passage of the liturgy in the Diocese of Kielce at the beginning of the twentieth century.
Źródło:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 47; 121-136
1234-4214
Pojawia się w:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Liturgia sakramentu małżeństwa w realiach litewskich w diecezji Wiłkawiszskiej
Liturgy of the Sacrament of Marriage in Lithuania in Wiłkawiszska Diocese
Autorzy:: Dovda, Miroslav
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2029044.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: rodzina
małżeństwo
prawo kanoniczne
liturgia sakramentu
family
marriage
canon law
liturgy of the sacrament
Opis:: Przymierze między mężczyzną a kobietą nie jest jedynie przedmiotem układu prawnego lub jakiegoś kontraktu. W Kościele katolickim zostało bowiem podniesione do godności sakramentu. Nauka Kościoła jest więc jednoznaczna: małżeństwo pochodzi z ustanowienia Bożego. Dlatego też określane jest ono mianem przymierza, w miejsce dawnego określenia umowa. Ze względu na to, że jest sakramentem, którego udzielaniu towarzyszy odpowiednia forma zewnętrzna – wymaga obrzędu liturgicznego. Dlatego też ustawodawca kościelny sformułował zasadę dotyczącą formy zawierania małżeństwa. Opierając się na badaniach socjologiczno-pastoralnych autora, ukazana została strona praktyczna zawarcia małżeństwa w diecezji Wiłkawiszskiej na Litwie po odzyskaniu niepodległości od 1991 r. do 2012 r., a także zmiany zachodzące w latach późniejszych.
The matrimonial covenant by which a man and a woman establish between themselves a partnership of the whole of life is not a legal arrangement. In the Catholic Church it has been raised to the dignity of a sacrament between the baptized. The teaching of the Church is unambiguous that marriage is a divine institution. It is therefore referred to as ‛covenant’ instead of the former ‛contract’. This is a sacrament, which to assist at marriage must be an appropriate external form – requires a liturgical rite. Therefore, the ecclesiastical legislator formulated a rule regarding the form of the celebration of marriage. Based on the author’s sociological and pastoral research, the study explores the practical side of celebration of marriage in Wiłkawiszska Diocese.
Źródło:: Kościół i Prawo; 2020, 8, 2; 119-129
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:: Kościół i Prawo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "The canon law" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język