Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dyrektywa Unii Europejskiej" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Aktualne działania Unii Europejskiej w zakresie zabezpieczenia społecznego (dyrektywa o pracowniczych programach emerytalnych)
Current activities of the European Union in the field of the social security
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833963.pdf
Data publikacji:
2014-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
zabezpieczenie społeczne
pracowniczy program emerytalny
prawo Unii Europejskiej
social security
occupational pension scheme
European Union laws
Opis:
Ponieważ oczekuje się, że pracownicze programy emerytalne będą odgrywały większą rolę w zapewnianiu adekwatnych dochodów na emeryturze, należy zagwarantować, by zasady funkcjonowania tych programów nie stanowiły przeszkody dla swobodnego przemieszczania się pracowników pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Omawiana dyrektywa stanowi nową regulację UE w zakresie pracowniczych programów emerytalnych. Ma ona na celu ułatwienie korzystania z prawa do swobodnego przemieszczania się pracowników na terytorium UE poprzez ograniczenie przeszkód, które wynikają z niektórych zasad dotyczących dodatkowych programów emerytalnych związanych ze stosunkiem pracy. Biorąc pod uwagę okoliczności przyjęcia dyrektywy, trudno obecnie stwierdzić, czy i kiedy w ujętej w niej materii zajdą dalsze zmiany, a także w jakim kierunku miałyby one nastąpić.
Since it is expected, that occupational pension schemes will play a greater role in ensuring adequate income in retirement, it ought to be ensured, that the principles of operation of these programmes do not constitute an obstacle to the free movement of workers between Member States of the European Union. The directive in question therefore constitutes new EU regulations aimed at facilitating the exercise of the right of workers to freedom of movement between Member States by reducing the obstacles created by certain rules concerning supplementary pension schemes linked to an employment relationship. Taking into account the circumstances of the adoption of the directive, it is hard to predict if and when further changes in the matter in question will occur, as well as the direction, in which they would then be heading.
Źródło:
Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka; 2014, III, 3; 87-90
2299-2332
Pojawia się w:
Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Directive (EU) 2022/2041 of the European Parliament and of the Council of 19th October 2022 on adequate minimum wages in the European Union – an attempt at a critical analysis
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2041 z dnia 19 października 2022 r. w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej – próba analizy krytycznej
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11541673.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
European Union law
labour law
minimum wage
prawo Unii Europejskiej
prawo pracy
wynagrodzenia minimalne
Opis:
The European  Union has no competencies in the field of directly setting wages, but it can propose common criteria to be taken into consideration when wages are set on a Member State level. The European Commission has therefore proposed a directive on adequate minimum wages in the European Union, subsequently adopted by the European Parliament and the Council. Its twin objectives were to establish a framework at Union level to ensure fair minimum wages, their adequacy and an increase in their accessibility by workers, and to strengthen collective bargaining in Europe, as high collective bargaining coverage tends to lead to lower share of low-wage workers. The minimum wage will not be uniform across the EU, nor there are any plans to harmonise the systems of setting it. In addition, any ill not be uniform across the EU, nor there are any plans to harmonise the systems of setting it. In addition, any possible measures will be applied  in a differentiated manner, depending on the systems applicable in particular Member States as well as traditions followed therein, in full respect of the competencies of the Member States, in order to achieve minimum standards through gradual implementation. Nevertheless, the directive has faced consistent criticism of certain Member States for intrusion into their competencies, and in consequence it remains an open question whether its objectives would only  be fulfilled due to their ultimately limited nature.
Unia Europejska nie posiada kompetencji do ustalania wynagrodzeń, ale może zaproponować wspólne kryteria,  które można wziąć pod uwagę przy ich ustalaniu w jej poszczególnych państwach członkowskich.  Komisja Europejska przedłożyła zatem projekt dyrektywy w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej, przyjęty następnie przez Parlament Europejski i Radę.  Równorzędnymi celami dyrektywy są ustanowienie ram prawnych na poziomie Unii w celu zapewnienia godziwych płac minimalnych, oraz wzmocnienie procesów prowadzenia negocjacji zbiorowych w UE.  Płaca minimalna nie ma  być jednolita w całej Unii, nie ma też planów harmonizacji planów systemów jej ustalania.  Ponadto wszelkie środki przewidziane przez  dyrektywę mają być stosowane w sposób zróżnicowany,  w zależności od  rozwiązań i  tradycji obowiązujących w poszczególnych  państwach członkowskich, z pełnym poszanowaniem ich kompetencji,  drogą stopniowego  wdrażania w celu osiągnięcia pewnych minimalnych standardów. Mimo to dyrektywa spotkała się z konsekwentną krytyką  niektórych państw członkowskich  ze względu  na ingerencję w ich kompetencje,  co czyni otwartą  odpowiedź na pytanie, czy stawiane jej cele nie będą  rzeczywiście realizowane tylko ze względu  na swój w sumie dość ograniczony charakter. 
Źródło:
Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka; 2022, XI, 16; 43-50
2299-2332
Pojawia się w:
Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zamówienia publiczne w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa – dyrektywa 2009/81/WE i jej implementacja do polskiego prawa krajowego
Public procurement in defense and security – Directive 2009/81/EC and its implementation into the Polish national law
Autorzy:
Flak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556373.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
public procurement
defence
security
EU law
Polish national law
public sector
defence industry
Act on public procurement
Directive 2009/81
zamówienia publiczne
obronność
bezpieczeństwo
prawo Unii Europejskiej
polskie prawo krajowe
sektor publiczny
przemysł obronny
Prawo zamówień publicznych
dyrektywa obronna 2009/81
Opis:
In 2013, Directive 2009/81/EC of the European Parliament and the Council of 13 July 2009 on the coordination of procedures for the award of certain works contracts, supply contracts and service contracts by contracting authorities or entities in the fields of defense and security, amending Directives 2004/17/EC and 2004/18/EC (Directive 2009/81), was implemented into the Polish national law on public procurement. The transposition of Directive 2009/81/EC into the Polish national law should have been carried out with the preservation (as far as possible) of strengthening the Polish defense industry potential, especially its developmental potential, through public contracts awarded by Poland The article assesses the implementation of Directive 2009/81 into the Polish law, as well as the mechanisms for Polish industry development which were used during this process.
W 2013 r. do polskiego prawa zamówień publicznych wdrożona została Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/81/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania niektórych zamówień na roboty budowlane, dostawy i usługi przez instytucje lub podmioty zamawiające w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa i zmieniająca dyrektywy 2004/17/WE i 2004/18/WE (tzw. dyrektywa obronna). Transponowanie dyrektywy obronnej do polskiego prawa krajowego powinno było zostać dokonane z zachowaniem (na tyle, na ile to możliwe) możliwości wzmocnienia dzięki zamówieniom publicznym udzielanym przez Polskę potencjału polskiego przemysłu, w szczególności jego potencjału rozwojowego. Przedmiotem opracowania jest ocena implementacji dyrektywy obronnej do polskiego prawa krajowego, m.in. wykorzystania przy tym mechanizmów sprzyjających rozwojowi polskiego przemysłu.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2014, 1; 47-56
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasady prawa intertemporalnego w obszarze prawa karnego : Implementacja przepisów dotyczących rynku finansowego
Interim Law Principles in Criminal Law – Consequences of Untimely Implementation of EU Provisions
Autorzy:
Sobecki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2047869.pdf
Data publikacji:
2021-04
Wydawca:
Najwyższa Izba Kontroli
Tematy:
implementacja prawa
prawo intertemporalne
odpowiedzialność karna
prawo Unii Europejskiej
rozporządzenie MAR
dyrektywa MAD II
law implementation
interim law
criminal responsibility
European Union law
market abuse regulation (MAR)
market abuse directive (MAD II)
Opis:
Implementacja przepisów Unii Europejskiej rodzi wiele trudności i wąt pliwości, między innymi w obszarze prawa karnego. Problemy dotyczą na przykład stosowania prawa intertemporalnego w obliczu opóźnień polskiego ustawodawcy we wdrażaniu regulacji europejskich. Niniejsze opracowanie jest próbą przedstawienia różnorodnych poglądów i upo rządkowania kwestii odpowiedzialności karnej wynikającej z ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) z 16 kwietnia 2014 r. w sprawie nadużyć na rynku, a także dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) w spra wie sankcji karnych za nadużycia na rynku.
Implementation of the European Union law raises many difficulties and doubts, among other in the area of criminal law. The application of interim law is not fully clear, either, especially when considering the delays of the Polish legislator in implementing directives of the European Parliament and of the Council. The article is an attempt to present various views and structuring the issue of criminal responsibility stemming from the Act on financial instruments distribution, Regulation (EU) No 596/2014 of the European Parliament and of the Council of 16 April 2014 on market abuse (mar ket abuse regulation) and repealing Directive 2003/6/EC of the European Parliament and of the Council and Commission Directives 2003/124/EC, 2003/125/EC and 2004/72/EC, and Directive 2014/57/EU on criminal sanctions for market abuse, at the time of their implementation to the Polish law.
Źródło:
Kontrola Państwowa; 2021, 66, 2 (397); 149-161
0452-5027
Pojawia się w:
Kontrola Państwowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współpraca Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego z organami Unii Europejskiej oraz państw członkowskich w świetle regulacji ustawy z 16 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz niektórych innych ustaw
Co-operation of the President of the Railway Transport Office (UTK) with the authorities of the European Union and of other Member States in the light of the provisions of the Act of 16 November 2016 amending the Railway Transport Act and certain other acts
Autorzy:
Gołąb, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508583.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
transport kolejowy
sektor transportu kolejowego
regulacja transportu kolejowego
prawo Unii Europejskiej
organy regulacyjne
sieć organów regulacyjnych
Prezes Urzędu Transportu Kolejowego
Komisja Europejska
Agencja Kolejowa Unii Europejskiej
dyrektywa 2012/34/UE
rail transport
rail transport sector
regulation of rail transport
EU law
regulators
Network of regulators
President of the Railway Transport Office
European Commission
European Union Agency for Railways
Directive 2012/34/EU
Opis:
21 listopada 2012 r. Parlament Europejski i Rada przyjęły dyrektywę 2012/34/UE w sprawie utworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego. Chociaż termin transpozycji postanowień dyrektywy minął już 16 czerwca 2015 r., Sejm Rzeczypospolitej Polskiej dopiero 16 listopada 2016 r. uchwalił ustawę o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz niektórych innych ustaw stanowiącą jedną z najistotniejszych zmian ustawy o transporcie kolejowym w ostatnich latach, a podyktowaną w założeniu projektodawców właśnie koniecznością implementacji postanowień dyrektywy 2012/34/UE. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie zmian w zakresie współpracy Prezesa UTK z Komisją, Agencją Kolejową UE oraz organami regulacyjnymi pozostałych państw członkowskich UE na gruncie regulacji ustawy z 16 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o transporcie kolejowym oraz niektórych innych ustaw.
On 21 November 2012, the European Parliament and the Council adopted Directive 2012/34/EU establishing a single European railway area (recast). Although the deadline for implementing the provisions of the Directive has expired on 16 June 2015, the lower chamber of the Parliament of the Republic of Poland (Sejm) only adopted the Act amending the Railway Transport Act and some other acts on 16 November 2016. This is by far the most extensive and important change to the Railway Transport Act introduced in recent years. The purpose of this paper is to present changes in the cooperation between the President of the UTK and the Commission, the EU Railway Agency and the regulators of other EU Member States on the basis of the Act of 16 November 2016 amending the Railway Transport Act and certain other acts.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2017, 6, 4; 49-59
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona informacji poufnych pracodawcy w świetle dyrektywy nr 2016/943/UE z 8 czerwca 2016 roku
Autorzy:
Szewczyk, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788223.pdf
Data publikacji:
2017-03-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
informacje niejawne/poufne
pracodawca
ochrona prawna
dyrektywy
prawo Unii Europejskiej
dyrektywa (UE) 2016/943
ochrona nieujawnionego know-how
ochrona informacji biznesowych (tajemnice handlowe)
classified / confidential information
employer
legal protection
directive
European Union law
directive (EU) 2016/943
protection of undisclosed know-how
protection of business information (trade secrets)
Opis:
The regulations of new Directive (EU) 2016/943 of 8 June 2016 on the protection of undisclosed know-how and business information (trade secrets) against their unlawful acquisition, use and disclosure provide employers as the holders of trade secrets with a higher level of legal protection. Employers will have protective measures against the disclosure of employer's secrets at their disposal, which are laid down in Labour Code and in Unfair Competition Act. This Directive stipulates that data constituting the trade secret are not widely known or easily accessible to people who work in a given trade and process this type of information on a daily basis. This secret may constitute every confidential piece of information that the employer considers to have any, even potential, commercial value. However, the domestic law still does not provide a sufficient level of protection of employers-whistle blowers, that is people who inform about irregularities in the company. Therefore, the introduction of special legal protection of whistle blowers will be an absolute innovation. To that end, the legislator should state in the labour law the boundaries of protection of whistle blowers who act in good faith, having regard to public interest protection and employer’s interests.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2017, 1 (209); 93-118
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Using a Directive as a “Shield” Rather Than a “Sword” in Horizontal Relations: Does This Concept Make Sense in the Light of the Judgment of the Court of Justice of 18 January 2022 C-261/20 Thelen Technopark Berlin GmbH v MN?
Wykorzystanie dyrektywy jako „tarczy”, a nie jako „miecza” w relacjach horyzontalnych. Czy w świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 18 stycznia 2022 r. w sprawie C-261/20 Thelen Technopark Berlin GmbH v MN ta koncepcja w ogóle ma sens?
Autorzy:
Całka, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348178.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
EU law
direct effect of directives
effect of directives in horizontal relations
subjective and objective direct effect
application of national provisions contravening a directive
prawo Unii Europejskiej
bezpośredni skutek dyrektywy
skutek działania dyrektywy w relacjach horyzontalnych
subiektywny i obiektywny skutek bezpośredni
stosowanie przepisów krajowych sprzecznych z dyrektywą
Opis:
This study of a scientific and research nature concerns one of the general principles of EU law, namely the principle of direct applicability. The publication contributes to a long-standing discussion on the direct effect of directives as secondary EU legislation. The main objective of the paper is to present the application of directives in the context of horizontal relations. This problem is of fundamental importance for explaining the mechanisms of direct application of the directives that have not been properly implemented in the national legal orders. Although in previous case law the Court of Justice had essentially opted against the concept of direct horizontal effect of directives, the issue in question, for its complexity, was again examined in one of the most recent preliminary rulings, case C-261/20 Thelen Technopark. Referring to that judgment, the author analyses the possibility of using a directive as a “shield” in the judicial application of law with an aim to eliminate a national law provision inconsistent with the directive from the rationale of the judicial decision. In particular, it concerns the possibility for directives to act in horizontal relations in such a manner that boils down to excluding the application of a provision of national law which is incompatible with it. The question of the possible use of directives as a “shield” is also examined from a slightly different perspective, namely from the point of view of the individual and the possibility to invoke a directive by the individual in the main proceedings where another individual wishes to cause an obligation be imposed on the former under the national law inconsistent with the directive. This problem, as can be argued, is ultimately resolved by the Court of Justice in case C-261/20 Thelen Technopark, which states that a national court hearing a dispute between individuals over a claim based on a national provision contrary to a directive is not required to disapply that provision solely on the basis of EU law.
Niniejsze opracowanie o charakterze naukowo-badawczym dotyczy jednej z ogólnych zasad prawa Unii Europejskiej, jaką jest reguła bezpośredniego skutku. Publikacja stanowi wkład do trwającej od dawna dyskusji na temat bezpośredniego skutku dyrektyw jako aktów prawa wtórnego Unii Europejskiej. Głównym celem artykułu jest przybliżenie problematyki stosowania przepisów dyrektyw w kontekście stosunków horyzontalnych. Problematyka ta ma fundamentalne znaczenie dla wyjaśnienienia mechanizmów bezpośredniego stosowania dyrektyw, które nie zostały prawidłowo implmentowane do krajowego porządku prawnego. Mimo że we wcześniejszym orzecznictwie Trybunał Sprawiedliwości zasadniczo opowiedział się za odrzuceniem koncepcji bezpośredniego skutku dyrektyw w płaszczyźnie horyzontalnej, przedmiotowe zagadnienie – ze względu na jego złożoność – ponownie było rozpatrywane w jednym z najnowszych postępowań toczących się w trybie prejudycjalnym – sprawie C‑261/20 Thelen Technopark. Odnosząc się do tego wyroku, autorka poddaje analizie możliwość wykorzystania dyrektywy jako „tarczy” w procesie sądowego stosowania prawa w celu eliminacji z podstawy rozstrzygnięcia przepisu prawa krajowego sprzecznego z dyrektywą. W szczególności chodzi o możliwość takiego działania dyrektywy w relacjach horyzontalnych, które sprowadza się do wyłączenia stosowania niezgodnego z nią przepisu prawa krajowego. Problematyka ewentualnego wykorzystania dyrektywy jako „tarczy” jest rozpatrywana również z nieco innej perspektywy, mianowicie z punktu widzenia jednostki i możliwości powołania się przez nią na dyrektywę w postępowaniu krajowym w sytuacji, gdy inna jednostka chce doprowadzić do nałożenia na nią obowiązku przewidzianego przepisami prawa krajowego sprzecznymi z dyrektywą. Problem ten, jak można argumentować, ostatecznie rozstrzyga Trybunał Sprawiedliwości w sprawie C‑261/20 Thelen Technopark, orzekając, że sąd krajowy rozpoznający spór między jednostkami o roszczenie wywiedzione z przepisu krajowego sprzecznego z dyrektywą nie jest zobowiązany odstąpić od stosowania tego przepisu wyłącznie na podstawie prawa Unii Europejskiej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 4; 75-99
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies