Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dobro," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 26
Tytuł:
Drogi nadziei
Autorzy:
Chudy, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623790.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
nadzieja
pesymizm
Jan Paweł II
miłość
dobro
prawda
Opis:
L'autore percepisce il pesimismo e la delusione dell'umanita della seconda meta del ventesimo secolo. All'idea della disperazione lui contrapone l'atteggiamento e l'insegnamento di Giovanni Paolo II, presenti nel suo libro "Varcare la soglia della speranza". Nel ricco insegnamento del Papa Wojtyła vengono scoperte tre vie della speranza - la verita, il bene e l'amore - manifestate nella loro pienezza nella persona di Gesu. Proprio in Lui esse conducono alla salvezza, cioe alla vita in un'altro mondo, rinnovato da Cristo Risorto, in cui regnano: Amore, Bene e Verita, viste in modo personale. In questa prospettiva la morte puo essere vista come la soglia di questo nuovo mondo e la piena realizzazione delle speranze umane.
Źródło:
Verbum Vitae; 2006, 9; 151-164
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwida uwagi o prawdzie
Norwids Remarks on Truth
Autorzy:
Toruń, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944403.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawda
dobro
piękno
słowo
sztuka
truth
good
beauty
word
art
Opis:
Even the number of cases in which Norwid uses the word truth (908) indicates the importance of this notion in his works. Referring to the ancient triad the author of Vademecum usually places truth in the context of the two remaining transcendentals, that is good and beauty. The significance of truth in a man's life and the imperative of bearing testimony to truth is a characteristic feature of Norwid's thought; and Norwid was a man of faith with clearly Christian roots. The parable that – in the poet's opinion – is the most adequate way to reach the mystery of being, has a significant place in his reflection on truth. The view on reality is also the basis for reflection on its description and for distinguishing between the “author” and the “vulgarizer”. Truth – for Norwid – plays the key role in art, through which a man reaches “the truth of the prototype”. Truth, in the poet's opinion, is also organically inscribed in the word. Its tie with Logos that “was in the beginning” and then “was incarnated” sets exacting requirements for artistic activities, for whom the word is material. Norwid briefly acknowledges this imperative: “I am not a master-of-the-word but a servant-of-the-word”. In conclusion it may be said that truth is one of the most important notions in Norwid's world. A poet who is so sensitive to the transcendental dimension of life was in constant search of truth in art, history, revelation. Following truth, bearing testimony to truth – was the way chosen by Norwid as an artist, thinker, but also a man of deep trust. Although the epistemological dimension was important in Norwid's reflection, logical truth did no focus his attention. He was rather interested in transcendental, ontological and existential truth. A special sensitivity to the theological-moral aspect of truth is a fairly clear feature of Norwid's poetry and thought.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 1; 9-19
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La vérité, fondement de l’éthique
Prawda podstawą etyki
Autorzy:
Gogacz, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078847.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
etyka
prawda
dobro
intelekt
wola
éthique
vérité
bonté
intellect
volonté
Opis:
Tezą artykułu jest stwierdzenie, że dobro wyznacza etykę, a do dobra doprowadza prawda. Transcendentalna własność prawdy, oddziałując na człowieka, wywołuje dwie relacje: 8) wiarę, gdy przejawiająca istnienie prawda w jakimś bycie oddziała na własność prawdy przejawiającej nasze istnienie oraz H) poznanie, gdy przejawiająca istnienie prawda w jakimś bycie oddziała na nas i wywoła w naszym intelekcie możnościowym doznanie jedności quidditas. Pobudzona przez intelekt wola aktywizuje człowieka, który swymi relacjami istnieniowymi nawiązuje kontakt z oddziałującym na nas bytem. Korzystając z własności otwarcia się na nas bytu i reagując tą samą własnością transcendentalną, człowiek odnosi się do oddziałującego bytu z ufnością, czyli z wiarą, że ten oddziałujący na nas byt jest dobrem, spełniającym nadzieję uzyskania wspomagającego i chroniącego nas powiązania. To podstawowe zachowanie woli, wyznaczone ukazaniem jej przez intelekt bytu jako prawdy, polega na odnoszeniu się do każdego bytu w jego prawdzie jako do dobra dla nas, nazywane jest sumieniem. Sumienie skłania nas, byśmy kierowali się do dobra, a tym samym unikali zła. Pierwszym więc skutkiem powrotu człowieka przez relacje istnieniowe do oddziałującego na nas bytu, powrotu w poziomie jeszcze nieuświadomionych sobie, lecz realnych naszych relacji z bytem w jego własności prawdy, jest doznanie bytu jako dobra. A dobro wyznacza chroniące byt działania, którymi zajmuje się etyka. Etyka swymi pryncypiami pozwala trafnie wybrać działania, gdy chcemy, aby trwały relacje istnieniowe. Aby wybierać, trzeba posłużyć się intelektem. Z tego względu mądrość staje się pierwszym pryncypium wyboru działań, rozważanych w etyce. Kolejnym pryncypium jest kontemplacja. Obydwa te pryncypia wyznacza wcześniejsza więź intelektu z wolą na poziomie mowy serca, stanowiąca sumienie.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2019, 8; 23-29
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il mistero della Trinità nell’ordine dei trascendentali secondo Hans Urs von Balthasar
The Mystery of the Trinity in the Order of the Transcendentals according to Hans Urs von Balthasar
Autorzy:
Kowalczyk, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22858107.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Balthasar
Trinity
love
beauty
goodness
truth
Trójca
miłość
piękno
dobro
prawda
Opis:
H.U. von Balthasar krytycznie odnosi się do kosmologicznej i antropologicznej perspektywy mówienia o Bogu, i proponuje trzecią perspektywę, która od początku stawia w centrum dramatyczną historię miłości objawionej w Jezusie. Swą teologiczno-trinitarną refleksję Balthasar rozwija w odniesieniu do trzech transcendentaliów Bycia: Piękna, Dobra i Prawdy. Wszak miłość jest piękna, dobra i prawdziwa. Najpierw w pięknie Jezusa widzimy piękno Trójcy. Drugi moment to dramat, jak toczy się między wolnością nieskończoną (Bóg w Trójcy Jedyny), a wolnością skończoną (człowiek). Wreszcie, poprzez piękno i dramatyczną historię dobra dostrzegamy prawdę, która ostatecznie jest prawdą trynitarną. Wizja Balthasara oszałamia swym rozmachem, ale – z drugiej strony – nasuwa pytanie, czy teolog nie przekracza granic rozprawiając z pasją o życiu wewnętrznym Trójcy.
H.U. von Balthasar is critical of presenting God in cosmological and anthropological perspectives. He proposes a third perspective that focuses, from the very beginning on the dramatic story of love revealed in Jesus. Balthasar develops his Trinitarian theology in relation to the three transcendentals of Being: Beauty, Goodness and Truth. After all, love is beautiful, good and true. First of all, in the beautiful aspect of Jesus we see beauty of the Trinity. Secondly, there is drama between the infinite freedom (Triune God) and the finite freedom (man). Finally, it is through the notion of beauty and dramatic history of goodness, we discern truth that is ultimately the Trinitarian truth. Balthasar’s vision is worth admiring, however it raises a question whether the theologian does not exceed the limits when discussing passionately the inner life of the Trinity.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2023, 52; 33-45
0137-4338
2720-7102
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motywy filozoficzne w poezji Cypriana Norwida
Philosophical Motifs in the Poetry of Cyprian Norwid
Autorzy:
Sajdek, Wiesława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807154.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawda
sens
śmierć
kobieta
dobro
piękno
truth
sense
death
woman
good
beauty
Opis:
W poetyckiej szacie swoich utworów Cyprian Norwid daje wyraz głębokiemu zrozumieniu fundamentalnych zagadnień, obecnych w europejskiej tradycji filozoficznej. Przedmiotem jego poezji bywa więc zarówno śmierć, obecna w swoich banalnych zewnętrznych przejawach, ale także w grozie swej nieodwracalności, jak i budzące się dopiero życie, które przedstawiane bywa przez poetę w naturalnych kontekstach obrazu młodej matki i dziecka. Piękne postaci młodych kobiet bywają u Norwida pretekstem do ironii skierowanej przeciwko ułomnościom społecznego życia, kiedy nastawione jest na blichtr i pozór. Natomiast kobiecość w swoich najwyższych przejawach łączy w sobie w jego twórczości piękno i dobro. Zarówno formalne nowatorstwo, jak i wykorzystanie motywów dobrze znanych w ludowej kulturze ziem polskich służą u Norwida zawsze przedstawieniu rzeczy dla człowieka najważniejszych. Głęboki humanizm tej twórczości łączy pierwiastki typowe dla tradycji europejskiej z tym, co uniwersalne. Fascynacji ulotnym, a zarazem wszechobecnym pięknem natury towarzyszy perspektywa nieskończoności, otwarta przed człowiekiem. W niczym nie uszczuplona, żywa emocjonalność poety stanowi tło dla pochwały rozumu, po sokratejsku poszukującego najwyższego dobra człowieka.
In the poetical form Cyprian Norwid reveals his deep understanding of the fundamental issues of the European philosophical tradition. Therefore the subject of his poetry is both death, inherent in its trivial external manifestations, but also in the menace of  its irreverability, and newly rising life, which the poet depicts in its natural context of an image of young mother and her baby. Figures of young, beautiful women often serve as a pretext for irony directed at deficiencies of social life, anticipating solely glitter and appearances. Feminity in its highest aspects, however, in his output combines beauty and good. Both formal inventiveness and recourse to familiar motives of the Polish country culture, always serve Norwid to present things essential for a man. Profound humanism of his output combines motives which are typical for the European tradition and universal issues. His fascination for the ephemeral, omnipresent beauty of the nature is accompanied by the perspective of infinity, open for each human being. The poet’s emotionalism, thorough and vivid, is the background for his praise of reason, which seeks for the Highest Good along Socratic lines.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2016, 7, 3; 59-80
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem piękna jako pryzmatu dobra i jego implikacje pedagogiczne
Autorzy:
Jaronowska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31804924.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
beauty
good
truth
upbringing
culture
transgression
piękno
dobro
prawda
wychowanie
kultura
transgresja
Opis:
Wprowadzenie: Problematyka artykułu dotyczy piękna ujętego z perspektywy roli, w której staje się ono pryzmatem dobra. Prezentowane analizy teoretyczne omawianych pojęć i fenomenów odniesiono do potrzeby wykorzystywania ekspozycji piękna jako pryzmatu dobra w edukacji i wychowaniu wskazując, iż realizacja tej potrzeby jest istotną odpowiedzią na współczesne wyzwania edukacyjne. Cel badań: Celem podjętej analizy jest zwrócenie uwagi na możliwości wykorzystania w edukacji tego aspektu oddziaływania piękna, w którym jego przeżywanie staje się doświadczeniem uwrażliwiającym na dobro, wyzwalającym tęsknotę za dobrem i pięknem oraz inspirującym do poszukiwania tych wartości we własnym życiu. Stan wiedzy: W prezentowanych analizach, bazując na odniesieniach do literatury źródłowej, nawiązano do antycznej interpretacji piękna jako kategorii posiadającej wymiar etyczny, duchowy i estetyczny. Przywołano poglądy badaczy, którzy zwracają uwagę na współczesne tendencje kulturowe będące wyrazem odniesień do piękna dalekich od jego rozumienia jako wartości zespolonej z dobrem. Odwołano się także do stanowisk tych reprezentantów myśli pedagogicznej, którzy zwracają uwagę na zaniedbywanie wychowawczych walorów obcowania z pięknem we współczesnym kształceniu i wychowaniu. Podsumowanie: Wychowawcze wymiary oddziaływania piękna jako pryzmatu dobra należy wiązać z kształtowaniem wrażliwości na piękno i budzeniem potrzeby jego urzeczywistniania w działaniach będących wyrazem afirmacji nierozerwalnej triady - prawdy, dobra i piękna.
Introduction: The research issues undertaken in this article concern beauty from perspective of the role in which it becomes a prism of good. The presented theoretical analyzes of the discussed concepts and phenomena reference was made to the need to use beauty as a prism of good in education and upbringing, indicating that the fulfillment of this need is an important reponse to contemporary educational challenges. Research Aim: The aim of the undertaken analysis is to draw attention to the possibilities of using this aspect of the impact of beauty in education, wherein experiencing it becomes an experience sensitizing to good, triggering a longing for good and beauty, and inspiring to search for these values in one’s own life. Evidence-based Facts: The presented analyses, based on references to source literature, refer to the ancient interpretation of beauty as a category with ethical, spiritual and aestetic dimensions. References were made to the views in which attention is paid to contemporary cultural tendencies that are an expression of references to beauty, references far from its understanding as a value combined with good. Reference was also made to the views of these representatives of pedagogical thought who attention to the neglect of the value of beauty in modern upbringing. Summary: The presented analyzes are concluded with the conclusion that the educational dimensions of the impact of beauty as a prism of good should be associated with shaping sensitivity to beauty and awakening the need to implement this value in activities that are an expression of affirmation of the inseparable triad – truth, good and beauty.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2023, 42, 3; 151-166
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“The Path of Love” and “The Path of the Cave” in Selected Works of Hans Christian Andersen
„Droga miłości” i „droga jaskini” w wybranych utworach Hansa Christiana Andersena
Autorzy:
Kocha, Sandra Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038205.pdf
Data publikacji:
2020-03-01
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Platon
piękno
miłość
prawda
dobro
wiara
idea
Plato
beauty
love
truth
good
faith
Opis:
In the article, the author discusses the “path of love” and “the path of the cave,” using selected works by Hans Christian Andersen. The Danish fairy tale writer masterfully shows how heroes anchored in a sensual world go a long way to find a world that escapes rational cognition. Most of his characters can easily be described as dynamic, because they change under the influence of powerful experiences. Those who attach more importance to beauty closed in a form devoid of deeper content are condemned. Andersen’s fairy tales have two audiences, children and adults. The former will understand the anecdote and the latter will see the metaphor. The works of the fairy tale writer show autobiographical threads, including his attitude to the Christian religion, in which the triad of truth, good, and beauty turns out to be extremely important.
W artykule autor omawia „drogę miłości” oraz „drogę jaskini”, posługując się wybranymi dziełami Hansa Christiana Andersena. Duński baśniopisarz w mistrzowski sposób ukazuje, jak bohaterowie zakotwiczeni w świecie zmysłowym przebywają długą drogę, by odnaleźć świat, który wymyka się racjonalnemu poznaniu. Większość jego bohaterów śmiało można określić mianem dynamicznych, ponieważ pod wpływem silnych doświadczeń się zmieniają. W sposób dosadny szydzi z tych, którzy większą wagę przywiązują do piękna zamkniętego w formie pozbawionej głębszej treści. Baśnie Andersena mają podwójnego adresata, są nim zarówno dzieci, jak i dorośli. Ci pierwsi zrozumieją anegdotę, natomiast ostatni – zauważą głębsze przesłanie. W dziełach baśniopisarza można dostrzec wątki autobiograficzne, m.in. jego stosunek do religii chrześcijańskiej, w której niezmiernie istotna okazuje się triada prawdy, dobra i piękna.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 28, 1; 115-126
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liberté et vérité. Du savoir commun à la philosophie
Freedom and truth. From general knowledge to philosophy
Wolność i prawda. Od wiedzy ogólnej do filozofii
Autorzy:
Rivetti Barbò, Francesca
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016182.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wolność
transcendentalia
byt
prawda
dobro
piękno
Bóg
freedom
transcendentals
being
truth
good
beauty
God
Opis:
Społeczeństwa zachodnie stają się coraz bardziej wielokulturowe i występuje w nich wiele różnorodnych koncepcji wolności. Jest to przejaw kryzysu kultury zachodniej. Równocześnie jest to także jedna z przyczyn tego kryzysu.Zdaniem Autorki artykułu kryzys ten może być przezwyciężony poprzez prawdę. Trzeba więc obecnie formować nową kulturę − kulturę prawdy, zakorzenioną w mądrości filozoficznej i chrześcijańskiej. Tylko „kultura prawdy” może być fundamentem „cywilizacji miłości”.Poznanie prawdy o ludzkiej wolności domaga się prawdy dotyczącej całej rzeczywistości, a więc prawdy, jaką można zdobyć w filozofii wzmocnionej prawdą objawioną przez Chrystusa. W filozofii poznajemy, że Bóg jest Stwórcą całego świata, jest Miłością − Dawcą bytu, prawdy, dobra i piękna.Ostatecznie więc wolność dana jest człowiekowi przez Boga, abyśmy jako osoby − mężczyźni czy kobiety − osiągnęli pełny rozwój.Fundamentem ludzkiej wolności jest więc Bóg, który stworzył wszystko, co istnieje, co jest pomyślane przez Boga-Najwyższą Prawdę i dzięki temu posiada własną „prawdę ontologiczną”. Rzeczywistość jest także chciana przez Boga-Najwyższe Dobro i dzięki temu wszystko jest dobre i możemy je kochać. Rzeczywistość stworzona jest także przez Boga-Najwyższe Piękno i dlatego wszystko, co istnieje, jest piękne i możemy je podziwiać.Własności transcendentalne wszystkiego, co istnieje, mające swe źródło w Bogu sprawiają, że człowiek posiada wolność. Brak oczywistości bezpośredniej transcendentaliów stanowi najgłębszy powód zafałszowania wolności ludzkiej.
Western societies are becoming increasingly multicultural, with many different concepts of freedom. This is a symptom of a crisis in Western culture. At the same time, multiculturalism is also one of the causes of this crisis. The author believes truth can overcome this crisis. A new culture must therefore be formed – the culture of truth, rooted in philosophical and Christian wisdom. Only the "culture of truth" can be the foundation of the "civilization of love". Knowing the truth about human freedom calls for the truth about all reality, that is, the truth that can be learned in a philosophy strengthened by the truth revealed by Christ. In philosophy, we learn that God is the Creator of the whole world: He is Love – the Giver of being, truth, good and beauty. Ultimately, therefore, freedom is given to man by God, so that we, as persons (men or women) may achieve the fullness of being. The foundation of human freedom is therefore God, who created everything that exists, which is conceived by God-the Supreme Truth, and thus has its own "ontological truth". Reality is also wanted by God – the Supreme Good, and therefore everything is good and we can love it. Reality is also created by God the Supreme Beauty, and therefore everything that exists is beautiful and we can admire it. The transcendental properties of all that exists, rooted in God, give freedom to man. The lack of immediate obviousness of the transcendental is the most profoundreason for the falsification of human freedom.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2001, 49, 2; 135-150
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Myślenie dialogiczne. W polu gry o prawdę etyczną
Dialogic thinking. In the field of ethical truth
Autorzy:
Piecuch, Joachim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595268.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
myślenie dialogiczne
drugi
czas
wzajemność
prawda
dobro
dialogic thinking
second
time
reciprocity
truth
goodness
Opis:
The subject of the article is the idea of dialogic thinking. It is different from the concept of dialogues – a literary figure that is used to communicate philosophical views. Dialogic thinking, as a substantively new way of practicing philosophy, appears only at the beginning of the 20th century. It was born as opposition to the reduction methods of natural sciences and their transfer to the area of humanistic and anthropological thought. In this way a new philosophical trend was created – the philosophy of dialogue. It developed in the spirit of critical remarks about the current tradition of Western philosophy. The article presents the characteristics of dialogic thinking. First, a phenomenological analysis of his key experiences was made. They are expressed in terms such as "event", "meeting," "a second", "time", "claim", "reciprocity". Then it was shown that in dialogical thinking the epistemic and ethical elements condition each other The final conclusion of the analysis is: to avoid threats from monological understanding, it is necessary to introduce it into the space of dialogical way of thinking.
Przedmiotem analiz artykułu jest pojęcie myślenia dialogicznego. Jest ono różne od pojęcia dialogu – literackiej figury, która służy do przekazywania poglądów filozoficznych. Myślenie dialogiczne, jako merytorycznie nowy sposób uprawiania filozofii, pojawia się dopiero w początkach XX wieku. Zrodziło się ono jako sprzeciw wobec redukcyjnych metod nauk przyrodniczych i przeniesienia ich w obszar myśli humanistycznej i antropologicznej. W ten sposób powstał nowy nurt filozoficzny – filozofia dialogu. Rozwijał się w duchu uwag krytycznych kierowanych pod adresem dotychczasowej tradycji filozofii zachodniej. W artykule przedstawione zostały konstytutywne cechy myślenia dialogicznego. Najpierw przeprowadzono analizę fenomenologiczną jego kluczowych doświadczeń. Wyrażają się one w terminach takich, jak: „wydarzenie”, „spotkanie”, „drugi”, „czas”, „roszczenie”, „wzajemność”. Następnie wykazano, iż w myśleniu dialogicznym element epistemiczny i element etyczny warunkują się nawzajem. Końcowy wniosek analiz brzmi: aby uniknąć zagrożeń idących ze strony rozum monologicznego, za rzecz konieczną należy uznać wprowadzenie go w przestrzeń rozumu dialogicznego.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 389-412
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag na temat prawa słusznego (perspektywa systemu prawa stanowionego)
Autorzy:
Dziedziak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609265.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
equitable law
truth
good
fairness
dignity of man
prawo słuszne
prawda
dobro
sprawiedliwość
godność człowieka
Opis:
The article discusses equitable law with reference to the perspective of the system of statutory law. The author founds the substantive theory of equitable law on the following values: truth, good, justice and human dignity. The paper defines the understanding of these values. Then, it indicates that they should be respected in legislative activities (in lawmaking) as well as in the application of law so that the law (norms) and decisions should be equitable. It is also emphasised that equity is “an instance” that can protect the man and his dignity – the dignity of the human person.
W artykule zostały przedstawione uwagi na temat prawa słusznego w odniesieniu do perspektywy systemu prawa stanowionego. Substancjalną teorię prawa słusznego autor buduje na następujących wartościach: prawda, dobro, sprawiedliwość, godność człowieka. W opracowaniu wyjaśniono rozumienie tych wartości. Następnie wskazano, że powinny być one respektowane w działalności prawodawczej (w stanowieniu prawa) oraz w stosowaniu prawa tak, aby prawo (norma, normy) i decyzje były słuszne. Zaakcentowano również, że słuszność jest „instancją” mogącą ochronić człowieka i jego godność – godność osoby.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2018, 65, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Few Remarks on Equitable Law
Autorzy:
Dziedziak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618733.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
equitable law
truth
good
fairness
dignity of man
prawo słuszne
prawda
dobro
sprawiedliwość
godność człowieka
Opis:
The article presents a few remarks on equitable law. The author of the article bases his new substantial theory of equitable law on the following values: truth, good, fairness and dignity of man. The work discusses the meaning of these values, and then argues they should be accounted for both in legislative activities (in law-making) and in law application, so that law (a norm or norms) and decisions are equitable. The author also emphasises that equity is ‘an instance’ that can protect the man and his dignity – the dignity of man.
W artykule zostały przedstawione uwagi na temat prawa słusznego. Nową substancjalną teorię prawa słusznego autor buduje na takich wartościach, jak: prawda, dobro, sprawiedliwość, godność człowieka. W opracowaniu wyjaśniono rozumienie tych wartości. Następnie wskazano, że powinny być one respektowane w działalności prawodawczej (w stanowieniu prawa) oraz w stosowaniu prawa tak, aby prawo (norma, normy) i decyzje były słuszne. Zaakcentowano również, że słuszność jest „instancją” mogącą ochronić człowieka i jego godność (godność osoby).
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawda fundamentem wychowania
Truth the Foundation of Education
Autorzy:
Łabendowicz, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035152.pdf
Data publikacji:
2020-02-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawda
wychowanie
Chrystus − Droga
Prawda
Życie
Dobro
truth
education
Christ − the Way
the Truth
the Life
the Good
Opis:
W każdym z nas istnieje wrodzona potrzeba poznawania wszystkiego, co nas otacza i to w sposób niezakłamany. Miłość do prawdy objawia się w potrzebie jej poznania i w dążeniu do niej w życiu. Poznając prawdę o otaczającym go świecie, człowiek stopniowo zyskuje zdolność samodzielnego odróżniania prawdy od fałszu. Nabycie tej umiejętności pozwala uznać go za człowieka dojrzałego. Niezwykle ważnym elementem wychowywania do prawdy młodego pokolenia jest ukazanie dzieciom i młodzieży Osoby i życia Chrystusa, który jest nie tylko Prawdą, ale także Drogą, Życiem i Dobrem (por. J 14,6). Nie ma bowiem wychowania bez uprzedniego ukazania Prawdy. Wychowanie w prawdzie polega na poszukiwaniu, ale i na świadczeniu o niej w różnych sytuacjach życiowych. Wychowanie w prawdzie to wychowanie do życia odważnego. Prawda bowiem wymaga od człowieka nieustraszonego trwania przy niej, a w razie potrzeby – mężnej jej obrony, a nawet heroicznego poświęcania się dla niej. Człowiek jest powołany do życia w prawdzie i miłości. Odnosi się to zarówno do tych, którzy wychowują, jak i do tych, którzy są wychowywani.
In each one of us there is an inborn need of the knowledge of everything that surrounds us and that in a true way. The love of truth reveals itself in the need to know it and to abide by it in our life. In coming to know the truth about the world which surrounds him, man gradually gains the aptitude of an independent distinguishing of truth from falseness. The securing of this capacity lets such a person be recognized as a mature human being. A most important element of education of the younger generation for truth is to show children and youth the person and life of Christ, who is not only the Truth, but also the Way, the Life and the Good (cf. J 14:6). For there is no education without a previous explaining of truth. Education in truth consists of seeking it, but also of giving testimony to it in the different circumstances of life. Education in truth is an education for a courageous life. For truth demands that we fearlessly stand by it and, should the need arise, defend it with courage, and even heroically sacrifice ourselves for it. The human being is called to a life in truth and love. This not only concerns those who educate, but also those who are educated.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 11; 51-68
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog jako doświadczenie etyczne
Dialogue as ethical experience
Autorzy:
Michał, Drożdż
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953103.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
dialogue
person
ethics
interpersonal communication
truth
good and evil
dialog
osoba
etyka
komunikacja interpersonalna
prawda
dobro i zło
Opis:
Dialogue is the basic experience of people involved in interpersonal communication. This experience is the foundation of ethical- reflection. Ethics refers to the experience of the person as the foundation and context of the ethical-reflection. The main determinant of this experience is the experience of the dialogue. We can therefore hypothesize that dialogue is the basic ethical experience. The purpose of this article is to demonstrate the validity of this hypothesis and attempt to show certain aspects of the ethical dimensions of the dialogue.
Dialog jest podstawowym doświadczeniem osoby uczestniczącej w komunikacji interpersonalnej. Doświadczenie to stanowi fundament etycznych refleksji. Jeśli etyka personalistyczna odwołuje się do doświadczenia osoby jako fundamentu i kontekstu refleksji oraz argumentacji etycznej, to podstawowym wyznacznikiem tego doświadczenia jest doświadczenie dialogu. Możemy zatem postawić hipotezę, że dialog jest podstawowym doświadczeniem etycznym. Celem niniejszego artykułu jest wykazanie słuszności tej hipotezy oraz próba pokazania niektórych aspektów etycznego wymiary dialogu.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2015, 1(12); 9-21
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawda w życiu współczesnego człowieka w świetle nauczania bł. ks. Jerzego Popiełuszki
THE TRUTH IN THE LIFE OF MODERN MAN IN THE LIGHT OF THE TEACHING OF BLESSED FATHER JERZY POPIEŁUSZKO
Autorzy:
Szczecina, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/490070.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
Jerzy Popiełuszko
Jezus Chrystus
prawda
wolność
współczesność
dobro
człowiek
Jerzy Popieluszko
Jesus Christ
truth
freedom
modernity
good
man
Opis:
The central theme of the teaching of Fr. Jerzy Popieluszko was to serve the truth. Zoliborz preacher was consistent in proclaiming the need for the presence of values in society, but most of all, in the life of every human being. Priest Jerzy noticed that the pursuit of truth is not only inscribed in human nature, but also in his vocation. The basis of social order and internal peace of man is the truth which liberates man from servitude and evil. Today, even it is becoming a current need for the presence of truth. Fr. Popieluszko preached that based on divine Revelation, the Christian is bound to give witness to the truth and that they belong to Christ, your life. Also sees the suffering that comes to experience the man when he wants to live and act in truth, as befits a Christian, but he was thus convinced of the value of suffering and need courageous witness to the truth. Today there is no shortage slavery of ideologies, which insidiously trying to enslave the modern man internally. Man is always required to defend fundamental values, and above all to give witness to the truth on the model of Jesus Christ. At any time you will need heroic witnesses to the truth, going out in defense of Christian values. He knew that Fr. Jerzy Popieluszko himself who does not deny the truth and Christ when he had to give his life for the truth.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2015, 22; 303-314
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobro – Prawda – Piękno w sztuce naszego czasu
Good – Truth – Beauty in the Contemporary Art
Autorzy:
Popiołek, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448919.pdf
Data publikacji:
2014-12-28
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
piękno
prawda
dobro,
kontemplacja
forma
treść
wartość
artysta
sztuka
beauty
truth
good
contemplation
form
content
value
artist
art
Opis:
W obiegowym znaczeniu zdolności i talent są dla artysty czymś naturalnym i oczywistym. Tymczasem na sukces artystyczny, choćby najmniejszy, składa się oprócz nieuchwytnego talentu także praca. Praca wytężona, systematyczna i bezinteresowna. Ta bezinteresowność w sztuce jest podstawą wszelkiej twórczej działalności. Każde dzieło sztuki, malarskie, rzeźbiarskie, muzyczne czy literackie (poezja) jest w pewnym sensie wyzwoleniem osobowości. Sztuka jest obszarem uczuć – jest emocją, która dba o dobrą i właściwą formę. Sztuka powinna poprzez swoją jakość kształcić, uspokajać, ale również niepokoić, zmuszać odbiorcę do refleksji i zamyślenia, także nad własnym życiem. Ważne aby człowiek wykształcony był również ukształtowany poprzez sztukę, filozofię, religię a nawet politykę. Historia dowodzi trwałej wartości klasycznych rzeźb i świątyń greckich. Nie jest też konieczne, aby wszystkie wartości były w równym stopniu obiektywne czy subiektywne. Sztuka w Polsce przeobrażała się i zmieniała w zależności od epoki. Inna była w XV wieku, inna podczas zaborów, w okresie międzywojennym, a jeszcze inna w stanie wojennym (1981–1983) oraz po odzyskaniu niepodległości po roku 1989. Minęło wiele lat, a wychowanie przez sztukę w naszym szkolnictwie nie uległo żadnej poprawie. Zamiast nauki o sztuce panuje wątpliwość czy w ogóle warto się tym zajmować? Agresja natomiast coraz bardziej rozprzestrzenia się, nie tylko na ulicy, ale także w szkołach, choć nauczyciele czasem nie chcą tego zauważać. Aby przywrócić właściwą kolej rzeczy i hierarchię wartości, sztuka jest nam w tym bardzo potrzebna.
It is a common assumption that for an artist abilities and talent are something natural and obvious. However, what contributes to an artistic success, even the smallest one, apart from intangible talent is also work. This kind of work is painstaking, systematic and selfless. This selflessness in art is the basis of any artistic activity. Every work of art, painting, sculpture, music or literature (poetry) is, in a sense, the liberation of personality. Art is the realm of emotions – it is an emotion, which cares about its good and proper form. Art should, through its quality, educate, pacify but, at the same time, disturb, it should make us think and ponder on our lives as well. It is significant that an educated man should also be shaped through art, philosophy, religion and even politics. History proves the permanent value of classic sculpture and Greek temples. It is not necessary for all values to be equally either objective or subjective. Art in Poland transformed itself and changed depending on the era. It was different in the 15th century, different during the partitions, in the interwar period and different during the Martial Law (1981–1983) as well as after Poland regained independence after 1989. Although many years have passed, education through art in our educational system has not improved. Instead of teaching art, doubts are raised whether it is worth dealing with art at school at all. On the other hand, aggression is spreading on a greater scale, not only in the street but also at schools, yet sometimes many teachers fail to notice that. To restore the proper order of things as well as the hierarchy of values art is indispensable.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2014, 17; 123-132
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 26

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies