Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "human and civil rights" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Prawa i wolności obywatelskie w warunkach epidemii COVID-19
Civil rights and liberties in conditions of the COVID-19 epidemic
Autorzy:
Wąsikowski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408237.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
koronawirus
COVID-19
prawa i wolności obywatelskie
prawa człowieka
prawo
coronavirus
civil rights and civil liberties
human rights
law
Opis:
Podjęcie tematu praw i wolności obywatelskich w warunkach epidemii COVID-19 w dużej mierze podyktowane zostało potrzebą zweryfikowania pojawiających się w przestrzeni publicznej opinii, jakoby rząd polski w tych trudnych czasach poprzez działania prawodawcze godził w podstawowe swobody obywatelskie. Reakcją większości rządzących na świecie wobec rozprzestrzenianie się wirusa SARS-CoV-2 było wprowadzanie odpowiednich regulacji prawnych, mających na celu ograniczenie lub zahamowanie epidemii i władze polskie nie stanowiły tu wyjątku. Niniejsze opracowanie w dużej mierze koncentruje się na omówieniu konkretnych działań prawnych podjętych przez rząd premiera Mateusza Morawieckiego w czasie epidemii, które w opinii wielu ekspertów mogły godzić w prawa i wolności obywatelskie. W artykule zaprezentowane są również przykłady regulacji prawnych wprowadzanych przez polski rząd, które nosiły znamiona wadliwej i niepoprawnej legislacji, co w konsekwencji mogło podważać zasadę demokratycznego państwa prawa. Zauważalne próby zahamowania epidemii COVID-19 wymagały przedsięwzięcia określonych działań prawnych. Poważne wątpliwości budzi jednak sposób ich wprowadzania, zgodność z zasadami stanowienia prawa, a co ważniejsze – godzenie w określone swobody obywatelskie.
Bringing up the subject of civil rights and civil liberties during the COVID-19 epidemic, to a large extent, has been caused by a willingness to verify opinions occurring in public space, which say that the Polish government in these difficult times through legislation was against fundamental civil liberties. The reaction of most governments to the spread of the Sars-CoV-2 virus was to implement appropriate legal regulations aimed at restricting or stopping the epidemic, and Polish authorities were not an exception. The following elaboration will mainly focus on discussing specific legal actions taken by the government of Prime Minister Mateusz Morawiecki during the epidemic, which in the opinion of many experts, violated civil rights and liberties. The article also presents examples of legal regulations implemented by the Polish government, which bore the hallmarks of defective and incorrect legislation, which in consequence could undermine the principle of a democratic state ruled by law. Noticeable attempts of stopping the COVID-19 epidemic through Polish authorities required undertaking particular legal actions. However, the way of implementing these, compatibility with present legislative principles, and the most important – violating fundamental rights and liberties are highly questionable.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne; 2021, 17, 1; 11-32
1896-4087
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzecznik praw obywatelskich unii europejskiej jako organ ochrony prawnej obywateli
The European Ombudsman as a Body for Legal Protection of Citizens
Autorzy:
Ślusarczyk, Zenon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/439785.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
Rzecznik Praw Obywatelskich – ombudsman
prawa człowieka
prawa i wolności obywatelskie
skargi i tryb ich rozpatrywania
Ombudsman
human rights
civil liberties and rights
complaints and complaint handling process
Opis:
Urząd Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich został ustanowiony na mocy Traktatu o Unii Europejskiej (Maastricht 1992). Rzecznik działa w charakterze pośrednika między obywatelami i władzami UE. Jest uprawniony do przyjmowania i badania skarg wniesionych przez obywateli UE, przedsiębiorstwa i instytucje oraz przez każdą osobę fizyczną lub prawną mieszkającą lub posiadającą swoją siedzibę w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej. Rzecznik Praw Obywatelskich jest wybierany przez Parlament Europejski na okres pięciu lat z możliwością reelekcji, a jego kadencja odpowiada długością kadencji Parlamentu. Naczelnym zadaniem Rzecznika Praw Obywatelskich jest znalezienie rozwiązania kwestii spornych. Odbywa się to w drodze współpracy z instytucją, której skarga dotyczy. Jeżeli Rzecznik Praw Obywatelskich stwierdza przypadek złego zarządzania, przedstawia sprawę właściwej instytucji, która w ciągu trzech miesięcy informuje go o swoim stanowisku i ewentualnie zaleca działania prowadzące do rozwiązania problemu. Następnie Rzecznik przedstawia sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i zainteresowanej instytucji. Osoba wnosząca skargę jest informowana o wynikach przeprowadzonego dochodzenia, które następnie przedstawiane są odpowiednim komisjom Parlamentu Europejskiego. Rzecznik Praw Obywatelskich przedkłada Parlamentowi Europejskiemu roczne sprawozdanie o wynikach swojej kontroli. Zależność między Rzecznikiem Praw Obywatelskich a Parlamentem Europejskim wynika ze sposobu jego mianowania i ewentualnego odwołania.
The office of the European Ombudsman has been established by the Treaty on European Union (Maastricht 1992). The Ombudsman acts as an intermediary between citizens and the EU authorities. The European Ombudsman has the right to deal with complaints lodged by EU citizens, enterprises as well as by any natural or legal person living or having their seat in one of the European Union member states. The Ombudsman is elected by the European Parliament for the term of fi ve years with the possibility to be re-elected, and their term is equal in duration to the term of the Parliament. The basic task of the Ombudsman is to fi nd out a solution of disputes. This takes place by way of cooperation with the institution to which the complaint relates. If the Ombudsman ascertains the case of maladministration, they refer the case to the relevant institution which within three months informs them of its position or may recommend the measures leading to problem resolution. Next, the Ombudsman presents the report to the European Parliament and the institution concerned. The person lodging the complaint is advised of the results of the carried our investigation, which are then reported to relevant commissions of the European Parliament. The Ombudsman submits to the European Parliament their annual report on results of their control. The relationship between the Ombudsman and the European Parliament issues from the way of their appointment and possible recall.
Źródło:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula; 2016, 2(48); 75-88
2084-4689
Pojawia się w:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Normy prawne regulujące działania antyterrorystyczne
Legal norms and anti-terrorist actions
Autorzy:
Marszałek, Piotr Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/557227.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
terroryzm
działania antyterrorystyczne
bezpieczeństwo narodowe
prawa człowieka
gwarancje wolności i praw obywatelskich
terrorism
anti-terrorism actions
national security
human rights
guarantees of freedom and civil rights
Opis:
Terroryzm, stanowiący współcześnie jedno z najpoważniejszych zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego, angażuje wiele różnych organów i instytucji państwowych. Skuteczność w zwalczaniu zdarzeń o charakterze terrorystycznym w dużej mierze zależy od skoordynowania działań tych podmiotów. Zwiększenie uprawnień organów państwowych w tym zakresie nie może jednak powodować nieproporcjonalnego wzrostu ograniczeń w korzystaniu przez obywateli z przysługujących im wolności i praw. Obowiązująca ustawa antyterrorystyczna (ale również szereg ustaw z nią powiązanych) niesie za sobą taką możliwość, a w konsekwencji nie zwiększa poczucia bezpieczeństwa obywateli i ich zaufania do własnego państwa. W artykule podjęto próbę analizy przyjętych rozwiązań i wskazano regulacje budzące najwięcej wątpliwości.
Terrorism, which today constitutes one of the most serious threats to national security, engages many different state bodies and institutions. Effectiveness in the fight against acts of terrorism is largely dependent on the coordination of these factors. Increasing the powers of state bodies in this respect cannot cause a disproportionate increase in restrictions of citizens’ enjoyment of their freedoms and rights. The current anti-terrorism law, as well as a number of related laws doesn’t provide such guarantees and consequently doesn’t increase citizens’ sense of security towards their own state. The article attempts to analyze the adopted solutions and points to the most questionable regulations.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2017, 2; 31-44
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
70 lat Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka – pomnik czy żywy dokument?
The Universal Declaration of Human Rights 70 years on-monument or living document?
Autorzy:
Kędzia, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693243.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
declaration
human rights
responsibility
legitimacy
universality
holistic
economic
social and cultural rights
civil and political rights
binding force
customary law
jus cogens
deklaracja
prawa człowieka
odpowiedzialność
legitymizacja
uniwersalność
holistyczny
prawa gospodarcze
socjalne i kulturalne
prawa osobiste i polityczne
moc wiążąca
prawo zwyczajowe
ius cogens
Opis:
The article poses a question about the current meaning of the Universal Declaration of Human Rights. The starting point is the analysis of the legitimacy of the Declaration, which leads to the conclusion that the support for it has not been eroded by the passage of time, but has indeed gained strength. The Declaration's message on the universality of human rights is taken from the perspective of the controversy surrounding this principle during the drafting process and in the light of the subsequent debates related to the Second World Conference on Human Rights in Vienna in 1993. The Declaration and Programme of Action not only stressed that the universal nature of human rights is beyond question, but also pointed to the importance of national and regional specificities, and various historical, cultural and religious conditions that, however, do not relieve states, regardless of their political, economic and cultural systems, of the obligation to promote and protect all human rights. The InterAction Council's initiative to develop a Universal Declaration of Human Responsibility is presented as an attempt to reconcile different doctrinal and political positions with regard to the universality of human rights. The conclusion of these considerations is the expectation that the already visible tendency to absorb various philosophical, doctrinal and cultural traditions in order to enrich human rights justifications will prevail over attempts to question the universality of rights in the name of regional or other distinctions. The Universal Declaration was also a testimony to the holistic approach to human rights, encompassing economic, social, cultural, as well as personal and political rights. The subsequent winding road in attitudes to the two main categories of rights at the international arena ultimately led to the return of the spirit and letter of the Declaration and the recognition of equality of all rights in the legal and institutional-procedural dimensions. Various aspects of the Declaration's binding force and related controversies have been presented in the context of its status as a resolution of the UN General Assembly, as an interpretation of the UN Charter, as customary law and jus cogens, and the concept of so-called UN law. The last part attempts to justify why the Declaration should be seen as a living document.
Artykuł stawia pytanie o obecne znaczenie Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Punktem wyjścia jest analiza legitymizacji Deklaracji, która prowadzi do wniosku, że poparcie dla niej nie tylko nie uległo erozji związanej z upływem czasu, a wręcz istotnie zyskało na sile. Przesłanie Deklaracji dotyczące uniwersalności praw człowieka jest ujęte z perspektywy kontrowersji wokół tej zasady podczas redagowania jej tekstu i w świetle późniejszych debat związanych z II Światową Konferencją Praw Człowieka w Wiedniu w 1993 r. Ta ostatnia nie tylko podkreśliła, że uniwersalny charakter praw człowieka jest poza dyskusją, ale również wskazała na znaczenie specyfiki narodowej i regionalnej oraz różnych uwarunkowań historycznych, kulturowych i religijnych, które jednak nie zwalniają państw – niezależnie od ich systemów politycznych, gospodarczych i kulturowych – z obowiązku promowania i ochrony wszystkich praw człowieka. Inicjatywa InterAction Council zmierzająca do opracowania Powszechnej Deklaracji Odpowiedzialności Człowieka jest przedstawiona jako próba pogodzenia różnych stanowisk doktrynalnych i politycznych w odniesieniu do uniwersalności praw człowieka. Konkluzją tych rozważań jest oczekiwanie, że już widoczna tendencja do absorbowania rozmaitych źródeł filozoficznych, doktrynalnych, a także tradycji kulturowych dla wzbogacania uzasadnień praw człowieka będzie przeważać nad próbami kwestionowania uniwersalności praw w imię regionalnych lub innych odrębności. Powszechna Deklaracja była również świadectwem holistycznego podejścia do praw człowieka, obejmującego prawa gospodarcze, socjalne i kulturalne oraz prawa osobiste i polityczne. Późniejsze meandry stosunku do obu głównych kategorii praw na arenie międzynarodowej doprowadziły ostatecznie do powrotu ducha i litery Deklaracji oraz do uznania równości wszystkich praw w wymiarze prawnym i instytucjonalno-proceduralnym. Rozmaite aspekty mocy wiążącej Deklaracji i odnoszące się do nich kontrowersje zostały przedstawione w kontekście jej statusu jako rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ, jako interpretacji Karty ONZ, jako prawa zwyczajowego i ius cogens oraz koncepcji tzw. prawa ONZ. W ostatniej części podjęto próbę uzasadnienia, dlaczego Deklaracja powinna być postrzegana jako dokument żywy.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 4; 5-23
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi na temat charakteru prawnego instytucji dostępu do informacji o środowisku
Comments on the Nature of Institution of Access to Environmental Information
Autorzy:
Trzewik, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1845577.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawo do informacji
wolność informacji
zasada jawności
społeczeństwo obywatelskie
partycypacja publiczna
zrównoważony rozwój
prawa człowieka
prawa konstytucyjne
publiczne prawa podmiotowe
prywatne prawa podmiotowe
right to information
freedom of information
principle of openness
civil society
public participation
sustainable development
human rights
constitutional rights
subjective rights of public and private law
Opis:
In the paper considerations are presented on the meaning of access to environmental information as one of the key institutions that guarantees public participation in environmental matters. It should also be combined with the principle of openness of public authority and the sustainable development. The analysis of the legal nature of the institution of access to information on the environment and the process of its protection can be considered as one of the fundamental human rights guaranteed by international and the European Union law system. Whereas in light of national legal system right to information on the environment must be regarded as constitutionally guaranteed individual right. Despite its apparent public origin, you can also find the civil aspects of this legal institution.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2013, 23, 1; 131-153
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies