Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "cele prawa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
PRAWA REPRODUKCYJNE I SEKSUALNE W ONZ I ICH DOKTRYNALNE UWARUNKOWANIA
Autorzy:
Dobrowolska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663891.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawa człowieka
Organizacja Narodów Zjednoczonych
prawa reprodukcyjne
prawa seksualne
zdrowie reprodukcyjne
feminizm
równość
dyskryminacja
perspektywa gender
Cele Zrównoważonego Rozwoju
Opis:
Sexual and Reproductive Health and Rights at the United Nations and Their Doctrinal Background Summary The concept of sexual and reproductive health and rights still remains unclear in the international law regime. Despite the fact that during the United Nations International Conference on Population and Development in Cairo (1994), all UN Member States agreed that the term sexual and reproductive health and rights does not contain the “right to abortion,” one can observe continuous attempts to renegotiate the established consensus. The discussion on SRHR is exerting a great impact on the policy of international organizations and therefore it has a potential to create obligations on their Member States. The aim of this article is to present the history of the concept of “sexual and reproductive health and rights” and to analyze it in two aspects. First, the article elaborates on the doctrinal and ideological connotations of SRHR construction. It shows how the SRHR construction derives from feminist theories that regard the spheres of procreation and sexuality as the main sources of inequality between men and women. Second, the article shows how feminist concepts of human sexuality have influenced and shaped the legal constructions of international treaties under the UN auspices.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2016, 16, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo dziecka do poznawania wielokulturowej Europy w kształceniu przyszłych nauczycieli
Child’s Right to Learn about Multicultural Europe in Future Teachers’ Education
Autorzy:
Rogalska-Marasińska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198711.pdf
Data publikacji:
2014-03-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
prawa człowieka
prawa dziecka
edukacja wielokulturowa
milenijne cele rozwoju
kompetencje w edukacji do zrównoważonego rozwoju
międzykulturowe strategie w rozwoju zawodowym nauczycieli
skala bennetta
human rights
multicultural education
millennium development goals
134 competences in education for sustainable development
bennett scale
child's rights
intercultural strategies in teacher's development
Opis:
Żyjemy w wielokulturowej Europie. Aby móc budować dobrą przyszłość dla Europy, trzeba wychowywać jej obywateli do kultury współprzebywania. Dziecko ma prawo do godnego życia, dlatego powinno uczyć się budować uczciwe relacje z innymi ludźmi. Odnoszą się do tego zarówno milenijne cele rozwoju (ang. MDGs), jak i założenia edukacji do zrównoważonego rozwoju (ang. ESD) – idee firmowane przez UNESCO. W obu przypadkach kultura posiada podstawowe znaczenie. Dziecko, poznając siebie i innych na tle własnej kultury i kultury tych innych, rozwija się w duchu otwartości i zrozumienia. Będąc świadomym podobieństw i różnic między ludźmi, może bez obaw współtworzyć społeczeństwo wielokulturowe. Aby taka edukacja międzykulturowa dała dobre rezultaty, potrzebni są całościowo przygotowani nauczyciele. Kształcenie przyszłych i doskonalenie obecnych nauczycieli wymaga nowego ujęcia zagadnień pedeutologicznych, które dziś potrzebują międzykulturowej aktualizacji. Bez odpowiedniej wiedzy i praktyki, kształcenie nauczycieli będzie odbiegać od wymagań społecznych, w tym oczekiwań wielokulturowej szkoły i klasy. Dlatego w kształceniu obecnych studentów kierunków pedagogicznych (S. Palka, A. de Tchorzewski) należy poszukiwać inspirujących i emocjonujących treści (publikacje tematyczne, podręczniki i karty pracy), które przy wykorzystaniu odpowiednich metod/strategii/modeli (np. model/skala Miltona Bennetta) stworzą z nich twórczych praktyków edukacyjnych. Jeśli prawem dziecka jest wielokierunkowy rozwój indywidualny i społeczny, który ma dawać szansę na bezpieczną i synergetyczną przyszłość, to nauczyciele muszą być w nowy sposób przygotowywani do swojej misji (np. projekty: K Duraj-Nowakowej, A. Kotusiewicz, H. Kwiatkowskiej). Tematyka wielokulturowa powinna zatem wejść do kanonu treści kształcenia pedagogów (Z. Jasiński, T. Lewowicki, J. Nikitorowicz).
We live in a multiculturalEurope. To build good future for worthy and safe Europe it is indispensable to educate its citizens to the culture of common-being. A child has its right to dignity and respectful life. Thus he/she should learn to build sincere relations with other people. Those are the fundamental presumptions and ideas proclaimed by UNESCO. They constitute Millennium Development Goals (MDGs) and have an impact on education for sustainable development (ESD). In both cases culture has ultimate position. A child, learning about itself and about other people from the background of his/her own culture and in relation to the culture of those others, can develop the idea of openness and understanding. Being aware of similarities and differences between people he/she may create a multicultural society without fears and walls. We need holistically educated teachers to gain optimal effects of such intercultural education. Pre-service and in-service vocational education, need a new insight into pedeutology and need to update their tasks. Without proper knowledge and practice, teacher education will be far from social needs and multicultural school/class demands. Thus, contemporary students’ education of pedagogical faculties should be a field of human sciences (S. Palka, A. de Tchorzewski) where one can find inspiring and emotional propositions and educational solutions (thematic publications, manuals and toolkits). Working on multicultural problems, and using suitable methods/strategies/models (like Milton Bennett scale – DMIS) one may become a skilful and empathic educational practitioner. A child has its right to individual and social multidimensional development, to safe and synergic future. Thus teachers should be differently prepared to undertake their mission (projects of: K. Duraj-Nowakowa, A. Kotusiewicz, H. Kwiatkowska). Multicultural topics should be introduced to teaching-learning standards of vocational teacher education (Z. Jasiński, T. Lewowicki, J. Nikitorowicz). 
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2014, 13, 25; 133-155
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niematerialne dziedzictwo kulturowe w świetle ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego
Intangible cultural heritage in the light of protection and promotion of the diversity of cultural expressions
Autorzy:
Ratajski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538459.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
UNESCO
niematerialne dziedzictwo kulturowe
Konwencja w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego z 2003 roku
Konwencja w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego z 2005 roku
Konwencja w sprawie ochrony dziedzictwa kulturalnego i naturalnego z 1972 roku
Program UNESCO Pamięć Świata
społeczność lokalna
tożsamość
dziedzictwo materialne
zrównoważony rozwój
kultura
dialog pokoju
dialog kultur
różnorodność wyrazu kulturowego
lista reprezentatywna niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości
lista światowego dziedzictwa
polityka kulturalna
polityka rozwojowa
kultura narodowa
kultura lokalna
dobra kultury
przemysły kultury
Milenijne Cele Rozwoju ONZ
prawa człowieka
Opis:
The article refers to two UNESCO conventions adopted by Poland in recent years: The Convention for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage of 2003 and the Convention on the Protection and Promotion of the Diversity of Cultural Expressions of 2005. On one hand, comparing the content of these documents allows better understanding of the keynote of the concept of safeguarding intangible national heritage applied by UNESCO, and, on the other hand, this guiding principle shows the long distance covered while shaping the vision of cultural heritage over forty years from the establishment of the Convention on Safeguarding the Cultural and Natural Heritage in 1972. To complete the picture, UNESCO’s “Memory of the World” Programme of 1992, concerning safeguarding the documentary heritage, including the digital heritage, must be mentioned. These documents capture the diverse landscape of human cultural heritage, being complementary to each other. They are permeated by the principles of the protection and promotion of the heritage to varying degrees: equality, diversity, equivalency, share in the sustainable development, importance of an individual creator, and also an important role of the local community in this process. They indicate the evolution of the development conditions based on the cultural awareness, sense of identity, formed in the process of gradual identification of one’s own tangible and intangible heritage. They emphasize the possibility of a significant participation of culture in development. The Preamble to the Convention from 2005 contains provisions which formulate principles in a clear way, and also shed light on understanding other UNESCO conventions and programmes, especially on the particularly important Convention from 2003. The principle of non-evaluation, which applies to making new entries on the Representative List of Intangible Cultural Heritage of Humanity, so difficult to understand in the light of the experience related to the application of the criteria for making new entries on the World Heritage List, in accordance with the Convention on Protection of the Cultural and Natural Heritage from 1972, gains importance in the perspective of “cultural diversity forming a common heritage of humanity” and being “a mainspring for sustainable development for communities, peoples and nations”. The Convention emphasizes the importance of culture for social cohesion; developmental role of exchanges and interactions between cultures based on freedom of thought, expression and information, as well as diversity of media; the importance of linguistic diversity; the importance of vitality of cultures, including for persons who belong to minorities and indigenous people, as “manifested in their freedom to create, disseminate and distribute their traditional, cultural expressions and to have access thereto, so as to benefit them for their own development”. These statements give special meaning to the main thoughts of the Convention of 2003, which indicates the fundamental importance of the local community and individual carriers in ensuring vitality of the intangible heritage as a basic condition for its protection. Hence the differences in determination of goods added to the lists established on the basis of the Convention of 1972 and of 2003. In the first case, the dominating principle is the principle of selection of the most outstanding works in a given field, based on the methodology determined by specialists using the criteria of European historical and aesthetic tradition. In the case of the Convention of 2003, there was a clear evolution towards the recognition of the values of cultural phenomena rooted in the local context, proving, first of all, the diversity and authenticity of these phenomena, with their significance in creating the culture for the local community and as a manifestation of their identity, and, with the use of tools for the protection of these phenomena/ elements, may participate in the dialogue of cultures on the national and global scale. The process of the implementation of the Convention gives a huge chance to prepare a methodology consistent with the assumptions of the Convention of 2003, by means of activities that aim at creating the national register of the intangible heritage, and thus recognize, disseminate and maintain the richness of intangible culture in Poland which, as a result of a well conducted cultural policy consistent with the principles of the Convention of 2005, should be present in the developmental processes of our country in a creative manner.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2014, 1; 5-18
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies