Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "(post)pamięć" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Spóźniony gość w cudzym świecie: konteksty trudnego dziedzictwa
    A Late Guest in a Foreign World: Contexts of Difficult Heritage
    Autorzy:
    Latocha, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372847.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-25
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    hospitality
    memory
    post-memory
    ethnography
    anthropological reportage
    gościnność
    pamięć
    postpamięć
    etnografia
    reportaż
    Opis:
    In this article, the author discusses Monika Sznajderman’s reportage Pusty las [The Empty Forest] in the context of Geertz’s blurred genres. The author mainly addresses the condition of a person (a researcher, an anthropologist) who does not explore the Other but is the Other. In Sznajderman’s book, hospitality is a basic category; the researcher studying a difficult heritage — here, the Lemko region — is a guest who must choose either to look at or to ignore the history of his or her hosts. He or she can feel at home or erase all trace of the hosts’ presence. Perhaps in the end, as Maria Stepanova writes, the researcher can “breathe the air of post-memory.” The author treats Sznajderman’s book as an example of anthropological reportage and postulates the emergence of a new genre, on the border between the social sciences and literature.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2020, 64, 2; 207-216
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Nostalgia to tęsknota za rajem”. Problem nostalgii w powieści Zbieracz raju Jewgienija Czуżowa
    “Nostalgia is a Longing for Paradise”: The Issue of Nostalgia in Collector of Paradise by Evgeny Chizhov
    Autorzy:
    Tyszkowska-Kasprzak, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1754226.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-11
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    nostalgia
    pamięć
    postpamięć
    czas
    lata 90
    memory
    post-memory
    time
    1990s
    Opis:
    Artykuł traktuje o problemie nostalgii w powieści Jewgienija Czyżowa Zbieracz raju (2019). W części wstępnej przedstawiono krótki przegląd badań nad nostalgią, wyróżniając różne jej aspekty i typologie. W analizie utworu główny nacisk położono na portrety centralnych postaci, których najważniejszym rysem jest stosunek do czasu, przeszłości, pamięci: Kiriłła – stałego bywalca moskiewskich pchlich targów i jego chorą na Alzheimera matkę. Oboje ilustrują różne aspekty powracania do przeszłości i brak przywiązania do teraźniejszości. W sposobach odczuwania przez nich czasu można odnaleźć różne typy nostalgii. Akcja powieści rozgrywa się w latach 90., kiedy w wyniku rozpadu Związku Radzieckiego cała przyszłość bohaterów pozostała w przeszłości. Miniona epoka nie jest jednak idealizowana, dlatego nie można określić utworu jako nostalgicznego. Nostalgia interesuje pisarza jako zjawisko niezwykle rozpowszechnione, noszące znamiona choroby uniemożliwiającej normalne funkcjonowanie w teraźniejszości. Tęsknotę bohaterów za innymi czasami można rozpatrywać także jako frustrację wynikającą z zamknięcia człowieka w ograniczonym czasie, co uniemożliwia przeżycie wieczności.
    This article deals with the subject of nostalgia in the novel The Collector of Paradise (2019) by Evgeny Chizhov. The introduction presents a brief overview of research on nostalgia, while highlighting its various aspects and typologies. In the analysis of the text, the main emphasis is placed on the portraits of the main characters: Kirill, a regular at the Moscow flea markets, and his mother, who suffers from Alzheimer’s. The most distinctive feature of these characters is their relationship to time, the past and memory. They both illustrate different aspects of returning to the past and detachment from the present. Their sense of time can be said to represent different types of nostalgia. The plot of the novel takes place in the 1990s, when, as a result of the collapse of the Soviet Union, the entire future of the characters remained in the past. However, the bygone epoch is not idealised, therefore the novel cannot be labelled as nostalgic. Nostalgia interests the writer as a widespread phenomenon with the hallmarks of a disease that prevents living in the present. The heroes’ longing for a different epoch can also be viewed as frustration resulting from the confinement of a human being in a limited time, which makes it impossible to live for eternity.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 7; 187-207
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Matka i córka wobec wojennej apokalipsy w świetle książki Anny Janko „Mała Zagłada”: trauma, pamięć, postpamięć
    Mother and Daughter in the Face of the Wartime Apocalypse In the Light of Anna Janko’s Book a Little Annihilation: A Memoir – Trauma, Memory and Post-memory
    Autorzy:
    Kapralska, Łucja M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154952.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
    Tematy:
    trauma
    pamięć
    postpamięć
    przekaz międzypokoleniowy
    zagłada
    memory
    post-memory
    intergenerational message
    annihilation
    Opis:
    Artykuł nawiązuje do książki Anny Janko Mała Zagłada. Jego celem jest przedstawienie, jak tragiczne, choć nieprzeżyte osobiście wydarzenia wpływają na życie kolejnego po bezpośrednio doświadczającym traumy pokolenia. Matka autorki, będąc dzieckiem, jako jedna z nielicznych przeżyła wojenną masakrę we wsi Sochy na Zamojszczyźnie i całe życie zmaga się z zapamiętanym okrucieństwem tamtych wydarzeń. Jej córka zna wojnę tylko z opowieści matki, przez międzypokoleniowy przekaz pamięci, ale doświadcza podobnych do matki syndromów. Narracja literacka okazuje się remedium na doznaną traumę obu pokoleń – doświadczonego bezpośrednio wojną i pokolenia postpamięci. Relacjonując losy matki, Janko stawia się w pozycji potomka ocalałych, ale też ofiary, która musi zmierzyć się z tą odziedziczoną traumą. Ponadto, jako że pamięć społeczna o wojnie jest obecnie zdominowana przez inne narracje, książka Anny Janko wyprowadza wspomniane wojenne wydarzenia z marginesu pamięci społecznej.
    The article refers to the book by Anna Janko A Little Annihilation: A Memoir (Mała Zagłada) and its aim is to present how tragic events, although not experienced personally, affect the life of the next generation after directly experienced trauma. The author’s mother, as a child, was one of the few who survived the war massacre in the village Sochy and struggles all her life with the remembered cruelty of those events. Her daughter knows the war only from her mother’s storytelling, through the intergenerational memory message, but she experiences similar syndromes to her mother. The literary narrative turns out to be a remedy for the experienced trauma of both generations – directly suffered by the war and the post-memory generation. By reporting on her mother’s fate, Janko puts herself in the position of a descendant of the survivors, but also of a victim who must face with this inherited trauma. Moreover, as the social memory of the war is currently dominated by other narratives, Anna Janko’s book takes the mentioned war events out of the margins of social memory.
    Źródło:
    Studia Humanistyczne AGH; 2022, 21, 3; 61-73
    2084-3364
    Pojawia się w:
    Studia Humanistyczne AGH
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Wyobrażam sobie albo pamiętam…”. Strategie narracyjne dokumentu historycznego na przykładzie filmu „Mała Zagłada” Natalii Korynckiej-Gruz
    “I Imagine or Remember…”: Narrative Strategies of a Historical Document Based on the Example of Natalia Koryncka-Gruz’s Film “A Minor Genocide”
    Autorzy:
    Mąka-Malatyńska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341449.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    documentary film
    narrative structure
    genocide
    memory
    post-memory
    historical document
    film dokumentalny
    struktura narracyjna
    Zagłada
    pamięć
    postpamięć
    dokument historyczny
    Opis:
    Artykuł stanowi pogłębioną, kontekstową analizę filmu Natalii Korynckiej-Gruz Mała Zagłada. Autorka koncentruje się na jego strukturze narracyjnej, w której dokumentalistka próbowała oddać charakter pracy pamięci i postpamięci. Film jest dokumentalną adaptacją (auto)biograficznego eseju Anny Janko. Złożoność narracyjna tekstu literackiego znajduje odbicie w wersji filmowej, która przyjmuje kształt palimpsestu. Na jego poszczególne warstwy składa się narracja słowna trzech pokoleń kobiet, sekwencje zrealizowane współcześnie, archiwalne fotografie i zróżnicowane stylistycznie sekwencje animowane. Na pamięć traumatycznych doświadczeń nakłada się wyobrażenie o nich. Mała Zagłada jest dla autorki przykładem ponownego zbliżenia polskiego filmu dokumentalnego i literatury oraz nowej formuły dokumentu historycznego.
    The article is an in-depth, contextual analysis of Natalia Koryncka-Gruz’s film A Minor Genocide. The author focuses on its narrative structure, in which the documentarian tried to reflect the nature of the work of memory and post-memory. The film is a documentary adaptation of Anna Janko’s (auto)biographical essay. The narrative complexity of the literary text is reflected in the film version, which takes the shape of a palimpsest. Its individual layers consist of verbal narratives from three generations of women, contemporary sequences, archival photographs and stylistically diverse animated sequences. The memory of traumatic experiences is superimposed on the idea of them. For the author, A Minor Genocide is an example of bringing Polish documentary film and literature closer together, as well as a new formula of a historical document.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2023, 78; 213-227
    0239-4251
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Vincentas i Andrius. Literacki dwugłos o Holokauście na Litwie
    Vincentas and Andrius. Two Voices on Holocaust in Lithuania
    Autorzy:
    Kalęba, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/52918213.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Sigitas Parulskis
    Antanas Škėma
    powieść modernistyczna
    powieść postmodernistyczna
    pamięć
    postpamięć
    Holokaust
    Litwa
    modenist novel
    postmodenist novel
    memory
    post-memory
    Holocaust
    Lithuania
    Opis:
    Nadrzędnym celem artykułu jest analiza literackiej reprezentacji zagadnienia litewskiej odpowiedzialności za Holokaust na Litwie w powieści Sigitasa Parulskisa Ciemność i partnerzy (wyd. pol. 2020) w kontekście współczesnej litewskiej polityki historycznej, w tym kreowanych stylów odbioru literatury pięknej o relacjach litewsko-żydowskich oraz polityki pamięci. Istotnym kontekstem jest także bardzo ważna dla litewskiej tradycji literackiej powieść pisarza emigracyjnego Antanasa Škėmy Izaokas (Izaak, powst. 1960–1961), której przekładu na język polski nie mamy, a którą można – jak staram się wykazać – traktować jako jeden z istotnych hipotekstów Ciemności i partnerów. Lektura porównawcza obu tych powieści prowadzi do wniosku, iż – wbrew oczekiwaniu społecznemu – Ciemność i partnerzy nie jest utworem „rozliczeniowym”, nie należy go też odczytywać przede wszystkim w perspektywie etycznej, lecz raczej epistemologicznej i psychologicznej, w przeciwieństwie do Izaokasa, gdzie uwaga czytelnika jest prowadzona ku sferze etyki i metafizyki, przy czym zasadniczym tematem Izaokasa, który jawi się jako interesujący przykład eksperymentalnej powieści modernistycznej, jest pamięć, natomiast postmodernistycznej Ciemności i partnerów – postpamięć.
    The main goal of this article is to analyse literary representation of Lithuanian responsibility for Holocaust in Lithuania in the novel of Sigitas Parulkis Darkness and Company (Polish edition 2020) in the context of modern Lithuanian history politics – especially the reception style of prose on the Jewish-Lithuanian relations and the politics of memory. Vital context is also provided by the novel Izaokas (written between 1960 and 1961) by the emigrant writer Antanas Škėma, which hasn’t been translated into Polish, yet which can be treated – as the author attempts to prove – as one of the crucial hipotexts of Darkness and Company. The comparative reading of both texts leads to the conclusion that – despite society’s expectations – Darkness and Company isn’t a “revisionist” work and it isn’t supposed to be mainly read from the ethical perspective, but rather from the epistemological and psychological one instead. This stands in contrast to Izaokas, where the reader’s attention is directed towards the sphere of ethics and metaphysics; while the main theme of Izaokas – which seems to be an interesting example of an experimental modernist novel – is memory, the postmodernist Darkness and Company focuses on post-memory.
    Źródło:
    Konteksty Kultury; 2023, 20, 3; 219-238
    2083-7658
    2353-1991
    Pojawia się w:
    Konteksty Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Międzypokoleniowe transmisje pamięci. Na podstawie badań we wsiach świętokrzyskich
    Intergenerational Transmission of Memory – On the Basis of Field Research in Villages of the Świętokrzyskie Voivodeship
    Autorzy:
    Karkowska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/952696.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    pamięć zbiorowa
    postpamięć
    II wojna światowa
    upamiętnienia
    pacyfikacje
    międzypokoleniowe transmisje pamięci
    collective memory
    post-memory
    World War II
    commemoration
    pacification
    transgenerational transmission of memory
    Opis:
    W artykule podjęto kwestie związane z międzypokoleniową transmisją pamięci o traumatycznych doświadczeniach z okresu II wojny światowej. Podstawą analiz przeprowadzonych z tej perspektywy są pamięć i upamiętnianie pacyfikacji mających miejsce w 1943 roku w województwie świętokrzyskim, na terenie Michniowa oraz położonych obok siebie Żuchowca i Gębic, obecnie administracyjnie należą¬cych do wsi Godów. Oba przykłady różnią się istotnie od siebie: o ile wydarzenia w Gębicach i Żuchowcu wciąż pamiętane są jako doświadczenie lokalne, a pamięć o nich kultywowana jest głównie wśród mieszkańców z najbliższych okolic; o tyle wojenna historia Michniowa, w którym usytuowano Muzeum Martyrologii Wsi Polskich, urosła do rangi symbolu cierpień polskiej wsi. Porównując sposoby i for-my upamiętniania przeszłości zarówno w sferze prywatnej, jak i publicznej, tre¬ści przekazów dotyczących pacyfikacji w obu miejscach autorka analizuje procesy i zjawiska związane z międzypokoleniową transmisją pamięci. W centrum zainteresowania pozostają tym samym kwestie dotyczące zmienności rytuałów kommemoracyjnych w czasie, wizje pacyfikacji przedstawiane w momencie krytycznym, gdy powoli odchodzi pokolenie uczestników i świadków wydarzeń; a także nadzieje i zagrożenia związane z przekazem pamięci o pacyfikacjach kolejnym generacjom. Wskazuje na wagę religijnego aspektu upamiętnień w Polsce, siłę odgórnych przekazów pamięci modyfikujących wizję przeszłości kolejnych pokoleń czy ich potrzeby dostosowania przekazu o przeszłości do własnych doświadczeń i preferowanych form komunikacji. Praca oparta jest na materiałach z badań przeprowadzonych w ramach badań „Milieux de memoire w Europie Środkowo-Wschodniej – przykład Polski”.
    The article discusses issues related to the intergenerational transmission of the memory of traumatic experiences during World War II. The basis of analyses conducted from this perspective are the memory and commemoration of pacifications that took place in 1943 in the Świętokrzyskie voivodeship, in the villages of Michniów, Żuchowiec, and Gębice (which now belongs administratively to the village of Godów). Each example differs significantly from the others. The events in Gębice and Żuchowiec are still remembered as local experience and memory of them is cultivated mainly among inhabitants in the near vicinity. Michniów, however, has the Mausoleum of the Martyrdom of Polish Villages, and has become a symbol of the suffering of the Polish countryside. The author analyzes processes and phenomena related to the intergenerational transmission of memory, comparing ways and forms of commemorating the past in both the private and public sphere and the content of messages concerning the pacifications that occurred in these villages. The author focuses on issues relating to the variability of commemorative rituals and the presentation of memories of the pacification at a critical moment, when the generation of participants and eye-witnesses is passing away. The author draws attention to the importance of the religious aspect of commemorations in Poland, the power of top-down memory transfers to modify the vision of past generations, and the need to adjust transmission of the past to a person’s own experiences and also to forms of communication. The article is based on research conducted within the framework of the project ‘Milieux de mémoire in Central and Eastern Europe – a Polish Case’.
    Źródło:
    Studia Socjologiczne; 2016, 3(222); 101-132
    0039-3371
    Pojawia się w:
    Studia Socjologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Метаморфозы памяти в пьесе Николая Рудковского „Дожить до премьеры"
    Metamorfozy pamięci w sztuce Nikołaja Rudkowskiego „Дожить до премьеры”
    Autorzy:
    Gulina, Anastasia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32227469.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    collective memory
    post-memory
    memory event
    modern dramaturgy of Belarus
    Nikolai Rudkovsky
    pamięć zbiorowa
    postpamięć
    medium pamięci
    współczesna dramaturgia Białorusi
    Nikołaj Rudkowski
    коллективная память
    постпамять
    событие памяти
    современная драматургия Беларуси
    Николай Рудковский
    Opis:
    В двухтысячные годы перед обществом в постсоветских странах по-прежнему остро стоит проблема конструирования национальной идентичности и самоопределения по отношению к советскому прошлому. Популярность ностальгического нарратива по утраченному социалистическому мироустройству, в некоторых странах активно поддерживаемая официальной идеологией, привела к парадоксальной метаморфозе – проект будущего социалистического общества стал символом консервативных ценностей и славного героического прошлого. В данном контексте несомненно основополагающим событием памяти становится Великая отечественная война, в мифологизации и „памятизации” которой литература, начиная с 1940-х годов, играла значительную роль, во многом выполняя роль медиума памяти. Базируясь на исследованиях коллективной памяти и постпамяти, в статье проанализирована пьеса современного белорусского драматурга Николая Рудковского Дожить до премьеры, в которой автор, обращаясь к теме войны, с помощью обширных интертекстуальных связей воссоздает эволюцию восприятия события памяти от эмпирического и монументального модуса до рефлексирующего, показывает опасности пропагандистской трактовки военного нарратива, интерпретирует сберегающую память и сложившийся литературный советский, российский и белорусский канон, тем самым фиксируя и одновременно анализируя коллективную память и постпамять современного белорусского общества.
    At the beginning of the 21st century, the societies of the post-Soviet countries are still faced with the problem of determining its position in relation to the Soviet past and self-identification of national identity. The popularity of the nostalgic narrative about the lost socialist world order, actively supported by official propaganda in some countries, led to a paradoxical metamorphosis – the project of the future socialist society has become a symbol of conservative values and a glorious heroic past. Since the beginning of the 40s of the 20th century in the literature of the medium memory a mythologizing vision of the Second World War has become subjected. The subject of the article is the analysis of the drama of contemporary Belarusian writer Nikolai Rudkovsky “Дожить до премьеры” (“Live to See the Premiere”). Exploring the theme of war, the playwriter shows the evolution of the perception of a memorable event: from the high rank of a historical fact to the experience of an individual, doomed to operate in a warlike reality. The playwriter interprets collective memory and the Soviet, Russian and Belarusian literary canon in reference to various types of metatexts corresponding to the theme of war.
    Na początku XXI wieku społeczeństwa krajów postradzieckich wciąż borykają się z problemem określenia swojej pozycji wobec sowieckiej przeszłości oraz samoidentyfikacji tożsamości narodowej. Popularność nostalgicznej narracji o utraconym socjalistycznym porządku świata, w niektórych krajach aktywnie wspierana przez oficjalną propagandę, doprowadziła do paradoksalnej metamorfozy projektu przyszłego społeczeństwa – oto idee socjalistyczne stały się symbolem konserwatywnych wartości i chwalebnej heroicznej przeszłości. Od początku lat 40. XX wieku w literaturze medium pamięci stała się poddana mitologizacji wizja drugiej wojny światowej. Przedmiotem artykułu jest analiza dramatu współczesnego pisarza białoruskiego Nikołaja Rudkowskiego Дожить до премьеры (Dożyć do premiery). Eksplorując temat wojny dramaturg ukazuje ewolucję percepcji wydarzenia pamięciowego: od wysokiej rangi faktu historycznego do doświadczenia jednostki, skazanej na funkcjonowanie w wojennej rzeczywistości. Pamięć zbiorową oraz sowiecki, rosyjski i białoruski kanon literacki dramatopisarz interpretuje w nawiązaniu do różnego typów metatekstów, korespondujących z tematyką wojenną.
    Źródło:
    Studia Białorutenistyczne; 2023, 17; 159-176
    1898-0457
    Pojawia się w:
    Studia Białorutenistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies