Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Trauma"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    “Never Trust a Survivor”: Historical Trauma, Postmemory and the Armenian Genocide in Kurt Vonnegut’s Bluebeard
    Autorzy:
    Piechucka, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2032721.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-22
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Vonnegut
    Hirsch
    Armenian Genocide
    historical trauma
    postmemory
    art
    feminism
    Opis:
    The article focuses on Kurt Vonnegut’s lesser-known and underappreciated 1987 novel Bluebeard, which is analyzed and interpreted in the light of Marianne Hirsch’s seminal theory of postmemory. Even though it was published prior to Hirsch’s formulation of the concept, Vonnegut’s novel intuitively anticipates it, problematizing the implications of inherited, second-hand memory. To further complicate matters, Rabo Karabekian, the protagonist-narrator of Bluebeard, a World War II veteran, amalgamates his direct, painful memories with those of his parents, survivors of the Armenian Genocide. Both the novel and the theory applied to it centre on the problematics of historical and personal trauma, engendered by two genocides which are often the object of comparative analyses: the Armenian Genocide, also referred to as the Armenian Holocaust, and the Jewish Holocaust. The latter is central to Hirsch’s interdisciplinary work in the field of memory studies, encompassing literature, the visual arts and gender studies. In Bluebeard, Vonnegut holds to account a humanity responsible for the atrocities of twentieth-century history: two world wars and two genocides for which they respectively established the context. The article examines the American writer’s reflection on death and violence, man’s destructive impulse and annihilation. In a world overshadowed by memories of mass extermination, Vonnegut interrogates the possibility of a new beginning, pointing to women as agents of renewal and sociopolitical change. He also identifies the role that art plays in the process of potential reconstruction, the story of Karabekian, a failed artist and highly successful art collector, being a Künstlerroman with a feminist edge.
    Źródło:
    Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture; 2021, 11; 240-262
    2083-2931
    2084-574X
    Pojawia się w:
    Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczujący świadek – ocalający Trzeci Przekaz traumy w polsko-żydowskiej rodzinie w trylogii postpamięciowej Ewy Kuryluk
    A Compassionate Witness – The Third Who Brings Deliverance The Transmission of Trauma in a Polish-Jewish Family in Ewa Kuryluk’s Post-Memory Trilogy
    Autorzy:
    Borowicz, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1367541.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-18
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    postpamięć
    trauma
    międzypokoleniowy przekaz traumy
    Ewa Kuryluk
    postmemory
    transgenerational transmission of trauma
    Opis:
    Tekst stanowi analizę funkcji pełnionej przez etnicznych Polaków w międzypokoleniowym przekazie traumy Zagłady w polsko-żydowskich rodzinach. Przedmiotem badania jest literatura postpamięciowa Ewy Kuryluk, teksty-świadectwa drugiego pokolenia o mieszanej genealogii: to znaczy rodziców, z których jedno przeżyło Zagładę, drugie natomiast po wojnie stało się powiernikiem tajemnicy i pomagało opracowywać traumatyczne doświadczenia. W opisie złożonego opracowywania traumy Zagłady pomocne wydaje się psychoanalityczne rozumienie przekazu międzypokoleniowego, a także pojęcia „trzeciego”: współczującego świadka i medium doświadczenia, dzięki któremu możliwe jest ocalenie. Bliskie czytanie trylogii postpamięciowej Ewy Kuryluk pozwala na przybliżenie nieopisywanego dotąd aspektu międzypokoleniowego przekazu traumy.
    This article delivers an analysis of the functions performed by native Poles in the intergenerational transmission of the trauma of the Holocaust in Polish-Jewish families. For its source material, the author has chosen Ewa Kuryluk’s post-memory literature, textual testimonies by representatives of the second generation of mixed-background families: parents, one of whom survived the Holocaust, and the other, who, after the War, became a custodian of the secret and helped to put the traumatic experiences into written form. In the description of the complex processing of the trauma of the Holocaust, the psychoanalytic understanding of intergenerational transmission proves to be helpful. Similarly helpful is the idea of the “third”: a compassionate witness and mediator/transmitter of experience who makes deliverance possible. A close reading of Kuryluk’s post-memory trilogy allows for an inspection of a heretofore unexamined aspect of the intergenerational transmission of trauma.
    Źródło:
    Narracje o Zagładzie; 2021, 1(7); 119-135
    2450-4424
    Pojawia się w:
    Narracje o Zagładzie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Травма Шоа в мемуарах Марти Горен (Вінтер) Донечка, про яку ми завжди мріяли. Історія Марти
    Shoah’s Trauma in the Memoirs of Martha Goren (Winter) The Daughter We Have Always Dreamed of. Martha’s Story
    Autorzy:
    Sharpe, Uliana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154665.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Holocaust
    trauma
    traumatic experience
    autobiographical memory
    postmemory
    PTSD
    Martha Goren (Winter)
    Opis:
    In this paper, the author emphasises that the events of the twentieth century, in particular the Holocaust, are (post) traumatic not only for a particular nation but for humanity in general. Any denials only confirm the deep collective and cultural footprint of the horrific experience the mankind has gone through. An attempt is made here to analyse the memories of Martha Goren (Winter) by using the psychological concepts of M. Hirsch, C. Caruth, J. Lacan, D. Laub, R.J. Lift on, D. Taylor, Sh. Felman, S. Freud. The author, who was born in Chortkiv in 1935 in the family of a Jewish lawyer and pharmacist, tells the readers of her experience in the face of horrors of the Holocaust. According to the article’s author, the writing is one of the most effective ways to find release because the victim’s becoming the author enables her to distance herself from the experiences as she contemplates a time of horrific events. By using the technique of exact writing, Martha Groen avoids descriptions of her own feelings and emotions. Thus, one of the important post-traumatic stress disorder symptoms is a defence mechanism that shuts down an emotion (the so-called numbness effect). A number of problems that the Jewish girl has encountered in her life are identified in the text: self-identity problems, the survivor syndrome, and the post-traumatic stress disorder. All of these collective and cultural traumas overlapped and amplified each other.
    Źródło:
    Studia Polsko-Ukraińskie; 2020, 7; 178-189
    2353-5644
    2451-2958
    Pojawia się w:
    Studia Polsko-Ukraińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O kinie postradzieckim, przedwojennym
    About Post-Soviet, Pre-War Cinema
    Autorzy:
    Viren, Denis
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850593.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    kino rosyjskie
    trauma
    postpamięć
    Wielki Terror
    Russian cinema
    postmemory
    Great Terror
    Opis:
    Recenzja pierwszej polskiej książki filmoznawczej stanowiącej syntezę kina postradzieckiego. Jej autorka przygląda się najważniejszym filmom dotyczącym przepracowania sowieckiej traumy po rozpadzie ZSRR, przy czym nie tylko szczegółowo je analizuje, ale także wpisuje w szeroki kontekst społeczno-polityczny.
    A review of the first Polish film studies book constituting a synthesis of post-Soviet cinema. Its author looks at the most important films about working through the Soviet trauma after the collapse of the USSR, and not only analyzes them in detail, but also places them in a broad socio-political context.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2022, 119; 189-194
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cambodge, me voici : trauma, post-mémoire et construction d’un espace culturel féminin dans le théâtre parlé de Jean-Baptiste Phou
    Cambodge, me voici: trauma, postmemory, and the construction of feminine space in the spoken theater of Jean-Baptiste Phou
    Autorzy:
    Do, Tess
    Zhang, Darren
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24201219.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    Jean-Baptiste Phou
    Cambodia
    Khmer theater
    postmemory
    cultural transmission
    Cambodge
    théâtre khmer
    post-mémoire
    transmission culturelle
    Opis:
    Plus de quarante ans après la fin du régime Khmer rouge, le poids du génocide pèse encore sur la diaspora franco-cambodgienne. Confronté au silence des aînés qui refusent de parler du passé génocidaire, Jean-Baptiste Phou recourt au théâtre parlé khmer pour donner la parole à quatre femmes cambodgiennes et mettre en scène leur parcours. Dans cet essai nous proposons de lire Cambodge, me voici à la lumière de la post-mémoire de Marianne Hirsch. Le croisement des axes de désir des protagonistes et la création d’un espace familial, féminin et maternel nous permettront d'analyser la formation de la mémoire diasporique des femmes et les modalités de sa transmission intra- et intergénérationnelle à travers deux couples, sororal et mère-fille. Nous postulons que le choix du casting et la mise en scène des deux versions française et khmère de la pièce transforment l’espace scénique en un lieu de partage mémoriel dans lequel se révèle le rôle de réparatrice et de passeuse culturelle attribué aux femmes.
    More than forty years after the end of the Khmer Rouge regime, the trauma of genocide still weighs heavily on the French-Cambodian diaspora. Confronted with the silence of the previous generation who refuses to talk about the genocidal past, Jean-Baptiste Phou uses Khmer spoken theatre to give voice to four Cambodian women and to portray their lives on stage. In this essay we propose a reading of Cambodge, me voici in the light of Marianne Hirsch’s postmemory. The intersection of the axes of the protagonists’ desire and the creation of a familial, feminine and maternal space will allow us to analyse the formation of this diasporic memory and its intra- and intergenerational transmission through two sororal and mother-daughter pairs. We postulate that the choice of casting and the staging of the two, French and Khmer, versions of the play transform the stage into a site of shared memory in which the role played by women in the reparation and transmission of Cambodian cultural heritage is revealed.
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2022, 12; 223-233
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elżbieta Kuta, „Teraz to wszystko mi się poukładało w jedną, logiczną całość”
    Autorzy:
    Buko, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057316.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-23
    Wydawca:
    Ośrodek Pamięć i Przyszłość
    Tematy:
    postpamięć
    drugie pokolenie
    trauma
    współdzielone doświadczenie
    KL Ravensbrück
    postmemory
    second generation
    shared authority
    Opis:
    Artykuł zawiera transkrypcję i komentarz do dwóch wywiadów z Elżbietą Kutą. Oba zostały zarejestrowane w ramach badań nad polskim drugim pokoleniem — dziećmi ocalałych z nazistowskich obozów koncentracyjnych. Narratorka opowiada o swojej młodości w Tarnowie i dorosłym życiu w Krakowie (woj. małopolskie). Głównym tematem obu wywiadów jest jednak relacja narratorki z matką, byłą więźniarką KL Ravensbrück, która doprowadziła do jej własnej traumy. Omówiła również swój stosunek do aktywizmu pamięciowego na rzecz ocalałych z niemieckich kacetów. Ponadto, swoją historię życia umieszcza w kontekście innych biografii drugiego pokolenia. W artykule omówiono znaczenie długoterminowej relacji między nagrywającym a świadkiem, ze szczególnym uwzględnieniem kwestii zaufania i współdzielonego autorytetu.
    The article contains a transcription and a commentary on two interviews with Elżbieta Kuta recorded within the research on the Polish second generation — the children of Nazi concentration camp survivors. The narrator recounts her youth in Tarnów and adult life in Kraków. The main focus of both interviews, however, is the narrator’s relationship with her mother, a former KL Ravensbrück prisoner; one that led to her own trauma. She also discusses her attitude towards memory activism in regards to NS camps survivors; puts her life story in the context of other biographies of the second generation. The article discusses the meaning of a long-term relationship between interviewer and witness, with the main focus on trust and shared authority.
    Źródło:
    Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2021, 11; 116-159
    2719-7522
    2084-0578
    Pojawia się w:
    Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The He(A)rt of the Witness: Remembering Australian Prisoners of War in Richard Flanagan’s The Narrow Road to the Deep North
    Autorzy:
    Šlapkauskaitė, Rūta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2049127.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-06
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Australia
    Richard Flanagan
    POWs
    trauma
    postmemory
    haiku
    affective remembering
    Opis:
    This paper engages Cathy Caruth’s thinking about trauma, Marianne Hirsch’s notion of postmemory, and Giorgio Agamben’s theorising of bearing witness to examine the affective performance of remembering in Richard Flanagan’s novel The Narrow Road to the Deep North. Reading the narrative as a postmemorial account of Japan’s internment of Australian POWs in Burma during the Second World War, I focus on the body as a site of both wounding and witnessing to show how the affective relays between pleasure and pain reanimate the epistemological drama of lived experience and highlight the ambivalence of passion as a trope for both suffering and love. Framed by its intertextual homage to Matsuo Bashō’s poetic masterpiece of the same name, the Australian narrative of survival is shown to emerge from the collapse of the referential certainties underlying the binaries of victim/ victimiser, witness/perpetrator, human/inhuman, and remembering/forgetting. In Flanagan’s ethical imagination, bearing witness calls for a visceral rethinking of historical subjectivity that binds the world to consciousness as a source of both brutality and beauty.
    Źródło:
    Anglica. An International Journal of English Studies; 2021, 30(3); 141-161
    0860-5734
    Pojawia się w:
    Anglica. An International Journal of English Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cicho o Szoa. Tropy pamięci w wierszach Piotra Sommera
    Silence about the Shoah. Tropes of Memory in Piotr Sommer’s Poetry
    Autorzy:
    Goczał, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/699564.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Piotr Sommer
    Zagłada
    trauma
    postpamięć
    tropy pamięci
    Holocaust
    postmemory
    tropes of memory
    Opis:
    The article is devoted to sui generis tropology of memory of the Shoah that can be discovered in Piotr Sommer’s poetry. In the works by the author of Pamiątki po nas, such memory is coded by means of discrete literary devices, but it seems to be an important source of experience written down in the texts. The author endeavours to construct a dynamic, internally varied model of the Sommerian “memorial poem”; her arguments are supported with notions taken from the theories of memory and its representation influential in contemporary humanities.
    Artykuł poświęcony jest swoistej tropologii pamięci o Zagładzie, jaką odkryć można w poetyce Piotra Sommera. W twórczości autora Pamiątek po nas pamięć ta kodowana jest za pomocą dyskretnych zabiegów literackich, ale zdaje się stanowić ważne źródło zapisanego w tekstach doświadczenia. Autorka próbuje skonstruować dynamiczny, wewnętrznie zróżnicowany model Sommerowskiego „wiersza memorialnego”, precyzując wywód pojęciami zaczerpniętymi z istotnych dla współczesnej humanistyki teorii pamięci i jej reprezentacji.
    Źródło:
    Narracje o Zagładzie; 2018, 4; 325-348
    2450-4424
    Pojawia się w:
    Narracje o Zagładzie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stawiając opór nieistnieniu. Ruta Tannenbaum Miljenko Jergovicia jako narracja posttraumatyczna
    Resisting Non-Existence. Miljenko Jergović’s Ruta Tennenbaum as a Posttraumatic Narrative
    Autorzy:
    Sewior, Kinga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1185225.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Miljenko Jergović
    Holocaust
    postmemory
    identity
    realism
    trauma
    Holokaust
    postpamięć
    tożsamość
    realizm
    Opis:
    Artykuł omawia chorwacką kondycję posttraumatyczną w kontekście ustaleń wypracowanych w nurcie tzw. badań nad zagładą (M. Hirsch, S. Felman) i badań nad pamięcią (A. Assmann). Lokalna recepcja przeszłości we współczesnym społecznokulturowym dyskursie zostaje tu ukazana ze szczególnym uwzględnieniem zależności kulturowej pamięci Zagłady z pamięcią faszystowskiego Niezależnego Państwa Chorwackiego (NDH) 1941–1945 oraz pamięcią wojny bałkańskiej 1991–1995. Lokalne uwikłania historyczne decydują o niepowtarzalności doświadczenia chorwackiego i warunkują jego asymetryczny charakter oscylujący między figurami kata i ofiary, często oparty na przemilczeniach i przeinaczeniach. Tak przeprowadzona rekonstrukcja pamięci otwiera możliwość analizy i interpretacji Ruty Tannenbaum M. Jergovicia uznanej przez autorkę za tekst założycielski dla rozrachunkowej debaty nad pamięcią Chorwacji i zarazem postpamięciowy, a więc operujący strategiami narracyjnymi charakterystycznymi dla II i III pokolenia świadków.
    The subject of the article is the Croatian posttraumatic condition considered in the context of the establishments of modern research and the concepts of Holocaust Studies (M. Hirsch, S. Felman) and Memory Studies (A. Assmann). Local reception of the Holocaust in the recent social-cultural discourse is collated here with the memory of the fascist Independent State of Croatia (1941–1945) and the memory of the last Balkan War (1991–1995). Local historical context determines the uniqueness of Croatian experiences and conditions its asymmetric character which oscillates between hangman and victim positions; usually based on concealments and misrepresentations. The aforementioned assumption entails further targets: the analysis and interpretation of M. Jergović’s Ruta Tannenbaum which is considered here as the founding text to the examination discussion of the Croatian Past and, at the same time, as a postmemory text which uses narrative strategies specific for second and third generations of witnesses. 
    Źródło:
    Porównania; 2013, 12; 117-137
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Widma i kości. Pandemiczna lektura „Kości, które nosisz w kieszeni” Łukasza Barysa
    Spectres and bones. Pandemic reading of "The bones you carry in your pocket" by Łukasz Barys
    Autorzy:
    Michalski, Mateusz Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2215868.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-29
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    pandemic
    literary space
    spectre
    postmemory
    trauma
    silence
    Opis:
    This article presents a pandemic interpretation of Łukasz Barys 2021 debut, The bones you carry in your pocket. It aims to analyze the impact of the virus as a „spectrum” (Derrida) on the life of the individual and to look at the „assamblage” (Žižek) effect of the pandemic. It encompasses the „human and the non-human” (Žižek), bringing together a constellation of „postmemory” (Hirsh) spectres, traumas, bones, death and past that begins to dominate reality. The narrative is thus the testimony of an individual living in a world of blight. However, it is a latent and silent testimony. It can be found in the descriptions underlined between family traumas and the grime of everyday life, in which death, love and illness are constantly mixed together.
    Źródło:
    Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne; 2022, 14; 96-108
    2353-4699
    Pojawia się w:
    Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Towards postmemory of hope: the case of Gabriel Josipovicis In a Hotel Garden
    Autorzy:
    Sawa, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41460032.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Marianne Hirsch
    Gabriel Josipovici
    postmemory
    In a Hotel Garden
    trauma transmission
    Opis:
    This article analyses Gabriel Josipovici’s novella In a Hotel Garden (1993) in the context of Marianne Hirsch’s notion of postmemory, introduced in her 1993 article Family Pictures: Maus, Mourning, and Post-Memory, and successively expanded in subsequent publications. Insofar as both the writer and the scholar have their own experience of struggle with the inherited memory of the Holocaust, their views on the way the lives of the postgeneration (i.e., children and grandchildren of survivors of cultural or collective traumatization) are affected by their ancestors’ trauma appear to differ. While Hirsch concentrates on aesthetic representation of trauma transmission, Josipovici aims in his book at rechannelling the idea of postmemory into the direction of hope and healing. Interestingly, by doing so Josipovici does not oppose Hirsch but anticipates the evolution of her thinking. Gesturing beyond the dominating tendency in Holocaust studies, still very much alive today, to perceive the descendants of Holocaust survivors in terms of “subsequent generations of trauma carriers”, Josipovici’s stance in In a Hotel Garden seems consistent with the results of scientific research according to which (in)direct contact with trauma may engender a variety of reactions and the link between the horrific experience and subsequent disorders in family members is not deterministic.
    Źródło:
    Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne; 2023, 15; 73-89
    2084-1302
    Pojawia się w:
    Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sparing Them the Trauma: Postmemory Practices in Contemporary Polish Children’s Literature about the Holocaust
    Autorzy:
    Rybak, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/45435012.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
    Tematy:
    postpamięć
    Zagłada
    Holokaust
    polska literatura dziecięca
    Małgorzata Wojcik-Dudek
    recenzja
    postmemory
    Holocaust
    Polish children’s literature
    review
    Źródło:
    Filoteknos; 2018, 8; 169-183
    2657-4810
    Pojawia się w:
    Filoteknos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Język, którym mówi dzisiejsza władza, jest ideologiczny”. Wywiad z Michałem Głowińskim
    “The Language Used by the Present Political Authorities is Ideological”: An Interview with Michał Głowiński
    Autorzy:
    Sharpe, Uliana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/44914363.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    mowa nienawiści
    Zagłada
    wspomnienia
    (post)pamięć
    trauma
    literatura
    Michał Głowiński
    hate speech
    Holocaust
    memory
    postmemory
    literature
    Opis:
    Language can be not only a communication tool but also a dangerous weapon. In this interview, Michał Głowiński, Professor Emeritus at the Institute of Literary Research (IBL), writer, author of numerous literary and scholarly publications, including Zła mowa [Bad Speech], a Polish Jew who survived the Holocaust, shares his traumatic memories and talks about verbal aggression, which is an alarm bell warning that physical aggression is to come. Following the tragic events of the mid-twentieth century, language can no longer be treated as “the house of being”: before the first brick of extermination camps was laid, the word of hatred had thundered first. This is why it is so important to remember the past and to carefully analyse the language of the present, so that the horrible story of the Holocaust can never happen again. The Holocaust is the greatest tragedy of the twentieth century, which brutally destroyed millions of Jews. It also put an end to survivors’ hope of achieving a harmony of self-identity. The Holocaust must be remembered. Literature is one of the tools for keeping it in memory and taking a closer look at all the crimes that were committed. The painful experience of the Holocaust has been reflected in the works of Jewish writers. It is also at the roots of tragic contradictions, the sense of internal emptiness and loss of empathy.
    Język może być nie tylko narzędziem komunikacji, ale i niebezpieczną bronią. W wywiadzie Michał Głowiński, emerytowany profesor Instytutu Badań Literackich, pisarz, badacz języka publicznego, autor licznych prac literaturoznawczych oraz naukowych, w tym wciąż aktualnej książki Zła mowa, polski Żyd ocalały z Holocaustu, dzieli się traumatycznymi wspomnieniami oraz opowiada o agresji werbalnej, która jest pierwszym niepokojącym sygnałem alarmowym, ostrzegającym przed nadejściem agresji fizycznej. Po tragicznych wydarzeniach pierwszej połowy XX wieku języka już nie sposób traktować jedynie jako „domu istnienia”, bo zanim położono pierwszą cegłę, budując fabrykę Zagłady, najpierw zabrzmiały słowa nienawiści. Właśnie dlatego tak ważna jest pamięć o przeszłości i uważne badanie języka teraźniejszości, by chronić przed powtórką scenariusza potwornej historii Zagłady. Holocaust jest bowiem największą tragedią XX wieku, która była nie tylko zbrodnią na milionach Żydów, ale również odebraniem Ocalałym szansy na odbudowę harmonijnej, nienaznaczonej traumą tożsamości. Pamięć o tych wydarzeniach jest naszym dziedzictwem. Literatura jest jednym ze światów, który pozwala zachować pamięć oraz z bliska przyjrzeć się zbrodniom. Bolesne doświadczenia Shoah znajdują odzwierciedlenie w twórczości pisarzy żydowskich oraz leżą u podstaw tragicznych sprzeczności, wewnętrznej pustki i utraty wrażliwości.
    Źródło:
    Adeptus; 2020, 15
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies