Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "post-humanism" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Transhumanizm czy humanizm? Krytyczne spojrzenie na nową ideologię
Transhumanism or humanism? A critical view on the new ideology
Autorzy:
Falenczyk SAC, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595360.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
transhumanism
post-humanism
post-human
eugenics
liberty
transhumanizm
posthumanizm
postczłowiek
eugenika
wolność
Opis:
The western world is slowly recognizing the threats resulting from the new ideology called transhumanism that started thirty years ago in the United States. The ideology of transhumanism draws from rapidly converging technologies such as nanotechnology, biotechnology, artificial intelligence, cognitive science and genetic engineering. Transhumanism wants to be a positive response to postmodernism and nihilism sweeping developed countries. It aspires to ignore the natural law and current anthropology. It aims to cover all dimensions of the human being to ensure unlimited earth-life extendibility, happiness and unfathomable pleasure. Transhumanism takes aim to eradicate current civilizations and cultures, rejects history, nationality, family and religion. Instead transhumanism wants to introduce global culture and civilization for a human as a product of biotechnology. Transhumanism reduces the human to a material dimension and intentionally confines him to this dimension. The progress of the new ideology appears difficult to stop and its catastrophic impact on humans and society is difficult to foresee. We must therefore explore the field of philosophy; mostly through returning to the metaphysics of existence by St Thomas Aquinas, through affirmation of biblical anthropology and finally through a comprehensive return to contemplative theology.
Zachód powoli dostrzega zagrożenia wynikające z nowej ideologii zwanej transhumanizmem, zapoczątkowanej przed trzydziestoma laty w Stanach Zjednoczonych. Polega ona na wykorzystaniu dla celów ideologicznych konwergencji rozwijających się w szybkim tempie takich nauk ścisłych jak: nanotechnologii, biotechnologii, sztucznej inteligencji, nauk poznawczych i inżynierii genetycznej. Transhumanizm chce być pozytywną odpowiedzią na postmodernizm i nihilizm ogarniające kraje wysoko rozwinięte. Jego ambicją jest pomijanie prawa natury i dotychczasowej antropologii. Pragnie zająć się całościowo człowiekiem i zapewnić mu nieskończone przedłużanie życia ziemskiego w pełnym szczęściu i niezgłębionej przyjemności. Transhumanizm podejmuje działania mające na celu likwidację dotychczasowych cywilizacji i kultur, odrzuca historię, przynależność narodową, rodzinę oraz religię. W zamian pragnie wprowadzić globalną kulturę i cywilizację dla człowieka jako wytworu biotechnicznego. Transhumanizm sprowadza człowieka do wymiaru materialnego i świadomie go w tym wymiarze zamyka. Postęp nowej ideologii wydaje się trudny do zatrzymania, a jego katastrofalne skutki dla człowieka i społeczności są trudne do przewidzenia. Wydaje się jednak, że trzeba podjąć działania na polu filozofii, a szczególnie poprzez powrót do metafizyki istnieniowej św. Tomasza z Akwinu, dalej – poprzez ugruntowanie antropologii biblijnej i wreszcie poprzez szeroki powrót do teologii kontemplacyjnej.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 1; 243-263
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postapokaliptyczna wizja człowieka w trylogii Dmitra Głuchowskiego: "Metro 2033", "Metro 2034", "Metro 2035"
Autorzy:
Wierel, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607782.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
post-apocalyptic novel
anthropology
new humanism
post–humanism
Glukhovsky
Russian literature
contemporary mythology
myth
Prometheus
Homer
hero/antihero
post-humanism
postapokalipsa
antropologia
Głuchowski
literatura rosyjska
mitologie współczesności
mit
Prometeusz
nowa humanistyka
posthumanizm
Opis:
This article presents a variety of images of a man in the literary trilogy by a Russian writer Dmitry Glukhovsky which he presented in Metro 2033, Metro 2034 and Metro 2035. The writer revealed the fate of the people living in the corridors of the Moscow subway after a nuclear war. The epic form which Glukhovsky gave his vision of a post-apocalyptic world, makes the characters of his novels represent a wide spectrum of possible attitudes of people in the alternative world “after the end.” Artem, Hunter, Sasha, or Homer appear to be anti-heroes. However, they can also become heroes of a new world, as long as they can survive and overcome the anthropocentric way of perceiving the world. Glukhovsky created an alternative vision of reality based on the archetypal motifs of struggle between good and evil, beauty and ugliness, which remind of mythological stories, in which he presents how the new, post-apocalyptic world works. The rules of the new reality are different from those to which the reader is accustomed. The writer introduces many cultural references to the mythological stories (Prometheus, Sisyphus, Marduk, Job), or literature narratives (Odyssey by Homer, The Time Machine by H.G Wells, Brave New World by A. Huxley or Nineteen Eighty Four by G. Orwell). In my opinion the issue of a revised understanding of humanity and trans-species relationships are topics which introduce the reader to the issues which in science are reffered to as a new humanities, and which are centered around the issues raised in the debate on post-humanism and post-secularism as well as the problems ecology deals with. Humanity, which Glukhovsky presents in his novels, is hidden in the dark, mysterious and unknown corridors in the Moscow subway and in the human imagination.
W artykule przedstawiam różnorodne wyobrażenia człowieka w literackiej trylogii rosyjskiego pisarza Dmitrija Głuchowskiego, przedstawione w Metrze 2033, Metrze 2034 i Metrze 2035. Pisarz ukazał losy ludzi żyjących w korytarzach moskiewskiego metra po wojnie nuklearnej. Epicka forma, jaką Głuchowski nadał swojej wizji postapokaliptycznego świata, sprawia, iż postacie z jego powieści reprezentują bogate spektrum możliwych postaw człowieka wobec realiów alternatywnego świata „po końcu”. Artem, Hunter, Sasza czy Homer to postacie wykreowane na antybohaterów, jednakże mogą stać się również bohaterami nowego świata, o ile potrafią przetrwać i pokonać antropocentryczny sposób postrzegania świata. Głuchowski stworzył alternatywną wizję rzeczywistości zbudowaną na archetypicznych motywach walki dobra ze złem, piękna z brzydotą, przypominającą opowieści mitologiczne przedstawiające jak funkcjonuje nowy, postapokaliptyczny świat. Reguły nowej rzeczywistości różnią się od tych, do których przyzwyczajony jest czytelnik. Pisarz wprowadza wiele kulturowych odniesień do historii mitologicznych (Prometeusz, Syzyf, Marduk, Hiob), narracji literackich (Odyseja, Wehikuł czasu H. G. Wellsa, Nowy wspaniały świat A. Huxleya, czy Rok 1984 G. Orwella). Kwestia zmienionego rozumienia człowieczeństwa i relacje transgatunkowe są tematami, które w mojej opinii wprowadzają czytelnika w zagadnienia określane w nauce jako nowa humanistyka, skupione wokół kwestii poruszanych w debacie wokół posthumanizmu i postsekularyzmu, a także problemów, jakimi zajmuje się ekologia. Wyobrażenie człowieczeństwa w trylogii Głuchowskiego jest ukryte w mrocznych, tajemniczych i nieznanych korytarzach moskiewskiego metra oraz ludzkiej wyobraźni.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gość/inność dyskursu posthumanistycznego. Recenzja książki Anny Filipowicz, „(Prze)zwierzęcenia. Poetyckie drogi do postantropocentryzmu”, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2017
Host/otherness of post-humanist discourse. A review of the book entitled „(Prze)zwierzęcenia. Poetyckie drogi do postantropocentryzmu” by Anna Filipowicz, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2017
Autorzy:
Juchniewicz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682673.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
post-anthropocentrism
post-humanism
poetry
involvement
interspecies community
postantropocentryzm
posthumanizm
poezja
zaangażowanie
wspólnota międzygatunkowa
Opis:
The reviewed book by Anna Filipowicz entitled (Prze)zwierzęcenia. Poetyckie drogi do postantropocentryzmu is one of the key dissertations analyzing human and animal relations as exemplified by Polish poetry of the 20th and 21st century. The author is innovative in her interpretation of poems by poets considered to be canonical (Anna Świrszczyńska, Tadeusz Różewicz, Marcin Świetlicki, Ryszard Krynicki, Tomasz Różycki, Jarosław Marek Rymkiewicz and Julian Tuwim), using her knowledge of ethology and natural science. The greatest strength of the dissertation, in the opinion of the reviewer, is the micrological analysis of individual works, enhancing the importance of the detail, due to which the reader receives a compendium of major problems connected with animal emancipation in two time planes (during the Warsaw Uprising and in contemporary times). Filipowicz calls for rejecting stereotypes which so far have enhanced species chauvinism and hierarchical structure in accidental encounters (the case of animals living in zoos and non-urbanized areas) as well as developing interspecies sensitivity. Its manifestations could include, for instance, concern about noticing individual biographies of animals during armed conflicts or preventing the destruction of biotopes. Filipowicz’s work is not only an example of skillful application of methodology bordering on environmental humanities, animal studies and affective studies, but also an important voice in the debate on constructing environmental order and the place/role of animals in human life.
Recenzowana książka Anny Filipowicz (Prze)zwierzęcenia. Poetyckie drogi do postantropocentryzmu jest jedną z kluczowych rozpraw badających związki ludzko-zwierzęce na materiale poezji polskiej XX i XXI wieku. Autorka w sposób innowacyjny odczytuje wiersze poetów uznanych za kanoniczych (Anny Świrszczyńskiej, Tadeusza Różewicza, Marcina Świetlickiego, Ryszarda Krynickiego, Tomasza Różyckiego, Jarosława Marka Rymkiewicza i Juliana Tuwima), wykorzystując wiedzę etologiczną i przyrodoznawczą. Największym atutem rozprawy, zdaniem recenzenta, jest mikrologiczna analiza poszczególnych utworów, dowartościowująca szczegół, dzięki czemu czytelnik otrzymuje kompendium podstawowych problemów związanych z emancypacją zwierząt w dwóch planach czasowych (podczas powstania warszawskiego i w czasach współczesnych). Filipowicz postuluje odrzucenie stereotypów, które do tej pory wzmacniały szowinizm gatunkowy i hierarchiczność w ramach akcydentalnych spotkań (casus zwierząt zamieszkujących ogrody zoologiczne i przestrzenie niezurbanizowane) i wypracowanie wrażliwości międzygatunkowej. Jej przejawami mogłyby być m.in. troska o dostrzeżenie indywidualnych biografii zwierząt w trakcie konfliktów zbrojnych lub zapobieganie niszczeniu biotopów. Rozprawa Filipowicz jest nie tylko przykładem zręcznego aplikowania metodologii z pogranicza humanistyki ekologicznej, animal studies, affective studies, lecz również ważnym głosem w debacie o budowaniu ładu ekologicznego i miejscu/roli zwierząt w życiu człowieka.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2018, 7; 325-337
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filologia doświadczalna Rec. książki Arkadiusza Żychlińskiego, „Laboratorium antropofikcji. Dociekania filologiczne”, Wydawnictwo IBL, Wydawnictwo Naukowe UAM, Warszawa 2014, ss. 389
Autorzy:
Jarzyna, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942807.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
filologia
fikcje
autotematyzm
różnica antropologiczna
posthumanizm
philology
fiction
autothematism
anthropological difference
post-humanism
Opis:
Artykuł jest obszernym omówieniem książki Arkadiusza Żychlińskiego pt. „Labo-ratorium antropofikcji. Dociekania filologiczne” (Warszawa 2014). Autorka podkreśla pionierski, zwłaszcza na gruncie polskiej humanistyki, charakter rozważań po-znańskiego germanisty, który odnosząc się do wybranych badań z zakresu zoologii, etologii, antropologii, rozważa możliwość uczynienia z filologii soczewki do namysłu nad antropogenezą. Wypracowywanej w ten sposób koncepcji przyświeca przede wszystkim myśl Martina Heideggera, przekonanego o nieredukowalnej różnicy między człowiekiem a zwierzęciem. Żychliński chce ową różnicę eksplorować za pośrednictwem fikcji; uczony przyjmuje, a poniekąd również wprowadza szerokie rozumienie tego pojęcia, którym obejmuje fabuły literackie, filmowe, serialowe oraz występujące w grach komputerowych. To one stają się owymi laboratoriami, w których eksperymentuje się z różnymi modelami życia, sposobami bycia człowiekiem (wyłącznie człowiekiem!). Autorka niniejszego omówienia dowartościowuje oryginalną koncepcję, wynikającą między innymi ze splotu studiów humanistycznych z naukami o życiu, jednocześnie wymienia szereg zastrzeżeń, jakie rodzą się, gdy czytać pracę Żychlińskiego z perspektywy krytycznych studiów nad zwierzętami.
The article is a comprehensive overview of the book by Arkadiusz Żychliński, “Laboratorium antropofikcji. Dociekania filologiczne” (Warsaw 2014). Emphasised is the pioneering, especially in Polish humanities, character of reflections presented by the author, who, referring to selected research in zoology, ethology, and anthropology, considers the possibility of making philology the lens to reflect on anthropogenesis. The conceptis primarily inspired by Martin Heidegger, who was convinced of the irreducible difference between man and animal. Żychliński wants to explore this difference through fiction, introducing a broad understanding of the term, which includes narratives in literature, film, TV series and computer games. They become laboratories where experiments with different models of life, ways of being human (only human!) are carried out. The reviewer emphasises originality of the concept, resulting, inter alia, from combining humanistic studies with life sciences. She also lists a number of concerns that arise when if Żychliński’s work is read from the perspective of critical studies on animals.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2015, 04
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyskurs(y) posthumanizmu w kontekście współczesnej komunikacji
Post-humanism discourse(s) in the context of contemporary communication
Autorzy:
Rejter, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911250.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
discourse
text linguistics
post-humanism
animal studies
stylistics
dyskurs
posthumanizm
stylistyka
lingwistyka tekstu
Opis:
Przeprowadzona analiza tekstów reprezentujących dyskurs posthumanizmu wykazała, że jest to dyskurs o charakterze ideologicznym, o kluczowej roli komponentu tematycznego. Charakterystyczna dla tego dyskursu jest także leksyka specjalna, neosemantyczne struktury nieciągłe oraz pytania jako element dynamizujący. Punktem odniesienia dla dyskursu posthumanizmu jest tradycyjny – antropocentryczny – porządek rzeczywistości, co poświadcza specyficzny obraz świata akcentujący równość wszelkich gatunków żywych i bytów transhumanistycznych. Dyskurs posthumanizmu wzbogaca współczesną przestrzeń komunikacyjną, poszerza kategorię podmiotu i reinterpretuje pojęcie kultury komunikacji.
An analysis of texts representing the post-humanism discourse(s) has indicated that the discourse is an ideological one with the key role of a thematic component. Specialist lexis and neo-semantic discontinuous terms and expressions are of importance here together with questions as an element of added dynamics. The point of reference for the post-humanism discourse is the traditional, anthropocentric world order as confirmed by a specific picture of the world emphasizing the equality of all living species and trans-human entities. The post-humanism discourse enriches contemporary communication, extends the subject category and re-interprets the notion of communication culture.
Źródło:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze; 2016, 32; 21-30
2082-9825
2450-0259
Pojawia się w:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kinship w ujęciu posthumanistycznym. Międzygatunkowe rodziny przyszłości
Kinship in the Posthumanist Approach. Interspecies Families of the Future
Autorzy:
Gajewska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062486.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kinship
post-humanism
pets
Patricia Piccinini
Shaun Tan
Joon-ho Bong
posthumanizm
zwierzęta
Opis:
The author analyzes the works of Patricia Piccinini (sculpture), Shaun Tan (literature) and Joon-ho Bong (film) in terms of the post-humanist idea of interspecies familiarity. The text begins with an explanation of the term Kinship, and then indicates to what extent post-humanism extends its scope and describes the emotional ties between human and other-than-human members of the household. The author presents this kind of post-humanist, multi-genre family life in three different versions: in the field of visual arts, these will be works from the Welcome Guest, and Families of the Future by Piccinini, in the field of the literature – Tan’s Tales from the Inner City, and the film representation – Okja by Bong. Although each of these works brings out slightly different aspects and contexts of the post-humanist vision of the concept of Kinship, they share an openness to what is other-than-human, combined with care and tenderness.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2023, 39; 179-194
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmierzch humanizmu
Autorzy:
Sajur, Adriana Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644275.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Humanismus
Posthumanismus
Transhumanismus
Ökologismus
Feminismus
Postfeminismus
humanism
post-humanism
transhumanism
environmentalism
postfeminizm
humanizm
posthumanizm
transhumanizm
ekologizm feminizm
Opis:
Gegenwärtig scheint die "Ende"-Thematik lebendiger denn je, und die Postmoderne bildet Entwürfe vom Ende der Theorie, Kultur, Geschichte sowie auch des Menschen. Das gegenwärtige "Ende"-Gefühl kann mit der Dämmerung des Humanismus und der sie begleitenden Dezentralisierung des Menschen-Subjekts verbunden werden. Heutzutage werden als gleichberechtigt jene Elemente der Welt wahrgenommen, die im Humanismus außer Acht gelassen wurden. Diese Veränderungen lösen bei den Menschen die Furcht davor aus, etwas könne die ihnen gleichgestellte oder eine bessere Position einnehmen, was vom Menschen als die Apokalypse seiner Welt aufgefasst wird. Das Ende des humanistischen Paradigmas bricht neuen gleichberechtigten Ideologien Bahn: dem Transhumanismus, Ökologismus oder Feminismus.
In modern culture themes of the demise seems to be more alive than ever, and postmodernism creates visions of many parts of the reality: theory, culture, history and human. The multiplicity and diversity of these categories, and their connection  to the aforementioned theme obviously lead to the question about nature of this demise. The aim of the article is to define the notion of the demise in the anthropological perspective. The modern meaning of the demise can be combined with humanism and the related decentralization of human entity. Nowadays, it is the center which is recognized as equal - so are those elements of the world that humanism ignored ought to be touched upon. These changes implement fear in the humanity, based on the impression that something can be on better or on the same position as human is, and it appears to him as his world apocalypse. The end of the humanistic paradigm, opens the way for the emergence of new equivalent ideologies such as transhumanism, environmentalism and feminism.
Współcześnie tematyka „kresu” wydaje się być bardziej żywa niż kiedykolwiek, a ponowoczesność tworzy wizje zmierzchu właściwie wszystkiego: teorii, kultury, historii, a także człowieka. Współczesne poczucie kresu można łączyć ze zmierzchem humanizmu i związaną z tym decentralizacją człowieka-podmiotu. Obecnie jako równoprawne centrum ujmowane są te elementy świata, które w humanizmie były pomijane. Te zmiany powodują lęk człowieka przed tym, że coś może zająć lepszą lub taką samą pozycję jak on; człowiek odbiera to jako apokalipsę swego świata. Koniec humanistycznego paradygmatu otwiera drogę nowym równoważnym ideologiom, takim jak transhumanizm, ekologizm czy feminizm.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2017, 21
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uma Imagem de Deus para o futuro da Europa
Obraz Boga dla przyszłości Europy
An Image of God for the Future of Europe
Autorzy:
Duque, João Manuel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706315.pdf
Data publikacji:
2021-02-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Europa
obraz
Bóg
sekularyzacja
posthumanizm
Trójca Święta
Europe
image
God
secularization
post-humanism
Holy Trinity
Opis:
The article intends to explore the possible impact of the image of God originated in Judaism and Christianity on some elements of the configuration of Europe, in an essentially cultural perspective, although with also political effects. It is not intended to assess this impact only within Christian or Jewish communities, that is, in relation to the believers of these religious traditions. It is intended to extend this impact to European society, as such, since the effect of this image of God can also refer to non-believers, especially in the way they interpret their daily lives and their social structures. It is not, therefore, about the recovery of a theocratic system, but about the possibility of effects of the reference to God, as if God did not exist.
O artigo pretende explorar o possível impacto da imagem de Deus originada no judaísmo e no cristianismo sobre alguns elementos da configuração da Europa, em perspetiva essencialmente cultural, embora com efeitos também políticos. Não se pretende avaliar esse impacto apenas no interior das comunidades cristãs ou judaicas, ou seja, em relação aos crentes dessas tradições religiosas. Pretende-se alargar esse impacto à sociedade europeia, como tal, uma vez que o efeito dessa imagem de Deus pode referir-se também os nãos crentes, sobretudo no modo como interpretam o seu quotidiano e as respetivas estruturas sociais. Não se trata, portanto, da recuperação de um sistema teocrático, mas da possibilidade de efeitos da referência a Deus, como se Deus não existisse.
Celem artykułu jest zbadanie możliwego wpływu obrazu Boga wywodzącego się z judaizmu i chrześcijaństwa na niektóre elementy konfiguracji Europy, przede wszystkim w perspektywie kulturowej, choć ze skutkami również politycznymi. Celem artykułu nie jest ocena tego wpływu jedynie w obrębie wspólnot chrześcijańskich lub żydowskich, czyli w odniesieniu do wyznawców tych tradycji religijnych. Chodzi o rozszerzenie się tego wpływu na społeczeństwa europejskie jako takie, ponieważ oddziaływanie tego obrazu Boga może dotyczyć także niewierzących, zwłaszcza w sposobie interpretowania przez nich życia codziennego i struktur społecznych. Nie chodzi więc o powrót do systemu teokratycznego, ale o możliwość odniesienia się do Boga, tak jakby Bóg nie istniał.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 2; 23-41
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samochody, które zjadły świat. Obrazy środków transportu w filmowych narracjach postapokaliptycznych
Autorzy:
Juszczyk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608001.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
post-apocalypse
road movie
popular culture
dystopia
car
post-humanism
cyborg
postapokalipsa
film drogi
kultura popularna
samochód
posthumanizm
Opis:
The article concerns the motif of the vehicle as an important element of post-apocalyptic world. Some post-apocalyptic films show visions of humanity after the catastrophe using the image of the car which not only constitutes the element of space, but often influences the motivation or performs a symbolic function. Visual aspect of post-apo cars, lack of traditional destinations and almost compulsive using of vehicles by the protagonist and antagonist in such films like Mad Max series (directed by George Miller), Hell (directed by Tim Fehlbaum), Downstream (directed by Simone Bartesaghi), Damnation Alley (directed by Jack Smight), The Book of Eli (directed by Albert and Allen Hughes) seem to be really important for the vision of future (and contemporary) humanity.
Tematem artykułu jest motywy samochodu jako ważnego elementu świata przedstawionego w niektórych wizjach postapokaliptycznych. Filmowe przedstawienia ludzkiej społeczności po katastrofie często posługują się tym motywem, który nie tylko stanowi element przestrzeni, ale często jest włączony w akcję, wpływa na motywacje czy wreszcie pełni w nich funkcję symboliczną. Dzieje się tak w omawianych w artykule filmach postapokaliptycznych: seria Mad Max (reż. George Miller), Hell (reż. Tim Fehlbaum), Downstreem (reż. Simone Bartesaghi), Damnation Alley (reż. Jack Smigh), The Book of Eli (reż. Albert i Allan Hughes). Artykuł prezentuje analizę obrazu samochodu w filmach postapokaliptycznych (jego wyglądu zewnętrznego, użyteczności), celów podróży podejmowanych przez bohaterów oraz specyficznego związku między samochodami a ludźmi.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2016, 34, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BĄDŹ ŚWIADOMYM DAWCĄ NARZĄDÓW. Akcja artystyczno-społeczna na rzecz nowego świata posthumanistycznego
BECOME A CONSCIOUS ORGAN-DONOR: a Socio-Artistic Action on Behalf of the New Post-Humanist World
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424359.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
dawca narządów
posthumanizm
akcja artystyczno-społeczna
Jacek Kornacki
Maciej Śmietański
organ-donor
post-humanism
aocio-artistic action
Opis:
W roku 2000 Jacek Kornacki (artysta) i Maciej Śmietański (chirurg) w odpowiedzi na zmianę ustawodawstwa transplantacyjnego w Polsce zaproponowali akcję społeczno-artystyczną BĄDŹ ŚWIADOMYM DAWCĄ NARZĄDÓW. Koncept akcji opierał się o wytatuowany na ciele znak nieskończoności zakończonej w jednym z biegunów sercem. Artykuł prezentuje założenia akcji i dokumentację zdjęciową z jej inicjacji. Jest też próbą podsumowania znaczenia akcji w kontekście zmian filozofii społecznej w ostatnich dziesięcioleciach, a zatem zdefiniowania znaczenia akcji dla współczesnej świadomości społecznej.
In response to developments in legislation in Poland regarding organ-transplantation, in the year 2000 the artist Jacek Kornacki and the surgeon Maciej Śmietański initiated the socio-artistic action BECOME A CONSCIOUS ORGAN-DONOR. The symbol of the action was the familiar ‘infinity’ sign, the right-hand branch of which assumed the form of a heart in the manner of a ribbon. This article presents the thinking that formed the basis of this action, and photographic documentation of its commencement. It is also an attempt at summarising the meaning of the action in the context of transformations in social philosophy in the last few decades, thereby redefining the significance of the action in the context of current social awareness.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2019, 21; 173 - 177
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posthumanizm: między metafizyką a etyką
Autorzy:
Hoły-Łuczaj, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644453.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Posthumanismus
der neue Materialismus
Metaphysik
Ethik
post-humanism
new materialism
metaphysics
ethics
posthumanizm
nowy materializm
metafizyka
etyka
Opis:
Das sich immer intensiver aufgrund der philosophischen Anthropologie entwickelnde posthumanistische Paradigma stellt eine neue Sichtweise auf die Stellung des Menschen im metaphysischen Universum dar, die ein anderes als das bisher herrschende Leitbild der Verhältnisse des Menschen mit nicht-menschlichen Wesen nach sich zieht. Der Posthumanismus vollzieht dadurch eine Wiederbelebung der Überzeugung, dass der Ethik die Metaphysik zugrunde liegt. Im Artikel rekonstruiere ich diese Voraussetzung am Beispiel des Entwurfs des „neuen Materialismus“ (u. a. Rosi Braidotti, Jane Bennett, Diane Coole, Samantha Frost). Ich erörtere auch Probleme, die sich mit der Möglichkeit verbinden, ethische Thesen mit Behauptungen von metaphysischem Charakter zu begründen, welche im Bereich des Posthumanismus erscheinen. Die Diagnostizierung dieser Schwierigkeiten erlaubt eine nähere Charakteristik des posthumanistischen Standpunkts und seiner besonderen Variante – des neuen Materialismus.
This paper explores the key assumption for posthumanism, according to which developing new metaphysics will bring about the establishment of new ethics, which considers not only human, but also non-human beings. The article first reconstructs this view using an example of “new materialism” (R. Braidotti, J. Bennett, D. Coole, S. Frost), and subsequently discusses problems related to the justification of ethical reasons by metaphysical assertions, which occur within posthumanism.
W artykule analizuję kluczowe dla posthumanizmu założenie, zgodnie z którym wytworzenie nowej metafizyki ustanowi fundament dla nowej etyki obejmującej nie tylko człowieka, ale też byty pozaludzkie. W artykule najpierw zrekonstruowano tę tezę na przykładzie „nowego materializmu” (R. Braidotti, J. Bennett, D. Coole, S. Frost), a następnie omówiono problemy łączące się z uzasadnianiem tez etycznych przez występujące w posthumanizmie twierdzenia metafizyczne.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2014, 11
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W POSZUKIWANIU CIERPIENIA ZWIERZĄT. O POLSKIEJ I ROSYJSKIEJ NAJNOWSZEJ POEZJI KOBIET
THE DEPICTIONS OF ANIMAL SUFFERING IN THE NEWEST POLISH AND RUSSIAN WOMEN’S POETRY
Autorzy:
Kwiatkowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911624.pdf
Data publikacji:
2018-08-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
post-humanism
animal studies
animal suffering
Justyna Bargielska
Wisława Szymborska
Russian poetry
posthumanizm
cierpienie zwierząt
poezja rosyjska
Opis:
Kryzys hermeneutyki i zwrot w badaniach antropologicznych sprzyjają budowaniu nieantropocentrycznej, posthumanistycznej perspektywy, rekonstruowaniu w literaturze zwierzęcej percepcji i zwierzęcych doświadczeń, między innymi cierpienia. Polska najnowsza poezja kobiet (między innymi Justyny Bargielskiej i Wisławy Szymborskiej) ukazuje zwierzęta jako ofiary ludzkiej opresji oraz istoty do człowieka podobne. Empatii często towarzyszy antropomorfizacja. W poezji kobiet pisanej w języku rosyjskim motyw cierpienia zwierząt występuje stosunkowo rzadko. Dominuje w niej perspektywa globalna (nie jednostkowa), a kategoria cierpienia zarezerwowana jest dla zbiorowości (społeczeństwa, narodu). Cierpienie jest przymiotem ludzi, a nie zwierząt między innymi w poezji Olgi Siedakowej, Reginy Dieriewej, Lubow Salomon czy Olgi Lewickiej.
The crisis of hermeneutics and the turnabout in anthropological research are conducive to the development of non-anthropocentric, post-humanist perspective and the reconstruction of the animal viewpoint and experience in animal literature, among others, suffering. The most recently published Polish women’s poetry (among others by Justyna Bargielska and Wisława Szymborska) portrays animals as the victims of human oppression and beings similar to humans. Empathy is often accompanied by anthropomorphism. In the women’s poetry written in Russian, the motif of animal suffering appears rather infrequently. A global (not individual) perspective dominates in poems, while the category of suffering is reserved for the collectivity (society or nation). Suffering is a human and not animal trait in the poetry of Olga Siedakowa, Regina Dieriewa, Lubow Salomon, Olga Lewicka and others.
Źródło:
Porównania; 2017, 21, 2
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Technologiczne transpozycje podmiotu i pracy
Technological Transposition of the Subject and the Work
Autorzy:
Nowicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142565.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
posthumanizm
praca niematerialna
czarne zwierciadło
podmiot
tożsamość
autopoiesis
emancypacja
post-humanism
immaterial labor
black mirror
subject
identity
emancipation
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest wskazanie trajektorii rozwoju relacji między przedmiotami a człowiekiem w świetle posthumanizmu. W tym kontekście chciałbym pokazać, jakie wyzwania stawiają przed nami nowe technologie oraz jak zmienia się współczesne funkcjonowanie podmiotów, zarówno w wymiarze materialnym, jak i dyskursywnym.
The aim of the article is to show the trajectory of the development of relations between objects and the human in the context of posthumanism. I would like to show what challenges brought us new technologies and the change in the contemporary functioning of the subject, both in the material and discursive dimension.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2016, 19, 2(74); 53-66
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetyka ciał heterogenicznych we współczesnej literaturze węgierskiej
The Poetics of Heterogeneous Bodies in Contemporary Hungarian Literature
Autorzy:
Nemeth, Zoltan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2135684.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
heterogeneous bodies
subordinate identities
post-humanism
post-anthropocenic discourse
Hungarian literature
postmodernism
ciała heterogeniczne
tożsamości podporządkowane
posthumanizm
dyskurs postantropoceniczny
literatura węgierska
postmodernizm
Opis:
We współczesnej literaturze węgierskiej coraz większą rolę odgrywają posthumanistyczno-antropoceńskie formy wypowiedzi literackiej, dla których punkt wyjścia stanowią biologiczne operacje wykonywane na ciele. Cielesnym transformacjom, które pociągają za sobą zmianę antropologicznego i ewolucyjnego obrazu człowieka, towarzyszą nowe biologiczne konstrukty i relacje władzy, w wyniku których zwierzęce formy życia zyskują hybrydowe tożsamości. W pracy omawiane są trzy węgierskie powieści: Plac mojego bohatera (2000) Lajosa Parti Nagya, A patkány éve (Rok szczura) (2013) Imre Bartóka, Irha és bőr (Ircha i skóra) (2019) Anity Moskát. Ich analiza jest osadzona w kontekście posthumanizmu, ekokrytyki i postmodernizmu.
In contemporary Hungarian literature, an increasingly important role is played by post-humanist-anthropocene forms of literary expression, the starting point of which is biological operations performed on the body. The bodily transformations that change the anthropological and evolutionary picture of man are accompanied by new biological constructs and power relations, as a result of which animal life forms acquire hybrid identities. Three Hungarian novels are discussed in the work: My Hero’s Square (2000) by Lajos Parti Nagy, A patkány éve [Year of the Rat] (2013) by Imre Bartók, Irha és bőr [Hide and Skin] (2019) by Anita Moskát. Their analysis is set in the context of posthumanism, ecocriticism and postmodernism.
Źródło:
Porównania; 2022, 31, 1; 181-192
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowy humanizm czy posthumanizm? Aspekty etyczno-prawne legalizacji eutanazji na świecie w latach 2000-2015
Newhumanism or post-humanism? Ethical and legal aspects of the legalization of euthanasia in the world in the years 2000-2015
Autorzy:
Kobyliński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470402.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
bioetyka
eutanazja
Hans Küng
nowy humanizm
posthumanizm
przerwanie terapii uporczywej
bioethics
euthanasia
new humanism
post-humanism
stopping of extraordinary or aggressive medical treatment
Opis:
The main aim of this article is to outline the discussion on euthanasia that affects the basic issues of human life – the foundation of human dignity, sense of pain and suffering, conception of the afterlife, quality and value of life, etc. All the indications are that the process of the legalization of euthanasia will develop in the coming decades. Today we need a new paradigm of bioethics, built on the basis of a new humanism which will allow us to adequately analyze such phenomena as death, suffering and dying. The new paradigm of bioethics can be an effective tool in the dispute over the death on request.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2015, 13, 4; 85-114
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies