Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "antyhumanizm" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
POSTHUMANIZM, TRANSHUMANIZM, ANTYHUMANIZM, METAHUMANIZM ORAZ NOWY MATERIALIZM. RÓŻNICE I RELACJE
POSTHUMANISM, TRANSHUMANISM, ANTIHUMANISM, METAHUMANISM AND NEW MATERIALISM. DIFFERENCES AND RELATIONS
Autorzy:
Ferrando, Francesca
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/423797.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Lubuskie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
posthumanism
transhumanism
antihumanism
metahumanism
new materialism
technology
future
posthuman
transhuman
cyborg
posthumanizm
transhumanizm
antyhumanizm
metahumanizm
nowy materializm
technologia
przyszłość
postczłowiek
transczłowiek
Opis:
„Postczłowiek” stał się terminem parasolowym obejmującym (filozoficznie, kulturowo i krytycznie) posthumanism, transhumanizm (razem z takimi prądami jak extropianizm, liberalny i demokratyczny transhumanizm), nowy materializm (specyficzny ruch feministyczny w ramach posthumanizmu), a także różnorodną panoramę antyhumanizmu, posthumanizmów, i metahumanizmów. Takie ogólne i starające się ogarnąć wszystko użycie tego terminu prowadzi do metodologicznego i teoretycznego zamieszania wsród ekspertów i laików. W eseju tym podjęto próbę wyjaśnienia różnic między tymi ruchami. Uwaga została skoncentrowana na wspólnej dla nich sferze znaczeń.
„Posthuman” has become the term that embraces (philosophically, culturally and critically) posthumanism, transhumanism (together with such currents as extropianism, liberal and democratic transhumanism), new materialism (unique, feminist movement within the realm of posthumanism) and also diversified panorama of antihumanism, posthumanisms and metahumanisms. The general use of this term tries to cover all its multiple meanings, to grasp the whole, general problematic, however its generality leads to the methodological and theoretical confusion among the laics, as well as the experts. This essay is an attempt to explain the differences between these movements. The attention has been focused on the area of meanings common to them.
Źródło:
Rocznik Lubuski; 2016, 42, 2; 13-27
0485-3083
Pojawia się w:
Rocznik Lubuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekoantropologia antyhumanistyczna. Przypadek Johna Nicholasa Graya
Antihumanistic eco-anthropology: The case of John Nicholas Gray
Autorzy:
Domeracki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/470408.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
John N. Gray
ekoantropologia
antyhumanizm
posthumanizm
podmiot
moralność
etyka
naturalizm
biocentryzm
nihilizm
ateizm
eco-anthropology
antihumanism
posthumanism
subject
morality
ethics
naturalism
biocentrism
nihilism
atheism
Opis:
This article presents an outline of John Nicholas Gray’s position on the humanistic paradigm in the philosophical anthropology and ethics taken from a radically environmental perspective. It is rather hard to say that he proposes any systematized, comprehensive, coherent and, conclusive eco-philosophical theory for two reasons: firstly, his thoughts look like they were intentionally or accidentally chaotic, expressed sharply and resolutely, at times even openly provocative, far from philosophical refinement, flair, and seriousness. Secondly, his concept resembles a personal manifesto and is kept in a journalistic style. Regardless of that I try to reconstruct, systematize, and present Gray’s view on environmental protection, human nature, the subjectivity of humans, the moral status of animals in comparison to humans, the most probable future of humankind and our planet, the issue of the validity of ethical discourse and moral practices arising from it, and finally a mistrust towards the moral progress of humanity. The central point of my essay around which the whole critical reconstruction is organized is Gray’s concept of “straw” subject. It is defined by Gray, referring to ancient Chinese ceremony, as an equivalent of the actual state of human subjectivity that, according to the English philosopher, in reality there is no difference between people and other animals. Consequently, Gray concludes that we are the same animals as others and, what directly results from it, that human morality is nothing more than a useful fiction, while ethics can be compared only to the ordinary bourgeois novel and hence treated as “an art of hypocrisy.” Gray recommends as the only acceptable form of ethics an animal virtue (because there is nothing similar to any human virtue). This approach consists of the following principal assumptions, main aspects, provided solutions, and suggested directions of constantly practice-oriented thinking: radical anti-metaphysicism, anti-anthropocetrism, anti-humanism, naturalism, atheism, counter-progressivism, anti-scientism, biocentrism (gaism), animalism, and finally environmentalism. Gray’s anti-humanistic eco-anthropology leads us in the end to a sombre, pessimistic vision of the post-humankind that a highly probable destiny is mass destruction if human beings do not come to their senses in time becoming the straw subjects.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2015, 13, 4; 9-38
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies