Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "memory trauma" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Oświetlające się plany. Ciche i dalekie w „Extremely Loud and Incredibly Close” Jonathana Safrana Foera
    Autorzy:
    Roszak, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/643713.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Holocaust
    post-memory
    trauma
    subtenant
    J. S. Foer
    Opis:
    Mutually illuminating planes: the silent and the distant in J.S. Foer’s 'Extremely Loud and Incredibly Close'The paper offers an analysis of sub-renting relations in J. S. Foer’s Extremely Loud and Incredibly Close, which are put in the context of the author’s debut novel Everything Is Illuminated. I suggest that the two novels shed light on, or “illuminate”, each other. The writer, a descendant of Polish Jews, precisely stratifies the novels and intertwines two planes: the explicit and the implicit (encoding signs of the Jewish plight), which are also the two planes of the protagonists’ identities. Oświetlające się plany. Ciche i dalekie w „Extremely Loud and Incredibly Close” Jonathana Safrana FoeraArtykuł koncentruje się wokół zagadnienia sublokatorstwa w powieści Extremely Loud and Incredibly Close (polski przekład: Strasznie głośno, niesamowicie blisko) Jonathana Safrana Foera. W refleksji o żydowskiej kondycji sublokatora (w oryginale: the renter) autorka nie pomija debiutanckiej powieści Amerykanina, Wszystko jest iluminacją. Stawia tezę, że oba dzieła wzajemnie się oświetlają. Pisarz, będący potomkiem polskich Żydów, precyzyjnie stratyfikuje powieść i nakłada na siebie dwa plany, będące także planami tożsamości głównych bohaterów: wyrażony i domyślany (szyfrujący znaki żydowskiego losu).
    Źródło:
    Studia Litteraria et Historica; 2013, 2
    2299-7571
    Pojawia się w:
    Studia Litteraria et Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Matka i córka wobec wojennej apokalipsy w świetle książki Anny Janko „Mała Zagłada”: trauma, pamięć, postpamięć
    Mother and Daughter in the Face of the Wartime Apocalypse In the Light of Anna Janko’s Book a Little Annihilation: A Memoir – Trauma, Memory and Post-memory
    Autorzy:
    Kapralska, Łucja M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154952.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
    Tematy:
    trauma
    pamięć
    postpamięć
    przekaz międzypokoleniowy
    zagłada
    memory
    post-memory
    intergenerational message
    annihilation
    Opis:
    Artykuł nawiązuje do książki Anny Janko Mała Zagłada. Jego celem jest przedstawienie, jak tragiczne, choć nieprzeżyte osobiście wydarzenia wpływają na życie kolejnego po bezpośrednio doświadczającym traumy pokolenia. Matka autorki, będąc dzieckiem, jako jedna z nielicznych przeżyła wojenną masakrę we wsi Sochy na Zamojszczyźnie i całe życie zmaga się z zapamiętanym okrucieństwem tamtych wydarzeń. Jej córka zna wojnę tylko z opowieści matki, przez międzypokoleniowy przekaz pamięci, ale doświadcza podobnych do matki syndromów. Narracja literacka okazuje się remedium na doznaną traumę obu pokoleń – doświadczonego bezpośrednio wojną i pokolenia postpamięci. Relacjonując losy matki, Janko stawia się w pozycji potomka ocalałych, ale też ofiary, która musi zmierzyć się z tą odziedziczoną traumą. Ponadto, jako że pamięć społeczna o wojnie jest obecnie zdominowana przez inne narracje, książka Anny Janko wyprowadza wspomniane wojenne wydarzenia z marginesu pamięci społecznej.
    The article refers to the book by Anna Janko A Little Annihilation: A Memoir (Mała Zagłada) and its aim is to present how tragic events, although not experienced personally, affect the life of the next generation after directly experienced trauma. The author’s mother, as a child, was one of the few who survived the war massacre in the village Sochy and struggles all her life with the remembered cruelty of those events. Her daughter knows the war only from her mother’s storytelling, through the intergenerational memory message, but she experiences similar syndromes to her mother. The literary narrative turns out to be a remedy for the experienced trauma of both generations – directly suffered by the war and the post-memory generation. By reporting on her mother’s fate, Janko puts herself in the position of a descendant of the survivors, but also of a victim who must face with this inherited trauma. Moreover, as the social memory of the war is currently dominated by other narratives, Anna Janko’s book takes the mentioned war events out of the margins of social memory.
    Źródło:
    Studia Humanistyczne AGH; 2022, 21, 3; 61-73
    2084-3364
    Pojawia się w:
    Studia Humanistyczne AGH
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Травматична пам’ять Голодомору в сучасній реінтерпретації
    Traumatic memory of Holodomor in contemporary re-interpretations
    Traumatyczna pamięć Wielkiego Głodu we współczesnej reinterpretacji
    Autorzy:
    Puchońska, Oksana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343631.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    totalitarianism
    history
    identity
    experience
    trauma
    Holodomor
    post-memory
    totalitaryzm
    historia
    tożsamość
    doświadczenie
    Wielki Głód
    postpamięć
    Opis:
    Podejmowana w artykule problematyka Wielkiego Głodu we współczesnej reinterpretacji tekstów kultury jest jednym z zasadniczych aspektów w dyskursie posttotalitarnej pamięci narodowej współczesnej Ukrainy. Pod uwagę wzięto reinterpretację traumy jako ważnej zasady w odzyskaniu przez jednostkę oraz społeczność prawdziwej tożsamości. Autorka artykułu skupia się na tym, jak współczesne generacje aktywnie poszukują prawdziwego języka do werbalizacji przeżyć ich przodków, tym samym umożliwiając własne samookreślenia na tle historii i współczesności. Pod uwagę wzięto głównie literacką interpretację traumy Wielkiego Głodu w świetle teorii postpamięci. Przedmiotem badania został tekst amerykańskiej pisarki pochodzenia ukraińskiego Erin Litteken The Memory Keeper of Kyiv.
    The problem of reinterpreting Holodomor in contemporary cultural texts is one of the most important aspects in post-totalitarian memory discourse in Ukraine. The researcher’s attention is paid to the process of a modern rereading of the trauma of the Famine in the Soviet Ukraine during 1932–1933. This is understood as an absolutely essential aspect for forming individual and collective identity. The author analyzes the modern generation’s search for authentic language to verbalize their ancestors’ experience. This language helps them realize their own self-presentations against the background of history and modernity. This article is mainly devoted to the literary interpretation of the Holodomor based on the theory of post-memory and focuses on the novel The Memory Keeper of Kyiv by Erin Litteken, an American writer with Ukrainian heritage.
    Źródło:
    Studia Ukrainica Posnaniensia; 2023, 11, 2; 173-189
    2300-4754
    Pojawia się w:
    Studia Ukrainica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Splot kultur, splot obrazów. Fotograficzna „tkanina” pamięci Dinh Q. Lê
    A tangle of cultures, a tangle of images. Dinh Q. Lê photographic memory fabric
    Autorzy:
    Lipiński, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38181127.pdf
    Data publikacji:
    2024-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    trauma
    Wietnam
    fotografia
    tkanina
    postpamięć
    Angkor Watt
    Dinh Q Lê
    Vietnam
    post-memory
    fabric
    photography
    videoart
    Opis:
    The paper aims to present the issues of post-memory arising from the photographic and video art works of Dinh Q Lę. The specific technique used by the American-Vietnamese artist can be described as “fabric” due to the post-media processing in the form of interwoven photographic strips connected to create an innovative combination dedicated to the connections between East and West, the sacred and the profane, and colour contrasts. Deconstruction of the initial material creates unconventional iconographic combinations that blur the clear meanings recorded in the image, with the aim of their secondary reconfiguration, often marked by traumatic war events. The peculiar form of expression seems to reflect the dynamics of a complex form, ambiguity, and allusion, which is no longer just an automatic reproduction of reality, but a creative field of transformations, weaving, entanglement of threads overlapping various spheres of reference, animation of the meanings of words transformed into moving images that reflect them. The subject of the considerations outlined in this article is an exhibition entitled Dinh Q.Lę. Le fil de la mémoire et autres photographs organised between February 8 and November 20, 2022 at the Musée de Quai Branly.
    Niniejsze rozważania mają na celu przybliżyć problematykę postpamięci wyrastającą z prac fotograficznych i wideo-artowych Dinh Q Lê. Swoistą technika, jaką posługuje się amerykańsko-wietnamski artysta, można określić jako „tkaninę” ze względu na postmedialną obróbkę w postaci poprzeplatanych pasm fotograficznych połączonych ze sobą, aby stworzyć innowacyjną kombinację poświęconą związkom Wschodu i Zachodu, sacrum i profanum, kontrastom barwnym. Dekonstrukcja wyjściowego materiału buduje niekonwencjonalne zestawienia ikonograficzne zacierające jasne znaczenia zapisane w obrazie celem ich wtórnej rekonfiguracji, naznaczonej częstokroć traumatycznymi zdarzeniami wojennymi. Osobliwa forma wyrazu jawi się oddawać dynamikę skomplikowanej formy, niejednoznaczności, aluzyjności niebędącej już wyłącznie automatyczną reprodukcją rzeczywistości, lecz twórczym polem przekształceń, tkania, uwikłania wątków nakładających różne sfery odniesień, animacji znaczeń słów przeobrażonych w ruchome obrazy stające się ich odzwierciedleniem. Przedmiotem rozważań zarysowanym w niniejszym szkicu będzie ekspozycja pt. Dinh Q.Lê. Le fil de la mémoire et autres photographies zorganizowana w dniach między 8 lutego a 20 listopada 2022 roku w Musée de Quai Branly.
    Źródło:
    Kultura i Edukacja; 2024, 2(144); 263-276
    1230-266X
    Pojawia się w:
    Kultura i Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czarna dziura (Siergiej Lebiediew "Granica zapomnienia")
    THE BLACK HOLE (SERGEI LEBEDEV "OBLIVION")
    ЧЕРНАЯ ДЫРА (СЕРГЕЙ ЛЕБЕДЕВ "ПРЕДЕЛ ЗАБВЕНИЯ")
    Autorzy:
    ZYWERT, ALEKSANDRA MARIA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/605175.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Сергей Лебедев
    Предел забвения
    постпамять
    травма
    лагерь
    Siergiej Lebiediew
    Granica zapomnienia
    postpamięć
    trauma
    łagier
    Sergey Lebedev
    Oblivion
    post-memory
    labor camp
    Opis:
    Роман Сергея Лебедева Предел забвения (2010) вписывается в литературное направление (очень важное с точки зрения литературы постпамяти) т.н. семейного романа. На примере истории судьбы героя-рассказчика пытающегося раскыть настоящую тождественность своего «дедушки», Лебедев показывает, что «непроработанная» память – это темя все время живая, поскольку до сих пор в большинстве соременных русских семей промолчивается неудобные факты из биографий родственников (или даже вычеркивается их из генеалогии) во имя идущего сверху приказа табуизации ошибок и травм. Он указывает,что нажим на забвение содает в сознании молодого поколения дыру и одновременно укрепляет т.н. репресийное сознание. В этом контексте основной проблемой является вопрос о состоянии русского народа в ситуации сознательного вытеснения из сознания части собственной истории.
    Sergei Lebedev’s novel entitled Oblivion (Предел забвения, 2010) belongs to the (highly important in the context of the post-memory literature) tradition of the so-called generational novel. On the example of the character-narrator’s story full of struggling to learn the true identity of his “grandfather” Lebedev shows that difficult and unprocessed memory amounts to an important up-to-date problem. It is so because in most contemporary Russian families the inconvenient facts from the past remain unvoiced (or the infamous relatives disappear from the family tree) due to overwhelming tabooing of mistakes and traumas. It is indicated that the general approval (sometimes even emphasized) of oblivion creates a hole in the youngest generation’s consciousness and strengthens the so-called repressive awareness. In this context the state of the Russian nation in the face of the conscious suppression of elements of its own history becomes a major issue.
    Powieść Siergieja Lebiediewa Granica zapomnienia (Предел забвения, 2010) wpisuje się w nurt (niezwykle istotny z punktu widzenia literatury postpamięci) tzw. powieści rodzinnej/generacyjnej. Na przykładzie historii bohatera-narratora próbującego odkryć prawdziwą tożsamość przyszywanego dziadka, Lebiediew pokazuje, że trudna i nieprzepracowana pamięć - to temat wciąż żywy, bo nadal w większości współczesnych rodzin rosyjskich przemilcza się niewygodne fakty z biografii krewnych (bądź w ogóle usuwa się ich z genealogii) w imię odgórnego nakazu tabuizacji błędów i traum. Wskazuje, że odgórne przyzwolenie, a nawet opresyjny nacisk na niepamięć stwarza wyrwę w świadomości najmłodszego pokolenia i jednocześnie utrwala tzw. świadomość represyjną. w tym kontekście podstawowym problemem jest kondycja narodu rosyjskiego w obliczu świadomego wyparcia ze świadomości części własnej historii.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2020, 3 (171)
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Что делает дьявол на нашем диване?»: Холокост и Ленинградская блокада в прозе Сильвии Хутник, Игоря Остаховича, Андрея Тургенева
    “What is the Devil Doing on our Sofa?”: The Holocaust and the Leningrad Blockade in the Prose of Sylvia Chutnik, Igor Ostachowicz, Andrei Turgenev
    Autorzy:
    Adelgejm, Irina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29433555.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
    Tematy:
    Holokaust
    oblężenie Leningradu
    postpamięć
    wielka narracja
    trauma historyczna
    Warszawa
    Muranów
    groteska
    dekonstrukcja
    terapia prowokatywna Franka Farrelliego
    Holocaust
    the Siege of Leningrad
    post-memory
    big narrative
    historical trauma
    Warsaw
    grotesque
    deconstruction
    provocative therapy of F. Farrelli
    Opis:
    W artykule zaanalizowano teksty polskich autorów Igora Ostachowicza i Sylwii Chutnik oraz rosyjskiego pisarza Andrieja Turgieniewa (pseudonim Wiaczesława Kuricyna), zrodzone perspektywę postpamięci, wcześniej czy później odsłaniającej i wypełniającej „białe plamy” – przez poczucie, że adekwatny dyskurs nie został wypracowany lub też istniejący już dyskurs nie funkcjonuje. Teksty literackie odnoszą się do tej części traumy historycznej, która nie została dostatecznie przepracowana albo została wyparta ze względu na haniebny lub przynajmniej nieheroiczny charakter doświadczenia, co uniemożliwia włączenie go do wielkiej narracji. Głównym pytaniem, na które stara się odpowiedzieć autorka artykułu, jest psychologiczno-artystyczny powód posługiwania się groteską, sarkazmem, czarnym humorem w odniesieniu do tematów sakralizowanych przez samą skalę ludzkiej tragedii – doświadczenie Holokaustu i oblężenie Leningradu.
    The article analyzes the texts of the Polish authors Igor Ostachowicz and Sylvia Chutnik and the Russian writer Andrei Turgenev (the pen name of Vyacheslav Kuritsyn), generated by post-memory perspective, sooner or later revealing and filling the «blank spots», through the feeling that an adequate discourse has not been worked out or the existing discourse «doesn’t work». The literary texts refer to the part of historical trauma that was not (at all or sufficiently) worked through, was repressed because of its shameful or, at least, non-heroic nature, which prevents the inclusion of this experience into the «big narrative». The main question that the author of the article is trying to answer concerns the psychological and artistic reasons for using grotesque, sarcasm, and black humor when referring to topics sacralized by the very scale of human tragedy – the experience of the Holocaust and the Siege of Leningrad.
    Źródło:
    Studia Pigoniana; 2021, 4, 4; 103-119
    2657-3261
    Pojawia się w:
    Studia Pigoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies