Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "evidentiary proceedings" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Glosa do Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11 lutego 2011 r. I SA/Wr1456/10
    Commentary on the Judgement of the Provincial Administrative Court in Wrocław of 11 February 2011 - ref. I SA / Wr 1456/10
    Autorzy:
    Grzybowski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499591.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    postępowanie podatkowe
    zasada prawdy obiektywnej
    postępowanie dowodowe
    tax proceedings
    principle of objective truth
    evidentiary proceedings
    Opis:
    Opracowanie dotyczy pojęcia zasady prawdy materialnej w postępowaniu podatkowym. Głównym celem glosy było wskazanie rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych w zakresie interpretowania owej zasady na gruncie dowodzenia w postępowaniu podatkowym. Po krótkim wprowadzeniu, przytoczeniu stanu faktycznego w sprawie, przedstawieniu stanowiska zajętego przez WSA we Wrocławiu, został przytoczony szereg argumentów przemawiających za odmówieniem słuszności sentencji oraz uzasadnieniu glosowanego wyroku. W omawianej sprawie sąd przyjął, że w postępowaniu podatkowym, podczas dowodzenia, istnieje możliwość przejmowania przez uczestników tego postępowania inicjatywy procesowej. Sposób argumentacji oraz sformułowanie tezy wyroku wskazuje, iż sąd w przedmiotowej sprawie świadomie posługiwał się na gruncie prawa podatkowego rozwiązaniami, które reguluje Kodeks cywilny. W opracowanej glosie autor polemizuje z treścią uzasadnienia wyroku WSA we Wrocławiu oraz odpowiada na pytania związane z realizacją zasady prawdy materialnej w postępowaniu podatkowym. Jednocześnie autor poddaje w wątpliwość możność stosowania na gruncie prawa publicznego przepisów wywodzących się z prawa cywilnego oraz formułuje w tym względzie proponowane rozwiązania.
    The article discusses the principle of objective truth in tax proceedings. The main aim of the commentary is to present the differences in the judicature of administrative courts regarding the interpretation of the abovementioned principle in tax proceedings. After a short introduction, followed by the presentation of factual circumstances and the standpoint of WSA [the Provincial Administrative Court] in Wrocław, numerous arguments for the justness of the court sentence and the justification of the commented ruling were provided. In the discussed case, the court is of the opinion that the participants of tax proceedings can take over the initiative while proving in the evidentiary proceedings. The arguments of the court and the formed points of the judgment indicate that the court consciously applied the solutions from the Civil Code to the tax law. In this commentary, the author questions the reasons of the judgment of WSA in Wrocław and answers the queries concerning the execution of the principle of objective truth in tax proceedings. Simultaneously, some doubts are raised regarding the possibility of implementation of the provisions originating in the civil law to the public law, and thus some answers to the issue in question are suggested.
    Źródło:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2013, 3; 153-164
    2299-2774
    Pojawia się w:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oddalenie obstrukcyjnego wniosku dowodowego
    Autorzy:
    Kosonoga, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1361915.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    postępowanie dowodowe
    wniosek dowodowy
    nadużycie praw procesowych
    obstrukcja procesowa
    evidentiary proceedings
    evidentiary motion
    misuse of procedural rights
    procedural obstruction
    Opis:
    The article discusses the issue of the dismissal of an obstructive evidentiary motion that i aimed at lengthening of proceedings (Article 170 § 1(5) CPC). The author analyses the scope o this circumstance and its relation to other grounds for refusal to accept an evidentiary motion. Other considerations focus on the procedure concerning an obstructive evidentiary motion, in particular the issue of appropriate substantiation of a procedural decision. The author als discusses general issues of misusing procedural rights directly related to the main topic.
    Źródło:
    Ius Novum; 2019, 13, 1; 7-26
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Europejski nakaz dochodzeniowy : zagadnienia wybrane
    European investigation order : selected issues
    Autorzy:
    Kosowski, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056488.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Towarzystwo Wiedzy Obronnej
    Tematy:
    postępowanie dowodowe
    dochodzenie
    śledztwo
    prawo europejskie
    współpraca
    sprawa karna
    evidentiary proceedings
    investigation
    inquiry
    European law
    cooperation
    criminal matter
    Opis:
    Artykuł porusza tematykę europejskiego nakazu dochodzeniowego. Jest to instytucja wdrożona do polskiego kodeksu postępowania karnego w 2018 r. i ma ona na celu zdynamizowanie prowadzenia postępowań w ujęciu transgranicznym. Z uwagi na fakt, iż jest to bardzo obszerna problematyka, autor wybrał trzy zagadnienia mające niebagatelne znaczenie w praktyce. Analizie poddane zostały kwestie organu wydającego END, sposobu komunikacji pomiędzy organami oraz terminów związanych z wykonaniem END. W rozważaniach uwzględniono aktualne piśmiennictwo oraz orzecznictwo. Autor w każdym z badanych aspektów sformułował wnioski. W przeważającej części odnoszą się one do zagadnienia formalizmu procesowego i zakładają elektronizację postępowań. Zgłaszane postulaty elektronizacji mają na celu usprawnienie i przyspieszenie procedury związanej z END i bez wątpienia będą mogły być wykorzystane także w przypadku innych czynności karnoprocesowych, nie tylko odnoszących się do międzynarodowej współpracy w sprawach karnych.
    The article deals with the subject of the European Investigation Order. It is an institution implemented in the Polish Code of Criminal Procedure in 2018 and its purpose is to accelerate the conduct of cross-border proceedings. Due to the fact that this is a very extensive issue, the author chose three issues of considerable importance in practice. The issues of the authority issuing the END, the method of communication between the authorities and the deadlines related to the execution of the END were analyzed. The considerations take into account the current literature and jurisprudence. The author formulated conclusions in each of the examined aspects. For the most part, they relate to the issue of procedural formalism and assume the electronicisation of proceedings. The reported postulates of digitization are intended to streamline and accelerate the procedure related to the END and will undoubtedly be used also in the case of other criminal-procedural activities, not only those relating to international cooperation in criminal matters.
    Źródło:
    Wiedza Obronna; 2021, 4; 159-170
    0209-0031
    2658-0829
    Pojawia się w:
    Wiedza Obronna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Immediacy principle in the Roman criminal procedure
    Zasada bezpośredniości w rzymskim procesie karnym
    Autorzy:
    Chmiel, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2006914.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
    Tematy:
    Roman criminal procedure
    immediacy principle
    evidentiary proceedings
    witness
    defendant
    testimony
    explanations
    interrogation report
    rzymski proces karny
    zasada bezpośredniości
    postępowanie dowodowe
    świadek
    oskarżony
    zeznania
    wyjaśnienia
    protokół przesłuchania
    Opis:
    In analysing the historical development of the Roman criminal procedure it should be observed that it followed the immediacy principle from the earliest times until the Justinian period. Adherence to this rule is best confirmed by the manner in which particular evidence was taken in the Roman criminal procedure, as well as by its judicial evaluation. The significance attached by Romans to the principle in question is corroborated primarily by an example of evidence obtained from a witness’s testimony. Already in the Republic period, testimony given personally by a witness before the court was preferred to testimony in the form of a document. Adherence to the immediacy principle in the Roman criminal procedure was manifested by the fact of preparing reports, initially comprising only certain decisions, e.g. judgements, and later all procedural actions. In the Empire period, the Roman criminal procedure was also ominated by the immediacy principle. The fact that the principle was adhered to is explicitly confirmed by the rescripts issued by Emperor Hadrian, expressing the demand that direct evidence be taken before the court, the reform of the irenarchae’s office implemented by Antoninus Pius, as well as a ban on legal assistance in criminal cases, confirmed by Justinian. Certain exceptions to the immediacy principle were allowed, such as submitting at a trial written laudationes prepared out of court and reports on interrogation of witnesses compiled during the proceedings, as well as admissibility of circumstantial evidence.
    Analizując historyczny rozwój rzymskiego procesu karnego, należy stwierdzić, iż zasada bezpośredniości towarzyszyła mu niemalże od najdawniejszych czasów, aż do Justyniana. Fakt przestrzegania tej zasady najlepiej potwierdza zarówno sposób przeprowadzania określonych dowodów w rzymskim procesie karnym, jak również ich sądowa ocena. O tym, jak dużą wagę przywiązywali Rzymianie do omawianej zasady, może świadczyć przede wszystkim przykład dowodu z zeznań świadka. Zeznania składane osobiście przez świadka przed sądem były już w czasach republiki przedkładane ponad zeznanie złożone w postaci dokumentu. Wyrazem przestrzegania zasady bezpośredniości w rzymskim procesie karnym był fakt sporządzania protokołów, początkowo jedynie z określonych rozstrzygnięć np. wyroków, a w późniejszym okresie już z wszystkich czynności procesowych. Także w okresie cesarstwa rzymski proces karny był zdominowany przez zasadę bezpośredniości. Fakt przestrzegania tejże zasady w wyraźny sposób potwierdzają zarówno reskrypty wydane przez cesarza Hadriana, wyrażające postulat bezpośredniego przeprowadzania dowodów przed sądem, reforma urzędu irenarchae dokonana przez Antoninusa Piusa, jak również potwierdzony przez Justyniana zakaz pomocy sądowej w sprawach karnych. Dopuszczalne były pewne wyjątki od zasady bezpośredniości, zwłaszcza przedstawianie podczas rozprawy przygotowanych poza procesem pisemnych laudationes oraz sporządzonych w trakcie postępowania protokołów przesłuchań świadków, jak również możliwość wykorzystywania dowodów poszlakowych.
    Źródło:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2016, 8, 2; 2-16
    2080-1084
    2450-7938
    Pojawia się w:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oskarżony – (nie)potrzebny uczestnik postępowania jurysdykcyjnego? Rozważania na tle art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk (część II)
    Defendant – (un)necessary participant to judicial proceedings? Considerations in the context of art. 117 § 3a and art. 378a of the code of criminal procedure (part II)
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2055518.pdf
    Data publikacji:
    2022-02-16
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    prawo karne procesowe
    rozprawa
    oskarżony
    rzetelny proces karny
    Konstytucja RP
    normy konwencyjne
    postępowanie dowodowe
    procedural criminal law
    trial
    defendant
    fair criminal process
    Constitution
    Convention norms
    evidentiary proceedings
    Opis:
    Artykuł poświęcono prawu oskarżonego do udziału w rozprawie w świetle zmian wprowadzonych do Kodeksu postępowania karnego ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019, poz. 1694). W drugiej części artykułu pogłębione rozważania poświęcono regulacji z art. 378a kpk, wprowadzonej do Kodeksu postępowania karnego nowelizacją z 2019 r. W tym zakresie dokonano analizy dogmatycznej wskazanego przepisu, zaprezentowano jego ratio legis, jak również przeanalizowano konsekwencje procesowe wprowadzenia przedmiotowej regulacji. W opracowaniu omówiono również formułowane w piśmiennictwie wątpliwości odnoszące się do art. 378a kpk, jak również przedstawiono proponowany sposób wykładni analizowanej regulacji. Dokonano także oceny unormowań z art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk przez pryzmat standardu konstytucyjnego i konwencyjnego, wynikającego w szczególności z art. 42 ust. 2 Konstytucji RP, art. 45 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 6 ust. 1 i 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
    The article is devoted to the defendant’s right to participate in the trial in the light of the reforms introduced to the Code of Criminal Procedure by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019, item 1694). In the second part of the article, in-depth considerations were devoted to the provision of Art. 378a of the Code of Criminal Procedure, introduced to the Code by the 2019 amendment. In this regard, dogmatic analysis was carried out of the discussed provision, its ratio legis was presented, and procedural consequences of the introduced regime were discussed. The study discusses as well the doubts formulated in academic literature in relation to Art. 378a of the Code, and proposes a method of interpreting the analysed provision. The study also involves assessment of the provisions of Art. 117 § 3a and Art. 378a of the Code of Criminal Procedure through the prism of the constitutional and conventional standards, especially under Art. 42(2) and Art. 45(1) of the Constitution of the Republic of Poland as well as Art. 6(1) and (3) of the European Convention on Human Rights.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 3, XXI; 111-126
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies