Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "biomass density" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Characteristics of the bristleworm (Pygospio elegans Claparede) (Spionidae) and its role in the Polish coastal zone of the Baltic Sea
    Charakterystyka wieloszczeta (Pygospio elegans Claparede) (Spionidae) i jego rola w polskiej strefie przybrzeżnej Morza Bałtyckiego
    Autorzy:
    Piesik, Z.
    Obolewski, K.
    Wolikowski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/84885.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    polychaete
    Pygospio elegans
    Spionidae
    Polish coastal zone
    coastal zone
    Baltic Sea
    biomass
    population density
    marine zoobenthos
    Opis:
    Quantitative aspects of the spionid polychaete Pygospio elegans population in the Polish coastal zone of the Baltic Sea, in estuarine areas of Pomeranian river mouths were investigated. The fre-quency of occurrence (F) of P. elegans in the Polish coastal zone averaged 54% (permanent spe-cies) and ranged from 20 to 80%. The polychaete abundance along the Central Pomeranian coast peaked at 1 837 ind. m-2, the mean abundance being 175.7 ind. m-2. The density of the spionid worm in the Middle Pomerania was low and rarely exceeded 1 000 ind. m-2. The mean wet weight biomass of P. elegans in different areas was low (max. 0.29 gww m-2). The abundance of P. elegans in the river mouth areas (estuaries) was basically higher west of the mouth, in areas less exposed to polluted and freshened riverine water; water in those areas, however, carried lower bioseston loads, which affected trophic conditions.
    Badania dotyczyły ilościowych aspektów populacji Polychaeta – Pygospio elegans (Claparede) w polskiej strefie przybrzeżnej Morza Bałtyckiego oraz w obszarach przybrzeżnych ujść pomorskich rzek. Częstość występowania (F) P. elegans w polskiej strefie przybrzeżnej wyniosła 54% i wahała się od 20 do 80%. Zagęszczenie tego Polychaete wzdłuż wybrzeża środkowego osiągnęło maksymalnie 1837 osobn. m-2 (x = 175,7 osobn. m-2) i w miejscach występowania rzadko przekraczało 1000 osobn. m-2. Średnia biomasa mokra P. elegans w badanym obszarze była niska (maksimum 0,29 gmm m-2). Zagęszczenie P. elegans w strefie estuariowej (ujścia rzek) było zasadniczo wyższe na zachód od ujść, w obszarach mniej narażonych na zanieczyszczanie i wpływ wód rzecznych niosących znaczne ilości biosestonu odpowiedzialnego za wzrost warunków troficznych.
    Źródło:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2008, 12
    1643-0115
    Pojawia się w:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Paleoecology of the large carnivore guild from the late Pleistocene of Argentina
    Autorzy:
    Prevosti, F.J.
    Vizcaino, S.F.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23538.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Carnivora
    carnivore
    Late Pleistocene
    Pleistocene
    South America
    paleoecology
    population density
    Argentina
    paleontology
    fossil carnivore
    locality
    biomass
    ecology
    Opis:
    The paleoecology of the South American fossil carnivores has not been as well studied as that of their northern relatives. One decade ago Fariña suggested that the fauna of Río Luján locality (Argentina, late Pleistocene–early Holocene) is not balanced because the metabolic requirements of the large carnivores are exceeded by the densities and biomass of the large herbivores. This conclusion is based on the calculation of densities using allometric functions between body mass and population abundance, and is a consequence of low carnivore richness versus high herbivore richness. In this paper we review the carnivore richness in the Lujanian of the Pampean Region, describe the paleoecology of these species including their probable prey choices, and review the available information on taphonomy, carnivore ecology, and macroecology to test the hypothesis of “imbalance” of the Río Luján fauna. The carnivore richness of the Río Luján fauna comprises five species: Smilodon populator, Panthera onca, Puma concolor, Arctotherium tarijense, and Dusicyon avus. Two other species are added when the whole Lujanian of the Buenos Aires province is included: Arctotherium bonariense and Canis nehringi. With the exception of D. avus and Arctotherium, these are hypercarnivores that could prey on large mammals (100–500 kg) and juveniles of megamammals (>1000 kg). S. populator could also hunt larger prey with body mass between 1000 and 2000 kg. The review of the “imbalance” hypothesis reveals contrary evidence and allows the proposal of alternative hypotheses. If high herbivore biomass occurred during the Lujanian, a higher density of carnivores could be supported than as inferred from the power function of body size and population density.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2006, 51, 3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Distribution and the role of Cerastoderma glaucum (Poiret, 1789) in the Polish Baltic Sea coast
    Rozmieszczenie i rola Cerastoderma glaucum (Poiret, 1789) w polskiej przybrzeżnej strefie Bałtyku
    Autorzy:
    Obolewski, K.
    Konkel, M.
    Strzelczak, A.
    Piesik, Z.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/84793.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    distribution
    abundance
    biomass
    Cerastoderma glaucum
    Polish coastal zone
    Baltic coast
    Baltic Sea
    eutrophication
    population density
    bottom
    environment condition
    Opis:
    A population of Cerastoderma glaucum Poiret 1789 was studied in the Polish coastal zone (up to 3 Nautical miles) of the Baltic Sea within the Puck Bay and part of the Gulf of Gdańsk. The frequency (F) in the sheltered coastal zone of bays was high (65%), whereas at the exposed open coast of the Middle Pomerania it was lower (43%). Also, abundance in the Puck Bay and the Gulf of Gdańsk was over 3-fold higher than in the coastal zone of the Middle Pomerania. By means of classic statistical methods (essential tests) we proved the significance of differences between mean abundance at west and east transects in estuaries and between open coast and estuaries. The multivariate regression and classification trees (MR&CT) indicated that biomass and abundance of C. glaucum in the Baltic Sea were affected by the kind of bottom, whereas depth and distance to the bank influenced cockles' abundance and biomass in bays. The population's structure in the Puck Bay and the Gulf of Gdańsk was determined mainly by the depth. In the Wieprza River estuary only specimens from age group 1+ were found. On all the other studied profiles cockles lived up to 3 or 4 years and the dominant group was 2+. The highest mean width of shell was in the Słupia River estuary, and in the bays shell width increased from west to east. In comparison to the other bivalves inhabiting the discussed area, C. glaucum does not play an important role as food source for fish and other consumers but may serve as an indicator of environmental conditions.
    Badano populację małża sercówki bałtyckiej Cerastoderma glaucum (Poiret, 1789) w polskiej strefie przybrzeżnej Bałtyku (do 3 Mm), oraz w Zatoce Puckiej i Zatoczce Gdyńskiej (część Zatoki Gdańskiej). Frekwencja dla strefy przybrzeżnej zatok była wysoka i wynosiła średnio F = 65%, a dla strefy przybrzeżnej Wybrzeża Środkowego tylko F = 43%. W strefie przybrzeżnej Zatoki Puckiej i Gdyńskiej zagęszczenie Cerastoderma było ponad 3-krotnie wyższe w porównaniu do masy mokrej w strefie przybrzeżnej Wybrzeża Środkowego. Przy użyciu klasycznych metod statystycznych (testów istotności) wykazano różnice w średnim zagęszczeniu pomiędzy profilami wschodnimi i zachodnimi w estuariach oraz pomiędzy otwartym wybrzeżem a strefami estuariowymi. Zastosowana metoda MR&CT (drzewa regresyjne) dla danych z Morza Bałtyckiego wskazała, że na biomasę i zagęszczenie Cerastoderma wpływ ma jedynie granulacja podłoża, natomiast na obszarze zatok na zagęszczenie wpływa głębokość, a na biomasę odległość od brzegu. Struktura populacji Cerastoderma glaucum zasiedlającej Zatokę Pucka i Gdańską jest determinowana głównie przez głębokość. Najkrócej sercówki żyły w estuarium Wieprzy, gdzie występowały wyłącznie osobniki z grupy wiekowej 1+. Na pozostałych badanych pod tym względem profilach małże te dożywały wieku 3 i 4 lat, z dominującymi starszymi grupami wiekowymi, głównie 2+. Badania szerokości muszli wykazały, że średnia szerokość muszli badanych Cerastoderma na obszarze Wybrzeża Środkowego była największa w estuarium Słupi, natomiast na obszarze zatok zasadniczo wzrastała z zachodu na wschód. W porównaniu do innych gatunków małży zasiedlających badany obszar, Cerastoderma glaucum, ze względu na niewielką liczebność, nie odgrywa większej roli ekologicznej oraz nie tworzy bogatej bazy pokarmowej dla ryb i innych hydrobiontów, może natomiast posłużyć jako organizm wskaźnikowy niekorzystnych zmian zachodzących w środowisku.
    Źródło:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2007, 11
    1643-0115
    Pojawia się w:
    Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Long-term changes in the malacofauna of the Zegrzynski Reservoir
    Autorzy:
    Jakubik, B.
    Lewandowski, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/83381.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Wydział Biologii i Ochrony Środowiska. Stowarzyszenie Malakologów Polskich
    Tematy:
    long-term change
    fauna
    malacofauna
    Zegrzynski Reservoir
    hydrobiology
    environment condition
    organism community
    benthos
    mollusc
    biomass
    taxonomy
    Viviparus viviparus
    Dreissena polymorpha
    Sphaeriidae
    Unionidae
    population density
    Źródło:
    Folia Malacologica; 2012, 20, 1
    1506-7629
    Pojawia się w:
    Folia Malacologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena wystepowania larw Diptera w glebach Lasu Wolskiego i na przyleglej lace
    Autorzy:
    Chrzan, A
    Marko-Worlowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/794589.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    wystepowanie
    taksonomia
    gleby
    Diptera
    zageszczenie
    Las Wolski
    biomasa
    laki
    larwy
    struktura troficzna
    tereny przylegle
    occurrence
    taxonomy
    soil
    population density
    Las Wolski area
    biomass
    meadow
    larva
    trophic structure
    surrounding area
    Opis:
    Porównywano zespoły larw Diptera w glebach Lasu Wolskiego i przyległej do niego łąki. Na podstawie wyników uzyskanych w trakcie pięcioletnich badań stwierdzono różnice w zespołach tych larw, które dotyczą: 1. zagęszczenia - w 1 m² gleby leśnej zanotowano występowanie 555 osobników, zaś w glebie łąkowej jedynie 129 osobników; 2. stanu biomasy - zdecydowanie wyższą biomasą zespołu (839,51 mg s.m.) charakteryzowały się larwy występujące w glebie lasu. W glebie łąkowej biomasa larw wynosiła 139,64 mg s.m.; 3. średniego ciężaru osobniczego larw - znacznie wyższego w glebie lasu (1,51 mg s.m.) niż w glebie łąki (1,08 mg s.m.); 4. zróżnicowania larw - wyraźnie wyższe na stanowisku łąkowym, gdzie stwierdzono przedstawicieli 17 rodzin. W lesie natomiast wyodrębniono ich 14; 5. struktury dominacji w biomasie - w strukturze troficznej zespołu larw w Lesie Wolskim dominowały formy fitosaprofagiczne (46,6% udziału), zaś w zespole larw w glebie łąki dominowały formy drapieżne (53,8% udziału). Różnice w zespołach glebowych larw Diptera na stanowiskach leśnych w porównaniu z łąkowymi są wykazywane przez wielu autorów, jednak uzyskane w toku badań aż tak znaczne różnice mogą wskazywać na mniejszy wpływ antropopresji na gleby Lasu Wolskiego niż na glebę przyległej do niego łąki. Jednocześnie dominacja biomasy larw drapieżnych w strukturze troficznej zespołu larw na łące świadczyć może o dużej naturalności łąki.
    The groups of Diptera larvae living in soils of both the Wolski forest and the neighbouring meadow were compared. Taking into account the results of five-year studies the differences in groups of larvae were observed which concerned the following areas: 1. the density - per 1 sq. m of forest soil 555 individuals were observed whereas in the meadow soil only 129 were present; 2. biomass state - larvae of the Wolski forest soil were characterized by definitely greater biomass (89.51 mg DM) than those living in the meadow soil (139.64 mg DM); 3. average individual weight of larvae - those living in forest soil were heavier (1.51 mg DM) than those of meadow soil (1.08 mg DM); 4. diversity of larvae - in meadow soil the representatives of 17 families were detected whereas in the forest soil only 14 were present; 5. domination structure in biomass - in trophic structure of the larvae group in the Wolski forest phytosaprophages (46.6%) dominated whereas in the larvae group of meadow soil predators (53.8%) prevailed. Many authors reported the differences in the groups of Diptera larvae in forest and meadow localities. However, the results obtained in the research denote significant discrepancy and they may indicate weaker influence of antropogenic pressure on the soil of Wolski forest than on the adjacent meadow soil. At the same time, domination of predator larvae biomass in trophic structure of the group of larvae in meadow soil may indicate the wilderness of meadow.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 515; 37-45
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies