Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "POP CULTURE" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Matki w popkulturze – zwykłe czy niezwykłe? O ekspertyzacji macierzyństwa w dyskursie medialnym
From expertises of scientists to expertises of celebrities – the tendency of the expertisaton the motherhood in the media
Autorzy:
Szulich-Kałuża, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1181219.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
popkultura
matka
macierzyństwo
media
pop culture
mother
motherhood
Opis:
Tematem artykułu jest ekspertyzacja macierzyństwa w mediach. Omówiono zagadnienie wzrostu znaczenia ekspertów w społeczeństwach ponowoczesnych zastępujących tradycyjnych liderów opinii, intelektualistów, naukowców. Wymienione zostały wymiary ekspertyzacji macierzństwa, m.in. asymetria w relacji matki i dziecka, asymetria w relacji matki i eksperta, asymetria w relacji wiedzy osobistej i wiedzy eksperckiej, instrukcje eksperckie, brak kwalifikacji i umiejętności matek w pełnieniu roli matki. Poszczególne wymiary omówiono w oparciu o dyskurs ekspercki o macierzyństwie w programie „I Ty możesz mieć superdziecko”.
The theme of the article are expertisation of the motherhood in the media. It is a study about the issue of the growing importance of experts in the postmodern societies, which replaces the traditional opinion leaders, intellectuals and scientists. The author refers to the dimensions of expertisation of the motherhood including the asymmetry in the relationship of a mother and a child, the asymmetry in relations between a mother and an expert, the asymmetry in the relationship between personal knowledge and expertise knowledge, instructions of experts, the lack of qualifications and skills of mothers in their role of a mother. The dimensions are discussed on the basis of the discourse of experts about motherhood in TV-programm ”I Ty możesz mieć superdziecko”.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2016, 59, 3; 15-28
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vladimir Nabokov about antiquities - pop culture, advertising, conformism
Autorzy:
Grygiel, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070326.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
Nabokov
popkultura
konformizm
reklama.
pop culture
conformism
advertising
Opis:
Vladimir Nabokov belongs to the most popular prose writers of the 20th century. His work is represented by a sophisticated composition, playing with the reader, rich stylistics, as well as bilingualism - works written in Russian and English. The article answers the question whether, despite the complicated content and form, Nabokov's work has achieved popularity thanks to the typical pop culture tricks, threads and tricks, or whether this was decided by the writer's talent. Nabokov undoubtedly had a critical attitude towards pop culture, which destroys individualism and originality, while at the same time was conducting a literary dialogue with it, using popular themes and motifs for its own unique perspective. The writer noticed the obvious threats arising from pop culture, criticized the advertising market, attacked the stereotyping of contemporary views and ubiquitous conformism, and at the same time he appreciated problems that were commonly rejected (sexuality) or attractive but trivialized (detective and adventure threads). Nabokov skillfully used mass culture, through his works he shaped the sensitivity of the recipient and intuitively trusted his intelligence.
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2020, 1; 159-168
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komiks i topika Zagłady
Comics and topica of the Holocaust
Autorzy:
Lichtblau, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116883.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
comic
holocaust
cartoon
outline
pop culture
komiks
holokaust
rysunek
szkic
popkultura
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą włączenia komiksu do szerszego pola badawczego, a mianowicie do tematu Holokaustu. W tym kontekście rozumienie tematu wiąże się z motywami powracającymi w tego rodzaju piśmiennictwie. W swoim tekście Sławomir Buryła wylicza słowa-klucze: inny świat, dym, cisza, szmalcownik, oprawca, selekcja, pociągi, muzułmanin itp. W artykule omówiono ich obecność i funkcjonowanie w komiksie polskim i zagranicznym. Dodatkowo autor skupia się na innym wątku – fotografii – który pojawia się w komiksach na różnych poziomach. Przywołuje rzeczywistość, która jest poza tekstem i niejako uwiarygodnia wizję przedstawianą przez komiks. Omówiono także niebezpieczeństwa uproszczeń, które są charakterystyczne dla popkultury. Artykuł jest więc próbą odpowiedzi na pytanie postawione przez Giorgio Agambena: „Co pozostało z Auschwitz?”
This article is an attempt to include comics into a broader field of research, namely into the topic of Holocaust. In this context, understanding of the topic is related to motifs recurring in this kind of writing. In his text, Sławomir Buryła has enumerated the following keywords: another world, smoke, silence, shmaltsovnik, torturer, selection, trains, Muslim etc. Their presence and functioning in Polish and foreign comics is discussed in the article. Additionally, the author focuses on another motif – photography – which is featured in comics on various different levels. It invokes the reality which is outside a text and, in a way, authenticates the vision presented by comics. The summary elaborates on the dangers of simplification which is characteristic for pop culture. Hence, the article is an attempt to answer the question posed by Giorgio Agamben: “What remains of Auschwitz?”
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2016, 6, 6; 173-183
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porządek i wolność liturgii w popkulturze
Order and freedom of liturgy in pop culture
Autorzy:
Sałatka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/516499.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
liturgia
popkultura
wolność
porządek
inkulturacja
liturgy
pop culture
freedom
order
inculturation
Opis:
Liturgia to żywy organizm, w którym Bóg wychodzi do człowieka i zaprasza go do zaangażowanego w zbawczy dialogu. Tajemnica wolności Boga i wolności człowieka spotykają się w niej i osadzone na porządku i prawie tworzą wyjątkową przestrzeń, w której uczestniczący człowiek jest w wstanie wyrazić siebie w pełni i zrealizować drogę zbawienie. Przez to spotkanie tworzy się kultura wyrazu nowego człowieka, który doświadczając Boga opisuje świat, siebie i inne osoby w Bożym kluczu. Człowiek nie tylko tworzy ale i jest również tworzony w przestrzeni swojego życia religijnego, społecznego i domowego, czyli prze kulturę. Ale kiedy ten człowiek zaczyna odrzucać Boga i zaczyna tworzyć wszystko po swojemu, to wówczas ten zbawczy, liturgiczny dialog jest utrudniony a czasem nawet niemożliwy. Twórczość w takich wypadkach często już nie ma w sobie znamienia boskości ale totalne zabarwienie antropocentryczne. Trudno wówczas szukać w niej przestrzeni liturgicznej, a czasami nawet można wyczuć jakąś wrogą, agresywnie kontestującą aurę. Wydaje się, że dziś przychodzi nam żyć w rozwiniętym świecie, który już nie żyje kulturą, ale popkulturą o intensywnym antropocentrycznym kształcie. W tekście artykułu możemy odnaleźć refleksję dotyczącą relacji liturgii, jej porządku i wolności do popkultury, w której przychodzi nam żyć. Jest to też próba odpowiedzi na pytanie, bez uzurpowania sobie praw do ostatecznych wyjaśnień i rozwiązań, jaką postawę powinien podjąć Kościół w relacji do tej mało transcendentnej przestrzeni twórczości człowieka jaką jest popkultura.
Liturgy is a living thing, in which God reaches people, and invites them to engage in a dialogue aimed at salvation. During the liturgy, the mystery of human and God’s freedom meet, and are based on law and order. Furthermore, they constitute an exceptional space, in which people are able to wholly express themselves and follow the way leading to salvation. This uncanny meeting initiates the creation of man’s cultural expressions. In fact, people who experience God describe themselves, the world around them and others through the prism of „God’s key”, and therefore they discern values and qualities praised by God. Moreover, not only do people create, but they are also created by culture in their religious, social, and family lives. Nevertheless, when someone starts to reject God and begins to devise everything by himself, the liturgical dialogue aimed at salvation becomes aggravated or even impossible. In that case, the act of creating is not influenced by God’s will, but becomes a purely anthropocentric act, which means that a person regards himself as if he was in the centre of the universe. Thereby, in such an act of creating, it is hardly possible to find an exceptional liturgical space in which God meets with a human. What is more, a hostile aura can be sensed, and it seems to call into question the almightiness of God. Hence, by looking at today’s developed world, it can be said that rather than being dominated by culture, it is controlled by pop culture, which is an expression of the contemporary people’s belief in their anthropocentricity. This article is a reflection concerning the relationship between pop culture and the liturgy, including its order and freedom. Without providing the readers with a definite answer, it also constitutes an attempt to cogitate on what the attitude of the church towards pop culture should be, considering the fact that it permeates the lives of contemporary people.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2015, 25; 181-200
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia dziecięca jako kulturowa forma teologii
Children Theology as a Cultural Form of Theology
Autorzy:
Kalbarczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1018183.pdf
Data publikacji:
2015-09-07
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
child theology
practical theology
culture
pop-culture
teologia dziecięca
teologia praktyczna
kultura
popkultura
Opis:
Kryzys religii we współczesnym społeczeństwie, kryzys tradycji chrześcijańskiej w rodzinie i życiu codziennym unaocznił nam nie tylko potrzebę wyrazistego świadectwa chrześcijańskiego we współczesnym świecie, lecz także wagę wychowania religijnego młodych pokoleń. Jego celem jest otworzyć dzieci - za pomocą historii, obrazów, pieśni i modlitw - na religijny wymiar naszego życia i uczynić je zdolnymi do mówienia i działania w tym obszarze, do stawiania pytań, percepcji, rozumienia, interpretacji, wchodzenia w siebie i wychodzenia ku innym.Owo dziecięce „mówienie religijne” i praktyka religijnego działania przyjmują zawsze określoną postać kulturową, dlatego też teologia dziecięca może być ujmowana jako kulturowa forma teologii. Ponieważ często odwołuje się ona do popkultury, wykorzystując jej ikony, kody, wytwory i przekładając prawdy wiary na jej język, można jej także nadać miano popteologii.
The crisis of the Christian tradition in contemporary societies revealed, among other things, the importance of religious education of the young generation. Recently in this area a demand has occurred to treat children, during conversations with them about God, as fully fledged theologians doing so-called child theology. This term is interpreted in three ways: as children`s own theological reflection, as the act of doing childish theology by adults with children and as theology for children (a clarification of academic theology). Nevertheless child theology can be regarded as theology only in a broad sense, as a way of understanding and practicing the faith. Therefore it is practical theology, namely a programme of Christian education in which a child is considered an agent of religious and educational actions. Since doing this childish theology with doing religious actions always takes the specific cultural form, child theology can be recognised also as a cultural form of theology. And because it draws upon co-called pop-culture, it can be called pop-theology as well.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2015, 16; 131-140
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O poszukiwaniach ponowoczesnego sposobu wyrażania tradycji romantycznej
On searching for a postmodern way to express the Romantic tradition
Autorzy:
Kurska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942812.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
tradycja romantyczna
popkultura
Radosław Rychcik
„Dziady”
tradition
romantic
pop culture
“forefathers’ eve”
Opis:
Zajmują mnie powiązania kultury ponowoczesnej z tradycją romantyczną: twórcze sposoby jej wyrażania oraz takie, które wiążą się z procesem petryfikacji romantyzmu. Proponuję syntetyczne ujęcie, które pozwala pokazać charakter na-wiązań obecnych w ponowoczesnej sztuce: od pastiszy i intertekstualnych gier z romantycznymi tekstami po sprzeciw wobec romantycznych mitów kształtują-cych wyobrażenia o wspólnocie narodowej. Nadto przywołuję romantyczne tropy w geopoetyce tworzonej przez Kennetha White, propagującego powrót do natury i odwołującego się do twórczości Friedricha Hölderlina, Nowalisa, Walta Whitmana. Wskazuję na związki z romantyzmem w eseistyczno-historycznej literaturze podejmującej reinterpretację dziewiętnastowiecznej historii. Przede wszystkim jednak interesują mnie więzi romantyzmu z popkulturą, zwłaszcza dotyczące odnawiania języka narracji o historycznym doświadczeniu Polaków. Panoramę powiązań kultury współczesnej z tradycją romantyczną w ujęciu syn-tetycznym dopełniam interpretacją, pozwalającą wnikliwiej odsłonić wielopla-nowość odniesień do romantyzmu w ponowoczesnej sztuce. Pokazuję, w jaki sposób Radosław Rychcik przełożył „Dziady” Mickiewicza na język popkultury oraz jakie problemy wiążą się z tego typu interpretacją tekstu dawnego. Przed-stawiona sieć powiązań, przekonuje o potrzebie wypracowania otwartej i dynamicznej postawy wobec dzieł, w których odnaleźć można asocjacje między tradycją romantyczną a popkulturą.
In my research I concentrate on postmodern culture and its ties with the Romantic tradition: creative ways of expressing it, as well as those that are associated with the process of petrification of Romanticism (hip-hop projects referring to the patriotic and national Romanticism). I proposea synthetic approach, which enables us to demonstrate the character of references present in postmodern art, from pastiche and intertextual games with Romantic lyrics in opposition to the romantic myths that shape the image of the national community (Dorota Masłowska “Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną”; Sylwia Chutnik “Kieszonkowy atlas kobiet”, Ignacy Karpowicz, “Ości”). Moreover, I discuss Romantic themes in the geopoetics of Kenneth White, who promotes a return to nature and refers to the works of Friedrich Hölderlin, Novalis, and Walt Whitman. I point out associations with Romanticism in essays and historical literature reinterpreting the nineteenth-century history (György Spiró, “Messiahs”; Paweł Goźliński, “Jul”; Jacek Dehnel, “Matka Makryna”). Above all, I am interested in Romantic ties with pop culture, especially concerning the renewal of the language of the narrative of the historical experience of Poles (“Powstanie warszawskie” by Lao Che, “Noc żywych Żydów” by Igor Ostachowicz, “Miasto 44” by Jan Komasa). The synthetic overview of the links between contemporary culture and the Romantic tradition is accompanied with an interpretation that reveals the multifaceted references to Romanticism in postmodern art. I demonstrate how Radosław Rychcik translated Mickiewicz’s “Forefathers’ Eve” into the language of pop culture, and what problems are associated with this type of interpretation of an old text. The network of connections indicates the need to develop an open and dynamic attitude towards works in which one can find associations between the Romantic tradition and pop culture.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2015, 04
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hip-Hop and Trivialisation of Martin Luther King Jr. in Didier Awadi’s “Dans mon rêve”
Hip-Hop i trywializacja Martina Luthera Kinga Jr. w „Dans mon rêve” Didiera Awadiego
Autorzy:
Loukson, Ives S
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828325.pdf
Data publikacji:
2021-03-11
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
MLK
pop culture
hip-hop
spectacle
Africa
popkultura
hip-hop spektakl Afryka
Opis:
As far as hip-hop is concerned, it is a truism that Didier Awadi counts as one of its influential leading figures. The famous musician from Senegal takes advantage of hip-hop as a medium and participates in disseminating its values across the world. Awadi’s creativity aims at conscientising Black people whose misery, according to him, is due to an internalised negativity about themselves. The artist pursues this objective in “Dans mon rêve” by staging MLK as a historic benchmark and source of inspiration to Africans. My paper attempts to highlight why the use of hip-hop as a medium of pop culture does not effectively serve that creditable objective. I also review the provocative trope of African pop-artist as a modern griot, raised a decade ago by the United States-based scholars. Theoretically, Stuart Hall’s conception of culture and Guy Debord’s theoretical complexity in his attempt to dismantle the monopoly of the spectacle inform the study.
W kontekście hip-hopu, truizmem jest stwierdzenie, że Didier Awadi jest jedną z jego wpływowych postaci. Słynny muzyk z Senegalu wykorzystuje hip-hop jako medium do upowszechnia jego wartości na świecie. Twórczość Awadiego ma na celu uświadomienie Afrykanom, że ich nieszczęście, według niego, wynika ze zinternalizowanej negatywności na swój temat. W „Dans mon rêve” uświadamia o tym, przedstawiając Martina Luthera Kinga jako historyczny punkt odniesienia i źródło inspiracji. W artykule autor stara się podkreślić, dlaczego użycie hip-hopu jako medium popkultury nie służy skutecznie temu godnemu pochwały celowi. Omówiony zostaje również prowokacyjny trop afrykańskiego pop-artysty jako współczesnego griota, zidentyfikowany dziesięć lat temu przez amerykańskich badaczy. Koncepcja kultury Stuarta Halla i teoria Guya Deborda stanowią podstawę niniejszych badań.
Źródło:
Świat i Słowo; 2021, 36, 1; 151-166
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada tranzytywności w edukacji humanistycznej. Popkultura i kanon
Autorzy:
Regiewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031193.pdf
Data publikacji:
2020-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
canon
pop culture
education
humanities
transitivity
kanon
popkultura
edukacja
kształcenie humanistyczne
tranzytywność
Opis:
W toczącym się w Polsce od niemal trzydziestu lat dyskursie na temat relacji kanonu i popkultury dominuje przekonanie o całkowitej rozbieżności tych przestrzeni doświadczenia w komunikacji kulturowej. Niechęć obrońców kanonu jako bastionu tradycji i wartości wobec kultury popularnej przekłada się także na płaszczyznę edukacji, która stoi w obliczu kryzysu sensowności podejmowanych działań. Wiąże się to zarówno z odbiorcami, jak i samymi nauczycielami, którzy coraz częściej wykazują się większą znajomością zjawisk z zakresu popkultury niż tzw. kanonu kulturowego. Impas, jaki obecnie przeżywa szkoła, wymaga reakcji, a ta wydaje się jest możliwa poprzez zwrócenie uwagi na podmiot kształcenia i zwrot ku temu co „tu i teraz”. Dla wyjaśnienia możliwości przełamania sytuacji „zimnej wojny” pomiędzy kanonem a popkulturą w artykule pozostaje przywołana zasada tranzytywna jako metoda budowania dialogu pomiędzy obiema stronami sporu.
In Poland, a discourse on the relationship between the canon and pop culture has been going on for almost thirty years. It is dominated by the belief that these methods of cultural communication are completely divergent. The canon is understood as a bastion of tradition and values and as such is in contradiction with popular culture. This conflict has educational consequences. Creates a resonance in the relationships and teachers,who more and more often show greater knowledge of pop culture phenomena than the so-called cultural canon. The impasse that the school is currently experiencing requires a reaction, and this seems to be possible by drawing attention to the subject of education and turning to the "here and now". In order to explain the possibility of breaking the “cold war” situation between the canon and pop culture, the article cites the transitive principle as a method of building a dialogue between both sides of the dispute.
Źródło:
Podstawy Edukacji; 2020, 13; 13-25
2081-2264
Pojawia się w:
Podstawy Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Made in Sachsenhausen. Rekontekstualizacja i reapropriacja odwróconego różowego trójkąta wśród grup gejowsko-lesbijskich w Ameryce Północnej jako przykład kradzieży symbolicznej
Made in Sachsenhausen. Recontextualization and reappropriation of the pink triangle symbol among gay and lesbian groups in North America as an example of the symbolic theft
Autorzy:
Kajda, Kornelia
Michalik, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459066.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Studiów Amerykańskich
Tematy:
różowy trójkąt
symbolika
holocaust
piętno
popkultura
pink triangle
symbolism
stigma
pop culture
Opis:
Procesy rekontekstualizacji oraz reapropriacji w kontekście dyskursów dotyczących mniejszości seksualnych uznawane są za podstawowe zabiegi umożliwiające znoszenie narzucanych na tą grupę stygmatów. W odnie¬sieniu do wspomnianych procesów, niniejsza praca podejmuje problematykę zmiany konotacji oraz znaczenia silnie uwarunkowanego historycznie symbolu różowego trójkąta. Autorzy poprzez prześledzenie różnych kon¬tekstów, w których współcześnie występuje wspomniany symbol – komemoracyjnych, emancy-pacyjnych oraz związanych z kulturą pop – podejmują refleksję nad konsekwencjami związanymi z dążeniami do odłą¬czenia różowego trójkąta od symboliki holocaustowej. Poprzez zastosowanie metafory kradzieży dodatkowo podjęta zostaje próba zwrócenia uwagi na fakt, że ograniczenia dotyczące prawa własności dotyczą nie tylko przed¬miotów materialnych, ale również wartości symbolicznych. Praca w oparciu o kon¬cepcję performa¬tywności aktów mowy J. Butler, reapriopriacji w ujęciu A. Crooma oraz Goffmanowskie rozumienie piętna zawiera ana¬lizę sposobów wykorzystywania symbolu różowego trójkąta w ramach współczesnych dyskursów tworzonych w USA. Główne pytanie stawiane przez autorów dotyczy kwestii własności. Do kogo zatem współ¬cześnie należy różowy trójkąt – do byłych więźniów, dla których jest on piętnem, do środowisk LGBT noszących go z dumą, czy może do użytkowników współczesnej kultury, używających go jako dodatek do różnego rodzaju gadżetów?
The processes of recontextualization and reappropriation are said to be the basic ways to neutralize the stigma that is imposed on the sexual minority groups. In light to such processes this article looks at the issue of changing connotations and meanings of the historically strongly conditioned symbol of the pink triangle. By the investigation of different contexts in which the symbol occurs today – commemorative, emancipatory, and connected with pop-culture – the authors undertake the reflection on the consequences related to the attempts to dis¬connect the pink triangle from the Holocaust symbolism. Additionally, through the usage of the theft metaphor, the authors pay attention to the fact that the limitations of property rights apply not only to material items, but also to symbolic values. On the basis the J. Butler’s performativity concept, A. Croom’s understanding of reappropriation and E. Goffman’s concept of social stigma, the paper analyzes the ways the pink triangle symbol is used in the framework of contemporary discourses created in the USA. The main question concerns the issue of property. To whom does the pink triangle belong? To the ex-prisoners for whom it is stigmatizing, or to LGBT groups, who wear it with pride, or maybe to the users of contemporary culture, who use it as a supplement to different kinds of gadgets?
Źródło:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer; 2016, 11b; 170 - 183
1689-6637
Pojawia się w:
InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Popkulturemy w badaniu lingwistycznym
Popcultureme in the linguistic research
Autorzy:
Jakiel, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52925629.pdf
Data publikacji:
2021-09-02
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
cultureme
pop culture
time travel
nomenclature
kulturem
popkultura
podróż w czasie
nomenklatura
Opis:
In the present paper I explain the term cultureme (Poyatos 1976, Oksaar 1983, Veith 2005). I define it in ideational terms as a mentalistically understood unit of meaning. It is connected with specific linguistic realizations (key words). The empirical part is devoted to pop culture texts, whose characters are chrononauts. I applied two analytical methods. I introduced and characterized numerous commentaries concerning varied works (particular plots were indicated, making use of the deliberate selection method). I also carried out a corps analysis of the material enclosed – they were dialogue lists gained from the pilot episodes of the series „Legends of Tomorrow” (CW.tv, 2016–). The results of the research indicate pop culture specific explications of particular notions concerning the phenomenon of time travels.
Źródło:
Orbis Linguarum; 2021, 55; 533-555
1426-7241
2657-4845
Pojawia się w:
Orbis Linguarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Owoce chorału gregoriańskiego w życiu duchowym człowieka
The effects of Gregorian Chant on the spiritual life of man
Autorzy:
Bisztyga, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52172569.pdf
Data publikacji:
2024-06-29
Wydawca:
Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
Tematy:
chorał gregoriański
życie duchowe
liturgia
popkultura
Gregorian chant
spiritual life
pop-culture
liturgy
Opis:
Cel niniejszego studium stanowi określenie owoców, jakie przynosi chorał gregoriański w życiu duchowym człowieka. Zagadnienie to niekiedy podejmowane jest nie tylko przez muzykologów, lecz również przedstawicieli innych dziedzin nauki oraz praktyki duszpasterskiej: filozofów, teologów duchowości, egzorcystów, kaznodziei, kierowników duchowych. Tak szerokie i interdyscyplinarne podejście do tego tematu wydaje się jak najbardziej uzasadnione; wszak z pewnością zasadniczą intencją twórców chorału gregoriańskiego było nie tyle wzbogacenie muzycznego skarbca ludzkości, co dostarczenie wspólnocie Kościoła adekwatnej, „dźwiękowej” pomocy na drodze wiodącej do zbawienia. Należy więc przywracać integralność i kompletność namysłu nad rzeczywistością chorału gregoriańskiego. Koncentrowanie się wyłącznie na jego stronie muzycznej stanowiłoby w istocie spłycenie tej rzeczywistości, a nawet zdeformowanie. Skutki, jakie może generować chorał gregoriański w sferze duchowej, psychicznej i cielesnej osoby ludzkiej, zostały w artykule skonfrontowane z owocami zrodzonymi przez tzw. muzykę popularną, a nawet szerzej, z konsekwencjami otaczania się tzw. popkulturą. Zestawienie to pozwoliło wyraźniej dostrzec zbawienne i terapeutyczne dla osoby ludzkiej działanie chorału gregoriańskiego porządkującej siły, zdolnej w znacznym stopniu dopomóc w przywracaniu pokoju oraz harmonii pomiędzy człowiekiem i Bogiem.
The purpose of this study is to determine the fruits that Gregorian chant brings in a person’s spiritual life. This issue is sometimes taken up not only by musicologists, but also by representatives of other fields of science and pastoral practice: philosophers, spiritual theologians, exorcists, preachers, spiritual directors. Such a broad and interdisciplinary approach to this topic seems perfectly justified; after all, the main intention of the creators of Gregorian chant was not so much to enrich the musical treasury of humanity, but to provide the Church community with adequate, “sound” assistance on the path leading to salvation. Therefore, the integrity and completeness of reflection on the reality of Gregorian chant should be restored. Concentrating solely on the musical side would, in fact, make this reality shallower or even deformed. The effects that Gregorian chant can generate in the spiritual, mental and physical sphere of a human person are compared in the article with the fruits born by the so-called popular music, and even more broadly with the consequences of surrounding the so-called pop-culture. This type of comparison allowed us to more clearly see the salutary and therapeutic effects of Gregorian chant for the human person – an ordering force capable of significantly helping to restore peace and harmony between man and God.
Źródło:
Musica Ecclesiastica; 2024, 19; 167-184
2353-6985
Pojawia się w:
Musica Ecclesiastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja książki Oblicza antybohatera pod redakcją Michała Januszkiewicza oraz Alicji Müller, Instytut Literatury, Kraków 2021
Review of the monograph Oblicza antybohatera [Faces of the antihero] edited by Michał Januszkiewicz & Alicja Müller, Instytut Literatury, Kraków 2021
Autorzy:
Brzostowicz, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38426258.pdf
Data publikacji:
2023-09-11
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
antybohater
filozofia
kultura
literaturoznawstwo
popkultura
perspektywa kobieca
antihero
philosophy
culture
literary studies
pop culture
female perspective
Opis:
Książka „Oblicza antybohatera” przedstawia inną wizję antybohaterów niż ta powszechnie przyjęta. Celem autorów monografii jest zerwanie z postrzeganiem antybohatera jako złej i zdeprawowanej osoby. Jest to raczej złożona, skomplikowana istota. Szczególnie godnym uwagi jest temat porównania antybohatera do zwykłego człowieka pozbawionego heroizmu.
The book “Faces of the Antihero” presents a different vision of antiheroes than is commonly accepted. The aim of the authors of the monograph is to break with the perception of the antihero as a bad and depraved person. Rather, it is a complex, complicated entity. Particularly noteworthy is the theme of comparing an antihero to an ordinary man stripped of heroism.
Źródło:
Kultura i Wychowanie; 2023, 23, 1; 133-135
2544-9427
2083-2923
Pojawia się w:
Kultura i Wychowanie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncertowe sacrum i profanum – teatralizacja przestrzeni scenicznej na przykładzie zespołu Rammstein
Concert sacrum and profanum – about staging the stage space, illustrated by the example of Rammstein
Autorzy:
Kubiak, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521194.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Rammstein
przestrzeń sceniczna
muzyka popularna
teatralizacja
popkultura
stage space
popular music
staging
pop culture
Opis:
W artykule zwrócono uwagę na problem teatralizacji przestrzeni podczas występów scenicznych grupy Rammstein. Twórczość sceniczna zespołu wykorzystuje środki wyrazu artystycznego, jakie można znaleźć podczas przedstawień teatralnych. Począwszy od oświetlenia, poprzez kostiumy, dekoracje, aż do detali, grupa wykazuje dbałość o szczegóły swoich występów. Niejednokrotnie muzycy sięgają do klipów wideo, przenosząc ich elementy do przestrzeni scenicznej. Niecodzienny, świąteczny charakter wydarzenia, jakim jest koncert zespołu Rammstein, stwarza swoiste przestrzenie, które można określić jako sacrum. W artykule dokonano analizy spektakli muzycznych w świetle teorii Johana Huizingi, Beaty Hoffmann, Wojciecha Siwaka oraz Theodora Adorna i Maxa Horkheimera.
The article focuses on the issue of turning stage space into theatre-like environment, which takes place during stage performances of the German band, Rammstein. The band’s stage performance uses techniques of artistic expression that can be found in theatre performances. Ranging from lighting, through costumes and decorations, to details, the band pays a lot of attention to the details involved in their stage performance. The members of the band also repeatedly use video clips, transferring their parts onto stage space. The unusual, festive character of Rammstein’s concerts creates particular spaces that can be called sacrum. In the article, an analysis of music performances is carried out, according to the theories of Johan Huizinga, Beata Hoffmann, Wojciech Siwak, as well as Theodor Adorno and Max Horkheimer.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2019, 11, 3 "Kultura metalowa w przestrzeni rytualnej i medialnej"; 57-69
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umuzykalniający potencjał aplikacji TikTok w kontekście instytucjonalnej edukacji muzycznej
The potential of the TikTok application for musical development in the context of institutional music education
Autorzy:
Juda, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/49354026.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
TikTok
music
music education
social media
pop culture
muzyka
edukacja muzyczna
media społecznościowe
popkultura
Opis:
Artykuł traktuje o umuzykalniającym potencjale, jaki kryją w sobie współczesne audiowizualne media społecznościowe. Uwzględnia też stan systemowej edukacji muzycznej prowadzonej w szkołach. Autor weryfikuje tezę, czy aplikacje, w których cyrkulują lapidarne formy wideo (np. aplikacja TikTok) mogą przyczyniać się do umuzykalnienia młodzieży. W tym celu przytacza konkretne przykłady praktyk muzycznych, które mają miejsce w tych przestrzeniach. Jako główny punkt odniesienia traktuje relacje instytucjonalnie prowadzonej edukacji muzycznej z popkulturą, stojącą w centrum treści cyrkulujących we współczesnych mediach.
The article addresses the potential for musical development through contemporary audiovisual social media. It also takes into account the state of music education in schools. The author of the article asks whether applications in which concise video forms circulate (e.g., the TikTok application) can contribute to the musical development of young people. For this purpose, the author provides specific examples of musical practices that take place in these spaces. As the main point of reference, he examines the relationship between institutionally conducted music education and pop culture, which is at the center of the content circulating in contemporary media.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2022, 14, 4; 55-66
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od przeszłości do teraźniejszości. O kryminałach Pawła Jaszczuka
From the past to the present. About Paweł Jaszczuk’s crime novels
Autorzy:
Chłosta-Zielonka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231107.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
kryminał retro
przeszłość
popkultura
bohater
starość
retro crime story
past
pop culture
hero
old age
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie twórczości Pawła Jaszczuka, który dzięki swoim dokonaniom stał się reprezentatywny, zarówno dla literatury kryminalnej, jak i dla środowiska Warmii i Mazur. Od wielu lat pisze powieści kryminalne, przyczyniając się do rozwoju odmian gatunku, a jednocześnie korzystając z tej formy, porusza ważne współcześnie tematy. W jego utworach widać także przebieg pewnego procesu: rozpoczynając od narracji historycznej, w której ważne miejsce pełniła przeszłość, coraz częściej zabiera głos w sprawie teraźniejszości i jej wyznaczników: dominacji polityki w życiu, rozprzestrzeniania się kultury masowej, rozpadu rodziny czy wszechobecnego ageizmu. Przedstawienie jego powieści kryminalnych ma wykazać, że w jego metodzie twórczej z jednej strony widoczna jest tendencja do eksponowania tematów związanych z przeszłością, a z drugiej strony mechanizm łączenia narracji historycznej z wątkami popkulturowymi.
The aim of the article is to present the work of Paweł Jaszczuk, an author of crime novels associated with the Warmia and Mazury region. He was the laureate of the second edition of the Grand Caliber Award in 2005. The presentation of his crime novels is to show that in his creative method, on the one hand, there is a visible tendency to emphasize topics related to the past, and on the other hand, the mechanism of combining historical narrative with pop culture threads.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2023, 66, 1; 271-287
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies