Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polish foreign policy," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Udział Polski w operacjach pokojowych Unii Europejskiej. Dylematy i wyzwania
Polish participation in peacekeeping operations of the European Union. Dilemm as and chall enges
Autorzy:
Podgórzańska, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1595754.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Polish foreign policy
European Union
peacekeeping operations
polska polityka zagraniczna
Unia Europejska
operacje pokojowe
Opis:
Jedynym z istotnych fragmentów realizowanej po 1989 roku polityki zagranicznej jest zaangażowanie Polski w działania społeczności międzynarodowej na rzecz umacniania bezpieczeństwa w państwach i regionach konfliktogennych. Polska konsekwentnie wykorzystuje udział w operacjach pokojowych prowadzonych pod auspicjami organizacji międzynarodowych i koalicji ad hoc jako instrument realizacji polityki zagranicznej. Celem artykułu jest analiza motywów i skali zaangażowania Polski w operacje pokojowe UE z perspektywy polityki zagranicznej po 1989 roku. Przyjęta konstrukcja artykułu nie pozwala na wieloaspektową analizę a jedynie na skoncentrowanie się na wybranych kwestiach, a mianowicie motywach i dylematach zaangażowania Polski w operacje pokojowe UE.
One of the significant elements of the foreign policy pursued after 1989 is Poland’s engagement in the activities of the international community for strengthening the security in conflict-prone states and regions. Poland has consequently utilised the participation in peacekeeping operations, carried out under the auspices of international organisations and coalitions created ad hoc, as an instrument for implementing its foreign policy. The aim of the article is the analysis of the character, scale and motives for Poland’s involvement in the peacekeeping operations of the European Union, from the perspective of the foreign policy after 1989. The adopted construction of the article does not allow to conduct a multi-faceted analysis, but only to concentrate on selected issues, namely the motives and dilemmas of Polish engagement in the European Union’s peacekeeping operations.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Politica; 2015, 32, 2; 69-84
0867-0617
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Politica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyplomacja PRL wobec kryzysu karaibskiego w 1962 roku
Autorzy:
Kieć, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373780.pdf
Data publikacji:
2020-04-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Polish foreign policy
20th century
Caribbean Crisis
polska polityka zagraniczna
wiek XX
kryzys karaibski
Opis:
Ministerstwo Spraw Zagranicznych oraz ówczesny szef polskiej dyplomacji Adam Rapacki uważali kryzys karaibski za niezwykle groźny dla Polski. Wynikało to z faktu, że Warszawa utrzymywała dobre relacje gospodarcze z Waszyngtonem. Od czasu nawiązania relacji dyplomatycznych z Hawaną stosunki między PRL a Kubą rozwijały się wolno. Od 1960 r. PRL była zmuszona okazywać pomoc Kubie i nie czerpała zysków z wymiany handlowej. Szersze zaangażowanie na rzecz poprawy stosunków z reżimem Castro było wymuszone przez Moskwę. Polska jako członek bloku wschodniego nawiązała relacje z Hawaną najpóźniej ze wszystkich krajów wchodzących w jego skład. Na wspomniane ruchy Stany Zjednoczone Ameryki zareagowały w sposób niezwykle nerwowy. Administracja prezydenta Johna Kennedy’ego groziła cofnięciem cesji gospodarczych udzielonych Polsce. W tym kontekście wizyta Adama Rapackiego w Hawanie w czerwcu 1961 r. wydawała się z punktu widzenia USA prowokacyjna. Inaczej wystąpienie polskiego ministra odebrali brytyjscy dyplomaci, którzy utrzymywali, że podczas przemówienia na Uniwersytecie w Hawanie Rapacki starał się nie obrażać Stanów Zjednoczonych. Dodatkowo Foreign Office uważało, że został on zmuszony do złożenia owej wizyty zagranicznej. W momencie, gdy rozpoczął się kryzys rakietowy na Kubie, polskie MSZ starało się za wszelką cenę uniknąć działań, które mogły zostać odebrane jako prowokacja przez siły US Navy, prowadzące morską blokadę wyspy. O zamiarach dotyczących rozmieszczenia pocisków atomowych na Kubie ZSRR nie poinformowało swoich sojuszników, co świadczyło o braku suwerenności PRL oraz innych państw bloku wschodniego. MSZ nie podejmowało żadnych aktywnych ruchów w tej kwestii, ale starało się pozyskać najbardziej wiarygodne informacje na temat rozgrywających się zdarzeń. Najlepiej poinformowany był ambasador PRL w Waszyngtonie, a jego odpowiednicy w Hawanie i Moskwie mieli niekompletne dane. Dodatkowo, po ustaniu największego zagrożenia związanego z wybuchem wojny termonuklearnej, to PRL przekazywała informacje o krytyce Fidela Castro kierowanej wobec Moskwy, a dotyczącej kryzysu.
The Ministry of Foreign Affairs and the head of Polish diplomacy at that time, Adam Rapacki, considered the Caribbean Crisis to be extremely dangerous for Poland. It was due to the fact that Warsaw maintained good economic relations with Washington. Since establishing diplomatic relations with Havana, relations between the Polish People’s Republic (PPR) and Cuba had developed slowly. From 1960, PPR was forced to help Cuba, while not drawing any benefits from exchange trade. Larger commitment to improve relations with Castro’s regimes was forced by Moscow. Poland was the last member of Eastern Bloc to establish relations with Havana. The United States of America reacted to these events in an extremely nervous manner. The administration of President John Kennedy threatened to cancel economic cessions granted to Poland. In this context, Adam Rapacki’s visit to Havana in June 1961 seemed provocative from the USA point of view. British diplomacy, however, interpreted the Polish minister’s speech at the University of Havana differently and maintained that Rapacki was careful not to offend the United States of America. Moreover, the Foreign Office believed that he was forced to make this foreign visit. When the Cuban Missile Crisis began, the Polish Ministry of Foreign Affairs tried to avoid any actions that could be seen as provocative by U.S. Navy forces, conducting a naval blockade of the island. The USSR did not inform its allies about the plan of placing the missiles on Cuba, which testified to the lack of sovereignty of the PPR and other Eastern Bloc states. The Polish Ministry of Foreign Affairs did not make any active moves regarding the crisis, but still tried to obtain the most reliable information on the events. The most informed person was PPR’s ambassador in Washington, while those in Havana and Moscow had incomplete data. In addition, after the biggest threat of the outbreak of thermonuclear war has passed, it was the PPR that provided information about Fidel Castro’s critique of Moscow’s position towards the crisis.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2020, 106; 157-189
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska „piastowska” vs „jagiellońska”. Odmienność wizji relacji z Niemcami jako determinanta poglądów na polską politykę zagraniczną
“Piast” Poland versus “Jagiellonian” Poland. Dissimilarity of Visions of the Polish-German Relations as a Decisive Factor behind the Opinions on Poland’s Foreign Policy
Autorzy:
Kubera, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1595612.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
parliamentary discourse
Polish foreign policy
Piasts
Jagiellonian
Germany
dyskurs parlamentarny
polska polityka zagraniczna
piastowska
jagiellońska
Niemcy
Opis:
Artykuł prezentuje wyniki analizy dyskursu parlamentarnego w Polsce w latach 2009–2015 dotyczącego Niemiec, ich znaczenia w Unii Europejskiej oraz wynikających z tegozałożeń polskiej polityki zagranicznej. Przeprowadzone badania pozwoliły wyróżnić dwie strony tego dyskursu. Pierwsza, zwana „piastowską”, podkreśla konieczność bliskiej, strategicznej współpracy Polski z Niemcami. Druga strona dyskursu, zwana „jagiellońską”, uważa, że Warszawa powinna szukać sojuszników nie w Berlinie, ale wśród podobnych do siebie wschodnich państw UE. W artykule przedstawione zostały wybrane aspekty polskiej polityki zagranicznej, w których obserwować można powiązanie między przynależnością do strony „piastowską” lub „jagiellońską” a reprezentowaniem określonych poglądów w czerech obszarach tematycznych: przemian UE, polityki wschodniej, polityki energetyczno-klimatycznej i polityki bezpieczeństwa.
The article presents the results of an analysis of the Polish parliamentary discourse in the years 2009–2015 on Germany, its significance in the European Union and its impact on the premises of Poland’s foreign policy, and the German role in EU. The results of the analysis allow to distinguish two sides of this discourse. The first called “Piast” stresses the need of a close strategic cooperation between Poland and Germany. The other side of this discourse, called “Jagiellonian”, believes that Warsaw should look for allies not in Berlin, but among eastern EU countries. The article presents some selected aspects of Poland’s foreign policy, in which there is a correlation between belonging to one of the two options and representing attitudes in four thematic areas: changes within the EU, eastern policy of the EU, energy and climate policy and security policy.
Źródło:
Acta Politica Polonica; 2016, 38, 4; 65-80
2451-0432
2719-4388
Pojawia się w:
Acta Politica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Eastern Dimension of the EU’s and Poland’s Policy
Wymiar wschodni polityki Unii Europejskiej i Polski
Autorzy:
Sydoruk, Tetiana
Tyshchenko, Dmytro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1943961.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Eastern Europe
European Neighbourhood Policy
Eastern Partnership
Polish foreign policy
Europa Wschodnia
europejska polityka sąsiedztwa
Partnerstwo Wschodnie
polska polityka zagraniczna
Opis:
The article seeks to assess the degree to which Poland exercises power and influence in the Eastern policy of the European Union (EU) from the early 21st century until now, focusing on the attributes of Poland’s latest contribution to the EU policies – the Eastern Partnership (EaP). The article examines also challenges and discussions on Polish strategy towards Eastern Europe. The authors prove that the main points of Poland’s Eastern policy are that the improper attention to it will result in loss of status positions in the international arena; Poland should not be limited by the role of the architect artist in Franco-German project in Europe; European perspective is the only incentive that can encourage the reforms in Eastern Europe; the failure to provide such a perspective would lead to social and economic instability in the region and the drift towards the participation in reintegration projects in post-Soviet space with Moscow; the Eastern Partnership should be considered as a step towards the joining the EU; Europe will take Poland into consideration only as a regional leader; Russian neo-imperialism is a challenge for Poland’s security and needs a strict reaction.
Artykuł stara się oszacować, w jakim stopniu Polska sprawuje władzę i wykorzystuje wpływy w ramach polityki wschodniej Unii Europejskiej (UE) od początku XXI wieku do chwili obecnej, skupiając się na właściwościach ostatniego wkładu Polski w politykę Unii, mianowicie programu Partnerstwa Wschodniego (EaP). W artykule poddano również badaniu wyzwania i dyskusje dotyczące polskiej strategii wobec Europy Wschodniej. Autorzy dowodzą, że główne punkty polskiej polityki wschodniej koncentrują się wokół następujących zagadnień: 1) Niewłaściwa uwaga przywiązywana do tej polityki będzie skutkować utratą statusu na arenie międzynarodowej; 2) Polska nie powinna być ograniczana rolą statysty we francusko-niemieckim projekcie dla Europy; 3) Perspektywa europejska jest jedynym bodźcem zdolnym pobudzić proces reform w Europie Wschodniej; 4) Porażka w promowaniu takiej perspektywy może prowadzić do społecznego i ekonomicznego zachwiania w regionie, a tym samym do pchnięcia go w kierunku udziału w projektach reintegracyjnych odbywających się w przestrzeni postsowieckiej pod dyktando Moskwy; 5) Partnerstwo Wschodnie powinno być postrzegane jako krok w kierunku integracji z Unią Europejską; 6) Europa będzie liczyć się z Polską tylko jako liderem regionu; 7) Rosyjski neoimperializm stanowi wyzwanie dla bezpieczeństwa Polski i wymaga zdecydowanej reakcji.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2016, 52; 209-220
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geopolitical Imagination of the Political Elites of the Third Polish Republic: An Outline of the Problem
Wyobraźnia geopolityczna elit politycznych III RP: zarys problemu
Autorzy:
Macała, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1937092.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
geopolitics
geopolitical imagination
critical geopolitics
Polish foreign policy
Third Polish Republic
geopolityka
wyobrażenia geopolityczne
geopolityka krytyczna
polska polityka zagraniczna
Trzecia Rzeczpospolita Polska
Opis:
The article deals with the issue of the development of geopolitical imagination of Polish political elites following 1989. The source database of the text are the most important official documents regarding the foreign policy of the Third Polish Republic: the policy statements of subsequent prime ministers and the so-called small policy statements of the ministers of foreign affairs. Discourse analysis and system analysis were used to analyse them, treating them as a social construct. Geopolitical imagination placed Poland in Europe, in the dangerous zone between Germany and Russia and on the border of the two civilizations. The escape from this “fatalism of geography” was the main goal of the elites of the Third Polish Republic. Hence the orientation towards the West, to ensure the exit from peripherality, security and development. To justify such a remodelling of their representations, the elites put forward an idealized image of the West. It facilitated the acceptance of the geopolitical choice made by the society and the associated severe limitation of Poland’s geopolitical and economic autonomy. The vehicles on the way to the West were bandwagoning towards the USA and Germany, which justified clientelism towards them. In various combinations, the representations about Poland’s key role in the post-communist region re-emerged following 1989 to strengthen its position in relation to the West and the East. As for the eastern direction, Poland’s goal was to move the imaginary borders of the West towards our eastern neighbours, mainly Belarus and Ukraine. This must have led to the negative reaction from Russia, which considered this area its sphere of influence. Russia was imagined by us to be an alien and enemy, and the change of this state of affairs would be a consequence of the Westernisation of Russia so desired by the Polish elites. It seems that in the years 1989–2015, one could speak of a certain interpretative community, which the LaJ (Law and Justice/Prawo i Sprawiedliwość) governments broke down following 2015. The LaJ foreign policy has become a hostage of those undermining the liberal democracy of internal political system changes. Their criticism in the EU states isolates and pushes towards servility to Washington. In turn, the Three Seas Initiative is too divided and weak to leverage Poland’s position. It seems that re-approaching the EU’s core may give us some freedom and better protection in external policy.
Artykuł dotyczy kształtowania się wyobraźni geopolitycznej polskich elit politycznych po 1989 roku. Bazą źródłową tekstu są najważniejsze oficjalne dokumenty dotyczące polityki zagranicznej III RP: exposé kolejnych premierów oraz tzw. małe exposé ministrów spraw zagranicznych. Dla ich analizy zastosowano analizę dyskursu oraz analizę systemową, traktując treść dokumentów jako społeczny konstrukt. Wyobraźnia geopolityczna lokowała Polskę w Europie, w niebezpiecznej strefie między Niemcami a Rosją oraz na granicy dwóch cywilizacji. Wyjście z tego „fatalizmu geografii” było zasadniczym celem elit III RP. Stąd orientacja na Zachód, żeby zapewnić sobie wyjście z peryferyjności, bezpieczeństwo i rozwój. Dla uzasadnienia takiej przebudowy swoich imaginacji elity posługiwały się idealizowanym obrazem Zachodu. Ułatwiało to akceptację dokonanego wyboru geopolitycznego przez społeczeństwo oraz związane z nim silne ograniczenie autonomii geopolitycznej i ekonomicznej Polski. Wehikułami na drodze na Zachód był bandwagoning wobec USA i Niemiec, co uzasadniało na ogół klientelizm wobec nich. W różnych kombinacjach powracały po 1989 roku wyobrażenia o kluczowej roli Polski w regionie postkomunistycznym, żeby wzmocnić jej pozycję w stosunku do Zachodu i Wschodu. W przypadku kierunku wschodniego celem Polski było przesunięcie wyobrażonych granic Zachodu na naszych sąsiadów, głównie na Białoruś i Ukrainę. Musiało to spowodować negatywną reakcję Rosji, uważającej ten obszar za swoją strefę wpływów. Rosja była w naszych wyobrażeniach traktowana jako obcy i wróg, a zmiana tego stanu rzeczy byłaby konsekwencją pożądanej przez polskie elity okcydentalizacji Rosji. Wydaje się, że w latach 1989–2015 można mówić o pewnej wspólnocie interpretacyjnej, której załamanie przynoszą rządy PiS po 2015 roku. W ich wyobrażeniach odsuwamy się od zachodniej Europy, zdając się na uległość wobec Amerykanów oraz na współpracę regionalną pod polskim przywództwem. Polityka zagraniczna PiS stała się zakładnikiem podważających liberalną demokrację wewnętrznych zmian ustrojowych. Ich krytyka w państwach UE powoduje izolację i zdaje na serwilizm wobec Waszyngtonu. Z kolei Trójmorze jest zbyt podzielone i słabe, żeby wydźwignąć pozycję Polski. Wydaje się, że ponowne zbliżenie do rdzenia UE może nam dać pewną swobodę i lepszą asekurację w polityce zewnętrznej.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 64; 62-79
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unia Europejska w okresie zmian. Co z kryzysu wynika dla Polski
The European Union in a Time of Change. Implications for Poland
Autorzy:
Grela, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/904148.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
Tematy:
Unia Europejska
integracja europejska
euro
polska polityka zagraniczna
fundusze strukturalne
European Union
European integration
Polish foreign policy
structural funds
Opis:
Autor − dyplomata i ekonomista − analizuje problemy Unii Europejskiej ostatnich lat, związane ze zmianami w gospodarce światowej − z globalizacją i pojawieniem się nowych ośrodków wpływów ekonomicznych. Kryzys w UE, a zwłaszcza w strefie euro ma charakter strukturalny. Związany jest z osłabieniem konkurencyjności większości krajów europejskich, problemami demograficznymi i różnicami interesów politycznych. Integracja europejska znajduje się w punkcie zwrotnym. Autor stara się odpowiedzieć na pytanie − co z obecnej sytuacji w UE wynika dla Polski. Wskazuje na dotychczasowe osiągnięcia naszego kraju oraz na słabości −w polskiej polityce wewnętrznej i europejskiej. Podejmuje również sprawę przystąpienia Polski do strefy euro i wiąże to ze zdolnością do przeprowadzenia reform strukturalnych sprzyjających innowacyjności i konkurencyjności polskiej gospodarki.
The Author − diplomat and economist − examines the problems of the European Union in recent years, associated with changes in the world economy − globalization and the emergence of new centers of economic influence. The crisis within the EU, especially in the euro zone is structural. It is associated with the weakening of the competitiveness of a number of European countries, demographic problems and differering political interests of the member states. European integration is at a turning point. The author tries to answer the question of the impact of the current crisis for Poland's economic and political interests. Points to the achievements of Poland in recent years and the weaknesses of the Polish internal and foreign policy. He makes a number of comments on prospects of Polish accesssion to the euro zone and claims that a successful membership in the zone rests upon Poland's ability to carry out structural reforms to enhance innovation and competitiveness of the Polish economy.
Źródło:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2012, 3(21); 27-43
1898-3529
2658-1116
Pojawia się w:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność polityczno-kulturalna Macieja Loreta w Rzymie przed wybuchem Wielkiej Wojny
Autorzy:
Wojtanowska-Bąk, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609110.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
polska polityka zagraniczna
Maciej Loret
Biuro Informacyjno-Prasowe
Polonia włoska
Polish foreign Policy
Press and Information Office
Poles in Italy
Opis:
7 II 1911 r. na mocy uchwały Rady Narodowej powołano do życia Biuro Prasowe w Rzymie, będące filią francuskiej Agence Polonaise de Presse. Kierownictwo nad rzymską placówką objął Maciej Loret, lwowski historyk i wieloletni członek Ekspedycji Rzymskiej PAU. Dzięki zabiegom Loreta zapoznano włoską opinię publiczną oraz kręgi polityczno-kulturalne ze sprawą polską, a nawiązane kontakty z prasą oraz światem parlamentarnym i naukowym umożliwiły efektywniejszą akcję propagandową w czasie Wielkiej Wojny. On 7 February 1911, a resolution of the National Council established the Press and Information Office in Rome, which was a branch of the French Agence Polonaise de Presse. Head of the Agence was appointed Maciej Loret, a historian from Lwow and longtime member of the Rome Expedition of the Polish Academy of Learning in Kraków. Thanks to Loret’s efforts, the Italian public opinion as well as political and cultural circles got to know the Polish question, and the contacts he established with the press, academic institutions and the parliamentary world enabled a more effective propaganda campaign during the Great War.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2018, 50, 3
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag i wątpliwości na marginesie wojennej biografii germanofila polskiego (Piotr Zychowicz, Germanofil. Władysław Studnicki – Polak, który chciał sojuszu z III Rzeszą, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2020, ss. 648)
Autorzy:
Orzełek, Ariel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041171.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
national socialism
polish foreign policy
political realism
political thought
Władysław Studnicki
narodowy socjalizm
polska polityka zagraniczna
realizm polityczny
myśl polityczna
Opis:
W 2020 r. ukazała się książka Piotra Zychowicza poświęcona działalności Władysława Studnickiego w latach II wojny światowej. Publikacja ta oparta została na szerokiej bazie źródłowej, jej celem zaś była nie tylko analiza, ale i apologia koncepcji Studnickiego, który w 1939 r. i w czasie wojny wzywał do ugody polsko-niemieckiej. Zychowicz, podobnie jak Studnicki, lekceważy istotę hitleryzmu, jego imperialne cele, dla obrony swych tez stosuje często metodę myślenia życzeniowego, z wielu hipotetycznych scenariuszy wybierając autorytatywnie ten najbardziej korzystny dla swoich poglądów. Widoczne jest to zwłaszcza w przypadku przewidywania przebiegu wojny i jej skutków w konfiguracji, w której Polska jest sojusznikiem III Rzeszy. Niemniej publikacja Zychowicza to książka potrzebna, która powinna wzbudzić spory o ocenę polityki Józefa Becka, rządu polskiego na wychodźstwie i polskiego podziemia w latach wojny.
In 2020 a book by Piotr Zychowicz, devoted to the activities of Władysław Studnicki during the Second World War, was published. This publication was based on extensive source knowledge. The aim of the book was not only to analyze, but also to affirm the concept of Studnicki, who in 1939 and during the war called for a Polish-German agreement. Zychowicz, like Studnicki, disregards the essence of Nazism, its imperial goals, and to defend his theses, he often uses the method of wishful thinking, choosing authoritatively from hypothetical scenarios the one which is most favorable to his views. This is especially visible in the case of predicting the course of the war and its consequences when hipotesizing about Poland as a potential ally of the Third Reich. Nevertheless, the publication of Zychowicz is an indispensable book that should arouse disputes over the evaluation of the policy of Józef Beck, the Polish government in exile and the Polish underground during the war years.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 755-774
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Paradiplomacy. Current State and Perspectives
Polska paradyplomacja. Stan i perspektywy
Autorzy:
Ksenicz, Igor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32304298.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
paradiplomacy
local government diplomacy
Polish foreign policy
local government
Ministry of Foreign Affairs
paradyplomacja
dyplomacja samorządowa
polska polityka zagraniczna
samorząd terytorialny
ministerstwo spraw zagranicznych
Opis:
The article presents the results of the research conducted by the author within the framework of the National Science Centre action MINIATURA 4. This was a pilot project aiming to yield a preliminary diagnosis and suggest directions of development for the cooperation between local government units and the central government in the field of paradiplomacy. As part of the study, 11 interviews were conducted with the representatives of the milieus responsible for Polish paradiplomacy: local government officials, civil servants and experts. The results of the preliminary research indicate that approached as an instrument of foreign policy, Polish local diplomacy is experiencing a severe crisis. In order to overcome it, one should consider a model of Polish paradiplomacy that respects the interests of either side, namely the central and the local government.
Artykuł prezentuje wyniki badań przeprowadzonych przez autora w ramach działania naukowego MINIATURA 4 Narodowego Centrum Nauki. Projekt miał charakter pilotażu, którego celem było opracowanie wstępnej diagnozy i kierunków rozwoju współpracy jednostek samorządu terytorialnego z rządem w zakresie dyplomacji samorządowej. W ramach badania zostało przeprowadzonych 11 wywiadów z przedstawicielami środowisk odpowiedzialnych za kreowanie polskiej paradyplomacji: samorządowcami, pracownikami administracji rządowej oraz ekspertami. Wyniki badań wstępnych wskazują, że polska dyplomacja samorządowa, postrzegana jako instrument polityki zagranicznej, przeżywa poważny kryzys. W celu jego przezwyciężenia należy zastanowić się nad modelem polskiej paradyplomacji szanującym interesy obu stron: rządu i samorządu terytorialnego.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2023, 2; 51-66
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected Forms of Activity of the Foreign Affairs Committee of the Sejm and the Main Directions of Polish Foreign Policy
Wybrane formy aktywności Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu a główne kierunki polskiej polityki zagranicznej
Autorzy:
Pochyły, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857709.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Polish foreign policy
foreign affairs committee
Belarus
Grzegorz Schetyna
legislature
executive power
polska polityka zagraniczna
komisja spraw zagranicznych
Białoruś
Grzegorz Schetyna
władza ustawodawcza
władza wykonawcza
Opis:
The article analyzes selected activities of the Foreign Affairs Committee of the Sejm of the Republic of Poland in connection with the main directions of Polish foreign policy. For the purpose of consideration of the thesis, it was assumed that the Foreign Affairs Committee has a complementary/supplementary role in the control of the directions of Polish foreign policy, and in Poland there was a balance between executive and legislative power in this area. The research problem was to determine the scale of the Committee’s interest in world events through a specific response and to define the specific geographic area that would result from this activity. The method of quantitative analysis was used, PS Imago Pro 7.0 program was used for the research. The result of the research allowed to draw conclusions that the Committee’s interest of opinion-forming and intervention through the publication of statements, as well as formulating recommendations in the vast majority is manifested in relation to the most important issues in the immediate environment of Poland: Belarus, the situation of Poles in Lithuania, the events in the Caucasus, which is consistent with the basic directions of Polish foreign policy.
W artykule analizie poddano wybrane aktywności Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP w powiązaniu ich z głównymi kierunkami polskiej polityki zagranicznej. Teza: Komisja Spraw Zagranicznych pełni dopełnieniową/ uzupełniającą rolę w kontroli nad kierunkami polskiej polityki zagranicznej, a w Polsce zachowywano balans między władzą wykonawczą a ustawodawczą w tym zakresie. Problemem badawczym było określenie skali zainteresowania Komisji wydarzeniami na świecie poprzez określoną reakcję oraz zdefiniowanie szczególnego obszaru geograficznego, który z tej aktywności będzie wynikał. Posługiwano się metodą analizy ilościowej, do badań wykorzystano program PS Imago Pro 7.0. Rezultat badań pozwolił na wyciągnięcie wniosków, że zainteresowanie Komisji o charakterze opiniotwórczym i interwencyjnym poprzez publikację stanowisk, formułowanie dezyderatów w zdecydowanej większości objawia się wobec spraw najważniejszych dla Polski: Białoruś, Polacy na Litwie, Kaukaz, co jest zgodne z podstawowymi kierunkami polskiej polityki zagranicznej.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2021, 71; 178-197
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oś Warszawa-Bukareszt i miejsce Rumunii w inicjatywie Trójmorza? Polsko-rumuńskie przywództwo w inicjatywie Trójmorza (3SI)
Autorzy:
Lewandowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053590.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Three Seas Initiative
Romania
Romanian foreign policy
Polish foreign policy
geopolitics of Central and Eastern Europe
international security
Inicjatywa Trójmorza
Rumunia
rumuńska polityka zagraniczna
polska polityka zagraniczna
geopolityka Europy Środkowo-Wschodniej
bezpieczeństwo międzynarodowe
инициатива трех морей
Румыния
внешняя политика Румынии
внешняя политика Польши
геополитика Центральной и Восточной Европы
международная безопасность
Opis:
The article discusses the issue of Romania’ s place and role in the Three Seas Initiative. The text introduces the Polish view of cooperation with reference to the common objectives of both countries and the Community concepts of security policy development in Central and Eastern Europe. The paper discusses the idea of the Three Seas Initiative, illustrates its place in Romania’ s foreign policy and security strategy, as well as examines the potential for Polish-Romanian cooperation in the Three Seas Initiative, indicating common grounds required for partnership and leadership of both countries in the Three Seas Initiative region.
Artykuł porusza kwestię miejsca i roli Rumunii w Inicjatywie Trójmorza. Tekst wprowadza polskie spojrzenie na współpracę w odniesieniu do wspólnych celów obu krajów oraz wspólnotowych koncepcji rozwoju polityki bezpieczeństwa w Europie Środkowo-Wschodniej. Artykuł omawia ideę Inicjatywy Trójmorza, ilustruje jej miejsce w rumuńskiej polityce zagranicznej i strategii bezpieczeństwa, a także analizuje potencjał polsko-rumuńskiej współpracy w ramach Inicjatywy Trójmorza, wskazując wspólne podstawy potrzebne do partnerstwa i przywództwa oba kraje w regionie Inicjatywy Trójmorza.
В статье обсуждается место и роль Румынии в Инициативе трех морей. Текст представляет польский взгляд на сотрудничество в отношении общих целей обеих стран и концепции Сообщества по развитию политики безопасности в Центральной и Восточной Европе. В статье обсуждается идея инициативы трех морей, показано ее место во внешней политике и стратегии безопасности Румынии, а также анализируется потенциал польско-румынского сотрудничества в рамках инициативы трех морей, указывая на общие основы, необходимые для партнерства и лидерства обеих сторон. страны региона Инициативы трех морей.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 2; 45-59
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunki polsko-niemieckie i europejskie kryzysy
Polish-German relations and European crises Summary
Autorzy:
Malinowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619454.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Polish-German relations
Poland’s foreign policy
Ukraine
stosunki polsko-niemieckie
polska polityka zagraniczna
Ukraina
Opis:
Polish-German relations are an example of good collaboration. They also offer considerable potential for even closer cooperation. The crises in the euro zone brought Warsaw and Berlin closer to one another, especially during the Polish presidency of the EU. The present conflict with Russia, however, has resulted in complications. Ironically, it may contribute to Germany’s better understanding Polish expectations regarding security. From Poland’s point of view, the partnership with Germany is being significantly tested within the framework of the North Atlantic Alliance. Germany is trying to accommodate Polish postulates by becoming involved in NATO spearhead forces and facilitating closer military contacts. Polish-German relations will long continue to depend on the nature of German leadership and the role of Poland in the EU, which is not ultimately defined.
Stosunki polsko-niemieckie charakteryzuje dobra współpraca. Dysponują one wysokim potencjałem kooperacji i mogłyby się stać się jeszcze bliższe. Kryzys w strefie euro zwłaszcza w okresie polskiej prezydencji w UE zbliżył Warszawę i Berlin. Jednak obecny konflikt z Rosja przyniósł komplikacje. Paradoksalnie może on przyczynić się do lepszego zrozumienia przez Niemcy polskich oczekiwań w zakresie polityki bezpieczeństwa. Z polskiego punktu widzenia partnerstwo z Niemcami podlega obecnie ważnemu sprawdzianowi w ramach Sojuszu Północnoatlantyckiego. Niemcy starają się wyjść naprzeciw polskim postulatom, angażując się w tworzenie szpicy NATO i zacieśnianie kontaktów wojskowych. Stosunki polsko - niemieckie jeszcze długo będą uwarunkowane charakterem niemieckiego przywództwa i nie do końca zdefiniowaną rolą Polski w UE.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2015, 2; 35-52
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies