Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polska współczesna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Odnajdując „wspólny język ognia”: Jerzy Ficowski wobec mistycyzmu żydowskiego (prolegomena)
    Autorzy:
    Goczał, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/645964.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    polska poezja współczesna
    Jerzy Ficowski
    mistycyzm żydowski
    kabała
    chasydyzm
    Opis:
    Finding the “common language of fire”: Jerzy Ficowski on Jewish mysticism (prolegomena) This article is an attempt to outline the relationship between the work of Jerzy Ficowski and the Jewish mystical thought that was brought in this paper to a kabbalistic element – a synthesis of components considered basic for two great currents of the non-orthodox Judaism: Kabbalah and Hasidism. At the level of content they consist of the motifs of the Book, Word and Letter, Angels and Light, the messianic topos of the Just, cosmogonic and eschatological myths, as well as specific, non-linear recognition of time – which are strongly present in the poetry of the author of the Regions of the Great Heresy. At the level of structure there are noticeable the emanation model and the duality of language and imagination, of matter and spirituality – diametrically different elements, yet gravitating toward the ultimate unity. The text, containing references to translation and “Schulzian” output of Jerzy Ficowski, is focused on his poetry and is an introduction to its aspectual monograph. Key words: contemporary Polish poetry; Jerzy Ficowski; Jewish mysticism; Kabbalah; Hasidism;    
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2016, 16; 121-133
    2081-1853
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miłosna dokładność: czytając wiersze Marcina Świetlickiego (zapis eseju mówionego)
    Loving accuracy: reading the poems of Marcin Świetlicki (transcript of an oral essay)
    Autorzy:
    Próchniak, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28763114.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Marcin Świetlicki
    contemporary Polish poetry
    interpretation
    polska poezja współczesna
    interpretacja
    Opis:
    Autor przedstawia całościowe odczytanie poezji Marcina Świetlickiego – kładąc akcent na modelującej roli gestu otwarcia twórczej drogi poety oraz wydobywając kluczowe wątki i figury wyobraźni organizujące jego dzieło. Jednocześnie prezentuje taką strategię lektury, która – performatywnie, za sprawą interpretacyjnych pasaży – wchodzi w rezonans z praktyką poetycką Świetlickiego i pozwala wybrzmieć zwłaszcza tym modalnościom jego wierszy, które ufundowane zostały na egzystencjalnie zakorzenionych formach „obecności” i na związanych z nimi uobecnieniach „głosu”. Uchwyceniu tych rejestrów poezji autora Schizmy służy również wykorzystana przez Próchniaka forma eseju mówionego.
    The author presents a comprehensive interpretation of Marcin Świetlicki’s poetry, emphasizing the modeling role of the gesture of opening the poet’s creative path and highlighting the key threads and figures of imagination that organize his work. At the same time, he presents a strategy of reading that – performatively, thanks to interpretive passages – resonates with Świetlicki›s poetic practice and allows the modalities of his poems to resound, which are founded on the existentially rooted forms of “presence” and related presentations of the “voice” with them. The form of the spoken essay used by Próchniak also serves to capture these registers of the poetry of the author of Schizma.
    Źródło:
    Polonistyka. Innowacje; 2022, 16; 129-142
    2450-6435
    Pojawia się w:
    Polonistyka. Innowacje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Różne oblicza elegii w poezji Adama Zagajewskiego
    Different Faces of Elegy in the Poetry of Adam Zagajewski
    Autorzy:
    Fałtynowicz, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1997111.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    elegia
    polska poezja współczesna
    pamięć
    przeszłość
    Adam Zagajewski
    elegy
    contemporary Polish poetry
    memory
    past
    Opis:
    W artykule poddano analizie wiersze Adama Zagajewskiego wpisujące się w konwencję elegijną. Rekapitulując wcześniejsze ustalenia badaczy dotyczące funkcji elegii w poezji Zagajewskiego, autor przedstawia własne interpretacje wybranych utworów. Dowodzi, że forma elegijna, realizująca się w twórczości Zagajewskiego na wiele różnych sposobów, nie jest wyłącznie wyrazem nostalgii poety za przeszłością. Przywołując minione zdarzenia, wspominając zmarłych znajomych, a także podtrzymując pamięć o o ofiarach Holocaustu, Zagajewski czyni bohatera lirycznego swoich wierszy strażnikiem pamięci o przeszłości, której trzeba umożliwić oddziaływanie na przyszłość.
    The article analyses Adam Zagajewski's poems that observe the elegiac convention. While summarizing the existing critical thought on the function of elegia in Zagajewski's poetry, the author presents his own interpretations of selected works. He proves that the elegiac form, realised in Zagajewski's work in many different ways, is not just an expression of the poet's nostalgia for the past. By recalling past events, by remembering his deceased friends, and by maintaining the memory of the victims of the Holocaust, Zagajewski makes the lyrical hero of his poems the guardian of the past. This remembrance must be allowed to influence the future.
    Źródło:
    Białostockie Studia Literaturoznawcze; 2021, 19; 265-280
    2082-9701
    2720-0078
    Pojawia się w:
    Białostockie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autobiograficzne, metapoetyckie, eseistyczne w twórczości Bogusławy Latawiec
    Autobiographical, metapoetic, essayistic in the poetic oeuvre of Bogusława Latawiec
    Autorzy:
    Grądziel-Wójcik, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1386003.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Bogusława Latawiec
    metapoetry
    essay
    autobiography
    Polish modern poetry
    metapoetyckość
    esej
    autobiografia
    polska poezja współczesna
    Opis:
    Bogusława Latawiec jest autorką krótkich form prozatorskich na pograniczu eseju, które ujawniają stosunek poetki do sztuki słowa i opowiadają jednocześnie osobistą historię kobiety piszącej. Utwory te stanowią próbę dialogicznego określenia „ja” w konfrontacji z tekstami kultury, zyskują wartość autoprezentacyjną i prowadzą do wypracowania własnego projektu poetyckiego. Latawiec sięga po formę eseistycznej próby, wykorzystując jej cząstkowość, dyskursywność, intelektualizm i autobiograficzność, co pozwala jej poprzez metakrytyczną refleksję rozpoznawać i konstruować własną tożsamość.
    Bogusława Latawiec is the author of – among others – short prose verging on essay. These works reveal her attitude towards the art of words and at the same time they tell the private history of the woman writer. It is a dialogic attempt to define herself in confrontation with the texts of culture. Short prose by Latawiec has the potential of self-presentation and leads to working out of an individual poetic project. Bogusława Latawiec values this literary form for its fragmentarity, discursiveness, intellectuality and autobiographicalness; paired with metacritical reflexion it allows her to recognize and to construct her own identity.
    Źródło:
    Autobiografia Literatura Kultura Media; 2018, 10, 1; 63-76
    2353-8694
    2719-4361
    Pojawia się w:
    Autobiografia Literatura Kultura Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyłaniam kraje kory pękate. (Współ)drzewna poetyka Krystyny Miłobędzkiej
    Autorzy:
    Lekowska, Daria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2080481.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Krystyna Miłobędzka
    polska poezja współczesna
    drzewa
    ekopoetyka
    metafora otwarta
    contemporary Polish poetry
    ecopoetics
    open metaphor
    trees
    Opis:
    Szkic stanowi próbę ulokowania poezji Krystyny Miłobędzkiej w kontekście ekopoetyki i sprawdzenia, czy tak ukierunkowane odczytanie otworzy liryczną twórczość poetki na nowe praktyki interpretacyjne, cieszące się coraz większym zainteresowaniem badawczym. W omówieniach dorobku autorki Anaglifów motywy i tematy przyrodnicze pojawiają się stosunkowo często, jednak do tej pory rzadko traktowane były jako główny, samodzielny przedmiot analizy. Szkic poprzez interpretację poszczególnych utworów pokazuje, w jaki sposób natura, w tym wypadku zwłaszcza pojawiające się pod różną postacią drzewa, na przestrzeni publikowanych kolejno tomów kształtują wyobraźnię pisarską Miłobędzkiej i wpisują się w wypracowany przez nią projekt poetycki, wykraczający poza ramy strategii literackiej, którego założenia pozwalają umieścić go w obszarze ekopoetyki.
    The article is an attempt to place Krystyna Miłobędzka’s poetry in the context of ecopoetics and to see whether such a targeted reading will open the poet’s lyrical works to new interpretative practices, which are becoming increasingly popular among researchers. In the discussion about the output of the author of Anaglify [Anaglyphs], natural motifs and themes appear relatively often, but so far they have rarely been treated as the main, independent subject of analysis. This sketch, through the interpretation of individual works, shows how nature, in this case especially that appearing in different forms of trees, in the volumes published in turn shape Miłobędzka’s writer’s imagination and inscribe themselves in the poetic project she has developed, which goes beyond the framework of literary strategy and whose assumptions allow it to be placed in the area of ecopoetics.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2020, 8; 262-271
    2353-4583
    2449-7401
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola rodziny w samotnym życiu i twórczości współczesnego pisarza – Jana Rybowicza
    The role of the family in a lonely life and works of the modern writer – Jan Rybowicz
    Autorzy:
    LITWICKA, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/435779.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
    Tematy:
    Jan Rybowicz
    Lisia Góra
    Stare Dobre Małżeństwo
    relacje rodzinne
    literatura polska lat 80.
    literatura współczesna
    polska poezja współczesna
    family relations, Polish
    literature of the 1980’s
    contemporary literature
    Polish modern poetry
    Opis:
    Biograficzna oraz historyczno-literacka analiza prac współczesnego pisarza Jana Rybowicza wykazuje, że posiadanie własnej rodziny było niezrealizowanym marzeniem artysty, które miało wpływ na jego samoocenę i stanowiło szansę jego całkowitego spełnienia. Listy do Elżbiety ukazują problemy wrażliwego artysty w kontaktach z kobietami. Wybrane dzieła literackie zwracają uwagę na problemy samotnego mężczyzny tęskniącego za żoną i dziećmi, których nigdy nie miał. Proza autobiograficzna wskazuje na przemijający czas i trudną rzeczywistość, która sprawiła, że posiadanie rodziny nie było dla pisarza możliwe. Dzieła Jana Rybowicza ukazują człowieka rozdartego między swoimi życzeniami a rzeczywistością. Chęć posiadania własnej rodziny dała mu siłę, aby pisać, ale – z drugiej strony – sprawiła, że cierpiał.
    The biographical and historical-literary analysis of works of the modern writer Jan Rybowicz indicates that having a family of one’s own was an unreachable dream for the artist, which affected his self-esteem and was a chance for his complete fulfillment. Letters to Elisabeth are showing problems of a sensitive artist in his contacts with women. The selected literary works draw attention at the issues of a lonely man missing a wife and children which he has never had. Autobiographical prose points to the passing time and difficult reality that made having a family impossible for the writer. Jan Rybowicz’s works show a man torn between his wishes and reality. A desire of having his own family gave him the strength to write, but, on the other hand, it made him suffer.
    Źródło:
    Wychowanie w Rodzinie; 2013, VIII, (2/2013); 157-167
    2082-9019
    Pojawia się w:
    Wychowanie w Rodzinie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autotematyzm out of the blue. Kilka uwag o poezji Julii Hartwig na marginesie wiersza Reprymenda
    Autothematism out of the blue. Remarks on the poetry of Julia Hartwig on the margins of her poem Reprimand
    Autorzy:
    Grądziel-Wójcik, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32060257.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Julia Hartwig
    Polish contemporary poetry
    autothematic writing
    metapoeticity
    metareflection
    women’s poetry
    polska poezja współczesna
    pisanie autotematyczne
    metapoetyckość
    metarefleksja
    poezja kobieca
    Opis:
    The article discusses different variants of metareflection in Julia Hartwig’s poetry, situating them against the background of a comprehensive concept of the poet’s work. The analysis of her poem Reprymenda [Reprimand] gives rise to a proposal of authotematism specific to Hartwig’s poetry, here called ‘out of the blue’ autothematism and contrasted with the concept of avant-garde poetry. This metapoetic formula is then extended to other texts in the volume Jasne niejasne [Bright Unclear], in which the mimetic aspect of literature in particular is problematised and the ethical dimension of Hartwig’s oeuvre is highlighted.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2022, 38; 219-232
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poeci i ich zwierzęta
    Poets and Their Animals
    Autorzy:
    Juchniewicz, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1203102.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-17
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Polish contemporary poetry
    animal studies
    eco-activism
    naturocentrism
    violence against animals
    polska poezja współczesna
    studia nad zwierzętami
    ekoaktywizm
    naturocentryzm
    przemoc wobec zwierząt
    Opis:
    Studia Anity Jarzyny zebrane w książce Post-koiné. Studia o nieantropocentrycznych językach (poetyckich) lokują się w polu „przeżywających” obecnie rozkwit studiów nad zwierzętami i wypracowują spójną koncepcję czytania poezji z zastosowaniem najnowszych metodologii. Pomysł Jarzyny, która poddała mikrologicznej analizie wiersze kilkudziesięciu poetek i poetów, oparty jest na śledzeniu intencjonalnych rekonfiguracji utartych wyrażeń i dowartościowaniu tropów, ponieważ, jak przekonuje Donna Haraway, to one powodują, że język „odchyla się od właściwego kursu i skręca”. Uwaga ta odnosi się nie tylko do twórczości Joanny Mueller i Justyny Bargielskiej, które przechwytują i unieważniają inwektywy łowieckie (pomiot, pokot), lecz również poetów dekonstruujących funkcjonujące w polszczyźnie oksymorony (casus Ryszarda Krynickiego), a także aluzyjnie nawiązujących do kanonicznych formuł (np. Adorna), których znaczenie ulega rozszerzeniu (casus wiersza Życie ptaków i ssaków po Kronholda). Nie jest to jedyna strategia, na jaką decyduje się Jarzyna. Zarysowuje też komplementarną narrację o zwierzęcych biografiach (np. Łajki), których nagłaśnianie wpisuje się w projekt poszerzania ludzkiej historii o nieludzkich aktorów, autorstwa Érica Barataya. Francuski historyk postuluje, że zwierzę nie może być nadal białą plamą historii, dlatego należy wypracować koncepcję czytania dokumentów i świadectw, która pozwoliłaby na zrekonstruowanie losu zwierząt. Ich sprawczość jest w świetle nowych badań niepodważalna, co podkreśla również Jarzyna. Jej projekt poddaje krytyce wiele stereotypów i zapowiada wypracowywanie nowego sposobu mówienia i myślenia o zwierzętach. Pierwszym etapem rewizji starego porządku ma być rewolucja języka i oczyszczenie go z inwektyw o podłożu animalnym i porównań, które zawsze pozostają krzywdzące dla zwierząt. W ocenie autora tekstu monografia Jarzyny wyróżnia się na tle innych publikacji sposobem prowadzenia wywodu i narracją, która wykracza poza kostyczny styl książek akademickich.
    Anita Jarzyna’s essays, collected in the book Post-koiné. Studia o nieantropocentrycznych językach (poetyckich) (Post-Koiné. Studies on Non-Anthropocentric (Poetic) Languages), contribute to the flourishing field of animal studies. Her work develops a coherent theory of the reading of poetry using the latest methodologies. Jarzyna’s main argument, developed through a microscopic analysis of the the poems of several dozen poets, is for the necessity of the intentional reconfiguration of well-worn expressions and the re-evaluation of tropes. The reason for this is, as Donna Haraway argues, that such linguistic constructions and tropes are the reason the language “deviates from the correct path and takes a turn”. This remark applies not only to the works of Joanna Mueller and Justyna Bargielska, which intercept and neutralise derogatory language related to hunting (pomiot, pokot), but also to poets deconstructing oxymorons functioning in the Polish language (as in the case of Ryszard Krynicki), as well as allusively referring to canonical formulas (Adorno) which are of importance in the period (for example, in the poems of The Lives of Birds and Mammals, Kronhold). This is not the only strategy Jarzyna decides to pursue. She also outlines a complementary account of the animal biography (for example, Laika the dog, one of the first animals in space), the publicizing of which is part of Éric Baratay’s project of extending human history to non-human actors. The French historian postulates that the animal cannot remain a blank spot in history; a methodology for reading documents and testimonies must be developed in order to allow the reconstruction of the life path of animals. In the light of new research, the agency of animals is unquestionable, a narrative that Jarzyna also builds upon. This project criticizes many stereotypes and announces the development of a new way of speaking and thinking about writing. The first step in revising the old order is to revolutionize language by purifying it of animal-related curse words and other linguistic constructions that harm animals. In the eyes of this reviewer, Jarzyna’s monograph stands out from other publications in terms of the construction of the argument and its centralpremises, which go beyond the cautious style of many academic books.
    Źródło:
    Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość; 2020, 2; 1-27
    2719-5767
    Pojawia się w:
    Rana. Literatura, Doświadczenie, Tożsamość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Być obcym u siebie? Marcin Świetlicki i Barbara Gruszka-Zych wobec znaków przynależności
    Native strangers? Marcin Świetlicki and Barbara Gruszka-Zych facing signs of belonging
    Autorzy:
    Jasionowicz, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690195.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Marcin Świetlicki
    Barbara Gruszka-Zych
    contemporary Polish poetry
    French poetry
    sign
    symbol
    belonging
    alienation
    culture
    acculturation
    a-culturation
    polska poezja współczesna
    poezja francuska
    znak
    przynależność
    obcość
    kultura
    akulturacja
    Opis:
    The article is a reflection on the symbols through which the modern experience of cultural belonging is expressed and on the motivations behind their contestation. Examples of selected themes that Marcin Świetlicki and Barbara Gruszka-Zych explore in their writing are used to examine the poetic quest to overcome feelings of alienation in one’s own cultural milieu. In spite of the differences between the two poets, both address the problems facing the contemporary consciousness of Western man, split between the desire to complete the process of deconstructing his own universal “identifying signs” and the need to creatively explore the process of symbolization itself. The issue of “internal acculturation,” as a particular case within the topic of acculturation as a whole, is also correlated to examples drawn from Francophone poetry.
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2017, LXXII; 41-57
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poetic Reflection by Kazimierz Wójtowicz on the Biblical Pericope Lk (24:13–55): On the Series Emaus — werset po wersecie (Emmaus — Verse by Verse)
    Poetycka medytacja Kazimierza Wójtowicza nad biblijną perykopą Łk (24,13–55). O cyklu Emaus — werset po wersecie
    Autorzy:
    Wzorek, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038452.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-10
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Kazimierz Wójtowicz
    Emmaus motif in literature
    contemporary Polish poetry
    Emaus — werset po wersecie (Emmaus — verse by verse)
    motyw Emaus w literaturze
    polska poezja współczesna
    Emaus — werset po wersecie
    Opis:
    This article deals with Kazimierz Wójtowicz's series Emaus – werset po wersecie (Emmaus - verse by verse), unique in Polish poetry and included in the volume Po prostu Emaus. Wybór wierszy z lat 1978–2016 (Just Emaus. A selection of poems from 1978–2016) (Kraków 2016). The discussed reflection is divided into four segments. The first is an introduction. It shows the priest-poet's fascination with the biblical theme of Emmaus, as evidenced by his numerous ekphrastic and non- ekphrastic poems, classified by the author as Emaus w słowie (Emmaus in the word) and Emaus w obrazie (Emmaus in the image). The second part is an attempt to systematize biblical commentaries on the pericope of St. Luke (24, 13–35). Three main directions of interpretation are discussed, namely, liturgical, symbolic, and the contrapuntal nature of the pericope on Emmaus in relation to the passage about the meeting of the Risen Jesus with Mary Magdalene. The third most extensive segment includes the analysis of 15 poems within the series of our interest that paraphrases most of the verses from the pericope of St. Luke. The description of the following poems is not extensive due to the modest size of this article. In the last segment, it is emphasized that Wójtowicz's poetic reflection on the pericope of St. Luke has artistic values and is also kerygmatic in nature. Commenting on biblical verses using the language of poetry, we primarily refer to the symbolism of the pericope. We use liturgical interpretation to a lesser extent. In the end, our attempt is made to juxtapose the series with other poems by Wójtowicz about Emmaus.
    Artykuł traktuje o bezprecedensowym w polskiej poezji cyklu Kazimierza Wójtowicza Emaus — werset po wersecie włączonym do tomu Po prostu Emaus. Wybór wierszy z lat 1978–2016 (Kraków 2016). Prezentowana refleksja jest podzielona na cztery segmenty. Pierwszy ma charakter wprowadzenia. Pokazuje fascynację kapłana-poety biblijnym motywem Emaus, o czym świadczą rozliczne jego liryki ekfrastyczne oraz nieekfrastyczne, przez autora klasyfikowane jako Emaus w słowie oraz Emaus w obrazie. Druga część jest próbą usystematyzowania komentarzy biblistów na temat perykopy św. Łukasza (24,13–35). Omówione zostały trzy główne kierunki interpretacyjne: liturgiczny, symboliczny oraz uwzględniający kontrapunktowość perykopy o Emaus wobec fragmentu opowiadającego o spotkaniu Zmartwychwstałego Jezusa z Marią Magdaleną. Trzeci segment — najobszerniejszy — przynosi analizę 15 liryków składających się na analizowany cykl, parafrazujących większość wersetów z perykopy św. Łukasza. Opis kolejnych utworów nie jest rozbudowany ze względu na skromne rozmiary tego artykułu. W części ostatniej podkreślono, że poetycka medytacja Wójtowicza nad perykopą św. Łukasza posiada walory artystyczne, ma też charakter kerygmatyczny. Komentując wersety biblijne za pomocą języka poezji, autor nawiązuje przede wszystkim do symboliki perykopy. W mniejszym stopniu sięga do interpretacji liturgicznej. W zakończeniu podjęto próbę zestawienia cyklu z innymi lirykami Wójtowicza o Emaus.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 38; 273-298
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zawierzyć Bogu całkowicie - twórczość Stanisława Kazimierza Leszczyńskiego (1944-2020)
    To trust God completely. The work of Stanisław Kazimierz Leszczyński (1944 - 2020)
    Autorzy:
    Ciechalski, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2234812.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-15
    Wydawca:
    Teologiczne Towarzystwo Naukowe Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku
    Tematy:
    Stanisław K. Leszczyński
    poets from Kujawy
    contemporary Polish poetry
    reflective-religious poetry
    wood carving
    Stanisław K. Leszczyński,
    poeci z Kujaw
    polska poezja współczesna
    liryka refleksyjno-religijna
    rzeźba w drewnie
    Opis:
    S.K. Leszczyński to poeta, który studiował fizykę i matematykę na UMK i filozofię na UW, a związany był z Nauczycielskim Klubem Literackim we Włocławku. Wiersze publikował w prasie lokalnej i ogólnopolskiej, wydał cztery tomiki poetyckie. W jego twórczości zauważyć się daje wrażliwość na urodę świata i powaby natury oraz zachwyt nad bujnością życia. Poeta wyrażał fascynację wsią jako krainą arkadyjską. Wybór życia z dala od wielkich skupisk ludzkich, pośpiechu, blichtru i sztucznych wartości pogłębił w nim postawę refleksyjną. Jego wiersze mają wymiar metafizyczny, obecna jest w nich wrażliwość religijna i etyczna. Autor nawiązuje do problematyki biblijnej oraz twórczości M. Sępa Szarzyńskiego, F. Karpińskiego, A. Mickiewicza, B. Leśmiana, K.I. Gałczyńskiego, S. Grochowiaka czy W. Broniewskiego. Jego język poetycki jest bogaty, gęsto ozdobiony nietuzinkowymi metaforami, porównaniami, epitetami, a także konstrukcjami o wydźwięku paradoksalnym. Występuje w nim swoista drapieżność obrazowania, a także sielankowa łagodność. Poeta nie stronił też od dosadności i wyrażeń nacechowanych silnie ekspresją, które zderzał z rzeczywistością uniwersalną, transcendentną. Z tradycją łączy go częste stosowanie układu stroficznego, przestrzeganie zasad rytmiki, przywiązanie do rymów, przeważnie niedokładnych, bywa, że o charakterze asocjacyjnym. Ze współczesnością – zmetaforyzowanie i eliptyczność wypowiedzi, tworzenie wierszy stychicznych, w których segmentacja tekstu zależy od indywidualnych akcentów logicznych i emocjonalnych, rezygnacja ze znaków przestankowych, porzucenie tradycyjnych schematów wersyfikacyjnych. S.K. Leszczyński zajmował się też rzeźbą w drewnie. Wykonywał amfory, kielichy, patery i inne przedmioty, które wystawiane były w galeriach krajowych i zagranicznych. Twórczość artysty rozpięta jest między tymi dwoma żywiołami, gdzie w jednym królują słowa, a w drugim formy wydobywane z drewna; w jednym jest abstrakcyjna ulotność, a w drugim namacalny konkret; wreszcie w jednym szukanie mądrości, filozofowanie, w drugim zaś uroda tego, co fizyczne. Artysta, obracając się w tych skrajnie odległych od siebie światach, próbował osiągnąć swoistą pełnię.
    S.K. Leszczyński was a poet who studied physics and mathematics at the Nicolaus Copernicus University and philosophy at the University of Warsaw. He was associated with the Teachers’ Literary Club in Włocławek. He published poems in the local and national press, and published 4 volumes of poetry. His work shows sensitivity to the beauty of the world and the charms of nature, as well as admiration for the lushness of life. The poet expressed his fascination with the countryside perceiving it as an Arcadian land. His choice to live away from great clusters of people, haste, glitz and artificial values deepened his reflective attitude. His poems have a metaphysical dimension; some religious and ethical sensitivity is present in them. The author refers to biblical issues and the works of Polish writers: M. Sęp Szarzyński, F. Karpiński, A. Mickiewicz, B. Leśmian, K.I. Gałczyński, S. Grochowiak and W. Broniewski. His poetic language is rich, densely adorned with extraordinary metaphors, comparisons, epithets, and paradoxical constructions. One can observe some specific predatory imaging in it, as well as an idyllic gentleness can also be perceived. The poet did not shy away from bluntness and expressions that were strongly expressive, which he clashed with the universal, transcendent reality. By the frequent use of a strophic pattern, adherence to the rules of rhythm, adherence to rhymes, mostly inaccurate, and sometimes associative, he connects his works with tradition. On the other hand, he encounters contemporary – metaphorical and elliptical expression, creating stychic poems in which the segmentation of the text depends on individual logical and emotional accents, giving up punctuation marks, abandoning traditional versification schemes. S.K. Leszczyński also dealt with wood carving. He created amphoras, goblets, platters and other items that were displayed in domestic and foreign galleries. The work of this artist is stretched between these two elements, where words reign in one, and forms extracted from wood- in the other; in one there is an abstract elusiveness, and in the other- a tangible concrete; and finally, in one, seeking wisdom, philosophizing, and in the other, the beauty of what is physical. The artist, rotating in these extremely distant worlds, tried to achieve a kind of fullness and completeness.
    Źródło:
    Studia Włocławskie; 2022, 24; 640-662
    1506-5316
    2449-8777
    Pojawia się w:
    Studia Włocławskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies